Για την Ταϊλάνδη έχουν γραφτεί πολλά αλλά αποφάσισα να γράψω μια ιστοριούλα για τα μέρη που επισκεφτήκαμε εμείς και περισσότερο για ένα-δυο μέρη που δεν έχει γραφτεί τίποτα..
Πήγαμε την περίοδο των γιορτών για δυόμιση εβδομάδες με δύο παιδιά 5 και 7 ετών. Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι το πήγαμε πολύ χαλαρά και σίγουρα κάναμε λιγότερα πράγματα απο ότι θα κάναμε αν είμασταν χωρίς τα τέκνα.
Να πώ βεβαίως ότι εγώ και το στεφάνι μου είχαμε ξαναπάει Ταϊλάνδη πριν 6 χρόνια περίπου σε Bankong, chiang Mai-chiang Rai και Phuket-phiphi όπου στο τελευταίο δεν μας άρεσε ιδιαίτερα γιατί το νησί μύριζε λόγω έλλειψης αποχέτευσης και μόνο οι εκδρομές που κάναμε ήταν πολύ ωραίες και με ωραία νερά.
Αλλά ξαναεπιλέξαμε Ταϊλανδή ως έναν προορισμό kids friendly.
Πρώτη στάση λοιπόν η πολύβουη Bankong για 2,5 μέρες. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο 5' απο το sky bar και δίπλα στο ποτάμι πράγμα πολύ βολικό γιατί κινούμασταν με το καραβάκι, το οποίο κάνει στάσεις σε όλα τα βασικά αξιοθέατα και λειτουργεί μέχρι της 7 το βράδυ (νύχτωνε γύρω στις 6) αν θυμάμαι καλά.
Πήγαμε στο παλάτι, στον ξαπλωμένο Βούδα και το βράδυ στο εμπορικό iconsiam το οποίο είναι πολύ ωραία διακοσμημένο και έχει πολύ μεγάλο food court.
Την επόμενη μέρα πήραμε grab, το οποίο γενικά το χρησιμοποιήσαμε πάρα πολύ σε όλο το ταξίδι, και πήγαμε στην πλωτή αγορά damnoen όπου άρεσε πολύ στα παιδιά. Ο βαρκάρης ήταν και γκαζιάρης και είxε πλάκα. Στη συνέxεια πήγαμε στην maeklong railway market όπου βρίσκεται σε 15' απόσταση απο την damnoen. Εκεί περνάει το τρένο τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα σε συγκεκριμένη ώρα και είναι πολύ εντυπωσιακό γιατί διασχίζει μια υπαίθρια αγορά. Για την ακρίβεια περνάει ξυστά απο τις πραμάτειες των εμπόρων, οι οποίοι μαζεύουν τις τέντες για να περάσει το τρένο και μετά τις ανοίγουν ξανά. Το απόγευμα πήγαμε στην china town κάναμε την βόλτα και και πήραμε τουκ τουκ για το ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα πετάξαμε για Krabi και πιο συγκεκριμένα Ao nang..
Το krabi δεν μας άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ!!Καθόλου όμως. Οι πιο χαμένες μέρες του ταξιδιού. Ευτυχώς που το airbnb που είχαμε κλείσει είχε πισίνα. Πήραμε το καραβάκι μια μέρα να πάμε στην παραλία tonsai που είναι δίπλα στην railay. Κάτσαμε μια ώρα και φύγαμε. Εξαιτίας της παλίρροιας δεν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε και δεν υπήρχε άμμος αλλά λάσπη στον βυθό της θάλασσας. Γυρίσαμε στην κεντρική παραλία αλλά και εκεί λασπουριά. Εγώ δεν βούτηξα καν.
Σκοπεύαμε την επόμενη μέρα να πάμε railay αλλά μετά το παραπάνω φιάσκο δεν θέλαμε να κάνουμε τίποτα. Λέγαμε να πάμε hong island αλλά είχαμε ξενερώσει τόσο πολύ που δεν πήγαμε τελικά καμία εκδρομή.
