Πορτογαλία Οι περιπέτειες του τρίο Αζόρες στην Πορτογαλία.

[KIKI]

αντίδραση της ενυδρίδας όταν άκουσε ότι η Κική προτίμησε τον Ρομπέρτο.

μη κλαις γλυκουλι μου , θα διαλεξω εσενα τελικά !!
Α να χαθεις Ρομπερτο με εκανες να διαλεξω την επιφανεια και όχι την ουσια !!

Γεια σου Ιωαννα με τα ωραια σου ...
σε εχω πεθυμησει !!!

 

[maιra1]

Τα'χασα τα ρακόμελα της αρχής, αλλά τώρα... έπιασα θέση.....στην απολαυστική περιγραφή σου.

 

[Twinkie]

Λοιπόν για να αρχίσει η καταμέτρηση....Το τρίο Αζόρες στη Πορτογαλία...ρακόμελα, κρασιά, σοκολάτες, ζώα- θαλάσσια ή και όχι, η Ιωάννα ευρισκόμενη λες στην Κολιάτσου- ποιά Πορτογαλία γλυκιά μου τώρα, εδώ άφησα κόκκαλα στο Θιβέτ...η Υβόννη να προσπαθεί να συνετίσει- πάντα φυσικά με ρακί και μελωδία τα άγρια πλήθη...Γιατί έχω την αίσθηση πως σε αυτό το ταξίδι η Μελίνα ήταν η φωνή της λογικής;

 

[ioanna karagianni]

anny σε ευχαριστούμε για την ιστορία σου μας βοήθησε πολύ

Κική μου και εγώ σε έχω πεθυμήσει. Έτσι θα αγκαλιαστούμε όταν συναντηθούμε:

Μaira αφού έχασες τα ρακόμελα της αρχής ξεκίνα να πίνεις, θα περιμένω να μας φτάσεις.

Twinkie δίκιο έχεις η Τραβελίνα ήταν η φωνή της λογικής ... τις πρώτες δύο ώρες, τόσο άντεξε.

 

[travelina]

Twinkie δίκιο έχεις η Τραβελίνα ήταν η φωνή της λογικής ... τις πρώτες δύο ώρες, τόσο άντεξε.

Και πολύ ήταν...

Θα καταλάβετε στη συνέχεια... το ξέρω ότι έχετε κατανόηση... σας ευχαριστώ όλους...

 

[ioanna karagianni]

Αφιερωμένο από το τρίο Αζόρες στον Borealis

Για τα ταξίδια έχουμε την ίδια νοοτροπία που έχουμε και για τους ανθρώπους, ενώ ξέρουμε ότι το κάθε ένα από αυτά είναι μοναδικό, επιμένουμε να τα συγκρίνουμε μεταξύ τους.
Έτσι και εγώ δεν απέφευγα τις συγκρίσεις ενός ταξιδιού στην Ασία με ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Μια από τις διαφορές που επιβεβαιώνω κάθε φορά είναι φωτογραφική. Όταν πχ στην Ινδία φωτογραφίσω τα πολύχρωμα βουναλάκια φρούτων σε μια υπαίθρια αγορά την στιγμή που από μπροστά τους περνάει μια ντόπια με πολύχρωμο σάρι, ένα μωρό δεμένο στην πλάτη και ένα μπόγο στο κεφάλι, τότε η φωτογραφία μου έχει τρελή επιτυχία. Ενώ στην Πορτογαλία ο ντόπιος συνταξιούχος με τσάκιση στο παντελόνι και καρό πουκαμισάκι δεν αντιμετωπίζεται με τον ίδιο ενθουσιασμό όταν μπαστακώνεται με την εφημερίδα του μπροστά στο σπιτάκι με τα ωραιότατα αζουλέζους που θέλω να φωτογραφίσω.

Στο θέμα μας τώρα.

Έχει ξημερώσει η δεύτερη μέρα μας, έχουμε πάρει το πρωινό μας και είμαστε στην ξανά στην Praca do Comercio για να πάρουμε το λεωφορείο. Για κακή τύχη των άλλων δύο, ο οδηγός μου έχει μια πρόσθετη πληροφορία για αυτήν την πλατεία. Σε αυτήν λέει το 1908 δολοφονήθηκε ο Βασιλέας Κάρλος μετά της γυναικός του Πριγκίπισσας Λουΐζας. Ξεσηκωμένη από νοσηρή περιέργεια , χαρακτηριστικό όλων των γεροντοκορών που κυνηγάνε τις συγκινήσεις, επιμένω να κάνω το γύρω της πλατείας για να ανακαλύψω το σημείο δολοφονίας του. Συμμεριζόμενες την φιλομάθεια μου οι άλλες δύο, κουνάνε συναινετικά το κεφάλι τους, προσποιούμενες ότι συμφωνούν, αμέσως μετά όμως με βουτάνε από το μαλλί και με χώνουν μέσα στο λεωφορείο που θα μας μεταφέρει στο mosteiro dos Jeronimos.

Φτάνοντας γίναμε μέρος μιας μεγάλης ουράς τουριστών που περίμενε υπομονετικά για να μπει στο μοναστήρι. Το εξωτερικό τείχος ήταν λιτό με τις γραμμές των τούβλων του να διαγράφονται σαν ζωγραφισμένες, πάνω από το τοίχος πρόβαλαν κωνικοί τρούλοι. Η ώρα μας περνούσε ευχάριστα τραβώντας φωτογραφίες. Εδώ έκανα μια ακόμα φωτογραφική διαπίστωση. Όταν στην φωτογραφία που είσαι έτοιμη να τραβήξεις χωθεί ένας αδιάφορος Ιάπωνας τουρίστας εκνευρίζεσαι που σου χαλάει το φόντο. Όταν όμως σταματήσει ακριβώς μπροστά καλοσχηματισμένος νεαρός με ανεπτυγμένους δελτοειδής να φουσκώνουν κάτω από το μακό του, δεν εκνευρίζεσαι, απλώς ξεχνάς εντελώς το αξιοθέατο και ζουμάρεις στον νεαρό. Δεν περιμέναμε πολύ, στην τρίτη πόζα του νεαρού η ουρά κινήθηκε μπροστά μας και βρεθήκαμε στο κύριο προαύλιο του κτιρίου.

Εγώ που λέτε δεν τυγχάνω ιδιαίτερης πολιτιστικής μόρφωσης. Όταν λοιπόν διάβαζα ότι το μοναστήρι είναι το «jewel of Manueline art», ουδόλως ήμουν προετοιμασμένη για αυτό που θα αντίκριζα. Από τον οδηγό μου έμαθα μερικά στοιχεία για αυτήν τέχνη. Σε ελεύθερη μετάφραση έλεγε ότι οι αρχιτέκτονες της εποχής επωφελούμενοι από τον πλούτο που ο Βάσκο ντε Γκάμα είχε διασκορπίσει στην Λισσαβώνα, ρίχνονται σε ένα υπεραισιόδοξο έργο μεγάλης κλίμακας. Έτσι ο καθένας υιοθετεί ένα στυλ το οποίο τροποποιείται από τον διάδοχο του κ.ο.κ. Σε αυθαίρετη μετάφραση όλο το πάρα πάνω προειδοποιεί για ένα κτίσμα παραδομένο σε ένα ατελείωτο τουρλού τουρλού στυλ και τάσεων. Αφού πέρασε λοιπόν από σαράντα τροποποιητικές, έξι αιώνες αργότερα το αποτέλεσμα ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια μας.
Τι να σας πω; καλύτερα να έμενα στην πλατεία να ψάχνω που δολοφονήθηκε ο μεγαλειότατος . Καμάρες, τρούλοι, σκαλισμένες εσοχές, σκαλισμένες εξοχές, γραμμές, λουλούδια, ρόμβοι. Όλα μαζί και ταυτοχρόνως, γεμίζουν κάθε ελεύθερη επιφάνεια του κτιρίου. Η Υβόννη πίσω μου παραπονιέται ψιθυριστά, «με πόνεσαν τα μάτια μου από το πολύ μπλιμπίκι», η Τραβελίνα μας πάλι είναι πιο επιστημονική, «έχετε ακούσει για τον ‘τρόμο του κενού’; Μάλλον κάπως έτσι αναπτύχθηκε.» . Η ματιά μου προσπαθεί να ξεκουραστεί σε ένα λιτό χώρο αλλά δεν τον βρίσκει. Εκτελούμε με επιμέλεια το τουριστικό μας καθήκον. Επισκεπτόμαστε τα κύρια μέρη του μοναστηριού και μετά αποχωρούμε. Το μόνο που μου άρεσε σε αυτόν τον χώρο ήταν τα βιτρό στα παράθυρα του ναού.

Μια βόλτα στις όχθες του Τάγου είναι αρκετή για να μας φτιάξει το κέφι και μετά μπροστά μας ξεπροβάλει ο Πύργος του Belem (πύργος της Βηθλεέμ) γλυκούτσικος, στρουμπουλός και παιχνιδιάρικος. Λευκός, κυλινδρικός με νταντελένια μπαλκόνια και μια κινητή γέφυρα, δικαίως θεωρείται εκπληκτικό δείγμα της στρατιωτικής αρχιτεκτονικής του 16ου αιώνα. Διαβάζοντας πως είναι ανάμειξη ρομαντικού-γοτθικού-μαυριτανικού ρυθμού δεν μπορώ παρά να σκεφτώ πως εδώ το τουρλού τουρλού τους πέτυχε πλήρως.
Η επόμενη στάση μας είναι στο πολύ χαρακτηριστικό μνημείο των εξερευνητών. Το λαχταρούσα από τον καιρό που είχα δει την πολύ πετυχημένη φωτογραφία της Πανδώρας. Το μνημείο βρίσκεται σε ωραία τοποθεσία στις όχθες του Τάγου, αριστερά του φαίνεται η μεγάλη γέφυρα που συνδέει τις δύο πλευρές του ποταμού και στο βάθος του άγαλμα του Ιησού με τα χέρια απλωμένα απομίμηση αυτού του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Γυρίζουμε την πλάτη μας στο ποτάμι και κατευθυνόμαστε προς το Μουσείο των Αμαξών.

Ήταν πραγματικά ένα παράξενο Μουσείο. Υπήρχαν άμαξες διακοσμημένες με πολύ όμορφες ζωγραφιές της εποχής, ξυλόγλυπτες διακοσμήσεις μεγάλης αξίας και ανάγλυφες παραστάσεις.

Γυρίζουμε στους κεντρικούς δρόμους, και γευματίζουμε σε έναν από τους κάθετους δρόμους της Rua Augusta. Σε αυτό το επισήμως δεύτερο γεύμα μας στην Λισσαβώνα έχουμε αρχίσει να διαμορφώνουμε μια ιδέα για τις συνήθειες τους στο φαγητό και το σερβίρισμα. Καταρχήν εμένα αυτή η τακτική να φέρνουν ένα μικρό παραδοσιακό ορεκτικό στην αρχή, μου φάνηκε πολύ βολική. Έτσι είχαμε την ευκαιρία έναντι μικρού χρηματικού αντιτίμου να δοκιμάσουμε τοπικούς μεζέδες που ίσως να μην τολμούσαμε να παραγγείλουμε από μόνοι μας. Η δεύτερη σοβαρή παρατήρηση είναι ότι το θέμα σαλάτα δεν το κατέχουν καθόλου. Από την άλλη με χαρά μου διαπίστωσα ότι το συνηθισμένο τους γλυκό ήταν ένα είδους κρέμας καραμελέ που πολύ μου άρεσε. Τέλος θα ήθελα εδώ να τονίσω και εγώ πως ναι όντως έχουν άπειρες συνταγές με μπακαλιάρο.

 

[varioAthens]

Βρε Ιωάννα, καμιά φωτο από το mosteiro dos Jeronimos? Με έβαλες σε περιέργεια πόσο φορτωμένο μπορεί να είναι!

 

[ioanna karagianni]

Βρε Ιωάννα, καμιά φωτο από το mosteiro dos Jeronimos? Με έβαλες σε περιέργεια πόσο φορτωμένο μπορεί να είναι!

Σας λυπήθηκα να σας τρομάξω βραδιάτικα. Ίσως να βάλει η Τραβελίνα που γενικώς είναι πιο άπονη

 

[taver]

Θα σας μαλώσω. Έντονα. Πήγατε στη Belem, κι αντί να ασχοληθείτε με το πραγματικά νούμερο 1 αξιοθέατο, εσείς ασχολιόσασταν με μοναστήρια και με πύργους...:
Pastιis de Belιm

 

[varioAthens]

Σας λυπήθηκα να σας τρομάξω βραδιάτικα. Ίσως να βάλει η Τραβελίνα που γενικώς είναι πιο άπονη

Καλά, το μοναστήρι έτσι το ζήτησα για ξεκάρφωμα... αυτό που θα προτιμούσα να δώ είναι οι δελτοειδείς!!!

 

[ioanna karagianni]

με αυτό ασχολούμασταν καθημερινώς ίσαμε με 3 φορές την ημέρα μπορώ να πω. Σαν αντιβίωση ένα πράγμα.

 

[travelina]

Θα σας μαλώσω. Έντονα. Πήγατε στη Belem, κι αντί να ασχοληθείτε με το πραγματικά νούμερο 1 αξιοθέατο, εσείς ασχολιόσασταν με μοναστήρια και με πύργους...:
Pastιis de Belιm

Είχε μεγάλη ουρά (και αυτό), οπότε το προσπεράσαμε με συνοπτικές διαδικασίες... είχαμε φάει και καλό πρωινό...