Τουρκία Μην ανησυχείς , πάρε Πόλη για 3 μέρες και θα γίνεις περδίκι.

[Italitsa]

Πολύ όμορφη περιγραφή...Ημουν τον Μάιο εκεί και διαβάζοντας την ιστορία σου θυμήθηκα πόσο όμορφα είχα περάσει και εγώ στην Πόλη...Ήθελα να σε ρωτήσω, τα αποσπάσματα που έχεις πριν τη δική σου περιγραφή είναι από κάποιο βιβλίο;; Θα με ενδιέφερε να το διαβάσω...Αν μπορείς θα μου στείλεις τον τίτλο σε προσωπικό μήνυμα (γιατί φοβάμαι μήπως θεωρηθεί διαφήμιση);;
Ευχαριστώ πολύ...για όλα...

 

[paefstra]

(emoticon που αλλάζει πολλά χρώματα από ντροπή και έκπληξη). Δεν είναι από βιβλίο, δικές μου σκέψεις είναι. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
Πάντως, δεν χάνεις τίποτε να διαβάσεις τον "Δον Ζουάν" του Μολιέρου και την αριστουργηματική ανάλυσή του στο "Μύθο του Σίσυφου" από τον Καμύ. Θα καταλάβεις τι εννοώ.

 

[Italitsa]

οκ τότε πρέπει να σκεφτείς πολύ σοβαρά την "έκδοση" των σκέψεων σου!! ρε συ είναι φοβερά αυτά που γράφεις!! και στο πρώτο αντίτυπο κάνε σε παρακαλώ αν μπορείς μια αφιέρωση ...στην Italitsa D) και στείλτο μου!!! (και e-book να είναι δε με πειράζει...) Είσαι φοβερή, δεν έχω λόγια!!

 

[elenara88]

οκ τότε πρέπει να σκεφτείς πολύ σοβαρά την "έκδοση" των σκέψεων σου!! ρε συ είναι φοβερά αυτά που γράφεις!! και στο πρώτο αντίτυπο κάνε σε παρακαλώ αν μπορείς μια αφιέρωση ...στην Italitsa D) και στείλτο μου!!! (και e-book να είναι δε με πειράζει...) Είσαι φοβερή, δεν έχω λόγια!!

+1 και απο μενα!

 

[maxoula]

Ένα μπράβο και από μένα! Πολύ όμορφες και λογοτεχνικές οι σκέψεις σου

 

[anny]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Σχεδόν συναντηθήκαμε στην Πόλη.

Εσύ θα έφευγες με το καθυστερημένο αεροπλάνο της Aegean κι εμείς προσπαθούσαμε να φτάσουμε. Λόγω της σφοδρής καταιγίδας, προσπαθήσαμε δύο φορές να προσγειωθούμε ανεπιτυχώς. Το τί τραβήξαμε μέχρι την πρώτη προσπάθεια δε λέγεται. Ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα σε αεροπλάνο. Όλες αυτές τις εικόνες με τις έντονες αναταράξεις και τα αεροπλάνα που κλυδωνίζονται σαν καρυδότσουφλα που βλέπουμε στις ταινίες, εμείς τις ζούσαμε για αρκετή ώρα.

Μετά τη δεύτερη ανεπιτυχή προσπάθεια προσέγγισης του αεροδρομίου, μας είπαν ότι θα πηγαίναμε Θεσσαλονίκη και αν ο καιρός καλυτέρευε θα συνεχίζαμε. Αν όχι, θα γυρίζαμε στην Αθήνα.

Τελικά προσγειωθήκαμε στην Αλεξανδρούπολη, ανεφοδιαστήκαμε, περιμέναμε κάμποση ώρα και επιτέλους πήραμε το οκ για Κωνσταντινούπολη.
Τέλος καλό και όλα καλά.

Εγώ θα ξαναμπώ σε αεροπλάνο. Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρη αν θα καταφέρω να πείσω τον άντρα μου να πράξει το ίδιο. :roll:

 

[echo2011]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Σχεδόν συναντηθήκαμε στην Πόλη.

Λόγω της σφοδρής καταιγίδας, προσπαθήσαμε δύο φορές να προσγειωθούμε ανεπιτυχώς. Το τί τραβήξαμε μέχρι την πρώτη προσπάθεια δε λέγεται. Ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα σε αεροπλάνο. Όλες αυτές τις εικόνες με τις έντονες αναταράξεις και τα αεροπλάνα που κλυδωνίζονται σαν καρυδότσουφλα που βλέπουμε στις ταινίες, εμείς τις ζούσαμε για αρκετή ώρα.

Σας καθησύχαζαν τουλάχιστον καθόλου όσο συνέβαιναν αυτά;; Με aegean ήσασταν; Δε καταλαβαίνω γιατί έδωσαν οκ και ξεκινήσατε αφού είχε τέτοια κακοκαιρία..

 

[Sokratis]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Σχεδόν συναντηθήκαμε στην Πόλη.

Εσύ θα έφευγες με το καθυστερημένο αεροπλάνο της Aegean κι εμείς προσπαθούσαμε να φτάσουμε. Λόγω της σφοδρής καταιγίδας, προσπαθήσαμε δύο φορές να προσγειωθούμε ανεπιτυχώς. Το τί τραβήξαμε μέχρι την πρώτη προσπάθεια δε λέγεται. Ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα σε αεροπλάνο. Όλες αυτές τις εικόνες με τις έντονες αναταράξεις και τα αεροπλάνα που κλυδωνίζονται σαν καρυδότσουφλα που βλέπουμε στις ταινίες, εμείς τις ζούσαμε για αρκετή ώρα.

Μετά τη δεύτερη ανεπιτυχή προσπάθεια προσέγγισης του αεροδρομίου, μας είπαν ότι θα πηγαίναμε Θεσσαλονίκη και αν ο καιρός καλυτέρευε θα συνεχίζαμε. Αν όχι, θα γυρίζαμε στην Αθήνα.

Τελικά προσγειωθήκαμε στην Αλεξανδρούπολη, ανεφοδιαστήκαμε, περιμέναμε κάμποση ώρα και επιτέλους πήραμε το οκ για Κωνσταντινούπολη.
Τέλος καλό και όλα καλά.

Εγώ θα ξαναμπώ σε αεροπλάνο. Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρη αν θα καταφέρω να πείσω τον άντρα μου να πράξει το ίδιο. :roll:

Oftopic αλλα το εζησα στη Φλωρεντια... στο αεροδρομιο της Ρωμης ολες οι πτησεις προς τα εκει ειχαν ακυρωθει λογω καιρου εκτος απο τη δικη μας... μετα απο 2 αποτυχημενες προσπαθειες προσγειωσης με το αεροπλανο να πηγαινει σαν καρυδοτσουφλο η 3η πετυχε... ειδα το Χριστο φαντάρο εκείνη τη μερα.

 

[paefstra]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Σχεδόν συναντηθήκαμε στην Πόλη.

Εσύ θα έφευγες με το καθυστερημένο αεροπλάνο της Aegean κι εμείς προσπαθούσαμε να φτάσουμε. Λόγω της σφοδρής καταιγίδας, προσπαθήσαμε δύο φορές να προσγειωθούμε ανεπιτυχώς. Το τί τραβήξαμε μέχρι την πρώτη προσπάθεια δε λέγεται. Ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα σε αεροπλάνο. Όλες αυτές τις εικόνες με τις έντονες αναταράξεις και τα αεροπλάνα που κλυδωνίζονται σαν καρυδότσουφλα που βλέπουμε στις ταινίες, εμείς τις ζούσαμε για αρκετή ώρα.

Μετά τη δεύτερη ανεπιτυχή προσπάθεια προσέγγισης του αεροδρομίου, μας είπαν ότι θα πηγαίναμε Θεσσαλονίκη και αν ο καιρός καλυτέρευε θα συνεχίζαμε. Αν όχι, θα γυρίζαμε στην Αθήνα.

Τελικά προσγειωθήκαμε στην Αλεξανδρούπολη, ανεφοδιαστήκαμε, περιμέναμε κάμποση ώρα και επιτέλους πήραμε το οκ για Κωνσταντινούπολη.
Τέλος καλό και όλα καλά.

Εγώ θα ξαναμπώ σε αεροπλάνο. Δεν είμαι όμως καθόλου σίγουρη αν θα καταφέρω να πείσω τον άντρα μου να πράξει το ίδιο. :roll:

Το φαντάστηκα ότι ήμασταν σχεδόν ταυτόχρονα, αλλά δεν περίμενα ότι το αεροπλάνο που έφερε εσένα πήρε πίσω εμένα! Κρίμα που περάσατε τέτοια ταλαιπωρία την ώρα που εγώ έπινα ωραία ωραία το καφεδάκι μου χαζεύοντας τη βροχή, ευχόμενη για μια μέρα ακόμη...Ελπίζω ο άντρας σου να το ξεπεράσει!

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ασίας.

 

[alex23]

πόσοι συμφορουμίτες ήταν στην πόλη τον αύγουστο?

εγώ βρέθηκα λίγες μέρες μετά από σένα και ευτυχώς που έγραψες την ιστορία -η οποία είναι άψογη- γιατί έπαθα στερητικό σύνδρομο

 

[paefstra]

πόσοι συμφορουμίτες ήταν στην πόλη τον αύγουστο?

εγώ βρέθηκα λίγες μέρες μετά από σένα και ευτυχώς που έγραψες την ιστορία -η οποία είναι άψογη- γιατί έπαθα στερητικό σύνδρομο

Άντε, του χρόνου ας οργανωθούμε!