ΗΠΑ Νέα Υόρκη λέμε και κλαίμε!!

[evaT]

Λυπάμαι που δεν σε γνώρισα στην κοπή της βασιλόπιτας γιατί τον Μάιο φεύγω και γω για Νέα Υόρκη με την κόρη μου και θα χρειαστώ τις συμβουλές σου και για την ταξιδιωτική ασφάλεια

Είχε πολύ κόσμο δεν προλάβαμε να μιλήσουμε με όλους! Χαρά μου να βοηθήσω αν μπορώ...στείλε μου pm κ πες μου τις απορίες σου

Είστε όμως δυο τρεις εδώ μέσα που δεν αφήνω ούτε κόμμα απ' όσα γράφετε. Μπράβο! Βέβαια είναι και τα συμβάντα με μεγάλο ενδιαφέρον.

Τιμή μου αν με βάζεις μαζί με αυτούς που γράφουν χρόνια εδώ μέσα κ η αφήγηση τους είναι εντελώς συγγραφική! Κάποιοι γράφουν ακόμα και με λογοτεχνική δεινότητα...
Εγώ γράφω όπως είναι ο χαρακτήρας μου κ σίγουρα βοηθάνε κ τα...περίεργα συμβάντα. Ευχαριστώ πάντως με συγκίνησες...
Θα συνεχίσω μάλλον να γράφω ιστοριες οπότε ταξιδεύω

 

[Leftris B]

τέλεια τα περιγράφεις, αν και είχα την τύχη να επισκεφτώ 2 φορές μαζεμένες τον τελευταιο χρόνο την νυ τώρα νομίζω ότι μας ταξιδεύεις ξανά

 

[evaT]

5η ημέρα έριχνε καρέκλες όλη μέρα!

Όπως αναμενόταν και λέει και ο τίτλος ξυπνήσαμε με καταιγίδες. Τώρα πως θα έβρισκε λύση η εξίσωση βροχή με πατερίτσα και αξιοθέατα...εδώ σας θέλω! ΄Ετσι κ αλλιώς για πολλά περπατήματα δεν είμασταν οπότε είπαμε γι αρχή να πάμε για μπραντς -ναι είχαμε και στο χωριό μας μπραντς
σ ένα brunchάδικο να το πω; πως να το πω;;; (όπως λέμε μπουγατσατζίδικο που είχε διαβάσει η μικρή ότι ήταν πολύ trendy στο Νιου Γιορκ!
Κάπου στο κέντρο ήταν πάντως και φάγαμε κάτι γλυκατζούρες pan cakes με σιρόπια Maple εγώ πάνω από ένα δεν μπόρεσα να φάω

Ορίστε φαίνεται και η βροχή έξω μη νομίζετε ότι σας λέω ψέματα

Άφησα τη μικρή μέσα να τρώει και βγήκα έξω να καπνίσω με τον καφέ μου (το έχω κόψει πια εδώ και χρόνια) ,σε λιγάκι με πλησιάζει ένας ψηλολέλεκας μαύρος και μου κάνει τράκα τσιγάρο. Του δίνω και μου λέει να σου κάνω παρέα, από που είσαι; Λέω Ελλάδα αλλά δεν την ήξερε....Τέλος πάντων αφού τον κατατόπισα προς τα που πέφτει χωροταξικά...Ευρώπη μεριά, λίγο αριστερά από την Τουρκία όπως έρχεσαι λίγο δεξιά από την Ιταλία ας πούμε ότι κατάλαβε...
Μου λέει μου αρέσεις πολύ αλλά είμαι άστεγος! Κοιμάμαι στο πάρκο Ε ρε κάτι κατακτήσεις που έχω στη Νέα Υόρκη Άσε λέω δε γίνεται, από εκεί που είμαι ουρά κάνουν οι άστεγοι για ένα μου βλέμμα....και έτσι έφυγε απογοητευμένος που χάθηκε η ευκαιρία να στεγάσουμε τον έρωτά μας σε ένα χαρτόκουτο στο Σέντραλ Πάρκ
Όταν μπήκα μέσα τα έλεγα στην κόρη μου και με κορόιδευε...λέει τόσους χρηματιστές είδαμε στη Wall Str. στον άστεγο γυάλισες;; Ε τι να κάνω έχω σκουριάσει τελευταίως....χαχαχα

Πήραμε και μερικά περίτεχνα cup cakes πακέτο για το σπίτι και μπήκαμε σε ταξάκι να δούμε μερικά πολυκαταστήματα.
Φτάσαμε στην 6η οδό στο TJ MAXX από όπου πήρα ένα φανταστικό παλτουδάκι σχεδιαστή σε τιμή ξεφτίλα που το φοράω ακόμη και από κει είπαμε να δούμε το Macy΄s που βέβαια είναι πανάκριβο απλά μπήκα και βγήκα....η μικρή στα ψώνια καθόταν κάπου και γω της έφερνα ότι ήθελε να δει.
Ευτυχώς οι πωλήτριες ήταν πολύ εξυπηρετικές μόλις έβλεπαν τις πατερίτσες την έβαζαν να καθίσει και να μη ταλαιπωρείται.
Εκεί παραδίπλα ήταν και το κατάστημα της Victoria Secret αααα δε θέλω χαζά σχόλια! Οι πρόσφατες κατακτήσεις μου, έστελναν το μήνυμα ξεκάθαρα- έπρεπε να βελτιώσω το στυλ μου! Μέσα-έξω.
Τι ήταν αυτό στο μεταξύ. 3-4 όροφοι ΜΟΝΟ εσώρουχα. Και γεμάτο γυναίκες, πολλές γυναίκες...Αρκετοί άντρες, σύζυγοι, σύντροφοι κλπ κλπ ότι είχε η κάθε μία...περίμεναν υπομονετικά (ώρες) σε κάτι ωραίους βελούδινους καναπέδες...Εκεί...πάρκαρα και τη Μαριάννα να κάνω τις βόλτες μου με την ησυχία μου.
Πολύ ακριβά όμως ρε παιδιά...θα μου πείτε έτσι είναι τα γούστα πληρώνονται! Ήταν και γεμάτο τουρίστριες το κατάστημα...έβλεπα τις Γαλλίδες να έχουν στα καλάθια δέκα δέκα τα σετ και γω με το ζόρι είχα διαλέξει ένα (λόγω τιμών όχι ότι δεν μου άρεσαν βέβαια) Με τα πολλά βρήκα και κάτι ακόμα από τις προσφορές και πήγα ταμείο. Ένα από αυτά που μου άρεσαν πολύ στην Αμερική ήταν ότι τον πελάτη τον κακομαθαίνουν! Ενώ στην Ελλάδα λόγω κρίσης η εταιρίες έχουν κόψει τα πολλά promotion στην Αμερική ένιωσα όπως στην Ελλάδα το 1999! Πήγαινες ταμείο για ένα πράγμα και σε φόρτωναν με άλλα 5! Κάποια στιγμή αγόρασα ένα μολύβι ματιών της Clinique και στο ταμείο μου έδωσαν νεσεσέρ με κραγιόν, ρουζ, γαλάκτωμα και δεν θυμάμαι τι άλλο (οι κυρίες του φόρουμ μπορούν να καταλάβουν τον ενθουσιασμό μου).
Πήγα να πάρω την κόρη μου να φύγουμε, άφαντη! Σε γκλαμουράτο εσωρουχάδικο ξέχασε κ αυτή τον πόνο της και βγήκε για χάζι! Τελικά σμίξαμε στο νεανικό τμήμα πήραμε και κάτι γι αυτήν και έξω από την πόρτα.
Είχαμε κράτηση για φαγητό στο Hard Rock Cafe και πήγαμε μια τελευταία φορά.

Ροκ σκηνικό έξω από το Hard Rock Cafe. Με σταματάει κοπέλα στο δρόμο βλέποντας τη σακούλα του TJ MAXX. Συγνώμη μου λέει υπάρχει κατάστημα TJMAXX στη Νέα Υόρκη; Λέω ναι φυσικά ψώνισα πριν μερικές ώρες...Ρωτάει αν μπορεί να δει τη διεύθυνση από τη σακούλα και της δείχνω να σημειώσει...Τη ρωτάω από που είσαι κοπελιά και μου λέει εδώ Μανχάταν μένω. Εγώ λέω μένω Ελλάδα και ήξερα ότι έχει κατάστημα στη Νέα Υόρκη πριν έρθω! Με κοιτούσε με το βλέμμα της αγελάδας χαχαχα

Μετά το φαγητό φύγαμε κατευθείαν για Broadway! Είχα κλεισμένα εισιτήρια από Ελλάδα να δούμε το Phantom of the Opera του Andrew Lloyd Webber (40 δολ το άτομο προτελευταία θέση!). Ήταν ψηλά αλλά έβλεπες μια χαρά εξάλλου σημασία είχε να πάρουμε τον αέρα, το κλίμα και την αίσθηση μιας παράστασης Broadway. Εντάξει η μουσική ήταν από άλλο πλανήτη...Όλοι γνωρίζουμε το ομώνυμο κομμάτι αλλά το να το ακούς σε συνδυασμό με την εικόνα ήταν ανεπανάληπτη εμπειρία.
Τα σκηνικά κλπ ήταν πολύ.....αμερικανιά! Κάποια στιγμή πριν το τέλος του έργου επάνω στη σκηνή είχαν ένα τεράστιο χρυσοποίκιλτο κρεβάτι με ουρανό, βαριά κλινοσκεπάσματα, τεράστιες ανθοστήλες, όλοι οι ηθοποιοί με ρούχα εποχής κ ένας ψεύτικος τίγρης ή ελέφαντας (δεν μπορώ να θυμηθώ)

Times Square by night

H παράσταση τελείωσε στις 22.30 και φύγαμε κατευθείαν σπίτι για ξεκούραση. Ο καιρός έδειχνε ότι την επόμενη θα έστρωνε οπότε είπαμε να δούμε μερικά από τα τελευταία αξιοθέατα αφού σε 2 ημέρες το ταξίδι τελείωνε...

 

[evaT]

6η & 7η ημέρα Μουσείο Φυσικής Ιστορίας-Γέφυρα Brooklyn-Central Park...και μια μπάντα σκέτη τρέλα!

Το πρωί ψιλοέβρεχε ακόμη και κλασσικά σηκωθήκαμε νωρίς...Είπαμε μέχρι να σταματήσει να πάμε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ήταν και νωρίς οπότε προλαβαίναμε πριν γεμίσει με τα παιδάκια από τα σχολεία.
Όντως φτάσαμε με το άνοιγμα και είμασταν μόνες. Πήραμε πάλι αναπηρικό καροτσάκι και το γυρίσαμε με την ησυχία μας. Μου άρεσε κυρίως το τμήμα με τα βαλσαμωμένα ζώα αλλά επειδή είχαμε επισκεφτεί μερικά χρόνια πριν το αντίστοιχο στο Λονδίνο έχω την εντύπωση ότι εκείνο ήταν πιο εντυπωσιακό.

Όταν βγήκαμε από κει ο καιρός είχε βελτιωθεί σημαντικά και βγήκε κι ο ήλιος. Πήραμε το τρένο και σιγά σιγά κατηφορίσαμε προς τη γέφυρα Brooklyn που δεν είχαμε δει. Η μικρή πήγαινε κι αρκετά πιο άνετα, το πόδι ήταν ακόμη πρησμένο αλλά δεν την πονούσε και το πατούσε και λίγο πάντως δεν ήταν τόσο δύσκολη η μετακίνηση όπως πριν.
Έχω μερικές ωραίες φωτογραφίες από την περιοχή

Φυσικά για πολύ περπάτημα δεν είμασταν....Αποφασίσαμε να γυρίσουμε σπίτι νωρίς για να ξεκουράσει η μικρή το πόδι ώστε να βγούμε το βράδυ μια και ήταν η τελευταία βραδιά μας στην πόλη και θέλαμε να δούμε και λίγο νυχτερινή ζωή.
Πήγαμε στο Greenwich Village ...ή απλά Village όπως το λένε οι ντόπιοι. Ναι εκεί που μένει ο Ντι Κάπριο... που δεν είδαμε. και το σπίτι της Κάρι Μπράντσο από το Sex and the City που επίσης δεν είδαμε αλλά με όλα αυτά που συνέβησαν το ότι καταφέραμε τελικά να πάμε όπου πήγαμε ήταν πραγματικά άθλος και θα ήταν αχαριστία να στεναχωρεθώ για το οτιδήποτε άλλο.

Είχα βάλει λοιπόν στο μάτι το Blue Note που είναι από τα πιο παλιά τζαζ club στη Νέα Υόρκη αλλά όταν φτάσαμε είδα την τιμή στην πόρτα και μου κόπηκε ο βήχας....75 δολ το άτομο η είσοδος παρακαλώ! Και έπρεπε να είχαμε κάνει και κράτηση. Οπότε μεταβολή και πίσω. Εκεί τριγύρω είχε ένα σωρό μικρά κλαμπάκια με live μουσική κοντοστεκόμασταν στην είσοδο να ακούσουμε αν μας άρεσε το παίξιμο για να αποφασίσουμε που θα πάμε.

Και δείτε τώρα τι έγινε...Περνάω απέξω από ένα κ ακούω ένα σολάρισμα που μου άρεσε. Μπαίνουμε μέσα-εν τω μεταξύ η Μαριάννα ένιωθε άνετα πια χωρίς την πατερίτσα και τις αφήσαμε σπίτι, με ένα ελαφρό κούτσαβλο το πήγαινε μια χαρά. Κλασσικά μας ρωτάν για την ηλικία της μικρής λέμε δε θα πιεί αλκοόλ παίρνω και γω την ευθύνη και μας καθίζουν σε μπροστινό τραπέζι μπροστά από την πίστα.
Το μαγαζί λεγόταν GROOVE και βρίσκεται στη διεύθυνση 125 MacDougal St. και η μπάντα είναι η Linard΄s Many Moods και νομίζω ακόμα μέχρι σήμερα παίζει εκεί κάθε Πέμπτη βράδυ.
Οι τύποι είναι το άτι άλλο! Παίζουν από Prince μέχρι Michael Jackson τζαμάρουν, τραγουδούν κάνουν stand up comedy τα πάντα όλα.
Δυό τραγούδια μετά σταματούν το σόου και μας χαιρετούν! Welcome ladies where are you from? Greece απαντάω....Αφήνει ο μπασίστας το μπάσο κατεβαίνει από τη σκηνή και με αγκαλιάζει
Πολύ την αγαπάω λέει την Ελλάδα! Η γυναίκα μου είναι Ελληνίδα (που πάω και τους πετυχαίνω όμως!) Ποιά πόλη λέει. Θεσσαλονίκη...Από Καστοριά ήταν η γυναίκα του! Με ρωτάει και πως με λένε...ανεβαίνει πάλι στη σκηνή λέει κάτι στ αυτί του τραγουδιστή και ξεκινάν να τζαμάρουν με το στίχο Εva from Thessaloniki....και επειδή ο τραγουδιστής είναι αδύνατον να προφέρει το Thessaloniki άρχισε να παραφράζει και να τραγουδά Εva from Thessalo-fucking-niki ή Eva from Thessalo something niki....εγώ να έχω γονατίσει από τα γέλια, η κόρη μου κόκκινη από τη ντροπή της...κάντε το εικόνα!
Οι τύποι όμως ήταν απίθανοι γενικά ότι είπαν το απογείωσαν και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα γινόταν να είχα κάνει καλύτερη επιλογή από αυτή! Περάσαμε φανταστικά!

'Οταν έφτασε η ώρα να φύγουμε σηκώθηκα από το τραπέζι και διακόπτουν το κομμάτι που έπαιζαν (!) κατέβηκαν από τη σκηνή και μας χαιρέτησαν και μου λέει ο μπασίστας ότι θα έπαιζαν στη Θεσσαλονίκη κάποιους μήνες μετά, μου είπε να σημειώσω το όνομα του γκρουπ και να βρω τη σελίδα τους στο fb ώστε να ενημερωθώ για την ημερομηνία και το χώρο.
Και λες τώρα εσύ σιγά να μην.....Έλα που όντως το παρακολουθούσα και μάλιστα είχα εξιστηρήσει όλο το σκηνικό στην παρέα μου και πράγματι κάποιους μήνες μετά ανακοίνωσαν την εμφάνισή τους και μάλιστα σε μαγαζί της Καλαμαριάς που είναι πολύ κοντά στο σπίτι μου.
Έκλεισα αμέσως τραπέζι και πήγα με όλη μου την παρέα. Τους είπα θα ξετρελαθείτε είναι απίθανοι οι τύποι αλλά δε νομίζω να με θυμούνται τόσος κόσμος περνάει από εκεί...
Μπαίνουμε μέσα όλη η παρέα (μπορεί να είμαστε και 10 άτομα εκείνο το βράδυ) και ο μπασίστας ήδη έχει ξεκινήσει να παίζει....με το που με βλέπει φωνάζει Evaaaaaa κλασσικά σταματάει το πρόγραμμα και κατεβαίνει να με αγκαλιάσει οι φίλοι μου έχουν πάθει σοκ! Μου λένε καλά τι έκανες στην Αμερική;;; ΄Οπως είπε και η Θεοπούλα στην θεική ατάκα....ΘΡΑΥΣΗ!
¨Επαιξαν απίθανα και στη Θεσσαλονίκη, άρεσαν σε όλους πολύ και περάσαμε και εκείνο το βράδυ πολύ όμορφα.


8η ημέρα Σέντραλ Πάρκ - Rockfeller Center - Aναχώριση

Η επόμενη μέρα ήταν και η τελευταία...Πετούσαμε σχεδόν τα μεσάνυχτα οπότε είχαμε όλη τη μέρα στη διάθεσή μας.
Αφήσαμε για τελευταίο (αλλά όχι ύστατο) το Σέντραλ Πάρκ. Δεδομένης της κατάστασης ένας σοβαρός ποδαρόδρομος ήταν ουτοπική πιθανότητα οπότε πήγαμε απλά σε ένα από τα ωραιότερα σημεία του πάρκου και απολαύσαμε μερικές ώρες με μικρές βόλτες , και την ηρεμία εν μέσω της τρέλας της μεγαλούπολης.

Χαριτωμένο σκιουράκι. Η Μαριάννα ασχολήθηκε ώρες να τα χαζεύει

που και που βγάζω και καμιά καλή φωτό...

έδωσα ρέστα στην καλλιτεχνία λέμε!

Για τελευταία βόλτα στην πόλη πήγαμε εκεί που είχαμε αφήσει εκκρεμότητα....

Rockfeller Center

Ιστορία....

Μπήκαμε και σ ένα καλλυντικάδικο στην Times Square μην ξεχάσουμε κανένα μαγαζί φεύγοντας...και με μισή καρδιά μπήκαμε στο τρένο για να γυρίσουμε σπίτι και να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες!
Χωρίς καμία ήρθαμε....με 2 τιγκαρισμένες φεύγαμε! Τόσο καλά πήγε το shopping...μ αρέσει που κορόιδευα την Αγγλίδα στο immigration control...Παίρνουμε και τις πατερίτσες πακέτο πια εφόσον το κορίτσι περπατούσε αρκετά καλά... και με το τρένο προς Τζαμάικα και από κει το αερότρενο φτάσαμε στο JFK . Στο τέρμιναλ η ουρά για τον έλεγχο ήταν απερίγραπτη...Σαλιγκάρια ο κόσμος!
Λέω Μαριάννα πιάσε τις πατερίτσες και ξεκίνα το κούτσα κούτσα μπας και ξεμπερδέψουμε από δω...
Εννοείται ότι άνοιξαν τα πάντα να περάσουμε! Μας ζήτησαν όμως να βγάλουμε αν γινόταν τις γάζες από το πόδι για να δουν ότι είναι...σκέτο πόδι. Εγώ της έλεγα κάνε ότι πονάς και μη χαμογελάς....και μας ρώτησαν αν θέλουμε ειδικό όχημα να μας πάει στο αεροπλάνο μας. Τους ευχαριστήσαμε και είπαμε όχι θα υποφέρουμε μεν λιγάκι αλλά θα τα καταφέρουμε μονάχες! Οταν ξεκίνησε η επιβίβαση των άλλων εμείς ήδη πίναμε το κρασάκι μας...(ντρέπομαι λίγο το ομολογώ αλλά τόσο πόνο είχε τραβήξει και τόση αγωνία ε το εκμεταλλευτήκαμε λιγάκι στο τέλος...)
Δυστυχώς ξεχάσαμε να τις κρύψουμε επαρκώς στην επιστροφή και όταν φτάσαμε στο Μακεδονία και μας περίμενε η μαμά μου να μας παραλάβει είδε από μακριά τις πατερίτσες και κόντεψε να πάθει διπλό εγκεφαλικό από την τρομάρα της! (φυσικά δεν είχαμε πει τίποτα σε κανέναν από τους δικούς μας στην Ελλάδα για να μην ανησυχήσουν).

Η επιστροφή ήταν μικρός γολγοθάς....2 ώρες καθυστέρηση να φύγει το αεροπλάνο από Νέα Υόρκη....Πάνω από το Ατατούρκ κάναμε τουλάχιστον μία ώρα κύκλους γιατί είχε λέει εναέρια κίνηση! Κι άλλη μία ώρα τουλάχιστον στο έδαφος να περιμένουμε να βρουν θέση για να παρκάρει το αεροπλάνο!!! Κοντέψαμε να χάσουμε την ανταπόκριση για Θεσσαλονίκη κι όταν την προλάβαμε με την ψυχή στο στόμα η πρώτη σκέψη που έκανα μόλις απογειώθηκε το αεροπλάνο ήταν σιγά μην ήρθαν κ οι βαλίτσες με αυτή την πτήση! Για την ιστορία τις παραλάβαμε την επόμενη μέρα το πρωί!
Εγώ δηλαδή σ αυτό το ταξίδι ποτέ δεν έφτασα παρέα με τη βαλίτσα μου!!
Απλά όταν προσγειωθήκαμε ένιωθα τόσο ζόμπι και έπρεπε να κάνω και δήλωση απώλειας ΞΑΝΑ!
(και όλα αυτά χωρίς να έχω καπνίσει για 20 σχεδόν ώρες)

Συμπέρασμα....Η Woldnomads ξηλώθηκε για την πάρτη μας....πλήρωσε 1300 δολάρια στο νοσοκομείο για το ατύχημα της μικρής. 400 ευρώ δικαιούμαστε εμείς από την καθυστέρηση της βαλίτσας μας κατά την άφιξη για 48 ώρες-μου αφαίρεσαν την απαλλαγή 70€ των ιατρικών και μου κατέθεσαν 320 στο λογαριασμό...καθόλου άσχημα! (η διαδικασία αρκετά απλή και αφελής κατά τη γνώμη μου)
Το αστείο είναι πως μερικούς μήνες μετά ασφάλισα με το όνομά μου μια φίλη η οποία ταξίδευε κι αυτή με την Turkish και επίσης της έχασαν τη βαλίτσα....και ξανά μανά αίτημα για αποζημίωση! Δηλαδή καταντάει γελοίο....Γι αυτό και στο τελευταίο μου ταξίδι είχα χειραποσκευή και γλύτωσα από αυτά.

Θα ήθελα να γράψω έναν απολογισμό για το ταξίδι αυτό αλλά μου είναι αρκετά δύσκολο. Είναι από μόνο του πολύ ξεχωριστό τόσο λόγω προορισμού όσο και εξαιτίας όλων αυτών που περιγράφω αλλά κυρίως γιατί ήταν ένα ταξίδι που έκανα με την κόρη μου μόνο οι δυό μας (έχουμε κάνει αρκετά μαζί αλλά με άλλους φίλους ή μαζί και με τον γιό μου ) και πιστεύω ότι και οι δύο θα το θυμόμαστε για πάντα με ιδιαίτερο τρόπο όσα άλλα ταξίδια κι αν προκύψουν.

Άλλωστε Νέα Υόρκη είναι αυτή; Να μην ξαναπάμε;;;

 

[chris7]

6η & 7η ημέρα Μουσείο Φυσικής Ιστορίας-Γέφυρα Brooklyn-Central Park...και μια μπάντα σκέτη τρέλα!

Το πρωί ψιλοέβρεχε ακόμη και κλασσικά σηκωθήκαμε νωρίς...Είπαμε μέχρι να σταματήσει να πάμε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ήταν και νωρίς οπότε προλαβαίναμε πριν γεμίσει με τα παιδάκια από τα σχολεία.
Όντως φτάσαμε με το άνοιγμα και είμασταν μόνες. Πήραμε πάλι αναπηρικό καροτσάκι και το γυρίσαμε με την ησυχία μας. Μου άρεσε κυρίως το τμήμα με τα βαλσαμωμένα ζώα αλλά επειδή είχαμε επισκεφτεί μερικά χρόνια πριν το αντίστοιχο στο Λονδίνο έχω την εντύπωση ότι εκείνο ήταν πιο εντυπωσιακό.
View attachment 297533

View attachment 297532

View attachment 297538

Όταν βγήκαμε από κει ο καιρός είχε βελτιωθεί σημαντικά και βγήκε κι ο ήλιος. Πήραμε το τρένο και σιγά σιγά κατηφορίσαμε προς τη γέφυρα Brooklyn που δεν είχαμε δει. Η μικρή πήγαινε κι αρκετά πιο άνετα, το πόδι ήταν ακόμη πρησμένο αλλά δεν την πονούσε και το πατούσε και λίγο πάντως δεν ήταν τόσο δύσκολη η μετακίνηση όπως πριν.
Έχω μερικές ωραίες φωτογραφίες από την περιοχή

View attachment 297534

View attachment 297539

View attachment 297536


View attachment 297537


View attachment 297540

Φυσικά για πολύ περπάτημα δεν είμασταν....Αποφασίσαμε να γυρίσουμε σπίτι νωρίς για να ξεκουράσει η μικρή το πόδι ώστε να βγούμε το βράδυ μια και ήταν η τελευταία βραδιά μας στην πόλη και θέλαμε να δούμε και λίγο νυχτερινή ζωή.
Πήγαμε στο Greenwich Village ...ή απλά Village όπως το λένε οι ντόπιοι. Ναι εκεί που μένει ο Ντι Κάπριο... που δεν είδαμε. και το σπίτι της Κάρι Μπράντσο από το Sex and the City που επίσης δεν είδαμε αλλά με όλα αυτά που συνέβησαν το ότι καταφέραμε τελικά να πάμε όπου πήγαμε ήταν πραγματικά άθλος και θα ήταν αχαριστία να στεναχωρεθώ για το οτιδήποτε άλλο.

Είχα βάλει λοιπόν στο μάτι το Blue Note που είναι από τα πιο παλιά τζαζ club στη Νέα Υόρκη αλλά όταν φτάσαμε είδα την τιμή στην πόρτα και μου κόπηκε ο βήχας....75 δολ το άτομο η είσοδος παρακαλώ! Και έπρεπε να είχαμε κάνει και κράτηση. Οπότε μεταβολή και πίσω. Εκεί τριγύρω είχε ένα σωρό μικρά κλαμπάκια με live μουσική κοντοστεκόμασταν στην είσοδο να ακούσουμε αν μας άρεσε το παίξιμο για να αποφασίσουμε που θα πάμε.

Και δείτε τώρα τι έγινε...Περνάω απέξω από ένα κ ακούω ένα σολάρισμα που μου άρεσε. Μπαίνουμε μέσα-εν τω μεταξύ η Μαριάννα ένιωθε άνετα πια χωρίς την πατερίτσα και τις αφήσαμε σπίτι, με ένα ελαφρό κούτσαβλο το πήγαινε μια χαρά. Κλασσικά μας ρωτάν για την ηλικία της μικρής λέμε δε θα πιεί αλκοόλ παίρνω και γω την ευθύνη και μας καθίζουν σε μπροστινό τραπέζι μπροστά από την πίστα.
Το μαγαζί λεγόταν GROOVE και βρίσκεται στη διεύθυνση 125 MacDougal St. και η μπάντα είναι η Linard΄s Many Moods και νομίζω ακόμα μέχρι σήμερα παίζει εκεί κάθε Πέμπτη βράδυ.
Οι τύποι είναι το άτι άλλο! Παίζουν από Prince μέχρι Michael Jackson τζαμάρουν, τραγουδούν κάνουν stand up comedy τα πάντα όλα.
Δυό τραγούδια μετά σταματούν το σόου και μας χαιρετούν! Welcome ladies where are you from? Greece απαντάω....Αφήνει ο μπασίστας το μπάσο κατεβαίνει από τη σκηνή και με αγκαλιάζει
Πολύ την αγαπάω λέει την Ελλάδα! Η γυναίκα μου είναι Ελληνίδα (που πάω και τους πετυχαίνω όμως!) Ποιά πόλη λέει. Θεσσαλονίκη...Από Καστοριά ήταν η γυναίκα του! Με ρωτάει και πως με λένε...ανεβαίνει πάλι στη σκηνή λέει κάτι στ αυτί του τραγουδιστή και ξεκινάν να τζαμάρουν με το στίχο Εva from Thessaloniki....και επειδή ο τραγουδιστής είναι αδύνατον να προφέρει το Thessaloniki άρχισε να παραφράζει και να τραγουδά Εva from Thessalo-fucking-niki ή Eva from Thessalo something niki....εγώ να έχω γονατίσει από τα γέλια, η κόρη μου κόκκινη από τη ντροπή της...κάντε το εικόνα!
Οι τύποι όμως ήταν απίθανοι γενικά ότι είπαν το απογείωσαν και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα γινόταν να είχα κάνει καλύτερη επιλογή από αυτή! Περάσαμε φανταστικά!

View attachment 297541

View attachment 297543

'Οταν έφτασε η ώρα να φύγουμε σηκώθηκα από το τραπέζι και διακόπτουν το κομμάτι που έπαιζαν (!) κατέβηκαν από τη σκηνή και μας χαιρέτησαν και μου λέει ο μπασίστας ότι θα έπαιζαν στη Θεσσαλονίκη κάποιους μήνες μετά, μου είπε να σημειώσω το όνομα του γκρουπ και να βρω τη σελίδα τους στο fb ώστε να ενημερωθώ για την ημερομηνία και το χώρο.
Και λες τώρα εσύ σιγά να μην.....Έλα που όντως το παρακολουθούσα και μάλιστα είχα εξιστηρήσει όλο το σκηνικό στην παρέα μου και πράγματι κάποιους μήνες μετά ανακοίνωσαν την εμφάνισή τους και μάλιστα σε μαγαζί της Καλαμαριάς που είναι πολύ κοντά στο σπίτι μου.
Έκλεισα αμέσως τραπέζι και πήγα με όλη μου την παρέα. Τους είπα θα ξετρελαθείτε είναι απίθανοι οι τύποι αλλά δε νομίζω να με θυμούνται τόσος κόσμος περνάει από εκεί...
Μπαίνουμε μέσα όλη η παρέα (μπορεί να είμαστε και 10 άτομα εκείνο το βράδυ) και ο μπασίστας ήδη έχει ξεκινήσει να παίζει....με το που με βλέπει φωνάζει Evaaaaaa κλασσικά σταματάει το πρόγραμμα και κατεβαίνει να με αγκαλιάσει οι φίλοι μου έχουν πάθει σοκ! Μου λένε καλά τι έκανες στην Αμερική;;; ΄Οπως είπε και η Θεοπούλα στην θεική ατάκα....ΘΡΑΥΣΗ!
¨Επαιξαν απίθανα και στη Θεσσαλονίκη, άρεσαν σε όλους πολύ και περάσαμε και εκείνο το βράδυ πολύ όμορφα.


8η ημέρα Σέντραλ Πάρκ - Rockfeller Center - Aναχώριση

Η επόμενη μέρα ήταν και η τελευταία...Πετούσαμε σχεδόν τα μεσάνυχτα οπότε είχαμε όλη τη μέρα στη διάθεσή μας.
Αφήσαμε για τελευταίο (αλλά όχι ύστατο) το Σέντραλ Πάρκ. Δεδομένης της κατάστασης ένας σοβαρός ποδαρόδρομος ήταν ουτοπική πιθανότητα οπότε πήγαμε απλά σε ένα από τα ωραιότερα σημεία του πάρκου και απολαύσαμε μερικές ώρες με μικρές βόλτες , και την ηρεμία εν μέσω της τρέλας της μεγαλούπολης.

Χαριτωμένο σκιουράκι. Η Μαριάννα ασχολήθηκε ώρες να τα χαζεύει
View attachment 297544

View attachment 297545

που και που βγάζω και καμιά καλή φωτό...
View attachment 297546
έδωσα ρέστα στην καλλιτεχνία λέμε!
View attachment 297547

Για τελευταία βόλτα στην πόλη πήγαμε εκεί που είχαμε αφήσει εκκρεμότητα....

Rockfeller Center

View attachment 297548

Ιστορία....
View attachment 297550

Μπήκαμε και σ ένα καλλυντικάδικο στην Times Square μην ξεχάσουμε κανένα μαγαζί φεύγοντας...και με μισή καρδιά μπήκαμε στο τρένο για να γυρίσουμε σπίτι και να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες!
Χωρίς καμία ήρθαμε....με 2 τιγκαρισμένες φεύγαμε! Τόσο καλά πήγε το shopping...μ αρέσει που κορόιδευα την Αγγλίδα στο immigration control...Παίρνουμε και τις πατερίτσες πακέτο πια εφόσον το κορίτσι περπατούσε αρκετά καλά... και με το τρένο προς Τζαμάικα και από κει το αερότρενο φτάσαμε στο JFK . Στο τέρμιναλ η ουρά για τον έλεγχο ήταν απερίγραπτη...Σαλιγκάρια ο κόσμος!
Λέω Μαριάννα πιάσε τις πατερίτσες και ξεκίνα το κούτσα κούτσα μπας και ξεμπερδέψουμε από δω...
Εννοείται ότι άνοιξαν τα πάντα να περάσουμε! Μας ζήτησαν όμως να βγάλουμε αν γινόταν τις γάζες από το πόδι για να δουν ότι είναι...σκέτο πόδι. Εγώ της έλεγα κάνε ότι πονάς και μη χαμογελάς....και μας ρώτησαν αν θέλουμε ειδικό όχημα να μας πάει στο αεροπλάνο μας. Τους ευχαριστήσαμε και είπαμε όχι θα υποφέρουμε μεν λιγάκι αλλά θα τα καταφέρουμε μονάχες! Οταν ξεκίνησε η επιβίβαση των άλλων εμείς ήδη πίναμε το κρασάκι μας...(ντρέπομαι λίγο το ομολογώ αλλά τόσο πόνο είχε τραβήξει και τόση αγωνία ε το εκμεταλλευτήκαμε λιγάκι στο τέλος...)
Δυστυχώς ξεχάσαμε να τις κρύψουμε επαρκώς στην επιστροφή και όταν φτάσαμε στο Μακεδονία και μας περίμενε η μαμά μου να μας παραλάβει είδε από μακριά τις πατερίτσες και κόντεψε να πάθει διπλό εγκεφαλικό από την τρομάρα της! (φυσικά δεν είχαμε πει τίποτα σε κανέναν από τους δικούς μας στην Ελλάδα για να μην ανησυχήσουν).

Η επιστροφή ήταν μικρός γολγοθάς....2 ώρες καθυστέρηση να φύγει το αεροπλάνο από Νέα Υόρκη....Πάνω από το Ατατούρκ κάναμε τουλάχιστον μία ώρα κύκλους γιατί είχε λέει εναέρια κίνηση! Κι άλλη μία ώρα τουλάχιστον στο έδαφος να περιμένουμε να βρουν θέση για να παρκάρει το αεροπλάνο!!! Κοντέψαμε να χάσουμε την ανταπόκριση για Θεσσαλονίκη κι όταν την προλάβαμε με την ψυχή στο στόμα η πρώτη σκέψη που έκανα μόλις απογειώθηκε το αεροπλάνο ήταν σιγά μην ήρθαν κ οι βαλίτσες με αυτή την πτήση! Για την ιστορία τις παραλάβαμε την επόμενη μέρα το πρωί!
Εγώ δηλαδή σ αυτό το ταξίδι ποτέ δεν έφτασα παρέα με τη βαλίτσα μου!!
Απλά όταν προσγειωθήκαμε ένιωθα τόσο ζόμπι και έπρεπε να κάνω και δήλωση απώλειας ΞΑΝΑ!
(και όλα αυτά χωρίς να έχω καπνίσει για 20 σχεδόν ώρες)

Συμπέρασμα....Η Woldnomads ξηλώθηκε για την πάρτη μας....πλήρωσε 1300 δολάρια στο νοσοκομείο για το ατύχημα της μικρής. 400 ευρώ δικαιούμαστε εμείς από την καθυστέρηση της βαλίτσας μας κατά την άφιξη για 48 ώρες-μου αφαίρεσαν την απαλλαγή 70€ των ιατρικών και μου κατέθεσαν 320 στο λογαριασμό...καθόλου άσχημα! (η διαδικασία αρκετά απλή και αφελής κατά τη γνώμη μου)
Το αστείο είναι πως μερικούς μήνες μετά ασφάλισα με το όνομά μου μια φίλη η οποία ταξίδευε κι αυτή με την Turkish και επίσης της έχασαν τη βαλίτσα....και ξανά μανά αίτημα για αποζημίωση! Δηλαδή καταντάει γελοίο....Γι αυτό και στο τελευταίο μου ταξίδι είχα χειραποσκευή και γλύτωσα από αυτά.

Θα ήθελα να γράψω έκανα απολογισμό για το ταξίδι αυτό αλλά μου είναι αρκετά δύσκολο. Είναι από μόνο του πολύ ξεχωριστό τόσο λόγω προορισμού όσο και εξαιτίας όλων αυτών που περιγράφω αλλά κυρίως γιατί ήταν ένα ταξίδι που έκανα με την κόρη μου μόνο οι δυό μας (έχουμε κάνει αρκετά μαζί αλλά με άλλους φίλους ή μαζί και με τον γιό μου ) και πιστεύω ότι και οι δύο θα το θυμόμαστε για πάντα με ιδιαίτερο τρόπο όσα άλλα ταξίδια κι αν προκύψουν.

Άλλωστε Νέα Υόρκη είναι αυτή; Να μην ξαναπάμε;;;

Καταπληκτική !!!!!!!!!!!!!!
Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!
Περιμένουμε καινούρια ιστορία.

 

[evaT]

Καταπληκτική !!!!!!!!!!!!!!
Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!
Περιμένουμε καινούρια ιστορία

Ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Καινούργια ιστορία όταν ξαναταξιδέψω πια...

 

[skoumpi]

Καλημερα Ευα ... υπέροχη ιστορία σε ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες μαζί μας!!! Καλά ταξιδια σου εύχομαι.

 

[Leftris B]

βλέπω κι εγώ τον μπασίστα και λέω δεν μπορεί τέτοια ομοιότητα? είχε κάνει περιοδεία στην βόρεια Έλλάδα κάπου το 2017 αν δεν κάνω λάθος, μόνος του ήταν καταπληκτικός.... απο ΝΥ είχε πει ότι ήρθε..

 

[evaT]

βλέπω κι εγώ τον μπασίστα και λέω δεν μπορεί τέτοια ομοιότητα? είχε κάνει περιοδεία στην βόρεια Έλλάδα κάπου το 2017 αν δεν κάνω λάθος, μόνος του ήταν καταπληκτικός.... απο ΝΥ είχε πει ότι ήρθε..

Όντως είχε ξαναέρθει αλλά δεν με βόλεψε να τον δω! Μα δεν είναι είναι όπως τα λέω;; Απολαυστικοτατος; Κοίτα τι συμπτώσεις έχει η ζωή!

 

[Leftris B]

Όντως είχε ξαναέρθει αλλά δεν με βόλεψε να τον δω! Μα δεν είναι είναι όπως τα λέω;; Απολαυστικοτατος; Κοίτα τι συμπτώσεις έχει η ζωή!

ακριβώς όπως τον περιγράφεις είναι απολαυστικότατος!

 

[PhysioDuck]

Φοβερή ιστορία! Πολύ καλογραμμένη και ανθρώπινη.
Σε ευχαριστούμε!!!

 

[evaT]

Φοβερή ιστορία! Πολύ καλογραμμένη και ανθρώπινη.
Σε ευχαριστούμε!!!

Εγώ ευχαριστωωω για τα πολλά και τόσο καλά λόγια που μου λες κ συ κ τόσος κόσμος!
Αν κ εγώ γράφοντας τα έζησα ξανά και ένιωσα τα ίδια συναισθήματα όπως τότε! Για αυτό κ επέλεξα απο όλα τα ταξίδια μου να γράψω για αυτά που είχαν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον