Πού ήταν το πρώτο σας ταξίδι;

[Pel]

Ισραήλ τετάρτη δημοτικού... Αλλά δεν θυμάμαι τίποτα, ή μάλλον θυμάμαι αυτά που θυμάται ένα παιδί...

 

[fenia42]

Ωραίο θέμα.
Οχτώ ετών, κάπου στις Ιταλικές Άλπεις. Έχω πάρει ένα kinder έκπληξη κι έχω τύχει την Ολιβ του Ποπάι. Είναι το πρώτο μου kinder έκπληξη κι έχω ενθοσιαστει- και δώρο και σοκολάτα! Γύρω μου παντού βουνά, δροσερός αέρας, στα αυτιά μου ηχεί γλώσσα ξένη πρώτη φορά, ενώ ένας σκύλος του Αγίου Βερνάρδου πέρασε από μπροστά μου και με εντυπωσίασε το τεράστιο μέγεθος του.
«Αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου» ανακοίνωσα στους γονείς μου.
«-Ποιο δηλαδή», με ρώτησαν.
«Θα μάθω ιταλικά, και όταν μεγαλώσω θα ταξιδεψω σε όλο τον κόσμο. Θα βρω μια δουλειά που θα μου επιτρέπει να κάνω τουλάχιστον τρία ταξίδια το χρόνο. Μέχρι τα τριάντα θα έχω γυρίσει όλη την Ευρώπη και μετά θα πάω στις αλλες ηπείρους να δω νέες κουλτούρες. Θα πάω στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική, στην Ασία και στη Σιβηρια.»
«Εντάξει, λέει η μάνα, όλα τα παιδιά ονειρεύονται όταν είναι μικρά ότι θέλουν να κάνουν ταξίδια αλλά όταν μεγαλώνεις αυτό αλλάζει.»
«Όχι μαμά, δε κατάλαβες. Εγώ στ’αληθεια θα ταξιδεψω σε όλο τον κόσμο»

Ακόμα προσπαθεί να το αποδεχτεί αλλά ξα της! Εγώ στα οχτώ μου ήξερα πολύ καλά ποια είμαι και τι θέλω.

 

[lekond]

2001 Καναδάς-ΗΠΑ, το μόνο που θυμάμαι καλά από το ταξίδι (όντας γύρω στα 6) η θέα απο την κορυφή του ενός εκ των Δίδυμων Πύργων την 1η Σεπτέμβρη, 10 μέρες πριν το τραγικό συμβάν...

 

[interted]

Ιταλία με γονείς το 1985 (4 χρονών), χάθηκα στην πλατεία του Αγ. Μάρκου της Βενετίας ταΐζοντας περιστέρια και οι γονείς φρικάρανε γιατί δεν ξέραν και να μιλήσουν, να γράψω ταξιδιωτική ιστορία;

 

[mpampis1979]

Το πρωτο ταξιδι στο εξωτερικο ηταν Ρουμανια!!!

 

[giorgtsi]

Το πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό πραγματοποίησα το 2013 στην ηλικία των 16 ετών για επίσκεψη σε συγγενικά πρόσωπα στην Ελβετία και η αλήθεια είναι ότι είχα πάθει πολιτισμικό σοκ!Το σοκ ήταν μεγαλύτερο όταν προσγειωθηκα πίσω στη θεσσαλονικη που αν και αγαπάω πολύ αυτή την πολύ μέχρι και σήμερα ,μου φαινόταν κάπως "άσχημη" και ότι η πόλη που άφησα πριν φύγω για το ταξίδι μου είχε αλλάξει σε 5 μέρες.Τραυματική εμπειρία!

 

[maria91]

2012 πρωτη φορα σε αεροπλανο και πρωτο ταξιδι στο Terlizzi στην Ιταλια παρεα με μια φιλη μου με ριζες απο εκειαπο τοτε γεννηθηκε ενας μεγαλος ερωτας γι αυτην την χωραα!

 

[underwater]

Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό το έκανα το καλοκαίρι του 1996 στην Αγγλία με το φροντιστήριο των αγγλικών. Παιδομάνι (στις αρχές-μέσα της εφηβείας οι περισσότεροι, είχαμε και κάποιους λίγο μεγαλύτερους) και δύο καθηγητές-συνοδοί (όπου ο μεγαλύτερος άντε να ήταν 30).

Γενικά μου έχει μείνει σαν μια τρελή-σουρρεαλιστική εμπειρία. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο στο Λονδίνο διαπιστώσαμε ότι ήταν τρώγλη και μεταφερθήκαμε σε κάποιο άλλο κάπως λιγότερο παρακμιακό, τα βράδια πίναμε αβέρτα μπύρες στο μπαρ του ξενοδοχείου (ακόμα και η αδερφή μου που είχε μόλις τελειώσει το Δημοτικό-απορώ πώς μας τις σέρβιραν έτσι χύμα), τρώγαμε κάθε μέρα σε Pizza Hut και Burger King, καθόμασταν και μουτζώναμε κρυφά από τους συνοδούς τους Άγγλους συνεπιβάτες στο μετρό, ξεκαρδισμένοι που δεν μας καταλάβαιναν (τρομερό επίπεδο ).

Θυμάμαι είχα δει το κέρινο ομοίωμα του Μακαρίου στο Madame Tussauds (δεν είχα ιδέα ποιός ήταν) και είχα φωνάξει ενθουσιασμένη "Κοιτάξτε! Ένας Έλληνας!" και είχε έρθει δίπλα μου ένα ξέμπαρκο κυπριωτάκι πιο μικρό από εμένα και μου είχε πει "Κύπριος είναι!" και εγώ την κοίταξα στραβωμένη και απάντησα "σιγά τη διαφορά!". Θυμάμαι ακόμα ότι είχα νιώσει δέος στο Stonehedge, ότι είχαμε εκστασιαστεί με την ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη στο London Dungeon, ότι μπήκα για πρώτη φορά σε τραινάκι που γυρνάει ανάποδα σε ένα λούνα-παρκ στο Brighton, ότι είδα πρώτη φορά σκίουρο, ότι έμεινα μ@λ@κας όταν είδα το Πανεπιστήμιο του Cambridge και αποφάσισα ότι μια μέρα θα σπούδαζα στη Μ. Βρετανία, ότι λέγαμε ghost stories ένα βράδυ στο νεκροταφείο που έχει ταφεί ο Shakespeare.

Πολλοί συγγενείς και οικογενειακοί φίλοι είχαν "κράξει" τους γονείς μας που είχαν αφήσει δυο μικρά κορίτσια να πάνε για δύο σχεδόν εβδομάδες Αγγλία μη οργανωμένα, με δύο νεότατους συνοδούς (δεν είχαμε πάει ούτε με γκρουπ, ούτε σε κολλέγιο όπως συνηθίζεται, το πρόγραμμα είχε οργανωθεί από τον ένα καθηγητή). Εγώ πάλι τους είμαι ευγνώμων που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία και βιώσα μια εμπειρία που με έκανε να αισθανθώ δυνατή, ελεύθερη και ανεξάρτητη.

Το συγκεκριμένο ταξίδι έχει έντονο συναισθηματικό φορτίο για μένα και για άλλο λόγο: ένα από τα παιδιά ήταν μια πολύ αγαπημένη φίλη, χωρίς την οποία το ταξίδι αυτό δεν θα ήταν το ίδιο. Αυτή η κοπέλα σκοτώθηκε σε τροχαίο μερικά χρόνια μετά και παρότι ήμουν στην εφηβεία όταν συνέβη ακόμα το θυμάμαι με πολύ βαριά καρδιά.

 

[fotast]

Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό το έκανα το καλοκαίρι του 1996 στην Αγγλία με το φροντιστήριο των αγγλικών. Παιδομάνι (στις αρχές-μέσα της εφηβείας οι περισσότεροι, είχαμε και κάποιους λίγο μεγαλύτερους) και δύο καθηγητές-συνοδοί (όπου ο μεγαλύτερος άντε να ήταν 30).

Γενικά μου έχει μείνει σαν μια τρελή-σουρρεαλιστική εμπειρία. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο στο Λονδίνο διαπιστώσαμε ότι ήταν τρώγλη και μεταφερθήκαμε σε κάποιο άλλο κάπως λιγότερο παρακμιακό, τα βράδια πίναμε αβέρτα μπύρες στο μπαρ του ξενοδοχείου (ακόμα και η αδερφή μου που είχε μόλις τελειώσει το Δημοτικό-απορώ πώς μας τις σέρβιραν έτσι χύμα), τρώγαμε κάθε μέρα σε Pizza Hut και Burger King, καθόμασταν και μουτζώναμε κρυφά από τους συνοδούς τους Άγγλους συνεπιβάτες στο μετρό, ξεκαρδισμένοι που δεν μας καταλάβαιναν (τρομερό επίπεδο ).

