Κακοποιητικές τουριστικές δραστηριότητες: ζωολογικοί κήποι, βόλτες και σόου με ζώα

[thanos75]

Αναφορικά με τους ζωολογικούς κήπους θα επανέλθω με πηγές που θα τα εξηγούν πιο αναλυτικά, αλλά χοντρικά να πω ότι ναι, ένας μεγάλος ζωολογικός κήπος είναι σίγουρα καλύτερος για τα ζώα από κάποιους παρακμιακούς μικρούς, παρ' όλα αυτά ακομα και ο πιο "ελεύθερος" δεν παρέχει ούτε κατά διάνοια σε ένα άγριο ζώο το μίνιμουμ του ζωτικού χώρου που χρειάζεται για να έχει ένα βασικό επίπεδο ευ ζην.
Ακόμα και ζωολογικοί "υπερπαραγωγές" όπως πχ ο Bronx Zoo που έχω επισκεφτεί είναι ασύλληπτα μικροί για τις ανάγκες ενός λιονταριού, μιας τίγρης, μιας ζέβρας και ούτω καθεξής.

Αυτό που λες για την Πέτρα είναι τεράστια συζήτηση. Να αναφέρω για αρχή ότι το Θησαυροφυλάκιο είναι προσβάσιμο ακόμα και με αναπηρικό αμαξίδιο.
Το Μοναστήρι από την άλλη θέλει ούτως ή άλλως μια basic φυσική κατάσταση. Δε χρειάζεται να έχει κινητικό ζήτημα κάποιος για να μη μπορέσει να το προσεγγίσει, για την ακρίβεια ξέρω πολλά άτομα που δεν μπήκαν στον κόπο να πάνε επειδή αφενός δεν ήθελαν να κουραστούν, αφετέρου δεν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν ζώα.

Παρότι λάτρεψα το Μοναστήρι, οι καμήλες και τα γαϊδουρια που είδα στην Πέτρα το 2015 ήταν από τα πιο ταλαίπωρα ζώα που έχω συναντήσει και τα αφεντικά τους τους φέρονταν με απαίσιο και άξεστο τρόπο.
Για αυτό και μόνο το λόγο θα σου πω με το χέρι στην καρδια ότι αν δεν είχα τη φυσική κατάσταση να ανέβω το μονοπάτι απλά θα σκιπαρα το Μοναστήρι.


Θάνο θα σου εξηγήσω για ποιο λόγο θεωρώ λάθος τη συλλογιστική σου εδώ.
Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι η Ύδρα είναι ένα από τα αγαπημένα μου νησιά και θεωρώ την ενέργειά της μαγική.
Πόσες φορές αλλάζουμε ψυγεία και πλυντήρια στα σπίτια μας; Είναι ο κανόνας μας, η καθημερινότητά μας; Πόσα νησιά με τις συνθήκες της Ύδρας υπάρχουν; Η Ύδρα είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Ναι, ένας κάτοικος της Ύδρας μια φορά στα 15 χρόνια που θα αλλάξει ψυγείο μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα μουλάρι αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Τι γίνεται όλο τον άλλο καιρό; Ας μην πιάνουμε την εξαίρεση, επειδή με ένα τρόπο δίνουμε "πάτημα" να την πάρουν άλλοι ως κανόνα. "Αφού στην Ύδρα κουβαλάνε τις ηλεκτρικές τους σκούπες με τα μουλάρια, τι έγινε λοιπόν να ανεβάζουν και τον κάθε Αμερικανό τα γαϊδούρια στη Σαντορινη για να βγάζει σελφιζ και να λέει "awesome awesome"";

Εγώ όσες μέρες έμεινα στην Ύδρα δεν είχα δει καθόλου τουρίστες να καβαλάνε ζώα ή να τα φορτώνουν βαλίτσες και ήμουν πολύ χαρούμενη. Κάτι παππούδες είχα δει στα γαϊδουρακια τους που εντάξει, ξεπερνούσαν τα 50 κιλά οι άνθρωποι, αλλά φαινόταν ότι τα αγαπούσαν κι ότι απλα τα χρησιμοποιούσαν μια φορά την ημέρα που κατέβαιναν λιμάνι.
Την τελευταία μέρα όμως με θλιψη είδα μια οικογένεια να έχει καβαλήσει τα γαϊδούρια (δύο ενήλικες, δύο παιδιά) και σκέφτηκα πόσο λάθος μηνύματα έδιναν αυτοί οι γονείς στα παιδιά τους, πιθανώς άθελά τους. Ευτυχώς δεν ήταν Έλληνες, ήταν σίγουρα από κάποια δυτική χώρα (βέβαια κάποιος Έλληνας τα εκμεταλλευόταν επιχειρηματικά με αυτό τον τρόπο).

Υστερόγραφο: στη μεδίνα της Φεζ στο Μαρόκο που απαγορεύονται τα οχήματα, πέρα από τα ζώα που χρησιμοποιούνταν για μεταφορές (εντάξει, οι Μαροκινοί δεν έχουν καμία φιλοζωική συνείδηση, τους φέρονταν άθλια), γινόταν και χρήση κάρων και άλλων τέτοιου στυλ μέσων.

Μα εννοείται underwater δε νομίζω ότι διαφωνούμε επί της ουσίας σε κάτι. Περισσότερο ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις και να τονίσω το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις και ένας άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα, μπορεί να γίνει κακοποιητικός απέναντί τους λόγω συνθηκών. Βέβαια δυστυχώς ναι μπορεί να δημιουργηθεί με αυτό τον τρόπο το "προηγούμενο", όπως ολόσωστα λές, και να χρησιμοποιήσει τα γαιδουράκια και ένας επισκέπτης της Σαντορίνης ή της Λίνδου στη Ρόδο για το "ινσταγκραμοενσταντανέ", πράγμα που φυσικά είναι απαράδεκτο!
Πάντως και στην περίπτωση της Ύδρας, μπορούν να υπάρξουν κάποια περιθώρια βελτίωσης. Π.χ. εάν ένα μουλάρι μεταφέρει κάποια ημέρα ένα πολύ βαρύ αντικείμενο, να το αφήνουν στην ησυχία του για τις επόμενες 3-4 ημέρες για να μην καταπονείται υπερβολικά. Να φροντίζουν επίσης καλύτερα τις συνθήκες διαβίωσης (αυτό που είπα για σκίαστρο, κλπ) και γενικώς να τα φροντίζουν περισσότερο (δεν παίρνω και απόλυτα όρκο με βάση αυτά που είδα πρόσφατα ότι φροντίζονται όπως πρέπει)
Υστερόγραφο: Επίσης χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος που παρατήρησα πως σιγά σιγά όλο και λιγότεροι επισκέπτες της Ύδρας χρησιμοποιούν τα μουλάρια. Σιγά σιγά αποκτούμε μια κάποια συνείδηση...

 

[Sof Guru]

Την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στην Οία για σεζόν έμεινα με στόμα ανοιχτό με τα γαϊδουράκια. Όχι απλά ήταν τουριστικό δρώμενο αλλά ήταν και από τα πιο κερδοφόρα.
Δεν μπόρεσε να το χωρέσει ο νους μου ότι υπήρχαν τόσα πολλά γαϊδούρια μαζεμένα και αντί να είναι κάπου ελεύθερα και να προσπαθούμε να βοηθήσουμε στην συνέχιση του είδους ,αυτά κουβαλούσαν κάθε λογής τουρίστα ( ο μικρός αδερφός μου όταν είδε πρώτη φορά στη ζωή του γαϊδούρι ζωντανά και όχι από φωτογραφία, ζωγραφιά κλπ είπε στη μαμά μου ''κοίτα ένα μεγάλο σκυλί'' δηλαδή θέλω να πω πως με τις πράξεις μας η νέα γενιά δεν έχει δει πολλά από αυτά τα ζώα ποτέ από κοντά ). Τα έβγαζαν φωτογραφίες , γελούσαν σαν να ήταν μαριονέτες. Δεν είχα συνηθίσει την εικόνα της ίππευσης ατόμων σε ζώα ούτε και τώρα μπορώ να το χωνέψω . Δεν ξέρω τι γίνονταν παλιότερα με τη χρησιμότητα των ζώων σαν μεταφορικά μέσα αλλά στις μέρες μας είναι αδιανόητο.
Και δεν ξέρω πόσοι θα συμφωνήσουν αλλά εγώ προσωπικά πιστεύω στην ψυχολογία των ζώων. Ένα ζώο που είναι ελεύθερο και δέχεται περιποίηση και φροντίδα φαίνεται πως είναι χαρούμενο.

 

[underwater]

Και δεν ξέρω πόσοι θα συμφωνήσουν αλλά εγώ προσωπικά πιστεύω στην ψυχολογία των ζώων. Ένα ζώο που είναι ελεύθερο και δέχεται περιποίηση και φροντίδα φαίνεται πως είναι χαρούμενο.

Μα εννοείται αυτό. Και νομίζω ότι όσοι εχουμε κατοικίδια διαπιστώνουμε καθημερινά στην πράξη αυτό που λες περί ψυχολογίας.
(Εδώ να πω παρεμπιπτόντως ότι σοκάρομαι ακόμα περισσότερο όταν βλέπω να πηγαίνουν σε ζωολογικούς ή να καβαλάνε καμήλες/ελέφαντες κλπ άνθρωποι που έχουν κατοικίδια σε σχέση με όσους δεν έχουν. Δηλ για όνομα του Θεού, όταν έχεις δει τι αγάπη, συναίσθημα, καλοσύνη, αγνότητα, φροντίδα μπορεί να σου προσφέρει ένα πλασματακι πώς γίνεται να συμμετέχεις στην κακοποίηση άλλων; )

 

[fenia42]

Σας διαβάζω και είμαι έτσι στο μεταξύ

 

[duty_free]

I do agree!

 

[underwater]

Καμήλες λοιπόν.

Όταν κάποιος ψάχνει πληροφορίες σχετικά με το αν το είναι ηθικό ή όχι το να καβαλήσει καμήλες σε ένα ταξίδι του, θα δει ότι οι γνώμες διίστανται. Οι καμήλες είναι ζώα που για χιλιετίες συντρόφευσαν τον άνθρωπο στα καραβάνια (και όχι μόνο), προσφέροντας ανεκτίμητη βοήθεια. Έχουν σημαντική αντοχή στην κούραση και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες της ερήμου, ενώ μπορούν να κουβαλάνε σημαντικό βάρος. Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογική πρόοδος έχει υπάρξει τεράστια και ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη πλέον τις καμήλες για την επιβίωσή του. Το συγκεκριμένο ζώο πλέον συναντιέται ευρέως σε διάφορες χώρες ως ταξιδιωτικό μέσο ανθρώπινης διασκέδασης, ενώ το βασικό επιχείρημα όσων συμφωνούν με αυτή την πρακτική είναι ότι "πρόκειται για γερά ζώα, το κάνουν αιώνες, δεν υποφέρουν αν κάνουν αυτή τη δουλειά".

Ο "ακραίος" για πολλούς αντίλογος (τον οποίο προσωπικά ασπάζομαι) είναι ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να χρησιμοποιούνται τα ζώα για ψυχαγωγικούς λόγους, καθώς το να χρησιμοποιείται ένα ζώο από τον άνθρωπο αν δεν υπάρχει σημαντική ανάγκη, αποτελεί εκμετάλλευση και δυνάμει πηγή κακοποίησης. Είναι απαραίτητο να ανέβει κάποιος σε μία καμήλα για να περάσει καλά στην έρημο; Αν η απάντηση είναι "όχι" η συζήτηση τελειώνει εδώ!

Αλλά ας φύγουμε από την δικιά μου "ακραία" άποψη και ας πάμε στη "μέση", η οποία κατά κάποιον τρόπο είναι λίγο στο "δεν είναι απαραίτητο να ανέβω στην καμήλα, αλλά θέλω. Δε θεωρώ ότι ένα ζώο έχει ιδιαίτερη αντίληψη/συναίσθημα, αλλά δεν θα ήθελα και να πονάει/υποφέρει".

Τι γνωρίζουμε λοιπόν μέσες-άκρες;

Ναι, το να κουβαλούν οι καμήλες ανθρώπους δεν είναι a priori επιβαρυντικό για την υγεία τους, ΑΛΛΑ μπορεί να γίνει επικίνδυνο αν ο ιδιοκτήτης τους δεν τις φροντίζει σχολαστικά, αν δεν τους φέρεται καλά, αν δε θέτει όριο βάρους, αν δεν τις εφοδιάζει με επαρκείς ώρες ξεκούρασης, αν τις βάζει να δουλεύουν σε κλίματα όχι κατάλληλα για εκείνες.

Ένα σοβαρός καμηλιέρης δεν θα επιτρέψει για παράδειγμα σε πάνω από ένα άτομο να ανέβει στην κάθε καμήλα και δυστυχώς αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτό δεν είναι ο κανόνας, καθώς αυξάνεται και το κόστος. Συνήθως τόσο οι τουρίστες, όσο και τα πρακτορεία, δεν ακολουθούν την πιο ηθική, αλλά την πιο φθηνή εναλλακτική. Αν κάνετε ακόμα κι ελάχιστη έρευνα περί ανάβασης σε καμήλες και ηθικής, θα δείτε ότι γενικά προτείνεται να ψάξει πάρα πολύ καλά κανείς το πού θα κάνει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα και να είναι βέβαιος ότι πληρρούνται οι μίνιμουμ προϋποθέσεις. Και φυσικά επουδενί να μην προσλάβει κάποιον από αυτούς τους random καμηλιέρηδες που όλοι έχουμε δει έξω από μέρη όπως οι Πυραμίδες ή η Πέτρα και που είναι ηλίου φαεινότερον πως οι συνθήκες μεταχείρισης των ζωντανών είναι άθλιες.

Οπότε, για τους οπαδούς της "μέσης λύσης" και των "ίσων αποστάσεων" ένας γενικός μπούσουλας είναι: είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι η συγκεκριμένη καμήλα έχει το μίνιμουμ της φροντίδας που έχει ανάγκη και πως εργάζεται σε ελεγχόμενες και καλές συνθήκες; Έχω φροντίσει να ενημερωθώ ενδελεχώς για τους συγκεκριμένους επαγγελματίες που έχω επιλέξει για αυτή τη δραστηριότητα; Θα είμαι μόνος μου πάνω στην καμήλα;

Αν η απάντηση σε κάποια από τις ερωτήσεις είναι όχι, καλύτερα να το αφήσετε.

Από κάτω δύο αξιοπρεπή άρθρα σχετικά με το ζήτημα, με το ένα να τάσσεται υπέρ και το άλλο κατά.


Is it Ethical to Ride Camels? What You Need To Know
Camel Rides Are a Death Sentence for Camels

 

[thanosth]

Μεγάλη τουριστική μπίζνα οι επισκέψεις σε ζωολογικούς κήπους στην Ευρώπη.
Πριν 19 λεπτά αντίκρυσμα αυτή τη διαφήμιση στη Νυρεμβέργη για τον ζωολογικό κήπο της Λειψίας.

 

[thanos75]

Καμήλες λοιπόν.

Όταν κάποιος ψάχνει πληροφορίες σχετικά με το αν το είναι ηθικό ή όχι το να καβαλήσει καμήλες σε ένα ταξίδι του, θα δει ότι οι γνώμες διίστανται. Οι καμήλες είναι ζώα που για χιλιετίες συντρόφευσαν τον άνθρωπο στα καραβάνια (και όχι μόνο), προσφέροντας ανεκτίμητη βοήθεια. Έχουν σημαντική αντοχή στην κούραση και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες της ερήμου, ενώ μπορούν να κουβαλάνε σημαντικό βάρος. Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογική πρόοδος έχει υπάρξει τεράστια και ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη πλέον τις καμήλες για την επιβίωσή του. Το συγκεκριμένο ζώο πλέον συναντιέται ευρέως σε διάφορες χώρες ως ταξιδιωτικό μέσο ανθρώπινης διασκέδασης, ενώ το βασικό επιχείρημα όσων συμφωνούν με αυτή την πρακτική είναι ότι "πρόκειται για γερά ζώα, το κάνουν αιώνες, δεν υποφέρουν αν κάνουν αυτή τη δουλειά".

Ο "ακραίος" για πολλούς αντίλογος (τον οποίο προσωπικά ασπάζομαι) είναι ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να χρησιμοποιούνται τα ζώα για ψυχαγωγικούς λόγους, καθώς το να χρησιμοποιείται ένα ζώο από τον άνθρωπο αν δεν υπάρχει σημαντική ανάγκη, αποτελεί εκμετάλλευση και δυνάμει πηγή κακοποίησης. Είναι απαραίτητο να ανέβει κάποιος σε μία καμήλα για να περάσει καλά στην έρημο; Αν η απάντηση είναι "όχι" η συζήτηση τελειώνει εδώ!

Αλλά ας φύγουμε από την δικιά μου "ακραία" άποψη και ας πάμε στη "μέση", η οποία κατά κάποιον τρόπο είναι λίγο στο "δεν είναι απαραίτητο να ανέβω στην καμήλα, αλλά θέλω. Δε θεωρώ ότι ένα ζώο έχει ιδιαίτερη αντίληψη/συναίσθημα, αλλά δεν θα ήθελα και να πονάει/υποφέρει".

Τι γνωρίζουμε λοιπόν μέσες-άκρες;

Ναι, το να κουβαλούν οι καμήλες ανθρώπους δεν είναι a priori επιβαρυντικό για την υγεία τους, ΑΛΛΑ μπορεί να γίνει επικίνδυνο αν ο ιδιοκτήτης τους δεν τις φροντίζει σχολαστικά, αν δεν τους φέρεται καλά, αν δε θέτει όριο βάρους, αν δεν τις εφοδιάζει με επαρκείς ώρες ξεκούρασης, αν τις βάζει να δουλεύουν σε κλίματα όχι κατάλληλα για εκείνες.

Ένα σοβαρός καμηλιέρης δεν θα επιτρέψει για παράδειγμα σε πάνω από ένα άτομο να ανέβει στην κάθε καμήλα και δυστυχώς αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτό δεν είναι ο κανόνας, καθώς αυξάνεται και το κόστος. Συνήθως τόσο οι τουρίστες, όσο και τα πρακτορεία, δεν ακολουθούν την πιο ηθική, αλλά την πιο φθηνή εναλλακτική. Αν κάνετε ακόμα κι ελάχιστη έρευνα περί ανάβασης σε καμήλες και ηθικής, θα δείτε ότι γενικά προτείνεται να ψάξει πάρα πολύ καλά κανείς το πού θα κάνει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα και να είναι βέβαιος ότι πληρρούνται οι μίνιμουμ προϋποθέσεις. Και φυσικά επουδενί να μην προσλάβει κάποιον από αυτούς τους random καμηλιέρηδες που όλοι έχουμε δει έξω από μέρη όπως οι Πυραμίδες ή η Πέτρα και που είναι ηλίου φαεινότερον πως οι συνθήκες μεταχείρισης των ζωντανών είναι άθλιες.

Οπότε, για τους οπαδούς της "μέσης λύσης" και των "ίσων αποστάσεων" ένας γενικός μπούσουλας είναι: είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι η συγκεκριμένη καμήλα έχει το μίνιμουμ της φροντίδας που έχει ανάγκη και πως εργάζεται σε ελεγχόμενες και καλές συνθήκες; Έχω φροντίσει να ενημερωθώ ενδελεχώς για τους συγκεκριμένους επαγγελματίες που έχω επιλέξει για αυτή τη δραστηριότητα; Θα είμαι μόνος μου πάνω στην καμήλα;

Αν η απάντηση σε κάποια από τις ερωτήσεις είναι όχι, καλύτερα να το αφήσετε.

Από κάτω δύο αξιοπρεπή άρθρα σχετικά με το ζήτημα, με το ένα να τάσσεται υπέρ και το άλλο κατά.


Is it Ethical to Ride Camels? What You Need To Know
Camel Rides Are a Death Sentence for Camels

Tώρα είδα το post σου underwater και νομίζω ότι το έθεσες εξαιρετικά το θέμα με τις καμήλες. Διάβασα και τα δύο άρθρα. Πριν ακριβώς 20 χρόνια είχα βρεθεί στο Ντουμπάι και στο safari tour που έκανα στην έρημο, πρότειναν και σε εμένα και στο φίλο μου που ταξιδεύαμε μαζί να ανέβουμε σε καμήλα. Αν και ήμασταν σχεδόν πιτσιρικάδες τότε (28 χρονών) και η ευαισθητοποίηση, για να μην πω και οι γνώσεις μας, σε τέτοια ζητήματα μάλλον μηδαμινές, εντούτοις δεν ανεβήκαμε. Κάτι εντελώς απροσδιόριστα τότε μας οδήγησε στο να μην το κάνουμε. Ως έμπειρη ταξιδιώτρια, και διαβάζοντας το post σου, χαίρομαι που πραγματικά με έκανες να νοιώσω ότι έκανα το σωστό τότε- έστω και ενστικτωδώς. Εξάλλου δεν θα μπορούσα να απαντήσω κατηγορηματικά ναι σε κανένα από τα ερωτήματα αυτά τότε.
Edit: Για κάποιο λόγο πάντα μου άρεσαν από μικρός οι καμήλες ως ζώα. Ίσως γιατί μου δίνουν την αίσθηση ότι χαμογελάνε (μεγαλώνοντας βέβαια κατάλαβα ότι έτσι είναι το σχήμα του προσώπου τους). Πάντως η εντύπωσή μου αυτή δεν άλλαξε και όταν τις είδα από κοντά...
Edit 2: Εάν σας ενδιαφέρει το feng shui, η καμήλα είναι σύμβολο της αντοχής στις αντιξοότητες. Είναι πολύ ωραίο να υπάρχει μια διακοσμητική καμήλα είτε στο γραφείο του χώρου εργασίας, είτε κάπου κεντρικά στο σαλόνι του σπιτιού

 

[tatooine]

Όχι πολλά χρόνια πριν.
Inside Bamboula's Village: The Last Human Zoo in 1990s France
Human zoo - Wikipedia

 

[gioannis13]

Είμαστε απίθανης, ράτσας ζωντανά όμως !

 

[underwater]

Tώρα είδα το post σου underwater και νομίζω ότι το έθεσες εξαιρετικά το θέμα με τις καμήλες. Διάβασα και τα δύο άρθρα. Πριν ακριβώς 20 χρόνια είχα βρεθεί στο Ντουμπάι και στο safari tour που έκανα στην έρημο, πρότειναν και σε εμένα και στο φίλο μου που ταξιδεύαμε μαζί να ανέβουμε σε καμήλα. Αν και ήμασταν σχεδόν πιτσιρικάδες τότε (28 χρονών) και η ευαισθητοποίηση, για να μην πω και οι γνώσεις μας, σε τέτοια ζητήματα μάλλον μηδαμινές, εντούτοις δεν ανεβήκαμε. Κάτι εντελώς απροσδιόριστα τότε μας οδήγησε στο να μην το κάνουμε. Ως έμπειρη ταξιδιώτρια, και διαβάζοντας το post σου, χαίρομαι που πραγματικά με έκανες να νοιώσω ότι έκανα το σωστό τότε- έστω και ενστικτωδώς. Εξάλλου δεν θα μπορούσα να απαντήσω κατηγορηματικά ναι σε κανένα από τα ερωτήματα αυτά τότε.

Πολλά μπράβο που το διαχειρίστηκες έτσι τότε!
Εγώ πάλι όταν πήγα Τυνησία (ηλικία 20+, ήμουν προπτυχιακή φοιτήτρια) έκανα το λάθος και ανέβηκα και καθ' όλη τη διάρκεια αισθανομουν ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά.
Καταρχάς ανεβαίναμε 2 άτομα πάνω στην κάθε καμήλα, κατά δεύτερον η πορεία έγινε μέρα μεσημέρι με αφόρητο ήλιο και ζέστη (μιλάμε για Ιούλιο) και γενικά ένιωθα ότι όλο αυτό ήταν μια αχρειαστη ταλαιπωρία και για τα ζωντανά, αλλά και για εμάς.
Εν τέλει έπαθα ηλίαση θυμάμαι και έχασα ένα απόγευμα του ταξιδιού με εμετούς, πονοκέφαλο και διάρροια.
Το είδα ως κάρμα.

 

[thanos75]

Εννοείται το like μου πάει στο ότι είδες την εμπειρία ως κάρμα, όχι στο ότι ανέβηκες στην καμήλα μέσα στο λιοπύρι, ούτε στο ότι έπαθες ηλίαση