Άγιος Δομήνικος Ξαναπάμε Άγιο Δομίνικο

[Delmem39172]

Και πού είδες στην ιστορία μου οτι πήγα σε κλειστό τουριστικό θέρετρο?
Μου λες να κινηθώ λιγότερο τουριστικά και μου προτείνεις ένα μέρος πολύ πιο τουριστικό από αυτό που πήγα. Γι'αυτό απόρησα..
υγ: Αυτό με την Αιτή δεν κατάλαβα γιατί το αναφέρεις.

Θα γράψω σύντομα για άγιο Δομίνικο τώρα ετοιμάζω τα γκαλαπαγκος, βέβαια δεν συμφωνούμε σε αρκετά καθώς το κείμενο μου για άγιο Δομίνικο ξεπερναει τους 6 μήνες διαμονή στο νησι εν πάση περιπτώσει όλα σεβαστά όλα ωραία....καλή συνέχεια.

Υ,γ. Δεν αμφισβητώ τα γραφόμενα σου ότι πληροφορίες δίνουμε είναι κερδος ομως αυτά που γράφεις τα βρίσκεις και σε ένα ταξιδιωτικό οδηγό, ήθελα να εστιασω στην νοοτροπία και την κουλτούρα του λαου μετακινησεις ομογενεις τιμες κλπ αν και νομίζω ότι δεν θα είμαι αντικειμενικος καθώς πέρασαν 4 χρόνια που πήγα τελευταία φορά,ειδομεν.

 

[go2dbeach]

Η παρατήρηση σου οτι αυτά που γράφω μπορεί να τα βρει κάποιος και σε ταξιδιωτικό οδηγό, είναι σωστή. Και όχι μόνο, αλλά και από άλλους που πήγαν πριν από εμένα εδώ στο φόρουμ.
Αλλά χωρίς να θέλω να στο χαλάσω, επίσης για τη νοοτροπία και την κουλτούρα των Δομινικανών, τις μετακινήσεις, τιμές κλπ επίσης μπορεί κάποιος να βρει στο διαδίκτυο. Και μάλιστα από ανθρώπους που ζουν χρόνια εκεί, και όχι απλά 6 μήνες...δεν υπάρχει σήμερα κάτι που να μη μπορείς να βρεις.

υγ. Η απορία μου για την Αιτή παραμένει..

 

[Delmem39172]

Η παρατήρηση σου οτι αυτά που γράφω μπορεί να τα βρει κάποιος και σε ταξιδιωτικό οδηγό, είναι σωστή. Και όχι μόνο, αλλά και από άλλους που πήγαν πριν από εμένα εδώ στο φόρουμ.
Αλλά χωρίς να θέλω να στο χαλάσω, επίσης για τη νοοτροπία και την κουλτούρα των Δομινικανών, τις μετακινήσεις, τιμές κλπ επίσης μπορεί κάποιος να βρει στο διαδίκτυο. Και μάλιστα από ανθρώπους που ζουν χρόνια εκεί, και όχι απλά 6 μήνες...δεν υπάρχει σήμερα κάτι που να μη μπορείς να βρεις.

υγ. Η απορία μου για την Αιτή παραμένει..

Η απορία σου για Αϊτή παραμένει γιατί δεν πήγες ως εκεί να περάσεις τα συνορα το θεωρησες μάλλον περιττο ,ως πληροφορία είναι καλή γιατί κάποιος μπορεί να θέλει να περάσει και να μην μπορέσει η να μπορεί οπότε ας μας το πει αν πήγε κάποιος,,,,,ειναι καλο να γράφουμε ποσες μερες μειναμε σε μια χωρα ώστε ο διαβάζων να δίνει και την ιδιαίτερη βαρύτητα γιατί ως γνωστόν ο μανάβης ότι έχει πουλάει.

Εσύ προσωπικά γνώρισες κάποιον ελληνα να ζει μόνιμα στον Άγιο Δομίνικο? Να μας τον συστήσεις τότε να μας τα πει από πρώτο χέρι.

Έψαχνα μήνες να βρω ελληνα που ζει στον Άγιο Δομίνικο και δεν τα κατάφερα όταν ο ως πήγα βρήκα 2 ο ένας ξεναγος από Ελλάδα και ο άλλος ερωτικός μετανάστης Έλληνας εκ Γερμανίας...