Θυμάμαι είχα δει το κέρινο ομοίωμα του Μακαρίου στο Madame Tussauds (δεν είχα ιδέα ποιός ήταν) και είχα φωνάξει ενθουσιασμένη "Κοιτάξτε! Ένας Έλληνας!" και είχε έρθει δίπλα μου ένα ξέμπαρκο κυπριωτάκι πιο μικρό από εμένα και μου είχε πει "Κύπριος είναι!" και εγώ την κοίταξα στραβωμένη και απάντησα "σιγά τη διαφορά!". Θυμάμαι ακόμα ότι είχα νιώσει δέος στο Stonehedge, ότι είχαμε εκστασιαστεί με την ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη στο London Dungeon, ότι μπήκα για πρώτη φορά σε τραινάκι που γυρνάει ανάποδα σε ένα λούνα-παρκ στο Brighton, ότι είδα πρώτη φορά σκίουρο, ότι έμεινα μ@λ@κας όταν είδα το Πανεπιστήμιο του Cambridge και αποφάσισα ότι μια μέρα θα σπούδαζα στη Μ. Βρετανία, ότι λέγαμε ghost stories ένα βράδυ στο νεκροταφείο που έχει ταφεί ο Shakespeare.

Πολλοί συγγενείς και οικογενειακοί φίλοι είχαν "κράξει" τους γονείς μας που είχαν αφήσει δυο μικρά κορίτσια να πάνε για δύο σχεδόν εβδομάδες Αγγλία μη οργανωμένα, με δύο νεότατους συνοδούς (δεν είχαμε πάει ούτε με γκρουπ, ούτε σε κολλέγιο όπως συνηθίζεται, το πρόγραμμα είχε οργανωθεί από τον ένα καθηγητή). Εγώ πάλι τους είμαι ευγνώμων που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία και βιώσα μια εμπειρία που με έκανε να αισθανθώ δυνατή, ελεύθερη και ανεξάρτητη.

Το συγκεκριμένο ταξίδι έχει έντονο συναισθηματικό φορτίο για μένα και για άλλο λόγο: ένα από τα παιδιά ήταν μια πολύ αγαπημένη φίλη, χωρίς την οποία το ταξίδι αυτό δεν θα ήταν το ίδιο. Αυτή η κοπέλα σκοτώθηκε σε τροχαίο μερικά χρόνια μετά και παρότι ήμουν στην εφηβεία όταν συνέβη ακόμα το θυμάμαι με πολύ βαριά καρδιά.

Γελούσα γιατί θυμήθηκα τα δικά μου που ήταν περίπου ίδια στο πρώτο ταξίδι στην Αγγλία αλλά το τέλος ήταν πικρό που έχασες την φίλη σου.

 

[hlhjac]

τα βράδια πίναμε αβέρτα μπύρες στο μπαρ του ξενοδοχείου (ακόμα και η αδερφή μου που είχε μόλις τελειώσει το Δημοτικό-απορώ πώς μας τις σέρβιραν έτσι χύμα)

αχαχαχα, αν και αν το σκεφτείς καλά δεν είναι καθόλου αστείο ένας ανήλικος να πίνει αλκοόλ, ωστόσο γέλασα πολύ!

 

[yllos]

Πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό ήταν με αεροπλάνο το 1992 στο Jamestown της Β.Ντακότα για να επισκεφτούμε συγγενείς(Ναι από όλη την Αμερική εκεί βρήκαν να πάνε). Φοβερές συνδέσεις:Θεσσαλονίκη-Φρανκφούρτη-Σικάγο-Μινεάπολη-Φάργκο-Τζειμστάουν. Το τελευταίο αεροπλάνο από Φάργκο για Τζέιμστάουν είχε 20 θέσεις. Μπορεί και να ψάρωνα αν δεν ήμουν 6 ετών με παιδική άγνοια κινδύνου.

 

[MarSim]

Το πρώτο μου ταξίδι ήταν Πράγα-Βιέννη-Βουδαπέστη 10 μέρες με αυτή την σειρά!!!!Απο'κεί και πέρα έκανα ακόμα 4 ταξίδια Ιταλία,Τουρκία,Μάλτα και Κανάρια νησιά..Όλα αυτά απο πρακτορείο..Και τώρα ετοιμάζω μόνη μου το επόμενο στην Ασία!!!!