Ιταλία Ρώμη με μία ανάσα...

[ΕΡΣΗ]

Πολυ μου αρεσει ο τροπος που τα γραφεις!

 

[skoumpi]

Απολαυστικότατη περιγραφή της Ρώμης!!!!!!!

 

[Twinkie]

:xmas_lol::xmas_lol: Για πάμε για τη συνέχεια! Μου αρέσει πολύ όπως γράφεις, χωρίς περιττές πληροφορίες, απλά και ανάλαφρα!

 

[pattyyy]

Είμαι εις αναμονή της συνέχειας της απολαυστικής αυτής αφήγησης!

 

[Giristroula]

Είδες φίλε μου τι έχανες τόσο καιρό;Μπρος ολοταχώς λοιπόν...

 

[glazar]

Προφανώς έχετε νιώσει οτι κοιμάστε μια βδομάδα. Οταν άσπρισε πάλι το ταβάνι αρχίσαν οι γνωστές ρητορικές ερωτήσεις, που είμαι, που πάω, τι μέρα είναι, ποτέ θα κα, ποτέ θα κάααανει ξαστεριά; Εκείνη την στιγμή νόμισα οτι άκουσα απο πισω μου την λέξη Ποτέ. Τρομαγμένος γύρισα και άκουσα ένα μπουμπουνητό.
Σας έχω μιλησει ποτέ για τον φίλο μου τον Murphy; Προφανώς ναι, οπότε δεν χρειάζεται να σας πώ τι γινόταν έξω. Ο Τιβέρης στα πόδια μας.
Είχα και την Γιάννα, "Είδες που φαγώθηκες να πάμε στο ποτάμι."

Η συνέχεια είχε Grays Anatomy συνοδεία κατι μπινελίκιών που είχαμε αγοράσει απο το super market μέχρι να σταματήσει η βροχή. Κάτα τις 19.00 που αποφάσισε να σταματήσει, και μην έχοντας και ιδιαίτερη όρεξη αποφασίσαμε να αποχωριστούμε τα ασήκωτα στρώματα μας και να μελετήσουμε το φαινόμενο Rome Buses by Night. Οπότε βγαίνουμε στην 20'ης Σεπτέμβρη (Via 20 Septembre) και απο εκεί άρχισε το bus hopping.
Info. Απο ότι κατάλαβα η Roma Pass έχει ένα θεματάκι με τα λεωφορεία και εάν την περάσεις 2η φορά απο μηχάνημα ακύρωσης είτε λεωφορείου είτε μετρό δεν την δέχεται. Όταν ρώτησα μου είπαν δεν πειράζει και στο μετρό μου ανοιξαν οι υπάλληλοι την τζαμόπορτα για να περάσω.
Οπότε έτσι φτάσαμε στην Πυραμίδα. Τίποτα συγκλονιστικό, τίποτα ιδιαίταιρο τόσα Αιγυπτιακά θέματα είχαν "Δανειστέι" στην πυραμίδα θα κολώναν; Φτάνοντας στο συμπέρασμα οτι οι Αστικές Συγκοινωνίες της Ρώμης είναι προτιμότερες απο το μετρό για να μετακινηθείς στο Κέντρο της Ρώμης, με δύο κομμάτια pizza στο χέρι και με μια σακούλα γεμάτη οτι τζιτζιμπρίγκαλα μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους για μάνες, ξαδέρφια, φίλους, εχθρούς, γνωστούς, αγνώστους, σκύλους, γάτες και συναφή ξαναγυρίσαμε στο δωμάτιο σημειώνωντας ένα χαμένο απόγευμα εις την Ρώμην.
Βατικάνό σου έρχομαι.......

 

[glazar]

Εδώ πάπας, εκεί πάπας, που είναι ο πάπας.

Δευτέρα πρωί και με παρέα τις στάλες της βροχής, πήραμε το λεωφορείο με προορισμό μια άλλη χώρα, το κράτος του Βατικανού. Για "καλή" μας τύχη έβρεξε όσο χρειαζόταν για να γίνουμε πάπιες και να μπούμε σαν βρεγμένες γάτες στο λεωφορείο. Κατεβαίνοντας στο τέρμα πήραμε ποδαρόδρομο μέχρι την πλατεία του Αγίου Πέτρου οπου συναντήσαμε μια απίστευτη λαοθάλασσα. Σαν τα σαλιγγάρια μετά την βροχή, οι τουρίστες είχαν κατακλύσει την πλατεία σχηματίζοντας μία τεράστια (Έτσι νομίζαμε) ουρά για να μπούν στην βασιλική του Αγίου Πέτρου.

Αφού συνεννοηθήκαμε σε μια γλώσσα ανάμεσα σε Ελληνικά, Ιταλικά και Αγγλικά, με τους αστυνομικούς εκεί, (Αναθεμα με αν θυμάμαι πόσα είδη αστυνομικών συνάντησα στην Ρώμη) καταλάβαμε οτι η είσοδος για το μουσείο του Βατικανού δεν ήταν απο εκεί αλλα έπρεπε να πάρουμε περιμετρικά το τοίχος του Βατικανού και σε 1χλμ θα το βρίσκαμε.
Οπότε τοίχο-τοίχο, μη σε πετύχω, εμείς κατευθυνθήκαμε προς την είσοδο του μουσείου. Μετα απο καμία 500 μέτρα αντικρίζοντας την ΟΥΡΑ και αφού μας επιβεβαιώσε ο σεκιουριτάς οτι "we can bypass the queue, as we have the admission ticket", σκέφτηκα πόσο άξιζε η στιγμή που πάτησα το κουμπί submit στην registration form του travelstories.

Αφού περάσαμε σαν τα γύφτικα σκερπάνια την τεράστια ουρά, φτάσαμε μπροστά απο την είσοδο του μουσείου και αφού περάσαμε τον καθιερωμένο έλεγχο, πήγαμε σε έναν γκισέ όπου και προμηθευτήκαμε το αντίστοιχο εισητήριο δείχνοντας το εκτυπωμένο admission ticket κατευθυνθήκαμε προς το εσωτερικό του μουσείου.
Να σημειώσω οτι ενώ το εισητήριο ήταν για τις 11.00 ήμασταν εκεί απο τις 9.40 χωρίς να μας πούν τίποτα.

Για το εσωτερικό του Βατικανού το μόνο που μπορώ να πω είναι .............
Αυτό τίποτε άλλο, τέλος.
Βγαίνοντας απο την Καπέλα Σιξτίνα, ο δρόμος μας έβγαλε στην είσοδο του Αγίου Πέτρου, μια εντυπωσιακή βασιλική, με πολά παρεκλήσια στα οποία γινόταν ακόμα λειτουργία. Επιπλέον στο κέντρο της υπήρχε και ένας περιφραγμένος χώρος στον οποίο υπήρχε ένδειξη για το μέγεθος των υπόλοιπων σημαντικότερων καθεδρικών ναών στου οποίο το τέλος δέσποζε τό όνομα "CONSTANTIONOPOLITANA DIVAE SOPHIAE - ECCLESIA M.109.57" η γνωστή μας Αγία Σοφία.
Αφου περιπλανηθήκαμε στον ναό του "Πρώτου Πάπα" βγήκαμε έξω και την αράξαμε στο συντριβάνι για να γεμίσουμε τις μπαταρίες και να συνεχίσουμε τον ποδαρόδρομο την τελευταία μέρα μας στην Ρώμη.
Με τις μπαταρίες γεμάτες και ρουφώντας ενα εσπρεσακι στα όρθια παρέα με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου κατευθηνθήκαμε προς το κάστρο του Αγγέλου (Castel sant' Angelo) για το οποίο δυστυχώς είχα ξεχάσει οτι κάθε δευτέρα είναι κλειστό. Καταπίνοντας την περιφάνεια μου και ικανοποιόντας τον εγωισμό μου βγάλαμε τις αντίστοιχες φωτογραφίες στην γέφυρα του Sant' Angelo με φόντο τον Αγγελο με την ρομφαία ξεκινήσαμε προς το ιστορικό κέντρο της Ρώμης και πιο συγκεκριμένα προς την Piazza Navona.

 

[pattyyy]

Η περιγραφή σου είναι απολαυστική όπως πάντα! Εις αναμονή της τελευταίας μέρας λοιπόν...

 

[glazar]

Αφού ξανατιμήσαμε άλλο ένα παγωτάκι με τον ήλιο να ξεπροβάλει δειλά δειλά ανάμεσα στον μαύρο ουρανό, περάσαμε ακόμα μια φορά από την piazza navona , πρωί αυτή την φορά, με τις ακτίνες του ήλιου να γυαλίζουν την πλακώστρωτη πλατεία.
Σειρά είχε piazza della rotonda και το Πάνθεον, καλό δεν λέω, μεγαλοπρεπές, αλλά χρήματα όμως δεν είχαν να κλείσουν την τρύπα στο ταβάνι, χάλια ήταν το πάτωμα, μέσα στα νερά, και ούτε μια καθαρίστρια να σφουγγαρίσει, και περιμένουν και τουρίστες, χα.

Ά και να μην ξεχάσω, αυτοί είχαν τον τάφο του Rafael εκεί, πότε πέθανε ο Rafael, νομίζω έχω δει όλα τα χελωνονιτζάκια και δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο. Ένα δάκρυ κύλησε προς τιμή του ήρωα με τον οποίο γαλουχήθηκα όταν ήμουν μικρό παιδί.

Μετά από ένα MacΚάτι στα γρήγορα και περνώντας μπροστά από το μαγαζί του γερό - Τζεπέτο μου ήρθε η όρεξη να τάξω κάτι στην καλή μου, αλλά ήμουν σίγουρος οτι δεν θα με πίστευε, με τέτοια μύτη πού πας ρε Καραμήτρο, κατευθυνθήκαμε προς την piazza Colonna στην οποία έσπασα το κεφάλι μου κάνα τέταρτο αλλά δεν κατάλαβα γιατί την λένε έτσι.

Ας πάει και το παλιαμπελό είπαμε και κατεβήκαμε την via del Corso μέχρι που συναντήσαμε ένα πεζόδρομο με πάγκους, σουβενίρ φώναξε η Γίαννα και πριν να απαντήσω μου θύμισε κάτι θείους, τρίτα ξένα ξαδέρφια κτλ για τα οποία δεν είχαμε πάρει τίποτα. Τελικά αφού πήραμε ότι πήραμε ανακαλύψαμε ότι και αυτός ο δρόμος έβγαζε Fontana di Trevi, τι πρωτότυπο, άλλες 100 φωτογραφίες και καθώς τα σύννεφα πύκνωναν και οι πρώτες σταγόνες άρχισαν πάλι να πέφτουν, αποφασίσαμε ότι ήταν σωστή κίνηση να κατευθυνθούμε προς τα δωμάτια καθώς η τελευταία βραδιά έκλεινε με μαμ στην Trastevere.

 

[NTINA]

Διάβασα την Ρώμη σου Χωρίς Ανάσα.

 

[taver]

Μετά από ένα MacΚάτι στα γρήγορα

Από τα McDonalds εκεί έξω από το Pantheon?

 

[KLEOPATRA]

Μα τον Τουτατη!Που ειχαν Μακ Ντοναλντς εξω απο το Πανθεον και δεν τα ειδα ?
Κρυμμενα τα ειχαν?