Καλώς σας βρήκα

[maredia]

mpiftex καλώς ήρθες!!
Εύχομαι και εγώ να έχεις καλά ταξίδια!
Εχω μια απορία:
έχεις πάει για 8,5 μήνες στην Ασία, όπως και άλλα μέλη έχουν μείνει για μεγάλα διαστήματα σε άλλα μέρη.
Λέτε ότι πήγατε με ένα σακίδιο στον ώμο....
είναι τελικά τόσο εύκολο για έναν ξένο να βρει δουλειά οπουδήποτε και να μένει για τόσο καιρό σε χώρες του εξωτερικού χωρίς κανέναν προγραμματισμό???
γιατί πιστεύω ότι αν δεν είσαι κόρη-γιος εφοπλιστή ή αν δεν έχεις κερδίσει το λαχείο, δε μπορείς καταφέρεις κάτι τέτοιο χωρίς να δουλέψεις στις εκάστοτε χώρες.

 

[mpiftex]

mpiftex καλώς ήρθες!!
Εύχομαι και εγώ να έχεις καλά ταξίδια!
Εχω μια απορία:
έχεις πάει για 8,5 μήνες στην Ασία, όπως και άλλα μέλη έχουν μείνει για μεγάλα διαστήματα σε άλλα μέρη.
Λέτε ότι πήγατε με ένα σακίδιο στον ώμο....
είναι τελικά τόσο εύκολο για έναν ξένο να βρει δουλειά οπουδήποτε και να μένει για τόσο καιρό σε χώρες του εξωτερικού χωρίς κανέναν προγραμματισμό???
γιατί πιστεύω ότι αν δεν είσαι κόρη-γιος εφοπλιστή ή αν δεν έχεις κερδίσει το λαχείο, δε μπορείς καταφέρεις κάτι τέτοιο χωρίς να δουλέψεις στις εκάστοτε χώρες.

Καλημέρα maredia, σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!

Αυτό που λες παραπάνω είναι ένας μεγάλος μύθος, ίδιος με αυτόν που λέει πως για να κάνεις ένα εξωτικό ταξίδι πρέπει είναι πλούσιος. Ευτυχώς έχουν αρχίσει (σιγά σιγά) να καταρρίπτονται και οι δυο. Εξηγούμαι:

Όλα κατά τη γνώμη μου είναι θέμα επιλογών. Εγώ έχω την αρρώστια με τα ταξίδια. Ακόμα και όταν δεν ταξιδεύω η σκέψη μου είναι συνεχώς εκεί, Που θα πάω, πότε, πως θα καταφέρω να μαζέψω τα χρήματα, πόσο θα μείνω, με τι άλλο μπορώ να το συνδυάσω κτλ. Αν λοιπόν το πάθος σου είναι τόσο μεγάλο, δεν σε πειράζει να εναποθέσεις εκεί όλες σου τις οικονομίες. Και ναι χρειάζεται και κάποιες «θυσίες». Εγώ βέβαια δεν τις θεωρώ καθόλου θυσίες, αφού το αποτέλεσμα με ανταμείβει πολύ περισσότερο. Να σου δώσω μερικά παραδείγματα σε προσωπικό επίπεδο. Όταν οι φίλοι μου χρεώθηκαν στις τράπεζες 10-15χιλιάδες ευρώ για να πάρουν καινούργιο αυτοκίνητο (και σκέψου πόσοι έλληνες το κάνουν αυτό), εγώ βολεύομαι ακόμα με το αυτοκινητάκι που έχω από φοιτητής. Όταν οι φίλοι μου βγαίνουν και πάνε σε κάποιο club και ξοδεύουν 50-100ευρώ σε μια βραδιά (και σκέψου πόσοι έλληνες το κάνουν αυτό), εγώ προτιμώ να πάω σε ένα μπαράκι και να πιο 2-3 μπυρίτσες (άλλωστε τα club και τα μπουζούκια δεν μου αρέσουν). Μπορώ να σου δώσω και άλλα παραδείγματα, αλλά πιστεύω πως κατάλαβες. Δεν λέω πως αυτοί είναι λάθος και εγώ ο σωστός, ο καθένας κάνει τις επιλογές του.

