tripdreamer1975
Member
- Μηνύματα
- 820
- Likes
- 748
- Επόμενο Ταξίδι
- Κάπου μακριά
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λος Ρόκες
Η αναμονή στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες γλυκιά. Από το παράθυρο της θύρας φαίνεται ήδη το αεροσκάφος της Air Tahiti Nui, ολοκαίνουριο, καλογυαλισμένο και με τα γιορτινά του χρώματα (επεταιακά), έτοιμο να μας υποδεχτεί. Είναι στην κυριολεξία αυτό που λέμε ότι οι διακοπές ξεκινάνε από το αεροπλάνο. Άψογο σέρβις, ασταμάτητο για τις 8.30 ώρες της πτήσης, βολικότατα καθίσματα, ατομικό πρόγραμμα ψυχαγωγίας και υπέροχο φαγητό.
Η πόρτα του αεροσκάφους ανοίγει και εκτός από τη ζέστη και τα αρώματα του τόπου, τα αυτιά μας γεμίζει η μουσική των γιουκαλίλι που έχουν αναλάβει την υποδοχή μας, ώστε να περάσει ευχάριστα η ελάχιστη ώρα για την παραλαβή τω αποσκευών. 20λεπτη διαδρομή με το ταξί μέχρι το ξενοδοχείο και... οι εκπλήξεις αρχίζουν.
Τις αποσκευές μας αναλαμβάνει ο γκρούμ ντυμένος μόνο με ένα παρεό αλλά και ένα στεφάνι με ολόφρεσκα λουλούδια στο κεφάλι. Ia orana ταξιδιώτες, καλωσήλθατε στο Intercontinental Resort Tahiti. Περάστε στο δωμάτιό σας... Παραμυθένιο overwater bungalow, στην εξωτερική πλευρά της παραλίας, σε τοπικό αρχιτεκτονικό ρυθμό με όλα τα αναμενόμενα και μη facilities. Το δώρο καλωσορίσματος του διευθυντή ένα παραδοσιακό παρεό, το δωμάτιο ολοστόλιστο με ιβίσκους και άλλα τοπικά λουλούδια και το μεγαλύτερο δώρο, η υπέροχη θέα από το μπαλκόνι πάνω στον Ειρηνικό προς την Μοορέα.
Το ξενοδοχείο βρίσκεται πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, με τεχνητές παραλίες λευκής άμμου πράγμα μοναδικό στο νησί μια και η Ταιτή φημίζεται για τις παραλίες με την μαύρη ηφαιστειακή άμμο.
Ώρα λοιπόν για εξερεύνηση. Ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο, φωτογραφική μηχανή ανά χείρας και... hit the road. Η βλάστηση καλύπτει τα πάντα, μέχρι την άκρη της παραλίας και μέχρι την κορυφή των ορεινών όγκων. Το χαμόγελο των κατοίκων και η χαλαρή τους διάθεση - μα πολύ χαλαρή όμως - είναι εντονότατα. Σπίτια ξύλινα ως επί το πλείστον, χτισμένα δίπλα στις παραλίες, φτωχά στα μάτια τα δικά μας αλλά με κήπους τόσο πλούσιους και φροντισμένους που συμπληρώνουν την εικόνα. Άλλωστε, τί να το κάνουν το καλό σπίτι όταν περνάνε το 90% του χρόνου τους εκτός και ειδικά στους κήπους; Ανάμεσα στα χωριουδάκια, κατά μήκος της παραλιακής το τοπίο διακόπτεται από χαρακτηριστικές εκκλησίες, αποικιακού στυλ, πολύχρωμες. Τις κυριακές αυτές οι εκκλησίες παίρνουν ζωή καθώς γεμίζουν από ένα πολύβουο πλήθος χαρούμενων πολυνήσιων που ντυμένοι στα καλά τους, πάντα λευκά τραγουδούν όλοι μαζί ύμνους στο θεό. Μάλλον τον ευχαριστούν έτσι για τον παράδεισο που τους έδωσε να ζουν.
Η πόρτα του αεροσκάφους ανοίγει και εκτός από τη ζέστη και τα αρώματα του τόπου, τα αυτιά μας γεμίζει η μουσική των γιουκαλίλι που έχουν αναλάβει την υποδοχή μας, ώστε να περάσει ευχάριστα η ελάχιστη ώρα για την παραλαβή τω αποσκευών. 20λεπτη διαδρομή με το ταξί μέχρι το ξενοδοχείο και... οι εκπλήξεις αρχίζουν.
Τις αποσκευές μας αναλαμβάνει ο γκρούμ ντυμένος μόνο με ένα παρεό αλλά και ένα στεφάνι με ολόφρεσκα λουλούδια στο κεφάλι. Ia orana ταξιδιώτες, καλωσήλθατε στο Intercontinental Resort Tahiti. Περάστε στο δωμάτιό σας... Παραμυθένιο overwater bungalow, στην εξωτερική πλευρά της παραλίας, σε τοπικό αρχιτεκτονικό ρυθμό με όλα τα αναμενόμενα και μη facilities. Το δώρο καλωσορίσματος του διευθυντή ένα παραδοσιακό παρεό, το δωμάτιο ολοστόλιστο με ιβίσκους και άλλα τοπικά λουλούδια και το μεγαλύτερο δώρο, η υπέροχη θέα από το μπαλκόνι πάνω στον Ειρηνικό προς την Μοορέα.
Το ξενοδοχείο βρίσκεται πολύ κοντά στο αεροδρόμιο, με τεχνητές παραλίες λευκής άμμου πράγμα μοναδικό στο νησί μια και η Ταιτή φημίζεται για τις παραλίες με την μαύρη ηφαιστειακή άμμο.
Ώρα λοιπόν για εξερεύνηση. Ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο, φωτογραφική μηχανή ανά χείρας και... hit the road. Η βλάστηση καλύπτει τα πάντα, μέχρι την άκρη της παραλίας και μέχρι την κορυφή των ορεινών όγκων. Το χαμόγελο των κατοίκων και η χαλαρή τους διάθεση - μα πολύ χαλαρή όμως - είναι εντονότατα. Σπίτια ξύλινα ως επί το πλείστον, χτισμένα δίπλα στις παραλίες, φτωχά στα μάτια τα δικά μας αλλά με κήπους τόσο πλούσιους και φροντισμένους που συμπληρώνουν την εικόνα. Άλλωστε, τί να το κάνουν το καλό σπίτι όταν περνάνε το 90% του χρόνου τους εκτός και ειδικά στους κήπους; Ανάμεσα στα χωριουδάκια, κατά μήκος της παραλιακής το τοπίο διακόπτεται από χαρακτηριστικές εκκλησίες, αποικιακού στυλ, πολύχρωμες. Τις κυριακές αυτές οι εκκλησίες παίρνουν ζωή καθώς γεμίζουν από ένα πολύβουο πλήθος χαρούμενων πολυνήσιων που ντυμένοι στα καλά τους, πάντα λευκά τραγουδούν όλοι μαζί ύμνους στο θεό. Μάλλον τον ευχαριστούν έτσι για τον παράδεισο που τους έδωσε να ζουν.
