Πακιστάν ΠΑΚΙΣΤΑΝ. Στα χνάρια του Μ. Αλέξανδρου

[varioAthens]

Θελουμε και το λινκ της συνεντευξης!
Παντα τετοια!

 

[travelbreak]

Θελουμε και το λινκ της συνεντευξης!
Παντα τετοια!

Κάτι που βρήκα από το Σουάτ είναι εδώ.
Θα ψάξω και για τον Ασίφ.

 

[travelbreak]

Επίλογος

Ήταν ένα επικό ταξίδι. Τα είχε σχεδόν όλα: ενδιαφέρουσα φύση, αρχαιότητες με ιστορία, φυλές με ιδιαίτερη κουλτούρα και κατά ένα περίεργο τρόπο η αστυνομική συνοδεία είχε τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον. Όλο το ταξίδι μας κόστισε ακριβώς 2000 ευρώ στο κάθε άτομο. Μιλώ για μένα και τη Ντίνα. Συμπεριλαμβάνονται ακόμα και τα ψώνια που κάναμε. Ήταν ένα ταξίδι 19 ημερών που τα πρακτορεία στην Ελλάδα ζητούν κοντά στις 4000 ευρώ για 16 ημέρες.
Έτσι άρχισε:

Όλοι βέβαια οι γνωστοί αναρωτιούνται πως τολμήσαμε ένα τέτοιο ταξίδι σε μια χώρα που θεωρείται, αλλά και είναι, επικίνδυνη. Μάλλον αγνοούσαμε τους κινδύνους. Θα το σύστηνα σε καθένα να το κάνει όμως. Αρκεί να μην φοβηθεί από τις ειδήσεις και να έχει ένα καλό τοπικό πρακτορείο όπως εμείς. Νομίζω ότι ο Ασίφ ήταν ο πιο ικανός αρχηγός ταξιδιού που θα μπορούσαμε να έχουμε. Από τις πρώτες μέρες νιώσαμε ασφαλείς μαζί του. Ο άνθρωπος είχε γνώση και εμπειρία. Στα μίντια λένε πολλά για τη χώρα και σίγουρα είναι αλήθεια, αλλά και σε άλλες «ασφαλέστερες» συμβαίνουν.

Γενικώς το Πακιστάν στην καθαριότητα παίρνει ένα μεγάλο μηδενικό. Ακόμα και στην ύπαιθρο βλέπεις σκουπίδια. Όχι μόνο πλαστικά, αλλά και μπάζα τα οποία πετούν όπου βρίσκουν. Απορώ πως τα ποτάμια θεωρούνται καθαρά και οι άνθρωποι κάνουν μπάνιο. Ίσως να μην τους νοιάζει ούτε εκεί η καθαριότητα. Πάντως κάποιοι ήταν πολύ καθαροί και συνήθως αυτοί ήταν ντόπιοι τουρίστες. Ακόμα και υπάλληλοι στα μαγαζιά εστίασης δεν μου φαινόταν και τόσο καθαροί. Δεν μιλάμε για τους φτωχούς ανθρώπους, ειδικά στα χωριά, και για τα παιδιά τους. Πάντως σε κάποιες περιοχές υπήρχε αρκετή καθαριότητα ειδικά στους ανθρώπους. Μία από αυτές ήταν η περιοχή των Καλάς και μία άλλη ήταν στην Hunza. Άρα δεν φταίνε οι άνθρωποι. Μόνο η εκπαίδευση που παίρνουν. Και στις δύο προηγούμενες περιοχές υπήρξαν παρεμβάσεις κάποιων οι οποίοι έδωσαν μόρφωση στον κόσμο και παροχές για να μπορούν να είναι καθαροί. Φυσικά στις περιοχές με τη μεγάλη βρωμιά, οι άνθρωποι είναι φανατικά θρησκευόμενοι. Και αυτό φυσικά δεν είναι άσχετο με τον πολιτισμό.

Αν θέλουμε να πούμε δύο λόγια για την ασφάλεια, θα έλεγα ότι το ταξίδι γενικά είναι πολύ ασφαλές (ίσως επειδή δε μας έτυχε κάτι). Αν δεν υπήρχαν οι αστυνομικοί, οι οποίοι μας συνόδευαν πολλές φορές, και πραγματοποιούσαμε το ταξίδι όπως το κάναμε χωρίς να υπάρξει πρόβλημα, θα λέγαμε ότι πράγματι είναι μία πολύ ασφαλής χώρα. Δεν νιώθαμε πουθενά ότι κινδυνεύουμε. Ίσως βέβαια να μην πήγαμε και σε κάποια συγκεκριμένα επικίνδυνα μέρη. Όμως όταν βλέπεις τόση αστυνόμευση γύρω σου καταλαβαίνεις ότι κάτι συμβαίνει. Ο ξεναγός μας ισχυριζόταν ότι αυτό γίνεται γιατί δεν θέλει το Πακιστάν σε καμία περίπτωση να πάθει κάποιος τουρίστας οτιδήποτε κακό. Και γι’ αυτό προσπαθούν να τον προστατεύσουν με οποιοδήποτε κόστος. Για να μη διαδοθεί δηλαδή μια ακόμα χειρότερη φήμη για την ασφάλεια της χώρας.

Ήταν πολλοί ντόπιοι που μας ρωτούσαν γιατί δεν φοβηθήκαμε να επισκεφθούμε το Πακιστάν. Εννοούσαν ότι τα μέσα ενημέρωσης δίνουν μία κακή εντύπωση για τη χώρα αυτή. Εγώ τους έλεγα ότι δεν πιστεύω στις φήμες και γι’ αυτό ήρθα στη χώρα. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι τα ελληνικά πρακτορεία τουρισμού για να κάνουν αυτά τα ταξίδια, σημαίνει ότι υπάρχει μία μίνιμουμ ασφάλεια, για να μην πω μία μεγάλη ασφάλεια. Ακόμα και οι αστυνομικοί που μας συνόδευαν ρωτούσαν για τη φήμη του Πακιστάν στο εξωτερικό. Ουσιαστικά ήξεραν ότι δεν είναι καλή.

Εγώ για να πω την αλήθεια, αν και δεν παρακολουθώ πολύ τηλεόραση, δεν είχα την άποψη ότι έχει κακή φήμη. Το μόνο είναι ότι κάθε λίγους μήνες ακούμε και για κάποια επίθεση αυτοκτονίας σε κάποιο τζαμί, σε αστυνομικούς ή σε κάποια μεγάλη αγορά. Αυτό φυσικά σου προκαλεί ένα φόβο αλλά τέτοια πράγματα συμβαίνουν οπουδήποτε στον κόσμο, ακόμα και στην πολιτισμένη Ευρώπη. Φυσικά υπήρχαν περιοχές που δεν μπορούσαμε να μετακινηθούμε χωρίς την παρουσία της αστυνομίας. Και εννοώ να κινηθούμε μόνοι μας χωρίς κάποιον συνοδό, έστω τον ξεναγό μας. Δυστυχώς τέτοιες περιοχές ήταν πολλές και σίγουρα υπάρχουν ακόμα περισσότερες. Ο Asif μας είπε ότι στο νότιο Πακιστάν αυτό θα συμβαίνει συνέχεια, εάν ποτέ το επισκεφθούμε. Είπε επίσης ότι στο Νότο υπάρχουν πολύ όμορφα και ενδιαφέροντα μνημεία. Μας έδειχνε μάλιστα φωτογραφίες για να μας πείσει ότι αξίζει μία τέτοια επίσκεψη. Εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα υπάρχουν και άλλα μνημεία σε αυτή τη μεγάλη χώρα. Εμείς όμως σε αυτό το ταξίδι δεν πήγαμε τόσο για τα μνημεία αλλά για την φύση και τους ανθρώπους, ιδίως τη φυλή των Καλάς.

Να προσθέσω ότι εάν ψάξει κανείς στο διαδίκτυο θα δει ότι σχεδόν καθημερινά συμβαίνουν διάφορα γεγονότα στο Πακιστάν σχετικά με τρομοκρατικές ενέργειες. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι υπάρχει μία οργάνωση των Πακιστανών Ταλιμπάν, η οποία έχει το όνομα Tehrik-i-Taliban Pakistan (TTP). Η πακιστανική κυβέρνηση αποδίδει σε αυτούς πολλές επιθέσεις που έχουν συνέπεια το θάνατο δεκάδων ανθρώπων κάθε μήνα. Μάλιστα σε μία περιοχή λίγο βόρεια (30 χιλιόμετρα) από το Swat το οποίο εμείς επισκεφτήκαμε και μάλιστα μείναμε, υπάρχουν σχεδόν καθημερινά γεγονότα. Υπενθυμίζω ότι στο Swat δεν είχαμε το δικαίωμα να βγούμε έξω από το ξενοδοχείο. Και για λίγο που βγήκαμε, με την άδεια φυσικά του φρουρού του ξενοδοχείου, ο Asif μας κοίταζε συνέχεια μη μας χάσει από τα μάτια του. Γενικά ο ξεναγός μας ήταν ένα υπεύθυνο άτομο και αγχωνόταν πολύ με το ταξίδι μήπως συμβεί κάτι. Επίσης έκανε πάρα πολλά για να μας ικανοποιήσει. Σύμφωνα με τη δικιά του άποψη το έκανε γιατί του αρέσει η δουλειά του και έχει μεγάλο πάθος γι’ αυτήν. Πιστεύω ότι είναι αλήθεια γιατί ήταν κάτι που διαπιστώσαμε.

Αν θέλουμε να πούμε και μερικά λόγια για το φαγητό θα αναφέρω πρώτα ότι είναι αρκετά φθηνό. Βέβαια σε κάποιες απομονωμένες περιοχές ή σε καλά ξενοδοχεία οι τιμές είναι αντίστοιχες με τις ελληνικές. Όμως μπορείς να φας με 3 ή 4 ευρώ μερικά κεμπάπ ή σουβλάκια κοτόπουλου σε ένα μαγαζί που έχει ψησταριά και τα ψήνει στα κάρβουνα. Δε μπορεί να φανταστεί κανείς πόσα κοτόπουλα τρώνε αυτοί οι άνθρωποι. Σε όλα τα μαγαζιά μπορεί να μην υπάρχει στο μενού ούτε μία μερίδα κρέας που να μην είναι κοτόπουλο. Σπανίως βρίσκεις μοσχάρι ή αρνί.

Σε μερικά μαγαζιά βέβαια υπάρχει πρόβλημα με την καθαριότητα των φαγητών. Ειδικά στα μαγαζιά που βρίσκονται στους εμπορικούς δρόμους. Εμείς φάγαμε σε τέτοια αλλά προσέχαμε να δούμε το κρέας να το έχουν προσεκτικά αποθηκευμένο και να το ψήνουν εκείνη την ώρα. Εκείνο που μας φάνηκε σχετικά ακριβό ήταν οι πίτσες. Σχεδόν όπου και να φάγαμε ήταν ακριβές σαν να έτρωγες αρνί. Ας πούμε στην περιοχή των Καλάς στο ωραίο ξενοδοχείο που μείναμε την πίτσα τη χρέωναν τρεισήμισι χιλιάδες ρουπίες. Αυτό είναι πάνω από 12€. Τέτοια τιμή δεν έχει ούτε στην Ελλάδα. Όμως και στο Καριμαμπάντ, που φάγαμε σε ένα μαγαζί του εμπορικού δρόμου, αλλά και κάπου αλλού επίσης, η πίτσα είχε περίπου 8€ που για Πακιστάν είναι πολλά. Ίσως γι’ αυτούς να είναι ένα νέο είδος φαγητού και έχουν ανεβασμένη την τιμή. Για να πούμε την αλήθεια βάζουν πολύ τυρί και απορώ πού το βρίσκουν αφού στα πρωινά των ξενοδοχείων δεν είχαμε δει σχεδόν ποτέ τυρί.

Τα ξενοδοχεία που μας έκλεισε το πρακτορείο θεωρώ ότι ήταν τα περισσότερα πολύ καλά. Μερικά που δεν ήταν και τόσο, πιστεύω ότι δεν υπήρχαν και πολύ καλύτερα στην περιοχή εκείνη. Ή και αν υπήρχαν θα ήταν σίγουρα πολύ ακριβά. Μερικά ξενοδοχεία τα οποία βρήκα στο booking.com ή στο google, οι τιμές τους ήταν μέχρι και 100€ τη βραδιά για το δωμάτιο. Φυσικά το πρακτορείο τα πληρώνει πολύ λιγότερο. Εμάς η τιμή που μας έδωσε στο πακέτο, η οποία ήταν 4600€ για όλους μαζί, θεωρώ ότι ήταν πολύ ικανοποιητική. Εγώ πιο πολύ σκέφτομαι το κόστος του αυτοκινήτου και των δύο ανθρώπων που μας συνόδευαν. Θεωρώ ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο κόστος και το περιθώριο κέρδους του πρακτορείου δεν ήταν και τόσο μεγάλο. Ίσως μας έκανε μία καλή τιμή γιατί περιμένει να του διαφημίσουμε το πρακτορείο στην Ελλάδα και να του φέρουμε κάποιους άλλους επισκέπτες.

Να και το βίντεο για το Ισλαμαμπάντ: