• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Αύγουστο 2020 !

Ιταλία Πασχαλινή low-budget Τοσκάνη (και λίγη Bologna)

makisg

Member
Μηνύματα
4.931
Likes
16.820
Επόμενο Ταξίδι
Μιλάνο-Βερόνα-Μολβένο.
Ταξίδι-Όνειρο
Νησιά Φίτζι
κάνω υπομονή,το καλό πράμα αργεί.
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.820
Likes
12.647
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Ανταρκτική
κάνω υπομονή,το καλό πράμα αργεί.
Ευχαριστώ πολύ! Βασικά έχω στρωθεί και γράφω! Παίζει και να την ανεβάσω με μερικές ώρες! Ελπίζω να σε ικανοποιήσει το αποτέλεσμα! :)
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.820
Likes
12.647
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Ανταρκτική
6η μέρα: Siena-Bologna

Ξύπνησα γύρω στις 7 παρά (7μιση θέλαμε να έχουμε φύγει για να είμαστε on time στον σταθμό των λεωφορείων) καθώς θέλω τον χρόνο μου το πρωί για να πλυθώ, ετοιμαστώ, διπλοτσεκάρω τις τσάντες και λοιπά. Με τα πολλά τα μαζέψαμε, χαιρετήσαμε το Fabrizio και κατευθυνθήκαμε προς τον σταθμό σέρνοντας ανόρεχτα τις βαλίτσες μας. Ήμουν ψιλοπεσμένη ψυχολογικά επειδή φεύγαμε από την όμορφη Τοσκάνη και την επόμενη μέρα γυρνούσαμε στις βάσεις μας. Τι τα θες; Έτσι είναι αυτά.

Στον σταθμό μέχρι να βγάλουμε άκρη ταλαιπωρηθήκαμε λίγο. Με τα πολλά κάποιος οδηγός μας έδειξε πού να περιμένουμε, αλλά καθώς το λεωφορείο αργούσε είχα αρχίσει να αγχώνομαι για το αν καθόμασταν στη σωστή αποβάθρα και τα σχετικά. Με τα πολλά κάποια στιγμή εδέησε να έρθει, μπήκαμε και ξεκινήσαμε. Και πάλι δεν κάθισα μαζί με τη Μ. για να είμαστε και οι δύο παράθυρο και να χαζεύουμε τη διαδρομή. Με το που βγήκαμε από τη Siena το λεωφορείο σταμάτησε για μισή περίπου ώρα σε ένα βενζινάδικο και λίγο μετά έκανε ακόμα μία στάση. «Τι διάολο συμβαίνει εδώ;» άρχισα να αναρωτιέμαι. «Ούτε στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν αυτά. Είναι και ιδιωτική εταιρεία». Με ρωτάει και η Μ. από απέναντι «Ρε συ Β. τι γίνεται; Πόση ώρα κάνουν αυτά; Έχουμε ξεκινήσει μια ώρα και ακόμα δεν έχουμε βγει καλά-καλά από τη Siena. Αν συνεχίσουμε έτσι θα φτάσουμε το απόγευμα». «Ξέρω κι εγώ ρε Μ.»; Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι η Μ. μου έκανε συχνά διάφορες διευκρινιστικές ερωτήσεις για να καταλάβει τα ήθη και τα έθιμα. Θες επειδή είμαι και εγώ μεσογειακή και μας θεωρεί una faccia una razza; Θες επειδή είχα ξαναπάει κάμποσες φορές Ιταλία παλιότερα; Θες επειδή ψιλομιλάω τη γλώσσα; Όπως και να έχει δεν είχα πάντα απάντηση και αυτή ήταν μία από τις φορές.

Από κάποιο σημείο και μετά σταμάτησαν οι πολλές στάσεις, ενώ το τοπίο άλλαξε, έγινε πιο ορεινό θα έλεγα, συνεχίζοντας να είναι πράσινο. Ο ορίζοντας δεν απλωνόταν πια ως εκεί που έφτανε το μάτι. Καλώς ήρθαμε στην Emilia-Romagna! Εν τέλει με μικρή καθυστέρηση φτάσαμε στον σταθμό των λεωφορείων της Bologna και κατεβήκαμε για να βρούμε το b &b. Έδωσα στη Μ. ένα χάρτη που μου είχε δώσει ο ένας Αυστριακός τις προάλλες και την άφησα να κάνει τα κουμάντα της (δεν το έχω με τον προσανατολισμό και όταν ταξιδεύω με άλλους τους αφήνω να κάνουν τη δουλειά αυτοί. Μόνη μου ακολουθώ το ρητό «ρωτώντας πας στην Πόλη», αν και ενίοτε χάνομαι). Η πόλη ιδιαίτερα busy, ο καιρός ευτυχώς άψογος, το πρώτο τσούρμο Ελλήνων έκανε την εμφάνισή του, κλασικές καταστάσεις! Σε κάποια φάση σταματήσαμε και σε μια καφετέρια για να πιει η Μ. τον πρωινό καφέ της και να τσιμπήσουμε και κάτι. Είχε ψιλομικρή ποικιλία, οπότε επέλεξα ένα σάντουιτς που αποδείχτηκε ότι είχε μέσα και αβγό! Ψιλομπλιάξ, αλλά ήταν πολύ φρέσκο!

Το b& b ήταν πολύ κοντά. Το επιλέξαμε λόγω των υψηλών reviews και της πολύ καλής τιμής (27/άτομο). Είναι το Cristina Rossi Bed and Breakfast. Ουσιαστικά πρόκειται για δύο διαμερίσματα κάτω από αυτό της ιδιοκτήτριας. Το δικό μας δωμάτιο ήταν πολύ ευρύχωρο, καθαρό και λοιπά, είχε δικιά του κουζίνα (που δεν χρησιμοποιήσαμε), απλά υπήρχαν μερικά μικρά μειονεκτήματα. Το πρώτο ήταν ότι δεν δούλευαν κάποιες πρίζες, το δεύτερο ότι, επειδή μέναμε μεταξύ ισογείου και ορόφου και το κτίσμα ήταν λίγο παλιό υπήρχε μια ελαφριά μυρωδιά υπονόμου (όχι μέσα στο δωμάτιο, γενικότερα στον ημιώροφο). Μοιραζόμασταν το πεντακάθαρο μπάνιο με ένα άλλο δωμάτιο στο οποίο έμενε ένα μεσήλικο ζευγάρι. Το πάνω, το βασικό διαμέρισμα, στο οποίο πήγαμε για πρωινό, ήταν σαφώς καλύτερο και με πολύ όμορφη αισθητική! Επίσης πρέπει να πω ότι η Cristina, μια πανέμορφη και πολύ ζεστή γυναίκα γύρω στα 40, με το που με είδε ενθουσιάστηκε, μου έλεγε συνέχεια πόσο αγαπά την Ελλάδα, πόσες φορές έχει έρθει, πόσα κοινά έχουμε οι δύο λαοί, ενώ μου ανέφερε ότι φέτος το καλοκαίρι θα ταξιδέψει με την οικογένειά της σε τρία ελληνικά νησιά (και πολύ ποιοτικά μπορώ να πω) για τα οποία της έδωσα tips! Νομίζω ότι αν θέλετε κάτι προσιτό, καθαρό και καλόγουστο αξίζει να μείνετε στης Cristina, η οποία όπως καταλαβαίνετε θα σας καλοδεχτεί και με το παραπάνω λόγω καταγωγής!

