Vrasidas Cub
Member
- Μηνύματα
- 74
- Likes
- 370
Ο ύπνος ήταν βαθύς, αναζωογονητικός … το ξύπνημα γλυκό και με καλή διάθεση … Σκεφτόμουν όλα όσα πέρασα εχθές και ένα μόνιμο χαζοχαμόγελο είχε μπαστακωθεί στο πρόσωπό μου. Δηλαδή εάν είχαν συμβεί τόσα εχθές … σήμερα τι θα γινόταν ??
Αναλογίζομαι για ακόμη μια φορά τις πλάκες που μας κάνει η ζωή και ότι πράγματι τίποτα δεν είναι τυχαίο από όλα όσα γίνονται και μας συμβαίνουν. Εχθές φυσιολογικά και με βάση το σχέδιό μου, θα κοιμόμουν Άγιο Νικόλαο. Πόσο γελοία θα φαντάζουν τα ανθρώπινα σχέδια στα μάτια της Δύναμης που καθορίζει τύχες και πεπρωμένα … προσωπική εμπειρία κάποιων 10ετιών μου το επιβεβαιώνει με τον καλύτερο αλλά συνάμα και τον τραγικότερο τρόπο. Αρχίζω επίσης να έχω σοβαρότατους ενδοιασμούς για την έννοια του «τραγικότερου» … σοβαρούς ενδοιασμούς πως τίποτα δεν είναι τελικά όπως αρχικά φαντάζει ή φάνταζε … Αντί για Άγιο Νικόλαο από λάθος εκτίμησή μου και συλλογή πληροφοριών βρέθηκα Ιεράπετρα, σε ένα καταπληκτικό camping, σε ένα καταπληκτικό γλέντι και κυριότερο ανάμεσα σε καταπληκτικούς ανθρώπους. Αντί να κάνω τον γύρου του Νομού Λασιθίου από Σητεία – Βάι – Ζίρο κτλ … βρέθηκα να το κάνω ακριβώς από την αντίθετη φορά. Όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια αυτή ήταν και η καλύτερη επιλογή όσον αφορά τη φορά της διαδρομής. Για ακόμη μια φορά αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να ακολουθούμε τη ροή της ζωής όπως αυτή έρχεται … όπως κυλά το ποτάμι της … Όχι πάντα αδιαμαρτύρητα αλλά με σεβασμό στις επιθυμίες της και τις προσταγές της … Απλά κατά την διάρκεια του ταξιδιού να έχουμε μάτια και αισθήσεις ανοικτά … Πάλι άρχισα τα αντι-ταξιδιωτικά μου σκαμπανεβάσματα … αλλά μάλλον και αυτά είναι μέρος των ταξιδιών ... ίσως τα σημαντικότερα …
Έχω πληρώσει ήδη με την άφιξή μου, τα πράγματα μαζεύονται σε λίγα λεπτά – στον εφευρέτη των ποπ απ σκηνών πρέπει να του αποδοθεί ο Σταυρός του Τάγματος Ευεργετών της Ανθρωπότητας – και ο πάπιος είναι έτοιμος για αναχώρηση.
Η πρωινή ατμόσφαιρα σε προκαλεί να οδηγήσεις ώρες ατελείωτες. Έτυχε να έρθω σε αυτά τα χώματα τη καλύτερη εποχή του χρόνου. Θερμοκρασία – χρώματα στην φύση – όγκος τουριστών και κίνηση στους δρόμους - διάρκεια ημέρας … όλα υπέρ μου.
