Peregrinator
Member
- Μηνύματα
- 36
- Likes
- 47
Εγώ θέλω να πω τη γνώμη μου κι ας είμαι νέο μέλος και πολύ σιωπηλό, δε γράφω πολύ αλλά διαβάζω. Έτσι ίσως είναι και μια άποψη χρήσιμη από άλλη οπτική γωνία, γιατί νομίζω πως οι περισσότεροι που συμμετέχουν στη συζήτηση είναι τα πιο ενεργά μέλη, αλλά δεν εκπροσωπούν την πλειοψηφία των χρηστών που είναι οι αναγνώστες. Όχι ότι τους εκπροσωπώ εγώ δηλαδή αλλά όσο να' ναι η σκοπιά είναι διαφορετική.
Ναι δεν μπορεί να μην παίζει ρόλο αυτό, αλλά αυτό δεν εξηγεί γιατί μερικά παλιά μέλη προτιμούν πια να γράφουν τις ιστορίες τους αλλού ή να τις μοιράζονται με άλλους και μάλιστα να προσελκύουν και άλλους που εν δυνάμει θα μπορούσαν να γράφουν στο travelstories. Το three-hundred-pound gorilla in the room that nobody wants to talk about είναι το γιατί τόσοι ενεργοί χρήστες, καλά δεν είναι και τόσοι αλλά ποιοτικά είναι βαριά πυροβολικά κι από τους πιο παλιούς που τις ιστορίες τους στο σάιτ τις είδα εγώ τώρα γιατί είναι πολύ παλιές, γίνονται ανενεργοί, οι τρεις καλύτερες ιστορίες που διάβασα από μέλη του φόρουμ σας ήταν εκτός φόρουμ, δεν είναι κρίμα; Επίσης έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσοι νέοι χρήστες γράφουν ή απλώς παρακολουθούν και γιατί γίνεται αυτό, μήπως δεν ενθαρύνονται οι νέοι να γράφουν; Κατά τη γνώμη μου, ως νέος χρήστης, υπάρχουν διάφορα θέματα:
1. Υπάρχει η εντύπωση πως όλα έχουν γραφτεί για κάποιους προορισμούς, δηλαδή τι να πω εγώ για τη Ρώμη ή το Παρίσι, αφού υπάρχει ο ειδικός τάδε που τα έχει πει ήδη όλα και θα με διορθώσει κι άμα πω κάτι λάθος, ή κάτι που νομίζει πως είναι λάθος
2. Η εικόνα που δίνεται στον απέξω είναι πως υπάρχει μια ομάδα 20-25 ατόμων που γνωρίζονται προσωπικά, βγαίνουν, μιλάνε με το μικρό τους όνομα αντί για το όνομα του χρήστη που είναι πολύ άβολο για το νέο χρήστη και οι οποίοι μερικές φορές είναι και αγενείς προς τους νέους. Οπότε σου λέει ο άλλος, από το να τα βάλω με μια συμπαγή ομάδα και με καλό επίπεδο γιατί όντως είναι ψηλό το επίπεδο επειδή δεν έφαγα στο εστιατόριο τάδε ή μου άρεσε το Ντουμπάι που είναι σαβούρα για κάποιον άλλο ή πήγα στις Σευχέλλες αντί να κάνω τον Ιντιάνα Τζόουνς στο Αφγανιστάν, άστο καλύτερα, αφού αποφάσισαν οι άλλοι ποια είναι η Ultimate Truth εγώ δεν έχω λόγο να τους αλλάξω μυαλά
3. Είναι μεγάλο πρόβλημα η αναζήτηση για μένα τουλάχιστον που δεν ξέρω να τη χρησιμοποιώ γιατί είμαι νέος. Δηλαδή προσπαθώ να βρω ας πούμε τα θέματα που αναφέρθηκε η λέξη Χ και πρέπει μετά να ξαναψάξω στο θέμα δεύτερη αναζήτηση, έτσι δε γίνεται, είναι πολύ κουραστικό και προτιμώ να κάνω μια ερώτηση χιλιοειπωμένη για να βρω το ζητούμενο κι ας κουράσω. Μετά κουράζω κάποιους και με ειρωνεύονται οπότε φεύγω και το φόρουμ χάνει ένα χρηστη που μπορεί η ιστορία που θα έγραφε για τον προορισμό που έψαχνε πληροφορίες να ήταν πολύ ενδιαφέρουσα
Ναι, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα αρκεί να περιορίζεται στο σόσιαλ. Τώρα μεταφέρεται και στις ιστορίες και στις δημοσκοπήσεις και τους διαγωνισμούς και παντού.
Είναι σημαντική αυτή η παρατήρηση γιατί πολλοί παραμένουν αναγνώστες και δε γράφουν ακριβώς επειδή τα μέλη θέλουν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τελικά το φόρουμ είναι για να γράφουν 20 άτομα ή για να διαβάζουν μερικές χιλιάδες;
Ακόμα και εγώ που είμαι νέο σχετικά μέλος αλλά πολύ διαβαστερό (wink!) το διακρίνω αυτό. Η γνώμη μου είναι ότι ο λόγος που οι άνθρωποι δε γράφουν τέτοια θέματα πιο ενδιαφέροντα είναι επειδή ξέρουν πως τα «υποκειμενικά» θέματα είναι πιο opinionated και προκαλούν πιο πολλές συγκρούσεις όπου θα επικρατήσουν τα μέλη με τις πιο πολλές σχέσεις. Οπότε περιορίζεσαι στο απολύτως χρηστικό, «αντικειμενικό», λιγότερο conflict creating ή στο να ρωτήσεις κάτι για να κάνεις τη δουλειά σου και δε μπλέκεις σε συγκρούσεις με ανθρώπους που μπορεί και να εκτιμάς αλλά συμπεριφέρονται με επιθετικό τρόπο.
Και κάτι ακόμα γιατί μου προκαλεί πολύ κακή εντύπωση που κάποιος γράφει μια ιστορία και μπάινουν άλλοι και διορθώνουν πριν τελειώσει η ιστορία. Δηλαδή γράφει ένας ιστορία για την Ιταλία και μετά από κάθε κεφάλαιο μπαίνει ο ίδιος και πάντα ο ίδιος και του λέει «δεν τους ξέρεις καλά τους Ιταλούς, δεν είναι έτσι, είναι αλλιώς, δεν κατάλαβες καλά», δεκτή η άποψη και πρέπει να γραφτεί για αυτό είναι το φόρουμ αλλιώς θα ήταν βιβλίο για να ακούγονται απόψεις είναι αλλά άσε τον άλλον να τελειώσει την ιστορία του ρε μεγάλε μην παρεμβαίνεις σε κάθε παράγραφο. Να πρέπει ο συγγραφέας να επιλέγει αν θέλει σχόλια ή όχι τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει η ιστορία.
Για να μη λέει κανείς πως μόνο γκρινιάζω νομίζω πως γίνεται καλή δουλειά από το moderating team αλλά έχω μερικές προτάσεις:
Α) Να μην υπάρχει η δυνατότητα της «παράθεσης». Κι εγώ σε αυτό το post δεν ανέφερα ποιου ήταν οι προτάσεις με τις οποίες συμφωνώ ή διαφωνώ γιατί δεν παίζει ρόλο το άτομο ή η άποψη και οι περισσότερες αντιπαραθέσεις ξεκινάνε από το bickering
B) Να ασκούν όλοι περισσότερο self-restraint στα σχόλια προς τους άλλους και ειδικά τους νέους. Σε όλα τα φόρουμ γίνεται το newbie bashing αλλά εδώ συζητάμε ότι δεν υπάρχουν πολλές ιστορίες πια και νομίζω πως ένας λόγος είναι αυτός. Ας καλωσορίζουμε τις ιστορίες των νέων όπως πρέπει και να είμαστε πιο soft, άμα θέλουμε να την πέσουμε σε κάποιον ας είναι στους πιο ταξιδεμένους ή τους πιο παλιούς. Στις πολιτισμένες κοινότητες οι νέοι γίνονται πιο δεκτοί, οι «τελετές μύησης» είναι για τις πιο βάρβαρες κοινότητες τύπου φυλακή Σινγκ-Σινγκ, για να γίνεις μέλος πρέπει πρώτα να σε σκίσουμε.
Γ) Να δημιουργηθούν οι εθελοντικές ομάδες που θα ομαδοποιούν τις πληροφορίες όπως αναφέρθηκε πιο πάνω
Δ) Να υπάρχουν μεγαλύτερες ποινές και μεγαλύτερης διάρκειας κυρίως για όσους παρακτρέπονται συνέχεια
Ε) Να μη φαίνεται από ποιον μπήκε το κάθε «ευχαριστώ» και να υπάρχει μια απλή αξιολόγηση «θετικό ή αρνητικό» για κάθε μήνυμα. Έτσι ο καθένας θα αξιολογεί κάθε μήνυμα χωρίς να φοβάται μην τυχόν «εξοστρακιστεί» από κάποια καλά οργανωμένη μειοψηφία ή να φοβάται μην προσβληθεί κάποιο φιλικό ή εχθρικό μέλος, να είναι όλες οι απόψεις αξιολογήσιμες και αρνητικά αλλά ανώνυμα
Ζ) Να απαγορευτεί να αναφέρονται τα μέλη το ένα στο άλλο με τα μικρά τους ονόματα εκτός από το σόσιαλ δεν μπορεί ο κάθε νέος να ξέρει ποιος είναι ο «τεράστιος» ή ο «Μήτσος» ή η «ψηλή» και χαλάει όλο το νήμα και δημιουργεί και την εντύπωση πως δεν είσαι σε ανοιχτή κοινότητα αλλά σε κλειστό κλαμπ
Η) Ο ίδιος ο δημιουργός της ιστορίας να έχει το δικαίωμα να θέσει θέμα αν θεωρεί πως η ιστορία του μετατρέπεται σε σόσιαλ με κάποιο μηχανισμό που θα εμπλέκει τους διαχειρηστές
Θ) Κάτι πρέπει να γίνει με τις πολύ παλιές ιστορίες. Επειδή μπήκαν μια φορά σε διαγωνισμό δεν αναστήθηκαν. Ας πούμε μπορεί ο διαγωνισμός ιστορίας να μη γίνεται με κριτήριο το πότε γράφτηκε η κάθε ιστορία αλλά με το θεματικό κριτήριο. Ας πούμε να ψηφίσουμε για την καλύτερη ιστορία για την ανατολική Ευρώπη κι έτσι θα συγκρίνουμε ιστορίες που γράφτηκαν σε διαφορετικές εποχές. Έτσι όπως γίνεται σήμερα ο διαγωνισμός, οι ιστορίες που γράφτηκαν το 2007 συμετείχαν μόνο μια φορά σε διαγωνισμό και μετά τίποτε πρέπει να έχουν την ευκαιρία να επανεμφανίζονται και να διαγωνίζονται
Ι) Να μπορεί να φαίνεται κάπου πόσο καιρό έχει μείνει κάποιος ή έχει ταξιδέψει σε μια χώρα. Άμα εγώ έχω ζήσει στη Γαλλία ας πούμε να μην είναι κόκκινη στο χάρτη μου αλλά άλλο χρώμα και να φαίνεται πως έχω διαμείνει εκεί. Σε άλλες ταξιδιωτικές σελίδες υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός στο χάρτη.
Κ) Πρέπει να βρεθεί τρόπος να υπάρχουν κι άλλα κίνητρα για να γράφονται ιστορίες. Δεν ξέρω ποια, αλλά ο διαγωνισμός και τα αεροπλανάκια δεν νομίζω πως είναι αρκετά. Ίσως να φαίνεται σαν παράσημο ήδη στο avatar το πόσα θετικά σχόλια έχουν οι ιστορίες του καθενός ή πόσα βραβεία πήρε, αντί για τα αεροπλανάκια, να τα βλεπεις χωρίς να πρέπει να μπεις στο προφίλ να είναι πασιφανές
Ναι δεν μπορεί να μην παίζει ρόλο αυτό, αλλά αυτό δεν εξηγεί γιατί μερικά παλιά μέλη προτιμούν πια να γράφουν τις ιστορίες τους αλλού ή να τις μοιράζονται με άλλους και μάλιστα να προσελκύουν και άλλους που εν δυνάμει θα μπορούσαν να γράφουν στο travelstories. Το three-hundred-pound gorilla in the room that nobody wants to talk about είναι το γιατί τόσοι ενεργοί χρήστες, καλά δεν είναι και τόσοι αλλά ποιοτικά είναι βαριά πυροβολικά κι από τους πιο παλιούς που τις ιστορίες τους στο σάιτ τις είδα εγώ τώρα γιατί είναι πολύ παλιές, γίνονται ανενεργοί, οι τρεις καλύτερες ιστορίες που διάβασα από μέλη του φόρουμ σας ήταν εκτός φόρουμ, δεν είναι κρίμα; Επίσης έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσοι νέοι χρήστες γράφουν ή απλώς παρακολουθούν και γιατί γίνεται αυτό, μήπως δεν ενθαρύνονται οι νέοι να γράφουν; Κατά τη γνώμη μου, ως νέος χρήστης, υπάρχουν διάφορα θέματα:
1. Υπάρχει η εντύπωση πως όλα έχουν γραφτεί για κάποιους προορισμούς, δηλαδή τι να πω εγώ για τη Ρώμη ή το Παρίσι, αφού υπάρχει ο ειδικός τάδε που τα έχει πει ήδη όλα και θα με διορθώσει κι άμα πω κάτι λάθος, ή κάτι που νομίζει πως είναι λάθος
2. Η εικόνα που δίνεται στον απέξω είναι πως υπάρχει μια ομάδα 20-25 ατόμων που γνωρίζονται προσωπικά, βγαίνουν, μιλάνε με το μικρό τους όνομα αντί για το όνομα του χρήστη που είναι πολύ άβολο για το νέο χρήστη και οι οποίοι μερικές φορές είναι και αγενείς προς τους νέους. Οπότε σου λέει ο άλλος, από το να τα βάλω με μια συμπαγή ομάδα και με καλό επίπεδο γιατί όντως είναι ψηλό το επίπεδο επειδή δεν έφαγα στο εστιατόριο τάδε ή μου άρεσε το Ντουμπάι που είναι σαβούρα για κάποιον άλλο ή πήγα στις Σευχέλλες αντί να κάνω τον Ιντιάνα Τζόουνς στο Αφγανιστάν, άστο καλύτερα, αφού αποφάσισαν οι άλλοι ποια είναι η Ultimate Truth εγώ δεν έχω λόγο να τους αλλάξω μυαλά
3. Είναι μεγάλο πρόβλημα η αναζήτηση για μένα τουλάχιστον που δεν ξέρω να τη χρησιμοποιώ γιατί είμαι νέος. Δηλαδή προσπαθώ να βρω ας πούμε τα θέματα που αναφέρθηκε η λέξη Χ και πρέπει μετά να ξαναψάξω στο θέμα δεύτερη αναζήτηση, έτσι δε γίνεται, είναι πολύ κουραστικό και προτιμώ να κάνω μια ερώτηση χιλιοειπωμένη για να βρω το ζητούμενο κι ας κουράσω. Μετά κουράζω κάποιους και με ειρωνεύονται οπότε φεύγω και το φόρουμ χάνει ένα χρηστη που μπορεί η ιστορία που θα έγραφε για τον προορισμό που έψαχνε πληροφορίες να ήταν πολύ ενδιαφέρουσα
Ναι, συμφωνώ 100%. Εμένα ως νέο με απωθεί πιο πολύ η αγένεια παρά μερικά άσχετα θέματα που δεν τα ανοίγω καν. Με νοιάζει ότι δεν με αφήνουν να απολαύσω αυτά τα θέματα που με ενδιαφέρουν και όχι ότι μερικά τα βρίσκω αδιάφορα, άλλωστε αυτό που για έναν είναι αδιάφορο για άλλον είναι ο λόγος που μπήκε στο φόρουμ, όλοι οι καλοί χωράνε. Δε θέλω να κάνω κριτική στο moderating, αλλά δεν είναι λύση να κλειδώνετε ένα θέμα επειδή «άμα δε μπορείτε να μιλήσετε ανθρώπινα το κλειδώνω»; η λύση είναι όσοι παρεκτρέπονται συστηματικά να αποβάλλονται οριστικά από το θέμα ή για πολλές μέρες, τώρα μια ποινή για 2 μέρες για άτομα που συνεχώς προκαλούν δεν είναι λύση. Και εμένα δε με νοιάζει τόσο γιατί έχω αρκετό ταξιδιωτικό baggage και κάποια ηλικία ώστε αν μου πει κάποιος κάτι ξέρω να απαντήσω αλλά τα νέα μέλη αποθαρύνονται και μερικά από τα παλιά κουράστηκαν και έφυγαν και δε φαίνεται η απώλεια μερικών επειδή είναι παλιά μέλη και έβαζαν ιστορίες πριν από τα «ευχαριστώ» και δε φαίνονται στο top-10 της προσφοράς αλλά μερικά είναι πολύ καλές πένες όχι σαν κι εμένα που έγραψα 20 σειρές παράγραφο. Εγώ θα ήθελα να τους βλέπω όλους στο ίδιο φόρουμ κι όχι μερικούς εδώ και άλλους τόσους παραπέρα, can't we all just get along?
Ναι, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα αρκεί να περιορίζεται στο σόσιαλ. Τώρα μεταφέρεται και στις ιστορίες και στις δημοσκοπήσεις και τους διαγωνισμούς και παντού.
Είναι σημαντική αυτή η παρατήρηση γιατί πολλοί παραμένουν αναγνώστες και δε γράφουν ακριβώς επειδή τα μέλη θέλουν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τελικά το φόρουμ είναι για να γράφουν 20 άτομα ή για να διαβάζουν μερικές χιλιάδες;
Ακόμα και εγώ που είμαι νέο σχετικά μέλος αλλά πολύ διαβαστερό (wink!) το διακρίνω αυτό. Η γνώμη μου είναι ότι ο λόγος που οι άνθρωποι δε γράφουν τέτοια θέματα πιο ενδιαφέροντα είναι επειδή ξέρουν πως τα «υποκειμενικά» θέματα είναι πιο opinionated και προκαλούν πιο πολλές συγκρούσεις όπου θα επικρατήσουν τα μέλη με τις πιο πολλές σχέσεις. Οπότε περιορίζεσαι στο απολύτως χρηστικό, «αντικειμενικό», λιγότερο conflict creating ή στο να ρωτήσεις κάτι για να κάνεις τη δουλειά σου και δε μπλέκεις σε συγκρούσεις με ανθρώπους που μπορεί και να εκτιμάς αλλά συμπεριφέρονται με επιθετικό τρόπο.
Πρακτική και καλή ιδέα. Αλλά μερικά από αυτά τα θέματα πρέπει να αλλάξουν τίτλο.
Ακριβώς. Expert σε κάποιο προορισμό δεν υπάρχει με την έννοια της αυθεντείας γιατί είναι τόσο μεγάλο το φάσμα γνώσεων που αποκλείεται να τα ξέρει όλα. Και δεν υπάρχει και αποτελεσματικός τρόπος να αποφασιστεί ποιος είναι ο expert γιατί για σένα κάποιος είναι και για μένα έχει τρομερές ελλείψεις σε σχέση με κάποιον άλλο.
Μπορεί να κάνω λάθος αλλά δε νομίζω πως το πρόβλημα είναι πόσα πολλά είναι τα καφενιακά θέματα αλλά πόσο λίγες αναλογικά είναι οι ιστορίες σε σχέση με αυτά τα θέματα. Πρέπει αν δούμε πως αυξάνονται οι ιστορίες όχι πως θα μειωθούν τα αλλα θέματα για να φαίνονται πολλές οι ιστορίες.
Εμένα με ενοχλεί. Αλλά πολλές φορές είναι ο ίδιος ο OP που ενθαρρύνει να γίνεται σόσιαλ η ιστορία του. Δηλαδή απαντάει ο άλλος «α, μη χάσεις ευκαιρία εσύ, αφού είσαι γνωστή φανατική των παγωτών» και η άλλη λέει «ναι, θυμάσαι εκείνο το παγωτό στη Βενετία;» τι σχέση έχει αυτό με την ιστορία για την Κρακοβία πχ, κάπου πρέπει να έχει συναίσθηση και ο συγγραφέας και να μη μετατρέπει την ίδια του την ιστορία σε social.
Εγώ νομίζω πως η αναζήτηση δε δουλεύει καλά. Πολλές πληροφορίες όντως χάνονται.
Ναι κι εδώ μάλιστα είναι και η αξία του σόσιαλ για το οποίο δε συμφωνώ που εξαφανίστηκε για μενα κακή απόφαση. Γιατί στο σόσιαλ γνωρίζεις τους χαρακτήρες και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του καθενός κρίνεις και όλοι είναι χρήσιμοι. Δηλαδή άμα ξέρω ότι ένας χρήστης είναι λίγο μη μου άπτου και δε μένει σε κάτω από τετράστερο και πει πως η πρόταση για ξενοδοχείο κάποιου άλλου δεν είναι καλή, τότε ξέρω από τις δηλώσεις του στο σόσιαλ ότι είναι άτομο με ειδικά γούστα και ανάγκες και δεν έχει αντοχές σαν τις δικές μου ή του άλλου και θέλει λούσα τουριστίκ. Ή ανάποδα μπορεί από το σόσιαλ να δεις ότι ένας είναι επαγγελματίας γευσιγνώστης και να μην το αναφέρει σε όλες του τις ιστορίες οπότε αν έχεις αυτή την πληροφορία αξιολογείς διαφορετικά τις προτάσεις του για το φαγητό και υπάρχουν τέτοια παραδείγματα πολλά. Δηλαδή το σόσιαλ σε βοηθάει να γνωρίζεις καλύτερα τα ειδικά χαρακτηριστικά του κάθε χρήστη και ποια από αυτά είναι ανάλογα με τα δικά σου γούστα ως ταξιδιώτη.
Η πρόταση που πιο πολύ με βρίσκει σύμφωνο σε όλο το νήμα. Ειδικά για τους νέους το σόσιαλ είναι πολύ βασικό, είναι αυτό που σε κάνει να νιώσεις μέλος κι όχι επισκέπτης.
Πάρα πολύ καλή ιδέα.
Ναι ακριβώς αυτό θέλω να διαβάσω και γω! Αλλά άμα γράψει την άποψή του θα πεταχτεί κανένας και θα πει «ρε συ το ξέρεις το Παρίσι στα σίγουρα;», «σιγά το εστιατόριο, πήγαινε στο τάδε και θα δεις τι είναι πραγματικό φαγητό, άσχετε» και θα χειροκροτηθεί και από τους φίλους του οπότε κανείς πια δε γράφει απόψεις αφού οι «σωστές» απόψεις έχουν ειπωθεί. Εδώ μερικοί ζητούν και συγγνώμη που τους άρεσε ένας προορισμός πιο πολύ από έναν άλλο «αντικειμενικά» υποτίθεται αποδεκτό λες και πρέπει όλοι να έχουμε τα ίδια γούστα ή είδαμε τα ίδια σε κάθε προορισμό. Είδα ένα μέλος από αυτά που εκτιμώ πολύ να λέει στην εισαγωγή της ιστορίας του «με συγχωρείτε αλλά ομολογώ πως πήγα με γκρουπ ή δεν πήγα σε απομακρυσμένες περιοχές» λες και πρέπει να δικαιολογεί ο καθένας γιατί του αρέσει κάτι.
Και με αυτή την πρόταση συμφωνώ. Μάλλον πρέπει να ανοίξει ένα υπονήμα που να συζητήσουν τα μέλη ποιες υποκατηγορίες είναι χρήσιμες.
Εγώ νομίζω πως υπάρχουν άπειρα σάιτ για την αξιολόγηση ξενοδοχείων και εστιατορίων κι αν ξέρεις πού να ψάξεις υπάρχουν χιλιάδες απόψεις με λίγο κριτήριο είναι εύκολο να βρεις ποιες από αυτές είναι από έμπειρα άτομα με τις ίδιες ανάγκες με σένα. Η ελληνική αγορά είναι μικρή και ακόμη κι αν κάνουμε βάση δεδομένων για το πόσοι έφαγαν στο τάδε εστιατόριο θα είναι απειροελάχιστα σε σχέση με αυτά που βρίσκεις αλλού. Προσωπικά προτιμώ τις «Αερολογίες» δηλαδή την υποκειμενική άποψη του καθενός με την προσωπικότητά του για την εντύπωσή του από μια πόλη, μια κουλτούρα, την πραγματική επαφή με τους ντόπιους κι όχι ακόμη ένα σάιτ με κριτικές εστιατορίων και ξενοδοχείων, μην πάμε να αντικαταστήσουμε κάτι που ήδη υπάρχει, τουλάχιστον εμένα δεν είναι αυτό που μου λείπει από το φόρουμ. Καλό είναι να συμπεριλαμβάνεται στις ιστορίες η αξιολόγηση συγκεκριμένων χώρων εστίασης αλλά δεν νομίζω πως ο σκοπός είναι να γίνουμε το greekadvisor γιατί αυτό θα έχει και νομικές επιπτώσεις αφού θα υπάρχουν και αρνητικές απόψεις για επιχειρήσεις και αυτό ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου όταν μιλάμε για αυτές επώνυμα.
Και κάτι ακόμα γιατί μου προκαλεί πολύ κακή εντύπωση που κάποιος γράφει μια ιστορία και μπάινουν άλλοι και διορθώνουν πριν τελειώσει η ιστορία. Δηλαδή γράφει ένας ιστορία για την Ιταλία και μετά από κάθε κεφάλαιο μπαίνει ο ίδιος και πάντα ο ίδιος και του λέει «δεν τους ξέρεις καλά τους Ιταλούς, δεν είναι έτσι, είναι αλλιώς, δεν κατάλαβες καλά», δεκτή η άποψη και πρέπει να γραφτεί για αυτό είναι το φόρουμ αλλιώς θα ήταν βιβλίο για να ακούγονται απόψεις είναι αλλά άσε τον άλλον να τελειώσει την ιστορία του ρε μεγάλε μην παρεμβαίνεις σε κάθε παράγραφο. Να πρέπει ο συγγραφέας να επιλέγει αν θέλει σχόλια ή όχι τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει η ιστορία.
Εντάξει αλλά σε άλλον αρέσουν τα θέματα για νεόνυμφους γιατί αυτό ψάχνει τώρα που παντρεύτηκε και εγώ που όλη μου τη ζωή για επαγγελματικούς λόγους και αναγκάζομαι να συναναστρέφομαι με επιχειρηματίες έξι μέρες την εβδομάδα και να τρώω σε «επίσημα» ακριβά εστιατόρια και να τη βγάζω στα Accor βρίσκω πολύ πιο αυθεντικές τις εμπειρίες των λούμπεν που λες εσύ που έμειναν σε μια απλή οικογένεια στην Ουκρανία ή ταξίδευσαν σε απόμακρα χωριά της Αφρικής ή γνώρισαν θύματα απαγωγών στην Κολομβία όπως έχουν γράψει μερικοί. Το χρήσιμο είναι να δούμε είναι πώς μπορεί μια κοινότητα να ικανοποιεί και τις δικές σου και τις δικές μου ανάγκες χωρίς να αποκλείει κανένα από μας.
Για να μη λέει κανείς πως μόνο γκρινιάζω νομίζω πως γίνεται καλή δουλειά από το moderating team αλλά έχω μερικές προτάσεις:
Α) Να μην υπάρχει η δυνατότητα της «παράθεσης». Κι εγώ σε αυτό το post δεν ανέφερα ποιου ήταν οι προτάσεις με τις οποίες συμφωνώ ή διαφωνώ γιατί δεν παίζει ρόλο το άτομο ή η άποψη και οι περισσότερες αντιπαραθέσεις ξεκινάνε από το bickering
B) Να ασκούν όλοι περισσότερο self-restraint στα σχόλια προς τους άλλους και ειδικά τους νέους. Σε όλα τα φόρουμ γίνεται το newbie bashing αλλά εδώ συζητάμε ότι δεν υπάρχουν πολλές ιστορίες πια και νομίζω πως ένας λόγος είναι αυτός. Ας καλωσορίζουμε τις ιστορίες των νέων όπως πρέπει και να είμαστε πιο soft, άμα θέλουμε να την πέσουμε σε κάποιον ας είναι στους πιο ταξιδεμένους ή τους πιο παλιούς. Στις πολιτισμένες κοινότητες οι νέοι γίνονται πιο δεκτοί, οι «τελετές μύησης» είναι για τις πιο βάρβαρες κοινότητες τύπου φυλακή Σινγκ-Σινγκ, για να γίνεις μέλος πρέπει πρώτα να σε σκίσουμε.
