mfish
Member
- Μηνύματα
- 1.378
- Likes
- 1.281
- Ταξίδι-Όνειρο
- ολη η γη
Βελιγράδι , φρουριο Kalemegdan
Φτάνωντας στο χόστελ μας χάρισαν ένα χάρτη και εγώ χάρηκα ιδιαίτερα καθώς το Gps δε μου δίνει την ίδια χαρά να ψαχουλευω στους δρόμους ...και απο οδηγους για τη πολη σταθηκαμε ατυχοι στο Public της θεσσαλονικης. Εκει κατάλαβα οτι η πρωτη μας πρωινή βόλτα δεν ηταν και τόσο μικρή. Είχαμε περπατήσει ένα σεβαστό ποσοστό της πόλης.. Αλλα ακόμα δεν είχα δεί ποτάμι..
Αποφασισαμε να αναβαλουμε τη ξεκουραση για αργοτερα και κατευθυνθήκαμε προς το φρουριο Kalemegdan και το ομωνυμο παρκο γυρω απο αυτο.
Το παρκο με το φρούριο βρίσκεται σε εναν λόφο , στο σημείο οπου ο ποταμός Σάββας ενώνεται με το Δούναβη. Απο κει ψηλά μπορείς να δεις τη συμβολή των 2 ποταμών με το μικρό νησάκι στη μέση και την απέναντι όχθη του Δούναβη, ολα πνιγμένα στο πράσινο. Εκπληκτική εικόνα..Χορτασα θέα!
Λιγα πράγματα για το φρουριο και τη πόλη....
Ο πρώτος οικισμός ιδρύθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. - από κελτικές φυλές. Το κελτικό όνομα ήταν Singidunum. Αργότερα οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν στο Βελιγράδι και σιγά-σιγά ο οικισμός άρχισε να αναπτύσσεται ακριβώς δίπλα από το φρούριο. Ωστόσο το Singidunum καταστράφηκε από τους Ούννους το έτος 441. Αργότερα η πόλη ξαναχτίστηκε από τον Ιουστινιανό, ο οποίος εξοπλισε το Kalemegdan με ισχυρά τείχη (την εποχή εκείνη ήταν μέρος της βυζαντινής αυτοκρατορίας). Το σλαβικό όνομα Βελιγράδι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα.
Το βελιγραδι κυρίως αναπτύχθηκετην εποχη του Despot Stefan Lazarevic - ο οποίος ήταν και ο ιδρυτής της σερβικής πρωτεύουσας. Δημιούργησε μια ισχυρή οικονομική, κοινωνική και εκπαιδευτική βάση στην πόλη. Το Βελιγράδι έγινε σύντομα ο μεγαλύτερος σερβικός οικισμός. Μετά το θάνατό του, το Βελιγράδι κατακτήθηκε από τους αυστριακούς.
Το 1521 το φρούριο, όπως και τα περισσότερα μέρη του σερβικού κράτους, κατακτήθηκε από τους Τούρκους και παρέμεινε (με μικρές περιόδους αυστριακής και Σερβικής κατοχής) μέχρι την έτος 1867 όταν οι Τούρκοι αποσύρθηκαν από το Βελιγράδι και τη Σερβία.
Στη μακρά και αιματηρή ιστορία του, το Βελιγράδι είχε καταστραφεί πάνω από 40 φορέςκαι αυτό είναι ορατό στην σημερινη μορφή του κάστρου. Σε ορισμένα μέρη μπορείτε να δείτε πολλές στρώσεις τοίχων με διαφορετική κατασκευή και από εντελώς διαφορετικές ιστορικές περιόδους
Τι μπορεις να δεις μεσα στο καστρο?
Μεταξύ του χαμηλότερου τμήματος και του Δούναβη είναι ο πυργος Kula Nebojša, μερος στο οποιο εκτελεστηκε ο Ρήγας φεραίος. Οι Ορθόδοξες εκκλησίες της Ruzica και Sveta Petka βρίσκονται επίσης σε αυτόν το σημείο.
Ενα μεγάλο μέρος του Kalemegdan, μετατράπηκε σε πάρκο, με όμορφες βόλτες . Εκεί βρίσκονται και το Πλανητάριο , γήπεδα τένις, μπάσκετ, κλπ .. Τ α γήπεδα γεμάτα νέους , εχει και παράδοση η χωρα στον αθλητισμό.
Το ζωολογικο κήπο του Βελιγραδίου που άνοιξε το 1936. Γενικα ειμαι κατα των ζωολογικων κήπων μου δημιουργούν θλίψη και δεν πατησα προς τα εκει.
Το στρατιωτικό μουσείο. Ιδρύθηκε το 1878 και περιέχει εκθέματα απο τη ρωμαική εποχή ως και τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999. Το βρήκα πολυ ενδιαφέρον, αλλα θα ηταν ακομα καλύτερο αν υπήρχε αγγλική μετάφραση σε όλα τα εκθέματα καθώς πολλές φορες δε καταλάβαινα τι ακριβώς εβλεπα η ηθελα να μαθω παραπάνω πράγματα και με στεναχωρούσε αυτό.
Εξωτερικά του μουσείου υπάρχουν πολλά οχήματα και τανκς κυρίως απο το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά την περιηγησή μας στους κήπους και στο μουσείο, καθίσαμε στο καφέ του κάστρου με το δουναβη να απλώνεται στα πόδια μας. Εκει τιμήσαμε και τη πρώτη μας μπύρα , τη κλασσική σερβικη Yelen. Ευχάριστη γευση στη τιμη του ενος ευρο τα 500 ml..
http://en.wikipedia.org/wiki/Jelen_pivo
Είχε φτάσει απόγευμα και πέρα απο τα νόστιμα αλμυρά που τσιμπήσαμε το πρωι τιποτα άλλο δε ειχε φτάσει στο στομαχάκι μας. Απο τη πρωινή βόλτα δεν εντοπίσαμε κάποιο εστιατόριο η μαγειρείο να μας εντυπωσιάσει και έτσι αποφασίσαμε να ψάξουμε τη καφάνα ερωτηματικό, που βρίσκεται δίπλα στο πάρκο.
Old kafana spirit
γενικά πιστευαμε οτι επειδή αναφέρετε σε κάθε τουριστικό οδηγό , θα είναι αλλη μια tourist trap , αλλα παραδόξως ειναι μαγαζί που πρέπει να επισκεφτεί κάποιος. Το κτίριο πολυ παλιό, η διακόσμηση πολύ προσεγμένη χωρις να είναι υπερβολική ,ξυλινα χειροποιητα καθισματάκια, παλια σόμπα, οι τιμές καλές , το φαί ικανοποιητικο ...Ειναι διαφορετικό απο οποιοδήποτε αλλο μαγαζί είδαμε και πολυ ιδιαιτερο!
Η σερβικη κουζίνα μπορω να πω οτι ειναι η χαρα του κρεατοφάγου. Η σχέση μου με το κρέας δε φημίζεται και ετσι αυτό που λάτρεψα περισσοτερο ειναι το Ajvar. Ειναι σως (αλοιφη που λενε στη βόρεια ελλάδα) που αποτελείται κυρίως απο κόκκινες πιπεριές φλωρίνης λιωμένες, αλλα μπορεί να έχει και μελιτζάνα, σκόρδο η ντομάτα μέσα... περισσότερα απο τη Wikipedia..
Ajvar - Wikipedia, the free encyclopedia
Σκασμένοι απο το φαγητό και απο τη δευτερη μισόλιτρη Yelen περπατήσαμε προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε λιγο αυτη τη φορά. Ρυθμίζουμε το ξυπνητηρι ωστε να σηκωθουμε κατα τις 9 για μια βραδινη βόλτα , αλλα οσο το ακουσατε και εσεις αλλο τόσο το ακουσαμε και εμεις.....
Φτάνωντας στο χόστελ μας χάρισαν ένα χάρτη και εγώ χάρηκα ιδιαίτερα καθώς το Gps δε μου δίνει την ίδια χαρά να ψαχουλευω στους δρόμους ...και απο οδηγους για τη πολη σταθηκαμε ατυχοι στο Public της θεσσαλονικης. Εκει κατάλαβα οτι η πρωτη μας πρωινή βόλτα δεν ηταν και τόσο μικρή. Είχαμε περπατήσει ένα σεβαστό ποσοστό της πόλης.. Αλλα ακόμα δεν είχα δεί ποτάμι..
Αποφασισαμε να αναβαλουμε τη ξεκουραση για αργοτερα και κατευθυνθήκαμε προς το φρουριο Kalemegdan και το ομωνυμο παρκο γυρω απο αυτο.
Το παρκο με το φρούριο βρίσκεται σε εναν λόφο , στο σημείο οπου ο ποταμός Σάββας ενώνεται με το Δούναβη. Απο κει ψηλά μπορείς να δεις τη συμβολή των 2 ποταμών με το μικρό νησάκι στη μέση και την απέναντι όχθη του Δούναβη, ολα πνιγμένα στο πράσινο. Εκπληκτική εικόνα..Χορτασα θέα!
Λιγα πράγματα για το φρουριο και τη πόλη....
Ο πρώτος οικισμός ιδρύθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. - από κελτικές φυλές. Το κελτικό όνομα ήταν Singidunum. Αργότερα οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν στο Βελιγράδι και σιγά-σιγά ο οικισμός άρχισε να αναπτύσσεται ακριβώς δίπλα από το φρούριο. Ωστόσο το Singidunum καταστράφηκε από τους Ούννους το έτος 441. Αργότερα η πόλη ξαναχτίστηκε από τον Ιουστινιανό, ο οποίος εξοπλισε το Kalemegdan με ισχυρά τείχη (την εποχή εκείνη ήταν μέρος της βυζαντινής αυτοκρατορίας). Το σλαβικό όνομα Βελιγράδι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα.
Το βελιγραδι κυρίως αναπτύχθηκετην εποχη του Despot Stefan Lazarevic - ο οποίος ήταν και ο ιδρυτής της σερβικής πρωτεύουσας. Δημιούργησε μια ισχυρή οικονομική, κοινωνική και εκπαιδευτική βάση στην πόλη. Το Βελιγράδι έγινε σύντομα ο μεγαλύτερος σερβικός οικισμός. Μετά το θάνατό του, το Βελιγράδι κατακτήθηκε από τους αυστριακούς.
Το 1521 το φρούριο, όπως και τα περισσότερα μέρη του σερβικού κράτους, κατακτήθηκε από τους Τούρκους και παρέμεινε (με μικρές περιόδους αυστριακής και Σερβικής κατοχής) μέχρι την έτος 1867 όταν οι Τούρκοι αποσύρθηκαν από το Βελιγράδι και τη Σερβία.
Στη μακρά και αιματηρή ιστορία του, το Βελιγράδι είχε καταστραφεί πάνω από 40 φορέςκαι αυτό είναι ορατό στην σημερινη μορφή του κάστρου. Σε ορισμένα μέρη μπορείτε να δείτε πολλές στρώσεις τοίχων με διαφορετική κατασκευή και από εντελώς διαφορετικές ιστορικές περιόδους
Τι μπορεις να δεις μεσα στο καστρο?
Μεταξύ του χαμηλότερου τμήματος και του Δούναβη είναι ο πυργος Kula Nebojša, μερος στο οποιο εκτελεστηκε ο Ρήγας φεραίος. Οι Ορθόδοξες εκκλησίες της Ruzica και Sveta Petka βρίσκονται επίσης σε αυτόν το σημείο.
Ενα μεγάλο μέρος του Kalemegdan, μετατράπηκε σε πάρκο, με όμορφες βόλτες . Εκεί βρίσκονται και το Πλανητάριο , γήπεδα τένις, μπάσκετ, κλπ .. Τ α γήπεδα γεμάτα νέους , εχει και παράδοση η χωρα στον αθλητισμό.
Το ζωολογικο κήπο του Βελιγραδίου που άνοιξε το 1936. Γενικα ειμαι κατα των ζωολογικων κήπων μου δημιουργούν θλίψη και δεν πατησα προς τα εκει.
Το στρατιωτικό μουσείο. Ιδρύθηκε το 1878 και περιέχει εκθέματα απο τη ρωμαική εποχή ως και τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999. Το βρήκα πολυ ενδιαφέρον, αλλα θα ηταν ακομα καλύτερο αν υπήρχε αγγλική μετάφραση σε όλα τα εκθέματα καθώς πολλές φορες δε καταλάβαινα τι ακριβώς εβλεπα η ηθελα να μαθω παραπάνω πράγματα και με στεναχωρούσε αυτό.
Εξωτερικά του μουσείου υπάρχουν πολλά οχήματα και τανκς κυρίως απο το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά την περιηγησή μας στους κήπους και στο μουσείο, καθίσαμε στο καφέ του κάστρου με το δουναβη να απλώνεται στα πόδια μας. Εκει τιμήσαμε και τη πρώτη μας μπύρα , τη κλασσική σερβικη Yelen. Ευχάριστη γευση στη τιμη του ενος ευρο τα 500 ml..
http://en.wikipedia.org/wiki/Jelen_pivo
Είχε φτάσει απόγευμα και πέρα απο τα νόστιμα αλμυρά που τσιμπήσαμε το πρωι τιποτα άλλο δε ειχε φτάσει στο στομαχάκι μας. Απο τη πρωινή βόλτα δεν εντοπίσαμε κάποιο εστιατόριο η μαγειρείο να μας εντυπωσιάσει και έτσι αποφασίσαμε να ψάξουμε τη καφάνα ερωτηματικό, που βρίσκεται δίπλα στο πάρκο.
Old kafana spirit
γενικά πιστευαμε οτι επειδή αναφέρετε σε κάθε τουριστικό οδηγό , θα είναι αλλη μια tourist trap , αλλα παραδόξως ειναι μαγαζί που πρέπει να επισκεφτεί κάποιος. Το κτίριο πολυ παλιό, η διακόσμηση πολύ προσεγμένη χωρις να είναι υπερβολική ,ξυλινα χειροποιητα καθισματάκια, παλια σόμπα, οι τιμές καλές , το φαί ικανοποιητικο ...Ειναι διαφορετικό απο οποιοδήποτε αλλο μαγαζί είδαμε και πολυ ιδιαιτερο!
Η σερβικη κουζίνα μπορω να πω οτι ειναι η χαρα του κρεατοφάγου. Η σχέση μου με το κρέας δε φημίζεται και ετσι αυτό που λάτρεψα περισσοτερο ειναι το Ajvar. Ειναι σως (αλοιφη που λενε στη βόρεια ελλάδα) που αποτελείται κυρίως απο κόκκινες πιπεριές φλωρίνης λιωμένες, αλλα μπορεί να έχει και μελιτζάνα, σκόρδο η ντομάτα μέσα... περισσότερα απο τη Wikipedia..
Ajvar - Wikipedia, the free encyclopedia
Σκασμένοι απο το φαγητό και απο τη δευτερη μισόλιτρη Yelen περπατήσαμε προς το ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε λιγο αυτη τη φορά. Ρυθμίζουμε το ξυπνητηρι ωστε να σηκωθουμε κατα τις 9 για μια βραδινη βόλτα , αλλα οσο το ακουσατε και εσεις αλλο τόσο το ακουσαμε και εμεις.....
