Με ποιά αφορμή αγαπήσατε τα ταξίδια;

[evaT]

Διαβάζοντας το πρωί το νήμα με τις γνώμες των άλλων για τα ταξίδια μας, ο @nickostraveller περιέγραψε πολύ σωστά πόσο οι παλιότερες γενιές ήταν πολύ μακριά από το όλο κόνσεπτ του ταξιδιού και όλη τους η προσοχή έπεφτε στην αποταμίευση για το κεραμίδι κάτω απο το κεφάλι και το εξοχικό για τα μπάνια του λαού.
Χωρίς ταξιδιωτικό προσανατολισμό λοιπόν πως σας δημιουργήθηκε η επιθυμία να ταξιδέψετε;
Κάτι που διαβάζατε μικροί, η γεωγραφία ή τα συγγενικά πρόσωπα ίσως;

Καταθέτω πρώτη τη δική μου ιστορία.
Η γεωγραφία που μου άρεσε στο σχολείο είναι το προφανές, από κει και πέρα είχα ένα θείο που ήταν 2ος καπετάνιος σε τάνκερ, όταν επέστρεφε από τα πολύμηνα ταξίδια κυρίως σε λιμάνια της Ασίας και της Αφρικής, πηγαίναμε επίσκεψη, είχε μια μηχανή προβολής και προβάλαμε στον τοίχο του σαλονιού slides από τα ταξίδια. Περνούσα ώρες μόνη μου σε κείνο το δωμάτιο σα παιδάκι κοιτάζοντας με περιέργεια όλα εκείνα τα παράξενα μέρη.

Επιπλέον ο πατέρας μου, παρότι δύσκολη εποχή για ταξίδια ξόδευε και την τελευταία δραχμή σε πολυδάπανα ταξίδια σε Κίνα, Μπαλί (τότε!!), Αίγυπτο κ ένα σωρό άλλα....δεν με έπαιρναν ποτέ μαζί παρότι σε μερικές περιπτώσεις χτυπιόμουν στα πατώματα πράγμα που μου δημιούργησε ένα μικρό ( απωθημένο.
Αφού λοιπόν ο μπαμπάς έφαγε όλα τα λεφτά του εξοχικού που θα είχαμε στη Χαλκιδική, πήρα τη σκυτάλη και συνεχίζω στον δρόμο που χάραξε!

 

[kofidenia]

Προσωπικά, δε νομίζω ότι υπήρξε μια συγκεκριμένη αφορμή. Θυμάμαι από μικρή ήμουν φευγάτη. Επειδή μεγάλωσα σε μικρή επαρχιακή πόλη, απο την εφηβεία κι'ολας δε με χώραγε ο τόπος. Επίσης, πάντα μου άρεσε πολύ η γεωγραφία σα μάθημα και περηφανευόμουν που ήξερα όλες τις πρωτεύσουσες της Ευρώπης (και όχι μόνο ). Κάτι άλλο που με έκανε να ονειρεύομαι ξένους τόπους ήταν και είναι τα ντοκιμαντέρ.

Επίσης, μου άρεσαν πολύ οι οικογενειακές εξορμήσεις εντός Ελλάδος, ειδικά τότε που πηγαίναμε κάπου ακολουθώντας χάρτη και ρωτώντας πόρτα πόρτα αν υπάρχει δωμάτιο ελεύθερο. Τα οικογενειακά μας ταξίδια όμως περιορίζονταν εντός Έλλαδος.

Κάπου εκεί μου δημιουργήθηκε η επιθυμία για το άγνωστο. Ήθελα να δω τι υπάρχει εκεί έξω, ήθελα να εξερευνήσω, να δω άλλους τόπους και άλλες κουλτούρες. Έτσι στα 21 μου προγραμμάτισα και πραγματοποίησα το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό: road trip στη Σκωτία! Αυτό ήταν! ΕΚΣΤΑΣΗ!

Απο τότε, έχω ταξιδέψει σε 32 χώρες, βρήκα δουλειά εκτός Ελλάδος και κατάφερα να μένω σε διαφορετικές χώρες εντός Ευρώπης (προς το παρόν) και να ταξιδεύω αρκετά. Η αγάπη μου για τα ταξίδια συνεχώς μεγαλώνει και πλέον είναι από τα λίγα πράγματα που με συναρπάζουν!

 

[Evi_Stav]

Και εμείς ταξιδεύαμε οικογενειακώς (εξωτερικό) από όταν ήμουν 10 χρονών. Εσωτερικό από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου.

Έν έτει 2004 και μόλις 10 χρονών εγώ και 7 η αδελφή μου, πήραμε το αμάξι και κάναμε roadtrip σε όλη την κεντρική Ευρώπη. 11 χώρες σε ένα μήνα, χωρίς GPS, χωρίς προκράτηση ξενοδοχείων, μόνο με ένα χάρτη,το nissan almera μας και όπου μας βγάλει ο δρόμος

Η οικονομική μας τότε κατάσταση επέτρεπε τέτοια ταξίδια.

Ακολούθησαν άλλα 2 roadtrips το 2008 και το 2010. Φυσικά, στο ενδιάμεσο, και πολλά αεροπορικά ταξίδια.

Έπειτα no more money για ταξίδια, αλλά το μικρόβιο ήταν εκεί! Ντοκιμαντέρ, ταξιδιωτικές εκπομπές, πολύωρη αναζήτηση προσφορών και πολλές οικονομικές θυσίες για να έχω καταφέρει στα 29 μου να έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.

Επόμενος στόχος πριν τα 30 (Απρίλιο) να βγω εκτός Ευρώπης! Μακάρι να τα καταφέρω.

 

[duty_free]

Αφορμή και αιτία των ταξιδίων...

...η ζήλεια των αλλωνε.





βαριέμαι γάρ απίστευτα τις ετοιμαστιες ενος ταξιδιου.

• επιλογη πενθέξι χοτελιών (με δυνατότης ακυρωσεως) και επιλογη του καλλιτερου μετα από λιγο καιρό ψάχνοντας, κοιτώντας την κριτική του καθε πικραμένου ή γλυκαμένου (αναλόγως την περίσταση). Ξοδεμα λεφτων .
• αεροπορικά με την κάψα για λιγότερες εργάσιμες μερες και το φθηνότερο κόμιστρο. Ξόδεμα λεφτων .
• Βαλίτσα. λιποζάν όταν προορισμοί κρύοι. δίπλωμα εσωρουχων, περισκελίδων, φεσιού και λοιπών εξαρτημάτων παρενδυσίας

βαριέμαι ομοίως, το ίδιο το ταξιδι

• θα φθασω εγκαίρως στο αεροπουέρτο; Ξόδεμα λεφτων
• θα βρω γρηγορα ταξι στον προορισμο; Ξόδεμα λεφτων
• πόσους γύρους θα με κανει πέριξ του χοτέλ; Ξόδεμα λεφτων
• θα εχει φασαρια απο τους γειτόνοι; Θα εχει ηχομονωση το κτηριον ή θα ειναι ενα φεστιβάλ "βαστα τοίχε θα σμπρώξω" και θα ακουμε ολ δε νύχτα αναισχυντους οιμωγας απο στην αμαρτία βουτηχθέντα τυπάκια πράττοντα πρόβας τεκνοποιΐας;
• θα με πιασει ή όχι η μέσις μου κατα τις εβδομηνταεφτά εγερσεις στο πρωινό να γιομίσω το μικρο κατα τ'άλλα πινάκιον και τελικα να ρευομαι ολ δε τάϊμ κατα τας βολτας;
• θα βρέξει καθόλου; πήρα αλεξιβρόχιον; (βλέπε τρίτον εδάφιον πρώτης ενοτητος)
• Κορινθιακου ρυθμου ο κιων ουτος ή μηπως …... τράβα πιό πέρα μωρή λουλού να βγώ φώτο στο φόντο.
• θα βρούμε κάνα φαγητάδικο πού τρώνε ντόπιοι (και γελάνε ολοι , ημεδαποί τε και αλλοδαποί) Ξόδεμα λεφτων
• τα μουσεία αξιζουν ή πανταχού ρέπλικες και ό,τι προαιρείσθε κατα την εξοδο; Ξόδεμα λεφτών.

Στην επιστροφή εισερχόμεθα βαθμηδόν εις την κανονικότητα.

ἤτοι:

επιστροφή στό σπίτι!

και πλέον ενθυλακώνουμε τις εικονες καθως γινονται αναμνησεις.

Κατόπιν, εν εργασία π.χ.:

- πού ήσο μωρή λινάτσα ; Αδεια ειχες; Πού ήσο;
- Όσλο (ξερωγώ)
- Ναι; Ουάου!

Αυτο το ουάου! είναι που αποτελεί την μοναδικη πεμπτουσια κατ εμέ των, ταξιδιών. Εικόνες, μυρωδιές, κουλτουρες, μουσικες, φαγια, ποτά, μενεσγκό (εν ταξει, εδω κάτι πάει να γινει) ημεδαπή καθημερινότης, είναι ενα προσχημα.

 

[paefstra]

Εγω δεν αγαπουσα τα ταξιδια. Στα 20 αραζαμε απενταρες με τη συγκατοικο μου κατω στο χαλι καθε Κυριακη, απλωναμε τα ταξιδιωτικα ενθετα στο πατωμα κι αυτη ελεγε "πρεπει να βρω λεφτα για ωραια ρουχα, να παω μια μεγαλη κρουαζιερα, να βρω ενα πλουσιο βλακα να παντρευτω" κι εγω της ελεγα "οι πλουσιοι δεν ειναι βλακες".
Ε καθε Κυριακη η ιδια συζητηση, ειπα να δοκιμασω τα ταξιδια, επιβεβαιωνοντας οτι η βλακεια δεν εχει σχεση με τον πλουτο και ειναι συμπαντικο φαινομενο.

 

[katerinouk]

Νομίζω ότι από τότε που με θυμάμαι,μου αρεσε να παρατηρώ καινουριους τόπους στην tv.Στην αληθινή ζωή έπρεπε να αρκεστω στα παραθαλασσια μερη που μας πήγαινε ο μπαμπάς για διακοπές τα καλοκαίρια.Μετά στην 5ημερη στην Ρόδο (πρώτη φορά σε αεροπλάνο) και σε καποιες ημερησιες εξορμησεις σε βαλκανικες χώρες.
Ώσπου το 2012 με αφορμή τον χωρισμό μου από μια μεγάλη και κακοποιητική σχεση,μιλώντας στο τηλ με μια φίλη που βρισκόταν στο Πορτσμουθ για σπουδές,μου λέει «έλα» και σε λίγες μερες ΠΗΓΑ.
Και πήγαμε μαζί και Λονδίνο και Μπράϊτον. Και μαγεύτηκα! Κι από τότε το ταξίδι για μένα είναι ανάγκη.
(στη φωτο εγώ στο Πορτσμουθ,στο πρώτο μου ταξίδι)

 

[taxidiara]

Εγώ είμαι της κατηγορίας "τρώγοντας έρχεται η όρεξη"... Δε θυμάμαι να είχα ποτέ ιδιαίτερη "κάψα" για ταξίδια... Εκτός από τη νορμάλ ονειροπόληση που κάνουν οι άνθρωποι όταν βλέπουν ωραία τοπία σε φωτό ή τιβι.. Οι γονείς μου απλοί μεροκαματιάρηδες, άντε να με είχαν πάει μέχρι το χωριό, το εξοχικό του θείου στο Αλεποχώρι κ αργότερα σε κανά νησί (στο τσακίρ κέφι). Ακόμα θεωρούν ότι τα ταξίδια είναι "πεταμένα λεφτά" αλλά με έχουν συνηθίσει πια ότι δε θα τους ακούσω ότι κ αν πούνε..

Ξεκίνησα σε μεγάλη ηλικία σχετικά να ταξιδεύω, πρώτα εντός Ελλάδος με μια σχέση μου, και μετά έγινε το μπαμ στο εξωτερικό με την παρότρυνση ενός από τους κολλητούς.. Πρώτα πηγαίναμε όλη η παρέα σε οργανωμένα γκρουπ γιατί ήμασταν άσχετοι! Ε μετά τους παράτησα κ ξεκίνησα να ταξιδεύω μόνη μου γιατί το solo έχει άλλη χάρη (κ γιατί ήθελα να μπω στο μάτι ενός πρώην)

Στο ενδιάμεσο ανακάλυψα το travelstories και χειροτέρεψε η κατάστασή μου

 

[paefstra]

Ακόμα θεωρούν ότι τα ταξίδια είναι "πεταμένα λεφτά" αλλά με έχουν συνηθίσει πια ότι δε θα τους ακούσω ότι κ αν πούνε..

Εγω συμφωνω μαζι τους. Εκτος απο αυτους που τους εστελνε η δουλεια η πηγαν για εκπαιδευτικους λογους, οι περισοοτεροι αρχισαμε τα ταξιδια οταν ειχαμε λεφτα για πεταμα. Το συναισθημα ηρθε μετα.

 

[Φώτης/Ταξιδιωτης]

Είχα μια γειτόνισσα που ήταν πολύ εύπορη αλλά ο άντρας της ήταν πολύ τσιγκούνης. Η γυναίκα για ταξίδι μόνο στο καλόγουστο μεν εξοχικό της πήγαινε που ήταν παραθαλάσσιο στην Αττική. Είχαν και μια κόρη που μάλιστα προσπάθησαν να με προξενήσουν μαζί της αλλά δεν έχει πολύ σημασία τότε ήμουν πολύ μαλάκας {πολύ όμως} και τότε μόνο να πίνω ήθελα . Τέσπα με το γάμο θα είχα κονομήσει αλλά.....Ναι το έχασα το κορμί ο .....αχαίρευτος.

Η γυναίκα ήθελε και είχε την δυνατότητα να ταξιδέψει. Αλλά ο περίεργος δεν .....Και ήταν αρκετά δυστυχισμένη, για να μην γράψω πολύ. Ούτε μια φορά σύμφωνα με τα λεγόμενα της αν δεν με απατά η μνήμη δεν βγήκε εκτός Αττικής. Αυτός ΄ρπαθε ανακοπή και έγινε ενα με τη φύση και η κυρά διστακτικά στην αρχή με λίγες εκδρομές στην Ελλάδα . Μετά απο 18 χρόνια κατάφερε να ταξιδέψει υπερβολικά. Μπορεί να έχει πάει και σε τριψήφιο νούμερο χωρών. Εκεί που ήταν και την θυμάμαι καλά συνεσταλμένη λιγομίλητη γκρινιάρα κακόκεφη συντηρητικό ντύσιμο άλλαξε πολύ την τελευταία φορά που την είχα δει.Εντελώς άλλος άνθρωπος. Ηταν σοκ ακόμα και για μένα η αλλαγή της. Δεν πιστεύω οτι ο άνθρωπος δεν μπορει να αλλάξει όσο μεγαλώνει.

Αν αγαπάς τα ταξίδια οργάνωσε, σχεδίασε και ταξίδεψε.
Δεν είναι ντροπή!!!!!

υγ.1 Εγώ απο τότε που ήμουν στη μήτρα της μάνας μου ταξιδεύω.

 

[alvadi]

Ξεκίνησα αρκετά μεγάλη τα ταξίδια στο εξωτερικό.
Πάντα μου άρεσαν και όλο σχεδίαζα το πρώτο μου ταξίδι, το οποίο ήθελα να ειναι στη Ρώμη (είχα ξεκινήσει να το σχεδιάζω από το 2000 και το πραγματοποίησα το 2015 λόγω διαφόρων καταστάσεων και εμποδίων)

Σαν παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου με την εγκυκλοπαίδεια "για σας παιδιά" τον Ατλαντα, είχε 5-6 τόμους γεωγραφίας. Τότε στην παιδική ηλικία έτσι περνούσε ο χρόνος μέχρι να βγούμε να παίξουμε στους δρόμους, βλέποντας εικόνες, μαθαίνοντας χώρες, πρωτεύουσες, ποτάμια...

Όταν ξεκίνησε η ενήλικη ζωή μου, ξεκίνησαν τα ταξίδια αλλά εντός Ελλάδος. Σαν νέα ξεκίνησα από τις Κυκλάδες γιατί καλοκαίρι χωρίς να πας Κυκλάδες δεν είναι καλοκαίρι. Έτσι λίγο τα οικονομικά, λίγο ο φόβος για το άγνωστο, η έλλειψη παρέας για ταξίδι στο εξωτερικό, περιορίστηκα στο εσωτερικό της χώρας.

Τώρα προσπαθώ να αναπληρώσω το χρόνο που έχασα

 

[gioannis13]

Επάγγελμα πατρός (Θεός Σχωρέστον) ! Πλοίαρχος Ε.Ν, από κει ξεκίνησε το μικρόβιο, αφού σε όλες (σχεδόν) τις σχολικές διακοπές με την μητέρα και την μεγαλύτερη αδερφή, αεροδρόμιο, και σε όποιο λιμάνι ήταν το πλοίο. Bonus στην τρέλα για τα ταξίδια και ειδικά τα αεροπορικά !!! η (@) σχέση με μέλος της ευρύτερης οικογένειας που ήταν αεροσυνοδός της παλιάς καλής Ολυμπιακής (Θεός Σχωρέστην) ! Για Ικάρων τότε ούτε λόγος, πολύ το διάβασμα, έτσι και μετά από μάχες με τον πατέρα ο οποίος δεν ήθελε με κανένα τρόπο να δεχτεί ότι θα πάω στην σχολή εμποροπλοιάρχων και ενώ είχα τελειώσει ψυκτικός στην ΣΕΛΕΤΕ κατά παραγγελία του ! Στο πρώτο εκπαιδευτικό μου ταξίδι το 92 και απο Καζαμπλάνκα για Ν. Ορλεάνη συνειδητοποίησα, βλέποντας από πάνω μας στον διάπλου του Ατλαντικού τα φωτάκια των αεροπλάνων ότι για να ταξιδέψεις και να φτάσεις σε ώρες απέναντι και όχι σε 12- 13 ημέρες !, χρειάζεσαι αεροπλάνο ! οπότε η συνέχεια ήταν αναμενόμενη ! ΒΡΕΘΗΚΑ στο travelstories .... να ζαλίζω κάποιους και κάποιες .............

 

[KIKI]

Είχα μια γειτόνισσα που ήταν πολύ εύπορη αλλά ο άντρας της ήταν πολύ τσιγκούνης. Η γυναίκα για ταξίδι μόνο στο καλόγουστο μεν εξοχικό της πήγαινε που ήταν παραθαλάσσιο στην Αττική. Είχαν και μια κόρη που μάλιστα προσπάθησαν να με προξενήσουν μαζί της αλλά δεν έχει πολύ σημασία τότε ήμουν πολύ μαλάκας {πολύ όμως} και τότε μόνο να πίνω ήθελα . Τέσπα με το γάμο θα είχα κονομήσει αλλά.....Ναι το έχασα το κορμί ο .....αχαίρευτος.

Η γυναίκα ήθελε και είχε την δυνατότητα να ταξιδέψει. Αλλά ο περίεργος δεν .....Και ήταν αρκετά δυστυχισμένη, για να μην γράψω πολύ. Ούτε μια φορά σύμφωνα με τα λεγόμενα της αν δεν με απατά η μνήμη δεν βγήκε εκτός Αττικής. Αυτός ΄ρπαθε ανακοπή και έγινε ενα με τη φύση και η κυρά διστακτικά στην αρχή με λίγες εκδρομές στην Ελλάδα . Μετά απο 18 χρόνια κατάφερε να ταξιδέψει υπερβολικά. Μπορεί να έχει πάει και σε τριψήφιο νούμερο χωρών. Εκεί που ήταν και την θυμάμαι καλά συνεσταλμένη λιγομίλητη γκρινιάρα κακόκεφη συντηρητικό ντύσιμο άλλαξε πολύ την τελευταία φορά που την είχα δει.Εντελώς άλλος άνθρωπος. Ηταν σοκ ακόμα και για μένα η αλλαγή της. Δεν πιστεύω οτι ο άνθρωπος δεν μπορει να αλλάξει όσο μεγαλώνει.

Αν αγαπάς τα ταξίδια οργάνωσε, σχεδίασε και ταξίδεψε.
Δεν είναι ντροπή!!!!!

υγ.1 Εγώ απο τότε που ήμουν στη μήτρα της μάνας μου ταξιδεύω.

Πόσο χαίρομαι για τη γειτόνισσα!