Κούβα Ο maltakias στην Κούβα

[tripakias]

Επιτελους εγραψες και κατι χρησιμο...

 

[maltakias]

Τι καλά που επέστρεψες,μου είχε λείψει ο καλός σου λόγος.

 

[tripakias]

Καλα μη χαιρεσαι τοσο κι εχεις καμμια ονειρωξη τη νυχτα...

 

[maltakias]

Και μαζί και το εξαίρετο χιούμορ σου.
(έλα μη μου γ.... το θέμα)

 

[taver]

Επιτελους εγραψες και κατι χρησιμο...

Δεν παραδειγματίζεσαι να κάνεις κι εσύ το ίδιο?

 

[pattyyy]

Εξαιρετικά ενδιαφέρον και το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας σου! Ευχαριστώ!

 

[maltakias]

Τρέχω να προλάβω,να την έχω ολοκληρώσει πριν φύγω για Τοσκάνη γιατί μετά έχω παραγγελιές...

 

[KLEOPATRA]

Μια χαρα θα παει Τοσκανη ..για τα κρασακια!!!!!

 

[maltakias]

Μια χαρα θα παει Τοσκανη ..για τα κρασακια!!!!!

Έλα ρε Κλεοπάτρα,με έχεις παρεξηγήσει.Μόνο δύο ξεναγήσεις σε οινοποιεία έχω κλείσει.

 

[maltakias]

Το ταξίδι στην σύγχρονη ιστορία του νησιού συνεχίζεται με το γεγονός που η "πόρνη" αυτή κατέγραψε ως ένα από τα σημαντικότερα του 20ου αιώνα και σε ότι αφορά τις επαναστάσεις,όλων των εποχών.

Δεν είναι τόσο το μέγεθος και η σημασία του ίδιου του τόπου,όσο το επίτευγμα αυτό καθαυτό και ο τεράστιος αντίκτυπος που είχε παγκοσμίως.Μια χούφτα,σχεδόν κυριολεκτικά,άντρες κατάφεραν να ανατρέψουν μια στρατιωτική χούντα και εν συνεχεία να εμπνεύσουν εκατομμύρια ιδεαλιστές και ονειροπόλους ανά τον κόσμο,είτε σύγχρονους ή μεταγενέστερους της εποχής.

Ο αγώνας για την ανατροπή καταγράφεται ποικιλοτρόπως στην έκθεση με οπλισμό και έγγραφα της ένοπλης εξέγερσης αλλά και με πομπούς του περιβόητου Radio Rebelde(επαναστατικό ραδιόφωνο) μέσω του οποίου οι Barbudos(μουσάτοι,παρατσούκλι που δόθηκε στους αντάρτες λόγω της μόνιμης γενειάδας που απέκτησαν στα βουνά) εξέπεμπαν παράνομα στον λαό,το σκοπό και τα μέσα της επανάστασης.

Ξεχωριστή αίθουσα έχει βεβαίως η εμβληματική μορφή του Che μαζί με τον φίλο και alter ego του,Camilo.Μια αινιγματική φιγούρα,γόνος Ισπανών αναρχικών που έφυγαν από τη χώρα τους,που εξαφανίστηκε με τουλάχιστον μυστήριο τρόπο λίγους μήνες μετά την επικράτηση των ανταρτών.

​

​

Μετά από ένα πέρασμα στα οικονομικά και κοινωνικά κατορθώματα της μετεπαναστατικής περιόδου -αχ ξέχασα,για τους ίδιους η επανάσταση είναι διαρκής ακόμη και σήμερα- καταλήγω στο "προσκύνημα" του μουσείου και τα μεγάλα του εκθέματα.

​

​

 

[maltakias]

Αφού κοροϊδέψετε τους Αμερικανούς προέδρους που βοήθησαν με την δράση τους στην ενδυνάμωση της επανάστασης βγαίνετε στον υπαίθριο χώρο που φυλάσσονται τα μεγάλα και ιστορικά σημαίνοντα εκθέματα του μουσείου.

​

Στο μέσον του χώρου και φρουρούμενο ξεχωρίζει το Granma.Ένα 18μετρο γιοτ του 1943,σχεδιασμένο για να φιλοξενεί 12 άτομα.Σε αυτό επιβιβάστηκαν 82 μέλη του M 26-7 και σάλπαραν,λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 25ης Νοεμβρίου 1956,από το Μεξικό για τις ακτές της Κούβας."Είναι πιο κατάλληλο για κρουαζιέρα συνταξιούχων γιάνκηδων παρά για απόβαση επαναστατών.Όλα μοιάζουν με παρωδία",θα γράψει ο Che στο προσωπικό του ημερολόγιο.

Μια εβδομάδα μετά,εξαντλημένοι από την κακοκαιρία και τις άθλιες συνθήκες πάταγαν το πόδι τους στην Playa Las Coloradas,σαν άλλοι Jose Marti.Δύο μέρες εκτός προγράμματος και μετά από ένα επιπλέον τριήμερο περπάτημα προς ένα χαμένο ραντεβού με συντρόφους στη Sierra Maestra,οι δυνάμεις του Μπατίστα έστησαν ενέδρα στους ταλαιπωρημένους αντάρτες και σκότωσαν τους περισσότερους απ'αυτούς.Όσοι γλύτωσαν έγιναν η ηγετική ομάδα που οδήγησε στην μετέπειτα νίκη επί της χούντας και στην αλλαγή σελίδας της ιστορίας του νησιού εξήντα χρόνια περίπου μετά την προηγούμενη σημαντική αλλαγή.

​

Ύστερα περνάμε στα οχήματα από τον "Κόλπο των Χοίρων",την αποτυχημένη εισβολή Κουβανών εξορίστων με την υποστήριξη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών τρείς μόλις μήνες μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον J.F.Kennedy με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος.Η επιχείρηση έληξε υπέρ των νησιωτικών δυνάμεων σε μόλις τρεις ημέρες και θεωρήθηκε παταγώδης αποτυχία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αλλά και του επιχειρησιακού σχεδιασμού της CIA.Ο χιουμορίστας Che με επιστολή του προς τον JFK έλεγε,"Ευχαριστούμε για την Playa Giron.Πριν από αυτήν,η επανάσταση ήταν αδύναμη.Τώρα είναι πιο ισχυρή από ποτέ".

Λίγο πιο δίπλα ένας πύραυλος S-75 Dvina Σοβιετικής κατασκευής και τα υπολείμματα του κινητήρα ενός Lockheed U-2,κατασκοπευτικού αεροσκάφους των ΗΠΑ,βρίσκονται εκεί για να μας θυμίζουν τις ημέρες που ο πλανήτης έφτασε πιο κοντά από ποτέ στον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για μιά ακόμη φορά η Κούβα βρέθηκε στο προσκήνιο εξ'αιτίας της εγκατάστασης εξεδρών εκτόξευσης πυρηνικών κεφαλών στο έδαφός της από την ΕΣΣΔ σε απάντηση αντίστοιχης κίνησης των ΗΠΑ στην Τουρκία.Από τις 16 Οκτωβρίου 1962 και για δώδεκα μέρες μέχρι τη λήξη της κρίσης ο κόσμος ζούσε πραγματικά στο χείλος της πυρηνικής κλιμάκωσης.Η Ρωσική αρκούδα υποχώρησε τελικά με αντάλλαγμα την άρση του αποκλεισμού του νησιού από τις Αμερικανικές δυνάμεις και την απειλή εισβολής καθώς επίσης και την μυστική απομάκρυνση των Τουρκικών βάσεων.Στη διάρκεια του αποκλεισμού έγινε και η κατάρριψη του αμερικανικού αεροσκάφους που με καμάρι εξακολουθούν να επιδεικνύουν οι Κουβανοί.

​

Βγαίνοντας απ'το μουσείο ένοιωθα πραγματικά σαν να ξαναέζησα ένα πρόσφατο κομμάτι της ιστορίας που είχα διαβάσει και ξαναδιαβάσει σε άπειρα βιβλία και εφημερίδες και με δεκάδες διαφορετικές αναλύσεις και οπτικές γωνίες.

Οι γνώμες μπορεί να διίστανται γύρω από την φύση και τα αποτελέσματα της επανάστασης,όμως το Καραϊβικό αυτό θαύμα που κατάφερε να επικρατήσει και να επιζήσει 50 μόλις χιλιόμετρα μακριά από το αντίπαλο δέος για τόσα χρόνια λέει πολλά για το λαό της Κούβας και θα μελετάται μέχρι το τέλος της ιστορίας.

​

 

[maltakias]

Μετά κι απ'τα αφιερωματάκια,ας κάνω ένα τελικό μάζεμα.

Η Κούβα για μένα ήταν πραγματικά όνειρο ζωής.Όχι τόσο για τις ομορφιές που έχει να επιδείξει όσο για την πρόσφατη ιστορία της που έχει ποτίσει και την τελευταία σπιθαμή της Κουβανικής γης.

Σαν το πρώτο εξω-Ευρωπαϊκό ταξίδι μου ήταν δεδομένο ότι θα με εντυπωσιάσει η αλλαγή παραστάσεων.Επιπλέον,η σκέψη και μόνο ότι επισκέπτομαι το νησί ενώ ο Κάστρο είναι ακόμα ζωντανός,ντοπάρισε την ψευδαίσθηση των εγκεφαλικών κυττάρων μου με μεγαλύτερη δόση αυταπάτης.

Η ζωή στην Κούβα είναι δύσκολη,μη γελιόμαστε,και ειδικά για ένα παιδί της πόλης όπως εγώ που η τεχνολογία και η πληροφόρηση έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου από μικρή ηλικία,αντιλαμβάνομαι πως η απαγκίστρωση από τον Δυτικό τρόπο ζωής μοιάζει γολγοθάς.Όλοι μας έχουμε πει κάποια φορά "να τα παρατήσω όλα και να φύγω",όμως λίγοι έχουν το σθένος και τις cojones για να το κάνουν.

Η εμπειρία μου εμπλουτίστηκε από έναν μοναδικό άνθρωπο που με περίμενε εκεί και που περιείχε ως συστατικά του χαρακτήρα του όχι μόνο τα προηγούμενα που ανέφερα αλλά επίσης μια μοναδική μεταδοτικότητα,αμεσότητα με όποιον κι αν είχε απέναντί του και ένα ήθος που δύσκολα συναντάς σήμερα.Ένας "παίκτης" all-around με τον οποίον διατήρησα τις σχέσεις μου και μετά το ταξίδι και ελπίζω να τις συσφίξω περαιτέρω.Τον ευχαριστώ από καρδιάς και συνεχίζω....

Εκτός από πρώτο μου ταξίδι εκτός γηραιάς ηπείρου ήταν και η πρώτη μου επαφή με γκρουπ.Για μια χώρα σαν αυτή,το γκρουπ θεωρώ πως είναι μάλλον άστοχο.Ευτυχώς ο προαναφερθείσας τύπος μετέτρεψε την συμμετοχή σε αληθινή ψυχαγωγία.Βέβαια μέσα από αυτόν -και από το φόρουμ βεβαίως,βεβαίως- συνειδητοποίησα την σχετική αχρηστία των γκρουπ.Αλλά πάντα θα σκέφτομαι..."αν δεν είχα μπει στο γκρουπ θα σκεφτόμουν τώρα έτσι;".

Τελικά τι είναι η Κούβα;

Ότι θελήσει ο καθένας είναι.Ο εφιάλτης του ενός και το όνειρο του άλλου.Για μένα είναι η αθωότητα μια γειτονιάς που ποτέ δεν γνώρισα.Η αλληλεγγύη μια κοινωνίας στην οποία προσβλέπω.Η απογοήτευση μερικών γενιών που περίμεναν το "άλμα" προς τα μπρος,μέχρι που συνειδητοποίησαν πως γέρασαν περιμένοντας.Είναι ένα παράθυρο στο παρελθόν.Ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που έμεινε μισογραμμένο και κανείς δεν θέλει να ολοκληρωθεί,εκτός ίσως από τους ίδιους τους ήρωές του.

Την Κούβα θα την καταριέμαι όσο ζω γιατί θα στοιχειώνει το μυαλό μου τα ήσυχα καλοκαιρινά απογεύματα,όταν με κάθε ρουφηξιά του κουβάνικου καπνού θα ανακαλεί εικόνες σαν κι αυτή...

​

​