silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.386
- Likes
- 3.871
- Επόμενο Ταξίδι
- Ανδαλουσία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Λίμα
Με τα φτερά της Star Peru κ μια στάση στο Cuzco φθάσαμε στη Λίμα. Ο ήλιος, ο γαλανός ουρανός κ η ζέστη έδωσαν τη θέση τους στα σύννεφα, τη μουντάδα κ τη ψύχρα. Έχοντας διαβάσει διάφορες αρνητικές ιστορίες για τα ταξι στη Λίμα, κατευθυνθήκαμε απευθείας σε μια απτις επίσημες εταιρείες στο αεροδρόμιο. Ο ταξιτζής φορούσε γραβάτα (!!) κ το αυτοκίνητο ήταν καινούριο οπότε αισθανθήκαμε πιο ασφαλείς, άλλα κ πάλι το σακίδιο με τα διαβατήρια κ τα χρήματα το πέρασα ανάμεσα στα πόδια μου ώστε να μην μετακινείται με τίποτα. Βέβαια τις ιστορίες με τις ληστείες κ τους μούφα ταξιτζήδες μάλλον τις άκουσαν κ οι υπεύθυνοι κ έτσι όποιος ταξιτζής ήθελε να μπεί ή να βγεί απτο αεροδρόμιο έδειχνε πια την άδεια του σε έλεγχο.
Ήμασταν τυχεροί διότι η πτήση της επιστροφής ήταν απογεματινή κ έτσι είχαμε 1,5 μέρα για να γυρίσουμε τη πόλη. Έτσι επιλέξαμε να μείνουμε κοντά στο ιστορικό κέντρο κ όχι στη Miraflores ή στο Barranco που αρχικά σχεδιάζαμε. Η κίνηση αφόρητη κ η ξενέρα μας στο full
Ίσως λόγω του καιρού, ίσως επειδή το ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του 
ίσως γιατί χαλαστήκαμε με τη θέα της μεγαλούπολης καπάκι μετά το υπέροχο Cuzco κ τις μοναδικές εμπειρίες στη ζούγκλα, πάντως κάτι μας έριξε. Η διαδρομή απτο αεροδρόμιο στο κέντρο είναι ομολογουμένως αρκετά άσχημη καθώς περνά μέσα από υποβαθμισμένες περιοχές. Μετά από μια ώρα και κάτι, φθάσαμε επιτέλους στο ξενοδοχείο μας, το Gran Hotel Bolivar, ένα παλιό αριστοκρατικό ξενοδοχείο επι της πλατείας San Martin, το οποίο ξεχάστηκε στις δάφνες κ τα μεγαλεία του παρελθόντος και από 5* ήταν πια ένα απλό 3*, κάτι που ο επισκέπτης δεν μπορεί να αντιληφθεί αντικρίζοντας το κλασάτο ακόμα κ σήμερα λόμπι, όμως το καταλαβαίνει πολύ καλά σαν επισκεφθεί τα δωμάτια
Μέχρι να κάνουμε ένα ντουζάκι κ να ξεκουραστούμε είχε έρθει το απογεματάκι – άλλα να πω την αλήθεια, δεν έφταιγε αυτό, άλλα απλά δεν είχαμε όρεξη ρε παιδί μου. Αφήσαμε κατά μέρους ότι πλάνα είχαμε για αξιοθέατα, κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα στη πλατεία κ στους περιξ δρόμους κ μπήκαμε σε ένα ταξί με προορισμό το Larcomar. Το Larcomar είναι το πιο διάσημο mall της Λίμα κ δεν πήγαμε φυσικά εκεί για ψώνια, άλλα διότι είναι χτισμένο κυριολεκτικά πάνω σε ένα βράχο με απίστευτη θέα στον Ειρηνικό. Έχει μαγαζιά indoor και outdoor , εστιατόρια άλλα κ ένα μικρό παρκάκι από όπου μπορείς απλά να ατενίζεις τον ωκεανό κ να αφουγκράζεσαι τον ήχο απτα πελώρια κύματα.
Η Λίμα βρίσκεται σε εξαιρετικά σεισμογενή περιοχή και μάλιστα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές από τσουναμι στο παρελθόν. Ίσως ο τρόπος που έχει οχυρωθεί απτον ωκεανό να είναι αυτά τα βράχια στην άκρη της Miraflores (ίσως πάλι λέω βλακείες άλλα θα ήταν μια πολύ λογική εξήγηση εεε
). Εμείς νιώθωντας κουρασμένοι θέλαμε απλά να καθίσουμε εκεί κ να χαζεύουμε τη θέα που όσο περνούσε η ώρα κ σουρούπωνε κ άναβαν τα φώτα, γινόταν όλο κ πιο μαγική στα μάτια μας. Τελικά αποφασίσαμε να βολτάρουμε στο εμπορικό για να φάμε άλλα κ να κάνουμε μερικές αγορές--- εκμεταλλευόμενοι ότι ο Ιούνιος γι’αυτούς ήταν χειμώνας κ τα καλοκαιρινά ήταν off season, πετύχαμε κάποιες εξαιρετικές προσφορές.
Την άλλη μέρα φάγαμε το φτωχότατο πρωινό του ξενοδοχείου κ ξεκινήσαμε για τη βόλτα στο ιστορικό κέντρο – κινηθήκαμε αρκετά προβλέψιμα γύρω απτην ωραία πλατεία Plaza De Armas – το κέντρο είχε διάφορα όμορφα ενδιαφέροντα κτήρια κ εκκλησίες
κ πραγματοποιήσαμε μια διαδρομή προτεινόμενη απτον οδηγό μας (DK eyewitness). Πετύχαμε κ αλλαγή φρουράς κ γενικά το ιστορικό κέντρο είναι πολύ όμορφο κ όχι τυχαία αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Ήπιαμε τα καφεδάκια μας, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, περπατήσαμε παρα πολύ κ εν τέλει είπαμε να δοκιμάσουμε το διάσημο περουβιανό πιάτο ceviche με θαλασσινά. Μμμμ, ομολογουμένως το περιμέναμε καλύτερο Η Λίμα είναι διάσημη ως προορισμός για μερικά απτα κορυφαία εστιατόρια του πλανήτη – θα ήταν καλή φάση να δοκιμάσουμε κάποιο από αυτά καθώς συνήθως στα ταξίδια μας τη ψάχνουμε με τα gourme εστιατόρια άλλα δεν είχαμε ουτε χρόνο άλλα ουτε πια όρεξη. Όπως θα ήταν ωραίο να δουμε κ άλλες περιοχές της πρωτεύουσας όπως το boem Barranco . Ως ταξιδιώτης με συγκεκριμένους χρονικούς περιορισμούς όμως ξέρεις ότι κάτι θα δεις κ κάτι θα αφήσεις.
Με τα πολλά ήρθε η ώρα του αποχωρισμού– το ταξι αυτή τη φορά έκανε μόλις μισή ώρα, ήταν Κυριακή άλλωστε, και περίλυποι επιβιβαζόμασταν στο αεροσκάφος της Iberia. Ο γυρισμός περιελάμβανε 3 πτήσεις, μια ολονυχτία στο αεροδρόμιο του Αμστερνταμ κ πρωινή πτήση για Θεσσαλονίκη όπου φτάσαμε πτώματα. Ντάξει δεν μπορώ να παραπονιέμαι με τέτοια τιμή που πετύχαμε.
Το ταξίδι μας τελείωσε οχι όμως κ η ιστορία -- θα ακολουθήσει ένα μικρό κεφάλαιο σαν επίλογος
Με τα φτερά της Star Peru κ μια στάση στο Cuzco φθάσαμε στη Λίμα. Ο ήλιος, ο γαλανός ουρανός κ η ζέστη έδωσαν τη θέση τους στα σύννεφα, τη μουντάδα κ τη ψύχρα. Έχοντας διαβάσει διάφορες αρνητικές ιστορίες για τα ταξι στη Λίμα, κατευθυνθήκαμε απευθείας σε μια απτις επίσημες εταιρείες στο αεροδρόμιο. Ο ταξιτζής φορούσε γραβάτα (!!) κ το αυτοκίνητο ήταν καινούριο οπότε αισθανθήκαμε πιο ασφαλείς, άλλα κ πάλι το σακίδιο με τα διαβατήρια κ τα χρήματα το πέρασα ανάμεσα στα πόδια μου ώστε να μην μετακινείται με τίποτα. Βέβαια τις ιστορίες με τις ληστείες κ τους μούφα ταξιτζήδες μάλλον τις άκουσαν κ οι υπεύθυνοι κ έτσι όποιος ταξιτζής ήθελε να μπεί ή να βγεί απτο αεροδρόμιο έδειχνε πια την άδεια του σε έλεγχο.
Ήμασταν τυχεροί διότι η πτήση της επιστροφής ήταν απογεματινή κ έτσι είχαμε 1,5 μέρα για να γυρίσουμε τη πόλη. Έτσι επιλέξαμε να μείνουμε κοντά στο ιστορικό κέντρο κ όχι στη Miraflores ή στο Barranco που αρχικά σχεδιάζαμε. Η κίνηση αφόρητη κ η ξενέρα μας στο full
Ίσως λόγω του καιρού, ίσως επειδή το ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του ίσως γιατί χαλαστήκαμε με τη θέα της μεγαλούπολης καπάκι μετά το υπέροχο Cuzco κ τις μοναδικές εμπειρίες στη ζούγκλα, πάντως κάτι μας έριξε. Η διαδρομή απτο αεροδρόμιο στο κέντρο είναι ομολογουμένως αρκετά άσχημη καθώς περνά μέσα από υποβαθμισμένες περιοχές. Μετά από μια ώρα και κάτι, φθάσαμε επιτέλους στο ξενοδοχείο μας, το Gran Hotel Bolivar, ένα παλιό αριστοκρατικό ξενοδοχείο επι της πλατείας San Martin, το οποίο ξεχάστηκε στις δάφνες κ τα μεγαλεία του παρελθόντος και από 5* ήταν πια ένα απλό 3*, κάτι που ο επισκέπτης δεν μπορεί να αντιληφθεί αντικρίζοντας το κλασάτο ακόμα κ σήμερα λόμπι, όμως το καταλαβαίνει πολύ καλά σαν επισκεφθεί τα δωμάτια Μέχρι να κάνουμε ένα ντουζάκι κ να ξεκουραστούμε είχε έρθει το απογεματάκι – άλλα να πω την αλήθεια, δεν έφταιγε αυτό, άλλα απλά δεν είχαμε όρεξη ρε παιδί μου. Αφήσαμε κατά μέρους ότι πλάνα είχαμε για αξιοθέατα, κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα στη πλατεία κ στους περιξ δρόμους κ μπήκαμε σε ένα ταξί με προορισμό το Larcomar. Το Larcomar είναι το πιο διάσημο mall της Λίμα κ δεν πήγαμε φυσικά εκεί για ψώνια, άλλα διότι είναι χτισμένο κυριολεκτικά πάνω σε ένα βράχο με απίστευτη θέα στον Ειρηνικό. Έχει μαγαζιά indoor και outdoor , εστιατόρια άλλα κ ένα μικρό παρκάκι από όπου μπορείς απλά να ατενίζεις τον ωκεανό κ να αφουγκράζεσαι τον ήχο απτα πελώρια κύματα.
Η Λίμα βρίσκεται σε εξαιρετικά σεισμογενή περιοχή και μάλιστα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές από τσουναμι στο παρελθόν. Ίσως ο τρόπος που έχει οχυρωθεί απτον ωκεανό να είναι αυτά τα βράχια στην άκρη της Miraflores (ίσως πάλι λέω βλακείες άλλα θα ήταν μια πολύ λογική εξήγηση εεε
). Εμείς νιώθωντας κουρασμένοι θέλαμε απλά να καθίσουμε εκεί κ να χαζεύουμε τη θέα που όσο περνούσε η ώρα κ σουρούπωνε κ άναβαν τα φώτα, γινόταν όλο κ πιο μαγική στα μάτια μας. Τελικά αποφασίσαμε να βολτάρουμε στο εμπορικό για να φάμε άλλα κ να κάνουμε μερικές αγορές--- εκμεταλλευόμενοι ότι ο Ιούνιος γι’αυτούς ήταν χειμώνας κ τα καλοκαιρινά ήταν off season, πετύχαμε κάποιες εξαιρετικές προσφορές.
Την άλλη μέρα φάγαμε το φτωχότατο πρωινό του ξενοδοχείου κ ξεκινήσαμε για τη βόλτα στο ιστορικό κέντρο – κινηθήκαμε αρκετά προβλέψιμα γύρω απτην ωραία πλατεία Plaza De Armas – το κέντρο είχε διάφορα όμορφα ενδιαφέροντα κτήρια κ εκκλησίες
Ήπιαμε τα καφεδάκια μας, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, περπατήσαμε παρα πολύ κ εν τέλει είπαμε να δοκιμάσουμε το διάσημο περουβιανό πιάτο ceviche με θαλασσινά. Μμμμ, ομολογουμένως το περιμέναμε καλύτερο
Η Λίμα είναι διάσημη ως προορισμός για μερικά απτα κορυφαία εστιατόρια του πλανήτη – θα ήταν καλή φάση να δοκιμάσουμε κάποιο από αυτά καθώς συνήθως στα ταξίδια μας τη ψάχνουμε με τα gourme εστιατόρια άλλα δεν είχαμε ουτε χρόνο άλλα ουτε πια όρεξη. Όπως θα ήταν ωραίο να δουμε κ άλλες περιοχές της πρωτεύουσας όπως το boem Barranco . Ως ταξιδιώτης με συγκεκριμένους χρονικούς περιορισμούς όμως ξέρεις ότι κάτι θα δεις κ κάτι θα αφήσεις.
Με τα πολλά ήρθε η ώρα του αποχωρισμού
– το ταξι αυτή τη φορά έκανε μόλις μισή ώρα, ήταν Κυριακή άλλωστε, και περίλυποι επιβιβαζόμασταν στο αεροσκάφος της Iberia. Ο γυρισμός περιελάμβανε 3 πτήσεις, μια ολονυχτία στο αεροδρόμιο του Αμστερνταμ κ πρωινή πτήση για Θεσσαλονίκη όπου φτάσαμε πτώματα. Ντάξει δεν μπορώ να παραπονιέμαι με τέτοια τιμή που πετύχαμε.Το ταξίδι μας τελείωσε οχι όμως κ η ιστορία -- θα ακολουθήσει ένα μικρό κεφάλαιο σαν επίλογος
άλλα κ το κρύο που "φάγαμε" στο Salar 
