Η Δεύτερη μέρα
Επιχείρηση στο Barentsburg περιλάμβανε η σημερινή αποστολή, ένα ρωσικό οικισμό που στις δόξες του είχε μερικές χιλιάδες κατοίκων -σήμερα μόνο 400, που ασχολούνται με την εξόρυξη κάρβουνου. Σάλπαραν στις 9 από το λιμάνι με ένα μικρό πλοιάριο που έπαιρνε κάπου 40 επιβάτες.
Πρώτος σταθμός ο παγετώνας Esmark στην απέναντι ακτή του Isfjorden από το Barentsburg.
Πλησιάζοντας με χαμηλή ταχύτητα στον παγετώνα, μια γαλάζια φάλαινα «φυσητήρας» έκανε βόλτες κοντά στο πλοίο. Το νερό για μερικές εκατοντάδες μέτρα ήταν παγωμένο και έτσι δεν ήταν δυνατή η προσέγγιση στον παγετώνα.
Σταμάτησαν σ’ αυτό το σημείο για κάπου μισή ώρα και έφαγαν στο μπάρμπεκιου που είχαν ετοιμάσει στο κατάστρωμα. Σαλάτες, σολομό και κρέας από ένα είδος φάλαινας που επιτρέπεται το ψάρεμα. Το κρέας ήταν σπογγώδες και στην αρχή ο Μ1 το πέρασε για συκώτι μοσχαρίσιο.
Έβαλαν πλώρη για Barentsburg όπου θα έφταναν σε 1 ώρα. Ο Μ1 πήρε ένα κονιάκ από το μπαρ του πλοίου προς 40 ΝΟΚ αφήνοντας και 10 πουρμπουάρ. Άναψε ένα Guandanamera μεσαίο μέγεθος.
Το πρώτο που φάνηκε από το Barentsburg ήταν το ελικοδρόμιο.
Κτίρια ετερόκλητης αρχιτεκτονικής, άλλα διώροφα (κατασκευασμένα με ξυλεία) και άλλα πολυώροφα.
Ένα κτίριο είχε πάρει μεγάλη κλίση προφανώς από καταστροφή των πασσάλων θεμελίωσης.
Έμειναν στον οικισμό μιάμιση ώρα. Τους έγινε μια σύντομη ξενάγηση στον κεντρικό δρόμο και κατέληξαν στο ξενοδοχείο το οποίο επισκευαζόταν.
Στο υπερυψωμένο ισόγειο του ξενοδοχείου είχε ένα μαγαζάκι με σουβενίρ και ένα ταχυδρομικό γραφείο όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να βάλουν σε κάρτες αναμνηστικές σφραγίδες. Στο διάδρομο ένας χαρακτηριστικός πίνακας.
Τον Μ1 όμως άλλο τον απασχολούσε.
Το μήνυμα που είχε αποστολή να αφήσει κρυφά από τους Ρώσους !
Κατευθύνθηκε με την Α-Κ στο μπαρ του ξενοδοχείου 78ος Παράλληλος και παρήγγειλε δυο βότκες Stolichnaya. Είχαν από 20 ΝΟΚ και άφησε 50 στην ψηλή Ρωσίδα με το περμανάντ μαύρο μαλλί. Ο Μ1 δεν είχε καμιά αμφιβολία ότι ήταν της αντικατασκοπείας.
Για να θολώσει τα νερά αγόρασε ένα κουτάκι χαβιάρι με 200 ΝΟΚ.
Ήπιαν τις βότκες στα όρθια ακουμπισμένοι στον πάγκο και βγήκαν από το μπαρ. Ο δρόμος ήταν ερημικός, οι επισκέπτες είχαν πάει προς το μικρό μουσείο μάλλον για αγορά σουβενίρ παρά για τα εκθέματα. Δεν υπήρχε χρόνος. Έστειλε την Α-Κ στην πλατεία με αποστολή να φωτογραφίσει την προτομή του Λένιν και γύρισε πίσω. Στον κεντρικό δρόμο, στο εγκαταλελειμμένο κτίριο με τις φωλιές των γλάρων πριν το ξενοδοχείο και κάτω από το ψηλότερο σκαλοπάτι της δεξιάς ξύλινης σκάλας, στερέωσε με δυο κόκκινες και μια άσπρη πινέζα το μυστικό μήνυμα. Βεβαιώθηκε ότι δεν τον είδε κανείς και γύρισε για το πλοίο.
Ένα μικρό εκκλησάκι τράβηξε την προσοχή του. Θεώρησε πρέπον να ανάψει ένα κερί κάνοντας επίκληση για την επιτυχία της αποστολής στον Ιησού του Ναυή, προστάτη άγιου των κατασκόπων.
Η επιστροφή στο Longyearbyen κράτησε περίπου δυόμιση ώρες. Πλέοντας παράλληλα με την νοτιοανατολική ακτή του Isfjorden με τις απότομες πλαγιές των βουνών, διαβρωμένες από την συνεχή ροή των νερών με το λιώσιμο των πάγων, να έχουν αποκτήσει ομοιόμορφους γεωλογικούς σχηματισμούς.
Δειπνήσαν στο KROA
και το «βράδυ» ο Μ1 έκανε πάλι τα δικά του.
Σηκώθηκε δηλαδή στις 1.30 π.μ. και βγήκε για βόλτα για μια περίπου ώρα. Μια παρέα νεαρών με σακίδια κατηφόριζαν τον κεντρικό δρόμο. Δυο μεγάλα ορνιθοειδή σαν χήνες αλλά με μυτερό ράμφος βοσκούσαν αμέριμνα. Έξω από το Fruene café ένα βανάκι ξεφόρτωνε προμήθειες και στο βάζο μπροστά στο χάλκινο άγαλμα του ανθρακωρύχου υπήρχε ένα φρέσκο τριαντάφυλλο.
Πέρασε από το Sval-bar για ένα τελευταίο αλλά είχε πάει ήδη 2.15 και το βρήκε κλειστό. Έβγαλε μερικές φωτογραφίες και γύρισε να συνεχίσει τον ύπνο του.
Attachments
Last edited:
