liz
Member
- Μηνύματα
- 159
- Likes
- 346
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κόσμου
Την προηγούμενη εβδομάδα ανακάλυψα πως ναι, η γλωσσολογία μπορεί να είναι διασκεδαστική - ενδιαφέρουσα την έβρισκα και πριν αλλά μόνο εκτός σχολής, γιατί εντός, ήταν μακράν από τα πιο βαρετά μαθήματα. Η καθηγήτρια εδώ μας έκανε κλασικά μάθημα με power point συνοψίζοντας τα σημεία-κλειδιά που πρέπει να συγκρατήσουμε, όσο πιο απλά γίνεται, μας έδειξε βιντεάκια στο youtube με την προέλευση των αγγλικών, μας έβαλε κι ένα τραγούδι στ’ αρχαία αγγλικά κι όλα αυτά περπατώντας πέρα-δώθε ξυπόλητη «σόρυ παιδιά, με πεθαίνει το πόδι μου».
Που με φέρνει σ’ ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν εδώ: έχω δει αρκετές φορές από τότε που ήρθα ανθρώπους να περπατούν ξυπόλητοι έξω, στη σχολή, ακόμα και στον κεντρικότερο δρόμο και κανείς δεν δίνει σημασία, θεωρείται οκ
Κι επιστρέφω στα μαθήματα. Την 1η εβδομάδα γίνεται η εισαγωγή και οι καθηγητές μας μοιράζουν τον οδηγό μαθήματος, γύρω στις 10 σελίδες, με περιγραφή του μαθήματος, το πρόγραμμα κάθε εβδομάδας, την ύλη που θα έχουμε να διαβάσουμε κάθε φορά, τα στοιχεία επικοινωνίας του καθηγητή, τον τρόπο βαθμολόγησης, τις τελικές ημ/νίες για την παράδοση των εργασιών, κτλ, αναλυτικότατα.
Κάθε φοιτητής έχει έναν κωδικό με τον οποίον έχει πρόσβαση στην προσωπική του ιστοσελίδα όπου υπάρχουν τα πάντα σχετικά με τις υπηρεσίες του παν/μίου (πχ βοήθεια για εύρεση διαμονής/εργασίας), το e-mail μας που πρέπει να τσεκάρουμε κάθε μέρα γιατί εκεί μας στέλνονται όλες οι ανακοινώσεις από το παν/μιο και τους καθηγητές, το πρόγραμμά μας, λίστα με τα μαθήματα που επιλέξαμε και ότι έχουμε να διαβάσουμε κάθε φορά σε ηλεκτρονική μορφή. Ακόμη το webcity όπου κάθε μάθημα έχει τη δική του σελίδα κι εκεί υπάρχουν τα πάντα σχετικά με αυτό: ανακοινώσεις, online συζητήσεις, κουίζ-ασκήσεις που έχουμε να λύσουμε κάθε εβδομάδα, κείμενα που πρέπει να διαβάσουμε καθώς και τα power points των παραδόσεων για να τα ξανακοιτάξουμε.
Αγαπημένος καθηγητής ως τώρα, μάλλον αυτός που μας κάνει ευρωπαϊκό κινηματογράφο και τυγχάνει Έλληνας: φοβερός τύπος, μας κάνει να ξεραινόμαστε στα γέλια, το μάθημά του είναι τρομερά ενδιαφέρον και η ώρα περνάει νεράκι. Ευτυχώς μπήκα στο δικό του γκρουπ, γιατί η άλλη καθηγήτρια που το διδάσκει είναι ιστορικός και θα βλέπαμε τις ταινίες κυρίως από ιστορική σκοπιά (κι εγώ θα έκοβα φλέβες). Ο δικός μου δηλώνει φορμαλιστής.
Ακολουθεί η γλωσσολόγος μας με την αφοπλιστική ειλικρίνειά της «κοιτάξτε, τα readings μου ομολογώ ότι δεν τα έκανα ποτέ όταν ήμουν φοιτήτρια, αλλά θέλω εσείς να τα κάνετε. Κάντε και τα κουίζ σας παρακαλώ, δεν τα βάζω για να σας κάνω τη ζωή δύσκολη, τσάμπα πόντοι είναι, να μάθετε θέλω!»
Τρίτος ο καθηγητής κοινωνιολογίας, στο μάθημά του (όπως και στα περισσότερα βασικά) αυτός θέτει ερωτήσεις, χωριζόμαστε σε ομάδες και συζητάμε πάνω στο θέμα για 5 λεπτά μεταξύ μας και μετά συζητάμε όλοι μαζί. Αυτός διευθύνει τη συζήτηση και σχολιάζει τα σημεία κλειδιά.
Κι ενώ κανείς δεν το περίμενε, 4ος και καταϊδρωμένος ο τύπος που μας κάνει διαλέξεις στην ασιατική ποπ κουλτούρα (ναι υπάρχει τέτοιο μάθημα
και ναι το πήρα). Νανουριστικός...!
Τα μαθήματα χωρίζονται σε ώρες διδασκαλίας και σε σεμινάρια. Κατά τη διδασκαλία όλοι ενθαρρυνόμαστε να συζητάμε, να διαφωνούμε με σεβασμό πάντα και να μην ενστερνιζόμαστε ποτέ κάποια άποψη επειδή βρίσκεται σ’ ένα βιβλίο ή επειδή την εξέφρασε κάποιος καθηγητής ή σημαντικός θεωρητικός. Η γλωσσολόγος είπε στους Κινέζους που αποτελούν κλασικά την πλειοψηφία «ξέρω πως στη χώρα σας μπαίνει ο καθηγητής μέσα και μπλα, μπλα, σας ζαλίζει 2 ώρες. Εδώ δεν λειτουργούμε έτσι, σας δείχνουμε τον δρόμο και σας στέλνουμε έξω να κάνετε έρευνα, να μάθετε μόνοι σας, να εξασκήσετε την κριτική σας σκέψη, όχι να αποστηθίσετε»(όπως Ελλάδα)
Έχουμε τέλος 2 εβδομάδες περιθώριο για ν΄αλλάξουμε τα μαθήματα που επιλέξαμε αρχικά.
Και μιας και σχολίασα ένα πράγμα που μου αρέσει, ας σχολιάσω κι ένα που τη σπάει σε όλους μας: στας Ευρώπας, το ίντερνετ πάει με την ταχύτητα, εδώ πάει με τα γίγα. Νταμν!!!
Και μερικές πρώτες φώτος:
Το κυρίως κτίριο της σχολής:
Που με φέρνει σ’ ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν εδώ: έχω δει αρκετές φορές από τότε που ήρθα ανθρώπους να περπατούν ξυπόλητοι έξω, στη σχολή, ακόμα και στον κεντρικότερο δρόμο και κανείς δεν δίνει σημασία, θεωρείται οκ
Κι επιστρέφω στα μαθήματα. Την 1η εβδομάδα γίνεται η εισαγωγή και οι καθηγητές μας μοιράζουν τον οδηγό μαθήματος, γύρω στις 10 σελίδες, με περιγραφή του μαθήματος, το πρόγραμμα κάθε εβδομάδας, την ύλη που θα έχουμε να διαβάσουμε κάθε φορά, τα στοιχεία επικοινωνίας του καθηγητή, τον τρόπο βαθμολόγησης, τις τελικές ημ/νίες για την παράδοση των εργασιών, κτλ, αναλυτικότατα.
Κάθε φοιτητής έχει έναν κωδικό με τον οποίον έχει πρόσβαση στην προσωπική του ιστοσελίδα όπου υπάρχουν τα πάντα σχετικά με τις υπηρεσίες του παν/μίου (πχ βοήθεια για εύρεση διαμονής/εργασίας), το e-mail μας που πρέπει να τσεκάρουμε κάθε μέρα γιατί εκεί μας στέλνονται όλες οι ανακοινώσεις από το παν/μιο και τους καθηγητές, το πρόγραμμά μας, λίστα με τα μαθήματα που επιλέξαμε και ότι έχουμε να διαβάσουμε κάθε φορά σε ηλεκτρονική μορφή. Ακόμη το webcity όπου κάθε μάθημα έχει τη δική του σελίδα κι εκεί υπάρχουν τα πάντα σχετικά με αυτό: ανακοινώσεις, online συζητήσεις, κουίζ-ασκήσεις που έχουμε να λύσουμε κάθε εβδομάδα, κείμενα που πρέπει να διαβάσουμε καθώς και τα power points των παραδόσεων για να τα ξανακοιτάξουμε.
Αγαπημένος καθηγητής ως τώρα, μάλλον αυτός που μας κάνει ευρωπαϊκό κινηματογράφο και τυγχάνει Έλληνας: φοβερός τύπος, μας κάνει να ξεραινόμαστε στα γέλια, το μάθημά του είναι τρομερά ενδιαφέρον και η ώρα περνάει νεράκι. Ευτυχώς μπήκα στο δικό του γκρουπ, γιατί η άλλη καθηγήτρια που το διδάσκει είναι ιστορικός και θα βλέπαμε τις ταινίες κυρίως από ιστορική σκοπιά (κι εγώ θα έκοβα φλέβες). Ο δικός μου δηλώνει φορμαλιστής.
Ακολουθεί η γλωσσολόγος μας με την αφοπλιστική ειλικρίνειά της «κοιτάξτε, τα readings μου ομολογώ ότι δεν τα έκανα ποτέ όταν ήμουν φοιτήτρια, αλλά θέλω εσείς να τα κάνετε. Κάντε και τα κουίζ σας παρακαλώ, δεν τα βάζω για να σας κάνω τη ζωή δύσκολη, τσάμπα πόντοι είναι, να μάθετε θέλω!»
Τρίτος ο καθηγητής κοινωνιολογίας, στο μάθημά του (όπως και στα περισσότερα βασικά) αυτός θέτει ερωτήσεις, χωριζόμαστε σε ομάδες και συζητάμε πάνω στο θέμα για 5 λεπτά μεταξύ μας και μετά συζητάμε όλοι μαζί. Αυτός διευθύνει τη συζήτηση και σχολιάζει τα σημεία κλειδιά.
Κι ενώ κανείς δεν το περίμενε, 4ος και καταϊδρωμένος ο τύπος που μας κάνει διαλέξεις στην ασιατική ποπ κουλτούρα (ναι υπάρχει τέτοιο μάθημα
και ναι το πήρα). Νανουριστικός...!Τα μαθήματα χωρίζονται σε ώρες διδασκαλίας και σε σεμινάρια. Κατά τη διδασκαλία όλοι ενθαρρυνόμαστε να συζητάμε, να διαφωνούμε με σεβασμό πάντα και να μην ενστερνιζόμαστε ποτέ κάποια άποψη επειδή βρίσκεται σ’ ένα βιβλίο ή επειδή την εξέφρασε κάποιος καθηγητής ή σημαντικός θεωρητικός. Η γλωσσολόγος είπε στους Κινέζους που αποτελούν κλασικά την πλειοψηφία «ξέρω πως στη χώρα σας μπαίνει ο καθηγητής μέσα και μπλα, μπλα, σας ζαλίζει 2 ώρες. Εδώ δεν λειτουργούμε έτσι, σας δείχνουμε τον δρόμο και σας στέλνουμε έξω να κάνετε έρευνα, να μάθετε μόνοι σας, να εξασκήσετε την κριτική σας σκέψη, όχι να αποστηθίσετε»(όπως Ελλάδα)
Έχουμε τέλος 2 εβδομάδες περιθώριο για ν΄αλλάξουμε τα μαθήματα που επιλέξαμε αρχικά.
Και μιας και σχολίασα ένα πράγμα που μου αρέσει, ας σχολιάσω κι ένα που τη σπάει σε όλους μας: στας Ευρώπας, το ίντερνετ πάει με την ταχύτητα, εδώ πάει με τα γίγα. Νταμν!!!
Και μερικές πρώτες φώτος:
Το κυρίως κτίριο της σχολής:
