canf
Member
- Μηνύματα
- 735
- Likes
- 218
- Επόμενο Ταξίδι
- Ολλανδία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Ισπανίας
λαχταριστή ιστορία!!
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Αύγουστο 2020 !
Ιταλία Πασχαλινή low-budget Τοσκάνη (και λίγη Bologna)
- Thread starter underwater
- Ημερομηνία δημιουργίας
underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 12.647
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Ευχαριστώ! Χαίρομαι που περιμένετε, θα χρειαστεί να το κάνετε για λίγο ακόμα επειδή έχω πάθει overdose, αλλά μέσα στο weekend φαντάζομαι όλο και κάτι θα ανεβάσω.
Thank you.λαχταριστή ιστορία!!
GKCAPO
Member
- Μηνύματα
- 772
- Likes
- 319
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΚΑΝΑΔΑΣ-Η.Π.Α.
Συγχαρητήρια!!! Όχι μόνο για την ευχάριστη περιγραφή σου, αλλά το σημαντικότερο για την αγάπη και όρεξη που έχεις να ζήσεις και να χαρείς όλα αυτά!!!...... Μερικά λεπτά αφού έριξα το σχετικό «θάψιμο» πάντως ήταν η σειρά μου να κοκκινίσω ως Ελληνίδα. Προσεγγίζοντας το σημείο συνάντησης (από το οποίο από ό, τι κατάλαβα ξεκινούσαν τα περισσότερα tours) που βρισκόταν απέναντι από ένα από τα τείχη που δεσπόζουν στην πόλη, είδα πάνω στο μεσαιωνικό μνημείο αυτή την εικόνα:
Olympiakos_hooligans
Το πόσο ξενέρωσα δεν περιγράφεται. Αφήστε που όλο αυτό ανέσυρε πάλι την απέχθειά μου για το ποδόσφαιρο, το οποίο θεωρώ ότι όπως έχει καταντήσει ελάχιστα αντιπροσωπεύει το αθλητικό ιδεώδες και βρίσκω τα άτομα που προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες για χάρη της εκάστοτε «ομαδάρας» τελείως ανεγκέφαλα. Τέλος πάντων.
Δεν θέλω να κατευθύνω αλλού το θέμα αλλά εγώ "έμεινα"... στην έλλειψη παιδείας μας σαν λαός....Ναι ξέρω, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πάντα για % μιλάμε...Και έχουμε .....πολύυυυυ μεγάλα ποσοστά ..... Αυτό και τέλος.
Και πάλι σ' ευχαριστούμε
underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 12.647
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!Συγχαρητήρια!!! Όχι μόνο για την ευχάριστη περιγραφή σου, αλλά το σημαντικότερο για την αγάπη και όρεξη που έχεις να ζήσεις και να χαρείς όλα αυτά!!!
Δεν θέλω να κατευθύνω αλλού το θέμα αλλά εγώ "έμεινα"... στην έλλειψη παιδείας μας σαν λαός....Ναι ξέρω, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πάντα για % μιλάμε...Και έχουμε .....πολύυυυυ μεγάλα ποσοστά ..... Αυτό και τέλος.
Και πάλι σ' ευχαριστούμε
Όσο για τα περί έλλειψης παιδείας μας ως λαός είναι δυστυχώς κάτι αδιαμφισβήτητο.
Κι επειδή έχω κόλλημα να φωτογραφίζω ελληνικές καφρίλες εκτός των συνόρων να και μια φωτό που έβγαλα στο Βελιγράδι τον Οκτώβριο (βέβαια δεν επρόκειτο για ιστορικό κτίσμα αλλά για έναν απλό τοίχο
).
kafrila_Belgrade2011
GKCAPO
Member
- Μηνύματα
- 772
- Likes
- 319
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΚΑΝΑΔΑΣ-Η.Π.Α.
Με σκοτώνειςΕυχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Όσο για τα περί έλλειψης παιδείας μας ως λαός είναι δυστυχώς κάτι αδιαμφισβήτητο.
Κι επειδή έχω κόλλημα να φωτογραφίζω ελληνικές καφρίλες εκτός των συνόρων να και μια φωτό που έβγαλα στο Βελιγράδι τον Οκτώβριο (βέβαια δεν επρόκειτο για ιστορικό κτίσμα αλλά για έναν απλό τοίχο
kafrila_Belgrade2011
underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 12.647
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
3η μέρα (μέρος 'β): San Gimignano-Φλωρεντία-Siena
Πλησιάζοντας το San Gimignano ο ενθουσιασμός έφτασε στα ύψη! Οι μικρές παραδοσιακές κωμοπόλεις μου αρέσουν γενικότερα πάρα πολύ και η συγκεκριμένη, όπως την είχα δει από μακριά με τους πανύψηλους πύργους-σήμα κατατεθέν της, με είχε εντυπωσιάσει πριν ακόμα την περπατήσω. Ανηφορήσαμε λοιπόν με τον αρχηγό της εκδρομής από το parking των πούλμαν ως την πύλη και μας άφησε δίνοντας μας ραντεβού σε 1.5-2 ώρες πίσω στο parking. Με το που περάσαμε τα τείχη και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε το στενό δρομάκι που οδηγούσε στο κέντρο ενώ ξεπρόβαλλαν οι πύργοι, η διάθεσή μας ανέβηκε ακόμα περισσότερο. Παραδοσιακά μαγαζάκια παντού, τουριστικά μεν, καλαίσθητα δε. Κολλήσαμε κατά βάση σε κάτι τσαντάδικα (υπήρχαν πολλά καταστήματα με δερμάτινα) σκεφτόμενες να ερευνήσουμε το ζήτημα πιο επιστάμενα κατά την επιστροφή!
sgim1
sgim2
Φτάνοντας στην όμορφη κεντρική πλατεία δεν δώσαμε αρχικά την πρέπουσα βαρύτητα στα όμορφα μεσαιωνικά κτίρια, αλλά κατευθυνθήκαμε προς την περίφημη gelateria του χωριού, τη «Gelateria di Piazza». Μία λίγο κιτσάτη πινακίδα μας πληροφόρησε ότι επρόκειτο για το μέρος με το World Champion Gelato.
gelateria_sangimignano
Εγώ στην αρχή τσίνισα-«μήπως είναι τουριστική παγίδα;», αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια για να υποκύψω! Περιμέναμε για λίγο στην ουρά, ενώ όταν βρεθήκαμε μπροστά στη βιτρίνα είμαι σίγουρη πως τα (ούτως ή άλλως γουρλωτά) μάτια μου είχαν ανοίξει διάπλατα από την ποικιλία των γεύσεων! Με 4 euros πήρα ένα χωνάκι nocciola, ενώ η Μ. συνδύασε την ίδια γεύση με gelato καραμέλα. Το gelato μου ήταν ΘΕΙΚΟ! Σοκολάτα με φουντουκένια υπόγευση και μέσα ολόκληρα φουντούκια (τα οποία μάλιστα δεν είχαν τσιγκουνευτεί σε ποσότητα). Καθίσαμε στα σκαλάκια στη μέση της πλατείας να τα φάμε και πραγματικά το ευχαριστηθήκαμε.
Η Μ. με τα παγωτά μας
gelato_time
Εν τω μεταξύ ήμαστε τυχερές επειδή, όπως διαπιστώσαμε στο γυρισμό, δεν πέσαμε σε ώρα τρελής δουλειάς για τη gelateria. Αν είχαμε πάει μια ώρα μετά θα έπρεπε να περιμένουμε σε αυτή την ουρά.
gelato_queue
Αφού φάγαμε το παγωτό συνεχίσαμε την βολτίτσα μας με ευχάριστη διάθεση, ανηφορίζοντας όλο και περισσότερο. Όμορφα κτίρια παντού, πλατειούλες, ενώ οι πύργοι έδιναν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στο χωριό.
sgim3
sgim4
sgim5
sgim6
sgim8
Καταλήξαμε έξω από το Μουσείο Κρασιού (στο οποίο δεν μπήκαμε). Στο σημείο αυτό υπάρχει μια πολύ ωραία θέα στην όμορφη εξοχή της Τοσκάνης και περάσαμε αρκετή ώρα βγάζοντας φωτογραφίες και χαλαρώνοντας. Μόλις διαπιστώσαμε ότι είχε περάσει η ώρα κινηθήκαμε σχετικά γρήγορα για να ξαναπεράσουμε από τα μαγαζιά με τα δερμάτινα. Φύγαμε από το χωριό κρατώντας από μία σακούλα εκάστη (μέσα στην καθεμία υπήρχε και από μία δερμάτινη τσάντα. Η δικιά μου έκανε περίπου 50 euros, ήταν μεσαίου μεγέθους, κόκκινη, με μαλακό δέρμα και μου άρεσε πολύ).
Η θέα από το San Gimignano
sgim7
Μόλις ξεκινήσαμε για την επιστροφή είχε πέσει υπνηλία. Το μισό πούλμαν (με τη Μ. συμπεριλαμβανόμενη) κοιμόταν, ενώ οι υπόλοιποι χασμουριόμασταν και κοιτούσαμε την τοσκανική φύση με μουσική υπόκρουση Sex Pistols. Ξαφνικά, γύρω στα 30 χλμ έξω από τη Φλωρεντία, εμφανίστηκε ένα ανεκδιήγητο μποτιλιάρισμα, καθώς πλήθος Φλωρεντινών εκδρομέων του Πάσχα επέστρεφε στην πόλη. Δεν ήθελα πολύ να φρικάρω, καθώς ήταν προγραμματισμένο να είμαστε στις 5 πίσω και είχαμε να πάμε στο hostel, να πάρουμε μπαγάζια, να πάμε στο σταθμό των ΚΤΕΛ, να βγάλουμε εισιτήρια, να μπούμε στο λεωφορείο, να φτάσουμε Siena και να είμαστε στο b &b ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ στις 8 όπου σταματούσε το check-in (μου είχε στείλει ενημερωτικό mail ο ιδιοκτήτης του b& b ο Fabrizio). Εγώ ψιλοαγχώνομαι με αυτά και είχα πει εξαρχής στη Μ. να εγκαταλείπαμε το tour μετά το San Gimignano και να πηγαίναμε από εκεί Siena, αλλά η Μ. δεν πολυψηνόταν λόγω των αποσκευών.
Τέλος πάντων, φτάσαμε Φλωρεντία με μικρή καθυστέρηση, τρέξαμε στο hostel, μας ενημέρωσαν ότι το επόμενο λεωφορείο για Σιένα ήταν στις 6.20 οπότε είχαμε περιθώριο και με τα πολλά, μετά από λίγο ψάξιμο για να βρούμε το σταθμό, βγάλαμε τα εισιτήριά μας (γύρω στα 7.5 euros η καθεμία) και ξεκινήσαμε. Το λεωφορείο δεν ήταν κάτι συγκλονιστικό, στα επίπεδα των δικών μας ΚΤΕΛ (όχι των πολύ καινούριων). Αλλά για τόσο μικρή απόσταση μια χαρά ήταν. Δεν καθίσαμε μαζί για να βλέπουμε και οι δύο από το παράθυρο και είχαμε μια χαλαρωτική διαδρομή διάρκειας μιάμιση περίπου ώρας χαζεύοντας τους λόφους και τη φύση.
Αξέχαστη η στιγμή όταν μετά από μια στροφή εμφανίστηκε μπροστά μας η Siena πανοραμικά! Ενθουσιάστηκα και εντυπωσιάστηκα! Πανέμορφη πόλη! Βασικά ούτως ή άλλως περίμενα πώς και πώς να τη δω, καθώς είχα ακούσει/διαβάσει τα καλύτερα και είχα φανταστεί μια πόλη πιο αυθεντική από την όμορφη αλλά υπερβολικά τουριστικοποιημένη Φλωρεντία.
Με μικρή προσπάθεια βρήκαμε το accommodation μας, το όμορφο και γλυκούλι Casa di Antonella του αξιαγάπητου Fabrizio. Πολύ ζεστός και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟΣ χώρος σε πολύ κεντρικό σημείο. Τα δωμάτια ευρύχωρα ενώ οι τοιχογραφίες τους έδιναν μια ιδιαίτερη αίσθηση (τα δωμάτια είναι όλα και όλα πέντε). Υπήρχαν δύο κοινά μπάνια τα οποία ήταν επίσης πεντακάθαρα, ενώ ο Fabrizio κάθε μέρα μας προσέφερε ένα συμπαθέστατο πρωινό. Κάτι που επίσης μας έκανε πολύ καλή εντύπωση ήταν η προθυμία του Fabrizio να μας βοηθήσει με οτιδήποτε θέλαμε ή να μας εφοδιάσει με χρήσιμες πληροφορίες ή να διπλοτσεκάρει δρομολόγια και λοιπά, πολλές φορές χωρίς να του το ζητήσουμε. Και πολύ θετικό ήταν το ότι όλοι όσοι έμεναν στο b& b (ζευγάρια κυρίως, αλλά και οικογένειες και παρέες φίλων) ήταν διακριτικοί, καθαροί και γενικότερα υπήρχε πολύ καλό κλίμα και στις 3 διανυκτερεύσεις μας. Το δωμάτιο κόστιζε 30 euros/άτομο ανά βραδιά.