Τέλος πάντων, μετά από ένα γρήγορο ντους και λίγη χαλάρωση, ξεκινήσαμε με τη Μ. για την ανακάλυψη της Bologna. Καθώς το accommodation ήταν κοντά στην Piazza Maggiore ξεκινήσαμε από εκεί την εξόρμησή μας. Το σιντριβάνι με το άγαλμα του Ποσειδώνα και τις Σειρήνες όπου τρέχει νερό από τις θηλές τους πολύ προχώ μπορώ να πω! Η Piazza Maggiore είναι γεμάτη ενδιαφέροντα κτίρια (Palazzo del Commune, San Petronio και λοιπά) και πολύ κόσμο! Κλασική ζωντανή ιταλική πλατεία! Δεν είναι και Campo βέβαια, αλλά δεν μας χάλασε κιόλας. Μπήκαμε στο Palazzo dell’Archiginnasio, το οποίο στεγάζει τη σημαντικότερη δημόσια βιβλιοθήκη της Ιταλίας με πάνω από 700.000 τίτλους, στο οποίο μας εντυπωσίασε ο συνδυασμός του κλασικού με το μοντέρνο. Ειδικά το παιδικό τμήμα ήταν απίστευτο!

Σιντριβάνι Ποσειδώνα

afarm9.staticflickr.com_8002_6993993362_a60753b4f7.jpg
bologna_fountain

Piazza Maggiore

afarm8.staticflickr.com_7110_6993994142_eb611dc60e.jpg
piazza_maggiore6
afarm8.staticflickr.com_7225_7140084885_7be1e11e3b.jpg
piazza_maggiore5

Αναγνωστήριο στη βιβλιοθήκη

afarm8.staticflickr.com_7195_7140083875_4fa6a14676.jpg
bologna_library

Συνεχίσαμε περιδιαβαίνοντας τα στενά, καθώς πρόκειται για μια πόλη με πολύ όμορφες γωνιές! Χαρακτηριστικές είναι οι καμάρες που καλύπτουν πολύ μεγάλο μέρος της και είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στις φάσεις όπου πιάνει βροχή (όπως συνέβη και στην περίπτωσή μας πιο μετά!).

Καμάρες

afarm8.staticflickr.com_7230_6993995352_0c054a32ae.jpg
bologna7
afarm9.staticflickr.com_8144_6993999404_d9ee3ba826.jpg
bologna5
afarm8.staticflickr.com_7240_6994001780_7caa1cafec.jpg
bologna3

Όμορφες μεριές

afarm9.staticflickr.com_8010_7140085811_7caee0ed6e.jpg
bologna6
afarm9.staticflickr.com_8158_6994002920_b96e69313b.jpg
bologna2
afarm9.staticflickr.com_8143_7140091577_4cafe066b1.jpg
bologna1

Η κοντή και η ψηλή χαζεύουν γλυκά

afarm8.staticflickr.com_7259_7140088135_f97993fb24.jpg
bologna4

Μετά από κάμποσο περπάτημα μας έπιασε μια τρελή πείνα και μια όρεξη για pizza! Προσπαθήσαμε να την κατανικήσουμε επειδή είχαμε πει ότι, καθώς η Emilia-Romagna φημίζεται για την κουζίνα της, θα ήταν σώφρον να τρώγαμε ένα γκουρμέ δείπνο το βράδυ. Αμ δε! Θέλαμε pizza εδώ και τώρα! Περιπλανηθήκαμε μπαίνοντας σε μερικές πιτσαρίες, όλες όμως έκλειναν εκείνη την ώρα για μεσημέρι. Με τα πολλά καταλήξαμε στην Piazza Maggiore και καθίσαμε σε ένα μαγαζί όπου τσακίσαμε από μια πίτσα στην καθισιά μας χαζεύοντας τον κόσμο. Το ξέρω, πολύ τουριστική φάση, όμως ΘΕΛΑΜΕ PIZZA!

Οι πίτσες μας

afarm8.staticflickr.com_7260_6994006264_88c23b4ac0.jpg
bologna_pizzas

Piazza Maggiore

afarm8.staticflickr.com_7127_7140092477_e7069fdef8.jpg
piazza_maggiore4
afarm9.staticflickr.com_8157_7140098861_9c1bdcf520.jpg
piazza_maggiore3
afarm9.staticflickr.com_8002_7140101547_6cb359bd85.jpg
piazza_maggiore2
afarm8.staticflickr.com_7220_6994016144_e0575c939b.jpg
piazza_maggiore1

Ξαναρχίσαμε το περπάτημα προσεγγίζοντας τους κεκλιμένους πύργους, ενώ άρχισε καταρρακτώδης βροχή. Μπήκαμε σε ένα όμορφο κεντρικό βιβλιοπωλείο στο οποίο χαζέψαμε για λίγη ώρα και μετά συνεχίσαμε την βόλτα μας. Οι καμάρες μας βοηθούσαν να μένουμε στεγνές καθώς δεν είχαμε τα αδιάβροχά μας μαζί, αλλά η ψύχρα που είχε πιάσει δεν ήταν ό, τι καλύτερο αν σκεφτεί κανείς ότι το ντύσιμό μας ήταν πολύ ελαφρύ. Έτσι μπήκαμε σε μια ιρλανδική pub και θυμηθήκαμε τα φοιτητικά μας χρόνια πίνοντας μπύρα και κουτσομπολεύοντας. Στη συνέχεια, ενώ η βροχή είχε πέσει, περπατήσαμε στην περιοχή του περίφημου Πανεπιστημίου της Bologna και αισθανθήκαμε για λίγο και πάλι την ανεμελιά του να είσαι 18-20 ετών. Πολλοί φοιτητές συναντιόντουσαν μετά το μάθημα και προετοιμάζονταν για το aperitivo τους! Αποφασίσαμε οπότε με τη Μ. να πεταχτούμε λίγο στο accommodation μας, να ρίξουμε κάτι βαρύτερο πάνω μας και στη συνέχεια να δοκιμάσουμε και εμείς ένα ιταλικό aperitivo, καθώς δεν ήμαστε και για πολλά-πολλά μετά τις θηριώδεις πίτσες. Οι Αυστριακοί που είχαμε γνωρίσει στη Siena μας είχαν πει ότι υπάρχει ένας πολύ busy δρόμος με μπαράκια, η via del Pratello, την οποία είπαμε να τιμήσουμε!

Κεκλιμένος πύργος

afarm8.staticflickr.com_7061_7140094831_eaec2af890.jpg
bologna_tower

Οι φοιτητές μαζεύονται για έξοδο

afarm8.staticflickr.com_7233_7140095791_d4f69184ae.jpg
bologna_university

Μετά από ένα γρήγορο πέρασμα από το b &b ξαναβγήκαμε με προορισμό την συγκεκριμένη οδό, διαπιστώνοντας ότι ήταν όντως πολυάσχολη, με πολύ κόσμο που έπινε τις μπυρίτσες του ή έπαιρνε aperitivo, κυρίως φοιτητές. Εν γένει η Bologna είναι τρελή φοιτητούπολη, έχει πολύ νεαρό κόσμο! Έβλεπες επίσης και πολλούς μετανάστες που πουλούσαν την πραμάτεια τους, κάτι που μου θύμισε πολύ Αθήνα. Η Bologna όπως ανέφερα και σε άλλη φάση είναι αρκετά πολυεθνική πόλη, τόσο λόγω των μεταναστών, όσο και των φοιτητών. Αυτό πάντα μου αρέσει και δίνει ένα ενδιαφέρον χρώμα, ιδιαίτερα σε πιο κλειστές/ομοιογενείς κοινωνίες όπως είναι οι μεσογειακές. Έτσι μου άρεσε αρκετά το πολυφυλετικό γαϊτανάκι της via del Pratello. Προσπαθήσαμε να βρούμε ένα μαγαζί που μας είχαν προτείνει οι Αυστριακοί, μάλλον δεν τα καταφέραμε, αλλά όπως και να έχει το μπαράκι που κάτσαμε ήταν συμπαθέστατο. Ήπιαμε το κρασάκι μας, γεμίσαμε δύο φορές τα πιάτα μας με τα απλά αλλά νόστιμα ορεκτικά που προσέφερε το μαγαζί, και μετά από κάμποσο μπλα-μπλα πήγαμε για ξεκούραση.

To aperitivo μας

afarm8.staticflickr.com_7215_7140096727_9226577a83.jpg
bologna_aperitivo

Έφτιαξα στενοχωρημένη το βαλιτσάκι μου πετάγοντας μερικά από τα μπουκαλάκια με τα υγρά καθώς είχα αγοράσει λάδι τρούφας και δεν ήθελα να ξεπεράσω το επιτρεπόμενο όριο (δεν διανοούμουν να μην πάρω το trolley μου χειραποσκευή) και κοιμήθηκα με δυσκολία καθώς σκεφτόμουν. Σκεφτόμουν διάφορα: το πόσο καλά πέρασα, πόσο ξεκουράστηκα, πόσες δουλειές με περίμεναν στην Ελλάδα και τα σχετικά. Και μόνο η σκέψη της επιστροφής μου δημιουργούσε σφίξιμο στο στομάχι. Αλλά χαιρόμουν επειδή είχα περάσει τόσο ωραία μαζί με την αγαπημένη μου φίλη που είχα να δω ένα χρόνο! Με τα πολλά χαλάρωσα και τα βλέφαρα βάρυναν! Αν ήξερα το πόσο θα με εκνεύριζε η Alitalia την επόμενη μέρα βέβαια θα ήμουν στην τσίτα όλο το βράδυ.
 

makisg

Member
Μηνύματα
4.931
Likes
16.820
Επόμενο Ταξίδι
Μιλάνο-Βερόνα-Μολβένο.
Ταξίδι-Όνειρο
Νησιά Φίτζι
σ'ευχαριστώ πολύ underwater για την όμορφη περιγραφή σου.
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.820
Likes
12.647
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Ανταρκτική
7η μέρα: Bologna-Αθήνα-προς Πελοπόννησο

Και έφτασε η τελευταία μέρα του ταξιδιού, ή μάλλον η μέρα της επιστροφής. Ξυπνήσαμε χαλαρά και πήραμε το νόστιμο πρωινό που είχε ετοιμάσει η Cristina κάνοντας το απαραίτητο socializing. Αφού μιλήσαμε για λίγο με μια ελαφρώς ξινή Γερμανίδα το ρίξαμε στην κουβέντα με την Cristina, η οποία έπιασε το αγαπημένο της topic: διακοπές στην Ελλάδα. Η καημένη η Μ. είχε κόψει φλέβες, οπότε προσπάθησα να γυρίσω την κουβέντα στα της Ιταλίας. Στην ερώτησή μου για το ποιά χώρα μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας έχει καλύτερες παραλίες η Cristina ήταν κατηγορηματική: «Η Ελλάδα ασυζητητί». «Καλά» της λέω «ξέρεις πόσοι Έλληνες πίνουν νερό στο όνομα της Ιταλίας; Πόσο να έχουν παραμυθιαστεί; Αυτή η Costiera Amalfitana τι λέει»; «Έχει καταπληκτική θέα και πανέμορφα μέρη, αλλά οι παραλίες δεν είναι κάτι το συναρπαστικό. Αν θες ωραίες θάλασσες στην Ιταλία να πας στην Puglia (που θυμίζουν πολύ Ελλάδα) και Σαρδηνία. Η Σαρδηνία είναι μαγεία»! Αυτά από την Ιταλίδα. Εγώ δεν ξέρω/δεν απαντώ! Απλά μεταφέρω την άποψή της!

Πληρώσαμε, μαζέψαμε τις βαλιτσούλες μας και πήραμε δρόμο για την στάση του aerobus. Κάτι που διαπίστωσα και που δεν είχα πάρει χαμπάρι την πρώτη μέρα είναι ότι το λεωφορείο αυτό κάνει κυκλική διαδρομή, με αποτέλεσμα σε μερικά σημεία να σαρδελοποιούνται εκεί μέσα τόσο άνθρωποι που πηγαίνουν, όσο και άνθρωποι που επιστρέφουν από το αεροδρόμιο. Την μέρα εκείνη (κατά την οποία έριχνε επίσης καρέκλες και είχε πολύ μποτιλιάρισμα) πραγματικά δεινοπαθήσαμε. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι έμπαιναν, δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε, χάλια μαύρα! Μια Ιταλίδα φώναζε «6 euros για αυτές τις συνθήκες»; «Κυρία μου κάνουμε ό, τι μπορούμε» έλεγε ο οδηγός. Χαμός! Με τα πολλά ο πολύς κόσμος κατέβηκε στο σιδηροδρομικό σταθμό και χαλάρωσε η κατάσταση, για να φτάσουμε σε κάποια φάση στο κεντρικό terminal (υπάρχει και ένα άλλο εκεί κοντά που χρησιμοποιείται μόνο από τη ryanair).

Μόλις φτάσαμε στις αναχωρήσεις χωριστήκαμε για λίγο με τη Μ. για να πάει να κάνει η καθεμία check-in στο γκισέ της. Περιμένοντας τη σειρά μου είχα ήδη σταμπάρει μία τύπισσα στην Alitalia που φαινόταν από χιλιόμετρα ιδιαίτερα ξινή. Και φευ, δεν κατάφερα να την αποφύγω.
«Γεια σας» φόρεσα το πιο ευγενικό μου χαμόγελο
«Γεια σας. Αποσκευές έχετε;»
«Έχω το βαλιτσάκι μου αλλά επιθυμώ να το πάρω χειραποσκευή».
«Βάλτε το να το ζυγίσω παρακαλώ». Το βάζω. «Όχι, δεν μπορώ να σας επιτρέψω να το πάρετε στο αεροπλάνο, είναι πολύ βαρύ. Είναι 10 κιλά. Το όριό μας είναι τα 8 κιλά».
Η αλήθεια είναι ότι και στην προηγούμενη πτήση 10 κιλά ήταν η χειραποσκευή μου και δεν υπήρχε πρόβλημα. Μου φάνηκε τόσο χαζό όλο αυτό! Δεν είχε να κερδίσει τίποτα. Δεν ήταν ότι είχα υπέρβαρο στην αποσκευή μου ώστε να αναγκαζόμουν να πληρώσω. Σε μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσα να το καταλάβω.
«Θα μπορούσα μήπως να βγάλω κάτι και να το βάλω στην γυναικεία τσάντα μου»; Το συγκεκριμένο ήταν άκυρο βέβαια, τι να έβαζα στη γυναικεία τσάντα μου; Δεν είχα κάποιο βαρύ αντικείμενο που θα έκανε τη διαφορά. Απλά κόλλησα και κάτι ήθελα να πω.
«Όχι, αυτό δεν γίνεται. Μπορείτε μόνο ένα τεμάχιο να έχετε μαζί σας». Εκεί αισθάνθηκα ένα φούντωμα τρελό. Είχα πει κι εγώ τη βλακεία μου, αλλά τι ατάκα ξεστόμισε; Η γυναικεία τσάντα ή το laptop όλοι ξέρουν ότι μπορούν να μεταφερθούν συνδυαστικά με τη χειραποσκευή. Όπως έλεγα και στη Μ. μετά υποτίθεται ότι πετούσα με regular εταιρεία, όχι με την bloody ryanair για να στριμώξω τα πάντα σε ΕΝΑ τεμάχιο!
Εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι όταν θέλω μπορώ να γίνω πολύ ενοχλητική και εκνευριστική. Ξεκίνησα λοιπόν να επιμένω. Αυτή τίποτα. Της είπα ότι είχα ταξίδι μετά την Αθήνα και ότι αν για κάποιο λόγο καθυστερούσε η αποσκευή μου θα είχα πρόβλημα (αλήθεια έλεγα).
«Οι αποσκευές δεν καθυστερούν ποτέ».
«Αλήθεια»;
«Εντάξει, μερικές φορές καθυστερούν. Αλλά αν γίνει θα σας πουν οι κατάλληλοι άνθρωποι τι θα κάνετε. Εγώ πάντως δεν μπορώ να σας επιτρέψω να πάρετε το βαλιτσάκι χειραποσκευή. Δεν είναι χειραποσκευή αυτό».
Μου είχε γυρίσει το μάτι σίγουρα και ως γνωστόν τα ανοιχτόχρωμα μάτια όταν το άτομο είναι θυμωμένο φαίνονται παγωμένα, σχεδόν τρομαχτικά. Αλλά τι να φτουρήσουν μπροστά στον απόλυτο πάγο που είχα μπροστά μου; Επέμεινα λίγο ακόμα αλλά τίποτα. Στη θέση της θα είχα πει "Κοπελιά μας έπρηξες. Πάρε το trolley σου και κάνε ό, τι θες, απλά ξεκουμπίσου από μπροστά μου". :D Αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να βάλει ένα ταμπελάκι στο trolley μου που έλεγε ότι υπήρχε μικρή αναμονή στον ενδιάμεσο (βασικά είχα πάνω από 2 ώρες αναμονή οπότε βλακείες, αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα, φαντάστηκα ότι θα βοηθούσε να το προσέξουν περισσότερο).