Αμέσως μετά το camping μπαίνω αριστερά μέσα από Κουτσουνάρι με κατεύθυνση προς τα βουνά και Άγιο Ιωάννη. Όσο ανεβαίνω η θέα σε σκλαβώνει … φοβερή διαδρομή, φοβερό ανάγλυφο, φοβερό στροφιλίκι. Μπαίνω Άγιο Ιωάννη, γνήσιο Κρητικό χωριό στα μάτια μου. Μπαίνω για λίγο στα στενά του και χάνομαι εκεί μέσα … Υπάρχει μια απόκοσμη «αγριάδα» που σαν να προκαλεί μνήμες από το υποσυνείδητο … σαν να έχω ξαναζήσει σε αυτά τα βουνά … Κάθε λεπτό που περνά τόσο και περισσότερο θέλω να επιστρέψω σε αυτόν τον τόπο ξανά … Βαθιά ριζωμένες μέσα μου υπάρχουν εκκρεμότητες και ανεκπλήρωτα όνειρα που με βασανίζουν … μια από αυτές ντυμένη με λευκό φόρεμα και κορμοστασιά που μόνο στην Κρήτη μπορείς να συναντήσεις …
Ακολουθούν τα Σχοινοκάψαλα και το Ορεινό … Όσο προχωρώ τόσο η διαδρομή γίνεται από αυτές που δεν θέλεις να τελειώσουν. Η πρωινή μυρωδιά από πευκοδάσος μου ανασύρει μνήμη με ακριβώς την ίδια μυρωδιά, όταν έξω από τις Σέρρες ανέβαινα έξω από το χωριό Ορεινή Σερρών προς Κάτω Βροντού … σύμπτωση ?? … δεν νομίζω … απλά παντού Ελλάδα …
Από Ορεινό προς Σταυροχώρι μιλάμε για τη τέλεια οδηγική ονείρωξη … και η ώρα είναι ακόμη 09:00 … Πολλοί όμως απολαμβάνουν το πρωινό σεξ περισσότερο από τις υπόλοιπες ώρες … Απίστευτη θέα – απίστευτη χάραξη – πανέμορφη φύση – ατελείωτο στροφιλίκι … Φτάνω παραλιακή Μακρύ Γυαλό και κατευθύνομαι αριστερά προς Ζίρο. Είμαι σίγουρος πως και η άλλη διαδρομή προς Ζίρο - μέσω Γούδουρα – θα είναι καταπληκτική … όμως αυτό που θέλω να κάνω σε αυτό το 3ήμερο δεν μου αφήνει περιθώρια για αλλαγές. Μου αφήνει όμως εκκρεμότητες και αυτό είναι ακόμα καλύτερο …
Αναλογίζομαι για ακόμη μια φορά τις πλάκες που μας κάνει η ζωή και ότι πράγματι τίποτα δεν είναι τυχαίο από όλα όσα γίνονται και μας συμβαίνουν. Εχθές φυσιολογικά και με βάση το σχέδιό μου, θα κοιμόμουν Άγιο Νικόλαο. Πόσο γελοία θα φαντάζουν τα ανθρώπινα σχέδια στα μάτια της Δύναμης που καθορίζει τύχες και πεπρωμένα … προσωπική εμπειρία κάποιων 10ετιών μου το επιβεβαιώνει με τον καλύτερο αλλά συνάμα και τον τραγικότερο τρόπο. Αρχίζω επίσης να έχω σοβαρότατους ενδοιασμούς για την έννοια του «τραγικότερου» … σοβαρούς ενδοιασμούς πως τίποτα δεν είναι τελικά όπως αρχικά φαντάζει ή φάνταζε … Αντί για Άγιο Νικόλαο από λάθος εκτίμησή μου και συλλογή πληροφοριών βρέθηκα Ιεράπετρα, σε ένα καταπληκτικό camping, σε ένα καταπληκτικό γλέντι και κυριότερο ανάμεσα σε καταπληκτικούς ανθρώπους. Αντί να κάνω τον γύρου του Νομού Λασιθίου από Σητεία – Βάι – Ζίρο κτλ … βρέθηκα να το κάνω ακριβώς από την αντίθετη φορά. Όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια αυτή ήταν και η καλύτερη επιλογή όσον αφορά τη φορά της διαδρομής. Για ακόμη μια φορά αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να ακολουθούμε τη ροή της ζωής όπως αυτή έρχεται … όπως κυλά το ποτάμι της … Όχι πάντα αδιαμαρτύρητα αλλά με σεβασμό στις επιθυμίες της και τις προσταγές της … Απλά κατά την διάρκεια του ταξιδιού να έχουμε μάτια και αισθήσεις ανοικτά … Πάλι άρχισα τα αντι-ταξιδιωτικά μου σκαμπανεβάσματα … αλλά μάλλον και αυτά είναι μέρος των ταξιδιών ... ίσως τα σημαντικότερα …
Έχω πληρώσει ήδη με την άφιξή μου, τα πράγματα μαζεύονται σε λίγα λεπτά – στον εφευρέτη των ποπ απ σκηνών πρέπει να του αποδοθεί ο Σταυρός του Τάγματος Ευεργετών της Ανθρωπότητας – και ο πάπιος είναι έτοιμος για αναχώρηση.
Η πρωινή ατμόσφαιρα σε προκαλεί να οδηγήσεις ώρες ατελείωτες. Έτυχε να έρθω σε αυτά τα χώματα τη καλύτερη εποχή του χρόνου. Θερμοκρασία – χρώματα στην φύση – όγκος τουριστών και κίνηση στους δρόμους - διάρκεια ημέρας … όλα υπέρ μου.
Αμέσως μετά το camping μπαίνω αριστερά μέσα από Κουτσουνάρι με κατεύθυνση προς τα βουνά και Άγιο Ιωάννη. Όσο ανεβαίνω η θέα σε σκλαβώνει … φοβερή διαδρομή, φοβερό ανάγλυφο, φοβερό στροφιλίκι. Μπαίνω Άγιο Ιωάννη, γνήσιο Κρητικό χωριό στα μάτια μου. Μπαίνω για λίγο στα στενά του και χάνομαι εκεί μέσα … Υπάρχει μια απόκοσμη «αγριάδα» που σαν να προκαλεί μνήμες από το υποσυνείδητο … σαν να έχω ξαναζήσει σε αυτά τα βουνά … Κάθε λεπτό που περνά τόσο και περισσότερο θέλω να επιστρέψω σε αυτόν τον τόπο ξανά … Βαθιά ριζωμένες μέσα μου υπάρχουν εκκρεμότητες και ανεκπλήρωτα όνειρα που με βασανίζουν … μια από αυτές ντυμένη με λευκό φόρεμα και κορμοστασιά που μόνο στην Κρήτη μπορείς να συναντήσεις …
Ακολουθούν τα Σχοινοκάψαλα και το Ορεινό … Όσο προχωρώ τόσο η διαδρομή γίνεται από αυτές που δεν θέλεις να τελειώσουν. Η πρωινή μυρωδιά από πευκοδάσος μου ανασύρει μνήμη με ακριβώς την ίδια μυρωδιά, όταν έξω από τις Σέρρες ανέβαινα έξω από το χωριό Ορεινή Σερρών προς Κάτω Βροντού … σύμπτωση ?? … δεν νομίζω … απλά παντού Ελλάδα …
Από Ορεινό προς Σταυροχώρι μιλάμε για τη τέλεια οδηγική ονείρωξη … και η ώρα είναι ακόμη 09:00 … Πολλοί όμως απολαμβάνουν το πρωινό σεξ περισσότερο από τις υπόλοιπες ώρες … Απίστευτη θέα – απίστευτη χάραξη – πανέμορφη φύση – ατελείωτο στροφιλίκι … Φτάνω παραλιακή Μακρύ Γυαλό και κατευθύνομαι αριστερά προς Ζίρο. Είμαι σίγουρος πως και η άλλη διαδρομή προς Ζίρο - μέσω Γούδουρα – θα είναι καταπληκτική … όμως αυτό που θέλω να κάνω σε αυτό το 3ήμερο δεν μου αφήνει περιθώρια για αλλαγές. Μου αφήνει όμως εκκρεμότητες και αυτό είναι ακόμα καλύτερο …