Αυτή που σίγουρα αξίζει είναι στο phi phi ley αλλά εμείς είχαμε πάει την προηγούμενη φορά οπότε δεν θέλαμε να το ξανακάνουμε. Το βράδυ κάναμε βόλτα στο φαλυράκι τους. Μαγαζιά με souvenir, φαγητό, bar, μπιλιαρδάδικα και χόρτο. Ναι ναι πουλούσαν, είτε σε τσιγάρο είτε χύμα, χασίς. Σου ερχόταν η μυρωδιά συχνά πυκνά. Μου έκανε εντύπωση γιατί την προηγούμενη φορά που είχαμε επισκεφτεί την Ταϊλάνδη δεν είχαμε συναντήσει πουθενά και τώρα το πουλούσαν ανα δέκα μέτρα. Τα παιδιά το κοιτούσαν καλά καλά και μας ρωτούσαν τι είναι γιατί υπήρχαν και κάποια μαγαζάκια ιδιαίτερα ευφάνταστα οπότε τους τραβούσε την προσοχή.. Ε τι άλλο.. Τσάι φυσικά..
Την επόμενη μέρα grab και φύγαμε για μια τρίωρη διαδρομή με τελικό προορισμό το Khao Sok.
Είχαμε κλείσει ένα δεντρόσπιτο και είμασταν όλοι πολύ ενθουσιασμένοι. Η πραγματικότητα βέβαια κάπως μας προσγείωσε..
Το δεντρόσπιτο απέξω φαινόταν πολύ ωραίο ήταν μέσα στην φύση όλα πολύ ωραία. Ωστόσο όταν πλησιάσαμε κοντά και μπήκαμε μέσα καταλάβαμε ότι τα υλικά ήταν απομιμήσεις ξύλου και ήταν σαν πλαστικό. Το βράδυ βεβαίως κουνιόταν το δέντρο κουνιόταν κι αυτό ελαφρώς. .Επίσης οι ήχοι απο τα πουλιά που την διάρκεια της ημέρας ήταν πολύ όμορφα και χαιρόμασταν που είμασταν μέσα στην φύση το βράδυ ακουγόταν κάπως απόκοσμα. Άνθρωποι της πόλης γαρ.
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να πάμε μόνοι μας στην λίμνη Cheow Lan αλλά τα παιδιά γκρίνιαζαν και το αφήσαμε. Κάναμε βόλτες στην γύρω περιοχή με μηχανάκι που είχαμε νοικιάσει και στο τέλος καταλήξαμε στο ποτάμι όπου τα παιδιά έπαιξαν πολύ. Πήγαμε και σε καταφύγιο ελεφάντων. Τους χαϊδέψαμε, τους ταΐσαμε και διαπιστώσαμε ότι το δέρμα τους είναι τραχύ με κάτι τρίχες σαν καρφιά. Τα παιδιά τα περίμεναν πιο μαλακά "ζωάκια'. Την επόμενη μέρα φεύγαμε ξανά.
Θα ήθελα εδώ να πώ ότι απο το Khao Sok υπάρχει η δυνατότητα να πάς βαρκάδα στο ποτάμι, να κάνεις tubing ( τα σωσίβια που υπάρχουν σε watrerpark που κάθεσαι μέσα και κατεβαίνεις τις νεροτσουλήθρες), να κάνεις camping με σκηνές που σου παρέχουν αυτοί μπροστά στο ποτάμι με άναμμα φωτιάς το βράδυ και τα σχετικά, να πάς μονοήμερη στην λίμνη Cheow Lan που είναι και το βασικό αξιοθέατο ή να πάς στην λίμνη κάνοντας μια διανυκτέρευση σε κάποιο σπιτάκι πάνω στην λίμνη.
Εμείς, λίγο η γκρίνια των παιδιών λίγο το jet lag που καλά κρατούσε ακόμα και πριν της 10 δεν ξυπνούσαμε, δεν κάναμε τίποτα απο αυτά.
Ωστόσο;, αν γυρνούσα το χρόνο πίσω δεν θα πήγαινα με τίποτα Krabi, θα προτιμούσα να μείνω Kao Lak να πάω για snorkeling στα siilan islands που λένε ότι είναι πανέμορφα και να πήγαινα απο 'κει Khao Sok με την διανυκτέρευση στην λίμνη.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε στο δρόμο για Koh Lanta με βανάκι που είχαμε μοιραστεί με ένα ζευγάρι Γερμανών.
