Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκμενιστάν Σοβιετιστάν - Sovietistan

[duty_free]

Πάααρα πολύ ὡραῖο!

 

[Krekouzas]

To Gur-E-Amir, η σε απλά ελληνικά το μαυσωλείο του Ταμερλάνου όπως το είδαμε από έξω, και πριν συναντήσουμε τον φύλακα.

 

[Krekouzas]

Περπατώντας στον προαύλιο χώρο του. Το σχεδόν γεμάτο φεγγάρι το έκανε ακόμη πιο όμορφη τη δεδομένη στιγμή.

 

[Krekouzas]

Στο εσωτερικό Ρομπέρτο που έβλεπες ήταν μια σύντομη βιογραφία του μαζί με έναν χάρτη με τις κατακτήσεις του! Δεν διαφέρει και παρά πολύ από τις κλήσεις του μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο χώρος που είναι ενταφιασμένος μαζί με τους γιους του και άλλα συγγενικά πρόσωπα. Ο μαύρος λίθος είναι του Τιμούρ.

 

[Krekouzas]

Το τεράστιο άγαλμα του Τιμούρ στέκεται σε μια πλατεία ανάμεσα από το Ρετζιστάν και το μαυσωλείο του. Απολαυστική βραδινή βόλτα.

Φανταστείτε τώρα ότι περπατάς σε μια πόλη αργά το βράδυ, ελάχιστος κόσμος στο δρόμο και ξαφνικά περνάς έξω από αυτό το κτήριο. Πολύ πιο όμορφο από πολλά άλλα μνημεία, όπως ο καθεδρικόςτης Φλωρεντίας μα λιγότερο δημοφιλές.

 

[Krekouzas]

Και το μαυσωλείο νωρίς το πρωί. Λίγο πριν καταφτάσουν τα λεωφορεία με τα σχολεία. Είπαμε το εισιτήριο μας είχε ακόμη ισχύ!!!

Μέσα δεν προλάβαμε να ξανά πάμε. Τα σχολεία ήταν ήδη εκεί και ο νυχτοφύλακας είχε σχολάσει.

 

[Krekouzas]

Δυστυχώς η ημέρα μας θα ήταν πολύ μουντή με τα σύννεφα. Τουλάχιστον δεν έβρέξε να μας χαλάσει τη βόλτα. Πολύ όμορφα κτήρια λίγο πριν κατακλυστούν από λαοθάλασσα.

Μας αρέσουν και τα φίλτρα. Όπως το ρετρό και το ασπρόμαυρο.

 

[Krekouzas]

Απλά δέος το Ρετζιστάν. Ακόμη και με τους πολλούς επισκέπτες. Από όποια οπτική γωνία και να το έβλεπες το χαζεύεις. Δεν χωράει στο φακό της κάμερας σου και θέλεις να βγάλεις τη φωτογραφία από πολλές γωνιές. Παρακαλάς να είχες ένα φακό με τεράστια ευρυγώνιο. Η στιγμή που καθόμουν σε μια γωνία μόνος απλά να το χαζεύω για πέντε λεπτά και να αποροφώ την μαγεία της στιγμής δεν αποτυπώνεται σε κανένα φακό.

Είχε μαζευτεί κόσμος στην πλατεία του Ρετζιστάν;;;

Τα κτήρια εξωτερικά. Αριστερά ήταν το Ulugh Beg Madrasah, χτισμένο το 1420 περίπου.

Στο κέντρο με τον επιβλητικό γαλάζιο τρούλο το Tilya-Kori Madrasah που χτίστηκε τελευταίο, με μόλις δέκα χρόνια διαφορα από το Sher-Dor Madrasah. Αυτό εξυπηρετούσε πιο πολύ ως χώρος προσευχής παρά ως πανεπιστήμιο.

Και τέλος στα δεξιά το Sher-Dor Madrasah, χτισμένο το 1636. Ένα απο τα τελευταία μουσουλμανικά κτηρια που έχουν σχέδια καποιου ζώου. Μπορείτε να διακρίνετε τις δυο τίγρεις στην πρόσωψη.

Απίθανοι μιναρέδες όπου καταφέραμε να ανέβουμε σε έναν.

 

[Krekouzas]

Στο εσωτερικό χώρο των κτηρίων βλέπεις στον πάνω όροφο τους φοιτιτηκούς κοιτώνες και από κάτω ήταν οι αίθουσες διδασκαλίας. Είχαν εναρμονίσει πολύ όμορφα το χώρο με τα δέντρα και τους μικρούς κήπους.

Ο μέσος όρος ύψους των ανθρώπων πρέπει να ήταν πολύ χαμηλός το 1650¡!! Αυτή ήταν η είσοδος στην αίθουσα διδασκαλίας όπου σήμερα πια είναι ένα άσχημο μαγαζάκι που σε τραβάνε για να μπεις μέσα.

Ένας από τους χειρότερους και πιο σκληρούς δικτάτορες που πέρασε ποτέ από την Ασία και τώρα που πέθανε έγινε μόδα και κυκλοφορεί σε μπλουζάκι....

Αγαπάμε μονόχρωμο φίλτρο.

 

[Krekouzas]

Είχε έρθει και η ώρα της προσευχής όσο είμαστε μέσα στο Sher-Dor Madrasah.

Όπου προφανώς οι γυναίκες έρχονται σε δεύτερη μοίρα και μένουν πιο πίσω από τους άντρες.

 

[Krekouzas]

Σημαντικό μέρος της επίσκεψης μας ήταν όταν εγώ ο Γιώργος και Τζόρντι ανεβήκαμε σε έναν μιναρέ όπου είχαμε πανοραμική άποψη όχι μόνο των κτηρίων μα καθαρής πόλης.

Η άνοδος...

Και η θέα...

Και από ψηλά ο προαύλιος χώρος.

Οι χώροι όπου πριν ήταν κοιτώνες ελάχιστα χρησιμοποιούνται. Εδώ βλέπουμε το μέγεθος του κάθε δωματίου.

 

[Krekouzas]

Συνεχίσαμε με την επίσκεψη του μαυσωλείου - τζαμιού της Bibi-Khanym. Αυτό που με έκανε να χαρώ αρκετά ήταν ότι δεν είχε ανακατασκευαστεί το μαυσωλείο παρά σε ελάχιστο βαθμό. Έτσι βλέπεις και την παρακμή των κτηρίων.
Όλα τα κτήρια είχαν τρομερές φθορές. Είτε από το χρόνο, είτε από σεισμούς, είτε από κατακτητές τύπου Τζένγκις Χαν. Οι σοβιετικοί κάνανε τρομερή δουλειά για την αναστήλωση των περισσότερων μνημείων. Η κυβέρνηση του Ουζμπεκιστάν συνεχίζει ακόμη την προσπάθεια.
Η είσοδος.

Το προαύλιο.

Το κυρίως κτήριο εξωτερικά και εσωτερικά όπου ελαφρός είναι ανακατασκευασμένο.

Και οι ντόπιοι με περισσό σεβασμό στην ιστορία τους, μα ακόμη πιο μεγάλο ενθουσιασμό στην τεχνολογία και τη μόδα των σελφι.