Κίνα Σήκωσε Τα Κόκκινα Φανάρια!!!

[LULLU]

..με εχεις καθηλωσει!!!!!!Νιχαο Κινα!!!!!!

 

[FRIDA08]

Ψυχοθεραπεία η ιστορία! Όχι βέβαια ότι την χρειάζομαι...όποιον και να ρωτήσεις στο περιβάλλον μου θα στο πει Χαράλαμπε: Μια χαρά είναι η Φρίντα τον τελευταίο καιρό, εντάξει κάτι νεύρα, κάτι απαισιόδοξες σκέψεις, κάτι εκρήξεις ενίοτε δεν πιάνονται.

 

[KLEOPATRA]

Οι ιστοριες σου ειναι απ' αυτες που πρωτα πατας το ευχαριστω και μετα τις διαβαζεις. Και εισαι 100% σιγουρος πως δεν εχεις κανει λαθος...

Ανεπαναληπτοτατη και αληθινοτατη ατακα!

 

[KLEOPATRA]

Απολαυστικη οπως παντα!!!

Αλλα ...Dim κοριτσι μου εισαι σιγουρα καλα ?
Τοσο γρηγορα οι συνεχειες?
Ανησυχω.......

 

[_antonis_]

Αντώνη, όταν συνεχιστεί η ιστορία θα αλλάξεις γνώμη περί του οργανωμένου / ανοργάνωτου. Και αυτό είναι υπόσχεση. Είσαι ο τύπος του "κανονίζω τα πάντα". Εχε μου εμπιστοσύνη. Το να πάρεις έναν σακο, να βγάλεις μια βίζα και να ρίξεις 10 βρακιά μέσα και 2 ντεπόν ληγμένα για να ταξιδεψεις σε όχι τόσο τουριστικά μέρη, κρύβει την -εξόχως πιθανή- περίπτωση, το ταξίδι να αποβεί εφιαλτικό. Κι αν έχεις συνηθίσει τουρ,
οδηγούς, γραφεία και wellcome μάλλον θα αποτελέσει κάτι που θα θέλεις να σβήσεις απο την μνήμη σου. Επίσης ή οργανωμένο θα είναι ή ανοργάνωτο. Σκέτα. Δεν υπάρχει το "υπο προυποθέσεις". Και ναι. Αν δεν έχεις κανονίσει τίποτα απο την αρχή θα χάσεις χρόνο. Αλλά αυτό κατά την γνώμη μου δεν είναι απαραίτητα κακό. Μπορεί πχ να μην δεις το Ταζ Μαχάλ αλλά ίσως να σε καλέσουν αντ' αυτού σε ένα χωριό στην Ινδία σε
παραδοσιακό γάμο (μου έχει τύχει) και να δεις κάτι άλλο που δεν το περίμενες. Και φτάνουμε στο συμπέρασμα , του τι είναι προτιμότερο? Το προσωπικά αυθόρμητο ή το δρομολογημένο απο κάποιον επαγγελματία? Αν
κάποιος απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα, ξέρει αυτόματα και ποιό είδος τουρισμού του ταιριάζει. Το "ξέρω τα πάντα απο πριν" πάντως αποδομεί την αξία του ταξιδιού που είναι για εμένα η έκπληξη, και το άγνωστο.
Παρόλα αυτά.... κανείς δεν ξέρει... Συνέχισε να διαβάζεις και στο τέλος της ιστορίας, θα ήθελα την γνώμη σου.

Όταν λέω ''οργανωμένο'', εννοώ οργανωμένο απο μένα - όχι απο ταξιδιωτικό. Όχι ότι έχω κάτι με τα ταξιδιωτικά, όταν βαριέμαι να οργανώσω κάποια στιγμή, ναι, δε θα διστάσω να πάρω τηλ το πρώτο ταξιδιωτικό και να πάω ταξίδι - προς το παρόν όμως αντέχω να οργανώνω.
Όμως μου λείπει (αν και όπως είπα δεν έχω πάει) το ανοργάνωτο. Να κλείσω εισιτήρια κάποτε την τελευταία στιγμή, να εκτυπώσω 1-2 χάρτες σε Α4 όπως λές και συ και να πάω χωρίς πολλά πολλά. Χωρίς να κουβαλάω 20 σελίδες πληροφορίες-οδηγίες-κρατήσεις, όπως έκανα στη Ζιμπάμπουε.

