ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 679
- Likes
- 845
Μόλις επέστρεψα από το νησί της Κεφαλονιάς, όπου έμεινα για 7 ημέρες και το μόνο που έχω να πω είναι ότι ..θέλω κι άλλο!! Παρόλο που έχουν ειπωθεί αρκετά στο φόρουμ για το νησί, παραθέτω κάποιες επιπρόσθετες πληροφορίες που θα φανούν χρήσιμες σε όσους σκέφτονται να την επισκεφτούν (και σε όσους δεν το σκέφτονται πολύ κακώς πράττουν!!!). 
Η Κεφαλονιά είναι ένα πραγματικά πανέμορφο νησί, καταπράσινο, με υπέροχες γαλαζοπράσινες παραλίες και πολλά μέρη να δεις και να γυρίσεις.
Παρόλο που είναι αρκετά μεγάλη, πιστεύω ότι σε πέντε περίπου μέρες είναι δυνατόν κάποιος να δει τα βασικά αξιοθέατα του νησιού αρκεί να έχει τη διάθεση να είναι όλη μέρα στο δρόμο.
Εμείς μείναμε στην Αγία Ευφημία που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα ως τόπο διαμονής. Βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και από εκεί προσεγγίζεις εύκολα τόσο το βόρειο, όσο και το νότιο τμήμα του. Απέχει μόνο 10 λεπτά με το αυτοκίνητο από την περίφημη παραλία του Μύρτου, ενώ το Αργοστόλι είναι περίπου 40 λεπτά μακριά (από το δρόμο μέσα από το βουνό). Παράλληλα, η Αγία Ευφημία είναι πολύ γραφική και προσφέρει και αρκετές επιλογές για φαγητό.
Παραλίες: Οι παραλίες πολλές και όλες υπέροχες.. Δεν βρήκα ούτε μία που να μην μου άρεσε. Στο νότο κυριαρχούν οι ρηχές παραλίες με άμμο, ενώ στο βόρειο κομμάτι του νησιού οι μεγάλες και βαθιές παραλίες με χοντρό βότσαλο. Λίγο πιο αναλυτικά:
Μύρτος: ε-ξαι-ρε-τι-κή παραλία… Δεν θεωρείται τυχαία, κατά τη γνώμη μου, από τις ωραιότερες της Ευρώπης. Τις μέρες που ήμουν εκεί τον πέτυχα λάδι και θύμιζε παραλία εξωτικού νησιού του Ινδικού… Το χοντρό βότσαλο όμως σε δυσκολεύει λίγο στο περπάτημα.
Αλατιές: ένα μικρό κολπάκι κοντά στο χωριό Τζαμαρελάτα με χοντρό βότσαλο και ασπρογάλαζα νερά.
Δαφνούδι: μία παραλία για ανακάλυψη με γαλαζοπράσινα νερά. Αφήνεις το αυτοκίνητο στην άσφαλτο και κατεβαίνεις ένα μονοπάτι μέσα στα δάσος. Χρειάζεται αθλητικά παπούτσια γιατί ορισμένα κομμάτια του μονοπατιού είναι καλυμμένα με φύλλα και γλιστράνε. Θέλεις περίπου ένα τέταρτο να κατέβεις και ένα εικοσάλεπτο να ανέβεις, δεδομένου ότι είναι ανηφόρα. Αξίζει 100% αν και καλύτερα να την επισκεφτεί κάποιος απογευματάκι ώστε να μην τον κάψει ο ήλιος. Επισυνάπτω και φωτογραφία.
Έμπλυση: θεωρείται από τις καλύτερες του νησιού, αν και εμένα δεν με ενθουσίασε. Βράχοι δεξιά και αριστερά και αρκετός κόσμος με παιδάκια.
Πετανοί: στα δυτικά της Κεφαλονιάς. Γαλάζια νερά, αν και πιάνει αρκετά συχνά κύμα.
Πλατιά Άμμος: περίπου 400 σκαλοπάτια (ο Θεός να τα κάνει, στην αρχή έχει κάποια, μετά όμως τα σκαλοπάτια μετατρέπονται σε απλές σανίδες που δεν είναι σταθερές. Γίνονται και συχνά κατολισθήσεις) σε κατεβάζουν στον παράδεισο. Θυμίζει το Μύρτο, αλλά η πρόσβαση είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ξι: κόκκινη παραλία στα νότια του νησιού, λόγω του αργίλου. Πολύ ρηχή με ζεστά νερά (έξω έξω το νερό σχεδόν έβραζε!).
