ΗΠΑ Νέα Υόρκη! Tο όνειρο!!

[Bosporos]

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για τη Νέα Υόρκη και σε αυτό το φόρουμ και σε περιοδικά που δεν ξέρω αν έχω τόσο συγκλονιστικά πράγματα να σας πω. Θα προσπαθήσω όμως να σας μεταδώσω τα συναισθήματα που ένιωσα σε αυτή την πανέμορφη πόλη στην οποία ήμουν μέχρι και πριν λίγες μέρες θέλοντας να σας ταρακουνήσω και να σας κάνω να θέλετε να πάτε!!! Γιατί η Νέα Υόρκη είναι ό,τι βλέπουμε στις ταινίες και πολλα ακόμα! Γιατί έχει μια γοητεία ανεπανάληπτη (λίγο από Κωνσταντινούπολη μου θύμιζε μερικές φορές) και γιατί είναι όντως το κέντρο του κόσμου! Έτοιμοι? Η 11ωρη πτήση της Delta ετοιμάζεται για απογείωση.....
Παρασκευή πρωί ο σύζυγός μου κι εγώ έχοντας για άλλη μια φορά ετοιμάσει τη βαλίτσα μας τελευταία στιγμή φθάνουμε στο Ελ. Βενιζέλος με την ψυχή στο στόμα. Στον πίνακα αναχωρήσεων βλέπουμε αρχικά με " ανακούφιση" ότι η πτήση μας για Νέα Υόρκη έχει 2 ώρες καθυστέρηση και κάπως χαλαρώνουμε. Ετοιμαζόμαστε για το τσεκ-ιν και είμαστε χαρούμενοι. Χαρούμενοι γιατί επιτέλους καταφέραμε να οργανώσουμε αυτό το ταξίδι που το θέλαμε εδώ και χρόνια τόσο πολύ! Η πτήση 11 ώρες περίπου. Σε αντίθεση με πολύ κόσμο που βρήκε τις πτήσεις της Delta κακές, εμείς μείναμε ευχαριστημένοι από την ποιότητα των υπηρεσιών και το φαγητό. Και η πτήση αν και 11ωρη περνάει γρήγορα γιατί ταξιδεύεις μέρα, βλέπεις τις (χιονισμένες) Άλπεις που είναι φοβερό θέαμα και κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι φθάνεις Νέα Υόρκη. Εκεί είναι τοπική ώρα 17.30 το απόγευμα, ενώ στην Ελλάδα +7 ώρες. Αφού περάσαμε τον έλεγχο των διαβατηρίων βγήκαμε από το αεροδρόμιο για να πάρουμε ταξί. Ρωτάμε μια κοπέλα που ρύθμιζε τη σειρά και μας είπε ότι η τιμή είναι fixed 51 USD με τα διόδια. Το ταξί μεγάλο και άνετο. Εγώ δεν είχα ξαναδεί τέτοιο μεγάλο ταξί. Φθάνουμε στο χοτέλ και διαπιστώνουμε ότι ο οδηγός μας ζητούσε παραπάνω λεφτά επικαλούμενος αύξηση των διοδίων!!! Τελικά πέρασε το δικό μας γιατί φοβήθηκε μάλλον.
Το ξενοδοχείο μας πολύ καλό. Το συστήνω " Hilton Garden Inn Times Square". Ακριβώς στο κέντρο, 5 λεπτά με τα πόδια από τα θέατρα του Broadway, 10 λεπτά από την Τάιμς Σκούερ και ακριβώς απέναντι από στάση μετρό. Τα δωμάτια πεντακάθαρα, χωρίς καθόλου θόρυβο, και το κρεβάτι φοβερά άνετο. Πρωινό είχαμε αποφασίσει να τρώμε απέξω γιατί μας φάνηκε πολύ ακριβό εκεί.
Αφήνουμε βαλίτσες και ξεκινάμε για Times Square, να πάρουμε μια πρώτη δόση από Αμερική. Δεν πρόκειται βέβαια για πλατεία, αλλά για κτίρια που όλα μαζί δημιουργούν ένα εξωπραγματικό θέαμα, με τεράστια video wall που κάνουν τη νύχτα μέρα, πολύ κόσμο και μια υπόσχεση ότι σε αυτή την πόλη έχεις πολλά λεφτά να φας!! τουλάχιστον εμένα έτσι μου έκαναν τα μαγαζιά. Ξέχασα να πω ότι μιας και Ιανουάριο η θερμοκρασία ήτανε 2-3 βαθμούς ( για μας φοβερό κρύο, για εκείνους όχι). Μετά τη βόλτα ήρθε και η πείνα. Μπήκαμε σε ένα στενάκι απέναντι από το χοτέλ και ανακαλύπτουμε ένα βραζιλιάνικο ρεστοράν. Δεν ξέρω αν έχετε φάει σε βραζιλιάνικο, αλλά οι σερβιτόροι περιφέρονται με διάφορες σούβλες και διάφορα κρέατα και σου κόβουν κομμάτια και στα βάζουν στο πιάτο μέχρι να σκάσεις!!! Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο θέαμα η τιμή ήτανε γύρο στα 60 USD το άτομο, αλλά το κατευχαριστηθήκαμε! Το όνομά του ρεστοράν Churrascaria Plataforma. Σασ υπόσχεται έντονες συγκινήσεις!!! Μετά φυσικά ακολούθησε πολύωρος και φοβερός ύπνος....

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Lyda]

Για συνεχισε, ιστοριες απο Νεα Υορκη δεν τις βαριεσαι ποτε

 

[Dancing Queen]

Βοσπορος, καλως ηρθες περιμενουμε με αγωνια τη συνεχεια της ιστοριας σου....ιστοριες για Νεα Υορκη παντα μου προκαλουσαν ενδιαφερον

 

[giorgosk]

Ax !!!!!!!!!!!!

Moυ θύμισες το δικό μου ταξίδι το καλοκαίρι.
Μήπως πήρες ταξί - τζιπ γιατί όταν ήμουν εκεί τα ταξί που έβλεπα ήταν στην πλειοψηφία τους Ford Crown Victoria και τζιπ Ford μοντέλο δεν ξέρω.

Αναμένουμε την συνέχεια και φωτογραφίες.

 

[tania]

Περιμένω κι εγώ με μεγάλο ενδιαφέρον!

 

[Bosporos]

Παιδιά θέλω να γράψω και τη συνέχεια αλλά δεν βρήσκω πώς να αρχίσω τη δεύτερη σελίδα της ιστορίας. Help!

 

[Giristroula]

Ωραίο ξεκίνημα!Στο βραζιλιάνικο εστιατόριο όντως έτσι σερβίρουν!Το θυμάμαι από τον "Κίτρινο σκίουρο" στη Ν. Σμύρνη, αν θυμάμαι καλά!Πόσες ώρες κοιμόσασταν μέχρι να συνηθίσετε;Μπορείς να συνεχίσεις την ιστορία σου, γράφοντας νέο μήνυμα, εκεί που λέει "απάντηση" και να μας αφηγηθείς τη δεύτερη μέρα, ας πούμε!

 

[anny]

Πράγματι ωραίο ξεκίνημα. Περιμένουμε τη συνέχεια.

Στο βραζιλιάνικο εστιατόριο όντως έτσι σερβίρουν!Το θυμάμαι από τον "Κίτρινο σκίουρο" στη Ν. Σμύρνη, αν θυμάμαι καλά!

Ο Κίτρινος σκίουρος είναι στα Ιλίσσια. Άλλο επίσης βραζιλιάνικο με την ίδια μέθοδο, το Maracana Grill στην Καλλιθέα.

 

[pattyyy]

Πολύ όμορφα ξεκινάς την ιστορία σου για έναν δημοφιλή προορισμό! Περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια!

 

[Giristroula]

Πράγματι ωραίο ξεκίνημα. Περιμένουμε τη συνέχεια.





Ο Κίτρινος σκίουρος είναι στα Ιλίσσια. Άλλο επίσης βραζιλιάνικο με την ίδια μέθοδο, το Maracana Grill στην Καλλιθέα.

Όντως έτσι είναι φιλενάδα, μπερδεύτηκα!

 

[Bosporos]

μέρες 2 & 3

Δεύτερη μέρα στη Νέα Υόρκη!! Ύστερα από έναν περίεργο ύπνο ( ξυπνάγαμε, ξανακοιμόμασταν λόγω τζετ λαγκ) αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε το περπάτημά μας. Ομολογώ ότι ξεκινήσαμε με μεγάλες φιλοδοξίες. Δεν είχαμε σκοπό να πάρουμε το μετρό γιατί φοβόμασταν λίγο ( φυσικά στην πορεία αποδείχθηκε ότι αν δεν παίρναμε το μετρό δεν θα βλέπαμε τίποτα, κι ετσί η φιλοδοξία μας να περπατήσουμε όλη τη Νέα Υόρκη δεν εκπληρώθηκε). Στο σημείο αυτό να πω ότι ήμασταν πολύ τυχεροί από άποψη καιρού. Καί τις 8 μέρες που μείναμε είχε ήλιο, με την εξαίρεση μίας μέρας με βροχή, αλλά είχε πολύ κρύο. Είχε τόσο κρύο που δεν ξέραμε πια τι να φορέσουμε...Αλλα το σημαντικό είναι να μην έχει βροχή ή χιόνια.
Για πρωινό είπαμε να πάμε να τσιμπήσουμε κανά κρουασάν, σε ένα σαν σούπερ μάρκετ που είχε δίπλα στο χοτέλ. Εκεί μέσα ήτανε ο παράδεισος της θερμίδας. Κάτι γιγάντια κομμάτια κέικ που αυτοί τα πουλούσαν για ατομικές μερίδες, γιγάντια ποτήρια καφέ, γενικώς όλα σε υπερβολικά μεγάλες διαστάσεις. Φάγαμε κι εμείς ένα κρουασάν παντόφλα και είπαμε να μην ξαναφάμε εκεί μεσα, γιατί όλοι οι υπάλληλοι ήτανε τουλάχιστον 150 κιλά ( προφανώς από αυτά που τσιμπούσαν από το μαγαζί τους) κι εμένα κάτι με έπιασε που τους έβλεπα.
Αυτά με το πρωινό. Αγοράσαμε και το αμερικάνικο κινητό μας και ξεκινήσαμε το περπάτημα. Είπαμε αφού είναι Σάββατο να πάμε να δούμε τις υπαίθριες αγορές. Δεν βρήκαμε τίποτα το ιδιαίτερο για ψώνια, αλλά ήταν ωραία εμπειρία. Πήγαμε στο Hell's Kitchen, και μετά καπου πιο κάτω που είχε μια αγορά μέσα σε ένα γκαράζ. Καταλήξαμε στη Union Square που κάθε Σάββατο έχει μια μεγάλη βιολογική λαϊκή αγορά ( έχω εγώ ένα ψώνιο με τις λαϊκές). Για όποιον του αρέσουν τα βιολογικά υπάρουν και κάτι μαγαζιά, Whole Foods λέγονται, είναι αλυσίδα που πουλάνε πολλά βιολογικά. Εκεί κάπου συναντήσαμε έναν φίλος μας που αποφάσισε να μας πάει για περπάτημε στην Πέμπτη Λεωφόρο και καταλήξαμε για ένα ποτάκι στο W bar της Times Square. Για φαγητό μας πήγε σε ένα Τούρκικο εστιατόριο που λέγεται Ali Baba και είχε πολύ ωραίο κεμπάπ, μιας και ο δικός μου άντρας ( καθότι Τούρκος) του είχαν λείψει τα ωραία πικάντικα φαγητά της πατρίδας του. Έτσι χαλαρά κύλησε η δεύτερη μέρα μας στη Νέα Υόρκη. Η πόλη μας είχε ξετρελάνει από την αρχή και θέλαμε να δούμε όσο πιο πολλά μπορούμε. Μακάρι η μέρα να είχε 50 ώρες!!!
3η μέρα, ξυπνάμε με άγριες διαθέσεις. Νιώσαμε τύψεις για τα κεμπάπ που φάγαμε καί για τα κρουασάν παντόφλα, και αποφασίσαμε να πάμε για περπάτημα στο Central Parc, για να χάσουμε τις θερμίδες ( πριν καταβροχθήσουμε τα περιβόητα steaks ή στέκια που λένε οι Ελληνοαμερικάνοι). Η παγωνιά που επικρατούσε ήταν κάτι το απερίγραπτο. Τυλιγμένοι σαν τα κρεμμύδια ( η διάθεση για γυμναστική μας μάρανε) φθάνουμε στο Σέντρα Παρκ σίγουροι ότι κυριακάτικα θα βρούμε ένα άδειο, έρημο και επικίνδυνο ( όπως λένε στην Ελλάδα) πάρκο που θα είμαστε εμείς κι ο κιούκος ( και τα σκιουράκια του). Ε, το πάθαμε το σοκ μας!!! Καταρχήν το πάρκο ήταν γεμάτο με κόσμο που έκανε γυμναστική, ποδήλατο, ρόλες, με 1C φόραγαν σορτς κι αμάνικα κι έτρεχαν!!! Μας άρεσε πάρα πολύ το πάρκο, είδαμε τα σκιουράκια, περπατήσαμε και κάμποσο γύρω γύρω, είναι πολύ ωραία βόλτα, αξίζει να το επισκεφθείτε όταν πάτε!! Θα το ζηλέψετε και θα καταλάβετε ότι αυτό που λέμε εμείς εδώ πάρκο δνε έχει καμία σχέση με ένα αληθινό πάρκο. Δυστυχώς η βόλτα μας έμελε να μείνει μισή, γιατί μας πρόλαβε η βροχή. Τρέξαμε και χωθήκαμε όμως σε ένα πολύ ωραίο καφέ που έχει στη μέση του πάρκου ( δεν είναι ακριβώς καφέ, είναι και εστιατόριο και μπαρ). Πάντως πολύ ζεστό μέρος και ωραίο, που βλέπεις έξω τη βροχή, πίνεις το ζεστό σου καφεδάκι και φιλοσοφείς για το πόσο ωραία είναι η ζωή ακόμα και με βροχή Η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει, και αποφασίσαμε ύστερα από 2 ώρες άραγμα εκεί μέσα πως καιρός είναι να βγούμε να πάμε να δούμε και τίποτα. Νομίζω βροχή και κρύο ιδανικός συνδυασμός για επίσκεψη σε μουσεία. Κοντά στο Σέντραλ Παρκ είναι το Μουσείο Γκουγκενχάιμ και το Μετροπόλιταν. Το Γκούγκενχαϊμ έχει φοβερό κτίριο. Πληρώσαμε μόνο 7 USD είσοδο γιατί ήταν ανοιχτοί μόνο 2 όροφοι αλλά δεν πειράζει. Αυτά που είδαμε ήταν ωραία και ήταν ό,τι πρέπει όπως είπα για μια βροχερή μέρα. Η ρημάδα η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει. " Βγάλαμε και την ύλη" του Γκουγκενχάιμ και προχωρήσαμε για Μετροπόλιταν. Δεν ξέρω πόση τέχνη μπορεί να σηκώσει το δικό σας το κεφάλι, το δικό μου πάντως κόντεψε να σκάσει. Γιατί δεν μπορούσα η κακομοίρα να φανταστώ τί εστί Μετροπόλιταν!!! ΤΟ πιο τεράστιο μουσείο που έχω δει. Επισήμως το εισιτήριο είναι νομίζω 20 USD το άτομο. Αλλά τελικά αυτό είναι η ενδεικτική δωρέα. Στην πράξη δίνεις ό,τι θες εσύ και κανείς δεν σου λέει τίποτα. Εμείς δώσαμε 10 USD για 2 άτομα και ήμασταν ΟΚ. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε πολλά, προλάβαμε μόνο τα Αιγυπτιακά, που ήτανε φοβερή συλλογή, και μας πήρε 1.5 ώρα να τα δούμε και δεν είδαμε τίποτα άλλο ( τα αφήσαμε για το επόμενο ταξίδι στη ΝΥ).
Όπως καταλαβαίνεται ήρθε το βράδυ, και μετά από Σέντραλ Παρκ και 2 μουσεία, πώς μας κάθησε τώρα εμάς να πάμε σε μιούζικαλ. Πήγαμε στην Τάιμς Σκουέρ, και βρήκαμε εισιτήρια για 2 ώρες αργότερα για το Memphis με 40 USD το άτομο ( είναι τα εισιτήρια που έχουν μείνει απούλητα και τα πουλάνε στη μισή τιμή πριν την παράσταση). Τα πήραμε, αλλά δεν ήταν το πεπρωμένο μας να το δούμε, γιατί με το που τα αγοράζουμε μας τηλεφωνεί ο ξάδερφός μου που μένει στη Βοστώνη ότι ήρθε Νέα Υόρκη για ένα βράδυ και ότι έρχεται σε λίγη ώρα να μας πάρει να μας πάει για μπριζόλες!!! Τελικά τα πουλήσαμε σε μια μαμά και μια κόρη προς 20 USD το ένα.....
Όσο για τις μπριζόλες τι να λέμε τώρα...Ο ξάδερφος μας πήγε σε ένα αρκετά ακριβό μέρος. Smith and Wollensky λέγεται. Το συνιστώ σε όσους θέλουν να φάνε καλό στέικ. Οι σερβιτόροι μπορούσαν να σου μιλάνε για κάθε ένα από τα στέικ του καταλόγου σαν να σου λένε την ιστορία της ζωής τους!!! δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Τι ανάλυση για το χρώμα, για το ζώο, για το λίπος, για το ψήσιμο, για το κόψιμο...η εγκυκλοπαίδια της μπριζόλας. Το εστιατόριο ήτανε αρκετά κυριλέ, το φαγητό πεντανόστιμο και δίπλα μας έτρωγε ο Mr. Big του Sex & the City!!!! Πέσαμε για ύπνο γεμάτοι τύψεις για τα στέικς και με την υπόσχεση ότι δεν θα φάμε άλλο τέτοιο πράγμα τις επόμενες μέρες ( ναι....καλά...πού να φανταστούμε ότι ο ξάδερφος θα μας πήγαινε για πρωινό κάπου όπου ο κόσμος έτρωγε στέικ για πρωινό!!!! Θεέ και κύριε!!!)

 

[ΕΡΣΗ]

Κι αλλο! κι αλλο! Τελειο το στεικ με βιογραφικο! Θελω και εγω!