Βέβαια, οκ, ίσως η ιστορία σου με κάνει να πειστώ τελικά ότι αξίζουν σίγουρα οι ώρες/μέρες που ξεστραβώνομαι οργανώνοντας ταξίδια. Θα δείξει...

Δυστυχώς, μάλλον με καταλαβαίνετε όλοι εύκολα, είμαι ο τύπος ''κανονίζω τα πάντα'' και αυτό μου τη δίνει.

Τέλος πάντων, ας μην χαλάω τη ροή της ιστορίας σου, περιμένω με περισσότερη αγωνία τη συνέχεια!!!

 

[dim kyr]

Αντώνη ένα πράγμα θα σου πω. Η Καμπότζη και το Ανκορ σε περιμένουν!!
Κλεό, πράγματι, έχεις δίκιο. Δεν πρέπει να είμαι καλά τελευταία...... Πάει... χάλασα κι εγώ. Φαντάσου ότι ετοιμάζω και την συνέχεια!

 

[dim kyr]

Ρε πατριώτη, είναι μακρυά αυτή η Fenghuang?

-Εγω δεν μπαίνω. Αν και το ξέρω... στο τέλος θα μπω.
-Μπες. Μας χαρίζουν γάιδαρο. Δεν τον κοιτάμε στα δόντια.
-Δεν μας τον χαρίζουν ακριβώς. 15 ευρώ τον πληρώσαμε τον συγκεκριμένο γάιδαρο. Ουτε φαρί αραβικό να ήταν. Αχ! Θεούλη μου.
-Ελα, μια ψυχή θα βγεί που θα βγεί... ας ανεβούμε
-Καλά... και είναι ανάγκη αυτή η ρημάδα η ψυχή να βγεί στο συγκεκριμένο λεωφορείο? Γιατί να μου το θυμηθείς Γκιούλι (φύσημα μύτης), αν ανεβουμε, θα μας φύγει η ψυχή. Και η πέτρα στο νεφρό. Και το ίδιο το νεφρό. Και η σπλήνα. Και τα σφραγίσματα. Και η πιτυρίδα. Και -κυρίως- η ελπίδα.
-Πιθανόν. Ελα. Δώσε μου το χέρι σου και πάμε. Κουραγιο. Φάγαμε την φούντα απο την ουρά. Μας έμεινε ο γάιδαρος.
- Με το μπαρδόν αλλά εδώ δεν μιλάμε για γάιδαρο. Μιλάμε για τον τριπλάσιο σε όγκο πρώτο εξάδελφο του Κινγκ Κονγκ. Ας ανεβούμε.....η σκέψη και μόνο να ξεμείνω σε αυτήν την τρύπα με ανατριχιάζει... Hit the road jack... Just Hit the road!!!

Ας σου πω Χαράλαμπε για τα sleeper. Εχεις μπει? Οχι? καλά... δεν χάνεις και τ΄ποτα. Τα χειρότερα παγκοσμίως τα διαθέτει η Ινδία. Αλλά και της Κίνας δεν πάνε πίσω. Χαρακτηριστικό τους ε΄ναι η άνεση. Τουλάχιστον με αυτές τις προδιαγραφές κατασκευάστηκαν. Τελικά επικράτησε όμως το χαρακτηριστικό της βρώμας.
Κάτσε βρε Χαράλαμπε να σου κάνω μια περιγραφή για να ξέρεις να προφυλαχθείς.
Κατ' αρχήν, είναι προορισμένα κυρίως για μεγάλες διαδρομές. Δεν έχουν καθίσματα αλλά κάτι σαν κρεβάτια. 3 σε κάθε σειρά συν άλλα 3 απο πάνω (χωρίς σκάλα). Εξαρτάται βέβαια και το μοντέλο και φυσικά την χώρα. Θυμίζουν συρτάρια και έχουν στενούς διαδρόμους.

