Ισλανδία Ισλανδία - Η απόκοσμη ομορφιά

[panlek30]

Τώρα λίγο δεν το λες! Γενικά θα έλεγα πως ρισκάρατε αρκετά!!!
Ειδικά την στιγμή που έσπασε ο πάγος στον παγετώνα και βυθίστηκε το πόδι της κοπελιάς ... κοψοχολιάστηκα Μα που πηγαίνατε μόνοι σας στον παγετώνα;

Πως το έκανες αυτό; Υπάρχει κάποια εφαρμογή;

Καλημέρα Ντίνα.
Ηταν λίγο επικίνδυνο αλλά δεν ήμασταν οι μοναδικοί τρελοί όποτε ξεθαρέψαμε που βλέπαμε και άλλους...
Φυσικά και υπάρχει. http://www.road.is/ Πολύ χρήσιμη. Όχι μόνο σου λέει την κατάσταση αλλά μπορείς να δεις και τους δρόμους live, πατώντας πάνω στις κάμερες που σου βγάζει ο χάρτης.

 

[Eftichia]

πωπω... θα μας σκάσεις με αυτό το σέλας...Επιτέλους τι έγινε τελικά;

 

[panlek30]

πωπω... θα μας σκάσεις με αυτό το σέλας...Επιτέλους τι έγινε τελικά;

Χαχαχα! Και εσεις φαντάσου το διαβάζετε... Εμείς τι να πούμε που 7 βράδια ξεροσταλιάζαμε μες το κρυο να κοιτάμε ανάμεσα στα σύννεφα σα χαζά, μπας και δούμε τίποτα να πρασινίζει! Η υπομονή ειναι μεγάλη αρετή! Εξάλλου 2 βραδάκια έμειναν να γράψω...

 

[travelbreak]

Χαχαχα! Και εσεις φαντάσου το διαβάζετε... Εμείς τι να πούμε που 7 βράδια ξεροσταλιάζαμε μες το κρυο να κοιτάμε ανάμεσα στα σύννεφα σα χαζά, μπας και δούμε τίποτα να πρασινίζει! Η υπομονή ειναι μεγάλη αρετή! Εξάλλου 2 βραδάκια έμειναν να γράψω...

Περάσατε καλά; Αυτό μετράει.
Και φαίνεται ότι κάνατε ένα υπέροχο ταξίδι!
Οι φωτογραφίες με τα χιόνια πολύ όμορφες. Οι θερμοκρασίες χαμηλές, αλλά αφού περνάτε καλά, αυτό μένει.

 

[panlek30]

6η Μέρα

Η μέρα μας αρχίζει με μια βόλτα στο Akureyri. Όμορφη πόλη και μαζεμένη. Την βρήκαμε πιο όμορφη από το Reykjavik. Ο καιρός σήμερα ήταν καταπληκτικός. Η θερμοκρασία είχε ανέβει αισθητά και η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Τέλεια!

Κάναμε μια βόλτα στο λιμάνι, στον καθεδρικό ναό, περπατήσαμε στους κεντρικούς πεζόδρομους, αγοράσαμε αναμνηστικά και αναχωρήσαμε. Από το λιμάνι είδαμε ότι αναχωρούσαν και καραβάκια για whale watching όμως θα χάναμε πολύ ώρα και επιπλέον δεν μας εξασφάλιζε κανείς ότι θα βλέπαμε φάλαινες, οπότε το συμφωνήσαμε να το προσπεράσουμε.

Η θέα της πόλης από τον καθεδρικό.

Το λιμάνι της πόλης.

Χαρακτηριστικά φανάρια στο Akureyri. Η πόλη ξεχειλίζει έρωτα!!!

Κατόπιν παρότρυνσης του ιδιόρρυθμου αλλά κατά τ’ άλλα συμπαθέστατου κυρίου που είχε το hostel, αποφασίζουμε να βγούμε λίγο εκτός προγράμματος και αντί να συνεχίσουμε στο ring road να παρακάμψουμε προς την χερσόνησο των ξωτικών Trollaskagi. Πόσο δίκαιο είχε! Πάντα ακολουθούμε τις συμβουλές των ντόπιων και ποτέ δεν έχουμε απογοητευτεί. Και αυτή τη φορά απόφαση να ακολουθήσουμε την συμβουλή του, μας αποζημίωσε. Αυτή η χερσόνησος ήταν μαγική!