Συγκεκριμένα για το ταξίδι που έκανα εγώ, οι χώρες που πήγα είναι από τις πιο φτηνές στον κόσμο. Παρόλα αυτά δεν πηγαίνεις στα δωμάτια των 15 ευρώ, ψάχνεις για αυτά των 3 ευρώ. Τρως στο δρόμο ή σε ένα μικρό τοπικό εστιατόριο και πληρώνεις 2 ευρώ, μαζί με την μπύρα. Οι μετακινήσεις με τα λεωφορεία που μετακινούνται και οι ντόπιοι είναι πάμφθηνα. Συν του ότι έτσι ζεις τον τόπο, όχι μέσα από τα τζάμια των τουριστικών λεωφορείων και από τα κυριλέ εστιατόρια που εξυπηρετούν μόνο τουρίστες. Πάλι βέβαια αυτά είναι θέμα επιλογών, κάποιος άλλος προτιμάει να πάει για 10 μέρες και να είναι πασάς παρά να κάνει αυτό που έκανα εγώ. Το μοναδικό πράγμα που είναι ακριβό είναι τα αεροπορικά εισιτήρια που θα τα πληρώσεις είτε πας για 15 είτε πας για 365 μέρες. Γύρισα πίσω και είχα ξοδέψει λιγότερα λεφτά από αυτά που ξόδεψε ο μέσος έλληνας στο ίδιο διάστημα! Πες μου εσύ ποιος μπορεί να τα βγάλεις πέρα στην Ελλάδα με 300ευρώ το μήνα!

Φέτος το καλοκαίρι θα πάω διακοπές στην Ελλάδα. Πάω μόνο και μόνο επειδή έχω να πάω διακοπές με τους φίλους μου 4 χρόνια (με εξαίρεση κάτι σαβ/ακα για ελεύθερο camping ή σε φίλους που έχουν σπίτι/μένουν σε κανένα νησί ή χωριό). Υπολογίζω πως για 10-17 μέρες συνολικά θα μου φύγουν τα λεφτά που χάλασα σε 2-3 μήνες στην Ασία. Που και πάλι, δεν μιλάω για τίποτα highλίκια, οι μισές μέρες camping και οι άλλες μισές σε φτηνό δωμάτιο (την μια βδομάδα την πήγα ήδη, αρχές Ιουνίου, που όλα είναι πολύ πιο φτηνά). Είδα και αυτό εδώ το θέμα: (Ακριβή) Ελλάδα-Ζήσε το μύθο σου και ξενέρωσα. Μήπως να τα ακυρώσω και να πάω καμιά Βουλγαρία ή Ρουμανία που έκανα και φίλους απο’κει;

Τέλος αν θες να δουλέψεις, υπάρχουν κάποιες επιλογές. Το πιο εύκολο στις Ασιατικές χώρες είναι να διδάξεις αγγλικά. Αν είσαι λίγο τυχερός μπορείς να δουλέψεις και σε κανένα μπαρ (μαύρα όμως). Κάθε χώρα όμως έχει τους δικούς της νόμους και κανονισμούς για την εργασία ξένων.

Πιστεύω πως το θέμα αυτό έχει ενδιαφέρον και θα ήθελα να διαβάσω και τις απόψεις άλλων. Μήπως θα έπρεπε να μπει σε ξεχωριστό θέμα ή να προσκολληθεί σε κάποια άλλη παρόμοια συζήτηση;

υγ. Συγνώμη για το "σεντόνι".

 

[dimosf]

Ποιό σεντόνι; Κατατοπιστικότατος! Μπράβο! Μια απορία. Για τη φτηνή διαβίωση γενικά τι γίνεται με τα θέματα υγιεινής όταν είναι γνωστό οτι και οι ντόπιοι που είναι προσαρμοσμένοι έχουν προβλήματα;(φαΐ, νερό κ.λ.π.)

