Θα ήθελα πολύ να διαβασω κι άλλες ιστορίες για το λάοςΦεύγω Παρασκευή για Ταυλάνδη Λαός Καμπότζη. Τελικά μπήκα τελευταία στιγμή στο Φόρουμ, αλλά είμαι εδώ ολοζώντανος και σχεδόν στο δρόμο για ταξίδι, ωραία μυρίζει...ωραίο το άρθρο!
Θα ήθελα πολύ να διαβασω κι άλλες ιστορίες για το λάοςΦεύγω Παρασκευή για Ταυλάνδη Λαός Καμπότζη. Τελικά μπήκα τελευταία στιγμή στο Φόρουμ, αλλά είμαι εδώ ολοζώντανος και σχεδόν στο δρόμο για ταξίδι, ωραία μυρίζει...ωραίο το άρθρο!
Λαος και καλα massage !!!!!Ελευθερωσε κανενα πουλακι ,και προυνο -προυνο να δωσεις το κατι τις στους μοναχους! (δυστυχως εχασα τον τονο απο το pc)Θα ήθελα πολύ να διαβασω κι άλλες ιστορίες για το λάος
ΛΑΟΣ
Το Λάος, το αρχαίο βασίλειο Lan Xang, του 1.000.000 ελεφάντων -κατʼ άλλους των «χιλίων ελεφάντων»- είναι Λαϊκή Δημοκρατία από το 1975 που άνοιξε τα σύνορά της μόλις πριν λίγα χρόνια, δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να απολαύσουν τις φυσικές ομορφιές που προσφέρει «το κόσμημα της Ασίας».
Είναι η πιο φτωχή χώρα της περιοχής και δεν βρέχεται καθόλου από θάλασσα. Στην ουσία πρόκειται για την πίσω αυλή της Ινδοκίνας που αξίζει τον κόπο να την επισκεφθεί κανείς για να απολαύσει την παρθένα φύση, τα αξιοθέατα και τους διαφορετικούς ρυθμούς ζωής. Μόνο βιαστείτε! Ο χρόνος είχε σταματήσει για αρκετές δεκαετίες στο Λάος αλλά οι δείκτες τρέχουν πλέον πολύ γρήγορα. Ο ρυθμός ανάπτυξης το 2006 ήταν 7,2% (35ος στον κόσμο)...
VIENTIANE
Η πρωτεύουσα του Λάος, από το 1975, είναι μία πόλη – έκπληξη. Χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μεκόνγκ από πολλούς «επισκέπτες» περιγράφεται περισσότερο σαν μία επαρχιακή πόλη παρά σαν πρωτεύουσα της χώρας.
Την πόλη την έκανε πρωτεύουσα ο Set Hat Heart με το όνομα Wieng Chan το 1560 και έμεινε ως πρωτεύουσα μέχρι το 1828 που την ισοπέδωσαν οι Σιαμέζοι. Το σημερινό όνομα της το έδωσαν οι Γάλλοι.
Στην πόλη θα συναντήσει κανείς εκτός από την τοπική κουλτούρα και στοιχεία από πολλούς άλλους λαούς που την έχουν επηρρεάσει με τον τρόπο τους αφού από εδώ πέρασαν: Ταυλανδοί, Κινέζοι, Γάλλοι, Ρώσοι και Αμερικανοί δεδομένου μάλιστα ότι στην περίοδο του ψυχρού πολέμου η περιοχή ήταν άντρο κατασκόπων.
Μπορεί να απουσιάζουν βασικά στοιχεία που βρίσκουμε σε άλλες πρωτεύουσες της περιοχής -κυκλοφοριακό, θόρυβος, κορναρίσματα, ποτάμια από παπάκια, τεράστια κτήρια και πολυκοσμία- σε κάθε περίπτωση όμως έχει το ανθρώπινο μέτρο και δεν θυμίζει σε τίποτα τις χαοτικές πόλεις π.χ. Μπανκόγκ και Χο Τσι Μινχ. Εδώ θα απολαύστε το ηλιοβασίλεμα, θα νοιώσετε άνετα, θα κάνετε βόλτα στο ποτάμι, θα έχετε τα πάντα δίπλα σας, θα θαυμάσετε τόσο την τοπική αρχιτεκτονική όσο και αυτή των αποικιακών κτηρίων και θα «λειώσετε» στο massage με 6 δολάρια την ώρα….
Ο προσανατολισμός είναι εύκολος αφού τρεις είναι όλοι κι όλοι οι δρόμοι –παράλληλοι με το ποτάμι- που διασχίζουν όλη την πόλη: η παραποτάμια Th Fa Ngum (διπλής κατευθύνσεως), η Th Setthathirat (που είναι η «είσοδος» της πόλης και περνάει μπροστά απ΄ την πλατείς Nam Phou) και η Th Samsenthai (που είναι η «έξοδος» της πόλης και οδηγεί προς το αεροδρόμιο).
Sabai Dee Vientiane!
Φτάσαμε στη Vientiane νωρίς το απόγευμα και στο αεροδρόμιο μας περίμενε μία τεράστια επιγραφή Sabai Dee (που σημαίνει «γεια σας»). Είναι ο χαιρετισμός που χρησιμοποιούν πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ live ή στο τηλέφωνο... Η διαδικασία για τη βίζα ήταν πολύ καλά οργανωμένη και σχετικά γρήγορη.
Οι υπάλληλοι -όλες γυναίκες για να δηλώνεται και η θέση της γυναίκας στην κοινωνία του Λάος- ιδιαίτερα ευγενικοί. Το κόστος της βίζας 35 ευρώ (για τα οποία θα πάρετε και τη σχετική απόδειξη).