Γ) Να δημιουργηθούν οι εθελοντικές ομάδες που θα ομαδοποιούν τις πληροφορίες όπως αναφέρθηκε πιο πάνω
Δ) Να υπάρχουν μεγαλύτερες ποινές και μεγαλύτερης διάρκειας κυρίως για όσους παρακτρέπονται συνέχεια
Ε) Να μη φαίνεται από ποιον μπήκε το κάθε «ευχαριστώ» και να υπάρχει μια απλή αξιολόγηση «θετικό ή αρνητικό» για κάθε μήνυμα. Έτσι ο καθένας θα αξιολογεί κάθε μήνυμα χωρίς να φοβάται μην τυχόν «εξοστρακιστεί» από κάποια καλά οργανωμένη μειοψηφία ή να φοβάται μην προσβληθεί κάποιο φιλικό ή εχθρικό μέλος, να είναι όλες οι απόψεις αξιολογήσιμες και αρνητικά αλλά ανώνυμα
Ζ) Να απαγορευτεί να αναφέρονται τα μέλη το ένα στο άλλο με τα μικρά τους ονόματα εκτός από το σόσιαλ δεν μπορεί ο κάθε νέος να ξέρει ποιος είναι ο «τεράστιος» ή ο «Μήτσος» ή η «ψηλή» και χαλάει όλο το νήμα και δημιουργεί και την εντύπωση πως δεν είσαι σε ανοιχτή κοινότητα αλλά σε κλειστό κλαμπ
Η) Ο ίδιος ο δημιουργός της ιστορίας να έχει το δικαίωμα να θέσει θέμα αν θεωρεί πως η ιστορία του μετατρέπεται σε σόσιαλ με κάποιο μηχανισμό που θα εμπλέκει τους διαχειρηστές
Θ) Κάτι πρέπει να γίνει με τις πολύ παλιές ιστορίες. Επειδή μπήκαν μια φορά σε διαγωνισμό δεν αναστήθηκαν. Ας πούμε μπορεί ο διαγωνισμός ιστορίας να μη γίνεται με κριτήριο το πότε γράφτηκε η κάθε ιστορία αλλά με το θεματικό κριτήριο. Ας πούμε να ψηφίσουμε για την καλύτερη ιστορία για την ανατολική Ευρώπη κι έτσι θα συγκρίνουμε ιστορίες που γράφτηκαν σε διαφορετικές εποχές. Έτσι όπως γίνεται σήμερα ο διαγωνισμός, οι ιστορίες που γράφτηκαν το 2007 συμετείχαν μόνο μια φορά σε διαγωνισμό και μετά τίποτε πρέπει να έχουν την ευκαιρία να επανεμφανίζονται και να διαγωνίζονται
Ι) Να μπορεί να φαίνεται κάπου πόσο καιρό έχει μείνει κάποιος ή έχει ταξιδέψει σε μια χώρα. Άμα εγώ έχω ζήσει στη Γαλλία ας πούμε να μην είναι κόκκινη στο χάρτη μου αλλά άλλο χρώμα και να φαίνεται πως έχω διαμείνει εκεί. Σε άλλες ταξιδιωτικές σελίδες υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός στο χάρτη.
Κ) Πρέπει να βρεθεί τρόπος να υπάρχουν κι άλλα κίνητρα για να γράφονται ιστορίες. Δεν ξέρω ποια, αλλά ο διαγωνισμός και τα αεροπλανάκια δεν νομίζω πως είναι αρκετά. Ίσως να φαίνεται σαν παράσημο ήδη στο avatar το πόσα θετικά σχόλια έχουν οι ιστορίες του καθενός ή πόσα βραβεία πήρε, αντί για τα αεροπλανάκια, να τα βλεπεις χωρίς να πρέπει να μπεις στο προφίλ να είναι πασιφανές