Τέλος πάντων, έφυγα εξοργισμένη. Και ξέρω έχω κολλήσει με το συγκεκριμένο σκηνικό, αλλά αφενός μου φάνηκε απαράδεκτη η στάση της υπαλλήλου, αφετέρου έχω ταλαιπωρηθεί πολλές φορές με καθυστέρηση αποσκευών και είμαι λίγο υστερική με το ζήτημα. Γι’ αυτό και επέλεξα να πάρω χειραποσκευή άλλωστε αν και πετούσα με regular. Θα μου πείτε τώρα «κοπελιά κούλαρε, τη δουλειά της έκανε η υπάλληλος, εσύ ήσουν υπέρβαρη κατά δύο κιλά, τι μας ζητάς τα ρέστα»; Αν αυτό είχε ισχύσει για όλους τους επιβάτες θα είχατε δίκιο. Όταν όμως στο gate έβλεπες δεκάδες επιβάτες με δύο και τρία τεμάχια ως χειραποσκευή (και αρκετά πολύ μεγάλων διαστάσεων) νομίζω ότι ήταν λογικό να εκνευρίζομαι. Πραγματικά μου χάλασε η διάθεση και δεν μπορούσα να χαλαρώσω, αν και το μπλα-μπλα με τη Μ. σίγουρα βοήθησε.

Χαιρετηθήκαμε στο gate μου στενοχωρημένες, έχοντας όμως διάφορα σχέδια ταξιδιών (πιο εξωτικά και περιπετειώδη), κάτι που έφτιαξε την διάθεση και των δυο μας. Η πτήση για Ρώμη σύντομη. Κατά τη δίωρη περίπου στάση μου στο Fiumincino έκανα λίγο shopping (καλλυντικά Puppa και ένα μεγάλο μπουκάλι με ελαιόλαδο με άρωμα τρούφας), έφαγα ένα ωραίο gelato από το Venchi και χάζεψα λίγο τις φωτογραφίες μου.

Η πτήση για Αθήνα χαλαρή, στον Βενιζέλο χρησιμοποιήσαμε παραδόξως φυσούνα οπότε έφτασα γρήγορα στον ιμάντα παραλαβής αποσκευών (ο επόμενος προαστιακός για Κιάτο, καθώς θα κατέβαινα Πελοπόννησο, ήταν σε λιγότερο από μισή ώρα και σε περίπτωση που τον έχανα θα έπρεπε να βολόδερνα για άλλη μια ώρα στο αεροδρόμιο). Έβγαιναν οι αποσκευές, η δική μου πουθενά. Στο τέλος είχα μείνει μόνο εγώ και ένας-δύο άλλοι, αποσκευές δεν έβγαιναν και κόντευα να βάλω τα κλάματα βρίζοντας από μέσα μου την αντιπαθητική υπάλληλο. Εν τέλει βγήκε! Προτελευταία, μούσκεμα (όχι νωπή, σα να την είχαν ρίξει στη θάλασσα), αλλά βγήκε. Αγώνας δρόμου για τον προαστιακό και ναι, ευτυχώς το τραίνο έφευγε σε 5’.

Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν! ‘Ηταν ένα ευχάριστο ταξίδι σε κάποιες ιδιαίτερα όμορφες περιοχές της γείτονος και μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα φύση, φαγητό και κρασί σε πολύ μεγάλο βαθμό, κι όλα αυτά χωρίς να τινάξουμε τη μπάνκα στον αέρα!

Ευχαριστώ όσους μου έκαναν παρέα με τα σχόλιά τους κατά τη διάρκεια της ιστορίας μου και εύχομαι όμορφα και συναρπαστικά ταξίδια σε όλους μας!

Χαιρετώντας τη Bologna

afarm8.staticflickr.com_7232_6999666104_dcbb6a918a.jpg
ciao_bologna

 

damasta

Member
Μηνύματα
196
Likes
401
Επόμενο Ταξίδι
ιού επιτρέποντος ΠΑΝΤΟΥ
η ιστορια σου πολλη ομορφη!!!!την διαβαζα με ανυπομονησια. τα "θεματακια" με το αεροπλανο που αναφερεις εσυ αλλα και πολλοι αλλοι με κανουν να το αποφευγω σαν τον διαβολο το λιβανι.
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.820
Likes
12.647
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Ανταρκτική
η ιστορια σου πολλη ομορφη!!!!την διαβαζα με ανυπομονησια. τα "θεματακια" με το αεροπλανο που αναφερεις εσυ αλλα και πολλοι αλλοι με κανουν να το αποφευγω σαν τον διαβολο το λιβανι.
Ευχαριστώ πολύ! :) Όχι μωρέ, δεν αξίζει να αποφεύγεις το αεροπλάνο για κάτι τέτοιο! Αναποδιές μπορούν να συμβούν παντού. Απλά καλό είναι όταν παραδίδεις αποσκευή για μη απευθείας πτήση να έχεις στην χειραποσκευή σου αντικείμενα ανάγκης (φάρμακα ας πούμε), μια αλλαξιά, εσώρουχα και λοιπά σε περίπτωση που καθυστερήσει/χαθεί η βαλίτσα σου.

Και βέβαια οι καθυστερήσεις στις αποσκευές δεν είναι το πιο σύνηθες φαινόμενο. Απλά σε κάποια φάση συνέβαινε σε μένα πολύ συχνά (στο 1/3 των πτήσεων), χωρίς όμως να είμαι το αντιπροσωπευτικό παράδειγμα (φίλοι που ταξιδεύουν ακόμα συχνότερα δεν είχαν τέτοιες εμπειρίες, ή είχαν πολύ λίγες). Ήταν απλά γκαντεμιά!:)
 

Defkalion

Administrator
Μηνύματα
11.456
Likes
17.526
Ταξίδι-Όνειρο
Αλάσκα
Η ιστορία μεταφέρθηκε στην ενότητα της Ευρώπης :)
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.497
Likes
11.811
Επόμενο Ταξίδι
?
χιλια μπραβο για την πολυ ενδιαφερουσσα ιστορια σου αλλα κυριως για τις ανεπαληπτες φωτογραφιες σου:)
 

pattyyy

Member
Μηνύματα
1.565
Likes
1.273
Επόμενο Ταξίδι
χμ...
Ταξίδι-Όνειρο
νότια αφρική
Aυτή την υπέροχη ιστορία σίγουρα θα την εκτυπώσω κάποια στιγμή! Ευχαριστούμε για την υπέροχη περιγραφή και τις ταξιδιάρικες φωτογραφίες-έμπνευση!
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.820
Likes
12.647
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Ανταρκτική
Aυτή την υπέροχη ιστορία σίγουρα θα την εκτυπώσω κάποια στιγμή! Ευχαριστούμε για την υπέροχη περιγραφή και τις ταξιδιάρικες φωτογραφίες-έμπνευση!
Με κάνεις και κοκκινίζω! :oops: Ευχαριστώ πολύ! :p
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.651
Μηνύματα
906.159
Μέλη
39.400
Νεότερο μέλος
geotheoh

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom