Κούβα Ο maltakias στην Κούβα

[maltakias]

Και μέχρι να λυθεί το θέμα με την επεξεργασία του post που κλειδώθηκε μέσα σε ένα μισάωρο,σας ανακοινώνω ότι παρότι έλεγα να το κλείσω εδώ βλέποντας ότι έχω ένα ρεύμα,πράγμα που ειλικρινά δεν περίμενα,θα το ικανοποιήσω όσο γίνεται.

Θα συνεχίσω με μίνι αφιερώματα επιμέρους θεματολογίας.

 

[meli]

Α-πι-στευ-τος!!!!!
(Ιδια γνωμη εχουμε για το varadero)
περιμενω την συνεχεια!!!!

 

[GTS]

Πονεμένη ιστορία αυτή με τις συμβίες...
Πριν καμιά15 ριά χρόνια έψηνα κάτι συναδέλφους (γεροντοπαλλήκαρα αυτοί, εγώ πάλι όχι) να τους πάω Κούβα να ξεθολώσει το μάτι τους, αλλά που αυτοί...
Τώρα πια δεν έχουμε επιλογές. Θα πάμε παρέα (και με τα στεφάνια μας- εγώ εχω αποδεχτει τη μοιρα μου, εσύ εισαι πολύ καινουργιος και φαινεται ελπίζεις ακόμη).

Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία Βαγγέλη (αλλά πάντα πεθαίνει όπως μου θυμίζει ένας φίλος).

Εννοείται πως έχουμε και ΤΟΝ άνθρωπό μας στην Κούβα, έτσι;

Καλά εννοείται. Δε ξέρω όμως αν μπορεί να μας ανεχτεί για πολύ ο χριστιανός...τελείωσε εσύ με τα διαδικαστικά σου και μετά θα γίνει της Κούβας

 

[maltakias]

Να και ένα θέμα που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί.Όχι σας προκαλώ δηλαδή.

Μάθημα 4ο : Κουβανικές πινακίδες κυκλοφορίας

Σε άλλα μέρη του κόσμου κάποιοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το τσιτάτο "είσαι ότι οδηγείς" εδώ όμως αυτό δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο,γιατί στο νησί (όχι των λεπρών) "είσαι ότι είναι η πινακίδα σου".

Οι Κουβανοί χρησιμοποιούν ένα σύστημα με χρώματα,γράμματα και αριθμούς που μπορεί στην πρώτη όψη να φαίνεται ως μια Καραϊβική παραξενιά,από κάτω όμως κρύβει πολλά περισσότερα.

Το πρώτο γράμμα στην πινακίδα υποδεικνύει την επαρχία στην οποία έχει εκδοθεί η άδεια κυκλοφορίας του οχήματος.

Επαρχία / 1o Γράμμα

​

Pinar del Rio/ P
La Habana/ B
Ciudada de la Habana/ H
Matanzas/ Μ
Cienfuegos/ F
Villa Clara/ V
Sancti Spiritus/ S
Ciego de Avila/ A
Camaguey/ C
Las Tunas/ T
Granma/ G
Holguin/ O
Santiago de Cuba/ U
Guantanamo/ N
Isla de la Juventud/ I


Η συνέχεια γίνεται πιο ενδιαφέρουσα.Γιατί ο συνδυασμός του δεύτερους γράμματος και του χρώματος της πινακίδας λένε ακόμα περισσότερα για τον ιδιοκτήτη.

Έτσι λοιπόν αν το γράμμα είναι Α και η πινακίδα λευκή τότε ανήκει σε κάποιον υπουργό ή υψηλόβαθμο αξιωματούχο της κυβέρνησης.Το ίδιο γράμμα με ανοιχτή καφέ πινακίδα σημαίνει χαμηλόβαθμα στελέχη.

Τα γράμματα D/E/F/G/H/ σε συνδυασμό με κίτρινο χρώμα χαρακτηρίζουν τα ιδιόκτητα αμάξια.