Η διαδρομή κράτησε περίπου 4 ώρες. Το βανάκι μπήκε σε μια παντόφλα για να μας περάσει απέναντι στο νησί και έπειτα μας πήγε στο ξενοδοχείο μας.
Μείναμε πολύ κοντά στην παραλία Klong Dao Beach. Αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο και πήγαμε παραλία. Επιτέλους παραλία! Επιτέλους βουτιές. Τόσες μέρες στην Ταϊλάνδη κι ακόμα δεν είχα κάνει μπάνιο στη θάλασσα.
Η παραλία ήταν υπέροχη, τα νερά επίσης. Ήμασταν στον παράδεισο! Το βράδυ φάγαμε σε ένα απο τα μαγαζιά πάνω στην παραλία. Επιτέλους χαλαρώναμε!! Την επόμενη μέρα πήγαμε στην διπλανή παραλία που είναι και η πιο γνωστή του νησιού η long beach. Ακόμα πιο όμορφη παραλία. Γενικά το φαινόμενο της παλίρροιας δεν ήταν έντονο οπότε κολυμπούσες κανονικά καθ'ολη την διάρκεια της ημέρας. Ακόμα το νησί δεν μύριζε τουριστιλα.. Δεν γινόταν ο χαμός του Krabi ούτε το Phuket..Ένα ήρεμο και χαλαρό νησάκι. Το λατρέψαμε..
Την τρίτη μέρα αποφασίσαμε να κάνουμε μια απο τις προτεινόμενες εκδρομές. Επιλέξαμε τα νησάκια Κoh Rok και Koh ha και μείναμε απολύτως ικανοποιημένοι. Κάναμε snorkerling και πραγματικά ο βυθός ήταν πολύ πλούσιος. Ψάρια αστερίες, κοράλλια.. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν αν και φοβήθηκαν με τα κοράλλια και σύντομα μας ζήτησαν να βγούμε απο το νερό. Μετά μας πήγαν σε ένα μικρό ονειρεμένο νησάκι με λευκή παραλία και γαλαζοπράσινα νερά όπου είχαν φέρει και φαγητό. Κάτσαμε κάμποση ώρα και μετά επιστροφή στο Koh Lanta με μια μικρή στάση για snorkeling. Γενικά οι εκδρομές δεν μας αρέσουν και πολύ.. Πρωινό ξύπνημα, στοιβαγμένοι όλοι σε μια βάρκα..Not for us!Αλλά αυτή ήταν πολύ ωραία. Άξιζε τον κόπο!
Το βράδυ πήγαμε για φαγητό σε ένα ελληνικό εστιατόριο. Γνωρίσαμε τον Σπύρο τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου ο οποίος ζει εκεί. Ήταν λες και ήμασταν σε ένα ελληνικό νησί καλοκαίρι αλλά χωρίς τον πανικό και την πολυκοσμία του καλοκαιριού. Το φαγητό ήταν πολύ πολύ καλό! Στη συνέχεια πήγαμε να δούμε αγώνες muai thai. Αγώνες πυγμαχίας δηλαδή που είναι πολύ διαδεδομένοι στην Ταϊλάνδη. Είχαμε ξαναπάει στα Phi phi και είχε χαβαλέ κυρίως με μεθυσμένους τουρίστες που έκαναν την πλάκα τους. Αλλά αυτοί εδώ ήταν διαφορετικοί. Οι αγώνες ξεκίνησαν με δύο αγοράκια που πρέπει να ήταν γύρω στα 8-10 χρονών. Σοκαρίστηκα! Το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Τα παιδάκια μόνο τα κλάματα που δεν έβαλαν. Μετάνιωσα που πήγα τα παιδιά. Μπορεί για αυτούς να είναι συνηθισμένο να ξεκινούν τα παιδιά απο τόσο μικρές ηλικίες αλλά στα δικά μου μάτια φάνηκε πολύ σκληρό. Είδαμε ένα δυο αγώνες ακόμα με ενήλικες αυτήν την φορά και φύγαμε. Τα παιδιά πήραν απο μια πλανόδια roti (η δικιά μας κρέπα περίπου) και ξετρελάθηκαν. Την τσάκισαν, τις επόμενες μέρες όπου την έβρισκαν την τιμούσαν.
Την επόμενη και τελευταία μέρα είπαμε να πάμε σε καμιά πιο μακρινή παραλία αλλά επειδή αργήσαμε να φύγουμε απο το ξενοδοχείο και τα παιδιά δεν ήταν σε mood αποφασίσαμε να πάμε πάλι long beach και καθόλου δεν μας χάλασε. Το βράδυ πήγαμε στην old town. Περίπου 20' απο 'κει που μέναμε. Ένα δρόμος γύρω στα 500m με τα κλασσικά. Μαγαζιά με φαγητό και souvenir. Πολύ ήσυχα. Αρκετά συμπαθητικά.
Οι μέρες όμως περνούσαν κι εμείς είχε έρθει η ώρα να φύγουμε απο το Koh Lanta και να κάνουμε την τελευταία μας στάση στην Ταϊλάνδη..
Μετά απο μια τρίωρη βασανιστική διαδρομή με speedboat σε καθίσματα χειρότερα απο αυτά της Ryanair φτάσαμε στο μαγευτικό Koh Lipe..Ένα νησάκι μια σταλιά. Εδώ μείναμε σε πραγματικό δεντρόσπιτο πάνω στην παραλία . Ξύλινο και υπέροχο. Μέχρι που ήρθε το βράδυ και ο άντρας μου μπήκε στο ευάερο και ευήλιο μπάνιο μας και συναντήθηκε με μια κατσαριδούλα..Εκείνο το βράδυ βρήκαμε 3..Εγώ που φοβάμαι ακόμα και τις ψεύτικες κατσαρίδες είχα πάθει σοκ. Κοιμήθηκα στο διπλό κρεβάτι αγκαλιασμένη με τα παιδιά και ο άντρας μου σφράγισε το κρεβάτι γύρω γύρω με την κουνουπιέρα..
Το Koh Lipe έχει τρείς όμορφες παραλίες. Η πιο κεντρική είναι η Pattaya Beach στην οποία μέναμε και κατα μήκος της έχει εστιατόρια και απο την παραλία ξεκινάει ένας δρόμος όπου μπαίνει μέσα στο xωριό και έχει και εκεί μαγαζιά. Απο το Koh Lipe έχει πάρα πολλές εκδρομές που αν κρίνω απο το Koh Lipe πρέπει να είναι πολύ ωραίες. Άνετα μέναμε 5-6 μέρες εδώ.
Απο το πρωί μέχρι το βράδυ λιώναμε στην παραλία και έπειτα πηγαίναμε για φαγητό είτε παραλιακά είτε μέσα στο χωριό. Ήταν υπέροχα!
Μετά απο δυο μέρες, immigracion και φύγαμε για Mαλαισία. Με μια βάρκα μας πήγαν πιο μέσα στην θάλασσα όπου μας έβαλαν σε ένα πλοίο τύπου δελφίνι και μετά απο 1,5 ώρα φτάσαμε Langawi. Απο εκεί πήραμε αεροπλάνο και σε μια ώρα προσγειωθήκαμε Kuala Lumpur για μόλις δύο μέρες.
Μείναμε σε ένα διαμέρισμα στον 46 όροφο με πισίνα στον 55 όροφο και με γυμναστήριο. Μα τι ωραία να είσαι ένοικος ενός τέτοιου ουρανοξύστη. Χλίδα!
Επισκεφτήκαμε τους δίδυμους πύργους Petronas, εμπορικά κυρίως για να φάμε και φυσικά τα Batu caves όπου τα παιδιά ξετρελάθηκαν με τις μαϊμούδες.
Τα περισσότερα souvenir τα είχαμε αφήσει να τα αγοράσουμε απο Μαλαισία γιατί πιστεύαμε ότι θα ήταν πιο φθηνά αλλά την πατήσαμε. Στην Ταϊλάνδη ήταν πιο φθηνά..
Και κάπως έτσι έφτασεε στο τέλος του το ταξίδι μας.
