Γκάνα Μαύρο είναι το χρώμα (Ζώντας στην Γκάνα)

[renata]

Στην πυρά στην πυρά οι άθλιοι ελληνάρες!!!
κοίτα μην γυρίσεις με τίποτα χούγια γιατί θα βάλω την φανή να σε φάει!!

 

[ΕΡΣΗ]

Στα λιονταρια, στα λιονταρια, Ρενατα μου!

 

[hydronetta]

στο club υπήρχαν 5-6 ελληνάρες, υπεύθυνοι για την δισκογραφική ηχορύπανση!

Να δω τις Γκανέζες να χορεύουν τσιφτετέλια πάνω στα τραπέζια....αν υποψιαστώ...θα πεθάαανω....

 

[soudianos]

Σπύρο μπας και είσαι στα Μάλια;;
Αν δε φέρεις εδώ μαυρούκες δε πιστεύω. Άντε να διαλέξω καμιά για τις ελιές το χειμώνα...

Να που μάθαμε και τη Θώδη... από τη Γκάνα

 

[kalspiros]

Hydronetta δεν φαντάζεσαι... θα τα διαβάσεις σε λίγο. Αντώνη,.... για δες στην φωτό:

 

[kalspiros]

Οι νύχτες της Ακκρά

(το παρακάτω κομμάτι είναι κάπως προκλητικό. Αναφέρονται πράγματα τα οποία ποτέ δεν θα τα έγραφα για κάποιον Ευρωπαϊκό προορισμό ακόμα κι αν συνέβαιναν όλα. Θεωρώ όμως ότι από τις παρακάτω εικόνες θα εκμαιεύσετε πολύτιμες εικόνες για τους ανθρώπους αυτής της χώρας (αν όχι ηπείρου).)

Re-wind!

Πάμε, μαζευόμαστε: τρεις Έλληνες, ο Λιβανέζος και η Marian (εκ Γουινέας, σεμνή, μετρημένη, ...κορμάρα). Πορεία προς το κέντρο και άφιξη στον χώρο. Μέσα μας περιμένουν 5-6 έλληνες (ήταν ανάγκη??). Αλλά πριν από αυτό, για να ρίξουμε μια ματιά στην Γκανέζικη δισκοθήκη (club σε άπταιστα Κυπριακά). Ξεκάθαρη παραπομπή σε ελληνικό club των mid 80’s ή σε ρουμάνικο στριπτιτζάδικο του σήμερα. Ενοχλητικά χρώματα, 2 laser πάνω από την πόρτα, 2 απέναντι, ένα φωτορυθμικό στο κέντρο και ένα στρόμπο. Δύο χώροι, χωρίζονται με φαρδιά ανοίγματα. Από την μια πλευρά, δυο μπιλιάρδο. Απέναντι από την πόρτα, ο dj μέσα σε ένα δωμάτιο με παράθυρο μπροστά του. Τα καθίσματα (ή ίσως καλύτερα: στασίδια), η μπάρα, το καγκελούι για την σκάλα του πάνω ορόφου, όλα βγαλμένα από εποχή Γαρδέλη. Το ηχοσύστημα ότι πρέπει για διάτρηση τυμπάνου. Μα όλα αυτά όμως συνέθεταν ακριβώς αυτό που ήθελα! Οι κάφροι Έλληνες μόνο να λείπανε που επιδίδονταν σε ένα δουλεμπόριο άνευ προηγουμένου. Το κάστρο του Cape Coast πλέον δεν τροφοδοτεί την Αμερική με σκλάβους. Κάθε κλαμπάκι της πόλης, ένα μικρό σκλαβοπάζαρο. Καλλονές βγαλμένες από τα καλύτερα videoclip του 50 Cent (και βέβαια με τα πάντα έξω) να σε περικυκλώνουν και να χορεύουν προκλητικά μαζί σου (βέβαια σε εσένα δεν σου επιτρέπονται τα πολλά πιασίματα αν δεν διατίθεσαι να πληρώσεις), να σε παρακαλάνε για μια σχέση, ένα τηλέφωνο, ένα δισκογραφικό συμβόλαιο (!!!), ένα στα γρήγορα (και μιλάω για απλά καθημερινά κορίτσια, όχι ειδικευμένες πόρνες) Και όλα αυτά στους ήχους του 50 cent που λέγαμε, καινούριων χορευτικών τραγουδιών αλλά και κβάντων από ελληνικά ελαφρολαϊκά. Οι ντόπιες πολύ γρήγορα μάθανε χασαποσέρβικα, τσιφτεντέλια και επιδόθηκαν στον χορό άνευ όρων... Το μενταλιτέ όμως του λαού δεν ορίζεται εύκολα από αυτές τις συμπεριφορές. Οι μισθοί κυμαίνονται στα 80 με 300 ευρώ. Άρα όταν μέσα στο κλάμπ, λευκοί καίνε 300δόλαρα μπροστά στα λάγνα βλέμματα των σκουρόχρωμων, προβληματίζεσαι με τις πιθανές αντιδράσεις του λαού αυτού. Το αυγό ή η κότα? Είναι οι μαύρες αμοραλίστριες ή οι λευκοί τις δίχνουν τον δρόμο? Μήπως οι ινδιάνοι δεν πήραν τα δώρα? Και όχι μόνο αυτό: Έλληνας κυκλοφορεί με το απόλυτο θηλυκό. Εκφράζω τον θαυμασμό μου και ευθείς αμέσως οργανώνεται η αγοροπωλησία. Και όχι μόνο αυτό: μαθαίνω ότι οι λευκοί πλακώνονται μεταξύ τους όταν τολμήσει κάποιος να προσφέρει σε κοπέλα περισσότερα από τα (άτυπα) συμφωνημένα. Από την άλλη διοργανώνονται το τελευταίο ΣΚ του Μαΐου το πιτζάμα πάρτι όπου μοιράζονται στα μπαρ δωρεάν προφυλακτικά. Ά και μιας και ανάφερα προφυλακτικά: είθισται εδώ στην Γκάνα (και θεωρώ και στην υπόλοιπη Αφρική) μέθοδος για επιπλέον προστασία κατά του AIDS: προφυλακτικό, μια στρώση καυτερή πιπεριά, δεύτερο προφυλακτικό..

Βρήκα καλό πάτημα για να αφήσω τα προχθεσινοβραδινά και να περάσω στο Κυριακάτικο tour της Ακκρά (είναι σχεδόν έτοιμο, έρχεται (ελπίζω) αύριο)

 

[kalspiros]

Ως συνέχεια του εισαγωγικού σημειώματος του προηγούμενου post, θα ήθελα να επιμείνω σε κάτι: με απασχόλησε το όλο ζήτημα και θα ήθελα (αν «...πρέπει» να επεκταθούμε προς κάπου με αφορμή το προηγούμενο post) να συζητήσουμε αυτή την νέα μορφή "σκλαβιάς".

Τα υπόλοιπα σχόλια και ερωτήσεις που ενδεχομένως σας ήρθαν στο μυαλό μετά την ανάγνωση, ας τα πούμε σε pm...έ? έ?

 

[renata]

απολαυστική περιγραφη Σπύρο!!
καταλαβα απολύτως το κλίμα διασκέδασης και ψυχαγικών χώρων!
μας βλέπω στο πέρας της αποστολής σου να έχομε σχηματίσει πλήρη εικόνα για το κοινωνικοπολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας!
οι γκαγκάνες πάντως naomi και βάλε..
τα πιπερόνια να είναι καυτερά και παχιά στρώση!!

 

[soudianos]

Μάλιστα. Τώρα εξηγούνται όλα.
έπεσες σε "μπάρα"... Μου θύμισες τη Μοζαμβίκη όπου τις είχα δει να χορεύουν τσάμικο...μέσα σε όμοια ατμόσφαιρα...
Αφου η Άκρα είναι και λιμάνι μπορεί να λείπει ο Έλληνας από τέτοια επιχείρηση; Εδώ τους συνάντησα σε όλο το κόσμο. Ακόμα και στην Ιαπωνία, όπου παντρεμένοι...με γιαπωνέζα είχαν ανοίξει μπαρ μόνο με ελληνικά τραγούδια και τα συναφή...
θα σου στείλω pm

 

[LULLU]

Ως συνέχεια του εισαγωγικού σημειώματος του προηγούμενου post, θα ήθελα να επιμείνω σε κάτι: με απασχόλησε το όλο ζήτημα και θα ήθελα (αν «...πρέπει» να επεκταθούμε προς κάπου με αφορμή το προηγούμενο post) να συζητήσουμε αυτή την νέα μορφή "σκλαβιάς".

Τα υπόλοιπα σχόλια και ερωτήσεις που ενδεχομένως σας ήρθαν στο μυαλό μετά την ανάγνωση, ας τα πούμε σε pm...έ? έ?

.. αχ βρε Σπυρο..και εγω η ακαρδη κακολογησα τους Λιβανέζους ..ακου τωρα .., αυτο το εμποριο στα ελληνικα χερια εχει τα παρακατω νουμερα απο μια ερευνα που ειχα κανει για μια εργασια-παρουσιαση.. σε μια δεκαετια απο το 1990- εως το 2000 τα κερδη ηταν 7 τρις δραχμες που τα μοιραστηκαν οι 180 οικογενειες που ζουν απο αυτο το εμποριο...στη πατριδα μας...

 

[dim kyr]

Μετά από τέτοια εξειδίκευση στον χώρο της διασκέδασης, σε βλέπω όταν επιστρέψεις με το καλό, να παίρνεις σβάρνα όλα τα μπουζούκια της Γ' Εθνικής και τα πανυγήρια σε κάθε χωριό και ραχούλα και πάλι να μην σε καλύπτουν. Ο εθισμός είναι κακό πράγμα.

 

[ioanna karagianni]

Σπύρο μου εγώ μπήκα στην ιστορία σου καθυστερημένη, έχεις ήδη οργανώσει την κερκίδα σου. Η αφήγηση σου είναι εξαιρετική, φρέσκια, καυστική ( δεν αναφέρομαι στην στρώση καυτερής πιπεριάς...) και ουσιαστική. Μου αρέσει που δεν μένεις στην επιφανειακή ανάλυση ενός τουρίστα - εργαζόμενου και προσπαθείς να βρεις την ουσία. Στην ουρά και εγώ για την συνέχεια.