Ιταλία ΣΙΚΕΛΙΑ-Προσκύνημα στο Χτές, Γνωριμιά με το Σήμερα

[St.Adamantidou]

Προσκύνημα στο Χτες, γνωριμία με το Σήμερα.


Φαίνεται πως από πάντα ο Έλληνας κουβαλάει μαζί του την Ελλάδα. Μπορεί να γκρινιάζει για την ξεραΐλα της, για τα βράχια της, για την στέρφα γης, μα κατά βάθος τη λατρεύει έτσι όπως είναι: γυμνή κι ανυπεράσπιστη κάτω από τον ανελέητο ήλιο της, που της καψαλίζει το κορμί και της αγριεύει την όψη…. Την αγαπάει για τα βάρβαρα καλοκαίρια της, για τους γλυκείς χειμώνες της, τη νοιώθει μέσα του να σπαρταράει όλο ζωντάνια σαν τύχει να αγναντέψει μια ρίζα ελιάς, ένα κλήμα φορτωμένο σταφύλι, πλημμυρίζει από έρωτα γι’ αυτήν όταν πίνει ένα ποτήρι μπρούσκο κρασί, ή όταν μυρίζει την αψάδα της γης μετά την πρώτη φθινοπωρινή βροχή…..

Είναι παράξενος τόπος η Ελλάδα. Και πιο παράξενος ο Έλληνας. Γκρινιάζει μ΄ό,τι αγαπάει. Μα αν ποτέ τύχει να τον αφήσεις να διαλέξει μια καινούργια κώχη για να ριζώσει από την αρχή, θα ψάξει με λύσσα να βρει μιαν ολόιδια, σαν αυτήν που άφησε πίσω του δίχως να επιτρέψει στον εαυτό του την παραμικρή παραλλαγή.

Παράδειγμα η Σικελία, η ψυχή της Μεγάλης Ελλάδας. Ένα κομμάτι αττικής γης φερμένο θαρρείς, τόσα μίλια μακριά, στους ώμους των πρώτων αποίκων. Είναι εκεί κάτω μια άλλη Ελλάδα, η «Μεγάλη» , που σε συγκινεί σήμερα και σε συγκλονίζει με τους θρηνητικούς αντίλαλους της Ιστορίας. Φτάνουν στα αυτιά σου μέσα από τους πεσμένους σπονδύλους, τους μοναχικούς κίονες, τα τραυματισμένα κιονόκρανα. Κάθε ναός διηγείται ψιθυριστά, σα να εμπιστεύεται μονάχα εσένα, -τον καινούργιο Έλληνα, το βιαστικό, τον πολυάσχολο, τον ψύχραιμο-, ένα θαυμάσιο, ένα ανεπανάληπτο μυστικό. Κι εκεί, καθώς τρέχεις στην Κοιλάδα των Ναών του Ακράγαντα με μια μηχανή στο χέρι, ξαφνικά νοιώθεις, πως το «αντικείμενο» που φωτογραφίζεις περπατά μέσα στη μηχανή σου! Σε πλησιάζει! Σε αγγίζει! Ακουμπά πάνω σου. Ένα εκτυφλωτικό, μαγιάτικο φως σταλάζει πάνω στις πανάρχαιες πέτρες του, και τα σχοίνα του χαϊδεύουν τρυφερά τους στύλους με τις ανθισμένες κροκάτες εκρήξεις τους. Είσαι μαγεμένος από την εικόνα, και αναπηδάς τρομαγμένος όταν ακούς ξαφνικά μια φωνή βαθειά κουρασμένη κι απόμακρη:
- Καλώς όρισες. Να ‘ξερες πόση ζεστασιά μου ‘φερες. Να ‘ξερες πόσες μνήμες μου ζωντάνεψες. Μη βιαστείς να φύγεις, δες την ερημιά ένα γύρω. Μου κάνει κακό. Είναι άσχημο να σε ξεχνούν όταν σε έχουν πολύ αγαπήσει. Κι εδώ ο τόπος λατρεύτηκε πολύ, χρόνια αιώνες. Τούτη η Κοιλάδα υπήρξε ιερή, υπήρξε καταφύγιο, υπήρξε Ιδέα. Βλέπεις; Τι έμεινε; Οι ελιές, τα πεύκα, τα σχοίνα και τα κουφάρια μας. Όμως ο αέρας είναι πάντα ο ίδιος, τα καλοκαίρια καυτά όπως και στην Πατρίδα, και οι άνοιξες τρυφερές σαν το ροδίτικο ξημέρωμα. Αλήθεια, μήπως είσαι από το νησί;