Μακρύς Γιαλός/ Πλατύς Γιαλός: παραλίες με ασπρογάλαζα και πεντακάθαρα νερά κοντά στο Αργοστόλι. Ωστόσο, συγκεντρώνουν πάρα πολύ κόσμο.
Άβυθος: πανέμορφη με βότσαλο.
Τραπεζάκι: καλή.
Λουρδάς: στο χωριό Λουρδάτα. Πανέμορφα νερά.
Κατελειός: απλά ωραία, δεν σε ενθουσιάζει όμως.
Κορώνη: ένας σχετικά μέτριος χωματόδρομος σε οδηγεί στην Κορώνη χωρίς όμως πινακίδες. Παρθένα παραλία με υπέροχα νερά.
Σκάλα: σχεδόν 7 χλμ. εκτείνεται η ακτή της Σκάλας και αν και είναι πολύ τουριστική και συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες παραμένει πανέμορφη.
Αντίσαμος: τα δέντρα φτάνουν ως το νερό δημιουργώντας μια αρμονική εικόνα με τα καταπράσινα νερά.
Κολπάκια κοντά στην Αγ. Ευφημία: μικρά και πανέμορφα.
Φυσικά η Κεφαλονιά έχει άλλες τόσες παραλίες… Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες να τις βλέπαμε όλες. Παντού τα νερά είναι κρυστάλλινα και πεντακάθαρα.
Φαγητό:
Στην Αγ. Ευφημία γνωστή και πολύ καλή είναι η ταβέρνα του Δενδρινού (ή Παραδεισένια Ακτή). Επίσης, μας άρεσε πάρα πολύ και η ταβέρνα το «Πέρασμα» όπου το φαγητό ήταν πεντανόστιμο και η εξυπηρέτηση πραγματικά άψογη.
Στο Φισκάρδο δεν πήγαμε στην Τασία, γιατί ντόπιοι μας επιβεβαίωσαν τις υποψίες μας ότι είναι υπερεκτιμημένη και πανάκριβη. Δοκιμάσαμε όμως το πιο νόστιμο εκμέκ καταίφι στο ζαχαροπλαστείο «Γλυκονοστιμιές της Μελίνας» δίπλα στο κύμα. Να πάτε οπωσδήποτε.
Στο χωριό Βασιλικάδες δοκιμάσαμε κουνελάκι στο «Μάκη». Λουκούμι!
Λίμνη Μελισσάνη: έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για το πανέμορφο αυτό σπήλαιο. Να προσθέσω ότι φέτος το εισιτήριο ακρίβυνε κατά δύο ευρώ, ήτοι 7 ευρώ το άτομο, ενώ δεν υπάρχει φοιτητικό εισιτήριο.
Αυτό που μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση στην Κεφαλονιά ήταν η ευγένεια των ντόπιων, παρόλο που είχαμε ακούσει τα χειρότερα. Παντού, παντού όμως, οι ντόπιοι ήταν ευγενικοί, χαμογελαστοί και πρόθυμοι να μας εξυπηρετήσουν, να μας δώσουν οδηγίες και να πιάσουν κουβέντα μαζί μας. Όπως μας είπε ένας φίλος Κεφαλλονίτης, παλαιότερα οι ντόπιοι δεν ήθελαν τους ξένους, για αυτό και ήταν αγενείς. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτό έχει αλλάξει άρδην.
Να προσθέσω ότι το νησί συγκεντρώνει πάρα πολλούς ξένους τουρίστες (κυρίως Βρετανούς και Ιταλούς) και δη ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, καθώς και οικογένειες με παιδιά. Γενικά δεν είδαμε πολλή νεολαία. Επίσης, η Κεφαλονιά είναι, όπως και όλο το Ιόνιο, ο παράδεισος των «σκαφάτων». Παντού βλέπαμε σκάφη, από μικρά φουσκωτά έως μεγάλες θαλαμηγούς.
Πάντως αρχές Ιουλίου υπήρχε αρκετός κόσμος στο νησί, σε αρκετά μέρη π.χ. κάποιες φορές δυσκολευτήκαμε να βρούμε τραπέζι! Δεν θέλω λοιπόν να φαντάζομαι τι γίνεται τον Αύγουστο.
Με λίγα λόγια η Κεφαλονιά είναι ένα υπέροχο νησί και ανταποκρίνεται 100% στη φήμη που έχουν τα νησιά του Ιονίου.
Ιθάκη: από την Αγία Ευφημία, το Φισκάρδο και τη Σάμη φεύγουν αρκετές φορές την εβδομάδα καραβάκια που κάνουν το γύρο της Ιθάκης. Ευκαιρία λοιπόν για να συνδυάσει κανείς δύο νησιά σε μία εκδρομή!
Η μονοήμερη εκδρομή σε πηγαίνει στο Βαθύ (το λιμάνι της Ιθάκης), στο Κιόνι και σε κάποιες παραλίες, ανάλογα με τον καιρό (κολυμπάς πηδώντας από το καραβάκι).
Το Βαθύ είναι ένα λιμάνι με όμορφα σπίτια, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Το λιμανάκι Κιόνι, όμως, είναι πανέμορφο και γραφικό. Γαλανοπράσινα νερά, μικροί κολπίσκοι κοντά στην προκυμαία και καλό φαγητό. Εμείς φάγαμε παραδοσιακή κρεμμυδόπιτα στην ταβέρνα Καλυψώ, αν και για να πω την αμαρτία μου κρεμμυδόπιτα με κρέμα γάλακτος και μπέικον δεν ξέρω πόσο παραδοσιακή μπορεί να είναι, παρόλο που ήταν πεντανόστιμη. Ίσως κάποιος που ξέρει την original συνταγή μπορεί να μας διαφωτίσει.
Συνολικά η εκδρομή κοστίζει 30 ευρώ και συχνά το καραβάκι γεμίζει από τα γκρουπς των ξένων τουριστών (συγκεκριμένα στη δική μας εκδρομή υπήρχαν περίπου 80 άτομα, εκ των οποίων 40 Ρώσοι, 30 Βρετανοί και 10 μόνο Έλληνες. Στη διαδρομή μας νανούριζε η φωνή των ξεναγών που συνόδευαν τα γκρουπς, οι οποίες διηγιόντουσαν την Οδύσσεια στα αγγλικά και τα ρωσικά!!!
).
Πάντως, από ότι κατάλαβα οι 8 στις 10 παραλίες της Ιθάκης είναι προσβάσιμες μόνο διά θαλάσσης, γεγονός που δυσκολεύει τα πράγματα για εμάς τους κοινούς θνητούς που δεν διαθέτουμε πλωτό όχημα!
Η Κεφαλονιά είναι ένα πραγματικά πανέμορφο νησί, καταπράσινο, με υπέροχες γαλαζοπράσινες παραλίες και πολλά μέρη να δεις και να γυρίσεις.
Παρόλο που είναι αρκετά μεγάλη, πιστεύω ότι σε πέντε περίπου μέρες είναι δυνατόν κάποιος να δει τα βασικά αξιοθέατα του νησιού αρκεί να έχει τη διάθεση να είναι όλη μέρα στο δρόμο.
Εμείς μείναμε στην Αγία Ευφημία που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα ως τόπο διαμονής. Βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και από εκεί προσεγγίζεις εύκολα τόσο το βόρειο, όσο και το νότιο τμήμα του. Απέχει μόνο 10 λεπτά με το αυτοκίνητο από την περίφημη παραλία του Μύρτου, ενώ το Αργοστόλι είναι περίπου 40 λεπτά μακριά (από το δρόμο μέσα από το βουνό). Παράλληλα, η Αγία Ευφημία είναι πολύ γραφική και προσφέρει και αρκετές επιλογές για φαγητό.
Παραλίες: Οι παραλίες πολλές και όλες υπέροχες.. Δεν βρήκα ούτε μία που να μην μου άρεσε. Στο νότο κυριαρχούν οι ρηχές παραλίες με άμμο, ενώ στο βόρειο κομμάτι του νησιού οι μεγάλες και βαθιές παραλίες με χοντρό βότσαλο. Λίγο πιο αναλυτικά:
Μύρτος: ε-ξαι-ρε-τι-κή παραλία… Δεν θεωρείται τυχαία, κατά τη γνώμη μου, από τις ωραιότερες της Ευρώπης. Τις μέρες που ήμουν εκεί τον πέτυχα λάδι και θύμιζε παραλία εξωτικού νησιού του Ινδικού… Το χοντρό βότσαλο όμως σε δυσκολεύει λίγο στο περπάτημα.
Αλατιές: ένα μικρό κολπάκι κοντά στο χωριό Τζαμαρελάτα με χοντρό βότσαλο και ασπρογάλαζα νερά.
Δαφνούδι: μία παραλία για ανακάλυψη με γαλαζοπράσινα νερά. Αφήνεις το αυτοκίνητο στην άσφαλτο και κατεβαίνεις ένα μονοπάτι μέσα στα δάσος. Χρειάζεται αθλητικά παπούτσια γιατί ορισμένα κομμάτια του μονοπατιού είναι καλυμμένα με φύλλα και γλιστράνε. Θέλεις περίπου ένα τέταρτο να κατέβεις και ένα εικοσάλεπτο να ανέβεις, δεδομένου ότι είναι ανηφόρα. Αξίζει 100% αν και καλύτερα να την επισκεφτεί κάποιος απογευματάκι ώστε να μην τον κάψει ο ήλιος. Επισυνάπτω και φωτογραφία.
Έμπλυση: θεωρείται από τις καλύτερες του νησιού, αν και εμένα δεν με ενθουσίασε. Βράχοι δεξιά και αριστερά και αρκετός κόσμος με παιδάκια.
Πετανοί: στα δυτικά της Κεφαλονιάς. Γαλάζια νερά, αν και πιάνει αρκετά συχνά κύμα.
Πλατιά Άμμος: περίπου 400 σκαλοπάτια (ο Θεός να τα κάνει, στην αρχή έχει κάποια, μετά όμως τα σκαλοπάτια μετατρέπονται σε απλές σανίδες που δεν είναι σταθερές. Γίνονται και συχνά κατολισθήσεις) σε κατεβάζουν στον παράδεισο. Θυμίζει το Μύρτο, αλλά η πρόσβαση είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ξι: κόκκινη παραλία στα νότια του νησιού, λόγω του αργίλου. Πολύ ρηχή με ζεστά νερά (έξω έξω το νερό σχεδόν έβραζε!).
Μακρύς Γιαλός/ Πλατύς Γιαλός: παραλίες με ασπρογάλαζα και πεντακάθαρα νερά κοντά στο Αργοστόλι. Ωστόσο, συγκεντρώνουν πάρα πολύ κόσμο.
Άβυθος: πανέμορφη με βότσαλο.
Τραπεζάκι: καλή.
Λουρδάς: στο χωριό Λουρδάτα. Πανέμορφα νερά.
Κατελειός: απλά ωραία, δεν σε ενθουσιάζει όμως.
Κορώνη: ένας σχετικά μέτριος χωματόδρομος σε οδηγεί στην Κορώνη χωρίς όμως πινακίδες. Παρθένα παραλία με υπέροχα νερά.
Σκάλα: σχεδόν 7 χλμ. εκτείνεται η ακτή της Σκάλας και αν και είναι πολύ τουριστική και συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες παραμένει πανέμορφη.
Αντίσαμος: τα δέντρα φτάνουν ως το νερό δημιουργώντας μια αρμονική εικόνα με τα καταπράσινα νερά.
Κολπάκια κοντά στην Αγ. Ευφημία: μικρά και πανέμορφα.
Φυσικά η Κεφαλονιά έχει άλλες τόσες παραλίες… Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες να τις βλέπαμε όλες. Παντού τα νερά είναι κρυστάλλινα και πεντακάθαρα.
Φαγητό:
Στην Αγ. Ευφημία γνωστή και πολύ καλή είναι η ταβέρνα του Δενδρινού (ή Παραδεισένια Ακτή). Επίσης, μας άρεσε πάρα πολύ και η ταβέρνα το «Πέρασμα» όπου το φαγητό ήταν πεντανόστιμο και η εξυπηρέτηση πραγματικά άψογη.
Στο Φισκάρδο δεν πήγαμε στην Τασία, γιατί ντόπιοι μας επιβεβαίωσαν τις υποψίες μας ότι είναι υπερεκτιμημένη και πανάκριβη. Δοκιμάσαμε όμως το πιο νόστιμο εκμέκ καταίφι στο ζαχαροπλαστείο «Γλυκονοστιμιές της Μελίνας» δίπλα στο κύμα. Να πάτε οπωσδήποτε.
Στο χωριό Βασιλικάδες δοκιμάσαμε κουνελάκι στο «Μάκη». Λουκούμι!
Λίμνη Μελισσάνη: έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για το πανέμορφο αυτό σπήλαιο. Να προσθέσω ότι φέτος το εισιτήριο ακρίβυνε κατά δύο ευρώ, ήτοι 7 ευρώ το άτομο, ενώ δεν υπάρχει φοιτητικό εισιτήριο.
Αυτό που μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση στην Κεφαλονιά ήταν η ευγένεια των ντόπιων, παρόλο που είχαμε ακούσει τα χειρότερα. Παντού, παντού όμως, οι ντόπιοι ήταν ευγενικοί, χαμογελαστοί και πρόθυμοι να μας εξυπηρετήσουν, να μας δώσουν οδηγίες και να πιάσουν κουβέντα μαζί μας. Όπως μας είπε ένας φίλος Κεφαλλονίτης, παλαιότερα οι ντόπιοι δεν ήθελαν τους ξένους, για αυτό και ήταν αγενείς. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτό έχει αλλάξει άρδην.
Να προσθέσω ότι το νησί συγκεντρώνει πάρα πολλούς ξένους τουρίστες (κυρίως Βρετανούς και Ιταλούς) και δη ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, καθώς και οικογένειες με παιδιά. Γενικά δεν είδαμε πολλή νεολαία. Επίσης, η Κεφαλονιά είναι, όπως και όλο το Ιόνιο, ο παράδεισος των «σκαφάτων». Παντού βλέπαμε σκάφη, από μικρά φουσκωτά έως μεγάλες θαλαμηγούς.
Πάντως αρχές Ιουλίου υπήρχε αρκετός κόσμος στο νησί, σε αρκετά μέρη π.χ. κάποιες φορές δυσκολευτήκαμε να βρούμε τραπέζι! Δεν θέλω λοιπόν να φαντάζομαι τι γίνεται τον Αύγουστο.
Με λίγα λόγια η Κεφαλονιά είναι ένα υπέροχο νησί και ανταποκρίνεται 100% στη φήμη που έχουν τα νησιά του Ιονίου.
Ιθάκη: από την Αγία Ευφημία, το Φισκάρδο και τη Σάμη φεύγουν αρκετές φορές την εβδομάδα καραβάκια που κάνουν το γύρο της Ιθάκης. Ευκαιρία λοιπόν για να συνδυάσει κανείς δύο νησιά σε μία εκδρομή!
Η μονοήμερη εκδρομή σε πηγαίνει στο Βαθύ (το λιμάνι της Ιθάκης), στο Κιόνι και σε κάποιες παραλίες, ανάλογα με τον καιρό (κολυμπάς πηδώντας από το καραβάκι).
Το Βαθύ είναι ένα λιμάνι με όμορφα σπίτια, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Το λιμανάκι Κιόνι, όμως, είναι πανέμορφο και γραφικό. Γαλανοπράσινα νερά, μικροί κολπίσκοι κοντά στην προκυμαία και καλό φαγητό. Εμείς φάγαμε παραδοσιακή κρεμμυδόπιτα στην ταβέρνα Καλυψώ, αν και για να πω την αμαρτία μου κρεμμυδόπιτα με κρέμα γάλακτος και μπέικον δεν ξέρω πόσο παραδοσιακή μπορεί να είναι, παρόλο που ήταν πεντανόστιμη. Ίσως κάποιος που ξέρει την original συνταγή μπορεί να μας διαφωτίσει.
Συνολικά η εκδρομή κοστίζει 30 ευρώ και συχνά το καραβάκι γεμίζει από τα γκρουπς των ξένων τουριστών (συγκεκριμένα στη δική μας εκδρομή υπήρχαν περίπου 80 άτομα, εκ των οποίων 40 Ρώσοι, 30 Βρετανοί και 10 μόνο Έλληνες. Στη διαδρομή μας νανούριζε η φωνή των ξεναγών που συνόδευαν τα γκρουπς, οι οποίες διηγιόντουσαν την Οδύσσεια στα αγγλικά και τα ρωσικά!!!
).Πάντως, από ότι κατάλαβα οι 8 στις 10 παραλίες της Ιθάκης είναι προσβάσιμες μόνο διά θαλάσσης, γεγονός που δυσκολεύει τα πράγματα για εμάς τους κοινούς θνητούς που δεν διαθέτουμε πλωτό όχημα!
