alma
Member
- Μηνύματα
- 4.102
- Likes
- 17.514
Αποφασίσαμε να δεχτούμε την πρόταση ενός αντιπροσώπου των τοπικών γραφείων και να πάρουμε οργανωμένο τουρ. Το κόστος διόλου ευκαταφρόνητο , στα 55 ευρώ το άτομο. Πήγαμε στο γραφείο όπου γινόταν τρελός χαμός και ένας σύγχρονος πύργος της Βαβέλ ακουγόταν παντού, από τουρίστες όλου του κόσμου. Και ναι τα τουρ στα αγγλικά ήταν φουλ, μέχρι περίπου τις 2-3 το μεσημέρι, οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε το τουρ των ισπανικών που ήταν νωρίτερα και είχε λίγες κενές θέσεις. Άσε που θα βρισκόμασταν πάλι με λατίνους και Ισπανούς, στο φυσικό μας χώρο.
Πήγαμε για φαγητό και βόλτα στα στενάκια της γύρω περιοχής μέχρι να πάει 1 παρά τέταρτο, οπότε θα ήμασταν εκεί για να προλάβουμε την ισπανόφωνη ξενάγηση που θα ξεκινούσε κάπου στη μία και τέταρτο.
Μόλις φτάσαμε στο γραφείο η περιπέτεια ξεκίνησε. Να το τουρ, φεύγει τώρα είπε η υπάλληλος, κολλώντας μας κάτι αυτοκόλλητα στα γρήγορα.
-Το τουρ των ισπανικών; Επέμενα εγώ που κάτι δεν μου άρεσε.
-Ναι,αποκρίθηκε εκείνη.
Περπατούσαμε κανένα δεκάλεπτο ως την είσοδο από την οποία θα μπαίναμε,αλλά εν τω μεταξύ με έζωναν τα φίδια. Αφενός κανένας από το γκρουπ δεν έμοιαζε Λατίνος ή Ισπανός. Αφετέρου οι υπόλοιποι του γκρουπ, μιλούσαν μεταξύ τους σε διάφορες γλώσσες, εκ των οποίων η μια ήταν αγγλικά αλλά οι άλλες όχι.
Ασε που οι ισπανόφωνοι δεν φημίζονται για γλωσσομαθείς, οπότε κάτι δεν πήγαινε καλά.
Το ότι κάποιοι μιλούσαν αγγλικά μου έδωσε θάρρος, ότι αν δεν είναι στα ισπανικά, λες να είναι στα αγγλικά;
Κατάφερα να φτάσω στην ξεναγό ανάμεσα στους δεκάδες που την ακολουθούσαν και να την ρωτήσω. Με κοίταξε αλαφιασμένη, ενώ μάλωνε με έναν άλλο υπάλληλο σε μια άγνωστη σε μένα γλώσσα και αποκρίθηκε ότι το τουρ ήταν στα πολωνικά.
Αυτό ήταν. Τρέχοντας για να μην χάσουμε πραγματικά το γκρουπ των ισπανικών, φτάσαμε πίσω στο γραφείο όπου η ίδια υπάλληλος μόλις της εξήγησα το θέμα και ότι μας έστειλε σε λάθος μέρος είπε: «Μα, δεν πληρώσατε για οργανωμένη ξενάγηση, μόνο για είσοδο χωρίς αναμονή στην ουρά».
-Τι έκανε λέει; Είπα εγώ με μάτι που γυάλιζε μάλλον από τα νεύρα.
Συνέχισε να επιμένει, ενώ οι άλλες υπάλληλοι που μάλλον είχαν καταλάβει την γκάφα της, κοίταζαν τρομαγμένες, μέχρι που ο άντρας μου της έδειξε το χαρτί με την απόδειξη των 110 ευρώ τα δυο άτομα, οπότε και ζήτησε συγνώμη για την επιμονή της, δείχνοντας μας το γκρουπ των ισπανικών.
Εκεί μάλιστα, το αναγνώριζες αμέσως. Όλοι μίλαγαν δυνατά και έντονα, σε κοίταζαν αμέσως με διάθεση να κάνετε παρέα και σου απηύθυναν το λόγο βάζοντας σε στις συζητήσεις τους. Φορώντας χαρούμενοι το νέο αυτοκολλητάκι για την ισπανόφωνη ξενάγηση, γίναμε μέλη ενός μεγάλου γκρουπ με Ισπανούς, Αργεντίνους και Χιλιανούς και ανάμεσα τους ένα ζευγάρι Κουβανών της Αμερικής που κατηγορούσε συνέχεια την Κούβα.
Τέλοσπαντων ήμουν τόσο χαρούμενη που ήμουν ανάμεσα σε ισπανόφωνους που ούτε αυτό μου χάλασε την διάθεση και πήγαμε όλοι μαζί προς το γραφείο να μας κάνουν μια πρώτη συζήτηση πριν μπούμε στα μουσεία. Μιλώντας με τους Ισπανούς ,Αργεντίνους και Χιλιανούς του γκρουπ, ένιωσα επιτέλους σε γνώριμο περιβάλλον.
