amantab
Member
- Μηνύματα
- 133
- Likes
- 47
- Επόμενο Ταξίδι
- Όπου γης και πατρίς...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γη του Πυρος
Καθώς το αεροπλάνο έφτανε, αντίκρυσα μια χώρα πλημμυρισμένη. Αυτή ήταν και η πρώτη μου αίσθηση από την Ολλανδία! Προσγειωθήκαμε στο Άμστερνταμ και μαζί με μία συνοδοιπόρο και συμφοιτήτριά μου κατευθυνθήκαμε προς τα τραίνα (ο σταθμός των οποίων βρίσκεται στον χώρο του αεροδρομίου) και βγάλαμε εισητήριο για Λάιντεν (Leiden), την φοιτητούπολη που θα μέναμε, 20 λεπτά περίπου από το Άμστερνταμ. Η διαδρομή μου φάνηκε απίστευτη. Τεράστιες καταπράσινες εκτάσεις που χωριζόντουσαν μεταξύ τους από μικρά κανάλια, γεμάτες με μαλλιαρά πρόβατα, αγελάδες που έτρωγαν πρασινάδα, άλογα και πόνυ. Φτάνοντας στο Λάιντεν έπρεπε να βιαστούμε γιατί είχαμε αργήσει στο ραντεβού μας για την υπογραφή του συμβολαίου του σπιτιού. Πτώματα και οι δύο από το ταξίδι (η πτήση μας ήταν μέσω Λονδίνου όπου πολλά τραγελαφικά συνέβησαν) και κουβαλώντας η καθεμία το μισό σπιτικό μαζί της (το παραδέχομαι,ρούχα και παπούτσια ήταν..), δεινοπαθήσαμε μέχρι να βρούμε το αρμόδιο γραφείο. Τότε διαπίστωσα και για πρώτη φορά ότι η Ολλανδία μάλλον δεν δίνει και πολύ σημασία στον τουρισμού, αφού οι χάρτες, οι ταμπέλες, το γραφείο πληροφοριών και το γραφείο τουριστών, όλα μα όλα ανέφεραν τα πάντα στα ολλανδικά!
Αφού υπογράψαμε το συμβόλαιο φύγαμε για την εστία. Μπαίνοντας στο δωμάτιο γνώρισα τη νέα μου συγκάτοικο που επίσης μόλις είχε φτάσει. Η εστία περιτριγυρίζεται από γκαζόν και η τεράστια τζαμαρία του σαλονιού μου βλέπει σε ένα κανάλι, γεμάτο πάπιες και κύκνους! Μπαίνοντας στο δωμάτιο, δυστυχώς διαπίστωσα ότι τα 150 ευρώ που σε υποχρέωναν να δώσεις για καθάρισμα και επισκευή του δωματίου πριν έρθεις, μάλλον έπιασαν αλλού τόπο. Η μοκέτα μας είχε τα πάντα πάνω, απο τρίχες μέχρι ξεχασμένα post-it, οι τοίχοι ήταν διακοσμιμένοι με δαχτυλιές, η κουζίνα καλλυμένη με ξεραμένο λάδι και το μπάνιο αχαρακτήριστο, με το καζανακι να τρέχει ασταμάτητα- πλέον λέω ότι είναι το φενγκ σούι μας, αφού η συνεχής ροή νερού σε ένα χώρο λένε ότι φέρνει ευεξία..Το αίτημά μας για αλλαγή δωματίου δεν έγινε δεκτό οπότε στρωθήκαμε στη δουλειά
Το πρωί της επόμενης μέρας βγήκαμε προς αναζήτηση ποδηλάτου. Οι παλαιότεροι μας συνέστησαν να πάμε σε μαγαζιά που πουλάνε μεταχειρισμένα ή κλεμμένα,για να βρούμε κάτι πιο οικονομικό, και έτσι έγινε. Ψάξαμε σε δυο τρία και βρήκε η καθεμία το ποδήλατο που ήθελε..οπότε βουρ για την πρώτη ποδηλατάδα στο Λάιντεν! Η πόλη είναι τυπική Ολλανδική, κανάλια, ποδηλατόδρομοι, σπίτια κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο με κεραμμυδωτές σκεπές. Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται το δημαρχείο, που το τεράστιο ρολόι του χτυπάει παίζοντας Μπαχ κάθε φορά που η ώρα δείχνει ακριβώς. Αριστερά και δεξιά του δημαρχείου, μέσα στα στενά βρίσκονται δύο πελώριες εκκλησίες, η Hoogladsche Kerk, χτισμένη το 15ο αιώνα και η Pieterskerk του 14ου αιώνα. Αφήσαμε τα ποδήλατά μας στο ποδηλατο-πάρκινγκ, και ανεβήκαμε στο Burcht, ένα φρούριο από το οποίο έχεις πανοραμική θέα της πόλης. Κατά μήκος του κενρικού καναλιού είχαν στήσει τη λαική αγορά, απ' όπου αγοράσαμε τηγανητό ψάρι με κάτι σαν σάλτσα σκόρδου, ένα από τα "γρήγορα φαγητά" των Ολλανδών, και λουλούδια. Διασχίσαμε την "Ερμού" του Λάιντεν, τον δρόμο με όλα τα μαγαζιά και κάτσαμε για καφέ σε μία από τις πολλές καφετέριες που έχουν πλωτές εξέδρες στο κανάλι.
Συμπληρώνοντας σχεδόν τέσσερις μήνες εδώ, διαπίστωσα δύο πράγματα. Ότι το Λάιντεν είναι κατά βάση μία ήρεμη φοιτητούπολη, με πάρα μα πάρα πολλούς Έλληνες! Οι ντόποιο περηφανεύονται για το πανεπιστήμιό τους, που θεωρείται το πρώτο της Ολλανδίας και στο οποίο είχε διδάξει και ο Einstein. Απο εδώ καταγόταν ο περίφημος Rembrant, και για τους λάτρεις της ηλεκτονικής μουσικής, από εδώ κατάγεται και ο Armin van Buuren. Αξίζει κάποιος να επισκευθεί το εθνολογικό μουσείο και το μουσείο του Μύλου, που στεγάζεται στον μεγαλύτερο από τους δύο κεντρικούς μύλους της πόλης. Όταν έχει καλό καιρό, αξίζει μία βόλτα στον βοτανικό κήπο, αλλά και στα στενάκια της πόλης για να θαυμάσει ορισμένα από τα υπέροχα κτίσματα που χρονολογούνται μεταξύ 14ου και 18ου αιώνα. Πολλά από αυτά στεγάζουν πλέον μπυραρίες και εστιατόρια, προσδίδοντάς τους ένα ιδιαίτερο στυλ. Η νυχτερινή ζωή δεν είναι πολύ έντονη, αλλά μπορείς τουλάχιστον να βγεις μεσοβδόμαδα για μια μπύρα..για όσους ζητάνε κάτι πιο έντονο, η Χάγη και το 'Αμστερνταμ βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
Τέλος, αν κάποιος επισκευθεί την Ολλανδία αρχές Οκτώμβρη, επιβάλεται να βρίσκεται στο Λάιντεν από το απόγευμα της 3ης έως το απόγευμα της 4ης Οκτωμβρίου. Οι ντόποιοι γιορτάζουν την απελευθέρωση της πόλης από τους Ισπανούς (3 Οκτωμβρίου 1574) και το γεγονός ότι ο Βασιλιάς για να τιμήσει την αντίστασή τους, ίδρυσε το πανεπιστήμιο του Λάιντεν. Αυτές τις δύο μέρες η πόλη αλλάζει πρόσωπο και ένα διήμερο πανηγύρι -χωρίς ενδιάμεσο σταματημό- ξεκινάει..ένα τεράστιο λούνα παρκ στήνεται και όλα τα μαγαζιά βάζουν κιόσκια στην είσοδό τους πουλώντας το καθένα την πραμάτεια του. Μπύρες, κρασί, φαγητό και γλυκά παραδοσιακά και μή, ξεπετάγονται από παντού. Μουσικές σκηνές στήνονται στις γωνίες της πόλης, στους κεντρικούς δρόμους και πάνω στα κανάλια. Ξημερώματα της 4ης Οκτωμβρίου οι αδελφότητες του πανεπιστημίου κανονίζουν διάφορες εκδηλώσεις και όταν ο ήλιος βγει για τα καλά γίνεται η παρέλαση, με άρματα και τους συμμετέχοντες να φοράνε παραδοσιακές στολές ή να είναι ντυμμένοι- τι άλλο- λουλούδια!
Τώρα που ο χειμώνας έχει αρχίσει να μπαίνει για τα καλά, και η θερμοκρασία δύσκολα φτάνει τους 1-2 βαθμούς, πίστες πατινάζ έχουν στηθεί στην πόλη. Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα είναι τέλεια και εγώ απολαμβάνω κάθε πρωι τον καφέ μου βλέποντας απο την τζαμαρία το παγωμένο κανάλι και το γρασίδι καλυμμένο με ένα στρώμα πάγου...που να ρθουν και τα χιόνια
Αφού υπογράψαμε το συμβόλαιο φύγαμε για την εστία. Μπαίνοντας στο δωμάτιο γνώρισα τη νέα μου συγκάτοικο που επίσης μόλις είχε φτάσει. Η εστία περιτριγυρίζεται από γκαζόν και η τεράστια τζαμαρία του σαλονιού μου βλέπει σε ένα κανάλι, γεμάτο πάπιες και κύκνους! Μπαίνοντας στο δωμάτιο, δυστυχώς διαπίστωσα ότι τα 150 ευρώ που σε υποχρέωναν να δώσεις για καθάρισμα και επισκευή του δωματίου πριν έρθεις, μάλλον έπιασαν αλλού τόπο. Η μοκέτα μας είχε τα πάντα πάνω, απο τρίχες μέχρι ξεχασμένα post-it, οι τοίχοι ήταν διακοσμιμένοι με δαχτυλιές, η κουζίνα καλλυμένη με ξεραμένο λάδι και το μπάνιο αχαρακτήριστο, με το καζανακι να τρέχει ασταμάτητα- πλέον λέω ότι είναι το φενγκ σούι μας, αφού η συνεχής ροή νερού σε ένα χώρο λένε ότι φέρνει ευεξία..Το αίτημά μας για αλλαγή δωματίου δεν έγινε δεκτό οπότε στρωθήκαμε στη δουλειά
Το πρωί της επόμενης μέρας βγήκαμε προς αναζήτηση ποδηλάτου. Οι παλαιότεροι μας συνέστησαν να πάμε σε μαγαζιά που πουλάνε μεταχειρισμένα ή κλεμμένα,για να βρούμε κάτι πιο οικονομικό, και έτσι έγινε. Ψάξαμε σε δυο τρία και βρήκε η καθεμία το ποδήλατο που ήθελε..οπότε βουρ για την πρώτη ποδηλατάδα στο Λάιντεν! Η πόλη είναι τυπική Ολλανδική, κανάλια, ποδηλατόδρομοι, σπίτια κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο με κεραμμυδωτές σκεπές. Στο κέντρο της πόλης βρίσκεται το δημαρχείο, που το τεράστιο ρολόι του χτυπάει παίζοντας Μπαχ κάθε φορά που η ώρα δείχνει ακριβώς. Αριστερά και δεξιά του δημαρχείου, μέσα στα στενά βρίσκονται δύο πελώριες εκκλησίες, η Hoogladsche Kerk, χτισμένη το 15ο αιώνα και η Pieterskerk του 14ου αιώνα. Αφήσαμε τα ποδήλατά μας στο ποδηλατο-πάρκινγκ, και ανεβήκαμε στο Burcht, ένα φρούριο από το οποίο έχεις πανοραμική θέα της πόλης. Κατά μήκος του κενρικού καναλιού είχαν στήσει τη λαική αγορά, απ' όπου αγοράσαμε τηγανητό ψάρι με κάτι σαν σάλτσα σκόρδου, ένα από τα "γρήγορα φαγητά" των Ολλανδών, και λουλούδια. Διασχίσαμε την "Ερμού" του Λάιντεν, τον δρόμο με όλα τα μαγαζιά και κάτσαμε για καφέ σε μία από τις πολλές καφετέριες που έχουν πλωτές εξέδρες στο κανάλι.
Συμπληρώνοντας σχεδόν τέσσερις μήνες εδώ, διαπίστωσα δύο πράγματα. Ότι το Λάιντεν είναι κατά βάση μία ήρεμη φοιτητούπολη, με πάρα μα πάρα πολλούς Έλληνες! Οι ντόποιο περηφανεύονται για το πανεπιστήμιό τους, που θεωρείται το πρώτο της Ολλανδίας και στο οποίο είχε διδάξει και ο Einstein. Απο εδώ καταγόταν ο περίφημος Rembrant, και για τους λάτρεις της ηλεκτονικής μουσικής, από εδώ κατάγεται και ο Armin van Buuren. Αξίζει κάποιος να επισκευθεί το εθνολογικό μουσείο και το μουσείο του Μύλου, που στεγάζεται στον μεγαλύτερο από τους δύο κεντρικούς μύλους της πόλης. Όταν έχει καλό καιρό, αξίζει μία βόλτα στον βοτανικό κήπο, αλλά και στα στενάκια της πόλης για να θαυμάσει ορισμένα από τα υπέροχα κτίσματα που χρονολογούνται μεταξύ 14ου και 18ου αιώνα. Πολλά από αυτά στεγάζουν πλέον μπυραρίες και εστιατόρια, προσδίδοντάς τους ένα ιδιαίτερο στυλ. Η νυχτερινή ζωή δεν είναι πολύ έντονη, αλλά μπορείς τουλάχιστον να βγεις μεσοβδόμαδα για μια μπύρα..για όσους ζητάνε κάτι πιο έντονο, η Χάγη και το 'Αμστερνταμ βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
Τέλος, αν κάποιος επισκευθεί την Ολλανδία αρχές Οκτώμβρη, επιβάλεται να βρίσκεται στο Λάιντεν από το απόγευμα της 3ης έως το απόγευμα της 4ης Οκτωμβρίου. Οι ντόποιοι γιορτάζουν την απελευθέρωση της πόλης από τους Ισπανούς (3 Οκτωμβρίου 1574) και το γεγονός ότι ο Βασιλιάς για να τιμήσει την αντίστασή τους, ίδρυσε το πανεπιστήμιο του Λάιντεν. Αυτές τις δύο μέρες η πόλη αλλάζει πρόσωπο και ένα διήμερο πανηγύρι -χωρίς ενδιάμεσο σταματημό- ξεκινάει..ένα τεράστιο λούνα παρκ στήνεται και όλα τα μαγαζιά βάζουν κιόσκια στην είσοδό τους πουλώντας το καθένα την πραμάτεια του. Μπύρες, κρασί, φαγητό και γλυκά παραδοσιακά και μή, ξεπετάγονται από παντού. Μουσικές σκηνές στήνονται στις γωνίες της πόλης, στους κεντρικούς δρόμους και πάνω στα κανάλια. Ξημερώματα της 4ης Οκτωμβρίου οι αδελφότητες του πανεπιστημίου κανονίζουν διάφορες εκδηλώσεις και όταν ο ήλιος βγει για τα καλά γίνεται η παρέλαση, με άρματα και τους συμμετέχοντες να φοράνε παραδοσιακές στολές ή να είναι ντυμμένοι- τι άλλο- λουλούδια!
Τώρα που ο χειμώνας έχει αρχίσει να μπαίνει για τα καλά, και η θερμοκρασία δύσκολα φτάνει τους 1-2 βαθμούς, πίστες πατινάζ έχουν στηθεί στην πόλη. Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα είναι τέλεια και εγώ απολαμβάνω κάθε πρωι τον καφέ μου βλέποντας απο την τζαμαρία το παγωμένο κανάλι και το γρασίδι καλυμμένο με ένα στρώμα πάγου...που να ρθουν και τα χιόνια
