Παιδια και πολυωρα αεροπορικα ταξιδια.

[nera_gr]

Λαβδανο!
Περα απο την πλακα εχε μαζι σου και κανενα παιχνιδακι που να το αγαπα, ωστε να τον κρατας οσο γινεται απασχολημενο. Να του μιλας, να του τραγουδας συνεχεια επι δυο ωρες μπας και προσεχει εσενα περισσοτερο απο την ακινησια του. Και ενα μπιμπερο με καποιο ροφημα για να του το δωσεις να βυζαινει στην προσγειωση και στην απογειωση μηπως και τον πονεσουν τα αυτακια του.
Υπομονη σε σενα και κυριως στους συνταξιδιωτες σου!

Έχω να πω ότι τα πήγαμε πολύ καλά!
Βέβαια συνέβαλε το γεγονός ότι τη μία από τις δύο ώρες κοιμόταν!
Μόνο στην προσγείωση της επιστροφής πρέπει να τον πόνεσαν τα αυτάκια -και τα δικά μου βούλωσαν- και έκλαιγε το καημένο για 5-10 λεπτά, δεν ήθελε ούτε πιπίλα ούτε μπιμπερό, αυτό ήταν όμως όλο. Στο τέλος όλοι μου έλεγαν "τι ήσυχο που είναι το παιδάκι σας" κι εγώ καμάρωνα!

 

[ΕΡΣΗ]

Φαινεται ταξιδιωτης απο κουνια ο μικρος! Να τον χαιρεσαι! Ετσι ηρεμα τα εβγαλε περα και στη Βουδαπεστη;

 

[nera_gr]

Φαινεται ταξιδιωτης απο κουνια ο μικρος! Να τον χαιρεσαι! Ετσι ηρεμα τα εβγαλε περα και στη Βουδαπεστη;

Σε ευχαριστώ!
Ναι, τα πήγε ανέλπιστα καλά. Ενθουσιαζόταν με όλα. Καλά, ας μην υπερβάλω, όχι με τα μνημεία και τα μουσεία κλπ, αλλά με το τραμ, με το μετρό, με τα φαγητά -του δίναμε και δοκίμαζε ό,τι μπορούσε να φάει- με τα συντριβάνια, με τις μουσικές, με το όργανο στους ναούς... Χαμογελούσε και χαιρετούσε όλο τον κόσμο.
Να σου πω, πήγαινα πολύ μαγκωμένη σε αυτό το ταξίδι, νόμιζα ότι θα τη βγάζαμε κλεισμένοι λίγο-πολύ μέσα, αλλά τελικά μάλλον στο παιδί αρέσουν τα ταξίδια! Θα αρχίσω να κανονίζω το επόμενο!

 

[traveladdict]

Tώρα αυτό που λες το εννοείς σα θετικό ή σαν αρνητικό;
(αν και κρίνοντας από το emoticon, θεωρείς φυσιολογικό ο διάδρομος ενός αεροσκάφους να γίνεται παιδότοπος)

Σκέψου τι θα συνέβαινε σε περίπτωση ενός κενού αέρος με τις αεροσυνοδούς και τους φροντιστές να τρέχουν κατά μήκος του διαδρόμου...

Συμφωνώ απόλυτα.
Και σκέψου τι θα γινότανε αν το κενό είναι δυνατό και το παιδί καρφωνόταν με δύναμη στην οροφή σε στυλ Κρανιδιώτη. Από το λαιμό και κάτω μέσα στην καμπίνα και το κεφάλι έξω να περιστρέφεται σαν προβολέας περιπολικού. (αλήθεια πόσοι είχαν σκοτωθεί μέσα σε εκείνο το αεροπλάνο-πλυντήριο - 1000 στροφές το λεπτό στίψιμο, επειδή δεν φορούσαν τις ζώνες τους???)

Πέρα από την πλάκα, καλό είναι οι γονείς να τα σκέφτονται αυτά.
Για να μην πω για τα διαολοστέλματα από τους άλλους επιβάτες: "Αχ τι χαριτωμένο το παιδάκι σας!" που σημαίνει: αει στο διάολο μούλικο μας γκάστρωσες τόσες ώρες, να σου πατήσω μια κλωτσιά να πας στο πιλοτήριο σε χρόνο ντε τε..."

 

[coconut]

Επιστρεψαμε πριν 3 βδομαδες απο ενα διμηνο ταξιδι στη Μαδαγασκαρη με τα παιδια μας(7 και 10). Οχι μονο δεν ταλαιπωρηθηκαν, αλλα ηδη σχεδιαζουν το επομενο ταξιδι.

 

[happiness]

Συμφωνώ απόλυτα.
Πέρα από την πλάκα, καλό είναι οι γονείς να τα σκέφτονται αυτά.
Για να μην πω για τα διαολοστέλματα από τους άλλους επιβάτες: "Αχ τι χαριτωμένο το παιδάκι σας!" που σημαίνει: αει στο διάολο μούλικο μας γκάστρωσες τόσες ώρες, να σου πατήσω μια κλωτσιά να πας στο πιλοτήριο σε χρόνο ντε τε..."

Συμφωνώ απόλυτα. Διότι συνήθως τα παιχνίδια στον διάδρομο συνοδεύονται από διαπεραστικά τσιριχτά και με αστρονομική συχνότητα σύγκρουσης των παίδων με τα πόδια, χέρια ή ότι άλλο έχεις κάνει το λάθος να βγάλεις λίγο παραέξω από το κάθισμά σου. euapap λυπάμαι που σε στενοχωρώ, αλλά τα παιδιά δεν τα αφήνουμε αμολυτά στους διαδρόμους μέσα στο αεροπλάνο (παρόλο που ξέρω πως μπορεί να χρειαστεί να δώσεις μάχη για να μείνει ένα παιδί στην θέση του).

 

[KLEOPATRA]

Επιστρεψαμε πριν 3 βδομαδες απο ενα διμηνο ταξιδι στη Μαδαγασκαρη με τα παιδια μας(7 και 10). Οχι μονο δεν ταλαιπωρηθηκαν, αλλα ηδη σχεδιαζουν το επομενο ταξιδι.

Σας χαιρομαι coconut ειλικρινα!Αυτα ειναι...!
Πιστευω οτι και εκδρομη στην Αφρικη θα τους αρεσε πολυ.Ξερεις ολα αυτα για τα ζωα κ τις ζουγκλες που βλεπουν στο σχολειο-στα εργα -στα ντοκυμαντερ

 

[euapap]

Tώρα αυτό που λες το εννοείς σα θετικό ή σαν αρνητικό;
(αν και κρίνοντας από το emoticon, θεωρείς φυσιολογικό ο διάδρομος ενός αεροσκάφους να γίνεται παιδότοπος)

Σκέψου τι θα συνέβαινε σε περίπτωση ενός κενού αέρος με τις αεροσυνοδούς και τους φροντιστές να τρέχουν κατά μήκος του διαδρόμου...

έχεις δίκιο βλέποντας τη σκηνή, δεν ένιωσα ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Επίσης δεν μας είπαν και τίποτα. Οι υπεύθυνοι για την ασφάλεις του αεροσκάφους μας αντιμετώπιζαν χαμογελώντας.

Συμφωνώ απόλυτα.
Και σκέψου τι θα γινότανε αν το κενό είναι δυνατό και το παιδί καρφωνόταν με δύναμη στην οροφή σε στυλ Κρανιδιώτη. Από το λαιμό και κάτω μέσα στην καμπίνα και το κεφάλι έξω να περιστρέφεται σαν προβολέας περιπολικού. (αλήθεια πόσοι είχαν σκοτωθεί μέσα σε εκείνο το αεροπλάνο-πλυντήριο - 1000 στροφές το λεπτό στίψιμο, επειδή δεν φορούσαν τις ζώνες τους???)

Πέρα από την πλάκα, καλό είναι οι γονείς να τα σκέφτονται αυτά.
Για να μην πω για τα διαολοστέλματα από τους άλλους επιβάτες: "Αχ τι χαριτωμένο το παιδάκι σας!" που σημαίνει: αει στο διάολο μούλικο μας γκάστρωσες τόσες ώρες, να σου πατήσω μια κλωτσιά να πας στο πιλοτήριο σε χρόνο ντε τε..."

πέρα από την πλάκα;;;; (ήταν αστείο δηλαδή αυτό;
μούλικο... κλωτσιά στο παιδάκι;;

 

[traveladdict]

Ναι τόσα ανέκδοτα που κυκλοφορούν σχετικά δεν σε πείραξαν, αυτό σε πείραξε!!!
Ξέρεις πόσοι θέλουν να δώσουν κλωτσιές???? Μη το παίρνεις προσωπικά. Δεν τόγραψα για το δικό σου. Τόγραψα για να καταλάβουμε όλοι οι γονείς ότι αυτό που είναι το κέντρο του σύμπαντος για μας, για άλλους είναι ένα αδιάφορο, αντιπαθητικό και ενοχλητικό πλάσμα.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που κρατούσα τον δικό μου περιορισμένο. Οι άλλοι οι λόγοι είχαν να κάνουν με το σεβασμό προς τους άλλους επιβάτες.

 

[Pandora]

Με αφορμή τα παραπάνω, θυμήθηκα σχετική σκηνή με τον γιό μου (4 χρονών τότε-πρώτο του ταξίδι) σε πτήση για Θεσ/κη.
Γεμάτο το αεροπλάνο, καθόμαστε στις θέσεις και για να τον απασχολήσω, ξεφυλλίζουμε μαζί τα προσπέκτους...
Ο μικρός όλο απορίες ρωτάει το ένα, ρωτάει το άλλο, οι υπόλοιποι επιβάτες χαμογελούν (είναι και νοστιμούλης!), η πτήση έχει ξεκινήσει, μέχρι που φθάνουμε στην εικόνα της σωστικής λέμβου...
-Μαμά, πού είναι η βαρκούλα ?
-Εδώ είναι, κλειστή...
-Και γιατί δεν ανοίγει η βαρκούλα ?
-Αν πέσει το αεροπλάνο ανοίγει η βαρκούλα στη θάλασσα, μπαίνουμε όλοι μέσα και φθάνουμε σιγά-σιγά στη στεριά...
Τι ήταν να το πω... τέτοιος ενθουσιασμός από τον μικρό
-Αχ και γιατί δεν πέφτει το αεροπλάνο, πότε θα πέσει το αεροπλάνο ? Έλα βρε μαμά να πέσει το αεροπλάνο, να πάμε βόλτα...
Οι συνεπιβάτες στην αρχή χαμογελούσαν, μετά άρχισαν να στραβοκαταπίνουν και να στραβοκοιτάζουν το αγγελούδι μου, που όλο χαρά ήθελε κι άλλο σασπένς...
Δεν ξέρω τι μουρμούριζαν μέσα τους (φαντάζομαι), ξέρω ότι μόλις προσγειωθήκαμε έβαλα στα πόδια μου φτερά κι εξαφανιστήκαμε σε χρόνο dt...
Καλά που το ταξίδι ήταν σύντομο...:

ΥΓ. Και όχι...το παιδί μου δεν το λένε Τοτό...

 

[nera_gr]

-Αχ και γιατί δεν πέφτει το αεροπλάνο, πότε θα πέσει το αεροπλάνο ? Έλα βρε μαμά να πέσει το αεροπλάνο, να πάμε βόλτα...

Το αγγελούδι σου έκανε την πτήση άνω κάτω! Αν ήταν και κανένας φοβιτσιάρης ή προληπτικός, 500 πατερημά θα είπε εκείνη τη μέρα!

 

[Pandora]

Το αγγελούδι σου έκανε την πτήση άνω κάτω! Αν ήταν και κανένας φοβιτσιάρης ή προληπτικός, 500 πατερημά θα είπε εκείνη τη μέρα!

Χώρια πόσες φορές θα είχε αναστήσει τον Ηρώδη...