Το ταβάνι του δωματίου μας
fresco_casadiantonella
Αφού αφήσαμε τα μπαγκάζια μας, και μετά από πρόταση του Fabrizio, ξεκινήσαμε για την Osteria La Chiachiera για να πάρουμε το δείπνο μας, η οποία ήταν πολύ κοντά μας! Ο χώρος ήταν πολύ ζεστός και με παραδοσιακό χαρακτήρα, ενώ στους θαμώνες έβλεπες αρκετούς ντόπιους. Είναι ένα από αυτά τα μαγαζιά που ενώνει τις παρέες, έτσι μας έβαλαν και κάτσαμε με δύο τύπους που δεν γνωρίζαμε. Το μέρος μας ενθουσίασε αμέσως, όπως και το προσωπικό (καθώς και οι τιμές-σκας με λιγότερο από 20 euros το άτομο). Πήραμε από μία ατομική σαλάτα και ένα κυρίως (το δικό μου ήταν φιλέτο με κόκκινη σάλτσα, της Μ. δε θυμάμαι). Πρότεινα να μην παίρναμε αλκοόλ επειδή το είχαμε παραξηλώσει με το κρασί, κι έτσι ξεκίνησα με μια κόκα-κόλα.
osteria1
osteria2
osteria_siena
Πού να φανταζόμουν ότι σε λίγη ώρα θα είχαμε γνωριστεί με τους τύπους (δυο Αυστριακοί λίγα χρόνια μικρότεροι), θα είχαμε πέσει με τα μούτρα στη grappa και θα ρίχναμε το απίστευτο γέλιο μαζί τους! Με τα πολλά κάτσαμε ως το κλείσιμο (ενώ υποτίθεται θα πηγαίναμε για ένα γρήγορο γεύμα), ανταλλάξαμε mail με τον ένα, υποσχέθηκα να τους κάνω την ξεναγό όταν έρθουν Αθήνα, και φύγαμε από το μαγαζί πολύ καλοδιάθετες.
Μετά το καθιερωμένο μου ντουζάκι και λίγο πριν κοιμηθώ συζητούσαμε με τη Μ. πόσο τέλεια και γεμάτη ήταν η μέρα και πόσο καλό ήταν το socializing και τα σχετικά. Αλλά και η επομένη έδειχνε να έχει πολύ καλές προοπτικές καθώς η Siena φαινόταν πολλά υποσχόμενη!
Πλησιάζοντας το San Gimignano ο ενθουσιασμός έφτασε στα ύψη! Οι μικρές παραδοσιακές κωμοπόλεις μου αρέσουν γενικότερα πάρα πολύ και η συγκεκριμένη, όπως την είχα δει από μακριά με τους πανύψηλους πύργους-σήμα κατατεθέν της, με είχε εντυπωσιάσει πριν ακόμα την περπατήσω. Ανηφορήσαμε λοιπόν με τον αρχηγό της εκδρομής από το parking των πούλμαν ως την πύλη και μας άφησε δίνοντας μας ραντεβού σε 1.5-2 ώρες πίσω στο parking. Με το που περάσαμε τα τείχη και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε το στενό δρομάκι που οδηγούσε στο κέντρο ενώ ξεπρόβαλλαν οι πύργοι, η διάθεσή μας ανέβηκε ακόμα περισσότερο. Παραδοσιακά μαγαζάκια παντού, τουριστικά μεν, καλαίσθητα δε. Κολλήσαμε κατά βάση σε κάτι τσαντάδικα (υπήρχαν πολλά καταστήματα με δερμάτινα) σκεφτόμενες να ερευνήσουμε το ζήτημα πιο επιστάμενα κατά την επιστροφή!
sgim1
sgim2
Φτάνοντας στην όμορφη κεντρική πλατεία δεν δώσαμε αρχικά την πρέπουσα βαρύτητα στα όμορφα μεσαιωνικά κτίρια, αλλά κατευθυνθήκαμε προς την περίφημη gelateria του χωριού, τη «Gelateria di Piazza». Μία λίγο κιτσάτη πινακίδα μας πληροφόρησε ότι επρόκειτο για το μέρος με το World Champion Gelato.
gelateria_sangimignano
Εγώ στην αρχή τσίνισα-«μήπως είναι τουριστική παγίδα;», αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια για να υποκύψω! Περιμέναμε για λίγο στην ουρά, ενώ όταν βρεθήκαμε μπροστά στη βιτρίνα είμαι σίγουρη πως τα (ούτως ή άλλως γουρλωτά) μάτια μου είχαν ανοίξει διάπλατα από την ποικιλία των γεύσεων! Με 4 euros πήρα ένα χωνάκι nocciola, ενώ η Μ. συνδύασε την ίδια γεύση με gelato καραμέλα. Το gelato μου ήταν ΘΕΙΚΟ! Σοκολάτα με φουντουκένια υπόγευση και μέσα ολόκληρα φουντούκια (τα οποία μάλιστα δεν είχαν τσιγκουνευτεί σε ποσότητα). Καθίσαμε στα σκαλάκια στη μέση της πλατείας να τα φάμε και πραγματικά το ευχαριστηθήκαμε.
Η Μ. με τα παγωτά μας
gelato_time
Εν τω μεταξύ ήμαστε τυχερές επειδή, όπως διαπιστώσαμε στο γυρισμό, δεν πέσαμε σε ώρα τρελής δουλειάς για τη gelateria. Αν είχαμε πάει μια ώρα μετά θα έπρεπε να περιμένουμε σε αυτή την ουρά.
gelato_queue
Αφού φάγαμε το παγωτό συνεχίσαμε την βολτίτσα μας με ευχάριστη διάθεση, ανηφορίζοντας όλο και περισσότερο. Όμορφα κτίρια παντού, πλατειούλες, ενώ οι πύργοι έδιναν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στο χωριό.
sgim3
sgim4
sgim5
sgim6
sgim8
Καταλήξαμε έξω από το Μουσείο Κρασιού (στο οποίο δεν μπήκαμε). Στο σημείο αυτό υπάρχει μια πολύ ωραία θέα στην όμορφη εξοχή της Τοσκάνης και περάσαμε αρκετή ώρα βγάζοντας φωτογραφίες και χαλαρώνοντας. Μόλις διαπιστώσαμε ότι είχε περάσει η ώρα κινηθήκαμε σχετικά γρήγορα για να ξαναπεράσουμε από τα μαγαζιά με τα δερμάτινα. Φύγαμε από το χωριό κρατώντας από μία σακούλα εκάστη (μέσα στην καθεμία υπήρχε και από μία δερμάτινη τσάντα. Η δικιά μου έκανε περίπου 50 euros, ήταν μεσαίου μεγέθους, κόκκινη, με μαλακό δέρμα και μου άρεσε πολύ).
Η θέα από το San Gimignano
sgim7
Μόλις ξεκινήσαμε για την επιστροφή είχε πέσει υπνηλία. Το μισό πούλμαν (με τη Μ. συμπεριλαμβανόμενη) κοιμόταν, ενώ οι υπόλοιποι χασμουριόμασταν και κοιτούσαμε την τοσκανική φύση με μουσική υπόκρουση Sex Pistols. Ξαφνικά, γύρω στα 30 χλμ έξω από τη Φλωρεντία, εμφανίστηκε ένα ανεκδιήγητο μποτιλιάρισμα, καθώς πλήθος Φλωρεντινών εκδρομέων του Πάσχα επέστρεφε στην πόλη. Δεν ήθελα πολύ να φρικάρω, καθώς ήταν προγραμματισμένο να είμαστε στις 5 πίσω και είχαμε να πάμε στο hostel, να πάρουμε μπαγάζια, να πάμε στο σταθμό των ΚΤΕΛ, να βγάλουμε εισιτήρια, να μπούμε στο λεωφορείο, να φτάσουμε Siena και να είμαστε στο b &b ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ στις 8 όπου σταματούσε το check-in (μου είχε στείλει ενημερωτικό mail ο ιδιοκτήτης του b& b ο Fabrizio). Εγώ ψιλοαγχώνομαι με αυτά και είχα πει εξαρχής στη Μ. να εγκαταλείπαμε το tour μετά το San Gimignano και να πηγαίναμε από εκεί Siena, αλλά η Μ. δεν πολυψηνόταν λόγω των αποσκευών.
Τέλος πάντων, φτάσαμε Φλωρεντία με μικρή καθυστέρηση, τρέξαμε στο hostel, μας ενημέρωσαν ότι το επόμενο λεωφορείο για Σιένα ήταν στις 6.20 οπότε είχαμε περιθώριο και με τα πολλά, μετά από λίγο ψάξιμο για να βρούμε το σταθμό, βγάλαμε τα εισιτήριά μας (γύρω στα 7.5 euros η καθεμία) και ξεκινήσαμε. Το λεωφορείο δεν ήταν κάτι συγκλονιστικό, στα επίπεδα των δικών μας ΚΤΕΛ (όχι των πολύ καινούριων). Αλλά για τόσο μικρή απόσταση μια χαρά ήταν. Δεν καθίσαμε μαζί για να βλέπουμε και οι δύο από το παράθυρο και είχαμε μια χαλαρωτική διαδρομή διάρκειας μιάμιση περίπου ώρας χαζεύοντας τους λόφους και τη φύση.
Αξέχαστη η στιγμή όταν μετά από μια στροφή εμφανίστηκε μπροστά μας η Siena πανοραμικά! Ενθουσιάστηκα και εντυπωσιάστηκα! Πανέμορφη πόλη! Βασικά ούτως ή άλλως περίμενα πώς και πώς να τη δω, καθώς είχα ακούσει/διαβάσει τα καλύτερα και είχα φανταστεί μια πόλη πιο αυθεντική από την όμορφη αλλά υπερβολικά τουριστικοποιημένη Φλωρεντία.
Με μικρή προσπάθεια βρήκαμε το accommodation μας, το όμορφο και γλυκούλι Casa di Antonella του αξιαγάπητου Fabrizio. Πολύ ζεστός και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟΣ χώρος σε πολύ κεντρικό σημείο. Τα δωμάτια ευρύχωρα ενώ οι τοιχογραφίες τους έδιναν μια ιδιαίτερη αίσθηση (τα δωμάτια είναι όλα και όλα πέντε). Υπήρχαν δύο κοινά μπάνια τα οποία ήταν επίσης πεντακάθαρα, ενώ ο Fabrizio κάθε μέρα μας προσέφερε ένα συμπαθέστατο πρωινό. Κάτι που επίσης μας έκανε πολύ καλή εντύπωση ήταν η προθυμία του Fabrizio να μας βοηθήσει με οτιδήποτε θέλαμε ή να μας εφοδιάσει με χρήσιμες πληροφορίες ή να διπλοτσεκάρει δρομολόγια και λοιπά, πολλές φορές χωρίς να του το ζητήσουμε. Και πολύ θετικό ήταν το ότι όλοι όσοι έμεναν στο b& b (ζευγάρια κυρίως, αλλά και οικογένειες και παρέες φίλων) ήταν διακριτικοί, καθαροί και γενικότερα υπήρχε πολύ καλό κλίμα και στις 3 διανυκτερεύσεις μας. Το δωμάτιο κόστιζε 30 euros/άτομο ανά βραδιά.
Το ταβάνι του δωματίου μας
fresco_casadiantonella
Αφού αφήσαμε τα μπαγκάζια μας, και μετά από πρόταση του Fabrizio, ξεκινήσαμε για την Osteria La Chiachiera για να πάρουμε το δείπνο μας, η οποία ήταν πολύ κοντά μας! Ο χώρος ήταν πολύ ζεστός και με παραδοσιακό χαρακτήρα, ενώ στους θαμώνες έβλεπες αρκετούς ντόπιους. Είναι ένα από αυτά τα μαγαζιά που ενώνει τις παρέες, έτσι μας έβαλαν και κάτσαμε με δύο τύπους που δεν γνωρίζαμε. Το μέρος μας ενθουσίασε αμέσως, όπως και το προσωπικό (καθώς και οι τιμές-σκας με λιγότερο από 20 euros το άτομο). Πήραμε από μία ατομική σαλάτα και ένα κυρίως (το δικό μου ήταν φιλέτο με κόκκινη σάλτσα, της Μ. δε θυμάμαι). Πρότεινα να μην παίρναμε αλκοόλ επειδή το είχαμε παραξηλώσει με το κρασί, κι έτσι ξεκίνησα με μια κόκα-κόλα.
osteria1
osteria2
osteria_siena
Πού να φανταζόμουν ότι σε λίγη ώρα θα είχαμε γνωριστεί με τους τύπους (δυο Αυστριακοί λίγα χρόνια μικρότεροι), θα είχαμε πέσει με τα μούτρα στη grappa και θα ρίχναμε το απίστευτο γέλιο μαζί τους! Με τα πολλά κάτσαμε ως το κλείσιμο (ενώ υποτίθεται θα πηγαίναμε για ένα γρήγορο γεύμα), ανταλλάξαμε mail με τον ένα, υποσχέθηκα να τους κάνω την ξεναγό όταν έρθουν Αθήνα, και φύγαμε από το μαγαζί πολύ καλοδιάθετες.
Μετά το καθιερωμένο μου ντουζάκι και λίγο πριν κοιμηθώ συζητούσαμε με τη Μ. πόσο τέλεια και γεμάτη ήταν η μέρα και πόσο καλό ήταν το socializing και τα σχετικά. Αλλά και η επομένη έδειχνε να έχει πολύ καλές προοπτικές καθώς η Siena φαινόταν πολλά υποσχόμενη!
Sailor Moon
Member
- Μηνύματα
- 106
- Likes
- 45
υπεροχη περιγραφη και υπεροχες φωτο!!
underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 12.647
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
4η μέρα: Siena
Ξυπνήσαμε σχετικά αργά σε σχέση με τα ως τότε δεδομένα μας (κατά τις 9 το πρωί). Εγώ ήθελα πολύ να κοιμηθώ και άλλο (είχα κουραστεί την προηγούμενη μέρα) και με τα πολλά πήγα για πρωινό λίγο πριν τελειώσει η καθορισμένη ώρα σερβιρίσματος με αχτένιστο μαλλί, γυαλούμπα και όλα τα συναφή. Το πρωινό ήταν απλό αλλά γευστικό, ένας ωραίος τρόπος να ξεκινήσεις τη μέρα σου! Και ήταν μια ηλιόλουστη, ζεστή μέρα, οπότε όπως μπορείτε να φανταστείτε δεν κρατιόμασταν!
Καθώς το accommodation μας ήταν σε πολύ κεντρικό σημείο δεν αργήσαμε να γίνουμε ένα με τον κόσμο που περιπλανιόταν στα στενά, γραφικά δρομάκια της Siena. Μικρά, χαριτωμένα και ενίοτε δαιδαλώδη, δεν σταματούσαν να επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Τη μια έβλεπες μια ωραία γωνιά και ένα παραδοσιακό κτίσμα, την άλλη κάποιο ενδιαφέρον μαγαζάκι ή μια cosy osteria. Αμέσως ενθουσιαστήκαμε! Είχε πολύ προσωπικότητα αυτή η πόλη!
Δεν πέρασε ώρα μέχρι να βρεθούμε μπροστά στο Campo. Πρόκειται για μια τεράστια, ζωντανή και γοητευτική πλατεία, την οποία ο Μονταίνιος είχε χαρακτηρίσει ως την «ομορφότερη πλατεία του κόσμου»! Για μένα δεν είναι τόσο τα όμορφα κτίρια που την περικυκλώνουν (όπως το Palazzo Pubblico) που της δίνουν αυτή τη γοητεία, αλλά οι άνθρωποι που μαζεύονται εκεί, κάθονται κάτω, συζητούν, τρώνε και γελούν.
campo1
campo2
Βασικό αξιοθέατο της πόλης είναι βέβαια ο Duomo. Ένα πολύ χαρακτηριστικό, επιβλητικό και όμορφο κτίριο. Εμείς πήραμε το combined εισιτήριο στα 12 euros για να επισκεφτούμε εκτός από το εσωτερικό του ναού το Βαπτιστήριο, την Κρύπτη, το Museo dell’ Opera del Duomo, αλλά και το Panorama dal Facciatone με την περίφημη θέα του.
duomo
Το εσωτερικό του Duomo πολύ ενδιαφέρον και πλούσιο, αλλά εμένα προσωπικά δεν μου έκανε κάτι, όπως γενικότερα οι μεγάλες εκκλησίες δεν μου προκαλούν ιδιαίτερη αίσθηση αν εξαιρέσουμε το δέος που πηγάζει από τη μεγάλη τους επιβλητικότητα. Σας παραθέτω μερικές από τις φωτογραφίες που έβγαλα για να πάρετε μια γεύση, αν και είναι της πλάκας (απαγορευόταν το φλας, δεν είχα τρίποδο και έβγαλα ό, τι να ‘ναι).
duomo1
duomo2
duomo3
duomo4
Πιο πολύ μας εντυπωσίασε η Κρύπτη η οποία σέβεται και με το παραπάνω τον τίτλο της. Μυσταγωγική, σκοτεινή, ενώ από κάποια τζάμια στο πάτωμα μπορεί κάνεις να παρατηρήσει το απόλυτο βάθος και να τον πιάσει ένα υψοφοβικό συναίσθημα. Δυστυχώς απαγορεύονταν οι φωτογραφίες.
Η καλύτερη εμπειρία ήταν βέβαια το Panorama dal Facciatone, το οποίο έχει δύο επίπεδα. Το πάνω-πάνω, μια στενόμακρη ταράτσα, είναι φυσικά όλα τα λεφτά! Χαλάρωση, οι ακτίνες του ήλιου να μας χαϊδεύουν, πολλές φωτογραφίες και όλη η Σιένα στο πιάτο!
siena_panorama
campo_panorama
cathedral_panorama
Η ανάβαση στο Panorama βέβαια μάλλον μας πείνασε, κι έτσι αποφασίσαμε να φάμε κάτι ελαφρύ. Πήγαμε σε ένα από τα πολλά μαγαζάκια, πήραμε από μια σαλάτα και από ένα μικρό σάντουιτς και πήγαμε να καθίσουμε στο Campo, μαζί με εκατοντάδες ακόμα ανθρώπους που είχαν την ίδια ιδέα με εμάς και γευμάτιζαν με χαλαρή διάθεση. «Να ‘χαμε και στην Αθήνα τέτοιες πλατείες» σκέφτηκα. «Ή έστω να εκμεταλλευόμασταν καλύτερα αυτές που έχουμε». Αγαπώ την πόλη μου, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που με απογοητεύει το γεγονός ότι δεν έχουμε αυτή την ποιότητα ζωής που βλέπεις σε τόσες άλλες χώρες. Κι όταν η σύγκριση γίνεται τόσο εμφανής στενοχωριέμαι. Επειδή μιλάμε για τα βασικά. Μια πλατεία να αράξεις, να λιαστείς και να χαλαρώσεις. Κι η σύγκριση δεν γίνεται ούτε με τη Γερμανία, ούτε με τη Δανία, αλλά με τη μεσογειακή μας γειτόνισσα. Κι έπειτα σου λένε una faccia una razza.
campo_lu1
campo_lu2
Τέλος πάντων, μετά το γεύμα είπαμε να περπατήσουμε προς διαφορετική κατεύθυνση και ξαναμπήκαμε στο λαβύρινθο των μικρών στενών, έχοντας ήδη ερωτευτεί την πόλη. Καθώς οι ανηφοροκατηφόρες είναι αμέτρητες δεν είναι λίγες οι φορές που σταματάει κάνεις για πανοραμικές φωτογραφίες των όμορφων μεσαιωνικών κτιρίων.
Ο ναός του San Domenico και τα γύρω κτίρια
sandomenico_andaround
Πολύ μας άρεσε το Ιερό της Αγίας Αικατερίνης και η πανέμορφη μικρή εκκλησίτσα που είναι αφιερωμένη στην πολιούχο της πόλης. Δυστυχώς απαγορεύονταν οι φωτογραφίες οπότε έχω μόνο αυτή.
santa_caterina
Έπειτα από λίγο shopping για σουβενίρ και δωράκια (γαστριμαργικής φύσης-αποξηραμένα μυρωδικά και βότανα για ζυμαρικά και μπρουσκέτες, πολέντα, μπουκαλάκια με ελαιόλαδο αρωματισμένο με τρούφα και λοιπά) κατευθυνθήκαμε προς τη Fortezza. Η θερμοκρασία είχε πέσει αισθητά. Κάναμε χαλαρά τη βολτίτσα μας, θαυμάσαμε και πάλι τη θέα (αν και τι να μας πει η θέα από τη Fortezza μετά το Panorama dal Facciatone) και κατευθυνθήκαμε προς το υπόγειο και συγκεκριμένα προς την Enoteca Italiana που μου είχε προτείνει και η katkats! Συμπαθητικό μαγαζί, αλλά κάπως αφημένο μας φάνηκε, ιδιαίτερα ο εξωτερικός χώρος στον οποίο καθήσαμε. Γενικότερα η Fortezza μου έδωσε την αίσθηση ότι έπασχε κάπως στον τομέα της συντήρησης. Τέλος πάντων, χαλαρώσαμε πίνοντας το περίφημο Brunello το οποίο μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε ιδιαιτέρως, και μετά από κουβέντα σχετικά με το τι θα κάναμε την επόμενη μέρα πήγαμε στου Fabrizio για λίγη ξεκούραση και ανασυγκρότηση!
