Ισπανία Ισπανία βήμα τρίτο: Granada y Barcelona

[Billouk]

Ξαναδιαβάζω κι εγώ τα ταξιδιωτικά του Καζαντζάκη κι ένα πράγμα με στενοχωρεί τη σημερινή εποχή. Αυτή η υπερπληθωρα τουριστών, κι όχι ταξιδευτων βέβαια, που σε αναγκάζει να κλείνεις εισιτήρια για μνημεία και μουσεία τρεις μήνες πριν. Μέχρι το 2000 τουλάχιστον δεν υπήρχε αυτή η δυσκολία νομίζω. Προσωπικα τη συνάντησα στη Ρώμη το 2010 για πρώτη φορά κι έπαθα σοκ. Μου φανηκε αδιανόητο που περιμεναμε 3 ώρες στην ουρά τέλη Οκτωβρίου για να επισκεφθουμε το μουσείο του Βατικανού. Ύστερα από μια τέτοια ταλαιπωρία, χάνεται μεγάλο μέρος της ευχαρίστησης. Στη Βαρκελώνη π.χ. το 1984 ή στη Βενετια το 1982, εμπαινες όπου ήθελες χωρίς την παραμικρή αργοπορία.

Δεν είναι μόνο τα μνημεία ή τα μουσεία. Έχω διαπιστώσει πως πολλοί και βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς, κλείνουμε και τα αεροπορικά για 10-11 μήνες μετά και όχι απαραίτητα με εξαργύρωση μιλίων που αναγκαστικά πρέπει να ψάξεις νωρίς. Δεν ξέρω αυτό αν γινόταν παλαίοτερα αλλά πλέον σε κάποιες προσφορές, κάποιοι αγοράζουν με ετήσιο πλάνο και φυσικά με δωρεάν ακύρωση στα καταλύματα.
Σε σχέση με αυτό που λες, το έχω ξαναγράψει και σε αντίστοιχο νήμα, το ταξίδι που ευχαριστήθηκα λιγότερο ήταν στο Παρίσι και αυτό λόγω των ατελείωτων ουρών, ακόμα και με προκράτηση εισιτηρίων, πόσο μάλλον αυτό που αναφέρει ο ψηλός...ότι αν δεν κλείσεις νωρίς, απλώς δεν θα πας! Μου έχει τύχει μία φορά στην όπερα της Βιέννης, έβγαλα 6-7 μήνες πριν εισιτήρια και μετά από λίγο, έγινε sold out.