Σε αυτό το σημείο να σημειώσω ότι γενικότερα ο καιρός που συναντήσαμε από το Egilsstadir και πάνω, ήταν πολύ καλύτερος απ’ ότι στο νότο. Το κρύο, η βροχή και ο αέρας που φάγαμε νότια, δεν τον συναντήσαμε πουθενά αλλού. Πραγματικά απορούσαμε με τις προειδοποιήσεις και τις ανησυχίες όλων. Ναι, είχε χιόνι ανεβαίνοντας αλλά οι δρόμοι ειδικά από το Akureyri και μετά ήταν πεντακάθαροι!

Με σύμμαχο μας λοιπόν τον καιρό, η διαδρομή που ακολουθήσαμε μας χάρισε τις πιο εντυπωσιακές εικόνες στο ταξίδι μας. Όμορφα φιόρδ, βουνά, λίμνες, φάρμες... Τι να πρωτοθυμηθώ! Οι φωτογραφίες τα λένε όλα...

Σε αυτή την διαδρομή συναντήσαμε το πιο τρομαχτικό τούνελ που είχαμε δει ποτέ! Ήταν πολλών χιλιομέτρων καθώς περνούσε μέσα από ένα ολόκληρο βουνό και ήταν μόνο μιας λωρίδας. Πράγμα που σήμαινε ότι οδηγούσαμε μέχρι να δούμε κάποιο άλλο όχημα να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση προς τα πάνω μας. Τότε, έπρεπε να εντοπίσουμε την κοντινότερη εσοχή του δρόμου και να μπούμε ώστε να περάσει και να συνεχίσουμε. Πολύ αγχωτικό!

Συνεχίζουμε και τα τοπία δε σταματούν να μας εκπλήσσουν! Αααα, πωωω, ουάουυυ ήταν οι ήχοι που βγάζαμε σε κάθε στροφή του δρόμου, όταν κάτι καινούργιο αποκαλύπτονταν μπροστά μας.

Οι αντικατοπτρισμοί του ήλιου στο νερό και στο χιόνι, έδιναν άλλη διάσταση στο τοπίο. Γη και ουρανός γινόταν ένα!!! Μια ζωγραφιά! Οι μηχανές μας είχαν πάρει φωτιά!

Πόσο απίστευτη είναι αυτή η χώρα! Κάθε φορά που λες τα είδα όλα, κάτι καινούργιο συναντάς και σου συστήνεται ξανά...

Σε αυτή την γωνιά της Ισλανδίας συναντήσαμε και την πισίνα με την καλύτερη θέα. Δυστυχώς όμως την ώρα που φτάσαμε δεν ήταν ανοιχτή.

Λίγο πιο πέρα ένα υπέροχο εκκλησάκι...

Η μέρα μας μόλις ξεκίνησε. Έχουμε ακόμα πολλά να δούμε και ακόμα περισσότερα χιλιόμετρα να διανύσουμε ως το Stykkisholmur, που πρέπει να φτάσουμε ως το βράδυ. Φύγαμε....

 

[giannoula]

οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές! Ζησατε μεγάλη εμπειρία! Πάντα τέτοια ταξίδια εύχομαι!

 

[panlek30]

οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές! Ζησατε μεγάλη εμπειρία! Πάντα τέτοια ταξίδια εύχομαι!

Να 'σαι καλά! Πράγματι ήταν απίστευτο ταξίδι. Αν δεν έχεις πάει, στο εύχομαι ολόψυχα!

 

[giannoula]

σ' ευχαριστώ πολύ! Και γω το εύχομαι σε μένα

 

[panlek30]

Συνεχίζουμε βάζοντας στο GPS το Hvitserkur δηλαδή "το άσπρο πουκάμισο" που ονομάστηκε έτσι εξαιτίας των κοτσουλιών από τα πουλιά που έχει πάνω του. Η διαδρομή συνεχίζει να χαρίζει φοβερά τοπία...