Τώρα ότι και να γινόταν ήταν σαν να βρισκόμαστε με παλιούς γνώριμους.
Και το βασικότερο μιλούσαμε μια γλώσσα που καταλαβαινόμαστε.
Πήγαμε για φαγητό και βόλτα στα στενάκια της γύρω περιοχής μέχρι να πάει 1 παρά τέταρτο, οπότε θα ήμασταν εκεί για να προλάβουμε την ισπανόφωνη ξενάγηση που θα ξεκινούσε κάπου στη μία και τέταρτο.
Μόλις φτάσαμε στο γραφείο η περιπέτεια ξεκίνησε. Να το τουρ, φεύγει τώρα είπε η υπάλληλος, κολλώντας μας κάτι αυτοκόλλητα στα γρήγορα.
-Το τουρ των ισπανικών; Επέμενα εγώ που κάτι δεν μου άρεσε.
-Ναι,αποκρίθηκε εκείνη.
Περπατούσαμε κανένα δεκάλεπτο ως την είσοδο από την οποία θα μπαίναμε,αλλά εν τω μεταξύ με έζωναν τα φίδια. Αφενός κανένας από το γκρουπ δεν έμοιαζε Λατίνος ή Ισπανός. Αφετέρου οι υπόλοιποι του γκρουπ, μιλούσαν μεταξύ τους σε διάφορες γλώσσες, εκ των οποίων η μια ήταν αγγλικά αλλά οι άλλες όχι.
Ασε που οι ισπανόφωνοι δεν φημίζονται για γλωσσομαθείς, οπότε κάτι δεν πήγαινε καλά.
Το ότι κάποιοι μιλούσαν αγγλικά μου έδωσε θάρρος, ότι αν δεν είναι στα ισπανικά, λες να είναι στα αγγλικά;
Κατάφερα να φτάσω στην ξεναγό ανάμεσα στους δεκάδες που την ακολουθούσαν και να την ρωτήσω. Με κοίταξε αλαφιασμένη, ενώ μάλωνε με έναν άλλο υπάλληλο σε μια άγνωστη σε μένα γλώσσα και αποκρίθηκε ότι το τουρ ήταν στα πολωνικά.
Αυτό ήταν. Τρέχοντας για να μην χάσουμε πραγματικά το γκρουπ των ισπανικών, φτάσαμε πίσω στο γραφείο όπου η ίδια υπάλληλος μόλις της εξήγησα το θέμα και ότι μας έστειλε σε λάθος μέρος είπε: «Μα, δεν πληρώσατε για οργανωμένη ξενάγηση, μόνο για είσοδο χωρίς αναμονή στην ουρά».
-Τι έκανε λέει; Είπα εγώ με μάτι που γυάλιζε μάλλον από τα νεύρα.
Συνέχισε να επιμένει, ενώ οι άλλες υπάλληλοι που μάλλον είχαν καταλάβει την γκάφα της, κοίταζαν τρομαγμένες, μέχρι που ο άντρας μου της έδειξε το χαρτί με την απόδειξη των 110 ευρώ τα δυο άτομα, οπότε και ζήτησε συγνώμη για την επιμονή της, δείχνοντας μας το γκρουπ των ισπανικών.
Εκεί μάλιστα, το αναγνώριζες αμέσως. Όλοι μίλαγαν δυνατά και έντονα, σε κοίταζαν αμέσως με διάθεση να κάνετε παρέα και σου απηύθυναν το λόγο βάζοντας σε στις συζητήσεις τους. Φορώντας χαρούμενοι το νέο αυτοκολλητάκι για την ισπανόφωνη ξενάγηση, γίναμε μέλη ενός μεγάλου γκρουπ με Ισπανούς, Αργεντίνους και Χιλιανούς και ανάμεσα τους ένα ζευγάρι Κουβανών της Αμερικής που κατηγορούσε συνέχεια την Κούβα.
Τέλοσπαντων ήμουν τόσο χαρούμενη που ήμουν ανάμεσα σε ισπανόφωνους που ούτε αυτό μου χάλασε την διάθεση και πήγαμε όλοι μαζί προς το γραφείο να μας κάνουν μια πρώτη συζήτηση πριν μπούμε στα μουσεία. Μιλώντας με τους Ισπανούς ,Αργεντίνους και Χιλιανούς του γκρουπ, ένιωσα επιτέλους σε γνώριμο περιβάλλον.
Τώρα ότι και να γινόταν ήταν σαν να βρισκόμαστε με παλιούς γνώριμους.Και το βασικότερο μιλούσαμε μια γλώσσα που καταλαβαινόμαστε.
Last edited:
