Κινηματογραφική κουβέντα....

[Elena2508]

Είδε κανείς το Loving Vincent, την ταινία σχετικά με το θάνατο του Βαν Γκογκ; Εγώ κοιμήθηκα στο 32 λεπτό.

Κρίμα! Θα τη δω σε dvd αφού πιω καφέ...
Πάντως εάν είστε πολύ κουρασμένοι μην πάτε και στην "Αόρατη κλωστή" (Phantom Thread)... Υπέροχη ερμηνεία από τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, αλλά πολύ αργή ταινία! Τόσο που κοιμήθηκαν μερικοί στην αίθουσα και οι περισσότεροι από όσους φίλους την είδαν είπαν ότι εάν την έβλεπαν σε dvd θα την είχαν κλείσει στο 20ο λεπτό! Εγώ βέβαια δεν θα την έκλεινα γιατί γοητεύτηκα από την απίστευτη ερμηνεία του Ντάνιελ!

 

[vanda]

Κρίμα! Θα τη δω σε dvd αφού πιω καφέ...
Πάντως εάν είστε πολύ κουρασμένοι μην πάτε και στην "Αόρατη κλωστή" (Phantom Thread)... Υπέροχη ερμηνεία από τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις, αλλά πολύ αργή ταινία! Τόσο που κοιμήθηκαν μερικοί στην αίθουσα και οι περισσότεροι από όσους φίλους την είδαν είπαν ότι εάν την έβλεπαν σε dvd θα την είχαν κλείσει στο 20ο λεπτό! Εγώ βέβαια δεν θα την έκλεινα γιατί γοητεύτηκα από την απίστευτη ερμηνεία Ντάνιελ!

@Elena2508 είναι μεταφυσικό. Μάλλον γράφαμε ταυτόχρονα για την ίδια ταινία.

 

[Elena2508]

@Elena2508 είναι μεταφυσικό. Μάλλον γράφαμε ταυτόχρονα για την ίδια ταινία.

Μα ακριβώς την ίδια ώρα και περίπου με την ίδια άποψη!! Είναι μάλλον τηλεπάθεια!!

 

[vanda]

Για όποιον ενδιαφέρεται, διοργανώνεται φεστιβάλ γιαπωνέζικου κινηματογράφου 15-18/2/2018 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με εισιτήριο μόνο 3 ευρώ ανά προβολή ταινίας.

https://www.mcf.gr/index.php/el/mat...grafos/3625-festival-iaponikou-kinimatografou

 

[romantic woman]

Είδα πρόσφατα την "Αόρατη Κλωστή". Ατμοσφαιρική ταινία (τοποθετημένη στο Λονδίνο γύρω στο 1950) με νόημα (διαχρονικό θέμα ο χώρος που κατέχει ο καθένας από το ζευγάρι σε μία σχέση). Αν και λίγο αργή και σε μερικά σημεία δυσνόητη. Οι χαρακτήρες λένε λίγα λόγια, αφήνουν όμως να υπονοηθούν πολλά συναισθήματα και σκέψεις. Οι τέλειες ερμηνείες των Ντάνιελ Ντέι Λιούις, Βίκι Κριπς, Λέσλι Μάνβιλ απογειώνουν το μέτριο κατά τη γνώμη μου σενάριο!

Συμφωνούμε απολύτως!Ενα απλό σενάριο...μια ερωτική ιστορία με τους εγωκεντρισμούς ,το πάθος,τις συγκρούσεις που όμως απογειώνεται και σε κρατάει χάρη στην υποκριτική δεινότητα!!των τριών πρωταγωνιστών με εξέχουσα του Ντανιελ Ντει Λιούις που τον οδηγεί στα φαβορί για Οσκαρ Α ανδρικού ρόλου(η ταινία είναι υποψηφια σε πολλές κατηγορίες)Ξέχασα να αναφέρω και τη μουσική η οποία επίσης ειναι καταπληκτική.

