Ισπανία Να που Ράμπλαρα κι εγώ στην Βαρκελώνη

[CakeNet]

Ας ξεκινήσω σιγά σιγά την δική μου αφήγηση, αφού δεν με βλέπω να βρίσκω χρόνο να τα γράψω όλα μαζί:

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου, 12 το βράδυ. Τα ξαδέρφια μου είχαν φτάσει να με παραλάβουν για το Ελευθέριος Βενιζέλος. Η αγωνία μου ήταν μεγάλη... αυτό το ευχάριστο άγχος που έχω πριν από κάθε μου ταξίδι, το οποίο άγχος όμως συνοδεύεται από έναν τιθασευμένο ενθουσιασμό...μια χαρά, μια προσμονή!

Φτάνοντας στο Ελευθέριος Βενιζέλος, κάναμε το τσεκ ιν μας και πήγαμε να απολαύσουμε έναν ζεστό καφέ σε μία από τις καφετέριες του αεροδρομίου. Μέσα σε ένα ευχάριστο κλίμα, ούτε που καταλάβαμε πότε πέρασε η ώρα μας και ξεκινήσαμε για το αεροπλάνο μας.

Στην αίθουσα αναμονής υπήρχε αρκετός κόσμος συγκεντρωμένος και πολλοί από αυτούς έμοιαζαν να έχουν την ίδια προσμονή με εμάς, να συναντήσουμε μία από τις μάγισσες πόλεις της Μεσογείου και να μας κερδίσει με κάθε της γωνία που θα καταφέρναμε να εξερευνήσουμε. Η ώρα πλησίαζε και βρισκόμαστε ακόμη εκεί να περιμένουμε. Μόλις 20 λεπτά πριν την πτήση, ξεκίνησε η είσοδος στο αεροσκάφος της Vueling, αλλά μπήκαμε με φυσούνα και ήταν τόσο καλά οργανωμένοι που δεν υπήρξε καμία απολύτως καθυστέρηση.

Παρότι είχα μια ανησυχία για τα καθίσματα, μπορώ να πω ότι τα καθίσματα βρίσκονται ναι μεν σε μικρή απόσταση ανάμεσά τους, αλλά οι πολυθρόνες τους είναι τόσο αναπαυτικές που δεν κουράζεσαι καθόλου. Επίσης μου έκανε θετική εντύπωση το μοντέρνο design του εσωτρικού του αεροσκάφους.

3...2...1... η ώρα ήταν 3.05 το πρωί, το αεροσκάφος άρχισε να κινείται στους διαδρόμους του Ελ. Βενιζέλος, μετά από λίγο επιταχύναμε και με μια πολύ απαλή κίνηση προς τα πάνω βρεθήκαμε στον αέρα! Εκεί πλέον χαλάρωσα...είπα στον εαυτό μου ότι...τώρα πρέπει να κοιμηθείς...για να μην είσαι κουρασμένος, να έχεις κουράγιο να ξεζουμίξεις την πόλη που επισκέπτεσαι... Βαρκελώνη...σου 'ρχομαι!

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Defkalion]

Θα πάθουμε overdose με Βαρκελώνη!!

 

[CakeNet]

Χα χα.. πήγαμε όλοι μαζεμένοι! Μήπως να οργανωθούμε να πάμε μαζεμένα και στους επόμενους προορισμούς μας;

 

[StellAnna]

Τώρα μου φαίνεται πως είστε όλοι συνεννοημένοι ....
παίζετε με τα νεύρα μου......

 

[marydim]

Συνεχίστε, συνεχίστε...
Υπάρχουν και αυτοί που ετοιμάζουν βαλίτσες για την Ιβηρική χερσόνησο και δεν χορταίνουν να διαβάζουν ιστοριούλες.

 

[CakeNet]

5.10 το πρωί κι εκεί που χουζούρευα ξύπνησα και αντίκρισα κάτι λαμπερά φώτα στο βάθος. Ήταν τα φώτα της πόλης που πρωταγωνιστεί στις σκέψεις μου τους τελευταίους μήνες. 20 λεπτά αργότερα ένιωσα άλλη μία άψογη προσγείωση και πολύ σύντομα βρεθήκαμε στους διαδρόμους του Αεροδρομίου να περιμένουμε τις βαλίτσες. Έριξα κάποια κέρματα σε έναν αυτόματο πωλητή και κατέβασα ένα μικρό μπουκαλάκι νερό. Ήπια τις πρώτες μου γουλιές και πήρα μια βαθιά ανάσα! Άλλος αέρας...

Παραλαμβάνοντας τις βαλίτσες μας βγήκαμε από το κτίριο (συγκεκριμένα από το Terminal C του αεροδρομίου που γίνονται οι αφίξεις και αναχωρήσεις της Vueling) και ακολουθήσαμε τις πινακίδες που οδηγούσαν στον σταθμό του τρένου. Το κρύο ήταν τσουχτερό και παγωμένος, αρκετά δυνατός, αέρας έπεφτε πάνω μας και μας ξύπνησε για τα καλά. Ακολουθώντας μια αρκετά μεγάλη διαδρομή (για την ώρα και την κατάστασή μας) και αφού περάσαμε μια καλυμμένη αερογέφυρα, βρεθήκαμε στον σταθμό του τρένου. Εκεί υπήρχε μόνο ένας σεκιουριτάς αυτή την τόσο πρώιμη ώρα και όταν του ζήτησα κάποιες πληροφορίες άρχισε να ψάχνεται μια και φαινόταν ότι δεν είχε ιδέα για τα δρομολόγια του τρένου. Αφού συμβουλεύτηκα τον οδηγό που είχα μαζί μου, πήγα στο αυτόματο μηχάνημα έκδοσης εισιτηρίων και έβγαλα ένα εισιτήριο 10 διαδρομών Τ-10 έναντι 7,20 Ευρώ. Με το ίδιο εισιτήριο μπορούν να ταξιδέψουν περισσότερα άτομα ακυρώνοντας τις αντίστοιχες διαθέσιμες διαδρομές που σου παρέχει.

Πολύ σύντομα κατέφθασε στον σταθμό το Τρένο που θα μας οδηγούσε στην πόλη. Η συγκεκριμένη γραμμή της FGC, που είναι ο αντίστοιχος δικός μας προαστιακός, είναι η R10 και αναχωρεί περίπου κάθε μισή ώρα, από τις 6 το πρωί μέχρι τις 11.44 το βράδυ.

Κατά την διάρκεια της διαδρομής προσπάθησα να πάρω τις πρώτες εικόνες της πόλης, αλλά μάταια! Παντού γύρω μας επικρατούσε ένα σκοτάδι και το μόνο που διέκρινα κατά διαστήματα ήταν απλά κάποια κτίρια που φανέρωναν ότι βρισκόμαστε σε κάποιου είδους βιομηχανική περιοχή.

Μετά από περίπου 20 λεπτά διαδρομή και μετά από δύο στάσεις, βρεθήκαμε στον σταθμό Sants Estacio όπου και μετεπιβιβαστήκαμε στην Τρίτη (L3) πράσινη γραμμή του Μετρό. Κατά την μετεπιβίβαση βέβαια, με έπιασε μια ανησυχία ότι κάτι έκανα λάθος αφού περπατάγαμε, περπατάγαμε και ποτέ δεν έφτανα στον σταθμό που ήθελα. Είναι αρκετά μεγάλες οι αποστάσεις σε κάποιους σταθμούς τελικά!

Έξι στάσεις παρακάτω βρεθήκαμε στον σταθμό Liceau όπου και κατεβήκαμε. Βγαίνοντας από τον σταθμό του μετρό βρεθήκαμε σε έναν ερημικό εκείνη την ώρα πεζόδρομο που καθαρίζονταν και στήνονταν για να υποδεχτεί το κοινό του για την καινούργια μέρα που ξημέρωνε. Το σούρουπο άρχισε να δίνει αργά αργά την θέση του στις πρώτες μουντές ακτίνες ηλίου της μέρας που ξημέρωνε, παρόλα αυτά βέβαια το γύρω τοπίο ήταν ακόμη θαμπό! Αυτό το τσουχτερό αεράκι που συναντήσαμε στο αεροδρόμιο, μας είχε ακολουθήσει και εδώ με αποτέλεσμα να κρυώνουμε αρκετά. Ακριβώς απέναντι από την έξοδο του σταθμού αντίκρισα τον δρόμο που βρισκόταν το Hostel που θα περνάγαμε τις επόμενες βραδιές μας και μόλις λίγα μέτρα παρακάτω είδα μια σημαία να κυματίζει και να έχει το όνομα γραμμένο πάνω της: Hostal Opera!

Μπαίνοντας μέσα βρεθήκαμε μπροστά σε μια αρκετά εντυπωσιακή υποδοχή για ένα Hostal. Ζητήσαμε να αφήσουμε κάπου τα πράγματά μας και ρωτήσαμε τι ώρα θα είναι περίπου διαθέσιμα τα δωμάτιά μας. Για καλή μας τύχη βρήκε κάποια λύση ο ρεσεψιονίστ και έτσι θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε άμεσα τα δωμάτιά μας και να ξεκουραστούμε λίγο. Παρότι θα ήθελα να εξερευνήσω την πόλη από την πρώτη στιγμή, η παρέα μου με έπεισε ότι ήταν προτιμότερο να ξεκουραστούμε πρώτα ώστε να έχουμε τις αντοχές να αντέξουμε άνετα όλη την ημέρα.

Ανεβαίνοντας στο δωμάτιο, αντίκρισα μια λιτή διακόσμηση, παρόλα αυτά ένα καθαρό δωμάτιο που φαίνονταν ότι είχε ανακαινιστεί σχετικά πρόσφατα.

 

[thanosth]

Ακριβώς απέναντι από την έξοδο του σταθμού αντίκρισα τον δρόμο που βρισκόταν το Hostel που θα περνάγαμε τις επόμενες βραδιές μας και μόλις λίγα μέτρα παρακάτω είδα μια σημαία να κυματίζει και να έχει το όνομα γραμμένο πάνω της: Hostal Opera!

Για δες συμπτωση!
Το 2002 ειχα μεινει σε αυτο το ιδιο κατάλυμα!

 

[skiouros82]

εγω απλα δεν χορταινω να διαβαζω!συνεχισε!ειναι σαν να περπαταω ξανα και ξανα στους ιδιους δρομους....

 

[CakeNet]

Εκνευρίζομαι αυτές τις μέρες που έχω μπλέξει με πολύ δουλειά στο γραφείο και άλλες υποχρεώσεις εκτός γραφείου και έτσι δε μπορώ να στρωθώ! :-D

 

[KIKI]

Δεν πειραζει .....
Εμεις οι κολλημενοι με τη Βαρκελωνη περιμενουμε υπομονετικα .....

 

[thanosth]

Aλλοι περιμένουν υπομονετικώς,
αλλοι ραμπλαγιαρουν, νοερως και σωματικώς,
αλλοι εργάζονται σκληρώς και ανελλιπως!

η ζωη κανει κύκλους και εμείς κινούμαστε σε αυτούς
ποτε απο εδώ και πότε απο κει,
και παντα μεσω ταξιδιων μαζί!

 

[KIKI]

Θανο ποτε γυρισες ;
Περιμενω εντυπωσεις .... Ελειπα (απο τον υπολογιστη) και εχω χασει επεισοδια ....