Σίκινος,η αγαπημένη του Ελύτη.

[8avos]

Ανάμεσα στα τουριστικά "θηρία" Φολέγανδρο και Σαντορίνη,στέκει εξόριστη η μικρούλα Σίκινος.Ένας τόπος που λειτουργεί σαν χρονομηχανή,ζεις σήμερα,εικόνες και Ελλάδα του 1960.Ένα νησί που πρέπει να ιεραρχήσεις τις προσδοκίες σχετικά μ αυτό.

Όταν ξεκίνησα τα ταξίδια μου εκτός συνόρων,είχα ως μότο μου,ταξιδεύω όπου μπορώ εκτός ώστε όταν μεγαλώσω να αρχίσω με τον τόπο μου.Χαίρομαι που είναι το μοναδικό πράγμα που πάει όπως είχα πει,εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια.Γιατί δεν μπορείς να εκτιμήσεις το νησί στα είκοσι,όπως στα σαράντα.

Αναλογικά με τα ταξίδια μου εκτός χώρας,τα εντός τα θεωρώ ανύπαρκτα.Το 2018 ήταν η πιο απρόβλεπτη χρονιά που μπορώ να θυμηθώ.Έτσι άρχισα να ψάχνω για ένα νησί "ησυχαστήριο".Το ότι βρισκόμουν για ακόμη μια φορά άνεργος,τα κριτήρια ήταν αμείλικτα.

Πεντακάθαρες θάλασσες,απαλαγμένο από κόσμο,ανθρώπινες τιμές,με έμφαση στο ανεπηρέαστο του χρόνου.Διαβάζοντας στο φόρουμ,έπεσα σε μια ανάρτηση της @katkats όπου περιέγραφε Σίκινο και Κίμωλο.Περιείχε ακριβώς ότι ζητούσα,το πρόγραμμα βγήκε,αρχές Σεπτέμβρη τέσσερις μέρες Σίκινο και δύο Κίμωλο.Το να βρώ παρέα είναι ανέκδοτο,όμως συζητώντας το,ο Χ. μου λέει και γω μέσα,δεν ήξερε καν (όχι ότι εγώ ήξερα) ότι υπήρχε αυτό το μέρος.Του ξεκαθάρισα σχετικά με τις δραστηριότητες και τις επιλογές που έδινε το μέρος και τον βρήκε σύμφωνο.

Σε αναζήτηση καταλύματος και θέλοντας να επιβεβαιώσω για την κράτηση,η κυρία στην άλλη γραμμή του τηλ. με παρότρυνε να ακυρώσω την ιντερνετική κράτηση μέσω μπούκιγκ,δίνοντάς μου μια έξτρα έκπτωση λόγω σαιζόν.Μεσάνυχτα 30 προς 31 Αυγούστου,αναχωρήσαμε από Λάρισα για Πειραιά με τον Χ. για να μπούμε στο πρώτο πρωινό καράβι για Σίκινο,ώστε να βγούμε περίπου δώδεκα ώρες αργότερα στο λιμάνι της Αλοπρόνοιας.

Η παραλία που αντικρύσαμε μόλις ελλιμενησθήκαμε.Πολύ υψηλότερο το θέαμα των προσδοκιών μας.

Το λιμάνι της Αλοπρόνοιας από ψηλά,στο δρόμο για την παραλία Διαλισκάρι.

Στο λιμάνι η διαύγεια των Κυκλαδίτικων νησιών.

 

[alma]

Τι γαλήνια ομορφιά μεταδίδουν οι φωτογραφίες σου!

Αυτό το 12ωρο είναι κάπως ζόρικο, αλλά σε αποζημιώνει αυτό που βλέπεις μετά.

 

[8avos]

Η οικοδέσποινα του καταλύμματος,απίστευτα ευγενική και πολύ εξυπηρετική,καθώς έστειλε τον γιό της στο λιμάνι να μας παραλάβει βοηθώντας με τις αποσκευές,όσο και αν επιμέναμε ότι θα τα καταφέρναμε.Βέβαια ο γιός της,μόλις είδε δύο γομάρια μεσήλικες με μια αρχαία βεσπούλα προσπαθώντας να βολέψουμε τους παλιόκ@λους σε ένα σελάκι και με αποσκευές κάτι σακούλες σούπερ μάρκετ ξεσκίστηκε στα γέλια,σώζοντας την παρτίδα λέγοντας ότι το κατάλυμμα είναι δεν είναι πενήντα μέτρα απ το λιμάνι,οπότε ο ένας θα μπορούσε να πάει με τα πόδια και να πάρει και τις σακούλες.Εγώ σας το πα!Greek 60ies.

31 Αυγούστου είχε λήξει η τουριστική περίοδος,με τους καταστηματάρχες να τακτοποιούν περισσότερο τις επιχειρήσεις τους για τον χειμώνα παρά να λειτουργούν στα φούλ.Έτσι,το μοναδικό σουβλατζίδικο-γυράδικο του νησιού είχε κλείσει,το ένα και μοναδικό βενζινάδικο κλειστό,το μοναδικό καραβάκι που έκανε τον γύρο του νησιού φρόντισε η εφορία να το στείλει απ το 2017 για "ρυθμίσεις" και οι καταστηματάρχες ήταν εξαιρετικά ανύσηχοι και φοβισμένοι για το μέλλον των οικογενειών τους και των επιχειρήσεων που διατηρούσαν,μιας που οι φωστήρες της κυβέρνησης (του 2018) φρόντισαν να τους βγάλουν επιτέλους απ την "άγονη γραμμή" φορολογικά όμως,μην κάνοντας εξαίρεση συγκριτικά με την πανάκριβη και τουριστικότερη Φολέγανδρο,Ίο και Σαντορίνη που περιβάλλουν αυτό το άσημο νησάκι.

Διατηρώντας όμως την αισιοδοξία οι άνθρωποι κατά το δυνατόν,μιας που εταιρεία κινητής τηλεφωνίας αναβάθμισε το ανύπαρκτο σχεδόν δίκτυο,παρέχοντας στους μόνιμους κατοίκους,οι οποίοι φτάνουν με δυσκολία τους διακόσιους,δωρεάν επικοινωνία για ένα χρόνο,μοιράζοντας δωρεάν smartphone στους ενήλικους,απλές συσκευές στους άνω των 65 και λαπ τοπ με ιντερνετ στους μαθητές γυμνασίου-λυκείου.

Το να γνωριστείς με τους κατοίκους και να μιλήσεις μαζί τους είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο για τους Συκινιώτες,μιας που δεν πρόκειται ν αφήσουν με τίποτα το νησί τους,βλέποντας ταυτόχρονα τον κάθε τουρίστα που περνά από κει ως επισκέπτη στο σπιτικό τους.Να πηγαίνεις στην εκκλησία ν ανάψεις ένα κεράκι και η γιαγιούλα να σ εξιστορεί πως περνάει η κόρη της στην πολιτισμένη πρωτεύουσα,να πηγαίνεις στο λιμάνι να βγάλεις φωτογραφίες και οι ψαράδες να σ λένε πόσο ευλογημένα είναι αυτά τα νερά που τους δίνουν να φάνε και τέλος ότι χρωστάνε στην κυριολεξία πολλά στο μοναδικό καράβι "Αδαμάντιος Κοραής" του οποίου η εταιρεία Zante Ferries μπορεί και συνδέει το νησί με τον πολιτισμό,χειμώνα καλοκαίρι.Όσο εμείς οι "τουρίστες" κάποια αντίστοιχα τα θεωρούμε "σκυλοπνίχτες" ,οι ντόπιοι χρωστούν και την ζωή τους σ αυτά μιας που τους πηγαίνουν τρόφιμα-καύσιμα-τα αγαπημένα τους πρόσωπα,ακόμη και τα παιδιά σχολείο.

Μας έχουν πει για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που έχουν κάνει καπετάνιοι αυτού του πλοίου για να προσεγγίσουν το νησί,όταν για πολλούς θεωρούταν ανέφικτο.Γι αυτούς όμως ήταν ζήτημα επιβίωσης,όταν εμείς δεν μπορούμε καν να φανταστούμε την αξία του εγχειρήματος.

Στο παρακάτω βίντεο μπορεί κανείς να πάρει μια γεύση για τι μιλάμε.

Το λιμάνι είναι κάτι το οποίο έγινε τα τελευταία χρόνια καθώς δεν υπάρχει απάνεμο μέρος στο νησί.Ο Δήμαρχος απολαμβάνει τον πλήρη σεβασμό των κατοίκων μιας που και ο ίδιος εντάσσεται στο δυναμικό των εργατών,βάζοντας πλάτη κοινώς,κάτι που εκτιμούν ιδιαίτερα οι κάτοικοι.

Το 2018 είναι η χρονιά που μια αναπάντεχη ανακάλυψη στην Επισκοπή του νησιού,το βγάζει απ τον χάρτη την ανωνυμίας και στρέφονται για λίγο τα φώτα της δημοσιότητας στην Σίκινο.Το υπουργείο Πολιτισμού στέλνει αρχαιολόγους όπου περισυλέγουν χρυσά περικάρπια, δακτυλίδια, περιδέραιο, μια πόρπη με ανάγλυφο καμέο, μαζί με γυάλινα και μεταλλικά αγγεία, άλλα μικροευρήματα καθώς και οργανικά σπαράγματα της ενδυμασίας της νεκρής η οποία ήταν θαμμένη στο κτίριο.

Το κτήριο του σημαντικού μνημείου της Επισκοπής Σικίνου είναι ένα καλοδιατηρημένο ναόμορφο μαυσωλείο της όψιμης αρχαιότητας που αργότερα μετατράπηκε σε τρουλλαίο βυζαντινό ναό και αποτελεί ένα εντυπωσιακό παλίμψηστο αρχαιότητας και μεσαίωνα, μοναδικό στον ελλαδικό χώρο

 

[8avos]

Τι γαλήνια ομορφιά μεταδίδουν οι φωτογραφίες σου!

Αυτό το 12ωρο είναι κάπως ζόρικο, αλλά σε αποζημιώνει αυτό που βλέπεις μετά.

Είναι πολύ "λίγες" μπροστά σ αυτό που εκπέμπει το νησί,αλλά θα βάλω όσες περισσότερες μπορώ.Στην δική μου τότε κατάσταση ήταν μονόδρομος,μιας που ήθελα και την βέσπα στο νησί (να μην αναφέρω το οικονομικό και φανώ τσίπης

 

[8avos]

Κάναμε το μπανάκι μας,ήπιαμε το καφεδάκι μας απ το μοναδικό καφέ στην Αλοπρόνοια,ξαπλώστρες κλπ ξεχάστε τα,δεν θέλουμε λέμε,μπορούμε να στρώσουμε πετσετούλα κάτω απ τις ομπρέλες που έχει βάλει ο δήμος μαζί με κάποια παγκάκια,πήραμε τα καγιάκ που διαθέτει η παραλία δωρεάν,νομίζω δύο είναι και τα αφήνει ένας ιδιώτης χωρίς να ξέρω αν το συνεχίζει,εμείς όμως απολαύσαμε και λίγο βυθό!Βυθό!Τι πράγμα κ αυτό,η απόλυτη διαύγεια,όταν έβαζα την μάσκα νόμιζα ότι έβλεπα 3D.Θολούρα μηδέν,κύμα μηδέν,ρύπανση μηδέν,τουρίστες απόλυτα σεβόμενοι το περιβάλλον.

Μετά από σχεδόν είκοσι ώρες συνολικά,οδήγησης,καραβιού,κολύμβησης,κοπηλασίας,ξυσίματος,ένα πράγμα θέλαμε.Έτσι όπως το γράφω ακούγεται κάπως,το ξέρω,αλλά φαϊ ήταν αυτό που θέλαμε και τίποτα παραπάνω.

