Ιταλία Μάλτα Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα… σε Μάλτα και Σικελία!

[giannismits]

@giannismits που είναι οι φωτογραφίες από τα αγάλματα στην εκκλησία της Μοστα;

Τα ποια?
Στο εσωτερικό λες? Γιατί αν είναι μέσα στην εκκλησία δεν μπήκαμε. Ουσιαστικά την είδαμε μόνο εξωτερικά. Όπως περιγράφω, λίγο στην είσοδο της στάθηκα.

 

[vickokka]

Από το 2008 που πήγα την αγαπώ τη Μάλτα αλλα δεν τη χόρτασα, εύχομαι να ξαναπάω. Ραμπάτ δεν πήγατε?

 

[giannismits]

Από το 2008 που πήγα την αγαπώ τη Μάλτα αλλα δεν τη χόρτασα, εύχομαι να ξαναπάω. Ραμπάτ δεν πήγατε?

Όχι δυστυχώς. Δεν προλαβαίναμε και ξέρω πως έχει ενδιαφέροντα πράγματα να δεις, το είχα ψάξει. Βασικά αν το πιέζαμε λίγο ίσως προλαβαίναμε να πάμε αλλά θα βράδιαζε και ήθελα να είμαστε χαλαρά. Είπαμε, για 3 μέρες και πολλά είδαμε Αν ήταν άλλη εποχή και δεν αφιερώναμε χρόνο σε παραλίες εννοείται θα έφτανε ο χρόνος και για Ραμπάτ.

 

[Sassenach77]

Τα ποια?
Στο εσωτερικό λες? Γιατί αν είναι μέσα στην εκκλησία δεν μπήκαμε. Ουσιαστικά την είδαμε μόνο εξωτερικά. Όπως περιγράφω, λίγο στην είσοδο της στάθηκα.

Στη πρόσοψη της εκκλησίας υπάρχουν μεγάλα αγάλματα. Ξανακοιταξα τις φώτο σου και βλέπω ότι υπάρχουν σκαλωσιες.... και να ήθελες να τα βγάλεις φώτο δεν θα μπορούσες

 

[giannismits]

3η ημέρα: Gozo - Victoria & πρώην Azure Window!

H 3η ημέρα στη Μάλτα είναι γεγονός και την σημερινή μέρα την περίμενα περισσότερο απ’ όλες μιας και είχε εκδρομή στα νησιά Gozo και Comino. Ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο μας αγοράσαμε ακόμα μια κάρτα των 12 διαδρομών με 15€ αφού θα είχαμε αρκετές μετακινήσεις με τα αστικά και θα περίσσευαν και 2 διαδρομές που θέλαμε για την επόμενη ημέρα μέχρι το αεροδρόμιο. Το ψιλικατζίδικο φυσικά δεν είχε μηχάνημα pos κι έτσι έδωσα το τελευταίο 20ρικο από το κοινό ταμείο. Με 5€ στο πορτοφόλι που πας ρε Καραμήτρο? Βρήκαμε ένα ΑΤΜ πολύ κοντά στη στάση αλλά ήταν εκτός λειτουργίας! Και τώρα? Πάμε να πάρουμε το αστικό, ας φτάσουμε στο λιμάνι Cirkewwa και βλέπουμε!

Από τη στάση μας Chalet πήραμε το αστικό 222 και θα κατεβαίναμε στο Cirkewwa Ferry Terminal. Για άλλη μια φορά βρήκαμε θέσεις. Ευτυχώς γιατί η διαδρομή είναι 65 λεπτά, και πολλοί ήταν όρθιοι σε όλη τη διάρκεια. Η ώρα πέρασε εύκολα αφού κάναμε και τη γνωριμία μας. Δίπλα μας καθόταν μια γυναίκα που διάβαζε εφημερίδα ενώ ο άντρας της ήταν όρθιος. Ο Rose έδειξε ενδιαφέρον για το άρθρο της εφημερίδας και η γυναίκα πήρε θάρρος νομίζοντας πως καιγόμαστε πάρα πολύ να μάθουμε για την Βασιλική οικογένεια της Αγγλίας. Η κοπέλα ήταν από το Μπέρμιγχαμ ομιλητικότατη και ζωηρή και ξεκίνησε μια απίστευτη συζήτηση με τον Rose για την Νταιάνα, τον Κάρολο την Καμίλα… Να μας λέει την άποψη της ότι η Ελισάβετ έβαλε να δολοφονήσουν την Νταιάνα, ότι την ήθελαν μόνο για να κάνει παιδιά με τον Κάρολο, ότι είχε σχέση με την Καμίλα από πριν και ότι η Καμίλα μοιάζει με άντρα! Ρίξαμε ΤΟ γέλιο. Όταν την αποκάλεσα σκατόφατσα ο Rose της έκανε τη μετάφραση λέγοντας shitface και η Αγγλίδα φίλη μας συμφώνησε! Μετά από μόνη της και ούτε ξέρω πως ήρθε η συζήτηση, άρχισε να αναλύει τη Eurovision που είναι φαν, για ελληνικές συμμετοχές που της αρέσουν, για το φετινό διαγωνισμό, και συμμετείχε διακριτικά και ο άντρας της στην κουβέντα. Ένα αστικό γεμάτο, να επικρατεί ησυχία και να ακούγονται τρείς τρελοί να μιλάνε δυνατά και να συζητάνε για την Καμίλα και τον Κάρολο και για το ότι η Πορτογαλία φέτος δεν άξιζε την πρώτη θέση στη Eurovision! Την συμπάθησα ακόμα περισσότερο όταν εμένα με πέρασε για 25 χρονών χαχα. Της είπα θα σε κεράσω ένα γεύμα! Ενώ και στον Rose έκοψε αρκετά χρονάκια αφού τον πέρασε για 30! Κι εμείς όμως την κολακέψαμε αφού την κάναμε για 38 χρονών ενώ ήταν 43 και όπως μας είπε δεν της αρέσει γιατί φτάνει στα 50!

