Κομόρες Τανζανία Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει (Κομόρες-Τανζανία), μόνο μη κάτσουμε άλλο σπίτι…

[hydronetta]

Να είσαι καλά Παναγιώτη , με την υπεροχη αφηγηση και τις τέλειες φωτογραφίες μου εφτειαξες το απογευμα ( είμαι και στη δουλειά και πλήττω )

Εγώ να δεις πόσο καλή ψυχοθεραπεία κάνω στον εαυτό μου ανακαλώντας τις μνήμες

 

[dim kyr]

Εγώ να δεις πόσο καλή ψυχοθεραπεία κάνω στον εαυτό μου ανακαλώντας τις μνήμες

Εσύ προσωπικά δεν δικαιούσαι να ομιλείς, απλά λίγη υπομονή μερικούς μήνες κάνε και η φωτογραφική μηχανή θα πάρει πάλι φωτιά.
Σε ευχαριστούμε τροφαντό γουρούνι για τις φωτογραφίες σου. Οπως πάντα άψογες.

 

[hydronetta]

Εσύ προσωπικά δεν δικαιούσαι να ομιλείς, απλά λίγη υπομονή μερικούς μήνες κάνε και η φωτογραφική μηχανή θα πάρει πάλι φωτιά.
Σε ευχαριστούμε τροφαντό γουρούνι για τις φωτογραφίες σου. Οπως πάντα άψογες.

Αυτό που αναρωτιέμαι είναι αν το ξενοδοχείο της φωτογραφίας θα πάρει πιστοποίηση αστεριών "dim kyr" κατά το πρότυπο michelin

 

[dim kyr]

Αυτό που αναρωτιέμαι είναι αν το ξενοδοχείο της φωτογραφίας θα πάρει πιστοποίηση αστεριών "dim kyr" κατά το πρότυπο michelin

Οχι. Λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να το κατατάξω στην ειδική κατηγορία dimοξενοδοχείων. Οι λόγοι είναι πολύ απλά διότι διέκρινα κάποια στοιχεία λουσάτης, άσκοπης και υπερβολικής πολυτέλειας (διέθετε πόρτες, παράθυρα κλπ) τα οποία του αφαιρούν αυτόματα το δικαίωμα ένταξής του στην λίστα. Λυπούμεθα. Ισως μια δεύτερη προσπάθεια -ίσως στην Ινδία αυτήν την φορά-, φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

 

[isabelle]

Γουρουνάκι μου, κέντησες! Όσο για τη συνάντηση με τα αγριόσκύλα, μάλλον δεν έχεις ακόμα αντιληφθεί το μέγεθος της τύχης σας. Τέσσερα σαφάρι έχω κάνει σε Μποτσουάνα, Ναμίμπια, Νότια Αφρική και Κένυα και δεν έχω δει ούτε δείγμα από μακριά. Κι εσύ να γυρίσεις με τέτοιο πορτρέτο!!! Μέρες θα κάνω να συνέλθω από τη ζήλεια μου!:russianroulette:

 

[hydronetta]

Ομολογώ ότι και τις δύο φορές είδαμε αγριόσκυλα. Η πρώτη ήταν και η εντυπωσιακότερη γιατί περιείχε και... γεύμα. Δυστυχώς εμείς στο δεύτερο τζιπ χάσαμε τη στιγμή της επίθεσης. Οι υπόλοιποι το είδαν ΚΑΙ αυτό. Επίσης χόρτασα καμηλοπαρδάλεις, ζέβρες, ιπποπόταμους και επιτέλους είδα και λιοντάρια που δεν είχα δει στη Ν.Αφρική.
Η φύση του Σέλους είναι πολύ ενδιαφέρουσα υποθέτω εντελώς διαφορετική από εκείνη του Σερενγκέτι

 

[malysa]

Γουρουνάκι μου, κέντησες! Όσο για τη συνάντηση με τα αγριόσκύλα, μάλλον δεν έχεις ακόμα αντιληφθεί το μέγεθος της τύχης σας. Τέσσερα σαφάρι έχω κάνει σε Μποτσουάνα, Ναμίμπια, Νότια Αφρική και Κένυα και δεν έχω δει ούτε δείγμα από μακριά. Κι εσύ να γυρίσεις με τέτοιο πορτρέτο!!! Μέρες θα κάνω να συνέλθω από τη ζήλεια μου!:russianroulette:

Τελικά είμασταν όντως τυχεροί με τα αγριόσκυλα...
όταν τα πρωτοείδαμε, το ίδιο μας είπαν και οι οδηγοί μας (πολύ σπάνιο κάποιος να τα δει). Εγώ ως συνήθως καχύποπτη, σκέφθηκα ότι υπερβάλουν με σκοπό τον εντυπωσιασμό του τουρ...:roll:
Φάνηκαν εντελώς εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία (δεν ενοχλήθηκαν όταν τα πλησιάσαμε αρκετά κοντά, ειδικά στο ποτάμι).

Να προσθέσω για τα Αφρικανικά άγρια σκυλιά (Lycaon pictus):
Η ονομασία τουs προέρχεται από το ελληνικό «Λύκος» & το λατινικό «βαμμένο».
Είδος προς εξαφάνιση, με συνολικό πληθυσμό πλέον να μην ξεπερνά τα 5.000.

Έχουν πολύ ασυνήθιστο κοινωνικό σύστημα. Μόνο το κυρίαρχο ζευγάρι ζευγαρώνει και δίνει απογόνους. Τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης συμμετέχουν στην φροντίδα και το τάισμα των μικρών και της μητέρας. Όταν επιστρέφουν από το κυνήγι, ταΐζουν τα μικρά με αναγωγή της τροφής από τον οισοφάγο τους.

Κυνηγάνε και τρώνε ζωντανά τα θηράματα (μεσαίου προς μεγάλου μεγέθους), κυρίως γαζέλες, ιμπάλας, warthog, αντιλόπες και σπάνια ζέβρες. Για το λόγο αυτό έχουν εχουν επικριθεί για τη σκληρή μέθοδος θανάτωσης.

 

[YBONNH]

Οταν , σε ανυποπτο χρονο, ειπα οτι ηθελα να ταξιδεψω στην Τανζανια, δεν θυμομουνα πως αυτο το ταξιδι σας περιελαμβανε και Τανζανια...
Ευχαριστω παααααρα πολυ για τις πληροφοριες, τις φωτογραφιες, τις λεπτομερειες και κυριως για την αμεση ανταποκριση

 

[hydronetta]

Kεφ.12: Κι αν θα μας φάνε τ’άγρια θηρία… (Selous Game Reserve, Μέρος IΙI)

Η τελευταία μέρα παραμονής μας στο Selous περιελάμβανε μια επανάληψη του αρχικού safari με jeep.

Ξεκινήσαμε με την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε να εντοπίσουμε περισσότερα ζώα αυτή τη φορά κι ομολογώ ότι η ημερήσια βόλτα μας αποζημίωσε.

Εκτός των καμηλοπαρδάλεων, των impala και των ζεβρών που περίσσευαν καταφέραμε:

- να βρεθούμε κοντά σε ομάδα ιπποποτάμων που μακαρίως πλατσούριζαν στο νερό

- να ξανασυναντηθώ με τον κροκόδειλο που λες και δεν μετακίνηθηκε ρούπι από κει που τον είχα αφήσει την πρώτη μέρα και που με μισό μάτι με ζύγιαζε πάλι ως πιθανό γεύμα. Kροκόδειλο είδα κι αργότερα, αρκετά ευμεγέθη, ο οποίος έσπευσε να χαθεί στα νερά της λίμνης μόλις προσπάθησα να τον προκαλέσω με την παρουσία μου

- να συναπαντηθούμε με μια μικρή αγέλη ελεφάντων που ξεδιψούσαν στη λίμνη ή μετά το λασπόλουτρο ξύνονταν πάνω στους κορμούς των δένδρων και έδειξαν να ενοχλούνται από τη παρουσία των jeep κουνώντας απειλητικά τα κεφάλια και τις προβοσκίδες τους

- να εντοπίσουμε μια μοναχική ύαινα που μόλις της χαλάσαμε την σιέστα απομακρύνθηκε άρον άρον

- να βρούμε αγέλες λιονταριών σε σκηνές οικογενειακής ευτυχίας με τα λιονταράκια να χαριεντίζονται παιχνιδιάρικα με τις θηλυκές. Οι οδηγοί μας οδήγησαν σε απόσταση αναπνοής κι από ένα μοναχικό νεαρό αρσενικό λιοντάρι που αναπαυόταν στη σκιά από τη ζέστη της μέρας

- να προσπεράσουμε μια μοναχική λέαινα που χαλάρωνε λαχανιασμένη από το πρόσφατο κυνήγι. Στο λάφυρό της, ένα γκνου σε μεταθανάτια ακαμψία, έχασκε ένα τεράστιο κενό στη κοιλιά του. Προφανώς η θηλυκιά ανέμενε την υπόλοιπη αγέλη για να μοιραστεί το γεύμα.

Τα όρνια ήδη έσερναν τρελό χορό στα κλαδιά των δέντρων πέριξ του πτώματος έτοιμα να κατασπαράξουν τα απομεινάρια

Η μέρα περιελάμβανε πικ νικ παραλιμνίως μόνο που αυτή τη φορά οι οδηγοί μας έδειχναν ελαφρά ανήσυχοι κι όχι αναίτια. Ούτε ένα χιλιόμετρο μακρυά μας βρίσκονταν διάσπαρτες αγέλες λιονταριών. Κάτι που αγνοούσα κι εγώ σαν απομακρύνθηκα από την ομήγυρη προς αναζήτηση υπαίθριας τουαλέτας (καθώς Αφρική άνευ ολίγης διάρροιας δεν λέει).

Ο δρόμος της επιστροφής το απόγευμα προς το camp μου φάνηκε μαρτυρικός. Αναζητούσα λύτρωση σε μια στάλα στερεού εδάφους από εκείνο το ανελέητο ανεβοκατέβασμα στο jeep.
Το μαρτύριο όμως παρατάθηκε καθώς στο δρόμο μας βρέθηκε ένας ελέφαντας ο οποίος δεν έδειξε πρόθυμος να μεριάσει για να διαβούμε, αντιθέτως πήρε θέση πανέτοιμος για ολομέτωπη σύγκρουση. Όπου φύγει φύγει εμείς (διότι με το παχύδερμο δεν τα βαζεις) κάνοντας παρακάμψεις επί παρακάμψεων για να φτάσουμε κατάκοποι τελικά στο camp.

Δεν έχασα την ευκαιρία να χαλαρώσω το ταλαιπωρημένο μου κορμί αγναντεύοντας για τελευταία φορά τη θέα προς το ποτάμι μ’εναν μοναχικό ιπποπόταμο να επιδεικνύει εκτός νερού όλο μεγαλοπρέπεια τους τεράστιους χαυλιόδοντες

Τα πορφυρά χρώματα εναλλάσονταν με τα μαβιά στον καμβά τ’ουρανού κι η ψυχή αφηνόταν στη θωπεία των ήχων της νυχτερινής σαβάνας.

Όλα τα όμορφα όμως οφείλουν να έχουν ένα τέλος για να διατηρούν τη γοητεία τους στη μνήμη μας κι εμείς το επόμενο πρωί ετοιμάσαμε τις αποσκευές μας για τον επόμενο σταθμό: το νησί των μπαχαρικών, την Ζανζιβάρη.

 

[_antonis_]

Αφρική.... Αχ.... Αυτά...

 

[hydronetta]

Αφρική.... Αχ.... Αυτά...

Βάλε ότι βρέχει τώρα στην Αθήνα και έχει μια ψύχρα... το αχ βαχ είναι διπλό

 

[_antonis_]

Βάλε ότι βρέχει τώρα στην Αθήνα και έχει μια ψύχρα... το αχ βαχ είναι διπλό

:xmas_biggrin::xmas_biggrin::xmas_biggrin: είσαι φοβερός!