Παιδια και πολυωρα αεροπορικα ταξιδια.

[Rosa]

Δεκέμβρης του '09, και βάζουμε πλώρη για Βιρμανία.
Αθήνα-Σιγκαπούρη 10,5 ώρες
στοπ όβερ 3
Σιγκαπούρη-Γιαγκόν 2,50
Στη διάρκεια του πρώτου σκέλους, η ούτε 8 χρονών κόρη μας ούτε που ακούστηκε...Έπαιζε παιχνίδια, έβλεπε ταινίες, έφτιαχνε την κουβερτούλα της, απολάμβανε το φαγητό της, είχαμε ξεχάσει πως είχαμε παιδί. Μόνο μια φορά για τουαλέτα σηκώθηκε το καημένο...Κάπου στο δεκάωρο, λέω εγώ, ωχ ωχ ωχ, πώς να της πω τώρα ότι έχουμε πολύυυυυ ακόμα για να φτάσουμε, βάλε τόσες ώρες αναμονή, βάλες κι άλλες τόσες πτήση...Της το λέω λοιπόν, ξέρεις αγαπούλα μου, το και το, δε φτάνουμε ακόμα, θα περιμένουμε τόσο και μετά έχουμε κι άλλο αεροπλάνο...Η αντίδραση της μικρής ήταν να τιναχτεί όρθια από χαρά και να φωνάξει: 'Yes! Γουστάρω!'
Περιττό να πω ότι όλο το υπόλοιπο ταξιδάκι βγήκε επίσης λουκούμι!
Όσο για την πτήση της επιστροφής, καθότι Πρωτοχρονιά, το αεροπλάνο είχε δεν είχε ένα 20% πληρότητα, όπερ εσήμαινε πως μπορούσαμε να πιάσουμε από τρεις θέσεις ο καθένας, σύνολο εννιά, και να κοιμηθούμε για κάνα οχτάωρο...

Συμπέρασμα: παίρνετε τα παιδιά σας μαζί σας. Έχουν πολύ μεγαλύτερες αντοχές από εσάς...

 

[joela]

Εμείς δεν έχουμε κάνει πολύωρο ταξίδι ούτε το παιδί μου είναι χρονών.Ομως όταν πήγαμε Ρώμη, η πτήση είχε ακύρωση και φύγαμε την άλλη μέρα.Μέχρι όμως να μας το πούν είχαμε 8 ώρες αναμονή.Ο μικρός δε χαμπάριασε.Μαμ κάκα νανι.Και στη Ρώμη μετά,ενώ το τραβούσαμε όλη μέρα μια στο καρότσι μια στο μάρσιππο,δεν έβγαλε κιχ 4 μέρες.Μες την καλή χαρά το χρυσό μου.

 

[Panagiota^]

Σε λίγο θα δοκιμάσουμε εμείς με τη 11χρονη κόρη μας, 8ωρη πτήση. Το πρόγραμμα προβλέπει (αδυσώπητη, αμείλικτη μάνα) 3-4 ώρες επαναλήψεις στα Αγγλικά (έχει προηγηθεί συμφωνία). Βάλε και σνακ, φαγητό, αναψυκτικά κλπ. Δεν ξέρω αν το 747 της ΒΑ έχει ατομική οθόνη, όπως πχ. της Κατάρ ή της Ταιλανδ. Αισιοδοξούμε......

Συγγνώμη εννοείς πως στην διαδρομή την αεροπορική κατά τη διάρκεια των διακοπών των παιδιών θα βάλετε το κακόμοιρο το παιδάκι να κάνει επανάληψη Αγγλικών; Ω, μα σας παρακαλούμε εμείς οι καθηγητές, μη τα κάνετε να μισήσουν τη γλώσσα που με τόσο μεράκι και αγάπη προσπαθούμε να τα κάνουμε να αγαπήσουν! Οι διακοπές είναι διακοπές και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΜΑ! Φωνάζουν στα συνέδρια, στα σεμινάρια οι εκπαιδευτές μας, στις διακοπές τα παιδιά πρέπει να παίξουν, να φωνάξουν, να ξεδώσουν γιατί ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ! ΟΚ, 2-3 μέρες πριν ξαναξεκινήσει το σχολείο, κάνουμε τις επαναλήψεις μας αλλά ο υπόλοιπος χρόνος είναι ολόδικός τους! Δώστε τους να ασχοληθούν με κάτι δημιουργικό, όπως κουίζ, παιχνίδι, σταυρόλεξο στα αγγλικά, αλλά μόνο εάν το θέλουν. Αφήστε τα να έχουν 2-3 διαλείμματα μες το χρόνο ξεγνοιασιάς, όπως το επιβάλλει η ηλικία τους!

 

[meli]

Καθε ηλικια νομιζω εχει τα δικα της ¨τρικ". Συμβουλες απο εμπειρια δεν εχω να δωσω για αυτες τις ηλικιες...η κορη μου ειναι μολις 3. Ξεκινησε απο μικρη 11 μηνων πολυωρες πτησεις κι εκεινο που εχω παρατηρησει οτι οι βραδινες ειναι πιο ευκολες! το 10ωρο Κουβα-Λονδινο το ονειρευτηκε... Προτιμηστε βραδινη πτηση για να κοιμηθει! Κατι άλλο που παρατηρω στους ξενους ειναι οτι τα εχουν μονιμως απασχολημενα.Παιχνιδια,ζωγραφικη,βιβλια....παρτε μαζι σας τα παιχνιδια που την ευχαριστουν. Αν κια νομιζω οτι τα παιδια ειναι πιο καλοβολα απο εμας! Οταν φτασαμε Σευχελλες ο πατερας ειχε απιστευτη γκρινια απο την κουραση!! Εγω και η μικρη ειμαστε μια χαρα!!

 

[renata]

Δεκέμβρης του '09, και βάζουμε πλώρη για Βιρμανία.
Αθήνα-Σιγκαπούρη 10,5 ώρες
στοπ όβερ 3
Σιγκαπούρη-Γιαγκόν 2,50
Στη διάρκεια του πρώτου σκέλους, η ούτε 8 χρονών κόρη μας ούτε που ακούστηκε..

σε ποιόν να έμοιασε...δε ποιόν...

 

[KLEOPATRA]

Καθε ηλικια νομιζω εχει τα δικα της ¨τρικ". Συμβουλες απο εμπειρια δεν εχω να δωσω για αυτες τις ηλικιες...η κορη μου ειναι μολις 3. Ξεκινησε απο μικρη 11 μηνων πολυωρες πτησεις κι εκεινο που εχω παρατηρησει οτι οι βραδινες ειναι πιο ευκολες! το 10ωρο Κουβα-Λονδινο το ονειρευτηκε... Προτιμηστε βραδινη πτηση για να κοιμηθει! Κατι άλλο που παρατηρω στους ξενους ειναι οτι τα εχουν μονιμως απασχολημενα.Παιχνιδια,ζωγραφικη,βιβλια....παρτε μαζι σας τα παιχνιδια που την ευχαριστουν. Αν κια νομιζω οτι τα παιδια ειναι πιο καλοβολα απο εμας! Οταν φτασαμε Σευχελλες ο πατερας ειχε απιστευτη γκρινια απο την κουραση!! Εγω και η μικρη ειμαστε μια χαρα!!

Ετσι νομιζω και γω τελικα.Τα παιδια βλεπουν την ολη εμπειρια με το αεροπλανο πολυ διασκεδαστικη ..εκτος αν σου τυχει παιδι που να φοβαται το αεροπλανο.Οι μεγαλοι ειναι που αρχιζουν τη γκρινια.
Επισης τα μωρακια-παντα βεβαια εχοντας σαν δεδομενο να ειναι καλοβολα ,γιατι ενα πολυ γκρινιαρικο μωρο δεν ρισκαρεις να το παρεις πουθενα-αντιδρουν καλυτερα σε ενα πολυωρο ταξιδι εφοσον ειναι μονο μαμ ,κακα και νανι.

 

[coconut]

Kι εμεις παιρνουμε τα παιδια μας καθε χρονο σε πολυωρα ταξιδια.
Την πρωτη φορα η κορη μου ηταν δυο και ο γιος μου πεντε και ταξιδεψαμε μεχρι Ινδονησια.Τα επομενα χρονια ακολουθησαν, Ταυλανδη ,Λαος,Σρι Λανκα και παλι Ινδονησια.Δεν ειχαμε κανενα ιδιαιτερο προβλημα μαζι τους γιατι ηταν συνεχως απασχολημενα.Η θα χαζευαμε εξω απο το παραθυρο,θα βλεπανε καμια ταινια, κατι θα τρωγανε και περναγε η ωρα. Προς το τελος του ταξιδιου υπηρχε μια γκρινια ,αλλα τιποτα το φοβερο.Τα παιδια ειναι πολυ ανθεκτικα και προσαρμοζονται ευκολα.

 

[varioAthens]

Ακόμα δεν έχω τολμήσει να πάρω τα παιδιά μαζί γιατί είναι πολύ μικρά, αλλά θα σου πώ πώς ένιωθα εγώ κάθε φορά που ταξίδευα με τους γονείς. ΥΠΕΡΟΧΑ! Με έπαιρναν μαζί από 10 χρονών και μάλιστα σε ταξίδια εκτός Ευρώπης με πολύωρες πτήσεις.
Δεν ένιωθα ποτέ κούραση και βαρεμάρα. Βέβαια, είχα (και εξακολουθώ να έχω) τρέλα με την όλη διαδικασία: αεροδρόμιο, check-in, η καθιερωμένη βόλτα στα duty free (τότε δεν υπήρχαν και τόσα μαγαζιά όπως τώρα), η ιεροτελεστία του ταξιδιού: φαγητό (μου φαινόταν νόστιμο ακόμα και το φαγητό του αεροπλάνου), ταινία (είχα τρομερό ενθουσιασμό γιατί τότε έβλεπα και ταινίες που ακόμα δεν είχαν έρθει στην Ελλάδα) και μετά βιβλία, μουσική από το γουόκμαν (είπαμε, είμαι παλιά καραβάνα), περιοδικά, λίγος ύπνος (μάλιστα βολευόμουν πολύ πιο εύκολα από τους γονείς στη στενή θέση του αεροπλάνου)...και τρομερή ανυπομονησία!!!
Θυμάμαι ότι ενώ στο σπίτι μπορεί να γκρίνιαζα για διάφορα πράγματα, στο ταξίδι γινόμουν μία μικρή κυρία σοβαρή, υπομονετική και δεν δημιουργούσα κανένα πρόβλημα!

 

[KLEOPATRA]

Ακόμα δεν έχω τολμήσει να πάρω τα παιδιά μαζί γιατί είναι πολύ μικρά, αλλά θα σου πώ πώς ένιωθα εγώ κάθε φορά που ταξίδευα με τους γονείς. ΥΠΕΡΟΧΑ! Με έπαιρναν μαζί από 10 χρονών και μάλιστα σε ταξίδια εκτός Ευρώπης με πολύωρες πτήσεις.
Δεν ένιωθα ποτέ κούραση και βαρεμάρα. Βέβαια, είχα (και εξακολουθώ να έχω) τρέλα με την όλη διαδικασία: αεροδρόμιο, check-in, η καθιερωμένη βόλτα στα duty free (τότε δεν υπήρχαν και τόσα μαγαζιά όπως τώρα), η ιεροτελεστία του ταξιδιού: φαγητό (μου φαινόταν νόστιμο ακόμα και το φαγητό του αεροπλάνου), ταινία (είχα τρομερό ενθουσιασμό γιατί τότε έβλεπα και ταινίες που ακόμα δεν είχαν έρθει στην Ελλάδα) και μετά βιβλία, μουσική από το γουόκμαν (είπαμε, είμαι παλιά καραβάνα), περιοδικά, λίγος ύπνος (μάλιστα βολευόμουν πολύ πιο εύκολα από τους γονείς στη στενή θέση του αεροπλάνου)...και τρομερή ανυπομονησία!!!
Θυμάμαι ότι ενώ στο σπίτι μπορεί να γκρίνιαζα για διάφορα πράγματα, στο ταξίδι γινόμουν μία μικρή κυρία σοβαρή, υπομονετική και δεν δημιουργούσα κανένα πρόβλημα!

Εισαι πολυ τυχερη που οι γονεις σου ειχαν ταξιδιωτικη παιδεια γιατι οι δικοι μου γονεις δυστυχως ειχαν το κλασσικο ...δεν παμε πουθενα πλην του χωριου και του εξοχικου.Οποτε δεν βλεπω γιατι να μην κανεις το βημα να ξεκινησεις και συ τα πολυωρα ταξιδια με τα παιδακια σου.Αν σου εχουν μοιασει ,ολα μια χαρα θα πανε.

 

[amsterdam]

Εισαι πολυ τυχερη που οι γονεις σου ειχαν ταξιδιωτικη παιδεια γιατι οι δικοι μου γονεις δυστυχως ειχαν το κλασσικο ...δεν παμε πουθενα πλην του χωριου και του εξοχικου.

Δυστυχώς και μένα οι γονείς μου ήταν και είναι αυτής της φιλοσοφίας.

 

[varioAthens]

Εισαι πολυ τυχερη που οι γονεις σου ειχαν ταξιδιωτικη παιδεια γιατι οι δικοι μου γονεις δυστυχως ειχαν το κλασσικο ...δεν παμε πουθενα πλην του χωριου και του εξοχικου.Οποτε δεν βλεπω γιατι να μην κανεις το βημα να ξεκινησεις και συ τα πολυωρα ταξιδια με τα παιδακια σου.Αν σου εχουν μοιασει ,ολα μια χαρα θα πανε.

Σε ευχαριστώ KLEOPATRA! Το θέμα είναι ότι η μεγάλη μου που είναι 3 ετών είναι πολύ υπερκινητική Πέρσι την έβαλα σε αεροπλάνο για 40΄ πτήση και ήταν οριακά πριν "εκραγεί" και να φανταστείς ότι είχαμε μαζί τα βιβλία της, ζωγραφιές κ.λ.π. κ.λ.π.. Ο δε μικρός είναι ακόμα βρέφος!

 

[orbit]

Πάντως, και εγώ περιμένω με ανυπομονησία τα 3.5 χρονών μικρά μου να μεγαλώσουν λίγο ακόμα για να αρχίσουμε τις ταξιδιωτικές μας βόλτες.