Άποψη της Enoteca Italiana
enoteca_italiana
Ο Fabrizio ήταν έτοιμος να δώσει ιδέες για τις δραστηριότητες της επομένης. Μετά από κάμποση συζήτηση αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε την ιδέα της λίμνης Trasimeno και είτε να νοικιάζαμε αμάξι (η Μ. είπε να κάνει την υπέρβαση) για tour στα χωριά, είτε ποδήλατο για να πηγαίναμε Montalcino και να χαιρόμασταν τη φύση στη διαδρομή. Μολαταύτα ο πάντα προνοητικός Fabrizio μπήκε στο internet να τσεκάρει το forecast και μας ενημέρωσε ότι δεν πολυέπαιζε το ποδήλατο καθώς όλα έδειχναν πως θα έπεφτε καταρρακτώδης βροχή. «Όχι πάλι ρε γαμώτο» σκέφτηκα, αλλά εντάξει, ήμουν χαλαρή, δεν χρειαζόταν άλλωστε να αποφασίσουμε εκείνη τη στιγμή, σιγά, διακοπές είχαμε πάει!
Σε λίγη ώρα φύγαμε για δείπνο. Προορισμός μας η Trattoria Papei που είχε προτείνει η anny. Ρωτήσαμε και το Fabrizio σχετικά και μας είπε ότι είχε πάει πρόσφατα και ότι ήταν αρκετά καλά. Προχωρώντας προς την trattoria διαπιστώσαμε ότι ο καιρός είχε χαλάσει κάμποσο και μάλλον παραήμουν ελαφριά ντυμένη. Το μαγαζί μας φάνηκε συμπαθητικό, αν και λιγότερο αυθεντικό από εκείνο της προηγούμενης μέρας. Ήταν γεμάτο Αμερικανούς (σας είπα, ήταν παντού!), ενώ ο ένας σερβιτόρος είχε μια ψιλοενοχλητική προσέγγιση προς τη Βορειοευρωπαία Μ. (italian kamaki και έτσι). Εγώ έφαγα σκόρδοψωμο και κοκκινιστή πάπια, ενώ η Μ. ψητά λαχανικά και ένα πιάτο με φασόλια και λουκάνικο που έπαιζε πολύ εκεί. Στο τέλος πήραμε και μια πολύ νόστιμη ποικιλία τυριών. Γι’ αυτά και τρία ποτήρια vino della casa πληρώσαμε αν θυμάμαι καλά 24/άτομο. Η κουζίνα της Τοσκάνης μου φάνηκε γενικότερα διαφορετική από οτιδήποτε άλλο είχα δοκιμάσει ως τότε στην Ιταλία. Πιο απλή και ελαφριά μπορώ να πω, αλλά σίγουρα νόστιμη.
trattoria_papei
Πριν συνεχίσω θα πρέπει να κάνω μια παρένθεση για να σας πω ότι με τη Μ. ταιριάζω αρκετά ως πολύ στο ταξιδιωτικό κομμάτι, αλλά έχουμε μια σημαντική διαφορά στον τομέα της διασκέδασης. Εγώ είμαι η ξενέρωτη που απεχθάνεται τα clubs και χορεύει μόνο 80λες στο vinilio και τη boom-boom μια φορά στις τόσες, η Μ. λατρεύει το χορό, είναι εξπέρ στη σάλσα και βγαίνει πολύ συχνά για να λικνιστεί υπό τους ήχους της μουσικής. Έτσι, αν και δεν είχα ουδεμία όρεξη, ως καλή φίλη που είμαι φάνηκα πρόθυμη να πάω μαζί της σε ένα μπαράκι, το Barone Rosso, στο οποίο υποτίθεται μαζευόταν πολύς κόσμος. Φτάσαμε κατά τις 10 για να μας ενημερώσουν ότι θα άνοιγε σε μισή ώρα, και έτσι κάναμε άπειρες βόλτες στα δρομάκια, τα οποία είχαν αδειάσει. Μόλις πήγε 11 παρά και ξαναπήγαμε, με φρίκη διαπίστωσα ότι ήταν τίγκα στους φοιτητές κι ότι, όσο και αν μικροφέρνουμε (εγώ ειδικά πάρα πολύ), χαλαρά είχαμε το ρόλο των γιαγιάδων εκεί πέρα (εγώ κοντεύω τα 31 και η Μ. τα 29). «Πού με έφερες άτιμη» σκεφτόμουν, αλλά προσπαθούσα να δείχνω χαμογελαστή. Καθίσαμε κοντά στην πίστα, ενώ τα 18χρονα άρχισαν να χορεύουν σάλσα (και κάτι άλλο λάτιν που δεν θυμάμαι πώς το λένε). Η Μ. να θέλει να χορέψει σαν τρελή, αλλά δεν έπαιζε να της προτείνει κανείς (όπως διαπιστώσαμε όσοι χόρευαν γνωρίζονταν επειδή έκαναν μαθήματα λάτιν χορών εκεί, ενώ κάποιοι ήταν και ζευγάρια). Για να μην πολυλογώ, περάσαμε κάμποση ώρα να εμψυχώνω τη Μ. να προτείνει σε κάποιον από τους καλούς να χορέψουν, προσέχοντας να γίνει σαφές ότι τον ήθελε μόνο για αυτό για να μην φάει μπουνιά από τη ντάμα του. Η ώρα είχε περάσει, νύσταζα ελεεινά, οπότε της είπα «Κοίτα, έχεις δέκα λεπτά. Αν θες να χορέψεις σήμερα εκμεταλλεύσου τα. Όπως και να έχει μετά πάμε για ύπνο». Με τα πολλά πήγε το κορίτσι, έπιασε τον καβαλιέρο και χόρεψε ένα χορό (πραγματικά τη χάρηκα, χορεύει πολύ ωραία!).
Μόλις φύγαμε η τρελή βροχή είχε ήδη ξεκινήσει. Ευτυχώς το b &b ήταν πολύ κοντά, ανεβήκαμε σφαίρα και αφού έκανα ένα μπανάκι έπεσα κουρασμένη στην αγκαλιά του Μορφέα.
Ξυπνήσαμε σχετικά αργά σε σχέση με τα ως τότε δεδομένα μας (κατά τις 9 το πρωί). Εγώ ήθελα πολύ να κοιμηθώ και άλλο (είχα κουραστεί την προηγούμενη μέρα) και με τα πολλά πήγα για πρωινό λίγο πριν τελειώσει η καθορισμένη ώρα σερβιρίσματος με αχτένιστο μαλλί, γυαλούμπα και όλα τα συναφή. Το πρωινό ήταν απλό αλλά γευστικό, ένας ωραίος τρόπος να ξεκινήσεις τη μέρα σου! Και ήταν μια ηλιόλουστη, ζεστή μέρα, οπότε όπως μπορείτε να φανταστείτε δεν κρατιόμασταν!
Καθώς το accommodation μας ήταν σε πολύ κεντρικό σημείο δεν αργήσαμε να γίνουμε ένα με τον κόσμο που περιπλανιόταν στα στενά, γραφικά δρομάκια της Siena. Μικρά, χαριτωμένα και ενίοτε δαιδαλώδη, δεν σταματούσαν να επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Τη μια έβλεπες μια ωραία γωνιά και ένα παραδοσιακό κτίσμα, την άλλη κάποιο ενδιαφέρον μαγαζάκι ή μια cosy osteria. Αμέσως ενθουσιαστήκαμε! Είχε πολύ προσωπικότητα αυτή η πόλη!