Με διασταγμό, ανάκατο με απογοήτευση οι φίλοι μας μπάινουν. Μαζί τους μπαίνει μια κινεζοοικογένεια με ένα μικρό αγοράκι. Στον στενό διάδρομο υπάρχουν δίπλα απο τα " καθίσματα"κατσαρόλες. Η Dim παίρνει μια σβάρνα και την φτάνει στην γαλαρία.
- Ουαου!!! Γκολ! Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου!!!! Τι δουλειά έχουν καλέ οι κατσαρόλες στον διαδρομο? Δεν πιστεύω να αποσκοπούν σε αυτό που φαντάζομαι ε? Ε Γκιούλι?
-Δεν θέλω να ξέρω. Πραγματικά δεν θέλω να ξέρω.




Προτιμούν τις κάτω κουκέτες. Υπάρχουν σκεπάσματα, βρώμικα, τσαλακωμένα με τρίχες και στάμπες απο απροσδιόραστες ουσίες (μάλλον αίμα). Διαλέγουν τις κάτω γιατί αν κάνεις το λάθος και διαλέξεις τις πάνω, πρέπει μετά να κάνεις την μαιμού, πατώντας ταυτόχρονα στο πρόσωπο του κάτω επιβάτη , για να μπορέσεις να σκαρφαλώσεις καθόσον δεν υπάρχουν σκάλες. Χρησιμοποιούν τις αποσκευές για μαξιλάρι και μετά απο λίγο έρχεται ο εισπράκτορας.

Τους κάνει νόημα να βγάλουν τα παπούτσια τους (για να μην λερώσουν το σαράι) και τους δίνει πλαστικές μαύρες σακούλες να τα βάλουν μέσα -τα παπούτσια τους Χαράλαμπε όχι τα πόδια τους, για όνομα του Θεού!- και μετά να τα αφήσουν στο κάτω μέρος του κρεβατιού. Περίεργα εθιμοτυπικά! Μετά αρχίζει και τους λέει, τους λέει, τους λέει..... ανάθεμα κι αν κατάλαβαν τίποτα. Δεν ομιλούν κινέζικα διάολε... τι προσπαθεί να τους πει? Από τα νοήματα πάντως κατάλαβαν ή μισοκατάλαβαν ότι ή δεν είναι αυτό το λεωφορείο ή έστω κάτι έπρεπε να γνωρίζουν που τους διέφευγε. Στο τέλος αφού πήρε χαμπάρι ότι οι επιβάτες δεν την κατέχουν την κινεζική, σκάει στα γέλια και φεύγει. Περίεργα πράγματα....

Το να αναφέρουμε εδώ ότι είναι οι μόνοι δυτικοί στο λεωφορείο νομίζω ότι είναι περιττό. Επί 15 ημέρες οι μόνοι δυτικοί που είδαν ήταν 2!!

Μετά απο λίγο το λεωφορείο μισογεμίζει και φεύγει. Η βροχή έπεφτε, τα τζάμια δάκρυζαν, και η ομίχλη τους κατάπινε. Το ταξίδι για το άγνωστο είχε αρχίσει... και οι φίλοι μας εξακολουθούσαν να αγνοούν, αυτό που με επιμονή, προσπαθούσε να τους πει ο εισπράκτορας, ενώ παράλληλα δεν ήταν και τόσο σίγουροι για τον προορισμό του λεωφορείου. Είχαν περίπου 5 ώρες πρίν πέσει η νύχτα.....

-Ψιτ! Ψιτ! Γκιούλι... Γκιούλι..
- Τι?
-Που πάει το λεωφορείο?
-Δεν έχω ιδέα κυρία μου. Πραγματικά δεν έχω ιδέα. Μου φτάνει ότι κινείται δυτικά, τρέχει σαν το διάολο και δεν βρεχόμαστε. Ολα τα άλλα δεν με αφορούν.
-Δεν σε αφορούν εε? Καλά. Αν φτάσουμε στην Βιρμανία τότε, ξέρω που θα απευθυνθώ και σε ποιόν θα ρίξω τις ευθύνες και τις μούτζες.
-Κάνε ότι θες....



Βουνά, βροχή, ομίχλη, βουνά, βροχή, ομίχλη, βουνά , βροχή, ομίχλη.... 1 ώρα, 2 ώρες, 4 ώρες. Στάση. Καύσιμα. Τσιγάρο. Κατσάδιασμα γιατί απαγορεύεται το καπνίζειν δίπλα απο τις δεξαμενές καυσίμων. Βουνά, βροχή, ομίχλη, βουνά, βροχή, ομίχλη.....

Μετά απο (?) ώρες, το λεωφορείο σταματά στην μέση του πουθενά. Βουνά, σκοτάδι, κάτι σαν διόδια και ερημιά. Εχει νυχτώσει. Ο εισπράκτορας κατεβαίνει, βγάζει τον σάκο του Γκιούλι απο τις θέσεις των αποσκευών και τον πετά στην βρεγμένη άσφαλτο. Μετά τρέχει και τους κάνει νόημα να κατέβουν. Μαζί κατεβαίνει και ένα ζευγαρι νεαρών κινέζων. Ο εισπράκτορας κάτι τους λέει στα κινέζικα, τους χαιρετά και ανεβαίνει βιαστικά στο λεωφορείο.. Ο οδηγός βάζει μπρός και.... φεύγει!!! αφήνωντάς τους στην ερημιά, στο σκοτάδι, στην βροχή και στην απελπισία.

Και δεν ξέρω αν το θυμάσαι Χαράλαμπε, αλλά αυτή ήταν η πρώτη ημέρα των διακοπών τους και δεν είχε τελειώσει ακόμη.....

 

[dmdoc]

Δεν πρέπει να είμαι καλά τελευταία...... Πάει... χάλασα κι εγώ. Φαντάσου ότι ετοιμάζω και την συνέχεια!

Σίγουρα έχεις καταληφθεί από κακό πνεύμα!!!!! Πες τον Χαράλαμπο να φωνάξει τον εξορκιστή!!!!!!!

 

[hydronetta]

Επειδή έχω καλλιτεχνικές ανησυχίες άμα το γυρίσω σε ταινία σε ποιά κατηγορία θα ενταχθεί;
κοινωνικό θρίλερ;
σινεφιλ δράμα;
φαρσοκομεντί;
επίσης να αιτηθώ για όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
πάντως το σκηνικό το έχω στο μυαλό, κινέζους θα βρούμε (εύκολο) κι όσο για τα κτελ θα πάμε στη Λιοσίων σε μέρες που να έχουν απεργία οι οδοκαθαριστές

 

[renata]

αχ τι παθατε..τραίνα ήταν αυτα η σκέτα ατυχήματα..
το δικο μου το τραινο το slipper train απο λαος-bkk ηταν υπέροχο!!
ειχε και τραινοσυνοδο σε καθε βαγόνι!!
ο μικρός κατα τις 11 φέρνει για κάθε κουκέτα ενα πακέτο με μοσχομυρισμένα κλινοσκεπάσματα και μαξιλάρι,σε χρονο dt μετατρέπει τα καθίσματα σε κρεβάτι τα στρώνει στην εντέλεια,κατεβάζει και τις μπλέ κουρτίνες για απομόνωση και έτοιμα για νάνι..
το αποτέλεσμα??? μάτι δεν έκλεισα απο το ντουκου ντουκου για 12 ώρες!!
μιλάμε για πολιτισμένα πράγματα έτσι???
άρα το χειρότερο της ινδίας και το καλύτερο της ταυλάνδης!
το κινεζικο που να το τοποθετήσομε???

 

[mfish]

α ρενατα και dim δε θελω να ακουω κακα για τα ινδικα τρενα....και ιδιως τα θεσης sleeper!

dim εχω μεινει αναυδη απο τη ταχυτητα σου, να σκεφτεις σταλια μπυρα δεν ηπια αποψε...!

 

[dmdoc]

...για λεωφορεία μιλάει η dim...