 

[maredia]

Πρώτον: είσαι προκατειλημμένος...αν διαβάσεις ξανά το μήνυμά μου, δε λέω ότι πρέπει να είσαι πλούσιος για να πας ένα ταξίδι στο εξωτερικό ή ταξίδια γενικά ή όπως το εννοείς εσύ.
(και εγώ θα παώ σε εξωτικό μέρος και ας μην είμαι πάμπλουτη, οπότε συμφωνούμε)
Δεύτερον: ρωτώ απλά -αυτό είναι το κύριο ζητούμενό μου- εαν είναι τόσο εύκολο να εργαστείς σε ξένες χώρες όντας ένας ξένος με ένα σακίδιο στον ώμο, διότι
πέρα από τη διαμονή εκεί, είναι και τα εισιτήρια όπως είπες.Αν ταξιδεύεις σε πολλές χώρες σίγουρα χρειάζονται περισσότερα από 300 euros, οπότε φαντάζομαι ότι θα πρέπει να δουλέψεις κάποια στιγμή εκτός και αν έχεις πολλά χρήματα από πριν(=πλούσιος).Αυτό είπα.
(ή εκτός αν πηγαίνεις σε κοντινές χώρες, τότε οκ, δε χρειάζονται πολλά).
Εμένα μου κάνει ενύπωση πώς εσείς κάνατε τέτοια ταξίδια και απλά ρώτησα εαν δουλέψατε εκεί και τι δουλειά μπορεί να κάνει κάποιος χωρίς προγραμματισμούς κλπ.
Όσο για τα highλίκια, τα κλαμπς και την πολυτέλεια..μαζί σου είμαι: και εγώ προτιμώ να ξοδεύω τα χρήματα μου σε ταξίδια παρά σε μια φούστα armani και στο θεαθήναι. Παρόλ' αυτά όμως είναι προσωπική επιλογή του καθενός και πιστεύω ότι δεν πρέπει να κατακρίνουμε ούτε να ενοχοποιούμε τον πλούτο και το glamour. Η ικανοποίηση του καθενός εξαρτάται από την οριακή χρησιμότητά του. Αν κάποιος έχει υψηλές αποδοχές επειδή εργάζεται και δεν τα κλέβει, πολύ καλά κάνει και είναι πασάς.
Εσύ που έκανες όλο αυτό το "ταξίδι" έκανες απλά -καλύτερα- σύμψωνα με τη δικιά μου προσωπική μου άποψη και γούστο.

 

[mpiftex]

maredia συμφωνούμε στα περισσότερα. Ίσως να παρεξήγησα το προηγούμενο σου post, γι'αυτό και δεν έδωσα πολύ μεγάλη βάση στην ερώτηση σου για δουλειά στις χώρες αυτές. Απλά από τότε που γύρισα με όποια παρέα και να έχω κάτσει και να έχω μιλήσει για αυτό το ταξίδι, πάντα οι απορίες όλων είναι για τα λεφτά και που τα βρήκα κτλ. Και δεν λέω ότι είναι το πιο εύκολο αλλά είναι εφικτό.

Συνήθως στα ταξίδια αυτά, αν θες να τα κάνεις οικονομικά, διαλέγεις περιοχές που οι χώρες συνορεύουν και μπορείς να περάσεις οδικός από τη μια στην άλλη, αποφεύγοντας τα ακριβά αεροπορικά εισιτήρια. Κατά τα άλλα τα λεωφορεία είναι πολύ φθηνά. Για τα 300ευρώ δεν υπερβάλω. Τόσα ξόδεψα για 25μέρες στην Καμπότζη και άλλα τόσα για 30 στο Βιετνάμ (λίγο πάνω λίγο κάτω).

Όπως είπα και πριν δεν κατακρίνω κανέναν. Ο καθένας κάνει ότι του αρέσει και όπως του ταιριάζει. Αυτό που με εκνευρίζει είναι όταν ακόμη και κολλητοί μου, που κάνουν τα έξοδα που περιέγραψα παραπάνω αναρωτιούνται πως μάζεψα τα λεφτά, παρ'όλο που ξέρουν τις συνήθειες μου.