Είμαι απελπισμένη που δεν είμαι από τη Ρόδο για να δώσω μια μικρή χαρά στη μοναχική κολώνα του Ναού του Ηρακλή που μου ψιλοκουβεντιάζει. Όμως την πληροφορώ πως βρέθηκα κάποτε στην Κάμειρο και στην Λίνδο, και τα στεγνά πέτρινα χείλια προσπαθούν να χαμογελάσουν:

- Ώστε τις είδες;
- Και βέβαια τις είδα
- Αν τύχει να τις ξαναδείς, πες τους πως είμαστε καλά. Λίγο μονάχες, βέβαια, μα τι να γίνει, έτσι είναι η ξενιτιά. Άραγε πόσα χρόνια ακόμα; Πόσες χιλιάδες χρόνια από τότε που οι Ροδίτες πάτησαν τούτον τον τόπο, φτιάχνοντας αυτήν εδώ την αποικία; Αλήθεια, ξένη, θυμάσαι καθόλου αυτό το μακρινό παραμύθι ή μη και το ξέχασες επειδή πέρασε τόσος καιρός;

Ξαφνικά ο φακός αδειάζει. Τι στο καλό έπαθα; Η μηχανή κρέμεται τώρα ανοιχτή από το λαιμό μου κι εγώ νοιώθω τον ήλιο να με ζεματάει. Το φως είναι τρομακτικό. Η ατμόσφαιρα έχει μιάν εκπληκτική καθαρότητα, ο αέρας χλιαρός κι οι κολώνες πάντα εκεί. Ακίνητες, ρεμβαστικές, αγναντεύουν πάνω από μας, πάνω από τα γύρω βουνά, πάνω από τους Καιρούς, τη μοίρα της Ελλάδας. Μια μοίρα παράξενη και κακή. Μια μοίρα φόνισσα, που σήμερα στήνει κολώνες στον Ακράγαντα, και την επόμενη επιχειρεί να τις καταστρέψει με τα ίδια τα χέρια που τις έστησε. Που τις λούζει με αίμα αδελφικό για να τις πομπέψει, ενώ δε νοιώθει πως πομπεύει την Ιστορία της….

Σε αυτήν την συγκλονιστική στιγμή τον Ακράγαντα, θυμηθήκαμε, για πρώτη φορά, την Εκστρατεία στη Σικελία και την τραγική αδελφοκτονία…

Στην Σικελία ξαναγυρίσαμε σαν αδιάβαστοι μαθητές στις καταβολές μας. Πόσο λίγο τις ξέραμε! Τι δίκιο που είχε ο κίονας στο ναό του Ηρακλή. Πόση δόξα, πόσος πολιτισμός, πόση ομορφιά, αλλά και πόση πίκρα, πόση παραφροσύνη. Και τώρα; Και τώρα μια βιαστική επίσκεψη, μια δυνατή συγκίνηση, και μια δειλή υπόσχεση επιστροφής στον τόπο που δεν είναι πια δικός μας, μα που οι Ιταλοί τον δέχονται, δίχως επιφύλαξη, σαν ελληνικό. Θυμάμαι το περιστατικό στον Ακράγαντα και γελάω ακόμα.

Γηραιά κυρία της συντροφιάς, που είχε τάξει σκοπό της ζωής της, πριν πεθάνει, να δει το ναός της Ομόνοιας στο Agrigento, στάθηκε απειλητική, μπρος σε ένα φουκαρά Σικελό που έπινε βαλαντωμένος από τη ζέστη την παγωμένη του μπύρα, στο μικρό bar, και χτυπώντας άγρια το μπαστούνι της καταγής, του φώναξε κατά πρόσωπο:

- Questa terra e’ nostra;
Κι ο Σικελός κοιτώντας την αδιάφορα και βαρυεστημένα:
- Bene, allora, prendi le tue pietre e va via;;;;

Σωστά: σύμφωνοι κυρά μου, η γης είναι δική σου, μα πώς να το κάνουμε βρίσκεται στην Ιταλία. Πάρε λοιπόν αγκαλιά τις «πέτρες» σου και άμε στο καλό…

Καμιά διάθεση αμφισβήτησης από τον αγράμματο Ιταλό για την προέλευση των μνημείων. Καμιά τάση οικειοποίησης. Κι είναι ζεστοί άνθρωποι οι Σικελοί. Ακούν ελληνικά και σηκώνονται από το τραπέζι τους, πλησιάζουν χαμογελώντας δειλά, σου εύχονται «καλή όρεξη» και ρωτούν:

- Έλληνες ε; ήρθατε για επίσκεψη στην αρχαία σας πατρίδα, τη Μεγάλη Ελλάδα. Καλώς ορίσατε λοιπόν και καλή διαμονή.

Αυτές οι φράσεις: «Ρatria Antica» και «Μagna Grecia», μοιάζουν με τραγούδι στα αυτιά μας. Κι η καρδιά μας φουσκώνει από συγκίνηση για την αυθόρμητη ευγένεια και τη ζεστασιά των ανθρώπων του νησιού. Η αγάπη τους για την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι έκδηλη παντού. Ακόμα και στην καλυμμένη μα επίμονη προσπάθεια τους να μας προφυλάξουν από τις κλοπές και την τυχόν κακοποίηση. Όμως ο Σικελός γίνεται… σφίγγα, αν τύχει και του μιλήσεις για την Μαφία. Κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του, και σου εξηγεί με σοβαρότητα πως: «το απέναντι Monumento είναι αραβικής προελεύσεως». Κι εκεί τελειώνει η διαφώτιση σου σχετική με τη ζωή και τη δράση της Μαφίας. Δηλαδή, πας και φεύγεις δίχως να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει στο νησί.

Είχα την άτυχη έμπνευση να επιμείνω πολλές φορές, και με διαφορετικά πρόσωπα, πάνω σε αυτό το θέμα, με την ελπίδα ότι τελικά κάποιος τολμηρός θα μου άνοιγε επιτέλους τα μάτια. Όμως ο μόνος τολμηρός με συμβούλεψε το μόνο τολμηρό πράγμα που έμαθα: «Μη πολυρωτάς για τη Μαφία, αν δε θέλεις κάποια νύχτα να εξαφανιστείς από το ξενοδοχείο σου.»

Τον πράκτορα 007 τον απολαμβάνω, είναι η αλήθεια, στο πανί, μα με κανένα τρόπο δε θα ήθελα να τον μιμηθώ στη Σικελία. Οι προοπτικές του παιγνιδιού διαγράφονταν μάλλον μακάβριες. Κι επειδή μέσα στις άλλες μου μικρές επιθυμίες, είναι και η θανή μου στο σπίτι μου, στη πατρίδα και στο κρεβάτι μου, έπαψα να ρωτώ και να ψάχνω. Έτσι, συγχωρήστε μου την άγνοια. Το τίμημα της γνώσης μου φάνηκε πολύ βαρύ. Έπειτα, ούτε κι εσάς θα εξυπηρετούσε. Γιατί κανείς, από όσο ξέρω, δεν έγραψε τις εντυπώσεις του , για τις μεθόδους της Μαφίας, από τον άλλον κόσμο. Φαίνεται πως κι ο Άγιος Πέτρος ασχολείται με τη λογοκρισία.
Λέτε να ‘ναι…. βαλτός;;;

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Samion]

Όμως ο Σικελός γίνεται… σφίγγα, αν τύχει και του μιλήσεις για την Μαφία. Κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του, και σου εξηγεί με σοβαρότητα πως: «το απέναντι Monumento είναι αραβικής προελεύσεως». Κι εκεί τελειώνει η διαφώτιση σου σχετική με τη ζωή και τη δράση της Μαφίας. Δηλαδή, πας και φεύγεις δίχως να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει στο νησί.
Είχα την άτυχη έμπνευση να επιμείνω πολλές φορές, και με διαφορετικά πρόσωπα, πάνω σε αυτό το θέμα, με την ελπίδα ότι τελικά κάποιος τολμηρός θα μου άνοιγε επιτέλους τα μάτια. Όμως ο μόνος τολμηρός με συμβούλεψε το μόνο τολμηρό πράγμα που έμαθα: «Μη πολυρωτάς για τη Μαφία, αν δε θέλεις κάποια νύχτα να εξαφανιστείς από το ξενοδοχείο σου.»

υπέροχη περιγραφη, την απόλαυσα εκτός από αυτό το κομμάτι. που αναπαραγάγει το γνωστό κλισέ. Ο Σικελός ΟΧΙ, δεν είναι έτσι. υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που αντιστεκεται και με πολύ μεγάλο τίμημα δυστυχώς.
Addiopizzo
υπάρχουν οι νέοι που δεν έχουν καμμία σχέση με την περιγραφή αυτή και των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία θα σου μιλήσει ανοικτά για το πρόβλημα, το οποίο φυσικά και καταδικάζουν. η δε τελευταία συμβουλή έχει βγει από ταινία του '60. καμμία σχέση με τη Σικελία του σήμερα. μα ακόμα και με την ίδια την εγκληματική οργανωση που προσεχει γενικά τους τουρίστες.

 

[astral]

Υπέροχη όπως πάντα!!

 

[Twinkie]

Ανυπομονώ για την συνέχεια της ιστορίας με την ίδια υπέροχη γραφή όπως πάντα..Μου ξυπνάτε θύμησες όμορφες τώρα....Παιδάκι ήμουν όταν πρωτοπήγα Ιταλία, και ο πρώτος σταθμός ήταν η Σικελία και όλα αυτά που προσδοκώ να διαβάσω μέσα από την ιστορία σας...
Πάμε Magna Grecia λοιπόν...

 

[hydronetta]

Mε προσήλωση θα σε ακολουθήσω στο οδοιπορικό σου μιας και με ενδιαφέρει να δω την οπτική σου καθώς την επισκέφθηκα κι εγώ. Η γραφή, όπως μας έχεις συνηθίσει, εξαιρετική!

 

[ioanna karagianni]

Είναι εκεί κάτω μια άλλη Ελλάδα, η «Μεγάλη» , που σε συγκινεί σήμερα και σε συγκλονίζει με τους θρηνητικούς αντίλαλους της Ιστορίας. Φτάνουν στα αυτιά σου μέσα από τους πεσμένους σπονδύλους, τους μοναχικούς κίονες, τα τραυματισμένα κιονόκρανα. Κάθε ναός διηγείται ψιθυριστά, σα να εμπιστεύεται μονάχα εσένα, -τον καινούργιο Έλληνα, το βιαστικό, τον πολυάσχολο, τον ψύχραιμο-, ένα θαυμάσιο, ένα ανεπανάληπτο μυστικό. Κι εκεί, καθώς τρέχεις στην Κοιλάδα των Ναών του Ακράγαντα με μια μηχανή στο χέρι, ξαφνικά νοιώθεις, πως το «αντικείμενο» που φωτογραφίζεις περπατά μέσα στη μηχανή σου! Σε πλησιάζει! Σε αγγίζει! Ακουμπά πάνω σου. Ένα εκτυφλωτικό, μαγιάτικο φως σταλάζει πάνω στις πανάρχαιες πέτρες του, και τα σχοίνα του χαϊδεύουν τρυφερά τους στύλους με τις ανθισμένες κροκάτες εκρήξεις τους. Είσαι μαγεμένος από την εικόνα,

Αντί για την απλή περιγραφή του τοπίου, μας κάνετε μια μεγαλειώδη μεταφορά της δόνησης του τόπου. Εσείς μαγευτήκατε από την εικόνα και εμείς από την περιγραφή.

 

[St.Adamantidou]

Την Σικελία τήν λάτρεψα! Τούς λόγους τούς διαβάσατε και θα τούς διαβάσετε και στήν συνέχεια.
Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα! Αντιθετως, βοηθηθήκαμε, ως ξένες κι άσχετες, από τούς ντόπιους, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να μάς προφυλάξουν από τίς κακοτοπιές, που εμείς ούτε κάν φανταζόμασταν. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!! Μάς περιμάζεψε από το δρόμο μια οικογένεια, που μάς είδε μέσα από την αυλή της, να περιφερόμαστε κατατρομαγμενες, σαν τίς άδικες κατάρες... 3 μέλη της, μάς πήραν, κυριολεκτικά από το χέρι, και μάς έβγαλαν στον κεντρικό δρομο, σώες και αβλαβείς! ΄Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
Σάς ευχαριστώ όλους που ενδιαφέρεστε για έναν τόσο ξεχωριστό τοπο, στον οποίο έχω αφήσει το καλλίτερο μέρος τής καρδιάς μου! Ειδικά όταν διάβασα στον Θουκιδίδη την ιστορία τής Σικελικής Εκσστρατειας, τής μεγαλύτερης στρατιωτικής καταστροφής τού Αρχαίου Κόσμου. Κι εμείς, σήμερα, δεν ξέρουμε τιποτε γι αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός...Ε, καιρός είναι νά μάθουμε κάτι γι αυτό. Υπομονή. Η καλή μου φιλενάδα, η Ιωάννα, έχει το κουράγιο να αντιγράψει τα σχετικά από τον...αρχαίο μου...πάπυρο!!!
Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?
Κα πάλι σάς ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τίς παρατηρήσεις σας.
Στέλλα

 

[Samion]

1.Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα!
2. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!!
3. Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους.
4. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
5. Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?

θα σχολιάσω "τεχνοκρατικά" πάντα..
1. "Όμως ο Σικελός.. κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του,.."
μαφιόζο δεν τον είπες αλλά έκανες αυτήν την άκρως προσβλητική παρομοίωση. δεν κλείνεται ούτε τώρα ούτε ποτέ σε κανένα καβούκι αλλά αντίθετα έχει δώσει το αίμα του ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα και ειναι κρίμα να μένουν τέτοιες εντυπώσεις.
2. έπρεπε από την αρχή να διευκρινίσεις για ποια εποχή μιλάς. εδώ είναι ταξιδιωτικό φόρουμ και μένουν λάθος εντυπώσεις σε μελλοντικούς ταξιδιώτες. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.
3. καθόλου. ψευδής εντύπωση.
4. ναι κι από πρώτο χέρι. σίγουρα το κέιμενό σου εχει αρκετές υπερβολές περί του θέματος.
5. μεγάλη και γι αυτό το απόλαυσα. αλλά επρεπε, αν όχι να χρησιμοποιείς παρελθόντες χρόνους, να ξεκαθαρίσεις από την αρχή ότι αναφέρεται 4 δεκαετίες πριν.
όλα αυτά φιλικά και ευχαριστώ για την ιστορία σου.

 

[sapienza]

2. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

 

[St.Adamantidou]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
Γιατί παρεξηγήθηκες? ΄Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση. Το θέμα "Μαφία" δεν αφορά όλους τούς κατοίκους τού νησιού. Αν ήταν έτσι, τότε τί δουλειά θα είχα εγώ εκεί? Σού έφερα το παράδειγμα τών ανθρώπων που μάς βοήθησαν. Δεν μάς έκλεψαν, δεν μάς...σκότωσαν, δεν μάς κακοποίησαν! Αντιθέτως μάς συμπαραστάθηκαν αλλά και μάς...προειδοποίησαν, ως ώφειλαν. ΄Οπως θα κάναμε κι μείς σημερα, άν κάποιος τουρίστας ξώμενε, νύχτα ώρα στο κέντρο τής Αθήνας!...Απλώς εμείς πήραμε μιά τέτοια γεύση, 40 χρόνια πρίν!!! Και πές μου. Δεν θα προειδοποιήσουμε τον ξένο, να μήν περιδιαβάζει στην Ομόνοια, μετα την δύση τού ηλιου? Θα τον αφήσουμε να τον κλέψουν ή να τον μαχαιρώσουν? Ε, αυτό έγινε τότε στο νησί. Και δεν νομίζω ότι ο υποψιασμένος τουριστας κινδυνεύει εκεί ή εδώ. Μη βλέπεις ότι εμείς, δυό θεοπάλαβες, θέλαμε να δούμε την περίεργη συνοικια τού τοτε, ολομόναχες! Καλα να πάθουμε! Κι όμως ο ξεναγός μας μάς είχε επιστήσει την προσοχή ότι το βράδυ καλόν είναι να μήν κυκλοφορούμε έστω και στούς κεντρικούς δρομους, ανέμελες, με τίς τσάντες κρεμασμένες στούς ώμους από τη μεριά τού δρόμου! ΄Ετσι πέσαμε σε μπλόκο τής Αστυνομίας στο Παλέρμο, όταν βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία χαζεύοντας τα,,πέριξ.!!! ΚΙ εκεί πρωτακούσαμε στο βίο μας ότι υπάρχουν...τσαντάκηδες! Αν ήταν σήμερα, θα το θεωρούσαμε εντελώς φυσικό.!!!!
Εν κατακλείδι, η Μαφία είναι η Μαφία, και η Σικελία είναι η Σικελία τής καρδιάς μου, μαζί με τούς αξιολάτρευτους κατοίκους της....
Ελπίζω να λυθηκε η...παρεξήγηση. Διότι, τώρα πιά, όλες οι πόλεις τού κόσμου έχουν γίνει μιά Μαφία τού αισχίστου είδους. Τίποτε το καινούργιο. Συνηθίσαμε όλοι, να ζούμε παντού με τον τρόμο....Μακάρι να μην ήταν έτσι, αλλά...
Σ' ευχαριστώ πάντως,για τίς επισημάνσεις σου, είναι πάντα ευπρόσδεκτες,
Με εκτίμηση
Στέλλα

 

[Samion]

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

εγώ δεν είμαι killer blonde σαν εσένα βέβαια, αλλά κι έτσι που είμαι, ποτέ μα ποτέ δεν είχα δει το παραμικρό. οι κάμερες, η σχεδόν συνεχής παρουσία της αστυνομίας, τα δεκάδες μαγαζιά έχουν μετατρέψει την Kalsa σε ένα από τα ασφαλέστερα μέρη της πόλης. και στο Τέρμινι έχει ξένους αλλά η εγκληματικότητα κινείται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα.

 

[Samion]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
1. Γιατί παρεξηγήθηκες?
2. Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση.

1. εγώ? καθόλου. δεν είναι καθόλου ωραία παρομοίωση με σάλιαγκα που κλείνεται στο καβουκι του. ούτε είναι αυτή η αντιμετώπιση της μαφίας. επαναλαμβάνω ότι το κέιμενό σου αντιμετωπίζει με λανθασμένο και ενδεχομένως προσβλητικό τρόπο τη σχεση Σικελού-μαφίας. δεν καλύπτονται τα πάντα από Ομερτά κι αυτό ο Σικελός το έχει αποδείξει. δεν είναι όλοι μαφιόζοι αλλά ούτε και όλοι κλείνονται σε κανένα καβούκι.
2. συμφωνώ απόλυτα σε όλα τα υπόλοιπα. προσπάθησα να εστιάσω μόνο στο θέμα της Ομερτά. και φυσικά στην τωρινή κατάσταση που η μαφία του τότε είναι πλέον μία μακρινή ανάμνηση. στη δε Κάλσα εμεναν και μένουν οικογένειες των οποίων τα παιδιά έπαιζαν και παίζουν στους δρόμους άφοβα. η παρουσία της οργάνωσης δεν γίνεται αντιληπτή από κανένα τουρίστα. αλλά και τότε ήταν αδύνατο ο τουρίστας να αντιληφθεί την παρουσία της ούτε και την πραγματική Ομερτά. οι δε ξεναγοί, οδηγοί κλπ μπορεί να διασκέδαζαν με ένα θέμα που πουλούσε, δεν ξέρω. ούτε θυμάμαι ποτέ τουρίστας να εχει υπάρξει θύμα της εγκληματικής αυτής oργάνωσης.όσοι επισκέπτονται το Παλέρμο σήμερα αντιλαμβάνονται γρήγορα ότι η Ρώμη, το Μιλάνο, το Παρίσι εχουν πολύ μεγαλύτερη εγκληματικότητα.
χαίρομαι για τη συζήτηση, παρεξήγηση από μένα δεν υπάρχει καμμία, απλά διευκρίνησα ορισμένα στοιχεία για τους μελλοντικούς επισκέπτες της πόλης και του νησιού γενικότερα.
Ο Samion..