Γεμίσαμε εικόνες, εμπειρίες, καλοκαίρι και επιστρέψαμε στον χειμώνα!
Πήγαμε την περίοδο των γιορτών για δυόμιση εβδομάδες με δύο παιδιά 5 και 7 ετών. Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι το πήγαμε πολύ χαλαρά και σίγουρα κάναμε λιγότερα πράγματα απο ότι θα κάναμε αν είμασταν χωρίς τα τέκνα.
Να πώ βεβαίως ότι εγώ και το στεφάνι μου είχαμε ξαναπάει Ταϊλάνδη πριν 6 χρόνια περίπου σε Bankong, chiang Mai-chiang Rai και Phuket-phiphi όπου στο τελευταίο δεν μας άρεσε ιδιαίτερα γιατί το νησί μύριζε λόγω έλλειψης αποχέτευσης και μόνο οι εκδρομές που κάναμε ήταν πολύ ωραίες και με ωραία νερά.
Αλλά ξαναεπιλέξαμε Ταϊλανδή ως έναν προορισμό kids friendly.
Πρώτη στάση λοιπόν η πολύβουη Bankong για 2,5 μέρες. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο 5' απο το sky bar και δίπλα στο ποτάμι πράγμα πολύ βολικό γιατί κινούμασταν με το καραβάκι, το οποίο κάνει στάσεις σε όλα τα βασικά αξιοθέατα και λειτουργεί μέχρι της 7 το βράδυ (νύχτωνε γύρω στις 6) αν θυμάμαι καλά.
Πήγαμε στο παλάτι, στον ξαπλωμένο Βούδα και το βράδυ στο εμπορικό iconsiam το οποίο είναι πολύ ωραία διακοσμημένο και έχει πολύ μεγάλο food court.
Την επόμενη μέρα πήραμε grab, το οποίο γενικά το χρησιμοποιήσαμε πάρα πολύ σε όλο το ταξίδι, και πήγαμε στην πλωτή αγορά damnoen όπου άρεσε πολύ στα παιδιά. Ο βαρκάρης ήταν και γκαζιάρης και είxε πλάκα. Στη συνέxεια πήγαμε στην maeklong railway market όπου βρίσκεται σε 15' απόσταση απο την damnoen. Εκεί περνάει το τρένο τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα σε συγκεκριμένη ώρα και είναι πολύ εντυπωσιακό γιατί διασχίζει μια υπαίθρια αγορά. Για την ακρίβεια περνάει ξυστά απο τις πραμάτειες των εμπόρων, οι οποίοι μαζεύουν τις τέντες για να περάσει το τρένο και μετά τις ανοίγουν ξανά. Το απόγευμα πήγαμε στην china town κάναμε την βόλτα και και πήραμε τουκ τουκ για το ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα πετάξαμε για Krabi και πιο συγκεκριμένα Ao nang..
Το krabi δεν μας άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ!!Καθόλου όμως. Οι πιο χαμένες μέρες του ταξιδιού. Ευτυχώς που το airbnb που είχαμε κλείσει είχε πισίνα. Πήραμε το καραβάκι μια μέρα να πάμε στην παραλία tonsai που είναι δίπλα στην railay. Κάτσαμε μια ώρα και φύγαμε. Εξαιτίας της παλίρροιας δεν μπορούσαμε να κολυμπήσουμε και δεν υπήρχε άμμος αλλά λάσπη στον βυθό της θάλασσας. Γυρίσαμε στην κεντρική παραλία αλλά και εκεί λασπουριά. Εγώ δεν βούτηξα καν.
Σκοπεύαμε την επόμενη μέρα να πάμε railay αλλά μετά το παραπάνω φιάσκο δεν θέλαμε να κάνουμε τίποτα. Λέγαμε να πάμε hong island αλλά είχαμε ξενερώσει τόσο πολύ που δεν πήγαμε τελικά καμία εκδρομή.