Και για να σου απαντήσω (επιτέλους) και στο βασικό σου ερώτημα: Όπως είπα ο πιο εύκολος τρόπος για εργασία είναι να διδάξεις Αγγλικά σε φροντιστήριο. Αυτό προϋποθέτει πως θα κάτσεις σε ένα μέρος για 3-6 μήνες τουλάχιστον (αν και δεν σου κάνουν κάτι αν τα παρατήσεις και φύγεις). Τα λεφτά είναι αρκετά καλά, με τα εκεί δεδομένα και πολλές φορές σου δίνουν και δωμάτιο να μείνεις. Σε άλλες χώρες είναι πιο εύκολο από άλλες και διαφέρουν και τα λεφτά. Τα καλύτερα λεφτά είναι στην Ιαπωνία και την Κορέα αλλά πρέπει να το έχεις κανονίσει από πριν. Στην Κίνα υπάρχει τεράστια ζήτηση (ειδικά στο Πεκίνο που έχουν φαγωθεί οι πλούσιοι Κινέζοι να μάθουν αγγλικά και πληρώνουν τα ιδιαίτερα σε τιμές επιπέδου Ελλάδας). Επίσης καλά λεφτά είναι στις νότιες επαρχίες την Ταϊλάνδης, που επειδή είναι επικίνδυνα δεν πάνε πολλοί ξένοι. Από'κει και πέρα, σε κάποια μέρη έχουν πιο πολλές απαιτήσεις όπως πχ να είναι η μητρική σου γλώσσα και σε άλλα τίποτα απολύτως, απλά να τα μιλάς σχετικά καλά.
Πέρα από τα Αγγλικά υπάρχουν ξένοι που δουλεύουν σε bar και σε guesthouses κτλ αλλά όπως είπα κάποιοι παράνομα, αφού είναι με τουριστικές visa και δεν επιτρέπεται να εργαστούν.
Αυτό που κάνουν πολλοί Ευρωπαίοι είναι να πάνε στην Αυστραλία, που υπάρχει η working holiday visa που δουλεύεις σε χωράφια, μαζεύεις φρούτα κτλ και έχει πολύ καλά λεφτά. Το κάνουν αυτό για μερικούς μήνες και με τα λεφτά που βγάζουν συνεχίζουν το ταξίδι τους για άλλους πόσους μήνες. Δυστυχώς η Ελλάδα για κάποιο λόγο δεν έχει μέρος σε αυτή τη συμφωνία. Απαράδεκτο.
Αυτά ξέρω εγώ για την ΝΑ Ασία. Άλλοι αναγνώστες ίσως να μπορούν να σου πουν τι γίνεται σε άλλα μέρη, όπως Ν. Αμερική κτλ.
Λυπάμαι για την όποια παρεξήγηση στο προηγούμενο post.

dimosf: Ότι πρέπει να προσέχει είναι αυτονόητο. Πάντα εμφιαλωμένο νερό που είναι τσάμπα (0.10-0.20 ευρώ το μπουκάλι) είναι το βασικό. Κατά τα άλλα ακόμα και τα φτηνότερα guesthouses που έμεινα ήταν καθαρά (υπήρχαν και εξαιρέσεις). Έμεινα σε δωμάτια των 3ευρώ που θα έστελνα και τους γονείς μου.. και δεν ήταν λίγα, απλά ήταν βασικά, χωρίς καμία πολυτέλεια. Το φαγητό υποτίθεται θέλει και αυτό λίγη προσοχή. Εγώ έτρωγα συνεχώς στο δρόμο και αρρώστησα μια μόνο φορά (και από δικό μου λάθος). Το καλό είναι πως τα μαγειρεύουν εκείνη την ώρα μπροστά σου, τους λες τι θες και τα πετάνε όλα στο γιοκ και το φτιάχνουν. Επίσης το άλλο που λένε είναι να μην πίνεις ποτέ πάγο. Μα γίνεται να πας στην Ταϊλάνδη και να μην πιείς banana-shake; Πλέον ο πάγος που βάζουν είναι από εργοστάσια με καθαρό νερό και δεν υπάρχει φόβος.
Και'γω στην αρχή τρομαγμένος ήμουν με όλα αυτά. Το πρώτο μου γεύμα ήταν σοκολάτες από το 7-eleven! Το βράδυ όμως πήγα και πήρα ρύζι από το δρόμο! Αν δεν φας, αν δεν πιεις αν δεν κυκλοφορήσεις ανάμεσα στους ντόπιους πως να πάρεις χαμπάρι το μέρος που είσαι, καλύτερα να το δεις στην τηλεόραση! Όλα είναι μέρος της εμπειρίας!

 

[maredia]

Οι παρεξηγησεις είναι για λύνονται!
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!Πολύ κατατοπιστική!

 

[go2dbeach]

Καλως ηρθες κι απο μενα.
Σιγουρα θα πρεπει να μας πεις λιγα λογια για αυτην την καταπληκτικη εμπειρια των 8,5 μηνων backpacking στην Ασια!
Με τα υπολοιπα που λες συμφωνω , θεμα προτεραιοτητων ειναι ολα και το που επιλεγει να ξοδευει τα χρηματα του , αλλα και ο τροπος που ταξιδευει καθενας.

"Μα γίνεται να πας στην Ταϊλάνδη και να μην πιείς banana-shake;" Μα τι λες τωρα? Τρεις μηνες μετα τις Φιλιππινες και στις φλεβες μου τρεχει banana-pineapple shake! Και δεν εχω παθει ποτε τιποτα , ουτε απο παγο , ουτε απο φαγητο που αγορασα στο δρομο...μπορει να ειμαι τυχερη.

 

[Yorgos]

Σε αυτά που λέει ο φιλος mpiftex να προσθέσω τα εξής:
1. Μπορείς να βγάλεις ένα καλό μέρος των εξοδων του ταξιδιού (ή έστω το αεροπορικό) αγοράζοντας κάποια προϊ΄ντα εκεί και πουλώντας τα επιστρέφοντας στην Ελλάδα. Ειδικά αν βρεις πράγματα που να είνια ελαφριά ή μικρά σε όγκο και να πιάνουν πολλές φορές την αξία τους στην Ελλάδα
2. Φτηνά δωμάτια υπάρχουν σχεδόν παντού στον κόσμο και είναι αξιοπρεπέστατα (ε, όχι παντού, αλλά σε γενικές γραμμές)
3. Πολλές χώρες έχουν ειδικές διευκολύνσεις γις backpackers, π.χ τα πάσα για λεωφορείο στη Ν.Ζηλανδία, το πάσο τραίνου στην Ιαπωνία (απίστευτη εξοικονόμηση χρημάτων...μη διαθέσιμη για τους ντόπιους!) κλπ
4. Το ωτοστόπ εκτός από φτηνό είναι και φανταστικός τρόπος να γνωρίσεις κόσμο. Δεν είναι ασφαλές παντού, αλλά υπάρχουν και χώρες που είναι παιχνιδάκι
5. Μάζευε μίλια από τα ταξίδια που κάνεις. Εγώ για κάθε 3 off-season πήγαινε-έλα στην Κούβα κερδίζω ένα υπερατλαντικό.
6. Σχεδον πάντα είναι φτηνότερο να ταξιδεύεις με παρέα διότι μοιράζεσαι βασικά κόστη, π.χ το δίκλινο είναι φτηνότερο από δύο μονόκλινα, ταξί, αγορά βιβλίων, τοπικοι ξεναγοί κλπ
7. Ταξιδεύοντας off season εκτος από λεφτά, έχεις και όλο τον προορισμό για την πάρτη σου
8. Τα πάντα είναι θέμα μπάτζετ και καλού σχεδιασμού. Εγω το βρίσκω αδύνατον να προγραμματίσω πού ακριβώς θα πάω, ή ακόμη και σε ποια γειτονική χώρα θα κατευθυνθώ, αλλά τουλάχιστον αν έχεις στο μυαλό σου ένα ημερήσιο μπάτζετ ανά χώρα (π.χ Κίνα = 15-20 ευρώ την ημέρα) συν ένα πρόσθετο μπατζετ για έκτακτες δραστηριότητες (π.χ στην Τανζανία, εκτός του ημερήσιου μπάτζετ, υπολόγισα συν 300 ευρω για μια εβδομάδα σαφάρι), όλα γίνονται πιο εύκολα και δε βρίσκεσαι προ εκπλήξεων
9. Οι νυχτερινές διαδρομές με λεωφορεία και τραίνα έχουν διπλό πλεονέκτημα. Ας πούμε ότι από το σημείο Α στο Β είναι 12 ώρες και μπορείς να επιλέξεις αν θα πάρεις το πρωινό η το νυκτερινό δρομολόγιο. Επιλέγοντας το νυκτερινό, εκτός από το ότι κερδίζεις μια μέρα που θα έχανες αν ταξίδευες πρωί (έτσι κι αλλιώς το β΄ραδι θα κοιμοσουν) εξοινονομείς και τη διαμονή που θα πλήρωνες. Κατάπερίπτωση βέβαι, διότι καμιά φορά αξίζει να ταξιδεύεις μέρα μόνο και μόνο για τη θέα.
10. Πάντα καλο είναι να ρωτάς τους ντόπιους, να ρίχνεις καμιά ματιά στα τοπικά τουριστικά γραφεία ή σε καμιά εφημερίδα γιατί υπάρχουν πολλές ευκαιρίες. Π.χ στην Κίνα, κάποιες αεροπορικές προσφορές είναι εξίσου φτηνές με το λεωφορείο, στην Ευρώπη με τις low cost ακόμη παραπάνω (κλασική περίπτωση η Ισπανία, με πανάκριβα λεωφορεία και τσάμπα αεροπλάνα).
11. Η εκμετάλλευση συγκυριών είναι καλή και για σένα και για τον προορισμό. Π.χ η Αργεντινή έγινε ΠΟΛΥ φτηνότερη μετά την κρίση και ήταν και η περίοδος όπου η Αργεντίνικη οικονομία χρειάστηκε τους τουρίστες περισσότερο από ποτέ (μέχρι που αλλάξανε σε κάποιο βαθμό κι αυτό το σνομπ στιλάκι που έιχανε).

Νομίζω ότι αναλογικά αυτοί που δουλεύουν ενω κάνουν backpacking είναι πολύ λίγοι, οι περισσότεροι απλώς έχουν βάλει στην άκρη 6-7 χιλιάδες ευρώ και πάνε μερικούς μήνες κι όπου τους βγάλει.

 

[tania]

Διάβασα καλά; 8,5 μήνες ταξίδι; Μπράαααααααααααααααααβο.

 

[kanivalos]

Πω ρε συ, τρέμω από την συγκίνηση. Υπάρχουν απροσδόκητα πολλά άτομα μέσα σε αυτό το φόρουμ, με τα οποία ταυτίζομαι εκπληκτικά στις απόψεις.

Όσο πάντως έχω ανοίξει τις κεραίες μου τον τελευταίο καιρό, πριν ξεκινήσω το δικό μου ταξίδι, βλέπω πολλούς ταξιδιώτες "διαρκείας" να χώνονται στα τουριστικά, εκμεταλλευόμενοι κυρίως τη χρήση της αγγλικής γλώσσας. Έχω δει πολλούς backpackers να δουλεύουν για κάποιο χρονικό διάστημα στο hostel που μόλις είχαν επισκευτεί, ή να φέρνουν βόλτα στις τοπικές, πιο τουριστικές ταβέρνες και να πιάνουν δουλειά εκεί. Σε μέρη γενικότερα που η καθημερινή τριβή της δουλειάς είναι με τουρίστες. Οποτε εκεί ενδεχομένως να έχεις και ένα αναγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στους ντόπιους. Μιλάς μια γλώσσα διεθνή που εκείνοι δεν γνωρίζουν, αλλά είναι απαραίτητη για την θέση.