Είδα και το "ΤΡΕΙς ΠΙΝΑΚΙΔΕς ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΙΝΓΚ,ΣΤΟ ΜΙΖΟΥΡΙ".Μου άρεσε πάρα πολυ,έντονη δυνατή ανατρεπτική ταινία με κεντρικό θέμα τον αγώνα μιάς μητέρας για την εξιχνίαση της δολοφονίας της κόρης της.Εξοχη η Frances McDormand στο ρόλο της μάνας που την οδηγεί στις υποψηφιότητες για Α γυναικείου

 

[Yorgos]

Μόλις γύρισα από το 1968. Μου φάνηκε πάρα πολύ καλό, με κάποια μικρά συνδετικά θεματάκια αλλά μεταφέρει καταπληκτικά την ατμόσφαιρα της εποχής, είναι συγκινητικό και το βλέπει άνετα κι όποιος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το μπάσκετ (δηλαδή ακόμη και οι άνθρωποι χωρίς πυξίδα στη ζωή τους... πώς να είναι μια ζωή χωρίς μπάσκετ; ). Μου άρεσε ιδιαίτερα η μεταφορά στην ατμόσφαιρα της χούντας, των μπουζουκιών, η σύνδεση με το προσφυγικό , την Πόλη, τα γεγονότα του '55, ο τύπος που κάνει τον ελεγκτή του τραμ εξαιρετικός και γενικά πάρα πολύ αξιόλογη προσπάθεια. Μπράβο στο Μάκη Αγγελόπουλο που είναι ένα κόσμημα για το χώρο γενικώς. Ομολογώ ότι την Πολίτικη Κουζίνα δεν την έχω δει, αλλά θα κάτσω να τη βρω, με τσιγκλάει που έχει γεννηθεί στην Πόλη ο Μπουλμέτης.

Καλτ τόνος ο -πιο γραφικός κι από το Μέτσοβο- σπίκερ Σωτηρίου. Τον θυμάμαι από τα τέλη 90ς να κάνει μεταδόσεις άλλης εποχής. Ξεκαρδίστηκα.

 

[thanos75]

Tην είδα, αλλά δε μου άρεσε ιδιαίτερα, με το ζόρι είδα τα τελευταία επεισόδια (είναι λίγα πάντως). Νομίζω πρέπει να σου αρέσει λίγο το θέμα "βασιλικές οικογένειες" για να την αντέξεις, 10 επεισόδια με τόσα ανούσια θέματα (αν άφησαν την αδερφη της να παντρευτεί ένα χωρισμένο κλπ κλπ) σε κάνουν να σκέφτεσαι κρίμα την παραγωγή, τόσα λεφτά να χαλάσουν για να κάνουν μια σειρά για τα προσωπικά των γαλαζοαίματων. Καλογυρισμένη πάντως και έχει ενδιαφέρον η προσωπικότητα του Τσώρτσιλ, τα της Ελισσάβετ τα παραβρήκα trivial.

Από netflix ΑΠΙΘΑΝΗ παραγωγή είναι το Cuatro Estaciones γυρισμένο στην Αβάνα, αστυνομικές ιστορίες από τα βιβλία του Παδούρα που μεταφέρονται κινηματογραφικά. ΜΕ εξαίρεση τα 2 πρώτα επεισόδια, που συνδέονται μεταξύ τους, είναι αυτοτελή.

Μόλις γύρισα από το 1968. Μου φάνηκε πάρα πολύ καλό, με κάποια μικρά συνδετικά θεματάκια αλλά μεταφέρει καταπληκτικά την ατμόσφαιρα της εποχής, είναι συγκινητικό και το βλέπει άνετα κι όποιος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το μπάσκετ (δηλαδή ακόμη και οι άνθρωποι χωρίς πυξίδα στη ζωή τους... πώς να είναι μια ζωή χωρίς μπάσκετ; ). Μου άρεσε ιδιαίτερα η μεταφορά στην ατμόσφαιρα της χούντας, των μπουζουκιών, η σύνδεση με το ρποσφυγικό , την Πόλη, τα γεγονότα του '55, ο τύπος που κάνει τον ελεγκτή του τραμ εξαιρετικός και γενικά πάρα πολύ αξιόλογη προσπάθεια. Μπράβο στο Μάκη Αγγελόπουλο που είναι ένα κόσμημα για το χώρο γενικώς. Ομολογώ ότι την Πολίτικη Κουζίνα δεν την έχω δει, αλλά θα κάτσω να τη βρω, με τσιγκλάει που έχει γεννηθεί στην Πόλη ο Μπουλμέτης.

Καλτ τόνος ο -πιο γραφικός κι από το Μέτσοβο- σπίκερ Σωτηρίου. Τον θυμάμαι από τα τέλη 90ς να κάνει μεταδόσεις άλλης εποχής. Ξεκαρδίστηκα.

Είδα κ εγώ την ταινία κ έριξα ομοιως τρελο γέλιο με τον Γεωργίου. Σε συμβουλεύω φίλε μου να δεις και την Πολίτικη Κουζίνα, αλλά κ το Νοτιά (προπερσινη ταινία του). Και τις δύο τις θεωρώ πολύ καλύτερες από το 1968. Στο 1968 βρήκα λίγο ατσαλο το συνδυασμό μυθοπλασίας κ ντοκιμαντέρ. Θα το προτιμούσα ίσως να ήταν μόνο το ένα η μόνο το άλλο.
Όσο για το crown, ναι το παραδέχομαι: μου αρέσουν οι σειρές "βασιλικής αισθητικής". Λάτρευα εξάλλου κ το downtown Abbey. Θα κοιτάξω να δω πάντως κ το cuatro estaciones

 

[katkats]

Για σειρές έχουμε θέμα https://www.travelstories.gr/community/threads/Αμερικάνικες-και-άλλες-ξένες-σειρές.5619/
όπου μεταφέρθηκαν τα τελευταία σχετικά μηνύματα.

 

[Yorgos]

Σε συμβουλεύω φίλε μου να δεις και την Πολίτικη Κουζίνα, αλλά κ το Νοτιά (προπερσινη ταινία του)

.
Ωραίος, θα τις ψάξω. Και θα γραψω. Και αυτό είναι απειλή.

Και τις δύο τις θεωρώ πολύ καλύτερες από το 1968.

Μωρέ μπράβο...

Στο 1968 βρήκα λίγο ατσαλο το συνδυασμό μυθοπλασίας κ ντοκιμαντέρ. Θα το προτιμούσα ίσως να ήταν μόνο το ένα η μόνο το άλλο.

Αυτό εννοούσα το "συνδετικά θεματάκια". Αλλά νομίζω είμαι χαρούμενος που είδα λίγο από τα δύο. Αν ήταν μόνο μυθπλασία θα έμενα ανικανοποίητος. Αν ήταν σκέτο ντοκιμαντέρ, ίσως ήταν βαρετό για τους μη μπασκετικούς. Αν υποθέσουμε ότι ο Μάκης ζήτησε από το σκηοθέτη και τα δύο όπως υποψιάζομαι, μπράβο του.

Όσο για το crown, ναι το παραδέχομαι: μου αρέσουν οι σειρές "βασιλικής αισθητικής"

Κι εγώ τρώω τα νύχια των ποδιών μου. Είναι απελευθερωτικό να εξομολογείσαι αυτά τα "ντρέπομαι αλλά το κάνω" σε ένα φόρουμ.

 

[filippia]

Κι εγώ είχα δει το "Τρέξε" πέρσι καθώς είχα διαβάσει μια εγκωμιαστική κριτική και πραγματικά απόρησα. Σπλάτερ θρίλερ χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Όταν δε το είδα και στις υποψηφιότητες λέω πάει, είμαι εντελώς ξανθιά και κάτι μου διαφεύγει απ'το μεγαλείο αυτής της ταινίας.
Είδα προχθές το "3 πινακίδες έξω απ'το Έμπινγκ" το οποίο μου άρεσε αρκετά γιατί παρόλο το μαύρο της υπόθεσης (δολοφονία-βιασμός κλπ) έχει αρκετό χιούμορ, μερικές καταπληκτικές ατάκες και 2 φοβερές ερμηνείες, της Μακντόρμαντ και του Σαμ Ρόκγουελ.

 

[dim kyr]

Εχω ξαναπει ότι τα τελευταία χρόνια δεν βλέπω ταινίες Αμερικανικής προέλευσης, εκτός αν είναι καμένη . Οσο πιο καμένη, τόσο πιο καλή για τα γούστα μου. Σοφή η κινησή μου, γιατί έτσι στράφηκα σε παγκόσμιο κινηματογράφο και ανακάλυψα ταινίες που δικαιολογούν την ένταξη του Σινεμά στις τέχνες.
Ενα διαμάντι από την Ουγγαρία που είδα και καθυστερημένα σχεδόν 4 χρόνια γράφω για αυτό: Λευκός Θεός ή White God (το God είναι λογοπαίγνιο αν διαβαστεί ανάποδα προκύπτει dog/σκυλος).
Ενα εφηβο κορίτσι χάνει τον ημίαιμο σκύλο του και ψάχνει να το βρει στην σκοτεινή, φασιστική για τα "σκυλιά" Βουδαπέστη.
Επιβιώνουν μόνο τα "σκυλιά" ράτσας, με χαρτιά, καλή συμπεριφορά, καθαρόαιμα κλπ. Τα υπολοιπα τα μαζευει η κρατική υπηρεσία και τα θανατώνουν.
Και όχι , η ταινία είναι αλληγορική και δεν έχει σχέση με φιλοζωία, αλλά με τον ρατσισμό με τον οποίο έρχονται αντιμέτωποι οι μετανάστες χωρίς χαρτιά και απο φτωχές χώρες, αλλά και γενικότερα οι φτωχοί, οι καταπιεσμένοι, οι μη έχοντες, οι πληβείοι, οι προλετάριοι, οι απόβλητοι.
Ενα θρίλερ που αναγνώσκει με σκληρό τρόπο και εικόνες την αντιμετώπιση που έχουν οι "σκύλοι" στις ρατσιστικές κοινωνίες, οι απορριπτέοι από τους "καθαρούς" , οι μη έχοντες χαρτιά ή καθαρό DNA στο αίμα τους.
Παράνομες κυνομαχίες βουτηγμένες στο θάνατο, τα δόντια και το αίμα, εκμετάλλευση, εμπόριο, καταπίεση, διακρίσεις, όλα βρίσκουν την θέση τους στο εν λόγω θρίλερ. Για γερά νευρα και στομάχια, με σκηνές ωμής βίας και πρωταγωνιστές ..... σκυλιά.
Χωρίς εφέ, αλλά αγνή ηθοποιία από τα 250 σκυλιά που "χρησιμοποιήθηκαν" για τις αναγκες της ταινίας και τα οποία υιοθετήθηκαν όλα.
Συμβουλή: Μην σας ξεγελάσει το "ένα κοριτσάκι χάνει το σκυλάκι του και ψάχνει να το βρει". Δεν είναι ρομαντικό φιλμάκι, αλλά ένεση με βιτριόλι.

http://www.imdb.com/title/tt2844798/

 

[tripakias]

Πριν λιγο καιρο ειδα το 'The Florida Project". Το American dream που καποιοι ανθρωποι δεν καταφερνουν να ζησουν. Ανθρωποι που τα βγαζουν πολυ δυσκολα περα και ζουν λιγο εξω απο την Disney. Τα παιδια ομως εχουν τη δικη τους ματια στον κοσμο.

Μια ωδη στην παιδικη αθωοτητα, την ανεμελια, την γλυκυτητα των παιδικων προσωπων, την αισιοδοξια, την διεκδικηση των ονειρων, το αληθινο χαμογελο και την ανεπιτηδευτη ευχαριστηση της νικης. Μια ταινια παιδικη, χρωματιστη, κοινωνικη, συγκινητικη, που προβληματιζει, που καρφωνεται για παντα στο μυαλο.

Μοναδικη ερμηνεια απο την μικρη Brooklynn Prince.

Οπως λεει και παραπανω η @dim kyr μην σας ξεγελουν τα παιδακια. Προκειται για μαχαιρια στο κοινωνικοοικονομικο κατεστημενο της Αμερικης και ευρυτερα των Δυτικων κοινωνιων.

Δυσκολοχωνευτη και βαρετη για πολλους, αριστουργημα της εβδομης τεχνης για μενα.