 

[go2dbeach]

Η απορία σου για Αϊτή παραμένει γιατί δεν πήγες ως εκεί να περάσεις τα συνορα το θεωρησες μάλλον περιττο

Βασικά επικίνδυνο το θεώρησα και επίσης πήγα σε άλλη χώρα ταξίδι.
Γράφεις πιο πάνω " Γνώμη μου πάντα είναι να αποφεύγονται αμιγη τουριστικα θέρετρα, αλλά αυτό είναι γούστα του καθενός,στα συνορα με Αϊτή δεν μας άφησαν να περασουμε....."
Εγώ σε ρώτησα γιατί αναφέρεις την Αιτή εδώ, πού κολλάει κι εσύ μου λες οτι για να καταλάβω πρέπει να περάσω τα σύνορα οκ

ως πληροφορία είναι καλή γιατί κάποιος μπορεί να θέλει να περάσει και να μην μπορέσει η να μπορεί οπότε ας μας το πει αν πήγε κάποιος,,,,,

Όποιος θέλει να περάσει στην Αιτή, θα ζητήσει πληροφορίες στο ανάλογο θέμα. Δε θα ψάξει στην ιστορία μου για Άγιο Δομίνικο.

Γιατί να γνωρίσω έλληνα που ζει στο Δομίνικο? Γνώρισα Δομινικανό που μιλάει ελληνικά...ακόμα καλύτερα και ζει πάνω από 50 χρόνια εκεί. Μανάβης όχι αστεία!

 

[Delmem39172]

Βασικά επικίνδυνο το θεώρησα και επίσης πήγα σε άλλη χώρα ταξίδι.
Γράφεις πιο πάνω " Γνώμη μου πάντα είναι να αποφεύγονται αμιγη τουριστικα θέρετρα, αλλά αυτό είναι γούστα του καθενός,στα συνορα με Αϊτή δεν μας άφησαν να περασουμε....."
Εγώ σε ρώτησα γιατί αναφέρεις την Αιτή εδώ, πού κολλάει κι εσύ μου λες οτι για να καταλάβω πρέπει να περάσω τα σύνορα οκ


Όποιος θέλει να περάσει στην Αιτή, θα ζητήσει πληροφορίες στο ανάλογο θέμα. Δε θα ψάξει στην ιστορία μου για Άγιο Δομίνικο.

Γιατί να γνωρίσω έλληνα που ζει στο Δομίνικο? Γνώρισα Δομινικανό που μιλάει ελληνικά...ακόμα καλύτερα και ζει πάνω από 50 χρόνια εκεί. Μανάβης όχι αστεία!

Δεν τον αναφέρεις πουθενα τον δομινικανό που μιλάει ελληνικά,έχουμε κάνα εμαιλ να του ζητήσω διευκρινήσεις πριν ξεκινήσω να γράφω,?

Εγώ που θέλω να περάσω αιτη που θα το ψάξω?είμαι καινούργιος εδώ δεν ξέρω.

 

[kostas19821]

Συνέχισε να μας ταξιδεύεις και εμάς που είμαστε Ελλάδα τώρα ..
Πανέμορφες φωτογραφίες
Περιμένουμε τη συνέχεια

 

[kostas19821]

Εγώ που θέλω να περάσω αιτη που θα το ψάξω?είμαι καινούργιος εδώ δεν ξέρω.

Ταξιδιωτικές ιστορίες Ν.Αμερικης
/Αϊτή έχει γράψει ο Γιώργος ιστορία

 

[Delmem39172]

Ταξιδιωτικές ιστορίες Ν.Αμερικης
/Αϊτή έχει γράψει ο Γιώργος ιστορία

Είναι του 2016 και πήγε αεροπορικως,εγω θέλω να περάσω οδικως ισως ο δομινικανός που μιλάει ελληνικά να μας διαφωτίσει.

Στις 25 Σεπτεμβρίου ξεκινάω το νο 3 μερος των ταξιδιών μου διάρκειας 8 μηνών θέλω να είμαι οργανωμενος και αν βρίσκω ίντερνετ θα ανεβάσω ανταποκρισεις.

Δυστυχώς και οι 2 από άγιο Δομίνικο που ήξερα έχουν χαθεί,πληρώνω το τίμημα που δεν κράτησα επαφή,βασικά η Αϊτή με ενδιαφέρει.

 

[go2dbeach]

Η περιοχή που περιγράφω στα δύο τελευταία κεφάλαια, είναι η επαρχία Maria Trinidad Sanchez. Στο βίντεο που ακολουθεί δε φαίνεται σχεδόν τίποτα από την ακατέργαστη ομορφιά της περιοχής που είναι γεμάτη με εκπληκτικά φυσικά τοπία. Δυστυχώς είχα μόνο μια μέρα και είδα ότι πρόλαβα..
Όποιος επισκεφτεί το νησί και πάει προς Σαμανά, θα τον συμβούλευα να πάει μια-δύο εκδρομές μέχρι το Rio San Juan και τα αξιοθέατα της περιοχής.

 

[go2dbeach]

Playa El Rincon 2003:

"Σκεφτηκα οτι ηταν ο πιο ωραιος δρομος που περπατησα ποτε!
Σκεφτηκα οτι δεν ηθελα να φυγω!
Σκεφτηκα οτι αυριο θα ερχομουν ξανα!
Σκεφτηκα οτι υπαρχουν πολλοι λογοι που δακρυζουν οι ανθρωποι...αλλα για μια παραλια??

Playa El Rincon 2022 (φωτο στο ίδιο σημείο ακριβώς):

Σκέφτηκα οτι ήρθαμε σε λάθος παραλία!
Σκέφτηκα οτι η παραλία ήταν η σωστή, αλλά το λάθος ήταν που ξαναήρθα.
Σκέφτηκα να μη χαλάσω τη μέρα της υπόλοιπης παρέας που τους άρεσε πολύ εδώ..
Η αλήθεια είναι οτι κι αυτή τη φορά κρατιόμουν να μη δακρύσω, αλλά για τελείως διαφορετικό λόγο.

Ξημέρωσε άλλη μια υπέροχη μέρα στη χερσόνησο Σαμανά και μετά τη χθεσινή αρκετά μακρινή μας εκδρομή, αποφασίστηκε να πάμε μέσα στα όρια της χερσονήσου. Η Ρινκόν ήταν το όνειρό μου για να επιστρέψω μια μέρα ξανά στο νησί, οπότε ξεκινήσαμε για εκεί.
Η διαδρομή ήταν υπέροχη, ανεβοκατεβαίνεις καταπράσινα βουνά και λοφίσκους, φτάνεις στην πρωτεύουσα της χερσονήσου Santa Bárbara de Samaná και συνεχίζεις δίπλα από παραλιακά ψαροχώρια και έρημες παραλίες μέχρι που φτάνεις στη διασταύρωση για Las Galleras.

Εκεί υπάρχει η δυναντότητα να πας στο χωριό και να συνεχίσεις με βάρκα για την παραλία. Εμείς αποφασίσαμε να πάμε με το αυτοκίνητο. Το τελικό κομμάτι του δρόμου δεν είναι πολύ καλό, αλλά σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την πρώτη φορά που είχα έρθει. Τότε μπήκαμε σε ποτάμια με το αυτοκίνητο για να περάσουμε απέναντι, άλλοτε περιμέναμε υπομονετικά να τελειώσει η παρέλαση από κότες, γουρούνια και γελάδια που περπατούσαν στη μέση του δρόμου. Τώρα μεγάλο κομμάτι έχει άσφαλτο και περισσότερη κίνηση από αυτοκίνητα. Όταν φτάσαμε έπαθα σοκ με το πόσα πολλά αυτοκίνητα ήταν ήδη παρκαρισμένα κάτω από τα δέντρα. Εκεί άραζαν και κάτι τύποι σε ρόλο παρκαδόρου, δε ζητούσαν λεφτά, απλά ρύθμιζαν την...κυκλοφορία και σου έδειχναν πού να παρκάρεις.

Είχαμε έρθει στο σημείο που εκβάλει ο ποταμός Caño Frio. Εδώ βγαίνοντας από τη ζούγκλα πλαταίνει, γίνεται σα λιμνούλα και γινόταν της τρελλής. Δύο συστάδες κοκοφοίνικες είχαν καταληφθεί από ντόπιους που είχαν απλώσει όσο οικιακό εξοπλισμό μπόρεσαν να κουβαλήσουν με τα αυτοκίνητα.

Τα παιδιά έπαιζαν ένα περίεργο παιχνίδι στην άμμο.

Σε αυτό το κομμάτι της παραλίας φύσαγε αρκετά και είχε κύμα, οπότε οι ντόπιοι προτίμησαν να κατασκηνώσουν δίπλα στο ποτάμι και να κολυμπήσουν σε αυτό, παρόλο που το νερό είναι -όπως προδίδει και το όνομα του- κρύο.
Αν ερχόμουν για πρώτη φορά, σίγουρα θα μου άρεσε η όλη φάση, αλλά τώρα δε μπορούσα να μην κάνω τη σύγκριση με τότε..

Θυμόμουν τα παιδιά του διπλανού χωριού να πηδάνε από τα δέντρα σε διαγωνισμό καλύτερης βουτιάς. Θυμόμουν γαιδουράκια φορτωμένα με καρύδες και μπανάνες να διασχίζουν το ποτάμι. Θυμόμουν τη μαντάμ να τηγανίζει μπανάνες και καρυδόψωμα στην παραλία κι εμείς να τρώμε κάτω από το γαλάζιο μουσαμά όλοι μαζί, καμιά δεκαριά ξένοι και ντόπιοι.
Φωτο 2003:

2022:

Τώρα είχε πολύ περισσότερο κόσμο, ντόπιους ως επί το πλείστον, πράγμα που με παραξένεψε γιατί η παραλία διαφημίζεται ως μια από τις καλύτερες στον κόσμο προσελκύοντας πολύ τουρισμό. Βέβαια λίγο αργότερα θα καταλάβαινα το γιατί..τα πούλμαν (ναι, σωστά διαβάσατε), τα πούλμαν που έρχονται εδώ, τους πάνε στη άλλη μεριά της παραλίας. Σε τούτη την πλευρά έχει πιο πολύ αέρα, κύμα και βγάζει φύκια, το νερό του ποταμού είναι παγωμένο και φαίνεται να το προτιμούν μόνο οι ντόπιοι. Επίσης στην άλλη πλευρά έχει ξαπλώστρες και ομπρέλες.

Συνήθως δε με ενοχλεί να έχει κάπου ντόπιους, ίσα ίσα μου αρέσει αυτός ο χαμός, οι φωνές τους, το να χορεύουν και να γελάνε στην παραλία... Τώρα όμως όλο αυτό το πλαστικό καρεκλοτράπεζο, τα μουσικά κομοδίνα, τα φορητά ψυγεία, τα κεφτεδάκια στα τάπερ, με ενοχλούσαν... Η ίδια κατάσταση στην playa Dominicus μου φάνηκε διασκεδαστική, αλλά εδώ δεν ταίριαζε. Ίσως όλα αυτά να είναι δικαιολογίες και απλά να κατάλαβα οτι το μέρος που είχα αγαπήσει είχε αλλάξει πάρα πολύ και αυτό μου δημιουργούσε εκνευρισμό.

Θα μου πεις, αν δε σου αρέσει να φύγεις κυρία μου, να πας αλλού. Αυτό και έκανα. Περπάτησα όλα τα 2,5 χιλιόμετρα παραλιακά και έφτασα στην άλλη άκρη που περίμενα να με αποζημιώσει. Εντάξει περίμενα οτι θα είχε αλλάξει κάπως, αλλά δεν περίμενα αυτή την καταστροφή.

Η άμμος έχει ως επί το πλείστον ξεπλυθεί και οι φοίνικες...πάνε, εξαφανίστηκαν σε μεγάλο ποσοστό, τουλάχιστον οι 2-3 πρώτες σειρές πάνω στην παραλία.

Έλεγα στην παρέα οτι εδώ η ακτογραμμή πνιγόταν στους φοίνικες και τα δεκάδες πεσμένα κουφάρια τους και οι κομμένοι κορμοί τους ήταν εκεί στην παραλία σαν απόδειξη των λόγων μου.
Κάποιοι είπαν ότι έφταιγε ένας τυφώνας που πέρασε και κατέστρεψε μεγάλο μέρος του φοινικόδασους. 'Αλλοι οτι τους κόβουν επίτηδες. Δεν ξέρω ποιά είναι η αλήθεια - μάλλον και τα δύο - αλλά η αλλαγή του τοπίου ήταν θλιβερή.
Ιδού το πριν και το μετά

Τώρα επειδή μπορεί να διαβάζουν μελλοντικοί ταξιδιώτες, πρέπει να πω οτι είμαι άρρωστη με τους κοκοφοίνικες και την πρώτη φορά που βρέθηκα εδώ, η παραλία πνιγόταν στα φοινικόδεντρα, ήταν ο παράδεισος μου. Η καλύτερη παραλία για να πάρει δεκάρι, θα πρέπει να έχει κοκοφοίνικες, αλλιώς εννέα και πολύ της είναι. Έχω κι εγώ τα θέματα μου! Αυτό σημαίνει οτι όποιος πάει για πρώτη φορά, μάλλον θα βρει την παραλία όμορφη - απόδειξη η υπόλοιπη παρέα μου που την είδαν για πρώτη φορά και τους άρεσε πολύ. Τα νερά είναι ακόμα υπέροχα, τυρκουάζ, με καλή ορατότητα και τα γύρω βουνά καταπράσινα.
Απλά εγώ είχα δει αυτό:

Και τώρα είδα αυτό (φωτο στο ίδιο σημείο) :

Επίσης τα αυτοκίνητα, οι γουρούνες, τα πούλμαν που ήταν σκόρπια παρκαρισμένα σε σημεία που ήταν πήχτρα στους κοκοφοίνικες κάποτε, ε, με στενοχωρούσε η όλη εικόνα. Εδώ που κατέβαιναν αγελάδες, μοσχαράκια και μωρά γουρουνάκια, τώρα είχε ομπρελοκάτάσταση..
πριν:

μετά :

πριν:

μετά (ίδιο σημείο πάντα):

Η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε, η αμμουδιά έχει συρρικνωθεί, και οι ξαπλώστρες έφτασαν στο δρόμο σχεδόν. Πίσω από τις ξαπλώστρες και πάνω από τα κεφάλια των λουόμενων στον υπερυψωμένο χωματόδρομο, παρκάρουν ή πηγαινοέρχονται μηχανάκια και αυτοκίνητα.

Σε κάποιους μπορεί να φανώ υπερβολική, αλλά μερικές φωτο από το ίδιο σημείο πριν και μετά δείχνουν την αλλαγή και μάλλον δικαιολογούν το σοκ που έπαθα.
2003:

2022:

2003:

2022:

Βρήκαμε ένα σημείο που ήταν λίγο καλύτερο, που δεν είχαν ξηλωθεί όλοι οι κοκοφοίνικες - ακόμα - μακριά από ξαπλώστρες και φασαρία και περάσαμε την υπόλοιπη μέρα εδώ.

Σταμάτησα τη γκρίνια για χάρη της παρέας, αλλά η ματιά μου έπεφτε στους δύο μπροστινούς κοκοφοίνικες που στέκουν με το ζόρι στις σκαμένες ρίζες τους, με τους κομμένους κορμούς δίπλα τους να δείχνουν τη μοίρα που θα έχουν και οι ίδιοι.
Στο μυαλό μου γυρνούσαν οι στίχοι των Eagles: You call some place paradise, kiss it goodbye..

 

[Smaragda53]

Playa El Rincon 2003:
View attachment 406729
"Σκεφτηκα οτι ηταν ο πιο ωραιος δρομος που περπατησα ποτε!
Σκεφτηκα οτι δεν ηθελα να φυγω!
Σκεφτηκα οτι αυριο θα ερχομουν ξανα!
Σκεφτηκα οτι υπαρχουν πολλοι λογοι που δακρυζουν οι ανθρωποι...αλλα για μια παραλια??

Playa El Rincon 2022 (φωτο στο ίδιο σημείο ακριβώς):
View attachment 406730
Σκέφτηκα οτι ήρθαμε σε λάθος παραλία!
Σκέφτηκα οτι η παραλία ήταν η σωστή, αλλά το λάθος ήταν που ξαναήρθα.
Σκέφτηκα να μη χαλάσω τη μέρα της υπόλοιπης παρέας που τους άρεσε πολύ εδώ..
Η αλήθεια είναι οτι κι αυτή τη φορά κρατιόμουν να μη δακρύσω, αλλά για τελείως διαφορετικό λόγο.

Ξημέρωσε άλλη μια υπέροχη μέρα στη χερσόνησο Σαμανά και μετά τη χθεσινή αρκετά μακρινή μας εκδρομή, αποφασίστηκε να πάμε μέσα στα όρια της χερσονήσου. Η Ρινκόν ήταν το όνειρό μου για να επιστρέψω μια μέρα ξανά στο νησί, οπότε ξεκινήσαμε για εκεί.
Η διαδρομή ήταν υπέροχη, ανεβοκατεβαίνεις καταπράσινα βουνά και λοφίσκους, φτάνεις στην πρωτεύουσα της χερσονήσου Santa Bárbara de Samaná και συνεχίζεις δίπλα από παραλιακά ψαροχώρια και έρημες παραλίες μέχρι που φτάνεις στη διασταύρωση για Las Galleras.
View attachment 406731
Εκεί υπάρχει η δυναντότητα να πας στο χωριό και να συνεχίσεις με βάρκα για την παραλία. Εμείς αποφασίσαμε να πάμε με το αυτοκίνητο. Το τελικό κομμάτι του δρόμου δεν είναι πολύ καλό, αλλά σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την πρώτη φορά που είχα έρθει. Τότε μπήκαμε σε ποτάμια με το αυτοκίνητο για να περάσουμε απέναντι, άλλοτε περιμέναμε υπομονετικά να τελειώσει η παρέλαση από κότες, γουρούνια και γελάδια που περπατούσαν στη μέση του δρόμου. Τώρα μεγάλο κομμάτι έχει άσφαλτο και περισσότερη κίνηση από αυτοκίνητα. Όταν φτάσαμε έπαθα σοκ με το πόσα πολλά αυτοκίνητα ήταν ήδη παρκαρισμένα κάτω από τα δέντρα. Εκεί άραζαν και κάτι τύποι σε ρόλο παρκαδόρου, δε ζητούσαν λεφτά, απλά ρύθμιζαν την...κυκλοφορία και σου έδειχναν πού να παρκάρεις.
View attachment 406732
Είχαμε έρθει στο σημείο που εκβάλει ο ποταμός Caño Frio. Εδώ βγαίνοντας από τη ζούγκλα πλαταίνει, γίνεται σα λιμνούλα και γινόταν της τρελλής. Δύο συστάδες κοκοφοίνικες είχαν καταληφθεί από ντόπιους που είχαν απλώσει όσο οικιακό εξοπλισμό μπόρεσαν να κουβαλήσουν με τα αυτοκίνητα.
View attachment 406733 View attachment 406734
Τα παιδιά έπαιζαν ένα περίεργο παιχνίδι στην άμμο.
View attachment 406735
Σε αυτό το κομμάτι της παραλίας φύσαγε αρκετά και είχε κύμα, οπότε οι ντόπιοι προτίμησαν να κατασκηνώσουν δίπλα στο ποτάμι και να κολυμπήσουν σε αυτό, παρόλο που το νερό είναι -όπως προδίδει και το όνομα του- κρύο.
Αν ερχόμουν για πρώτη φορά, σίγουρα θα μου άρεσε η όλη φάση, αλλά τώρα δε μπορούσα να μην κάνω τη σύγκριση με τότε..

Θυμόμουν τα παιδιά του διπλανού χωριού να πηδάνε από τα δέντρα σε διαγωνισμό καλύτερης βουτιάς. Θυμόμουν γαιδουράκια φορτωμένα με καρύδες και μπανάνες να διασχίζουν το ποτάμι. Θυμόμουν τη μαντάμ να τηγανίζει μπανάνες και καρυδόψωμα στην παραλία κι εμείς να τρώμε κάτω από το γαλάζιο μουσαμά όλοι μαζί, καμιά δεκαριά ξένοι και ντόπιοι.
Φωτο 2003:
View attachment 406738
2022:
View attachment 406739

Τώρα είχε πολύ περισσότερο κόσμο, ντόπιους ως επί το πλείστον, πράγμα που με παραξένεψε γιατί η παραλία διαφημίζεται ως μια από τις καλύτερες στον κόσμο προσελκύοντας πολύ τουρισμό. Βέβαια λίγο αργότερα θα καταλάβαινα το γιατί..τα πούλμαν (ναι, σωστά διαβάσατε), τα πούλμαν που έρχονται εδώ, τους πάνε στη άλλη μεριά της παραλίας. Σε τούτη την πλευρά έχει πιο πολύ αέρα, κύμα και βγάζει φύκια, το νερό του ποταμού είναι παγωμένο και φαίνεται να το προτιμούν μόνο οι ντόπιοι. Επίσης στην άλλη πλευρά έχει ξαπλώστρες και ομπρέλες.

Συνήθως δε με ενοχλεί να έχει κάπου ντόπιους, ίσα ίσα μου αρέσει αυτός ο χαμός, οι φωνές τους, το να χορεύουν και να γελάνε στην παραλία... Τώρα όμως όλο αυτό το πλαστικό καρεκλοτράπεζο, τα μουσικά κομοδίνα, τα φορητά ψυγεία, τα κεφτεδάκια στα τάπερ, με ενοχλούσαν... Η ίδια κατάσταση στην playa Dominicus μου φάνηκε διασκεδαστική, αλλά εδώ δεν ταίριαζε. Ίσως όλα αυτά να είναι δικαιολογίες και απλά να κατάλαβα οτι το μέρος που είχα αγαπήσει είχε αλλάξει πάρα πολύ και αυτό μου δημιουργούσε εκνευρισμό.
View attachment 406741
Θα μου πεις, αν δε σου αρέσει να φύγεις κυρία μου, να πας αλλού. Αυτό και έκανα. Περπάτησα όλα τα 2,5 χιλιόμετρα παραλιακά και έφτασα στην άλλη άκρη που περίμενα να με αποζημιώσει. Εντάξει περίμενα οτι θα είχε αλλάξει κάπως, αλλά δεν περίμενα αυτή την καταστροφή.

Η άμμος έχει ως επί το πλείστον ξεπλυθεί και οι φοίνικες...πάνε, εξαφανίστηκαν σε μεγάλο ποσοστό, τουλάχιστον οι 2-3 πρώτες σειρές πάνω στην παραλία.
View attachment 406742
Έλεγα στην παρέα οτι εδώ η ακτογραμμή πνιγόταν στους φοίνικες και τα δεκάδες πεσμένα κουφάρια τους και οι κομμένοι κορμοί τους ήταν εκεί στην παραλία σαν απόδειξη των λόγων μου.
Κάποιοι είπαν ότι έφταιγε ένας τυφώνας που πέρασε και κατέστρεψε μεγάλο μέρος του φοινικόδασους. 'Αλλοι οτι τους κόβουν επίτηδες. Δεν ξέρω ποιά είναι η αλήθεια - μάλλον και τα δύο - αλλά η αλλαγή του τοπίου ήταν θλιβερή.
Ιδού το πριν και το μετά
View attachment 406744 View attachment 406743

Τώρα επειδή μπορεί να διαβάζουν μελλοντικοί ταξιδιώτες, πρέπει να πω οτι είμαι άρρωστη με τους κοκοφοίνικες και την πρώτη φορά που βρέθηκα εδώ, η παραλία πνιγόταν στα φοινικόδεντρα, ήταν ο παράδεισος μου. Η καλύτερη παραλία για να πάρει δεκάρι, θα πρέπει να έχει κοκοφοίνικες, αλλιώς εννέα και πολύ της είναι. Έχω κι εγώ τα θέματα μου! Αυτό σημαίνει οτι όποιος πάει για πρώτη φορά, μάλλον θα βρει την παραλία όμορφη - απόδειξη η υπόλοιπη παρέα μου που την είδαν για πρώτη φορά και τους άρεσε πολύ. Τα νερά είναι ακόμα υπέροχα, τυρκουάζ, με καλή ορατότητα και τα γύρω βουνά καταπράσινα.
Απλά εγώ είχα δει αυτό:
View attachment 406746
Και τώρα είδα αυτό (φωτο στο ίδιο σημείο) :
View attachment 406747
Επίσης τα αυτοκίνητα, οι γουρούνες, τα πούλμαν που ήταν σκόρπια παρκαρισμένα σε σημεία που ήταν πήχτρα στους κοκοφοίνικες κάποτε, ε, με στενοχωρούσε η όλη εικόνα. Εδώ που κατέβαιναν αγελάδες, μοσχαράκια και μωρά γουρουνάκια, τώρα είχε ομπρελοκάτάσταση..
πριν:
View attachment 406755
μετά :
View attachment 406756
πριν:
View attachment 406748
μετά (ίδιο σημείο πάντα):
View attachment 406749
Η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε, η αμμουδιά έχει συρρικνωθεί, και οι ξαπλώστρες έφτασαν στο δρόμο σχεδόν. Πίσω από τις ξαπλώστρες και πάνω από τα κεφάλια των λουόμενων στον υπερυψωμένο χωματόδρομο, παρκάρουν ή πηγαινοέρχονται μηχανάκια και αυτοκίνητα.
View attachment 406757
Σε κάποιους μπορεί να φανώ υπερβολική, αλλά μερικές φωτο από το ίδιο σημείο πριν και μετά δείχνουν την αλλαγή και μάλλον δικαιολογούν το σοκ που έπαθα.
2003:
View attachment 406751
2022:
View attachment 406750
2003:
View attachment 406753
2022:
View attachment 406754
Βρήκαμε ένα σημείο που ήταν λίγο καλύτερο, που δεν είχαν ξηλωθεί όλοι οι κοκοφοίνικες - ακόμα - μακριά από ξαπλώστρες και φασαρία και περάσαμε την υπόλοιπη μέρα εδώ.
View attachment 406752
Σταμάτησα τη γκρίνια για χάρη της παρέας, αλλά η ματιά μου έπεφτε στους δύο μπροστινούς κοκοφοίνικες που στέκουν με το ζόρι στις σκαμένες ρίζες τους, με τους κομμένους κορμούς δίπλα τους να δείχνουν τη μοίρα που θα έχουν και οι ίδιοι.
Στο μυαλό μου γυρνούσαν οι στίχοι των Eagles: You call some place paradise, kiss it goodbye..

αυτό το σοκ το έπαθα κι εγώ όταν είδα ξανά ύστερα από χρόνια το φοινοκόδασος και την παραλία στο Βάι της Κρήτης.

 

[go2dbeach]

Μέσα στην πόλη του Λας Τερρένας έχει από αρκετή έως πολλή κίνηση, αλλά ευτυχώς έχουν κάνει μονόδρομους στο μπες-βγες και η τρέλλα μετριάζεται.

Δεν ξέρω πόσες φορές γυρίσαμε το χωριό με τα πόδια. Και δεν το λέω πόλη γιατί μπορεί να είναι το πιο ανεπτυγμένο τουριστικά σημείο της χερσονήσου, αλλά αποπνέει μια αίσθηση χαλαρότητας και παραθαλάσσιου χωριού. Ο παραλιακός δρόμος είναι σπαρμένος με ψηλούς κοκοφοίνικες που μας παρείχαν αναζωογονητική σκιά στις ατελείωτες βόλτες μας.

Σε όποιο σημείο κι αν μένεις στο Λας Τερρένας, μια όμορφη παραλία θα βρίσκεται δίπλα σου, με λευκή, κρεμ ή χρυσαφένια άμμο. Μια πολύ όμορφη παραλία είναι η Punta Popy, 10-15 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο του χωριού, βασικά είναι επέκταση της παραλίας του. Όπως είναι αναμενόμενο μαζεύει κόσμο ειδικά τα Σαββατοκύριακα αφού οι Terreneros αλλά και πολλοί τουρίστες την προτιμούν.

Όμως η θάλασσα είναι υπέροχη, ήρεμη και ακριβώς πίσω υπάρχει δάσος με κοκοφοίνικες και τροπικά δέντρα. Κατά μήκος της ντόπια μαγαζιά και μπαρ σερβίρουν δροσερά κοκτέιλ στην ξαπλώστρα σου. . Αν θέλεις λιγότερο κόσμο αρκεί να πας λίγο παραέξω, οι παλιές γνώριμες playa Bonita και playa Coson βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.

Η πρωτεύουσα της χερσονήσου Santa Bárbara De Samaná έχει απλωθεί πολύ περισσότερο απ'ότι θυμόμουν. Στο δυτικό άκρο της Avenida de la Marina, τώρα έχει φτιαχτεί το Plaza Pueblo Príncipe, μια σειρά από κομψές casitas σε βικτωριανό στυλ και σε χρώματα καραιβικής. Είναι ένα τουριστικό χωριό με μαγαζιά, ρούχα, σουβενίρ, φαρμακείο -έχει φαρμακείο αλλά είναι και μεταφορικά από άποψη τιμών αφού απευθύνεται στους κρουαζιερόπληκτους. Γιατί πολλές κρουαζιέρες στην καραιβική περιλαμβάνουν το λιμάνι της Σαμανά στο πρόγραμμά τους. Αν κάποιος θέλει να πάει στο νησί του Bacardi, καλό θα ήταν να πάει μέρα που δεν έχει κρουαζιερόπλοιο. Επίσης δεν έχει πια βάρκες να περνάς απ'όπου θέλεις παζαρεύοντας την τιμή..Οι βαρκάρηδες είναι μαζεμένοι στην punta Carenero μια περιοχή απέναντι από το νησί του Bacardi, και φυσικά στη malecon ακόμα σε κυνηγούν οι ντόπιοι για να κλείσεις εκδρομές. Στο Λος Κακάος απ'όπου είχα περάσει στο νησί παλιά, δεν έχει πια βάρκες...αρκέστηκα σε μια φωτο.

Από τα πιο όμορφα μέρη της χερσονήσου παραμένει το Las Galeras στο οποίο σταματήσαμε στην επιστροφή μας από Ρινκόν και το οποίο επίσης δεν αναγνώρισα. Το χωριό είναι γνωστό για την απόμερη τοποθεσία του και για τις όμορφες παραλίες που βρίσκονται τριγύρω και είναι προσβάσιμες με βάρκα. Στην είσοδο της Playa Grande όπως λένε την παραλία του χωριού, υπάρχουν μαζεμένες πολλές παράγκες-μαγειρεία.

Ευτυχώς το τοπίο και οι διαδρομές στη γύρω περιοχή έχουν αλλάξει ελάχιστα, ενώ οι παραλίες με την κατάλευκη άμμο κόβουν την ανάσα. Κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, αμμουδιά σε σχήμα μισοφέγγαρου και το μίνι νησάκι με 4-5 φοινικόδεντρα - σήμα κατατεθέν του Las Galeras- στη μέση του κολπίσκου. Στις δύο άκρες του καταπράσινα ακρωτήρια πνίγονται στη ζούγκλα.

Το τελευταίο πρωί το Λας Τερρένας μας αποχαιρέτησε με μια φοβερή καταιγίδα, ευτυχώς σύντομη. Ο ήλιος βγήκε ξανά και μας συνόδεψε σε όλη τη διαδρομή μέχρι τη Μπόκα τσίκα για το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού μας.