Αυτή που σίγουρα αξίζει είναι στο phi phi ley αλλά εμείς είχαμε πάει την προηγούμενη φορά οπότε δεν θέλαμε να το ξανακάνουμε. Το βράδυ κάναμε βόλτα στο φαλυράκι τους. Μαγαζιά με souvenir, φαγητό, bar, μπιλιαρδάδικα και χόρτο. Ναι ναι πουλούσαν, είτε σε τσιγάρο είτε χύμα, χασίς. Σου ερχόταν η μυρωδιά συχνά πυκνά. Μου έκανε εντύπωση γιατί την προηγούμενη φορά που είχαμε επισκεφτεί την Ταϊλάνδη δεν είχαμε συναντήσει πουθενά και τώρα το πουλούσαν ανα δέκα μέτρα. Τα παιδιά το κοιτούσαν καλά καλά και μας ρωτούσαν τι είναι γιατί υπήρχαν και κάποια μαγαζάκια ιδιαίτερα ευφάνταστα οπότε τους τραβούσε την προσοχή.. Ε τι άλλο.. Τσάι φυσικά..
Την επόμενη μέρα grab και φύγαμε για μια τρίωρη διαδρομή με τελικό προορισμό το Khao Sok.
Είχαμε κλείσει ένα δεντρόσπιτο και είμασταν όλοι πολύ ενθουσιασμένοι. Η πραγματικότητα βέβαια κάπως μας προσγείωσε..
Το δεντρόσπιτο απέξω φαινόταν πολύ ωραίο ήταν μέσα στην φύση όλα πολύ ωραία. Ωστόσο όταν πλησιάσαμε κοντά και μπήκαμε μέσα καταλάβαμε ότι τα υλικά ήταν απομιμήσεις ξύλου και ήταν σαν πλαστικό. Το βράδυ βεβαίως κουνιόταν το δέντρο κουνιόταν κι αυτό ελαφρώς. .Επίσης οι ήχοι απο τα πουλιά που την διάρκεια της ημέρας ήταν πολύ όμορφα και χαιρόμασταν που είμασταν μέσα στην φύση το βράδυ ακουγόταν κάπως απόκοσμα. Άνθρωποι της πόλης γαρ.
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να πάμε μόνοι μας στην λίμνη Cheow Lan αλλά τα παιδιά γκρίνιαζαν και το αφήσαμε. Κάναμε βόλτες στην γύρω περιοχή με μηχανάκι που είχαμε νοικιάσει και στο τέλος καταλήξαμε στο ποτάμι όπου τα παιδιά έπαιξαν πολύ. Πήγαμε και σε καταφύγιο ελεφάντων. Τους χαϊδέψαμε, τους ταΐσαμε και διαπιστώσαμε ότι το δέρμα τους είναι τραχύ με κάτι τρίχες σαν καρφιά. Τα παιδιά τα περίμεναν πιο μαλακά "ζωάκια'. Την επόμενη μέρα φεύγαμε ξανά.
Θα ήθελα εδώ να πώ ότι απο το Khao Sok υπάρχει η δυνατότητα να πάς βαρκάδα στο ποτάμι, να κάνεις tubing ( τα σωσίβια που υπάρχουν σε watrerpark που κάθεσαι μέσα και κατεβαίνεις τις νεροτσουλήθρες), να κάνεις camping με σκηνές που σου παρέχουν αυτοί μπροστά στο ποτάμι με άναμμα φωτιάς το βράδυ και τα σχετικά, να πάς μονοήμερη στην λίμνη Cheow Lan που είναι και το βασικό αξιοθέατο ή να πάς στην λίμνη κάνοντας μια διανυκτέρευση σε κάποιο σπιτάκι πάνω στην λίμνη.
Εμείς, λίγο η γκρίνια των παιδιών λίγο το jet lag που καλά κρατούσε ακόμα και πριν της 10 δεν ξυπνούσαμε, δεν κάναμε τίποτα απο αυτά.
Ωστόσο;, αν γυρνούσα το χρόνο πίσω δεν θα πήγαινα με τίποτα Krabi, θα προτιμούσα να μείνω Kao Lak να πάω για snorkeling στα siilan islands που λένε ότι είναι πανέμορφα και να πήγαινα απο 'κει Khao Sok με την διανυκτέρευση στην λίμνη.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε στο δρόμο για Koh Lanta με βανάκι που είχαμε μοιραστεί με ένα ζευγάρι Γερμανών.
Η διαδρομή κράτησε περίπου 4 ώρες. Το βανάκι μπήκε σε μια παντόφλα για να μας περάσει απέναντι στο νησί και έπειτα μας πήγε στο ξενοδοχείο μας.
Μείναμε πολύ κοντά στην παραλία Klong Dao Beach. Αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο και πήγαμε παραλία. Επιτέλους παραλία! Επιτέλους βουτιές. Τόσες μέρες στην Ταϊλάνδη κι ακόμα δεν είχα κάνει μπάνιο στη θάλασσα.
Η παραλία ήταν υπέροχη, τα νερά επίσης. Ήμασταν στον παράδεισο! Το βράδυ φάγαμε σε ένα απο τα μαγαζιά πάνω στην παραλία. Επιτέλους χαλαρώναμε!! Την επόμενη μέρα πήγαμε στην διπλανή παραλία που είναι και η πιο γνωστή του νησιού η long beach. Ακόμα πιο όμορφη παραλία. Γενικά το φαινόμενο της παλίρροιας δεν ήταν έντονο οπότε κολυμπούσες κανονικά καθ'ολη την διάρκεια της ημέρας. Ακόμα το νησί δεν μύριζε τουριστιλα.. Δεν γινόταν ο χαμός του Krabi ούτε το Phuket..Ένα ήρεμο και χαλαρό νησάκι. Το λατρέψαμε..
Την τρίτη μέρα αποφασίσαμε να κάνουμε μια απο τις προτεινόμενες εκδρομές. Επιλέξαμε τα νησάκια Κoh Rok και Koh ha και μείναμε απολύτως ικανοποιημένοι. Κάναμε snorkerling και πραγματικά ο βυθός ήταν πολύ πλούσιος. Ψάρια αστερίες, κοράλλια.. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν αν και φοβήθηκαν με τα κοράλλια και σύντομα μας ζήτησαν να βγούμε απο το νερό. Μετά μας πήγαν σε ένα μικρό ονειρεμένο νησάκι με λευκή παραλία και γαλαζοπράσινα νερά όπου είχαν φέρει και φαγητό. Κάτσαμε κάμποση ώρα και μετά επιστροφή στο Koh Lanta με μια μικρή στάση για snorkeling. Γενικά οι εκδρομές δεν μας αρέσουν και πολύ.. Πρωινό ξύπνημα, στοιβαγμένοι όλοι σε μια βάρκα..Not for us!Αλλά αυτή ήταν πολύ ωραία. Άξιζε τον κόπο!
Το βράδυ πήγαμε για φαγητό σε ένα ελληνικό εστιατόριο. Γνωρίσαμε τον Σπύρο τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου ο οποίος ζει εκεί. Ήταν λες και ήμασταν σε ένα ελληνικό νησί καλοκαίρι αλλά χωρίς τον πανικό και την πολυκοσμία του καλοκαιριού. Το φαγητό ήταν πολύ πολύ καλό! Στη συνέχεια πήγαμε να δούμε αγώνες muai thai. Αγώνες πυγμαχίας δηλαδή που είναι πολύ διαδεδομένοι στην Ταϊλάνδη. Είχαμε ξαναπάει στα Phi phi και είχε χαβαλέ κυρίως με μεθυσμένους τουρίστες που έκαναν την πλάκα τους. Αλλά αυτοί εδώ ήταν διαφορετικοί. Οι αγώνες ξεκίνησαν με δύο αγοράκια που πρέπει να ήταν γύρω στα 8-10 χρονών. Σοκαρίστηκα! Το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Τα παιδάκια μόνο τα κλάματα που δεν έβαλαν. Μετάνιωσα που πήγα τα παιδιά. Μπορεί για αυτούς να είναι συνηθισμένο να ξεκινούν τα παιδιά απο τόσο μικρές ηλικίες αλλά στα δικά μου μάτια φάνηκε πολύ σκληρό. Είδαμε ένα δυο αγώνες ακόμα με ενήλικες αυτήν την φορά και φύγαμε. Τα παιδιά πήραν απο μια πλανόδια roti (η δικιά μας κρέπα περίπου) και ξετρελάθηκαν. Την τσάκισαν, τις επόμενες μέρες όπου την έβρισκαν την τιμούσαν.
Την επόμενη και τελευταία μέρα είπαμε να πάμε σε καμιά πιο μακρινή παραλία αλλά επειδή αργήσαμε να φύγουμε απο το ξενοδοχείο και τα παιδιά δεν ήταν σε mood αποφασίσαμε να πάμε πάλι long beach και καθόλου δεν μας χάλασε. Το βράδυ πήγαμε στην old town. Περίπου 20' απο 'κει που μέναμε. Ένα δρόμος γύρω στα 500m με τα κλασσικά. Μαγαζιά με φαγητό και souvenir. Πολύ ήσυχα. Αρκετά συμπαθητικά.
Οι μέρες όμως περνούσαν κι εμείς είχε έρθει η ώρα να φύγουμε απο το Koh Lanta και να κάνουμε την τελευταία μας στάση στην Ταϊλάνδη..
Μετά απο μια τρίωρη βασανιστική διαδρομή με speedboat σε καθίσματα χειρότερα απο αυτά της Ryanair φτάσαμε στο μαγευτικό Koh Lipe..Ένα νησάκι μια σταλιά. Εδώ μείναμε σε πραγματικό δεντρόσπιτο πάνω στην παραλία . Ξύλινο και υπέροχο. Μέχρι που ήρθε το βράδυ και ο άντρας μου μπήκε στο ευάερο και ευήλιο μπάνιο μας και συναντήθηκε με μια κατσαριδούλα..Εκείνο το βράδυ βρήκαμε 3..Εγώ που φοβάμαι ακόμα και τις ψεύτικες κατσαρίδες είχα πάθει σοκ. Κοιμήθηκα στο διπλό κρεβάτι αγκαλιασμένη με τα παιδιά και ο άντρας μου σφράγισε το κρεβάτι γύρω γύρω με την κουνουπιέρα..
Το Koh Lipe έχει τρείς όμορφες παραλίες. Η πιο κεντρική είναι η Pattaya Beach στην οποία μέναμε και κατα μήκος της έχει εστιατόρια και απο την παραλία ξεκινάει ένας δρόμος όπου μπαίνει μέσα στο xωριό και έχει και εκεί μαγαζιά. Απο το Koh Lipe έχει πάρα πολλές εκδρομές που αν κρίνω απο το Koh Lipe πρέπει να είναι πολύ ωραίες. Άνετα μέναμε 5-6 μέρες εδώ.
Απο το πρωί μέχρι το βράδυ λιώναμε στην παραλία και έπειτα πηγαίναμε για φαγητό είτε παραλιακά είτε μέσα στο χωριό. Ήταν υπέροχα!
Μετά απο δυο μέρες, immigracion και φύγαμε για Mαλαισία. Με μια βάρκα μας πήγαν πιο μέσα στην θάλασσα όπου μας έβαλαν σε ένα πλοίο τύπου δελφίνι και μετά απο 1,5 ώρα φτάσαμε Langawi. Απο εκεί πήραμε αεροπλάνο και σε μια ώρα προσγειωθήκαμε Kuala Lumpur για μόλις δύο μέρες.
Μείναμε σε ένα διαμέρισμα στον 46 όροφο με πισίνα στον 55 όροφο και με γυμναστήριο. Μα τι ωραία να είσαι ένοικος ενός τέτοιου ουρανοξύστη. Χλίδα!
Επισκεφτήκαμε τους δίδυμους πύργους Petronas, εμπορικά κυρίως για να φάμε και φυσικά τα Batu caves όπου τα παιδιά ξετρελάθηκαν με τις μαϊμούδες.
Τα περισσότερα souvenir τα είχαμε αφήσει να τα αγοράσουμε απο Μαλαισία γιατί πιστεύαμε ότι θα ήταν πιο φθηνά αλλά την πατήσαμε. Στην Ταϊλάνδη ήταν πιο φθηνά..
Και κάπως έτσι έφτασεε στο τέλος του το ταξίδι μας.
Γεμίσαμε εικόνες, εμπειρίες, καλοκαίρι και επιστρέψαμε στον χειμώνα!