Δεν πέρασε ώρα μέχρι να βρεθούμε μπροστά στο Campo. Πρόκειται για μια τεράστια, ζωντανή και γοητευτική πλατεία, την οποία ο Μονταίνιος είχε χαρακτηρίσει ως την «ομορφότερη πλατεία του κόσμου»! Για μένα δεν είναι τόσο τα όμορφα κτίρια που την περικυκλώνουν (όπως το Palazzo Pubblico) που της δίνουν αυτή τη γοητεία, αλλά οι άνθρωποι που μαζεύονται εκεί, κάθονται κάτω, συζητούν, τρώνε και γελούν.
campo1
campo2
Βασικό αξιοθέατο της πόλης είναι βέβαια ο Duomo. Ένα πολύ χαρακτηριστικό, επιβλητικό και όμορφο κτίριο. Εμείς πήραμε το combined εισιτήριο στα 12 euros για να επισκεφτούμε εκτός από το εσωτερικό του ναού το Βαπτιστήριο, την Κρύπτη, το Museo dell’ Opera del Duomo, αλλά και το Panorama dal Facciatone με την περίφημη θέα του.
duomo
Το εσωτερικό του Duomo πολύ ενδιαφέρον και πλούσιο, αλλά εμένα προσωπικά δεν μου έκανε κάτι, όπως γενικότερα οι μεγάλες εκκλησίες δεν μου προκαλούν ιδιαίτερη αίσθηση αν εξαιρέσουμε το δέος που πηγάζει από τη μεγάλη τους επιβλητικότητα. Σας παραθέτω μερικές από τις φωτογραφίες που έβγαλα για να πάρετε μια γεύση, αν και είναι της πλάκας (απαγορευόταν το φλας, δεν είχα τρίποδο και έβγαλα ό, τι να ‘ναι).
duomo1
duomo2
duomo3
duomo4
Πιο πολύ μας εντυπωσίασε η Κρύπτη η οποία σέβεται και με το παραπάνω τον τίτλο της. Μυσταγωγική, σκοτεινή, ενώ από κάποια τζάμια στο πάτωμα μπορεί κάνεις να παρατηρήσει το απόλυτο βάθος και να τον πιάσει ένα υψοφοβικό συναίσθημα. Δυστυχώς απαγορεύονταν οι φωτογραφίες.
Η καλύτερη εμπειρία ήταν βέβαια το Panorama dal Facciatone, το οποίο έχει δύο επίπεδα. Το πάνω-πάνω, μια στενόμακρη ταράτσα, είναι φυσικά όλα τα λεφτά! Χαλάρωση, οι ακτίνες του ήλιου να μας χαϊδεύουν, πολλές φωτογραφίες και όλη η Σιένα στο πιάτο!
siena_panorama
campo_panorama
cathedral_panorama
Η ανάβαση στο Panorama βέβαια μάλλον μας πείνασε, κι έτσι αποφασίσαμε να φάμε κάτι ελαφρύ. Πήγαμε σε ένα από τα πολλά μαγαζάκια, πήραμε από μια σαλάτα και από ένα μικρό σάντουιτς και πήγαμε να καθίσουμε στο Campo, μαζί με εκατοντάδες ακόμα ανθρώπους που είχαν την ίδια ιδέα με εμάς και γευμάτιζαν με χαλαρή διάθεση. «Να ‘χαμε και στην Αθήνα τέτοιες πλατείες» σκέφτηκα. «Ή έστω να εκμεταλλευόμασταν καλύτερα αυτές που έχουμε». Αγαπώ την πόλη μου, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που με απογοητεύει το γεγονός ότι δεν έχουμε αυτή την ποιότητα ζωής που βλέπεις σε τόσες άλλες χώρες. Κι όταν η σύγκριση γίνεται τόσο εμφανής στενοχωριέμαι. Επειδή μιλάμε για τα βασικά. Μια πλατεία να αράξεις, να λιαστείς και να χαλαρώσεις. Κι η σύγκριση δεν γίνεται ούτε με τη Γερμανία, ούτε με τη Δανία, αλλά με τη μεσογειακή μας γειτόνισσα. Κι έπειτα σου λένε una faccia una razza.
campo_lu1
campo_lu2
Τέλος πάντων, μετά το γεύμα είπαμε να περπατήσουμε προς διαφορετική κατεύθυνση και ξαναμπήκαμε στο λαβύρινθο των μικρών στενών, έχοντας ήδη ερωτευτεί την πόλη. Καθώς οι ανηφοροκατηφόρες είναι αμέτρητες δεν είναι λίγες οι φορές που σταματάει κάνεις για πανοραμικές φωτογραφίες των όμορφων μεσαιωνικών κτιρίων.
Ο ναός του San Domenico και τα γύρω κτίρια
sandomenico_andaround
Πολύ μας άρεσε το Ιερό της Αγίας Αικατερίνης και η πανέμορφη μικρή εκκλησίτσα που είναι αφιερωμένη στην πολιούχο της πόλης. Δυστυχώς απαγορεύονταν οι φωτογραφίες οπότε έχω μόνο αυτή.
santa_caterina
Έπειτα από λίγο shopping για σουβενίρ και δωράκια (γαστριμαργικής φύσης-αποξηραμένα μυρωδικά και βότανα για ζυμαρικά και μπρουσκέτες, πολέντα, μπουκαλάκια με ελαιόλαδο αρωματισμένο με τρούφα και λοιπά) κατευθυνθήκαμε προς τη Fortezza. Η θερμοκρασία είχε πέσει αισθητά. Κάναμε χαλαρά τη βολτίτσα μας, θαυμάσαμε και πάλι τη θέα (αν και τι να μας πει η θέα από τη Fortezza μετά το Panorama dal Facciatone) και κατευθυνθήκαμε προς το υπόγειο και συγκεκριμένα προς την Enoteca Italiana που μου είχε προτείνει και η katkats! Συμπαθητικό μαγαζί, αλλά κάπως αφημένο μας φάνηκε, ιδιαίτερα ο εξωτερικός χώρος στον οποίο καθήσαμε. Γενικότερα η Fortezza μου έδωσε την αίσθηση ότι έπασχε κάπως στον τομέα της συντήρησης. Τέλος πάντων, χαλαρώσαμε πίνοντας το περίφημο Brunello το οποίο μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε ιδιαιτέρως, και μετά από κουβέντα σχετικά με το τι θα κάναμε την επόμενη μέρα πήγαμε στου Fabrizio για λίγη ξεκούραση και ανασυγκρότηση!
