katkats
Moderator
- Μηνύματα
- 10.010
- Likes
- 13.027
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν. Αμερική
by @Gin Tonic
Μείναμε στο Il sorriso που βρίσκεται στη Via Duomo 193, δηλαδή 5' περπάτημα από το Di Matteo. Το είχαμε βρεί στο βοοκινγκ ντοτ κομ και μας άρεσε η τοποθεσία. Στείλαμε εμαιλ η τιμή ήταν ακόμη καλύτερη και έτσι το κλείσαμε. Το δωμάτιο ήταν τεράστιο σε δύο επίπεδα με εσωτερική σκάλα και ένα μικρό μπαλκόνι. Κάτω ψυγείο και σαλόνι –πάνω υπνοδωμάτιο και μπάνιο. Για πρωινό όλα τα (τρία) δωμάτια πηγαίναμε στην κουζίνα όπου η σπιτονοικοκυρά μας έδινε χυμό, καφέ, μαρμελάδες, κλασσικά πράγματα. Το ξενοδοχείο το δούλευε ένα γλυκύτατο μορφωμένο ζευγάρι μεσόκοπων ιταλών η Λάουρα και ο Μπρούνο που αγαπάνε τα ταξίδια και έρχονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Η Λάουρα λατρεύει τη θάλασσα, ο Μπρούνο το βουνό και καταλαβαίνεις αμέσως ποιος κερδίζει στην συζυγική αναμέτρηση. Τους γράψαμε δύο σελίδες με μέρη στην Ελλάδα που ή είχαν απορίες ή τους προτείναμε εμείς να πάνε. Έχουμε κρατήσει επαφή και τον Ιούνιο μας ρωτήσανε τη γνώμη μας για λοκέσιον και ασφάλεια του ξενοδοχείου τους στην Αθήνα. Ο Μπρούνο μιλάει γαλλικά και καθόλου αγγλικά, η Λάουρα χαρούμενα και χαριτωμένα ιταλοαγγλικά αλλά η συνεννόηση είναι δυνατή.
Τρίτη Μεγάλη
Μίζερο ξύπνημα σε μια βροχερή πόλη.
Πρωινό. Είδαμε στο worldtracer της Alitalia ότι οι βαλίτσες είχαν βρεθεί στη Ρώμη και ότι είχαν δοθεί σε μεταφορική προς παράδοση. Χασομερήσαμε αρκετά, περιμένοντας μάταια. Βγήκαμε έξω και κόβαμε βόλτες στη βροχή γύρω από το ξενοδοχείο. Θελήσαμε να χρεώσουμε την Αλιτάλια ομπρέλες, οι μαυρούληδες είχαν μπόλικες, αλλά δεν κουβαλάγαν ταμιακή. Μπήκαμε βρεγμένοι στον Duomo, που είναι τεράστιος και εντυπωσιακός και το θαύμα έγινε. Η Λάουρα από το χοτέλι μας πήρε και μας είπε ότι οι μ..άκες ήρθαν και αφήσαν τα πράγματα σε ένα μαγαζί ηλεκτρικών κάτω από το ξενοδοχείο. Ψυχική ανάταση.
Duomo
Αγκαλιές, τρυφερά λόγια, φανταστείτε, φίλησα τα σώβρακα μου σταυρωτά πολλές φορές, πάλι και πάλι, γενικά ένας έρωτας. Είχαμε χάσει τη μισή μέρα. Τώρα όμως ήμασταν έτοιμοι. Ξεχυθήκαμε αλαλάζοντας στην πόλη σαν αιμοσταγείς κουρσάροι.
Η θέα από το μπαλκόνι μας. Ο δρόμος φιλοξενούσε πολλά μαγαζιά με είδη γάμου.
Πήραμε την Via San Biagio dei Librai. Αυτή είναι η Spaccanapoli (σχίσιμο, σπάσιμο), ένα από τα τρία αρχαία decumani της Νάπολης. Αλλάζει δυο ακόμα ονόματα, έχει πλήθος αξιοθέατων και ονομάζεται έτσι γιατί φαίνεται σαν μαχαιριά όταν κοιτάς τη Νάπολη από ψηλά.
Το Vomero αχνοφαίνεται στο βάθος.
Do I know him?
Αυτό είναι από άλλο θέμα.
Κάτσαμε και ήπιαμε καφέ στην Piazza Carita. Brazilian και nozziolato.
Brazilian
Μετά αφού ξεκουραστήκαμε λίγο μπήκαμε στην τεράστια Galleria Umberto Ι
Και συνεχίσαμε:
Teatro San Carlo
Piazza del Plebiscito,
και απέναντι το Palazzo Reale
και Castel Nuovo
Γυρνώντας προς το ξενοδοχείο περιηγηθήκαμε στην περιοχή που βρίσκεται το Πανεπιστήμιο, μια ενδιαφέρουσα περιοχή.
Το βράδυ, κάτω απο καταρρακτώδη βροχή πήγαμε στην πιτσαρία Da Michele ο οποίος ήταν φίσκα με καμιά σαρανταριά άτομα απέξω να περιμένουν στη βροχή για τραπέζι. Η πιτσαρία Da Michele κάνει μόνο δύο πίτσες και τίποτα άλλο. Margarita και marinara. Η marinara είναι η πίτσα του ψαρά, χωρίς όμως ψάρι και κυρίως χωρίς τυρί. Τι έχει; Ζύμη και μία κόκκινη σάλτσα, με σκόρδο και ρίγανη. Πήραμε για το ξενοδοχείο με την αστρονομική τιμή των 7 ευρώ ...τα πάντα που είχε να προσφέρει το μαγαζί. Ο Di Matteo κερδίζει στα σημεία. Για να καταλάβετε, σήμερα η διατροφή μας, μας κόστισε 12 ευρώ (+arancini το μεσημέρι). Τα δύο άτομα.
Last edited: