getxowoman
Member
- Μηνύματα
- 2.207
- Likes
- 1.290
Montevedre
Monteverde
Το μεσημερι της επομενης μερας φτασαμε στο monteverde,στο πρασινο βουνο. Βρισκεται στην αριστερη πλευρα της οροσειρας Tilaran. Βρισκομαστε στην περιοχη της Guanacaste,η οποια ειναι καουμποικη περιοχη. Αφησαμε τα πραγματα στο δωματιο και ηρθε και μας πηρε ο οδηγος να παμε σε μια συναρπαστικη εξορμηση στο sky walk στο monteverde,με γεφυρες που φτανουν στο μηκος τα 200μετρα και βρισκονται στις κορυφες των δεντρων και με την μοναδικη θεα του συννεφιασμενου δασους! Λοιπον καπου εδω να πω οτι αυτο ηταν ενα απο τα πραγματα που ανυπομονουσα να κανω και ηταν το μονο που με απογοητευσε απο τη Κοστα Ρικα! Φτανουμε στο παρκο και αντι να εχουμε τον οδηγο μαζι μας να μας εξηγει και τουλαχιστον να μας δειχνει τα πουλια,μας αφησαν στη μοιρα μας! Μας εδωσαν μια φωτοτυπια με το σχεδιο του παρκου και των γεφυρων. Ετσι ξεκινησαμε με τη καμερα και το βιντεο να κανουμε μια βολτα στο παρκο. Περασαμε δε θυμαμαι και ακριβως 8 γεφυρες,ειδαμε 0 πουλια,0 τιτιβισματα,τιποτα!! Ακους τιποτα λεω στο βασκο; Οχι τιποτα,τι εγινε κουφαθηκαμε! Τελοσπαντων,καναμε τη βολτα μας μεσα στο δασος,το ριξαμε και λιγο στην πλακα,βγαλαμε φωτογραφιες και στο τελος του παρκου,που στην ουσια ενα κυκλο καναμε,ειδαμε τα κολιμπρι! Μια φωτογραφια που ο βασκος απο τη δευτερη μερα στη χωρα ηθελε να βγαλει,αλλα το ατιμο το κολιμπρι,ολο μας ξεφευγε! Τελικα εκει ειχανε νερο και τροφη και ετσι ο βασκος εβγαλε οχι μονο μια αλλα δε ξερω ποσες φωτογραφιες με το κολιμπρι.
Το jet lag σε αυτο το ταξιδι με νικησε,κοιμομουνα νωρις και ξυπναγα χαραματα. Ετσι στις 6 το απογευμα,νανι! Και γελαγα οταν ακουγα αλλους που πανε μηνα του μελιτος στο μεξικο και ξυπνανε απο τις 6 το πρωι,οριστε και γω κοιμαμαι με τις κοτες!
Το επομενο πρωι πηγαμε στο συννεφιασμενο δασος του Monteverde. Ξερω τα ονοματα ακουγονται σα ινδιανικα ονοματα,αλλα υπηρχε το βροχερο,το συννεφιασμενο δασος. Λοιπον εκει ειχαμε τη δυνατοτητα να διαλεξουμε να ακολουθησουμε αγγλοφωνο ή ισπανοφωνο γκρουπ. Βλεπουμε οτι λιγα ατομα εχει το ισπανοφωνο και ετσι πηγαμε με αυτους. Εντυπωση μου κανει παντως πως δεν πανε και πολλοι ισπανοι στη Κοστα Ρικα,το λεω αυτο διοτι συνηθως πανε σε ισπανοφωνες χωρες.
Λοιπον το συννεφιασμενο δασος στο Μonteverde,ειναι ενα ιδιωτικο μη κερδοσκοπικο παρκο που ελεγχεται απο το τροπικο κεντρο επιστημης, και περιεχει 6 ευδιακριτες οικολογικες ζωνες.Λεγεται συννεφιασμενο και οχι βροχερο δασος απλα και μονο για το υψομετρο,τα συννεφα περνουν απο το δασος. Βρισκομαστε στα 1400 μετρα. Το δασος ειναι πλουσιο σε εντομα,πουλια,πεταλουδες,φυτα αλλα το highlight ειναι το quetzal,ενα πανεμορφο χρωματιστο πουλι. Πρωτο πραγμα που μας εδειξε ο οδηγος ηταν μια ταραντουλα! Ναι,ναι και ενας,ενας μας, εβλεπε αυτη τη τρομακτικη αλλα ομορφη αραχνη.
Οκ μετα ξενικησαμε τον περιπατο μας μεσα στο μεγαλοπρεπη καθεδρικο πρασινο ναο,ετσι καποιοι αποκαλουν το συννεφιασμενο δασος του Monteverde. Ειδαμε για ακομα μια φορα το βραδυπους,τι τεμπελικο και χνουδωτο ζωο! Και ναι τελικα ειδαμε το πανεμορφο quetzal! Εχει κοκκινο στηθος και πρασινα φτερα. Ευτυχως που το δικο μας γκρουπ,το ειδε πρωτο και ετσι το βγαλαμε φωτογραφιες και το χαζεψαμε πριν πλακωσουν οι υπολοιποι! Ειδαμε και αλλα πουλια και πεταλουδες και φυσικα διαφορα ειδη δεντρων και φυσικα η μηχανη πηρε φωτια! Τελειωσε η βολτα.
Κατεβηκαμε στο χωριο που μεναμε Santa Elena,απο τα πιο μεγαλα και σημαντικα χωρια της περιοχης. Ειχαμε 2 επιλογες τωρα για το απογευμα,μια ηταν να ξανακανουμε canopy,μιας και εδω θεωρειται οτι ειναι το καλυτερο της χωρας ή να κανουμε βολτα στο δασος το βραδυ. Αλλα ειχαμε ηδη κανει το canopy,αρα γιατι οχι μια βολτα στο δασος; Αλλα αυτο ηταν για το απογευμα,ετσι κατεβηκαμε στο χωριο απο το δωματιο μας με τα ποδια. Τι τυχη εχω στα ταξιδια! Λοιπον στο χωριο ηταν καποια γιορτη και ολοι ειχανε βγει με τα αλογα και τη γνωστη καουμποικη ενδυμασια και εβλεπες καποιες κυριες με ενα καμαρι να καβαλανε το αλογο! Τοτε στην ισπανια παιζοταν μια σαπουνοπερα απο τη κολομβια,η οποια ειχε τρομερη τηλεθεαση λογω των ομορφων και γοητευτικων πρωταγωνιστων, Pasion de Gavilanes,λεγοτανε. Λοιπον και βλεποντας
ολο το σκηνικο να κανουν βολτες με τα αλογα, μου θυμιζε συνεχεια τη σειρα,και ετσι εβγαλα τη santa elena pasion de gavilanes!!!!
Το χωριο μου αρεσε,ισως φταιει που υπηρχε η γιορτινη ατμοσφαιρα. Φαγαμε casado,παντρεμενο,ενα πιατο στο οποιο διαλεγεις κρεας,ψαρι ή κοτοπουλο και σερβιρεται με κοκκινα φασολια,ρυζι και λαχανικα της ημερας, ενα πιατο combinado,οπως λεμε στην ισπανια.
Στο συγκεκριμενο μαγαζι το highlight δεν ειναι το φαγητο,αλλα η διακοσμηση. Ειναι γεματο ζωγραφιες απο ταξιδευτες και οσο και αν εψαξα δε βρηκα κατι στα ελληνικα. Ο βασκος ζωγραφισε τη κοστα ρικα και τη διαδρομη που καναμε και εβαλε και τη ελληνικη σημαια και τα ονοματα μας και ημερομηνια 03/12/05. Τωρα το ονομα του εστιατοριου πρεπει να ειναι maravilla αλλα δεν ειμαι και σιγουρη,βρισκεται μπροστα απο το κτελ της περιοχης! Αφου πηραμε δυναμεις συνεχισαμε τη βολτα μας στο χωριο,ειδαμε παιδια να παιζουν ποδοσφαιρο,πετυχαμε και ενα μπαρ με τη μουσικη στη διαπασων! Ω ρε γλεντια!
Γυρισαμε στο δωματο για να ξεκουραστουμε και το απογευμα πηγαμε στη γιορτη του χωριου. Πολυ απλα τα πραγματα,μια αρενα,ενα μπαρ και ελαστικα κρεβατια ( αν το λεω βεβαια σωστα) για τα παιδια. Απλα πραγματα. Ηπιαμε τις μπυρες μας,χορεψαμε και λιγο στους ρυθμους της κοσταρικανης μουσικης και φυσικα ειδαμε και κοριτσια,με μινι φουστα,μποτα,καουμποικο καπελο,pasion de gavilanes!!
Μετα φυγαμε για το δωματιο,οπου θα μας επαιρνε ο οδηγος για τη νυχτερινη βολτα στο δασος! Ναι εγω φοβαμαι τα σκοταδια και για μενα αυτο ηταν τοο ματς!!!
Ειχαμε ενα οδηγο αμερικανο,ωραιο παιδι,αλλα η προφορα του στα ισπανικα μου προκαλουσε χαμογελα,σε καποιες λεξεις του βγαινε εντονη η αμερικανικη προφορα. Ειδαμε λοιπον ενα γρυλλο ακριδα,ετσι μας το ονομασε και μας ειπε της διαφορα αρσενικου και θυληκου. Φυσικα για αλλη μια φορα ειδαμε το βραδυπους!! Πρωι,βραδυ,ολες τις ωρες να το βλεπουμε αυτο το χνουδωτο ζωο και να θες να κοιμασαι αγκαλιτσα τις κρυες νυχτες του χειμωνα. Φυσικα η βολτα μας ειχε και μουσικη υποκρουση απο το γρυλλο,grillo langosta! Και μπορει τα πρωτα 10 λεπτα,να φοβουμουνα το δασος,το σκοταδι αλλα μετα τα ξεχασα ολα και μου αρεσε πολυ!! Ειδαμε και κατι τεραστια μυρμηγκια! Τους στρατιωτες,νομιζω τους λενε,καλα το τι μου ειπε μετα η μανα μου,οταν εβλεπε φωτογραφιες και το βιντεο,μου λεει για αυτο πηγες εκει για να δεις μυρμηγκια!!! Οκ αλλιως βλεπεις τα πραγματα το πρωι και αλλιως το βραδυ,υπο το φως του φακου,ακομα και αν ειδαμε γρυλους και μυρμηγκια ναι εμενα μου αρεσε!!!
Το επομενο επεισοδειο θα μας βρει στην παραλια!!!
Monteverde
Το μεσημερι της επομενης μερας φτασαμε στο monteverde,στο πρασινο βουνο. Βρισκεται στην αριστερη πλευρα της οροσειρας Tilaran. Βρισκομαστε στην περιοχη της Guanacaste,η οποια ειναι καουμποικη περιοχη. Αφησαμε τα πραγματα στο δωματιο και ηρθε και μας πηρε ο οδηγος να παμε σε μια συναρπαστικη εξορμηση στο sky walk στο monteverde,με γεφυρες που φτανουν στο μηκος τα 200μετρα και βρισκονται στις κορυφες των δεντρων και με την μοναδικη θεα του συννεφιασμενου δασους! Λοιπον καπου εδω να πω οτι αυτο ηταν ενα απο τα πραγματα που ανυπομονουσα να κανω και ηταν το μονο που με απογοητευσε απο τη Κοστα Ρικα! Φτανουμε στο παρκο και αντι να εχουμε τον οδηγο μαζι μας να μας εξηγει και τουλαχιστον να μας δειχνει τα πουλια,μας αφησαν στη μοιρα μας! Μας εδωσαν μια φωτοτυπια με το σχεδιο του παρκου και των γεφυρων. Ετσι ξεκινησαμε με τη καμερα και το βιντεο να κανουμε μια βολτα στο παρκο. Περασαμε δε θυμαμαι και ακριβως 8 γεφυρες,ειδαμε 0 πουλια,0 τιτιβισματα,τιποτα!! Ακους τιποτα λεω στο βασκο; Οχι τιποτα,τι εγινε κουφαθηκαμε! Τελοσπαντων,καναμε τη βολτα μας μεσα στο δασος,το ριξαμε και λιγο στην πλακα,βγαλαμε φωτογραφιες και στο τελος του παρκου,που στην ουσια ενα κυκλο καναμε,ειδαμε τα κολιμπρι! Μια φωτογραφια που ο βασκος απο τη δευτερη μερα στη χωρα ηθελε να βγαλει,αλλα το ατιμο το κολιμπρι,ολο μας ξεφευγε! Τελικα εκει ειχανε νερο και τροφη και ετσι ο βασκος εβγαλε οχι μονο μια αλλα δε ξερω ποσες φωτογραφιες με το κολιμπρι.
Το jet lag σε αυτο το ταξιδι με νικησε,κοιμομουνα νωρις και ξυπναγα χαραματα. Ετσι στις 6 το απογευμα,νανι! Και γελαγα οταν ακουγα αλλους που πανε μηνα του μελιτος στο μεξικο και ξυπνανε απο τις 6 το πρωι,οριστε και γω κοιμαμαι με τις κοτες!
Το επομενο πρωι πηγαμε στο συννεφιασμενο δασος του Monteverde. Ξερω τα ονοματα ακουγονται σα ινδιανικα ονοματα,αλλα υπηρχε το βροχερο,το συννεφιασμενο δασος. Λοιπον εκει ειχαμε τη δυνατοτητα να διαλεξουμε να ακολουθησουμε αγγλοφωνο ή ισπανοφωνο γκρουπ. Βλεπουμε οτι λιγα ατομα εχει το ισπανοφωνο και ετσι πηγαμε με αυτους. Εντυπωση μου κανει παντως πως δεν πανε και πολλοι ισπανοι στη Κοστα Ρικα,το λεω αυτο διοτι συνηθως πανε σε ισπανοφωνες χωρες.
Λοιπον το συννεφιασμενο δασος στο Μonteverde,ειναι ενα ιδιωτικο μη κερδοσκοπικο παρκο που ελεγχεται απο το τροπικο κεντρο επιστημης, και περιεχει 6 ευδιακριτες οικολογικες ζωνες.Λεγεται συννεφιασμενο και οχι βροχερο δασος απλα και μονο για το υψομετρο,τα συννεφα περνουν απο το δασος. Βρισκομαστε στα 1400 μετρα. Το δασος ειναι πλουσιο σε εντομα,πουλια,πεταλουδες,φυτα αλλα το highlight ειναι το quetzal,ενα πανεμορφο χρωματιστο πουλι. Πρωτο πραγμα που μας εδειξε ο οδηγος ηταν μια ταραντουλα! Ναι,ναι και ενας,ενας μας, εβλεπε αυτη τη τρομακτικη αλλα ομορφη αραχνη.
Οκ μετα ξενικησαμε τον περιπατο μας μεσα στο μεγαλοπρεπη καθεδρικο πρασινο ναο,ετσι καποιοι αποκαλουν το συννεφιασμενο δασος του Monteverde. Ειδαμε για ακομα μια φορα το βραδυπους,τι τεμπελικο και χνουδωτο ζωο! Και ναι τελικα ειδαμε το πανεμορφο quetzal! Εχει κοκκινο στηθος και πρασινα φτερα. Ευτυχως που το δικο μας γκρουπ,το ειδε πρωτο και ετσι το βγαλαμε φωτογραφιες και το χαζεψαμε πριν πλακωσουν οι υπολοιποι! Ειδαμε και αλλα πουλια και πεταλουδες και φυσικα διαφορα ειδη δεντρων και φυσικα η μηχανη πηρε φωτια! Τελειωσε η βολτα.
Κατεβηκαμε στο χωριο που μεναμε Santa Elena,απο τα πιο μεγαλα και σημαντικα χωρια της περιοχης. Ειχαμε 2 επιλογες τωρα για το απογευμα,μια ηταν να ξανακανουμε canopy,μιας και εδω θεωρειται οτι ειναι το καλυτερο της χωρας ή να κανουμε βολτα στο δασος το βραδυ. Αλλα ειχαμε ηδη κανει το canopy,αρα γιατι οχι μια βολτα στο δασος; Αλλα αυτο ηταν για το απογευμα,ετσι κατεβηκαμε στο χωριο απο το δωματιο μας με τα ποδια. Τι τυχη εχω στα ταξιδια! Λοιπον στο χωριο ηταν καποια γιορτη και ολοι ειχανε βγει με τα αλογα και τη γνωστη καουμποικη ενδυμασια και εβλεπες καποιες κυριες με ενα καμαρι να καβαλανε το αλογο! Τοτε στην ισπανια παιζοταν μια σαπουνοπερα απο τη κολομβια,η οποια ειχε τρομερη τηλεθεαση λογω των ομορφων και γοητευτικων πρωταγωνιστων, Pasion de Gavilanes,λεγοτανε. Λοιπον και βλεποντας
ολο το σκηνικο να κανουν βολτες με τα αλογα, μου θυμιζε συνεχεια τη σειρα,και ετσι εβγαλα τη santa elena pasion de gavilanes!!!!
Το χωριο μου αρεσε,ισως φταιει που υπηρχε η γιορτινη ατμοσφαιρα. Φαγαμε casado,παντρεμενο,ενα πιατο στο οποιο διαλεγεις κρεας,ψαρι ή κοτοπουλο και σερβιρεται με κοκκινα φασολια,ρυζι και λαχανικα της ημερας, ενα πιατο combinado,οπως λεμε στην ισπανια.
Στο συγκεκριμενο μαγαζι το highlight δεν ειναι το φαγητο,αλλα η διακοσμηση. Ειναι γεματο ζωγραφιες απο ταξιδευτες και οσο και αν εψαξα δε βρηκα κατι στα ελληνικα. Ο βασκος ζωγραφισε τη κοστα ρικα και τη διαδρομη που καναμε και εβαλε και τη ελληνικη σημαια και τα ονοματα μας και ημερομηνια 03/12/05. Τωρα το ονομα του εστιατοριου πρεπει να ειναι maravilla αλλα δεν ειμαι και σιγουρη,βρισκεται μπροστα απο το κτελ της περιοχης! Αφου πηραμε δυναμεις συνεχισαμε τη βολτα μας στο χωριο,ειδαμε παιδια να παιζουν ποδοσφαιρο,πετυχαμε και ενα μπαρ με τη μουσικη στη διαπασων! Ω ρε γλεντια!
Γυρισαμε στο δωματο για να ξεκουραστουμε και το απογευμα πηγαμε στη γιορτη του χωριου. Πολυ απλα τα πραγματα,μια αρενα,ενα μπαρ και ελαστικα κρεβατια ( αν το λεω βεβαια σωστα) για τα παιδια. Απλα πραγματα. Ηπιαμε τις μπυρες μας,χορεψαμε και λιγο στους ρυθμους της κοσταρικανης μουσικης και φυσικα ειδαμε και κοριτσια,με μινι φουστα,μποτα,καουμποικο καπελο,pasion de gavilanes!!
Μετα φυγαμε για το δωματιο,οπου θα μας επαιρνε ο οδηγος για τη νυχτερινη βολτα στο δασος! Ναι εγω φοβαμαι τα σκοταδια και για μενα αυτο ηταν τοο ματς!!!
Ειχαμε ενα οδηγο αμερικανο,ωραιο παιδι,αλλα η προφορα του στα ισπανικα μου προκαλουσε χαμογελα,σε καποιες λεξεις του βγαινε εντονη η αμερικανικη προφορα. Ειδαμε λοιπον ενα γρυλλο ακριδα,ετσι μας το ονομασε και μας ειπε της διαφορα αρσενικου και θυληκου. Φυσικα για αλλη μια φορα ειδαμε το βραδυπους!! Πρωι,βραδυ,ολες τις ωρες να το βλεπουμε αυτο το χνουδωτο ζωο και να θες να κοιμασαι αγκαλιτσα τις κρυες νυχτες του χειμωνα. Φυσικα η βολτα μας ειχε και μουσικη υποκρουση απο το γρυλλο,grillo langosta! Και μπορει τα πρωτα 10 λεπτα,να φοβουμουνα το δασος,το σκοταδι αλλα μετα τα ξεχασα ολα και μου αρεσε πολυ!! Ειδαμε και κατι τεραστια μυρμηγκια! Τους στρατιωτες,νομιζω τους λενε,καλα το τι μου ειπε μετα η μανα μου,οταν εβλεπε φωτογραφιες και το βιντεο,μου λεει για αυτο πηγες εκει για να δεις μυρμηγκια!!! Οκ αλλιως βλεπεις τα πραγματα το πρωι και αλλιως το βραδυ,υπο το φως του φακου,ακομα και αν ειδαμε γρυλους και μυρμηγκια ναι εμενα μου αρεσε!!!
Το επομενο επεισοδειο θα μας βρει στην παραλια!!!