Εδώ συναντήσαμε και την πιο αλλόκοτη εκκλησία.

Αλόγα παντού.... Πόσο όμορφα αλήθεια! Σταματήσαμε μάλιστα σε μία φάρμα να τα χαϊδέψουμε και τρέξανε προς εμάς. Ήταν πολύ φιλικά και κουτσομπόλικα να δούνε τι κάνουμε...

Φτάσαμε λοιπόν στο Hvitserkur! Πρόκειται για έναν βράχο πάνω σε μια ακτή που μοιάζει με δράκο, δεινόσαυρο ή ρινόκερο που πίνει νερό. Μια saga μιλά για troll που ενώ έπινε νερό ξεχάστηκε να κρυφτεί πριν να βγει ο ήλιος και έγινε βράχος. Όμορφο και περίεργο!

Αποφασίσαμε και πάλι να βγούμε εκτός ring road για να βρούμε την παραλία Ηvammstangi που συνήθως βγαίνουν για να λιαστούν φώκιες! Η διαδρομή συνεχίστηκε από χωματόδρομο και μέχρι να φτάσουμε βλέπαμε ωκεανό.

Ίσα που προλαβαίναμε να φτάσουμε στην Ηvammstangi. Έπρεπε να βιαστούμε πριν να δύσει ο ήλιος. Φτάνουμε και παίρνουμε το μονοπάτι μέχρι την παραλία.

Δυστυχώς δεν βλέπουμε καμία φώκια και απογοητευμένοι πάμε να φύγουμε. Εκείνη τη στιγμή ένας άντρας που ερχόταν προς το μέρος μας, μας λέει ότι στην διπλανή παραλία αν προχωρήσουμε θα δούμε πολλές. Έτσι και έγινε. Στην διπλανή παραλία γινόταν χαμός. Άλλες λιαζόντουσαν, άλλες κολυμπούσαν, φώναζαν, κουνούσαν τις ουρές τους και τα σχετικά. Βέβαια δε μπορούσαμε να πλησιάσουμε πάρα πολύ κοντά γιατί φοβόντουσαν.

Ο ήλιος είχε πέσει για τα καλά και έπρεπε να γυρίσουμε στο αμάξι γιατί τα χιλιόμετρα που είχαμε να διανύσουμε μέχρι την χερσόνησο Snaefellsnes και συγκεκριμένα μέχρι το χωριό Stykkisholmur, ήταν πάρα πολλά.
Στο δρόμο μας πέσαμε πάνω σε ένα φάρο. Ότι θα βλέπαμε τέτοιο ηλιοβασίλεμα Μάρτη μήνα στην Ισλανδία μετά από τόσο κρύο και κακοκαιρία, δεν το περιμέναμε... Βέβαια είπαμε, χειμώνα είχαμε στα νότια. Εδώ ο καιρός ήταν ανοιξιάτικος!

Η διαδρομή συνέχισε να είναι πολύ ωραία, για όσο τουλάχιστον είχε φως και μπορούσαμε να βλέπουμε. Περνούσαμε συνέχεια από χιονισμένα βουνά και πεδιάδες. Η βραδιά ήταν τέλεια. Απόψε δε φύσαγε καθόλου και δεν είχε πολύ κρύο. Από κάποιο σημείο και έπειτα αρχίσαμε να βλέπουμε επαγγελματίες φωτογράφους με κάτι μηχανές σα τηλεσκόπια, να στήνουν τρίποδα! Όπα, εδώ είμαστε! Ο ουρανός πεντακάθαρος. Δεν υπήρχε ίχνος σύννεφου! Τι γίνεται ρε παιδιά;;; Λες;;;;;
Μπαίνουμε στην εφαρμογή και δείχνει ότι σήμερα το σέλας θα σκαρφαλώσει στο 6!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Το 6 θεωρείται πολύ υψηλό. Σπανίως ξεπερνά το 5. Η χαρά μας απερίγραπτη!

Όντας νηστικοί όλη μέρα, είπαμε να σταματήσουμε στην περιοχή του Borgarnes σε ένα φαστφουντάδικο να πάρουμε δυνάμεις γιατί όλη μέρα την είχαμε βγάλει μόνο με κάτι μπάρες. Όταν ξαναξεκινήσαμε η ώρα ήταν γύρω στις 22:30. Από το αμάξι παρατηρούμε οτι κάτι είχε αρχίζει να ψιλοφαίνεται και αρχίζουμε να χαζοχαιρόμαστε. Όσο περνούσε η ώρα όλο και κάτι περισσότερο φαινόταν.
Αποφασίζουμε να σταματήσουμε στην άκρη του δρόμου. Σταθήκαμε για περίπου 15’. Ένα αχνοπράσινο φιδάκι, εντελώς άτονο, άρχισε να χορεύει για περίπου 5’ λεπτά. Εντωμεταξύ είχαμε διαβάσει ότι η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από τις φωτογραφίες και αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι αυτό που βλέπουμε είναι το σέλας. Τόση ανυπομονησία γι’ αυτό; Αυτό ήταν το όνειρο; Ομολογουμένως δεν άξιζε! Η πλήρης απογοήτευση....
Η υπόλοιπη παρέα απ’ την άλλη ήταν χαρούμενη και προσπαθούσε να με πείσει ότι ήταν εντυπωσιακό. Εγώ απ’ την άλλη καταστεναχωρημένος να επιμένω ότι δε μπορεί να είναι αυτό που είδαμε! Απλά, ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ!!!!

Μπήκαμε στο αμάξι και συνεχίσαμε. Σε περίπου 30’ θα φτάναμε στο Stykkisholmur. Κάπου εκεί η γυναίκα μου Frosty, βλέπει ότι αρχίζει να κινείται κάτι ξανά και μας προτρέπει να σταματήσουμε. Σοφή κίνηση!

Μετά από 5 λεπτά ξεκινάει το πάρτι… Από την μία πλευρά του ουρανού, ένα ασπρο-πράσινο φιδάκι ξεκίνησε να λικνίζεται και να απλώνεται προς το μέρος μας. Λεπτό με το λεπτό γινόταν όλο και πιο φωτεινό, όλο και πιο πράσινο και απλώνονται όλο και περισσότερο, με ακόμα πιο περίπλοκες κινήσεις.

Το ένα φίδι έγιναν δύο, τα δύο τρία μέχρι που γέμισε ο ουρανός. Δεν ξέραμε που να πρωτοκοιτάξουμε…

Έπειτα, σειρά είχαν οι κουρτίνες. Πλέον, εκτός από λευκό και πράσινο χρώμα, άρχισαν να εμφανίζονται και αποχρώσεις του μωβ και του ροζ. Είχαμε ανατριχιάσει από αυτό που αντικρίζαμε. Αδυνατούσε να το συλλάβει το μυαλό μας!!!

Πάνω στην στιγμή που νομίζαμε ότι τα χαμε δει όλα, ξεκινάει κάτι σαν φωτεινή καταιγίδα από λευκές, πράσινες και μωβ αποχρώσεις, ακριβώς από πάνω μας. Είχαμε γίνει και οι τέσσερις μια αγκαλιά…Είχαμε πλημμυρίσει απο φως, εικόνες και συναισθήματα! Εκείνη τη στιγμή χάθηκα. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω με λέξεις. Σα να άνοιξε η ατμόσφαιρα της γης. Σα να βρισκόμουν εντός κάποιου μαγνητικού πεδίου. Δεν υπήρχε χρόνος. Δεν ήξερα αν πατάω γη ή βρίσκομαι στο διάστημα. Χωρίς να το καταλάβω συνειδητοποιώ ότι έχω αρχίσει να δακρύζω. Το σώμα μου βρισκόταν σε έκσταση!

Αυτό που βίωνα εκείνη τη στιγμή ήταν ότι συγκλονιστικότερο έχω ζήσει ως τώρα. Έπρεπε ταυτόχρονα να διαχειριστώ αυτό που έβλεπα και αδυνατούσα να συλλάβω (όσο και αν το είχα εκλογικεύσει επιστημονικά) και από την άλλη την εκπλήρωση ενός ονείρου μου!
Για κάτι τέτοιες στιγμές λατρεύω τα ταξίδια. Για κάτι τέτοιες στιγμές δεν έχω μετανιώσει ούτε για 1 ευρώ που δαπάνησα γι’ αυτά, παρόλο που δε μου περισσεύουν!

Η έντονη δραστηριότητα διήρκεσε περίπου 20 λεπτά. Πολλές φωτογραφίες δεν βγάλαμε. Μόνο 3-4 έτσι να υπάρχουν. Δε θέλαμε σε καμία περίπτωση να καταπιαστούμε με τις κάμερες και να χάσουμε τη στιγμή… Εξάλλου αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αποτυπωθεί στο χαρτί, όσα φίλτρα και να βάλεις. Αυτό αποτυπώθηκε στο μυαλό και στην ψυχή μας και κλειδώθηκε εκεί καλά για πάντα!

Η ώρα είχε πάει 00:15 και ήδη η κοπέλα από το hostel που θα μέναμε απόψε μας είχε πάρει 2 τηλέφωνα. Όλο φτάναμε και όλο στο δρόμο ήμασταν. Είχαμε κλείσει 16 ώρες στο δρόμο!!!!
Ξεκινήσαμε γρήγορα γρήγορα γιατί η κοπέλα καθόταν τόσο αργά, ειδικά για το δικό μας το check in. Κατα την διαδρομή κοιτούσαμε τις φωτογραφίες από το σέλας. Οι φωτογραφίες δυστυχώς δεν ήταν αντιπροσωπευτικές αυτού που είδαμε. Για κάποιο λόγο ο φακός απέδιδε το σέλας σαν πράσινο (stabilo). Καμία σχέση! Το σέλας που είδαμε ήταν πρασινόλευκο με αποχρώσεις μωβ και ροζ, που για κάποιο λόγο δεν φαίνονται καν! Η πιο αντιπροσωπευτική φωτογραφία είναι αυτή που βρήκα από το internet. Δεν ξέρω τι εξοπλισμό θέλει για να καταφέρεις να το τραβήξεις (μάλλον αυτούς τους τηλεσκοπικούς φακούς που βλέπαμε στην διαδρομή) αλλά έτσι έμοιαζε!

Κατά τις 00:40 φτάσαμε στο Stykkisholmur. Το Harbour Hostel ήταν ακριβώς πάνω στο λιμάνι, περιποιημένο και χιπστερικό! Άντε να κλείσεις μάτι απόψε μετά από αυτό… Το χαμόγελο μας συνεχώς ως τα αυτιά!

Τι άλλο να περιμέναμε για αύριο αλήθεια; Τι άλλες προσδοκίες θα μπορούσαμε να έχουμε;! Αυτός ο μαγικός τόπος μας τα είχε δώσει όλα τόσο απλόχερα! Ήμασταν τόσο γεμάτοι από εικόνες και συναισθήματα, που ακόμα και την πτήση της επιστροφής να παίρναμε αύριο, δε θα ‘χαμε κανένα απολύτως θέμα!

 

[Dina Z]

Φιλε @panlek30 σε ευχαριστω που μοιραζεσαι μαζι μας οσα βιωσες και ενοιωσες.
Τα περιγραφεις δε τοσο ευγλωτα, που η χαρα, ο ενθουσιασμος και η συγκινηση σου μεταδοθηκαν και σε εμενα

 

[Sassenach77]

συνειδητοποιώ ότι έχω αρχίσει να δακρύζω.

Σε κατανοώ απόλυτα!!! Και όσες λέξεις να χρησιμοποιήσεις, δεν φτάνουν για να περιγράψεις αυτήν την ικανοποίηση που αισθάνεσαι εκείνη την στιγμή!...

 

[panlek30]

Σε κατανοώ απόλυτα!!! Και όσες λέξεις να χρησιμοποιήσεις, δεν φτάνουν για να περιγράψεις αυτήν την ικανοποίηση που αισθάνεσαι εκείνη την στιγμή!...

Πότε θα πας; Θα προλάβεις σέλας;