Άποψη της Enoteca Italiana
enoteca_italiana
Ο Fabrizio ήταν έτοιμος να δώσει ιδέες για τις δραστηριότητες της επομένης. Μετά από κάμποση συζήτηση αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε την ιδέα της λίμνης Trasimeno και είτε να νοικιάζαμε αμάξι (η Μ. είπε να κάνει την υπέρβαση) για tour στα χωριά, είτε ποδήλατο για να πηγαίναμε Montalcino και να χαιρόμασταν τη φύση στη διαδρομή. Μολαταύτα ο πάντα προνοητικός Fabrizio μπήκε στο internet να τσεκάρει το forecast και μας ενημέρωσε ότι δεν πολυέπαιζε το ποδήλατο καθώς όλα έδειχναν πως θα έπεφτε καταρρακτώδης βροχή. «Όχι πάλι ρε γαμώτο» σκέφτηκα, αλλά εντάξει, ήμουν χαλαρή, δεν χρειαζόταν άλλωστε να αποφασίσουμε εκείνη τη στιγμή, σιγά, διακοπές είχαμε πάει!
Σε λίγη ώρα φύγαμε για δείπνο. Προορισμός μας η Trattoria Papei που είχε προτείνει η anny. Ρωτήσαμε και το Fabrizio σχετικά και μας είπε ότι είχε πάει πρόσφατα και ότι ήταν αρκετά καλά. Προχωρώντας προς την trattoria διαπιστώσαμε ότι ο καιρός είχε χαλάσει κάμποσο και μάλλον παραήμουν ελαφριά ντυμένη. Το μαγαζί μας φάνηκε συμπαθητικό, αν και λιγότερο αυθεντικό από εκείνο της προηγούμενης μέρας. Ήταν γεμάτο Αμερικανούς (σας είπα, ήταν παντού!), ενώ ο ένας σερβιτόρος είχε μια ψιλοενοχλητική προσέγγιση προς τη Βορειοευρωπαία Μ. (italian kamaki και έτσι). Εγώ έφαγα σκόρδοψωμο και κοκκινιστή πάπια, ενώ η Μ. ψητά λαχανικά και ένα πιάτο με φασόλια και λουκάνικο που έπαιζε πολύ εκεί. Στο τέλος πήραμε και μια πολύ νόστιμη ποικιλία τυριών. Γι’ αυτά και τρία ποτήρια vino della casa πληρώσαμε αν θυμάμαι καλά 24/άτομο. Η κουζίνα της Τοσκάνης μου φάνηκε γενικότερα διαφορετική από οτιδήποτε άλλο είχα δοκιμάσει ως τότε στην Ιταλία. Πιο απλή και ελαφριά μπορώ να πω, αλλά σίγουρα νόστιμη.
trattoria_papei
Πριν συνεχίσω θα πρέπει να κάνω μια παρένθεση για να σας πω ότι με τη Μ. ταιριάζω αρκετά ως πολύ στο ταξιδιωτικό κομμάτι, αλλά έχουμε μια σημαντική διαφορά στον τομέα της διασκέδασης. Εγώ είμαι η ξενέρωτη που απεχθάνεται τα clubs και χορεύει μόνο 80λες στο vinilio και τη boom-boom μια φορά στις τόσες, η Μ. λατρεύει το χορό, είναι εξπέρ στη σάλσα και βγαίνει πολύ συχνά για να λικνιστεί υπό τους ήχους της μουσικής. Έτσι, αν και δεν είχα ουδεμία όρεξη, ως καλή φίλη που είμαι φάνηκα πρόθυμη να πάω μαζί της σε ένα μπαράκι, το Barone Rosso, στο οποίο υποτίθεται μαζευόταν πολύς κόσμος. Φτάσαμε κατά τις 10 για να μας ενημερώσουν ότι θα άνοιγε σε μισή ώρα, και έτσι κάναμε άπειρες βόλτες στα δρομάκια, τα οποία είχαν αδειάσει. Μόλις πήγε 11 παρά και ξαναπήγαμε, με φρίκη διαπίστωσα ότι ήταν τίγκα στους φοιτητές κι ότι, όσο και αν μικροφέρνουμε (εγώ ειδικά πάρα πολύ), χαλαρά είχαμε το ρόλο των γιαγιάδων εκεί πέρα (εγώ κοντεύω τα 31 και η Μ. τα 29). «Πού με έφερες άτιμη» σκεφτόμουν, αλλά προσπαθούσα να δείχνω χαμογελαστή. Καθίσαμε κοντά στην πίστα, ενώ τα 18χρονα άρχισαν να χορεύουν σάλσα (και κάτι άλλο λάτιν που δεν θυμάμαι πώς το λένε). Η Μ. να θέλει να χορέψει σαν τρελή, αλλά δεν έπαιζε να της προτείνει κανείς (όπως διαπιστώσαμε όσοι χόρευαν γνωρίζονταν επειδή έκαναν μαθήματα λάτιν χορών εκεί, ενώ κάποιοι ήταν και ζευγάρια). Για να μην πολυλογώ, περάσαμε κάμποση ώρα να εμψυχώνω τη Μ. να προτείνει σε κάποιον από τους καλούς να χορέψουν, προσέχοντας να γίνει σαφές ότι τον ήθελε μόνο για αυτό για να μην φάει μπουνιά από τη ντάμα του. Η ώρα είχε περάσει, νύσταζα ελεεινά, οπότε της είπα «Κοίτα, έχεις δέκα λεπτά. Αν θες να χορέψεις σήμερα εκμεταλλεύσου τα. Όπως και να έχει μετά πάμε για ύπνο». Με τα πολλά πήγε το κορίτσι, έπιασε τον καβαλιέρο και χόρεψε ένα χορό (πραγματικά τη χάρηκα, χορεύει πολύ ωραία!).
Μόλις φύγαμε η τρελή βροχή είχε ήδη ξεκινήσει. Ευτυχώς το b &b ήταν πολύ κοντά, ανεβήκαμε σφαίρα και αφού έκανα ένα μπανάκι έπεσα κουρασμένη στην αγκαλιά του Μορφέα.
Sailor Moon
Member
- Μηνύματα
- 106
- Likes
- 45
Μ'αρεσει παρα πολυ οπως γραφεις (εισαι ευχαριστη χωρις να κουραζεις) και οι φωτο που βαζεις ειναι κολαση!!!Επισης θυμηθηκα οτι ειχες γραψει μια ιστορια για Νοτια Γαλλια,η οποια μου αρεσε παρα πολυ κ αυτη, και μπορω να πω οτι ειμαι οπαδος σου!!Keep going!
pattyyy
Member
- Μηνύματα
- 1.565
- Likes
- 1.273
- Επόμενο Ταξίδι
- χμ...
- Ταξίδι-Όνειρο
- νότια αφρική
Τέλεια η Σιένα, υπέροχη και η περιγραφή σου! Μου έφτιαξε τη διάθεση η μέρα σας!
underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 12.647
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Σε ευχαριστώ πολύ για τα ωραία λόγια
! Ναι, είχα γράψει αυτή την ιστοριούλα πιο παλιά που ήμουν πολύ νέο μέλος και είχε πάει ψιλοάπατη! 
Αλλά γλυκάθηκα και συνεχίζω!
Εκπομπές Travelstories
Τελευταίες δημοσιεύσεις
-
Μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς UNESCO που έχουμε επισκεφθεί.- Τελ. μήνυμα: thanosth
-
-
-
-
-
Aegean Airlines Γενικά Πτήσεις με μίλια-παραδείγματα και προτάσεις
- Τελ. μήνυμα: Ppetran
-
-
-
-