Παραδείγματα κακομαθημένων ταξιδευτών

[MVSylvia]

Τι μου θύμισες τώρα και νευρίασα...
Αύγουστος το 2023 και γυρνάω με πλοίο από τα Ψαρά προς τη Χίο, ώρα έξι το πρωί.
Αφού βγάζω τις απαραίτητες φωτογραφίες απ' το κατάστρωμα, μπαίνω μέσα μιας και το πρωινό αεράκι δεν αστειεύονταν, προσπαθώντας να κάνω ευλαβική ησυχία μιας και οι δέκα - δεκαπέντε άνθρωποι που ήταν ήδη μέσα προσπαθούσαν να κοιμηθούν.
Πάνω στο γλυκό τον ύπνο με το κούνημα, μπαίνει μέσα ο νταής, ο αγαπητικός του πλοίου, γνωστός απ' ότι φάνηκε σε όλα τα καραβόσκυλα του Psara Glory, με το τηλέφωνο σε ανοιχτή ακρόαση και την αρχικουτσομπόλα τη φίλη του στην άλλη γραμμή. Μάθαμε παρέα όλοι τι ντουλάπια θα πάει ν' αγοράσει στη Χίο, ποιος χώρισε, ποια παράτησε ο άντρας της, πότε θα γυρίσει κτλ, χωρίς ένας να σηκωθεί (απορώ με τον εαυτό μου) και να του ρίξει ένα μπινελίκι και να τον διαολοστείλει ως όφειλε.
Ποίοι κανόνες ευγένειας και κουραφέξαλα, μιλάμε για βόδια όρθια.

Έπιασες το θέμα ακτοπλοϊα τώρα όμως που πραγματικά δεν έχω χειρότερο μέσο μεταφοράς και σπανίως επιλέγω. Έχω να μπω πολλά χρόνια εκτός από τα μικρά με τις συγκεκριμένες θέσεις που πάνε Αργοσαρωνικό. Θυμάμαι τραγικές καταστάσεις, να πιάνει ο καθένας θέσεις για πέντε, να στήνονται τσαντίρια, οι καναπέδες γίνονταν κρεβάτια, δεν έβρισκες πού να κάτσεις στον εσωτερικό χώρο. Και μετά φασαρία σαν αυτή που λες. Δεν είπα να είμαστε κ σε μοναστήρι αλλά όχι αυτό που γίνεται, έστω γινόταν τότε, δεν έχω ιδέα αν συμβαίνει πια. Και το θέμα είναι ότι ήταν η πλειοψηφία σε αυτό το στυλ.

 

[L33T]

Με ενοχλούν πάρα πολύ οι γονείς που αφήνουν στα παιδιά τους να φέρονται με πολύ ενοχλητικό τρόπο κατά την πτήση. Πχ μου έχει τύχει σε πτήση Αθήνα-Καταρ να κάθεται πίσω μου ένα νήπιο που φώναζε και κλωτσαγε με μανία το κάθισμά μου. Οι γονείς του δεν του έδωσαν καμία σημασία και απλά σταματησε κάποια στιγμή που κουράστηκε και ξεράθηκε στον ύπνο.

Επίσης με τρελαίνουν κάποιοι γονείς που μπορεί τα παιδιά τους να διαλύουν το σύμπαν και λένε στο άτομο δίπλα τους με δυνατή φωνή με στόχο να τους ακούσουν όλοι "παιδια είναι και φωνάζουν, αν κάποιος έχει θέμα πρόβλημά του".

πρόσφατη πτήση μου για Κρακοβία, με την κοπέλα μου, 3 θέσεις (2 παιδιών και 1 γονέα) ο γονεάς σηκώνεται και φεύγει και πάει τέρμα πίσω ,και έρχεται ένα ακόμα μικρό παιδί...
Γίνεται το έλα να δείς βρε κλώτσιμα ,βρε σκούντηγμα την θέση ,βρε αντίσταση στην θέση αυτό που νιώθεις ότι πάει πίσω αλλά δεν πάει;
Βλέπω στο 4ο (δίπλα διάδρομος) ο πατέρας τους ,δεν δίνει σημασία.
Του κάνω παρατήρηση τους λεέι μη σπρώχνετε το κόσμο και συνεχίζει να παίζει το κινητό του ...
η 3η στην σειρά μας θέση κάνει και αυτή παρατήρηση ,τίποτα πάλι μας γράφει.... έρχεται η αεροσυνοδός αφήνει νερό στην κοπέλα δίπλα μου,και από κλωτσιά το μικρό από πίσω την κουνάει και πέφτει νερό πάνω της ,ξανά κάνει παρατήρηση... τίποταααααα....
φτάνουμε προς το τέλος έρχεται η γυναίκα που ήταν κανονικά και έπρεπε να καθίσει στην θέση της και όχι να αφήσει τα παιδιά και να φύγει (να πάει στην παρέα της) και λέει σας ενόχλησαν ε; της εξήγησα πληθυντικό , ότι δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο ,και λέει στα παιδιά να πείτε συγνώμη. και τι λένε;
γιατίνα πουμε ;αφόύ δεν κάναμε τίποτα,επέμενε εκείνη πείτε συγνώμη , εκείνα όχι δεν λε΄με τίποτα δεν κάναμε τίποτα δεν σκουντούσαμε....
ο πατέρας ; τίποτα κοιτούσε σαν χάνος.
Την καημένη την κοπέλα που ήταν πιο δίπλα από εμάς λυπήθηκα πιο πολύ γιατί βγήκε βρεγμένη σε μια παγωμένη Κρακοβία.

Μπορώ να πω ότι όσα ταξίδια έχω κάνει ,μόνο σε Ελληνική οικογένεια βλέπω αυτό το χάλι της αδιαφορίας...δεν ξέρω ίσως είναι ιδέα μου,αλλά πραγματικά ήταν τραγικό.

 

[paefstra]

πρόσφατη πτήση μου για Κρακοβία, με την κοπέλα μου, 3 θέσεις (2 παιδιών και 1 γονέα) ο γονεάς σηκώνεται και φεύγει και πάει τέρμα πίσω ,και έρχεται ένα ακόμα μικρό παιδί...
Γίνεται το έλα να δείς βρε κλώτσιμα ,βρε σκούντηγμα την θέση ,βρε αντίσταση στην θέση αυτό που νιώθεις ότι πάει πίσω αλλά δεν πάει;
Βλέπω στο 4ο (δίπλα διάδρομος) ο πατέρας τους ,δεν δίνει σημασία.
Του κάνω παρατήρηση τους λεέι μη σπρώχνετε το κόσμο και συνεχίζει να παίζει το κινητό του ...
η 3η στην σειρά μας θέση κάνει και αυτή παρατήρηση ,τίποτα πάλι μας γράφει.... έρχεται η αεροσυνοδός αφήνει νερό στην κοπέλα δίπλα μου,και από κλωτσιά το μικρό από πίσω την κουνάει και πέφτει νερό πάνω της ,ξανά κάνει παρατήρηση... τίποταααααα....
φτάνουμε προς το τέλος έρχεται η γυναίκα που ήταν κανονικά και έπρεπε να καθίσει στην θέση της και όχι να αφήσει τα παιδιά και να φύγει (να πάει στην παρέα της) και λέει σας ενόχλησαν ε; της εξήγησα πληθυντικό , ότι δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο ,και λέει στα παιδιά να πείτε συγνώμη. και τι λένε;
γιατίνα πουμε ;αφόύ δεν κάναμε τίποτα,επέμενε εκείνη πείτε συγνώμη , εκείνα όχι δεν λε΄με τίποτα δεν κάναμε τίποτα δεν σκουντούσαμε....
ο πατέρας ; τίποτα κοιτούσε σαν χάνος.
Την καημένη την κοπέλα που ήταν πιο δίπλα από εμάς λυπήθηκα πιο πολύ γιατί βγήκε βρεγμένη σε μια παγωμένη Κρακοβία.

