galat
Member
- Μηνύματα
- 851
- Likes
- 2.126
- Επόμενο Ταξίδι
- ...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Η δικιά μου εμπειρία
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, όπου και έζησα μέχρι τα 27 μου χρόνια. Την εποχή εκείνη είχε γεννηθεί ο γιός μου και γρήγορα καταλάβαμε ότι είναι δύσκολο να μεγαλώνεις ένα μικρό παιδί στην Αθήνα, ειδικά εάν δεν έχεις βοήθεια. Πήραμε λοιπόν την μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψουμε το κλεινόν άστυ. Ήδη συμπληρώνω 28 χρόνια στην Ερμούπολη της Σύρου (με την οποία δεν είχα πριν την παραμικρή σχέση), ξεπέρασα δηλαδή τα χρόνια που είχα ζήσει στην Αθήνα.
Στα 28 αυτά χρόνια συνάντησα πολλούς που ήρθαν και έφυγαν από την Σύρο. Ήταν κύρια υπάλληλοι που ήρθαν χωρίς την θέλησή τους. Πολλοί από την πρώτη στιγμή είχαν την αίσθηση της προσωρινότητας. Μπορεί να έμειναν εν τέλει 5 ή και 8 χρόνια στη Σύρο και όμως ένοιωθαν πάντα μόνο με το ένα πόδι στη Σύρο. Έμεναν σε άθλια σπίτια, γιατί ένιωθαν ότι επρόκειτο για κάτι αναγκαστικό μεν αλλά προσωρινό. Κάθε σαββατοκύριακο έφευγαν στην Αθήνα. Πολλοί κουβάλαγαν τα άπλυτά τους στην Αθήνα να τους τα πλύνει η μητέρα τους!!! Ε, λοιπόν κανείς από αυτούς δεν έμεινε μόνιμα στη Σύρο. Στην πρώτη ευκαιρία έφυγαν. Και οι περισσότεροι είτε το μετάνιωσαν, είτε απλά αναπολούν την παραμονή τους εδώ. Βέβαια πολλοί είναι και αυτοί που έγκαταστάθηκαν μόνιμα στη Σύρο, έκτισαν σπίτι και δεν σκοπεύουν πια να την έγκαταλείψουν.
Εγώ αντιθέτως ήρθα στην επαρχία συνειδητά και αυτό με όπλισε από την πρώτη στιγμή με μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με τις νέες συνθήκες της ζωής μου. Ποτέ δεν μετάνιωσα, ούτε αμφέβαλα για την επιλογή μου αυτή. Αποδείχτηκε μία πολύ σοφή και τυχερή κίνηση. Ο γιός μου μεγάλωσε ευτυχισμένος, το ίδιο και μεις μαζί του. Δεν μου λείπουν πράγματα; Και βέβαια. Αλλά αυτά που έχω μου εξασφαλίζουν ένα επίπεδο ζωής και μία ψυχική ηρεμία και ισορροπία, που αυτά που μου λείπουν μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Και βέβαια και αυτά που λείπουν μπορεί πάντα με κάποιο τρόπο έμμεσα να καλύπτονται.
Σε ένα πράγμα όμως έχω καταλήξει. Ότι δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες. Αυτό που φαντάζει για τον ένα απόλυτη σιγουριά, για τον άλλο φαίνεται εντελώς διαφορετικό. Ο καθένας έχει τις δικές του ανάγκες και προτεραιότητες. Ακόμα και στο ίδιο το άτομο σε κάθε φάση της ζωής του υπερισχύουν διαφορετικές επιθυμίες και ανάγκες. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να υπάρχουν γενικές συμβουλές. Κάθε άνθρωπος πρέπει να ζυγίσει τα δικά του υπέρ και κατά.
Η εμπειρία μου βέβαια είναι από μια επαρχιακή πόλη, που μπορεί να είναι μικρή, όμως αναπαράγει σε μικρογραφία τα χαρακτηριστικά ενός αστικού περιβάλλοντος. Νομίζω όμως ότι είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα η ζωή στην ύπαιθρο ή σε ένα μικρό χωριό. Όταν πρωτόρθα στη Σύρο δεν είχα ξεκαθαρισμένη στο μυαλό μου αυτή την διαφορά. Σε πρώτη ευκαιρία αγόρασα ένα παραθαλλάσιο οικόπεδο σε μία πολύ ωραία τοποθεσία. Έβγαλα και οικοδομική άδεια και άρχισα τις εκσκαφές και τότε συνειδητοποίησα ότι δεν επιθυμώ να ζήσω στην εξοχή. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα ασχοληθεί με τον κήπο του και τις κοτούλες του. Αντιθέτως έχω γνωρίσει πολλούς που αυτό είναι αυτό που κύρια επιθυμούν. Συνεπώς ο καθένας πρέπει να ιεραρχήσει τα πράγματα που εκείνος θεωρεί σημαντικά.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, όπου και έζησα μέχρι τα 27 μου χρόνια. Την εποχή εκείνη είχε γεννηθεί ο γιός μου και γρήγορα καταλάβαμε ότι είναι δύσκολο να μεγαλώνεις ένα μικρό παιδί στην Αθήνα, ειδικά εάν δεν έχεις βοήθεια. Πήραμε λοιπόν την μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψουμε το κλεινόν άστυ. Ήδη συμπληρώνω 28 χρόνια στην Ερμούπολη της Σύρου (με την οποία δεν είχα πριν την παραμικρή σχέση), ξεπέρασα δηλαδή τα χρόνια που είχα ζήσει στην Αθήνα.
Στα 28 αυτά χρόνια συνάντησα πολλούς που ήρθαν και έφυγαν από την Σύρο. Ήταν κύρια υπάλληλοι που ήρθαν χωρίς την θέλησή τους. Πολλοί από την πρώτη στιγμή είχαν την αίσθηση της προσωρινότητας. Μπορεί να έμειναν εν τέλει 5 ή και 8 χρόνια στη Σύρο και όμως ένοιωθαν πάντα μόνο με το ένα πόδι στη Σύρο. Έμεναν σε άθλια σπίτια, γιατί ένιωθαν ότι επρόκειτο για κάτι αναγκαστικό μεν αλλά προσωρινό. Κάθε σαββατοκύριακο έφευγαν στην Αθήνα. Πολλοί κουβάλαγαν τα άπλυτά τους στην Αθήνα να τους τα πλύνει η μητέρα τους!!! Ε, λοιπόν κανείς από αυτούς δεν έμεινε μόνιμα στη Σύρο. Στην πρώτη ευκαιρία έφυγαν. Και οι περισσότεροι είτε το μετάνιωσαν, είτε απλά αναπολούν την παραμονή τους εδώ. Βέβαια πολλοί είναι και αυτοί που έγκαταστάθηκαν μόνιμα στη Σύρο, έκτισαν σπίτι και δεν σκοπεύουν πια να την έγκαταλείψουν.
Εγώ αντιθέτως ήρθα στην επαρχία συνειδητά και αυτό με όπλισε από την πρώτη στιγμή με μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με τις νέες συνθήκες της ζωής μου. Ποτέ δεν μετάνιωσα, ούτε αμφέβαλα για την επιλογή μου αυτή. Αποδείχτηκε μία πολύ σοφή και τυχερή κίνηση. Ο γιός μου μεγάλωσε ευτυχισμένος, το ίδιο και μεις μαζί του. Δεν μου λείπουν πράγματα; Και βέβαια. Αλλά αυτά που έχω μου εξασφαλίζουν ένα επίπεδο ζωής και μία ψυχική ηρεμία και ισορροπία, που αυτά που μου λείπουν μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Και βέβαια και αυτά που λείπουν μπορεί πάντα με κάποιο τρόπο έμμεσα να καλύπτονται.
Σε ένα πράγμα όμως έχω καταλήξει. Ότι δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες. Αυτό που φαντάζει για τον ένα απόλυτη σιγουριά, για τον άλλο φαίνεται εντελώς διαφορετικό. Ο καθένας έχει τις δικές του ανάγκες και προτεραιότητες. Ακόμα και στο ίδιο το άτομο σε κάθε φάση της ζωής του υπερισχύουν διαφορετικές επιθυμίες και ανάγκες. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να υπάρχουν γενικές συμβουλές. Κάθε άνθρωπος πρέπει να ζυγίσει τα δικά του υπέρ και κατά.
Η εμπειρία μου βέβαια είναι από μια επαρχιακή πόλη, που μπορεί να είναι μικρή, όμως αναπαράγει σε μικρογραφία τα χαρακτηριστικά ενός αστικού περιβάλλοντος. Νομίζω όμως ότι είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα η ζωή στην ύπαιθρο ή σε ένα μικρό χωριό. Όταν πρωτόρθα στη Σύρο δεν είχα ξεκαθαρισμένη στο μυαλό μου αυτή την διαφορά. Σε πρώτη ευκαιρία αγόρασα ένα παραθαλλάσιο οικόπεδο σε μία πολύ ωραία τοποθεσία. Έβγαλα και οικοδομική άδεια και άρχισα τις εκσκαφές και τότε συνειδητοποίησα ότι δεν επιθυμώ να ζήσω στην εξοχή. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα ασχοληθεί με τον κήπο του και τις κοτούλες του. Αντιθέτως έχω γνωρίσει πολλούς που αυτό είναι αυτό που κύρια επιθυμούν. Συνεπώς ο καθένας πρέπει να ιεραρχήσει τα πράγματα που εκείνος θεωρεί σημαντικά.
Last edited by a moderator:
