Καλησπέρα!
3 μήνες πέρασαν μετά την επιστροφή μου από το Περού και έχω να πω ότι ήταν ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ.
Θα έπρεπε να γράψω κατεβατά ολόκληρα για να περιγράψω ότι είδα και συνάντησα εκεί.
Το Περού είναι μια χώρα με χίλια πρόσωπα. Πως είναι δυνατόν η ίδια ακριβώς χώρα να χωράει μαζί το μεγαλειώδη Ειρηνικό ωκεανό, μια πρωτεύουσα από τη μια μοντέρνα μεγαλούπολη κι' από την άλλη με παραδοσιακές λατινοαμερικάνικες συνοικίες, αλλά και τις γνωστές λατινοαμερικάνικες φτωχογειτονιές, παραλίες τεράστιες, αμμουδιές γιγαντιαίες, πανύψηλα βουνά, χιόνια, λίμνες, παγετώνες που δε λιώνουν ποτέ, καταπράσινες πεδιάδες που χάνονται στον ορίζοντα, μνημεία αρχαίων πολιτισμών που εντυπωσιάζουν με τη σοφία τους ακόμα και έναν Έλληνα, ερήμους και φυσικά την υπέροχη Αμαζονία με το μοναδικό επιβλητικό Αμαζόνιο και τη ζούγκλα που η φαντασία είναι πολύ λίγη μπροστά στην πραγματική ομορφιά της. Πως είναι δυνατόν ταξιδεύοντας στην ίδια χώρα να χρειάζεσαι και καλοκαιρινά ρούχα (Λίμα, Αμαζονία), αλλά και χειμωνιάτικα (Κούσκο). Όσο για το λαό; Υπερήφανοι άνθρωποι, διακριτικοί, ζεστοί και φιλόξενοι.
Υπάρχουν τόσα πολλά να πω...
Θα επανέλθω με λεπτομέρειες.
Το καλύτερο μέρος που είδα, εκεί που σίγουρα έμεινε ένα κομμάτι της καρδιάς μου είναι ο Περουβιανός Αμαζόνιος!
3 μήνες πέρασαν μετά την επιστροφή μου από το Περού και έχω να πω ότι ήταν ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ.
Θα έπρεπε να γράψω κατεβατά ολόκληρα για να περιγράψω ότι είδα και συνάντησα εκεί.
Το Περού είναι μια χώρα με χίλια πρόσωπα. Πως είναι δυνατόν η ίδια ακριβώς χώρα να χωράει μαζί το μεγαλειώδη Ειρηνικό ωκεανό, μια πρωτεύουσα από τη μια μοντέρνα μεγαλούπολη κι' από την άλλη με παραδοσιακές λατινοαμερικάνικες συνοικίες, αλλά και τις γνωστές λατινοαμερικάνικες φτωχογειτονιές, παραλίες τεράστιες, αμμουδιές γιγαντιαίες, πανύψηλα βουνά, χιόνια, λίμνες, παγετώνες που δε λιώνουν ποτέ, καταπράσινες πεδιάδες που χάνονται στον ορίζοντα, μνημεία αρχαίων πολιτισμών που εντυπωσιάζουν με τη σοφία τους ακόμα και έναν Έλληνα, ερήμους και φυσικά την υπέροχη Αμαζονία με το μοναδικό επιβλητικό Αμαζόνιο και τη ζούγκλα που η φαντασία είναι πολύ λίγη μπροστά στην πραγματική ομορφιά της. Πως είναι δυνατόν ταξιδεύοντας στην ίδια χώρα να χρειάζεσαι και καλοκαιρινά ρούχα (Λίμα, Αμαζονία), αλλά και χειμωνιάτικα (Κούσκο). Όσο για το λαό; Υπερήφανοι άνθρωποι, διακριτικοί, ζεστοί και φιλόξενοι.
Υπάρχουν τόσα πολλά να πω...
Θα επανέλθω με λεπτομέρειες.
Το καλύτερο μέρος που είδα, εκεί που σίγουρα έμεινε ένα κομμάτι της καρδιάς μου είναι ο Περουβιανός Αμαζόνιος!