Τα γομάρια (εμείς)ανεβήκαμε στο μονόσελο της βεσπούλας κατευθυνόμενοι στον ένα από τους τρείς οικισμούς όπου μπορεί να διανυκτερεύσει άνθρωπος στο νησί.Το Κάστρο,το οποίο είναι χτισμένο στο χείλος του γκρεμού 280 μέτρα πάνω από τη θάλασσα,ένας παλιός οχυρωμένος οικισμός του 15ου αιώνα. Εδώ χτυπάει η καρδιά του τόπου: η πλατεία, το δημαρχείο, το ιατρείο, τα μαγαζιά και τα καφενεία είναι το κέντρο της ζωής του νησιού. Με έναν περίπατο μέσα στον οικισμό βλέπουμε παλιά αρχοντικά, το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο στην εκκλησία της Παντάνασσας και παμπάλαιες εικόνες.

Οι εικόνες απ τον οικισμό Κάστρο

Η πλατεία του Κάστρου

Η εκκλησία της Παντάνασσας του νησιού

Μέχρι και στοές έχουμε

Τριγυρνώντας στα σοκάκια του Κάστρου και χαζεύοντας

Το νησί διαθέτει και δύο μύλους με τον έναν να βρίσκεται σε λίγο καλύτερη κατάσταση

Συνεχίζοντας την περιπλάνηση στα σοκάκια

 

[Just Lori]

Πανέμορφο νησί και το αγάπησα πολύ όταν είδα πόσο φροντίζουν τα αδέσποτα γατάκια. Όσες είδα να κυκλοφορούν ήταν στειρωμένες, φιλικές (καθόλου φοβικές) και γενικά χοντρούλες, καλοταϊσμένες.

 

[8avos]

Το Χωριό είναι ένας μικρός λαβύρινθος από δρομάκια, παλιά σπίτια, πεζούλια, στενές ανηφόρες, περάσματα, κρυφές γωνιές, ανθισμένα παρτέρια και σκαλάκια.

Το νησί αποτελεί η κλασσική ξεραϊλα των Κυκλάδων,χωρίς να χω δει πολλά περισσότερα αλλά απ ότι εσείς λέτε,όμως,και λέγω Όμως,αυτό που μας έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι όλη αυτή η ξεραϊλα έχει "διαβαθμιστεί" αν το λέω σωστά με πέτρινα ντουβάρια,που απ ότι μας είπαν οφείλεται στην έντονη δραστηριότητα βοσκής αιγοπροβάτων.Αυτό που έμεινε τώρα ως παρακαταθήκη είναι το μοναδικό νησί που μπορείς να κάνεις trekking χωρίς απλά να περπατάς απ την άσφαλτο αλλά μέσα από ένα παλαιό καλντερίμι.

Ανηφορίζοντας το βουνό απ το χωριό και αφού αφήσουμε τους Μύλους,συναντάμε το εκκλησάκι που ήθελε ο Οδυσσέας Ελύτης,ένα έργο πόθος του χωρίς να έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στο νησί.Το εκκλησάκι αφιερώθηκε στην Παναγία την Παντοχαρά και βρίσκεται μόνο του Κάτασπρο ατενίζοντας το Γαλάζιο της θάλασσας και τ ουρανού.

Συνεχίζοντας ανηφορικά φτάνουμε στην Μονή Ζωοδόχου Πηγής,ένα γυναικείο μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του νησιού και λειτουργούσε ως καταφύγιο των κατοίκων προφυλάσσοντάς τους απ τους πειρατές.Θα βγάλετε φανταστικές φωτογραφίες και θα απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα.

Το ηλιοβασίλεμα αξίζει να το απολαύσετε και από το μοναδικό οινοποιείο του νησιού πίνοντας κρασάκι και ατενίζοντας.Μην ξεχνάμε ότι το νησί βρίσκεται πολύ κοντά στη Σαντορίνη και κατά πολλούς μοιράζονται το ίδιο ηλιοβασίλεμα.

Το φαγητό όπου και αν φάγαμε μας ενθουσίασε,οι τιμές ήταν τελείως στα δικά μας γούστα και καθόλου υπερεκτιμημένες.Η ασφαλτόστρωση στο νησί αποτελεί ένα πολύ μικρό μέρος,σε πάει απ το λιμάνι στο χωριό,λίγο πιο πέρα στο οινοποιείο του Μάναλη και στην παραλία Διαλισκάρι.Ο χωματόδρομος όμως είναι πολύς περισσότερος και για λάτρεις την πεζοπορίας ενδεδειγμένος.Το ανακαλύψαμε όταν μια απεργία ακινητοποίησε καράβια και τουρισμό,κάνοντας μας να αλλάξουμε τα πλάνα και να ξεγράψουμε την προγραμματισμένη Κίμωλο,άλλες δύο μέρες στο νησί λοιπόν.Η οικοδέσποινα μας αναβάθμισε κατάλυμμα,μιας που οι επισκέπτες της δεν θα ερχόταν και μας πήγε πρώτο μπαλκόνι θέα.Απόλαυση!Ο γιός της μας πρότεινε,αν έχουμε καλές σχέσεις με το περπάτημα,να προσπαθούσαμε να φτάσουμε ως την παραλία Αγ Παντελεήμονας.Σε ερώτησή μας που θα βάζαμε το κεφαλάκι μας,ώστε να μην μας σκίσει καμμιά καράφλα ο ήλιος,μας είπε ότι η φύση θα μας φρόντιζε εάν φτάναμε εκεί,κρατώντας μας σε αγωνία.Με τον "εγλωβισμό" μας στο νησί,ήμασταν όλοι οι τουρίστες,φάτσες που έβλεπε ο ένας τον άλλο όλο αυτό το διάστημα.Έτσι γνωριστήκαμε με την Ξ. και την Ε. οι οποίες και αυτές με την σειρά τους γνωρίστηκαν εκεί,αυτόνομες γυναίκες ταξιδεύοντας μόνες.Αναφέραμε την πεζοπορία,την είχαν ακούσει κ αυτές,δυό γυναίκες μόνες τους δεν θα ξεκίναγαν ποτέ όμως,κανονίσαμε τετράδα και φύγαμε νωρίς το πρωί με επιστροφή αργά το απόγευμα.

Κουτσοί στραβοί όλοι στον Αγ Παντελεήμονα λοιπόν.

Δεν υπήρχε παραλία για να γίνει ομαλή μετάβαση στο νερό παρά μόνο βουτιά.

Αυτή ήταν η ιστορία μου απ το νησί.Και ένα γαϊδουράκι για το τέλος !

 

[katkats]

Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από Σίκινο. Ένα νησί που δεν είναι για όλους και αυτό ευτυχώς το σώζει. @8avos τελικά Κίμωλος ή Σίκινος;

 

[8avos]

Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από Σίκινο. Ένα νησί που δεν είναι για όλους και αυτό ευτυχώς το σώζει. @8avos τελικά Κίμωλος ή Σίκινος;

Δεν πήγα ακόμη Κίμωλο,όπως γράφω στην ιστορία μια απεργία μας ανάγκασε να αλλάξουμε σχέδια,πέρυσι δεν κατάφερα και φέτος ....Όμως είναι η πρώτη μου επιλογή οποτε ξαναμπώ σε πλοίο!

Α! Τώρα που σε βρήκα,δεν μ μεταφέρεις κ μια την ιστορία στις ολοκληρωμένες ;

 

[katkats]

Δεν πήγα ακόμη Κίμωλο,όπως γράφω στην ιστορία μια απεργία μας ανάγκασε να αλλάξουμε σχέδια,πέρυσι δεν κατάφερα και φέτος ....Όμως είναι η πρώτη μου επιλογή οποτε ξαναμπώ σε πλοίο!

Διάβασα γρήγορα εκείνο το σημείο.

Α! Τώρα που σε βρήκα,δεν μ μεταφέρεις κ μια την ιστορία στις ολοκληρωμένες ;

Ναι αμέ.

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ελλάδα

 

[Μανολης Γκ.]

Πολύ ωραία τα έγραψες και πολύ ωραίες φωτογραφίες! Η Σίκινος μου άρεσε και μένα πολύ. Ιδιαίτερη και ξεχωριστή! Η βέσπα σου ψιλοσάπια φίλε (συγγνώμη κιόλας), ενώ αυτή που είχα πετύχει εγώ....

χαχα . Να' σαι καλά!