Μ’ αυτά και με κείνα και ενώ μάλλον ζαλίσαμε ένα ολόκληρο λεωφορείο φτάσαμε στον τελικό προορισμό μας το λιμάνι Cirkewwa. Έξω από τον επιβατικό σταθμό των ferry υπάρχουν πάρα πολλοί που διαφημίζουν τουριστικές εκδρομές για το Comino ή συνδυασμό Gozo και Comino. Τέτοιες εκδρομές είδαμε να τις πουλάνε φυσικά και στη Σλιέμα, όπου τα εκδρομικά σκάφη ξεκινούν από εκεί στις 10 το πρωί και επιστρέφουν 17:30 το απόγευμα. Η εκδρομές περιλαμβάνουν ξενάγηση σε αρκετά μέρη του Gozo ή και στο Comino και πωλούνται συνήθως με 35 ή 20 ευρώ αντίστοιχα. Επειδή όμως θέλαμε ευελιξία χρόνου και θα μας έβγαινε πολύ οικονομικότερα, επιλέξαμε να κινηθούμε μόνοι μας. Και καλά κάναμε.

Πρώτο μας μέλημα ήταν να βγάλουμε εισιτήριο για να περάσουμε απέναντι στο λιμάνι του Mgarr (Gozo Ferry Terminal) . Όσο για το πώς θα πηγαίναμε στο Comino θα το αποφασίζαμε όσο ήμασταν στο Gozo. Η δημόσια εταιρεία Gozo Channel http://www.gozochannel.com/en/schedules.htm κάνει τη διαδρομή από/προς Μάλτα (λιμάνι Cirkewwa) και Gozo (λιμάνι Mgarr). Ξαναλέω πως στο Comino στη blue lagoon μπορείς να πας μόνο με τουριστικά σκάφη είτε από Cirkewwa ή Mgarr ή Sliema ή άλλα μέρη της Μάλτας τέλος πάντων. Μέσα στον επιβατικό σταθμό του λιμανιού είχε πολύ κόσμο. Είχα ένα άγχος γιατί το μετρητό τελείωσε και μπορούσα να πληρώσω μόνο με κάρτες. Ο Rose πήγε στον γκισέ να κόψει εισιτήριο και επιβεβαίωσε ευτυχώς πως έχουν μηχάνημα pos. Όμως η υπάλληλος του είπε πως βγάζει μόνο εισιτήρια με επιστροφή ενώ εμείς θέλαμε μονής διαδρομής. Και πως θα γίνει ρε παιδιά, από πού θα αγοράσουμε εισιτήριο? Πάνω στο πλοίο?

Λίγο μετά επιβιβαστήκαμε. Όσο κι αν ψάξαμε δεν βρήκαμε πουθενά έναν υπάλληλο να μας πληροφορήσει πως θα αγοράσουμε εισιτήριο. Τελικά το πήραμε απόφαση ότι είμαστε λαθρεπιβάτες. Δηλαδή έτσι απλά θα τη βγάλουμε στο τζάμπα? Να πω πως βδομάδες μετά ο @James με πληροφόρησε πως η μονή διαδρομή είναι έτσι και αλλιώς δωρεάν! Με ποια λογική? Όχι ότι μας χάλασε αλλά μου κάνει εντύπωση γιατί να πληρώνεις μόνο τα εισιτήρια με επιστροφή. Στο site άλλωστε λέει πως η διαδρομή κοστίζει 4,65€ και δεν ξεκαθαρίζει ότι είναι με επιστροφή ενώ δωρεάν αναφέρει μόνο για τους κατόχους της κάρτας μεταφορών "Karta Anzjan". Αρκετά όμως μ’ αυτά, ας περάσουμε επιτέλους στο μίνι ταξίδι μας!

Βλέποντας τα νερά εκεί στο λιμάνι, πριν ξεκινήσουμε, μου έκανε εντύπωση πόσο κρυστάλλινα ήταν.
Θα μπορούσαμε να πέσουμε από το πλοίο να κάνουμε μια βουτιά!

H 20λεπτη διαδρομή ήταν ευχάριστη και λίγο πριν φτάσουμε απέναντι στο Gozo, στα δεξιά μας περάσαμε το νησάκι Comino που θα πηγαίναμε λίγες ώρες μετά.

Φτάνοντας στο λιμανάκι του Mgarr

Κατεβαίνοντας το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι να πάμε στη στάση Vapur να πάρουμε το αστικό 301 που πάει στην πρωτεύουσα του Gozo τη Victoria.

Το Γκότζο είναι το λιγότερο τουριστικό νησί της Μάλτας, αυθεντικό, ήσυχο με τοπικό χρώμα και με ξεχωριστό χαρακτήρα. Η παράδοση λέει ότι το Gozo είναι η αρχαία Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς (άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι η Γαύδος). Όπως αναφέρεται στην Οδύσσεια του Ομήρου, η αθάνατη νεράιδα Καλυψώ κράτησε εκεί τον πολυμήχανο Οδυσσέα για επτά χρόνια. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Victoria, όνομα που δόθηκε προς τιμήν της βασίλισσας Βικτωρίας, όμως οι ντόπιοι προτιμούν το αραβικό της όνομα, Ραμπάτ.

20-25 λεπτά μετά, φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων της Victoria.
Ξεκινήσαμε από την Pjazza San Frangisk κοντά στον σταθμό.

Αναζητώντας την St. George's Square, περάσαμε από όμορφα γραφικά στενά

Η Βασιλική του Αγίου Γεωργίου στην St. George's Square γνωστή ως San Gorg είναι μια μπαρόκ εκκλησία αφιερωμένη στον Αγίο Γεωργίο Μεγαλομάρτυρα, προστάτη της νήσου Γκόζο και πολιούχου της πόλης.

Στην πλατεία κάναμε την πρώτη στάση της ημέρας. Καθίσαμε στο The Grapes Wine Bar. Είπαμε να πιούμε τις μπύρες μας να δροσιστούμε αλλά βλέποντας το μενού τελικά παραγγείλαμε να φάμε. Τι κι αν ήταν μόνο 12 το μεσημέρι? Τα ραβιόλια με γέμιση κουνέλι ήταν υπέροχα αλλά το σπαγγέτι με λουκάνικο και κάπαρη ήταν θεϊκό.
Ίσως η πιο νόστιμη μακαρονάδα που έχω δοκιμάσει ποτέ!

Και ένα παγωτάκι στο τέλος και ήμασταν κομπλέ με τον λογαριασμό να είναι στα 20€ μόνο! Ευτυχώς είχαν pos γιατί ακόμα δεν είχα κάνει ανάληψη. Έκανα όμως λίγο αργότερα από την γειτονική πλατεία Pjazza l-Indipendenza για να αγοράσουμε κάποια σουβενίρ από ένα μαγαζάκι. Τα πιο πεταμένα 20€ που έχω δώσει ποτέ. Ούτε θυμάμαι τι ψώνισα! Κάθε φορά λέω θα κόψω τα περιττά μέτρια σουβενίρ και όλο παρασύρομαι.

Στην πλατεία Indipendenza βρίσκεται και το Δημαρχείο της Victoria

Απέναντι από το Δημαρχείο ανηφορίσαμε τον δρόμο It-Telgha tal-Belt μέχρι την είσοδο της ακρόπολης.

Η Cittadella (Τσιταντέλα) όπως τη λένε οι Μαλτέζοι, μια μικρή πόλη στο λόφο ακριβώς πάνω από την πόλη της Βικτώρια, ήταν οχυρωμένη κατά τη διάρκεια της εποχής του χαλκού γύρω από το 1500 π.χ. και αναπτύχθηκε αργότερα από τους φοίνικες και κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους πολύ πριν από την άφιξη των Ιπποτών του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Η μεσαιωνική πολιτεία στην ακρόπολη είχε αναπτυχτεί μέχρι τον 16ο αιώνα, και περιλάμβανε ένα πυκνό αστικό οικισμό. Όταν το νησί δέχτηκε επίθεση από μουσουλμάνους το 1551, αυτό οδήγησε στην εγκατάλειψη του οικισμού και στη μετατροπή του σε ένα αμιγώς στρατιωτικό φυλάκιο. Μέχρι το 1637, οι κάτοικοι του Gozo ήταν υποχρεωμένοι από το νόμο να περνούν τις νύχτες τους μέσα στην Ακρόπολη για τη δική τους ασφάλεια. Αργότερα σε ειρηνικές περιόδους, άρθηκε αυτός ο περιορισμός και άνθρωποι εγκαταστάθηκαν κάτω από τους τοίχους του, δημιουργώντας την ευημερούσα πόλη του Ραμπάτ, τη σημερινή Βικτώρια.

Στην πραγματικότητα η αρχιτεκτονική κληρονομιά της Cittadella, όπως είναι σήμερα, αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από στρατιωτικές δομές. Παρόλα αυτά ορισμένα σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία κατασκευάστηκαν σε στυλ μπαρόκ πάνω στα ερείπια της μεσαιωνικής πόλης όπως ο Καθεδρικός ναός του 1711.

Πέρα από τον Καθεδρικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην μικρή πλατεία Pjazza tal-Katidral βρίσκονται τα δικαστήρια και το παλάτι του επισκόπου. Πολύ κοντά είναι αρκετά μικρά μουσεία όπως το Μουσείο του καθεδρικού ναού, Το Μουσείο Αρχαιολογίας, Το Λαογραφικό Μουσείο, Το Μουσείο φύσης Gozo, η παλιά φυλακή, το Καταφύγιο του β ' Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και το ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου Ιωσήφ και μια σειρά από Ιερά.

Η γενική εικόνα όμως της παλιάς ακρόπολης εμένα μου φάνηκε πολύ καινούρια και φρέσκια! Λογικό αφού το 2016 εγκαινιάστηκε μετά από μια σημαντική ανανέωση και αποκατάσταση που ξεκίνησε το 2006 και περιλάμβανε αποκατάσταση των οχυρώσεων, την αποκατάσταση των όψεων ιστορικών κτιρίων, της τάφρου, την ανοικοδόμηση των διαδρομών, τις πλατείες και τους δρόμους εντός, την τοποθέτηση ανελκυστήρων και σκαλοπατιών και ανυψωτικές πλατφόρμες για την αύξηση της προσβασιμότητας.

Η σκιά ήταν ανύπαρκτη σε όλο το φρούριο και ο ήλιος μας έκαιγε. Για να προστατευθώ κάλυψα τους ώμους και την πλάτη μου με την πετσέτα θαλάσσης την οποία έβγαζα μόνο όταν έβγαινα φωτογραφίες!

Η βόλτα κατά μήκος των οχυρωμένων επάλξεων μας αντάμειψε με μια εκπληκτική πανοραμική θέα 360 μοιρών του Gozo με λόφους και κοιλάδες, χωριά και εκκλησίες, με θέα στη θάλασσα και φυσικά την πόλη της Victoria. Όλο το σκηνικό θύμιζε Μαρόκο!

Αν και ο περίπατος κατά μήκος των τειχών της ακρόπολης ήταν εξαιρετικός με υπέροχη θέα, η έλλειψη σκιάς και ο αναθεματισμένος ήλιος μας κούρασε και μας εξάντλησε. Αποχωρήσαμε από την Cittadella και για λίγα λεπτά ξεκουραστήκαμε σε κάτι σκαλιά στην Pjazza l-Indipendenza σε ένα μικρό κομμάτι σκιάς!

Η εφαρμογή για τα δρομολόγια λεωφορείων με ενημέρωσε πως σε 4 λεπτά περνάει το 311 από τη στάση Ursula στην οδό Triq Sant' Orsola. Σαν τρελοί τρέξαμε στη στάση και προς στιγμήν νομίζαμε πως το χάσαμε. Απογοητευμένοι είδαμε στη στάση πως το επόμενο περνάει σε 50 λεπτά κάτι που θα άλλαζε πολύ τα σχέδια. Με μισή καρδιά σκέφτηκα να αναβάλλω την επίσκεψη μας στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι του Gozo το Dwejra γιατί δεν θα προλαβαίναμε να πάμε στη blue lagoon στο Comino.

Triq Sant' Orsola και στάση Ursula

Κι ενώ ξεκινήσαμε να φεύγουμε από τη στάση βλέπουμε το 311 να έρχεται. Επιστρέψαμε τρέχοντας και ανακουφισμένοι ανεβήκαμε. Ευτυχώς είχε καθυστερήσει γύρω στα 8 λεπτά.
Επόμενος προορισμός λοιπόν Dwejra και το πρώην μπλε παράθυρο!

Μετά από ένα 20 λεπτά το λεωφορείο έφτασε στον τελικό προορισμό στη στάση Dwejra .
Πολλά τα αυτοκίνητα, ο κόσμος και οι καντίνες. Στο βάθος το παρεκκλήσι της Αγίας Άννας.

Στη μια πλευρά, στον κατηφορικό δρόμο κρυμμένη ανάμεσα στα βράχια είναι η λεγόμενη
εσωτερική θάλασσα (Inland Sea Divesite).

Εμείς όμως φτάσαμε ως εδώ περισσότερο για να δούμε το σημείο που στεκόταν λίγους μήνες πριν ο εντυπωσιακός βράχος Azure Window, προτού γκρεμιστεί από τη μανία της φύσης! Η φυσική καμάρα ήταν το σήμα κατατεθέν του Gozo και ίσως το πιο φωτογραφημένο σημείο ολόκληρης της χώρας. Η πινακίδα μας θύμισε την απώλειά του!

Μετά από δεκαετίες φυσικής διάβρωσης, τμήματα του τόξου έπεφταν στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να διευρύνεται σημαντικά η αψίδα αυξάνοντας το μέγεθος του παραθύρου. Η τελευταία πτώση βράχου ήταν το Μάρτιο του 2013. Τέσσερις μήνες αργότερα μια γεωλογική και Γεωτεχνική έκθεση ανέφερε ότι η αψίδα ήταν ''σχετικά σταθερή και θα συνεχίσει να παραμείνει έτσι για πολλά χρόνια'', και ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος ''επικείμενης'' κατάρρευσης, αν και προειδοποίησε ότι θα συνεχιστούν οι πτώσεις βράχων και μπορεί να είναι επικίνδυνα για τους ανθρώπους που πάνε κοντά στην αψίδα. Τα επόμενα έτη αναφέρθηκαν περαιτέρω βροχοπτώσεις και ρωγμές και οι αλιείς της περιοχής έβαλαν προειδοποιητικά σημάδια ώστε να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους να περπατάνε στην κορυφή της καμάρας, μια συνήθεια που συνεχίστηκε μέχρι την κατάρρευση του. Μάλιστα η κυβέρνηση το Δεκέμβριο του 2016 όρισε ως αδίκημα το περπάτημα πάνω στην αψίδα που τιμωρείται με πρόστιμο 1500€!

Στις 8 Μαρτίου 2017 μετά από θυελλώδεις καιρικές συνθήκες, το Azure Window κατέρρευσε εντελώς και χάθηκε στη θάλασσα χωρίς να μείνει κανένα κομμάτι ορατό πάνω από το νερό. Τα διεθνή και τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η κατάρρευση είναι μια μεγάλη απώλεια για την φυσική κληρονομιά της Μάλτας, ενώ η πολιτική ηγεσία της χώρας δήλωσε ''είναι μια θλιβερή ημέρα για τη Μάλτα. Χάσαμε μια εικόνα από την φυσική ομορφιά της χώρας μας.'' Το γεγονός προκάλεσε λύπη στους κατοίκους και σε όλο τον κόσμο που είχε επισκεφτεί το μπλε παράθυρο στο παρελθόν.

Από την ημέρα της κατάρρευσης, ελάχιστη ώρα μετά την πτώση!

Η κατάρρευση αυτή άλλαζε ριζικά το τοπίο στο μέρος. Πέρα από τις φωτογραφίες, εγώ αδυνατούσα να καταλάβω πως ήταν πριν το τοπίο. Ο βράχος που έχει απομείνει δεν θυμίζει σε τίποτα το πριν. Ενώ αν παρατηρήσετε στις φωτογραφίες στο σημείο της ''κοπής'' με λίγη φαντασία μπορείς να διακρίνεις ένα πρόσωπο μάλλον ζώου!

Ασχέτως όμως με το ότι έχει χαθεί το πιο εντυπωσιακό κομμάτι, η περιοχή Dwejra εξακολουθεί να είναι άγρια όμορφη και ιδιαίτερα δημοφιλής στους ξένους.

Το μέρος όπως είναι λογικό είναι βραχώδες, ξηρό και το καίει ο ήλιος. Μας έκαψε κι εμάς, όμως ο Rose είχε τη λύση στο να δροσιστούμε και να βρούμε λίγη σκιά στα βράχια. Παρατήρησε πως δίπλα από το πρώην μπλε παράθυρο υπάρχει ένα ιδιαίτερα όμορφο μέρος που κολυμπούσε κόσμος. Είναι η ''μπλε τρύπα'' που περιβάλλεται από τεράστια βράχια! Θέλει όμως προσοχή καθώς εγώ δυσκολεύτηκα να κατέβω και δεν το προτείνω να το κάνει κάποιος φορώντας σαγιονάρες όπως εγώ. Το κουφό ήταν ότι είχα παπούτσια μαζί μου αλλά βαρέθηκα να τα βάλω! Κι ενώ ο Rose έφτασε γρήγορα εκεί, εγώ χωρίς βοήθεια δυσκολεύτηκα αρκετά και γλίστρησα στα κοφτερά βράχια και έπεσε και η μηχανή μου με μοναδική απώλεια να ανοίξει το καπάκι με την κάρτα μνήμης, να βγει η κάρτα μνήμης, κάτι που δεν κατάλαβα στην αρχή κι έτσι έχασα καμιά 10αρια λήψεις αφού φωτογράφιζα και δεν αποθηκεύτηκαν πουθενά. Μικρό το κακό.

Με φόβο μη πέσει η μηχανή μου στο νερό και έχουμε δράματα, περπατούσα σαν την κότα. Βρήκα ένα σημείο και αφήσαμε προσεκτικά τσάντες, μηχανές κτλ. και κολυμπήσαμε μαζί με άλλους σαν μια μεγάλη τρελοπαρέα! Ήταν πάρα πολύ ωραία η εμπειρία αν και δεν πλησίασα πολύ την τρύπα που πραγματικά είναι μια μπλε τρύπα με άγνωστο πόσο βάθος έχει. Δεν φημίζομαι και για τις κολυμβητικές μου ικανότητες οπότε μια χαρά ήταν στα ρηχά απλά για να δροσιστώ ο καμένος! Η μπλε τρύπα είναι εξαιρετικό μέρος για καταδύσεις και απ’ ότι έλεγαν κάποιοι αν κάνεις κατάδυση περνάς ένα άνοιγμα στον βράχο στο βυθό και βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά της θάλασσας!

Λίγο πριν πάμε στη στάση είδα τη φαεινή ιδέα να ανέβουμε κι εμείς λιγάκι τον βράχο του πρώην Azure Window και να δούμε από τον γκρεμό τη θέα. Οι απαγορευτικές πινακίδες υπάρχουν ακόμα στο σημείο.

Τελικά δεν προχωρήσαμε πολύ. Είδαμε τη γενική θέα της περιοχής, τον βράχο του πρώην μπλε παράθυρου από κοντά και την μπλε τρύπα που κολυμπούσαμε λίγα λεπτά νωρίτερα η οποία φαινόταν πολύ εντυπωσιακή από ψηλά.

Το λεωφορείο 311 ήρθε στην ώρα του και 20 λεπτά μετά μας κατέβασε στον σταθμό λεωφορείων της Victoria. Από εκεί 15 αργότερα αναχώρησε το 301 που σε 20-25 λεπτά μας πήγε στο λιμάνι του Mgarr. Ειλικρινά πήραμε πολλά αστικά όλες τις μέρες, και δεν πίστευα ότι όλα θα είναι τόσο βολικά. Οι ανταποκρίσεις, οι αναμονές, τα χρονοδιαγράμματα ήταν λες και ήταν φτιαγμένα για μας. Καμία ταλαιπωρία και όλα εξαιρετικά βολικά!
Επόμενος προορισμός το νησί Comino!

Συνεχίζεται…

 

[Sassenach77]

Όσο σκέφτομαι ότι όταν πήγα το παράθυρο ήταν "όρθιο" και εγώ δεν γνώριζα την ύπαρξη του, για να πάω να το δω, μου έρχεται να σκάσω!!!
Anyway....

 

[giannismits]

Όσο σκέφτομαι ότι όταν πήγα το παράθυρο ήταν "όρθιο" και εγώ δεν γνώριζα την ύπαρξη του, για να πάω να το δω, μου έρχεται να σκάσω!!!
Anyway....

Μα πως γίνεται αυτό? Δεν γνώριζες την ύπαρξη του πιο δημοφιλούς φυσικού αξιοθέατου της Μάλτας?
Θύμισε μου ποια χρονιά πήγες?

 

[Sassenach77]

Μα πως γίνεται αυτό? Δεν γνώριζες την ύπαρξη του πιο δημοφιλούς φυσικού αξιοθέατου της Μάλτας?
Θύμισε μου ποια χρονιά πήγες?

Πριν 6 χρόνια εγκατασταθηκε στη Μάλτα ένα πολύ αγαπημένο μου άτομο, ο παιδικός μου φίλος και γενικά ένας άνθρωπος που αποτελεί μέχρι και σήμερα πραγματικός φίλος!!!
Το ταξίδι στη Μάλτα πραγματοποιήθηκε με σκοπό να δω αγαπημένα πρόσωπα που μου έλειπαν, οπότε δεν οργανώθηκα ως προς τα αξιοθέατα.... Κατά την διαμονή μου, έπαιρνα τα λεωφορεία και γυριζα τη Μάλτα και πήγαινα όπου μου έλεγαν οι ντόπιοι και ο φίλος μου (ο οποίος δεν είχε προλάβει να δει την χώρα ακόμη, γιατί δούλευε και ήταν ακόμα στο στάδιο προσαρμογής). Κανένας δεν δεν μου ανέφερε το Azuro window.... Οπότε όταν πήγα στο Gozo δεν το είδα
Όλα αυτά το 2012!

 

[giannismits]

Πριν 6 χρόνια εγκατασταθηκε στη Μάλτα ένα πολύ αγαπημένο μου άτομο, ο παιδικός μου φίλος και γενικά ένας άνθρωπος που αποτελεί μέχρι και σήμερα πραγματικός φίλος!!!
Το ταξίδι στη Μάλτα πραγματοποιήθηκε με σκοπό να δω αγαπημένα πρόσωπα που μου έλειπαν, οπότε δεν οργανώθηκα ως προς τα αξιοθέατα.... Κατά την διαμονή μου, έπαιρνα τα λεωφορεία και γυριζα τη Μάλτα και πήγαινα όπου μου έλεγαν οι ντόπιοι και ο φίλος μου (ο οποίος δεν είχε προλάβει να δει την χώρα ακόμη, γιατί δούλευε και ήταν ακόμα στο στάδιο προσαρμογής). Κανένας δεν δεν μου ανέφερε το Azuro window.... Οπότε όταν πήγα στο Gozo δεν το είδα
Όλα αυτά το 2012!

Περίεργο γιατί πραγματικά η φωτογραφία του βρίσκεται σε κάθε οδηγό σε κάθε διαφήμιση για τη Μάλτα. Και άντε ο φίλος σου δεν πρόλαβε να το μάθει. Οι ντόπιοι επίτηδες δεν σε έστειλαν εκεί?
Όταν έμαθα ότι έπεσε να πω τη αλήθεια ήμουν λίγο ψυχρός και κυνικός του τύπου δεν πειράζει μωρέ έχει και άλλου τέτοια τοπία. Όμως προφανώς και δεν είναι έτσι. Δεν μπορείς να τα βάλεις με τη φύση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ένα στενάχωρο γεγονός ειδικά για τους ντόπιους. Όντως άλλαξε πολύ το τοπίο μετά την πτώση του. Σκέψου να πάρουν το σαπιοκάραβο από την παραλία του Ναυαγίου! Κι όμως η παραλία θα αλλάξει χωρίς αυτό. Πόσο περισσότερο αν γκρεμιστεί κάτι.

 

[Sassenach77]

Περίεργο γιατί πραγματικά η φωτογραφία του βρίσκεται σε κάθε οδηγό σε κάθε διαφήμιση για τη Μάλτα. Και άντε ο φίλος σου δεν πρόλαβε να το μάθει. Οι ντόπιοι επίτηδες δεν σε έστειλαν εκεί?
Όταν έμαθα ότι έπεσε να πω τη αλήθεια ήμουν λίγο ψυχρός και κυνικός του τύπου δεν πειράζει μωρέ έχει και άλλου τέτοια τοπία. Όμως προφανώς και δεν είναι έτσι. Δεν μπορείς να τα βάλεις με τη φύση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ένα στενάχωρο γεγονός ειδικά για τους ντόπιους. Όντως άλλαξε πολύ το τοπίο μετά την πτώση του. Σκέψου να πάρουν το σαπιοκάραβο από την παραλία του Ναυαγίου! Κι όμως η παραλία θα αλλάξει χωρίς αυτό. Πόσο περισσότερο αν γκρεμιστεί κάτι.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε.... Όταν πήγα εγώ η Μάλτα δεν ήταν και ο πιο δημοφιλής προορισμός για νέους. Η πλειοψηφία του τουρισμού στη Μάλτα ήταν άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών. Αυτό φαίνεται και από τη φώτο που σου έστειλα για την παραλία!
Όταν ρωτούσα τους οδηγούς των λεωφορείων (γιατί τους είχα κάνει ξεναγους μου ) το πρώτο που μου έλεγαν ήταν Μεδινα!!! Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Μεδινα είναι πολύ πιο σημαντική από το Azuro window....

 

[giannismits]

Τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε.... Όταν πήγα εγώ η Μάλτα δεν ήταν και ο πιο δημοφιλής προορισμός για νέους. Η πλειοψηφία του τουρισμού στη Μάλτα ήταν άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών. Αυτό φαίνεται και από τη φώτο που σου έστειλα για την παραλία!
Όταν ρωτούσα τους οδηγούς των λεωφορείων (γιατί τους είχα κάνει ξεναγους μου ) το πρώτο που μου έλεγαν ήταν Μεδινα!!! Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Μεδινα είναι πολύ πιο σημαντική από το Azuro window....

Φυσικά και είναι, δεν συγκρίνεται. Γιαυτο ειπα για το πιο γνωστό φυσικό αξιοθέατο.

 

[giannismits]

3η ημέρα: Comino - Blue Lagoon και το τελευταίο βράδυ στη Sliema!

Όπως ανέφερα στο προηγούμενο κεφάλαιο, ο μόνος τρόπος για να πάει κάποιος στο νησάκι Comino είναι τουριστικά σκάφη που ξεκινούν από Sliema σαν μίνι κρουαζιέρα, από το λιμάνι Cirkewwa στην Μάλτα ή το λιμάνι Mgarr στο Gozo. Οι εταιρείες που πάνε στο Comino πολλές και είναι αλήθεια πως είχα μπερδευτεί ψάχνοντας τες στο ίντερνετ. Ήμασταν στο Mgarr και δεν είχαμε κλείσει τίποτα, δεν ήξερα τι μας βολεύει, με ποια εταιρεία θα πάμε και το κυριότερο αν θα βρίσκαμε το δρομολόγια που μας εξυπηρετούσε. Αυτές οι απορίες δεν άργησαν πολύ να απαντηθούν και να ξεκαθαριστούν.

Στο λιμάνι βρήκαμε το Tourist Services του Mgarr. http://www.gozomgarrtouristservice.com/

Στο γραφείο αυτό διαφημίζονται οι εκδρομές στη blue lagoon αλλά μπορείς να νοικιάσεις και σκάφος, αυτοκίνητο, μηχανή ή ποδήλατο. Είπαμε ξεκάθαρα πως θέλαμε να πάμε στο νησί Comino αλλά από εκεί να φύγουμε για το λιμάνι Cirkewwa στη Μάλτα και όχι να επιστρέψουμε Gozo. Ο υπάλληλος μας είπε πως το δρομολόγιο αυτό κοστίζει 15€. Αναχωρεί σε 15 λεπτά, θα έχουμε 1:30 ώρα περίπου για μπάνιο στη blue lagoon και στην επιστροφή το σκάφος θα περάσει κι από τις σπηλιές του Comino! Δηλαδή για άλλη μια φορά όλα τέλεια και όλα βολικά. Ήμασταν τυχεροί γιατί το τελευταίο σκάφος από Blue lagoon για Μάλτα αναχωρούσε στις 18:00 και ευτυχώς που προλάβαμε το δρομολόγιο των 16:30 ώστε να χαρούμε τη blue lagoon και το κυριότερο να κάνουμε μπάνιο χωρίς να είμαστε με την ψυχή στο στόμα. Το μικρό σκάφος θα αναχωρούσε μπροστά από την είσοδο του κτιρίου Gozo Ferry Terminal στο λιμανάκι του Mgarr. Τώρα με ποια εταιρεία πήγαμε θα σας γελάσω. Το σκάφος και η μπλούζα του καπετάνιου έγραφε Βlue Lagoon Comino Ferries και λογικά πρέπει να ήταν αυτή http://www.cominoferries.com/

Ανυπόμονοι να δούμε και να κολυμπήσουμε στα κρυστάλλινα νερά της Βlue Lagoon αναχωρήσαμε 5 άτομα. Εμείς, ένα ζευγάρι και ο οδηγός του σκάφους φυσικά.

Η διαδρομή ήταν σύντομη και ωραία με την θάλασσα να μας πιτσιλάει και το όμορφο Gozo που αφήναμε πίσω μας. Το χρώμα της θάλασσας ήταν σαν ψεύτικο σαν να το πείραξε κάποιος με photoshop και όσο πλησιάζαμε προς το Comino τα νερά ήταν απίστευτα διαυγή και κρυστάλλινα.

Όταν φτάσαμε στο Comino, υπήρχε έντονη κινητικότητα από μικρά και μεγάλα σκάφη.

Μποτιλιάρισμα. Ναι μποτιλιάρισμα από σκάφη στο σημείο που σταματάνε για να αφήσουν ή να πάρουν τον κόσμο. Χρειάστηκε μάλιστα να περιμένουμε να αναχωρήσει ένα από αυτά για να μπορέσει να παρκάρει ο οδηγός το δικό μας στο ίδιο σημείο. Και κόσμος. Πάρα πολύς κόσμος που αναχωρούσε και έμπαινε μαζικά στα πλοιάρια. Και πολύς κόσμος όμως που παρέμεινε στη Βlue Lagoon και απολάμβανε το μπάνιο ή την ηλιοθεραπεία του. Εννοείται σε πολλά σημεία υπάρχουν καντίνες και αναψυκτήρια. Και σκεφτόμουν: Έχει υπερβολικό κόσμο και άλλοι τόσοι αναχωρούν. Δηλαδή λίγη ώρα πριν τι γινόταν εδώ? Που στάθηκαν όλοι αυτοί? Που χώρεσαν? Γι’ αυτό δίνω συμβουλή αν θέλετε να πάτε για κολύμπι στο Comino και θέλετε να το πετύχετε με όσον το δυνατό λιγότερο κόσμο πάτε προς το απόγευμα που είναι η ώρα που φεύγουν τα περισσότερα τουριστικά σκάφη. Με το που κατεβήκαμε από το σκάφος, ανηφορήσαμε τον λόφο να δούμε πανοραμικά την Βlue Lagoon.

Απέναντι στη μικρότερη νησίδα υπάρχει ακόμα μια μικρή παραλία και μια σπηλιά. Πολύ όμορφο μέρος και σίγουρα πιο ήσυχο. Μπορείς να διασχίσεις τη θάλασσα και να πας αφού είναι ρηχά τα νερά όπως επίσης μπορείς να πας με βαρκάκι. Ζήλεψα και θα ήθελα να πηγαίναμε αλλά που χρόνος. Θέλει και μια διαδικασία.

Στο Comino έχει σημεία με ομπρέλες και ξαπλώστρες στα βράχια αλλά πρέπει να είσαι πολύ τυχερός να προλάβεις. Έχει δύο μικρά κομμάτια με άμμο σε διαφορετικά σημεία που επίσης πρέπει να είσαι τυχερός να πετύχεις κενό μέρος να απλώσεις την πετσέτα σου. Ε λοιπόν και πάλι η τύχη ήταν με το μέρος μας! Βρήκαμε εύκολα μέρος να στρώσουμε και μάλιστα είχαμε σκιά από την μπροστινή ομπρέλα. Δεν υπήρχε περίπτωση να είμασταν τυχεροί αν ερχόμασταν λίγες ώρες νωρίτερα με τον χαμό που γινόταν. Που να βρεις άδειο τετραγωνικό στην παραλία. Ακόμα κι εκείνη την ώρα όμως υπήρχαν πολλοί που είχαν στρώσει πετσέτες ψηλά στο λόφο! Εγώ πάντως θα ξενέρωνα αν συνέβαινε αυτό σε μας!

Το μπάνιο μας στα ρηχά και κρύα νερά της blue lagoon ήταν εξαιρετικό. Ήταν λες και βρισκόμασταν σε μια πισίνα. Από τις κορυφαίες στιγμές που περίμενα πως και πως. Όλα πήγαν όπως τα ήθελα κι ακόμα καλύτερα!

Φεύγοντας, ο Rose πήγε κατευθείαν στο σκάφος μας, ενώ εγώ ανέβηκα λίγο πιο ψηλά το λόφο και ακολούθησα άλλη διαδρομή να δω από άλλη οπτική την blue lagoon.

Κάτω αριστερά είναι το σκάφος μας που αναχώρησε σε λίγα λεπτά.

Αυτή τη φορά ήταν γεμάτο κόσμο και κατά πλειοψηφία νεαρούς φασαριόζους Ισπανούς. Το σκαφάκι αναχώρησε και όπως ήταν προγραμματισμένο προσέγγισε 2-3 σπηλιές της περιοχής. Δεν ήταν κάτι τρομερό ούτε κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί όμως ήταν ωραία εμπειρία. Οδηγός και συνοδηγός δύο παιδιά ούτε 25 χρονών. Οι οποίοι βλέποντας τους Ισπανούς να τραγουδάνε και να κάνουν φασαρία είπαν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα γιορτινή και να τους ευχαριστήσουν έβαλαν δυνατά ισπανόφωνα σουξέ. Ομολογώ δεν περίμενα να υπάρχει ηχοσύστημα σε τέτοιου τύπου βάρκα. Οι Ισπανοί φυσικά έπαθαν ντελίριο ενθουσιασμού και τραγουδούσαν σαν τρελοί. Μαζί κι εμείς. Στο τραγούδι που έπαθαν αμόκ ήταν το άκρως καλοκαιρινό και τεράστια παγκόσμια επιτυχία ''Despacito''. Ήταν ομολογουμένως μια από τις πιο όμορφες ανέμελες στιγμές του ταξιδιού, αυτό που μου έκανε να πω ''καλοκαιρινές διακοπές για πάντα''!

Όταν φτάσαμε στο Cirkewwa Ferry Terminal και πήγαμε στη στάση των αστικών, μαζί με μας περίμενε τρελός κόσμος. Χαμός. Χμ πως θα γίνει να μην είμαστε όρθιοι? Ε δεν ήταν δύσκολο, έγινε χωρίς προσπάθεια. Μπήκαμε στο 222 για Σλιέμα και οι θέσεις μας περίμεναν! Σε όλη τη διαδρομή κάποιοι ήταν όρθιοι. Δεν ήθελα να είμαι στη θέση τους πάντως!

Ακριβώς πίσω μας δυο κοπέλες δεν σταμάτησαν να μιλούν και ο Rose ήταν έτοιμος να τις κάνει παρατήρηση. Μη κάνεις καμιά μ@λ@κία του είπα! Κάναμε και εικασίες τι γλώσσα μιλούσαν. Εγώ είπα Σλοβένικα ο Rose είπε Πολωνικά. Τα κορίτσια δεν έβαλαν γλώσσα μέσα τους και τότε απότομα γυρνάει ο Rose και τις ρωτάει αυστηρά ''Συγνώμη κορίτσια…'' Αυτές πάγωσαν κι εγώ είπα ωχ από μέσα μου! Και εκεί που είναι έτοιμος να τις πει βουλώστε το επιτέλους, το γυρνάει αλλιώς μαλακώνει τον τόνο της φωνής του και τις ρωτάει ''αναρωτιόμαστε με τον φίλο μου τι γλώσσα μιλάτε’’! Όχι μόνο δεν τις έκανε παρατήρηση αλλά έπιασε κουβέντα μαζί τους όταν αυτές είπαν ότι είναι από τη Λιουμπλιάνα! Το βρήκα πάντως, σλοβένικα μιλούσαν. Παινέψαμε τρελά τη Σλοβενία, είπαμε για το ταξίδι μας εκεί ένα χρόνο πριν και φυσικά τα κορίτσια καμάρωναν που άκουγαν τόσο κολακευτικά λόγια για τη χώρα τους. Μέχρι και φωτογραφίες μας τους δείξαμε από το facebook! Και πάλι σε ένα λεωφορείο γεμάτο ακουγόμασταν μόνο εμείς και οι ζωηρές Σλοβένες!

Την ώρα που έδυε ο ήλιος περάσαμε από τον κόλπο του Spinola bay, St. Julian’s bay και Balluta bay. Είναι μια περιοχή που δεν είχαμε το χρόνο να επισκεφτούμε όμως έστω από το λεωφορείο είδαμε αυτή την πολύβουη και κοσμοπολίτικη πλευρά της Μάλτας.

Τόσες ώρες στο πόδι με λεωφορεία και πλοία και ακόμα δεν χόρτασα βόλτες ο αθεόφοβος! Ήταν το τελευταίο μας βράδυ στη Σλιέμα και πριν βραδιάσει ήθελα να δω την όμορφη παραλία της Triq Ix - Xatt στην περιοχή της Gzira. Ο Rose ανέβηκε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστεί κι εγώ μόνος έκανα μια όμορφη βόλτα το σούρουπο. Η παραλία είναι τόπος συνάντησης και χαλάρωσης των κατοίκων, βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους ή τρέχουν. Απέναντι μου είχα πάντα την πανέμορφη Βαλέτα που άναβε τα φώτα της σιγά σιγά!

Υπέροχα όλα. Κάποια στιγμή μελαγχόλησα λιγάκι που την επόμενη μέρα θα αποχαιρετούσαμε τη Μάλτα. Επειδή όμως το ταξίδι δεν τελείωνε και θα γνωρίζαμε καινούρια μέρη ξαναπήρα τα πάνω μου! Επέστρεψα στο δωμάτιο, έκανα μπάνιο, ντύθηκα και βγήκαμε για ένα τελευταίο γεύμα στη Μάλτα. Τα κιτάπια μου έλεγαν για ένα κλασικό δημοφιλές εστιατόριο χωμένο σε ένα στενό κοντά στην παραλία. Δεν δυσκολευτήκαμε όμως να το βρούμε. Είναι το Ta' Kris Restaurant σε ένα στενό στην πλατεία Triq Bisazza. Στην μικρή πλατεία χαρακτηριστικά είναι τρία αγάλματα που κάθονται σε ένα τραπέζι και τα πίνουν! Ποιοι είναι αυτοί δεν έχω ιδέα!

Το μαγαζί ήταν γεμάτο, κι ενώ δεν είχαμε κάνει κράτηση μια χαρά μας εξυπηρέτησαν γρήγορα (αν και δεν διάβασα καλές κριτικές όσον αφορά αυτό το θέμα) και μας έβαλαν σε τραπεζάκι στο διάδρομο. Κλείσαμε τη βραδιά με ριγκατόνι με σάλτσα λαγού και τη μαλτέζικη σπεσιαλιτέ λαγός κοκκινιστός. Χωρίς να εξτασιαστώ ήταν νόστιμα τα φαγητά και τεράστιες οι μερίδες. Χάλασα τη δίαιτα του μήνα! Το κόστος μαζί με τις μπύρες 32€. Αυτό που με ενόχλησε ήταν η τρελή βαβούρα στο μαγαζί. Μα να μην έχουν λίγη μουσικούλα?

Κάπως έτσι έληξε η τελευταία μας νύχτα στην Μάλτα.
Την επόμενη ημέρα άνοιγε νέο κεφάλαιο στις διακοπές μας. Σικελία!