Μπορώ να πω ότι όσα ταξίδια έχω κάνει ,μόνο σε Ελληνική οικογένεια βλέπω αυτό το χάλι της αδιαφορίας...δεν ξέρω ίσως είναι ιδέα μου,αλλά πραγματικά ήταν τραγικό.

Δουλευοντας με παιδια, βοηθαει η σκεψη οτι εσυ τα ανεχεσαι για 2 ωρες και δεν θα τα ξαναπετυχεις μπροστα σου αλλα οι γονεις τους που τα εκαναν ετσι θα τα φανε στη μαπα μια ζωη. Δεν εχεις δει πως γυαλιζει το ματι του γονιου με παιδι με entitlement που εφτασε εφηβεια και δεν το κανει κουμαντο.

 

[L33T]

Δουλευοντας με παιδια, βοηθαει η σκεψη οτι εσυ τα ανεχεσαι για 2 ωρες και δεν θα τα ξαναπετυχεις μπροστα σου αλλα οι γονεις τους που τα εκαναν ετσι θα τα φανε στη μαπα μια ζωη.

Καταλαβαίνω έως ένα σημείο ότι είναι παιδιά ,και όλοι κάναμε μικρά βλακείες κτλ. αλλά το να τους κάνουν παρατήρηση ή οτιδήποτε τέτοιο και να συνεχίζουν... τι να πω;
άντε εγώ είμαι ο περίεργος (παρότι έτρωγα το περισσότερο ξύλο) ,αλλά η κοπέλα που της έριξαν το νερό , ο πατέρας κοιτούσε σαν χάνος, ένα συγνώμη δεν της είπαν ,ούτε είπε , αλλά και ακόμα στο τέλος τέλος τέλος ,να πεί έστω ένα συγνώμη κορίτσι μου είναι ζιζάνια ή κάτι , μπορεί λίγο να βοηθούσε, το ότι η κοπέλα βγήκε βρεγμένη έξω στους μείον με χιόνια , τι να πω...

 

[paefstra]

Καταλαβαίνω έως ένα σημείο ότι είναι παιδιά ,και όλοι κάναμε μικρά βλακείες κτλ. αλλά το να τους κάνουν παρατήρηση ή οτιδήποτε τέτοιο και να συνεχίζουν... τι να πω;
άντε εγώ είμαι ο περίεργος (παρότι έτρωγα το περισσότερο ξύλο) ,αλλά η κοπέλα που της έριξαν το νερό , ο πατέρας κοιτούσε σαν χάνος, ένα συγνώμη δεν της είπαν ,ούτε είπε , αλλά και ακόμα στο τέλος τέλος τέλος ,να πεί έστω ένα συγνώμη κορίτσι μου είναι ζιζάνια ή κάτι , μπορεί λίγο να βοηθούσε, το ότι η κοπέλα βγήκε βρεγμένη έξω στους μείον με χιόνια , τι να πω...

Δηλαδη αν ελεγε μια ψευτικη συγγνωμη θα ηταν οκ?
Αυτοι οι χανοι θα λαβουν ο,τι τους αξιζει απο τα παιδια τους, δεν αξιζει να θυμωνεις.

 

[L33T]

Δηλαδη αν ελεγε μια ψευτικη συγγνωμη θα ηταν οκ?
Αυτοι οι χανοι θα λαβουν ο,τι τους αξιζει απο τα παιδια τους, δεν αξιζει να θυμωνεις.

Ίσως, την βοηθούσε στην ψυχολογία της ,που βράχηκε κτλ . να το αντιμετωπίσει πιο καλά ύστερα...
(Εγώ,ας πάω στον βρόντο , πήρα 2-3 ανάσες και όλα καλά)

 

[Sof Guru]

πρόσφατη πτήση μου για Κρακοβία, με την κοπέλα μου, 3 θέσεις (2 παιδιών και 1 γονέα) ο γονεάς σηκώνεται και φεύγει και πάει τέρμα πίσω ,και έρχεται ένα ακόμα μικρό παιδί...
Γίνεται το έλα να δείς βρε κλώτσιμα ,βρε σκούντηγμα την θέση ,βρε αντίσταση στην θέση αυτό που νιώθεις ότι πάει πίσω αλλά δεν πάει;
Βλέπω στο 4ο (δίπλα διάδρομος) ο πατέρας τους ,δεν δίνει σημασία.
Του κάνω παρατήρηση τους λεέι μη σπρώχνετε το κόσμο και συνεχίζει να παίζει το κινητό του ...
η 3η στην σειρά μας θέση κάνει και αυτή παρατήρηση ,τίποτα πάλι μας γράφει.... έρχεται η αεροσυνοδός αφήνει νερό στην κοπέλα δίπλα μου,και από κλωτσιά το μικρό από πίσω την κουνάει και πέφτει νερό πάνω της ,ξανά κάνει παρατήρηση... τίποταααααα....
φτάνουμε προς το τέλος έρχεται η γυναίκα που ήταν κανονικά και έπρεπε να καθίσει στην θέση της και όχι να αφήσει τα παιδιά και να φύγει (να πάει στην παρέα της) και λέει σας ενόχλησαν ε; της εξήγησα πληθυντικό , ότι δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο ,και λέει στα παιδιά να πείτε συγνώμη. και τι λένε;
γιατίνα πουμε ;αφόύ δεν κάναμε τίποτα,επέμενε εκείνη πείτε συγνώμη , εκείνα όχι δεν λε΄με τίποτα δεν κάναμε τίποτα δεν σκουντούσαμε....
ο πατέρας ; τίποτα κοιτούσε σαν χάνος.
Την καημένη την κοπέλα που ήταν πιο δίπλα από εμάς λυπήθηκα πιο πολύ γιατί βγήκε βρεγμένη σε μια παγωμένη Κρακοβία.

Μπορώ να πω ότι όσα ταξίδια έχω κάνει ,μόνο σε Ελληνική οικογένεια βλέπω αυτό το χάλι της αδιαφορίας...δεν ξέρω ίσως είναι ιδέα μου,αλλά πραγματικά ήταν τραγικό.

Αυτό με την νοοτροπία της ελληνικής οικογένειας το ένιωθα από μικρό παιδί πριν ακόμη δω άλλες οικογένειες εκτός Ελλάδας. Έλεγα θυμάμαι στον πατέρα μου μην μιλάς τόσο δυνατά δίπλα σου είμαι σε ακούω ή στην μητέρα μου πως πανικοβάλλεσαι έτσι λίγη ψυχραιμία και μου έλεγαν και οι δύο με ένα στόμα μια φωνή όλοι οι γονείς του κόσμου έτσι είναι. Και εγώ προβληματιζόμουν. Και τελικά μετά από χρόνια μόλις ενηλικιώθηκα , δούλεψα , ταξίδεψα , συζήτησα με άλλες οικογένειες κατάλαβα καλύτερα τα θετικά και τα αρνητικά της ελληνικής οικογένειας. Σε ένα ταξίδι βγαίνει μπροστά όλη η δουλειά που έχουμε κάνει με τα παιδιά μας όσο ζωηρά και αν είναι όσο ατίθασα λόγω της ηλικίας τους , οι κανόνες του σεβασμού και της ευγένειας διδάσκονται από βρέφος και φαίνονται στις κινήσεις στον τρόπο που μιλάμε στον τρόπο που καθόμαστε . Έχουμε πολλά θετικά σαν λαός αλλά ο σεβασμός στην ύπαρξη και στα θέλω του άλλου θέλει δουλειά . Για αυτό και οι γονείς , L33T δεν ασχολήθηκαν με τα 3 παιδάκια που έκαναν την ζωή των συνεπιβατών τους δύσκολη γιατί όλη αυτή η δουλειά τους κουράζει την βαριούνται και λένε και ένα ''παιδιά ζητήστε συγγνώμη από τον κύριο '' και όλα καλά, το γιατί πρέπει να πουν συγγνώμη τι έκαναν δεν θα το μάθουν ποτέ.

 

[fenia42]

Έχουμε πάει με το travel stories εκδρομή στους Φιλίππους. Συναντιόμαστε 7 το πρωί κι εγώ είμαι με 2 ώρες ύπνου. Δίπλα μου κάθεται η @evi01 της λέω «συγγνώμη Ευη μου αν δε κοιμηθώ δε θα τη βγάλω». Έντρομη μπροστά μου έχω έξι παιδιά. Αυτό θα το λέω μια ζωή. Τα παιδιά αυτά είναι από Σέρβες φίλες της @Ivana . Οι μαμάδες τους κάθονταν λίγο πιο πέρα. Δε τους έδωσαν φαγητό να τα κάνουν όλα χάλια. Δε τους έδωσαν κινητά να τα υπνωτίσουν. Τους είπαν θα παίξετε όμορφα και αυτό ήταν. Ούτε φωνές από τις μάνες ούτε από τα παιδιά. Έριξα κι έναν ύπνο και το ευχαριστήθηκα. Δεν μπορώ να σας πω ότι τα παιδιά ήταν αμίλητα αγελαστα. Μιλούσαν , αλλά χωρίς να φωνάζουν και χωρίς να χτυπιούνται. Αυτο το σεβασμό χρειαζόμαστε, αλλά καλά καλά κάποιοι δε καταλαβαίνουν τι θα πει να έχεις παιδί που χτυπιέται και ουρλιάζει, ακριβώς γιατί και οι ίδιοι δεν έχουν ηρεμία μέσα τους και την περνούν στα παιδιά τους.

 

[Pel]

Αφήστε τα νήπια που έτσι κι αλλιώς είναι το λιγότερο υπεύθυνα για τη συμπεριφορά τους.

Υπάρχουν χειρότεροι επιβάτες από αυτούς που ξαπλώνουν τη θέση πίσω; Πόσο μάλλον αυτούς/αυτές που το κάνουν καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης, ιδιαίτερα κάτι κοντές που μου τυχαίνουν εμένα σε όλα τα υπερατλαντικά και συγχίζομαι...

Όλες κοντές είναι σε σχέση με σένα

 

[paefstra]

Υπαρχει ενα ποσοστο παιδιων με διαγνωση ΔΕΠΥ, γι' αυτο δεν θυμωνω ευκολα με τα παιδια. Οι γονεις τους συνηθως ειναι απολογητικοι και ξερουν τι χαμο προκαλουν γιατι το ζουν και στο σπιτι. Αλλα αυτα τα αναισθητα μουλαρια που περιγραφουμε δεν δικαιολογουνται.

 

[MVSylvia]

Υπαρχει ενα ποσοστο παιδιων με διαγνωση ΔΕΠΥ, γι' αυτο δεν θυμωνω ευκολα με τα παιδια. Οι γονεις τους συνηθως ειναι απολογητικοι και ξερουν τι χαμο προκαλουν γιατι το ζουν και στο σπιτι. Αλλα αυτα τα αναισθητα μουλαρια που περιγραφουμε δεν δικαιολογουνται.

Νομίζω αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Από το στήσιμο και την συμπεριφορά του γονιού γίνεται αμέσως αντιληπτό αν πρόκειται για αναισθησία ή για παιδί με διάγνωση είτε ΔΕΠΥ είτε κάτι άλλο.

 

[paefstra]

Νομίζω αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Από το στήσιμο και την συμπεριφορά του γονιού γίνεται αμέσως αντιληπτό αν πρόκειται για αναισθησία ή για παιδί με διάγνωση είτε ΔΕΠΥ είτε κάτι άλλο.

Εγω θα σταθω σε προσφατο ταξιδι που συνταξιδεψα με Ασιατικη οικογενεια που συνοδευε παιδι με μαλλον βαρυ αυτισμο χωρις να εχει κατακτησει λογο. Σταθηκαν μπροστα μου στην ουρα χωρις να ζητησουν ειδικη μεταχειριση για την αναπηρια του παιδιου τους που φαινοταν λογω βαρυτητας απο χιλιομετρα και το παιδι εδειξε υπομονη ενηλικα σε ολη τη διαδικασια, μεσα στο αεροπλανο ηταν ενας μικρος κυριος.
Τιποτε αλλο.