​

Κ και κίτρινη πινακίδα,σημαίνει ιδιοκτησία ξένου φυσικού προσώπου,όταν το ίδιο γράμμα και ανοιχτή καφέ (εμένα πορτοκαλί μου φαίνεται αλλά έτσι την αναφέρουν) σημαίνει ιδιοκτησία ξένης εταιρείας,δημοσιογράφου ή θρησκευτικού ιδρύματος.




Το γράμμα R και την κίτρινη πινακίδα,το Κουβανικό κράτος τα παραχωρεί σε ιδιόκτητα δίκυκλα και cocotaxi.

Πάμε στις μπλε πινακίδες τώρα.Τα οχήματα με τέτοιου χρώματος πινακίδες είναι όλα κρατικής ιδιοκτησίας.Με S/T/U/V/W χαρακτηρίζονται τα αυτοκίνητα και με Y/Z οι μοτοσυκλέτες.

​

​

Μαύρες πινακίδες (χωρίς γράμματα) φέρουν όλα τα οχήματα του διπλωματικού σώματος κι εκεί κύρια σημασία έχει ο τριψήφιος αριθμός της κατάληξης που σηματοδοτεί την θέση του επιβαίνοντος στην κλίμακα της διπλωματικής ιεραρχίας.

Ένας μικρός αριθμούλης που βρίσκεται από κάτω στο μέσον της πινακίδας υποδηλώνει το είδος του οχήματος.

Τέλος οχήματα που δεν εμπίπτουν στις παραπάνω κατηγορίες χρησιμοποιούν άλλου είδους πινακίδες.Όπως για παράδειγμα τα στρατιωτικά οχήματα με ανοιχτές πράσινες πινακίδες και τα γράμματα A/B/C/F ακολουθούμενα από 5 ψηφία ή τις σκούρες κόκκινες των ενοικιαζόμενων (T για turista).Αν πάλι συναντήσετε κάποιο αμάξι με σκούρες πράσινες πινακίδες τότε το νού σας,γιατί τέτοιες πινακίδες εκδίδονται μόνο σε οχήματα του Υπουργείου Εσωτερικών.

​

Το όλο σύστημα -Σοβιετικής εμπνεύσεως ασφαλώς- βοηθάει στην άμεση αναγνώριση κάποιου αλλά και την σημασία του,κατ'αρχήν στις κρατικές υπηρεσίες και στη συνέχεια αναμεταξύ των κατοίκων.Βλέπετε στις Σοσιαλιστικές ουτοπίες κάποιοι πρέπει να είναι πιο ίσοι απ'τους ίσους...!
​

 

[KIKI]

Πονεμένη ιστορία αυτή με τις συμβίες...
Πριν καμιά15 ριά χρόνια έψηνα κάτι συναδέλφους (γεροντοπαλλήκαρα αυτοί, εγώ πάλι όχι) να τους πάω Κούβα να ξεθολώσει το μάτι τους, αλλά που αυτοί...
Τώρα πια δεν έχουμε επιλογές. Θα πάμε παρέα (και με τα στεφάνια μας- εγώ εχω αποδεχτει τη μοιρα μου, εσύ εισαι πολύ καινουργιος και φαινεται ελπίζεις ακόμη).

Φαντάσου ότι πρόπερσι στην Λουανγκ Πραμπάγκ ( 2 ζευγάρια ειμασταν) στείλαμε τις γυναίκες για μασάζ, εμείς ψάξαμε για το καλύτερο και καταλήξαμε στο ...ίδιο!!! ( σε άλλο όροφο ).
Ασε που απο τότε που κοιμήθηκε στο homestay ( Sa Pa) κι αφου άντεξε και τη βρωμιά της Ινδίας, η vagantaina πάει παντού...
Για φέτος πολύ θα το θελα, αλλά δεν ειναι πια μόνο στο χέρι μου. Να δούμε τι θα πουν κι οι ντοτοροι της Ουψάλα για την καβουρομαχία και τα ξαναλέμε...
Εννοείται πως έχουμε και ΤΟΝ άνθρωπό μας στην Κούβα, έτσι;

Βαγγελη τι τραβατε και εσεις οι παντρεμενοι με τους εξωτικους προορισμους!!

μα καλα αυτός ο ανθρωπος ΜΑΣ και στη Κουβα ποιος ειναι ;

 

[maltakias]

Η προπαγάνδα είναι βασικό εργαλείο κάθε σοσιαλιστικού κράτους που σέβεται τον εαυτό του.Κι η Κούβα είναι ένα από αυτά.

Η λέξη προπαγάνδα (ρωσικής προέλευσης) πριν αποκτήσει την αρνητική φόρτιση που σήμερα της προσδίδουμε σήμαινε απλώς την "διάδοση των ιδεών".Βεβαίως η χρήση της από συγκεκριμένα καθεστώτα βάρυνε ή διαστρέβλωσε τόσο πολύ τον όρο με αποτέλεσμα να φοβάσαι σήμερα ακόμα και να τον χρησιμοποιήσεις μέσα σε πρόταση.

Η Κούβα,στο πνεύμα της διάδοσης της προπαγάνδας όπως αυτή αναπτύχθηκε στο Ανατολικό μπλοκ,χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο την agitprop.Η agitprop εμπερικλείει δύο βασικές έννοιες ως μέθοδος.Από την μία την κινητοποίηση (agitatsii) των μαζών μέσω της στόχευσης στο συναίσθημα και από την άλλη μέσω της στόχευσης στο μυαλό (propagandy).

​

​

Η agitprop διαδόθηκε ταχύτατα στις δεκαετίες του '20&'30 στην τέχνη με αιχμή της τον μεγάλο Bertolt Brecht και έφτασε με την εξέλιξη να σημαίνει την πολιτικοποιημένη ή και στρατευμένη τέχνη.

Την εφαρμογή που αντίκρισα στην Κούβα την βρήκα αν μη τι άλλο,cult.Ευτυχώς για την χώρα στις υπόλοιπες εκφράσεις της δημιουργικότητας επικράτησε το Λατινοαμερικάνικο πνεύμα κι όχι ο Σοσιαλιστικός Ρεαλισμός κι έτσι μπορούμε να ακούμε και κανένα Compay Segundo.Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με το πομπώδες αυτό του ρεύμα που ηγήθηκε κάποτε της τέχνης της Σοβιετικής Ένωσης,είναι που δεν μου κολλάει στις λευκές παραλίες της Καραϊβικής.

Η προπαγάνδα του νησιού έχει τριπλή στόχευση ως προς την εφαρμογή της.

Πρώτος και βασικός,η υπεράσπιση της επανάστασης.

​

​

​

Ύστερα η προώθηση των ιδανικών της κομμουνιστικής κοινωνίας που "όλοι θέλουμε να χτίσουμε".

​

Και τέλος διάφορα κοινωνικά μηνύματα.

​

Ασφαλώς,από τον όλο concept δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μεγάλοι ήρωες της επανάστασης ή τα επιτεύγματά της.

​

​

​

​

Εντάξει,μη φανταστείτε ότι βομβαρδιζόσαστε όλη μέρα από τέτοια μηνύματα.Οι πινακίδες που βλέπετε είναι διάσπαρτες στην επαρχία και με μεγαλύτερη πυκνότητα στις φτωχές αγροτικές περιοχές,που παραδοσιακά είναι αυτές που στηρίζουν περισσότερο το καθεστώς.Με εξαίρεση τους γνήσιους Habaneros πάντα,οι οποίοι θεωρούν εαυτούς "καλύτερους" από τους υπόλοιπους δυσκολευόμενοι ακόμη και σήμερα να αποδεχτούν ότι πρέπει να μοιράζονται ισάξια τα κοινωνικά αγαθά με τους "guajiros" ή "βλάχους",οδηγώντας τους σε μια μόνιμη γκρίνια που έχουν περιγράψει παραστατικότατα άλλοι συμφορουμίτες εδώ.

Σε επίπεδο ενημέρωσης έχετε μια πλειάδα επιλογών.Κατ'αρχήν σε ότι αφορά τα έντυπα μπορείτε να διαβάσετε την μοναδική εφημερίδα σε πανεθνική κυκλοφορία,την Granma.Για τους νέους υπάρχει η εβδομαδιαία Juventud Rebelde,ενώ αν είστε κάτοικος Αβάνας μια φορά την εβδομάδα μπορείτε να ξεφυλλίσετε την τοπική Tribuna de La Habana.

Το ραδιόφωνο έχει δεκάδες τοπικούς σταθμούς και έξι μεγάλα δίκτυα στα FM με κορυφαία αυτών τα Radio Progreso, Radio Reloj και Radio Rebelde.Αν πάλι θέλετε να κάνατε ένα χαλαρωτικό zapping θα βαρεθείτε γρήγορα καθώς θα πρέπει να εναλλάσσεστε συνεχώς μεταξύ του Cubavisión και του Tele Rebelde.Αυτά αν είστε νομοταγής και πιστός στα ιδανικά πολίτης.Για όλους τους υπόλοιπους -τη μεγάλη πλειοψηφία δηλαδή- ένα παράνομο δορυφορικό πιάτο λύνει το πρόβλημα.Οι Κουβανοί έβλεπαν "Friends" πολύ πριν το δείτε εσείς.

Τώρα αν είστε μαζοχιστές και καταφέρετε να πιάσετε σήμα,αφού γίνεται μόνιμη προσπάθεια παρεμβολής από τις κουβανικές υπηρεσίες,μπορείτε να συντονιστείτε στο Radio Marti ή στο TV Marti,τους σταθμούς που εκπέμπουν απ'τη Φλώριδα με αμερικανική επιχορήγηση και να μάθετε ενδιαφέροντα νέα όπως ότι ο Fidel είναι παιδεραστής ή βρικόλακας και διάφορα άλλα ωραία.
​

 

[pattyyy]

Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα μας γράφεις! Thank you!

 

[varioAthens]

Τα 2 τελευταία ποστς σου, maltakia, είναι ακόμα καλύτερα και από την ίδια την περιγραφή της χώρας!

 

[KLEOPATRA]

Απολαυσα το πινακιδομαθημα.
Πες μου τωρα κι εσυ οτι εχεις το ιδιο κολλημα με μενα?
Στην Ελλαδα κοιτας τα αυτοκινητα στανταρ στις πινακιδες για να δεις απο ποιο νομο προερχεται ο οδηγος?

 

[maltakias]

Όχι ρε.Άσε που δεν τα πάω καλά με την Ελληνική γεωγραφία.Εγώ παίζω το κλασσικό παλιό παιχνίδι για αγοράκια.Προσπαθώ να αναγνωρίσω το μοντέλο του αυτοκινήτου μόνο από τα φανάρια το βράδυ.

 

[maltakias]

Ένα,όχι και τόσο κρυφό,διαμάντι στην Αβάνα είναι το Μουσείο της Επανάστασης.Η επίσκεψη δεν προβλεπόταν στο πρόγραμμα του γκρούπ μας,αλλά το δικό μου έλεγε άλλα.Με την πρώτη ευκαιρία είχα σκοπό να το επισκεφτώ,πράγμα που έπραξα στην κενή μου μέρα.Εντύπωση μου έκανε ότι από καμιά εικοσαριά άτομα,μόνο εγώ κι η σύντροφός μου επιλέξαμε να το δούμε κάνοντάς με να αναρωτηθώ για μία ακόμη φορά τι έρχονται να δούνε στην Κούβα από 10.000km μακριά αν όχι την σύγχρονη ιστορία της.

Το μουσείο φιλοξενείται στο πρώην προεδρικό μέγαρο,το οποίο λειτούργησε ως τέτοιο μέχρι και την πτώση του δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα το 1959.

Η περιήγησή μας ξεκίνησε με μερικές ιστορικές φωτογραφίες των ηγετών της επανάστασης παράλληλα με μερικές σύγχρονες αποτυπώσεις της από μαθητές της σχολής καλών τεχνών -πιθανόν κάποια περιοδική έκθεση;- μεταξύ των οποίων ξεχώρισα μια ανακατασκευή του Granma (θα σας πω αργότερα γι'αυτό) ζωγραφισμένη απ'άκρου εις άκρον με διάφορες παραστάσεις και στην καμπίνα των επιβατών ο Φιντέλ να αγκαλιάζεται με τον Τσάβες.

Αμέσως μετά ξεκινά το ζουμί της έκθεσης.Εν αρχή ην το κόμμα και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς κι εδώ.Τα πρώτα εκθέματα έχουν να κάνουν με τη ίδρυση του ΚΚΚ(έλα δεν θέλω σαχλαμάρες) και στιγμές που σημάδεψαν τα πρώτα του βήματα,όπως η συμμετοχή του στον Ισπανικό Εμφύλιο και τις Διεθνείς Ταξιαρχίες αλλά και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο στα εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης.

​

​

Η συνέχεια έχει να κάνει με την μεγάλη μορφή του ηγέτη και μέχρι πρότινος γενικού γραμματέα του κόμματος Fidel Alejandro Castro Ruz,το κίνημα της 26ης Ιουλίου καθώς και την περίοδο της προετοιμασίας της απόβασης στο νησί.

Θα μου άρεσε να αναλύσω το προφίλ του Φιντέλ κάπου εδώ αλλά το βρίσκω πολύ βαρύ για να το βάλω εμβόλιμα στην ιστορία και αρκετά φορτισμένο για να την κάνω μπάχαλο.Μπορώ όμως να πω δυό λόγια για την 26η Ιουλίου του 1953.Αυτή έχει να κάνει με την επίθεση μιας ομάδας επαναστατών,135 για την ακρίβεια,εναντίον της μεγαλύτερης φρουράς του Μπατίστα έξω από το Σαντιάγο,στο στρατόπεδο Μονκάδα.Μεταξύ των 135 εκτός του Φιντέλ,ήταν ο αδερφός του Ραούλ αλλά και ο Mario Chanes de Armas,διάσημος για την 30ετή φυλάκισή του ως αντεπαναστάτη αφού ο Φιντέλ κατάλαβε την εξουσία.

Η επίθεση στέφθηκε από παταγώδη αποτυχία με αποτέλεσμα τον θάνατο 61 και την σύλληψη 51 εκ των επιτιθεμένων,αποτέλεσε όμως το έναυσμα για τον πολυετή αγώνα του Φιντέλ με στόχο την ανατροπή του Μπατίστα κι έτσι έμεινε στην ιστορία ως Κίνημα της 26ης Ιουλίου (Movimiento 26 Julio ή Μ 26-7).

Οι περισσότεροι εκ των συλληφθέντων πέρασαν από δίκη και έλαβαν ποινές κάθειρξης μέχρι και δεκατρία χρόνια.Ο Φιντέλ δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση σε ξεχωριστή διαδικασία και φορώντας την τήβεννο που σας παραθέτω από κάτω εκφώνησε την τελική του απολογία που έμεινε στην ιστορία για τον τρόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκε:

Μας έμαθαν ότι ο τιτάνας Μασέο είπε κάποτε πως “την ελευθερία δεν την εκλιπαρείς, την κερδίζεις με τη λεπίδα της ματσέτας”. Μας έμαθαν ότι ο Απόστολος (Χοσέ Μαρτί) έγραψε: “Ο άνθρωπος που συμμορφώνεται με άδικους νόμους και επιτρέπει σε οποιονδήποτε να ποδοπατεί τη χώρα στην οποία γεννήθηκε, ο άνθρωπος που κακομεταχειρίζεται την πατρίδα του μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είναι έντιμος”.[...]

[...] Ξέρω πως η φυλακή θα είναι για μένα σκληρή, όπως είναι πάντα για όλους, με θρασύδειλες απειλές και διεστραμμένα βασανιστήρια. Αλλά δεν φοβάμαι τη φυλακή, όπως και δεν φοβάμαι και την οργή του άθλιου τυράννου που πήρε τις ζωές εβδομήντα συντρόφων μου.
Καταδικάστε με. Δεν έχει σημασία.

Η ιστορία θα με δικαιώσει! (La historia me absolverá)

​

​

​

 

[meli]

Και μετα απο ολα αυτα,πως θα πας Τοσκανη ?