Ισλανδία Ισλανδία...Όνειρο ζω???... Κι όμως υπάρχει!!!

[_antonis_]

Ευχαριστούμε!!!!

Μ'άρεσε ο Kerid παγωμένος.

Συγνώμη, στο Gullfoss, εκεί πίσω τι είναι, νιόπαντρο ζευγάρι; Μπρρρρ....κρυώνω... Τι τραβάει κανείς όταν παντρευτεί, ε;

Νομίζω μερικές τις έχεις και διπλές, ε;;

 

[Defkalion]

Σχετικά με την ποιότητα, εξαρτάται τι μέγεθος έχουν οι αρχικές φωτογραφίες που πας να ανεβάσεις, ρίξε μια ματιά εδώ, υπάρχουν οδηγίες: http://www.travelstories.gr/%F0%E5%...F6%F9%F4%EF%E3%F1%E1%F6%E9%EA%DE-gallery.html

Για το θέμα της σειράς, τι ακριβώς θέλεις να κάνεις; πώς δηλαδή θες να εμφανίζονται;

 

[konstantinos36]

Καλημέρα Αντώνη.Ναι είναι νιόπαντρο ζευγάρι Γιαπωνέζων.Τρελοκομεία.Πάνω στο παίδεμα κάποιες φώτο πρέπει να τις έχω βάλει διπλές κατα λάθος.

Καλημέρα Defkalion. Ευχαριστώ για την απάντηση.Οι αρχικές φωτογραφίες που ανεβάζω έχουν μέγεθος λίγο πιο κάτω απο το επιτρεπτό ανώτατο όριο των 250 kb.Παράδειγμα: όταν ανεβαζω μια φωτογραφία και είναι στα 215 kb ας πούμε ,απο τη στιγμή που ανέβει και μετά , την επιλέγω και αφού ανοίξει δεν είναι και τόσο καλη, διαβάζοντας τις ιδιότητες της μου τη δείχνει στα 65 kb περίπου.Εάν την επιλέξω εκ νέου για να τη μεγιστοποιήσω τότε μόνο μου επαναφέρει την αρχική ποιότητα στα 215 kb.Είναι όμως υπέρ του δέοντος μεγάλη σε μέγεθος και χρειάζεται να χρησιμοποιήσω την μπάρα κύλισης για να τη δω.Ακόμη, τα 2 διαδοχικά ανοίγματα στη φώτο που χρειάζονται για να φτάσω στο μέγιστο μέγεθος διαρκούν πάρα πολύ.

Διάβασα τις οδηγίες αλλά δε βρήκα κάτι που να με βοηθήσει.Όσο για τη σειρά,θέλω να μπαίνουν ακριβώς με τη σειρά που τις βάζω ανα τριάδες.Εντάξει αυτό δεν είναι και τόσο πρόβλημα,ίσως η σειρά να μην ενδιαφέρει κανέναν τελικά. Μπορεί να μην έχω βαλει τη σωστη ταξινόμηση όταν τις βλέπω.Θα το ξαναδώ.

 

[konstantinos36]

26/03/2012​

Στις 7 παρα 5 ήμουν όρθιος.Στις 7 Θα ερχόταν ο υπάλληλος της Blue car rental για να μας παραδώσει το δεύτερο "σπίτι μας", ένα Huyndai Tuscon. Άργησε,ήρθε στις 7 και 1 λεπτό. Όσο το πρωινό ετοιμαζόταν, εγω και ο Άρναρ ξεμπερδεύαμε με τη χαρτούρα.Έπειτα ,μου έδειξε το αυτοκίνητο να το ελέγξω εξονυχιστικά.Απροβλημάτιστο και αγραντζούνιστο.Για την εν λόγω εταιρία θα αναφερθώ στο τέλος της ιστορίας.

Απο εδώ και μπρος ξεκινάει το ουσιαστικό μερος του ταξιδιού μας.Αφου λοιπόν αναβλήθηκε η εκδρομή με τα έλκηθρα,ξεκινήσαμε με το πάσο μας,ήταν 9 το πρωί.Μαζί μας ξεκίνησε,για ακόμη μία φορά,το γνωστό μας 80άρι(αέρας) είτε για να μας κοντράρει, να μας σπρώχνει είτε να μας πλαγιοκόπεί.Και έφερε μαζί του και μία δυνατή συνεχή βροχη.

Οι υαλοκαθαριστήρες στο φουλ.Πρώτη στάση τα γραφεία της Icelandic Farm Holidays.Αγοράζουμε τα κουπόνια για τη διαμονή μας στις φάρμες και άντε γειά σου Ρέυκιαβικ!

Θα οδηγήσουμε το νησί αριστερόστροφα.Είμαστε στον περιφερειακό δρομο νο 1 τον οποίο και αφήνουμε σύντομα για τον Νο 36. Μέσω αυτου θα βρεθούμε στο εθνικό πάρκο Thingvellir.
Ιστορικής σημασίας για τους Ισλανδούς.Εάν θυμάμαι καλά εκεί έγινε η πρώτη βουλή,αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκεί απλώς ένα ξύλινο σπιτάκι, και αργότερα ξεκίνησε και η ανεξαρτητοποίση από τη Δανία(?).
Από φυσικης πλευράς,υπάρχει μία λίμνη και ένας καταρράκτης,γεφυρούλες,δεντράκια κλπ.
Από γεωλογικής πλευράς υπάρχει το ρήγμα μεταξύ των τεκτονικών πλακων της Αμερικής και της Ευρασίας.Σε κάποια σήμεία είναι γεμάτο νερό και κάνουν καταδύσεις όλο το χρόνο.Απο πλευράς καθαρότητας,διαύγειας και ορατότητας του νερου συγκαταλέγεται στα 10 καλύτερα σημεία παγκοσμίως.

Πέρυσι όλα αυτά τα περπάτησα ,τα είδα με την ησυχία μου.Φέτος ήταν αδύνατο.Προσεγγίζοντας το πάρκο υπάρχει μία ξύλινη ράμπα απο την οποία βλέπεις το πάρκο πανοραμικά.Ο τρελός λυσσομανούσε,η βροχή σε χτυπούσε σε σημείο που πονούσες,όλοι οι τουρίστες μαζεμένοι στο ξύλινο καφέ παραδιπλα.Σε κάποια ηρωική μας έξοδο προς τη ράμπα ,δε φτάσαμε ούτε στα μισά και επιστρέψαμε.Στο πήγαινε ο αέρας ήταν κόντρα και μας νίκησε.Στην επιστροφή περπατούσαμε με την όπισθεν και το κεφάλι κάτω.Φαντάζεστε να κάναμε σήμερα και έλκηθρα με χάσκι; δε νομίζω πως θα χρειαζόμασταν τα σκυλιά!

Αποφασίσαμε να κατέβουμε με το αυτοκίνητο μέσα στο εθνικό πάρκο κάνοντας ένα μικρό κύκλο από το παρατηρητήριο,με την ελπίδα ότι πιο χαμηλά ο αέρας θα κόβει κάπως.Δικαιωθήκαμε.

Έτσι,έστω και οριακά,μπορέσαμε να κάνουμε μια βόλτα στο πάρκο.Στις μικρές χαράδρες ο αέρας έκοβε κάπως και τουλάχιστον μπορούσαμε να περπατήσουμε.Σε γένικες γραμμές,το Thingvellir,χωρίς να σε ξετρελαίνει,είναι γραφικό.

Συνεχίζοντας,παίρνουμε τον δρόμο 37 με κατεύθυνση τον θερμοπίδακα Geysir και τον καταρρακτη Gullfoss.Ομολογώ οτι το gps μέχρι στιγμής μας βοήθησε .Απο τη βροχή πολλές φορές δε βλέπαμε ούτε τις πινακίδες και σε κάποιες διασταυρώσεις δεν υπήρχε σήμανση.Το ίδιο μας βοήθησε και το Tuscon. Ίσως το γεγονός ότι είναι σχετικά βαρύ να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόσφυση του στο οδόστρωμα,πιθανολογώ.Ειδικά στις πολύ δυνατές πλαγιοκοπήσεις του αέρα αναδείχθηκε νικήτης.Πάντως,στο δρόμο είδα κάποια μικρά ενοικιαζόμενα να έχουν σταματήσει στην άκρη με αλάρμ.Δόξα τω Θεώ, η βροχή και ο αέρας αρχίσανε λίγο να ξεθυμαίνουν.

Ο Stokkur είναι ο μοναδικος θερμοπίδακας του νησιού που κάνει εκρήξεις.Κάθε 4 περίπου λέπτα κάνει και μία έκρηξη στέλνοντας το νέρο στα 20 μέτρα,που απότελεί και το Highlight της υπόθεσης.Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η "μπλε φούσκα" λιγο πριν την έκρηξη,η οποία κάποιες φορές μπορεί να είναι διπλή ή και τριπλή(είδα μία).

Το μεγάλο Geysir. το οποίο αυτή τη στιγμή κοιμάται,στέλνει το νερό σε ύψος 60 μέτρων.Λέγεται ότι στο παρελθόν κάποιοι τουρίστες έριξαν μέσα πέτρες για να το κάνουν να εκραγεί και αντί αυτού το μπούκωσαν. Οι εκρήξεις του πλέον είναι πολύ σπάνιες και συμβαίνουν μόνο οταν στην περιοχή υπάρχει έντονη σεισμική δραστηριότητα.Θεωρείται το παλαιότερο στον κόσμο και απο αυτό πήραν την ονομασία Geysir όλα τα υπόλοιπα του πλανήτη...

 

[deka]

Μπράβο γι' αυτήν την όμορφη εμπειρία του ταξιδιού κι ευχαριστούμε που την μοιράζεσαι μαζί μας! Χάζεψα και τις φωτογραφίες... απλά ονειρικές!

 

[konstantinos36]

Κατευθυνόμαστε πλέον για τον χρυσό Gullfoss, που δεν απέχει και πολύ από το Geysir.Σύντομα φτάσαμε στο ξύλινο καφέ-ρεστωράν-σουβενίρ κατάστημα του καταρράκτη,το οποίο βρίσκεται τόσο μακρυά από τον καταρράκτη όσο χρειάζεται για να μη φαίνεται.
Πλέον ψιλοβρέχει και φυσάει απλώς δυνατά.

Ο Gullfoss είναι επιβλητικός,θες δε θες.Mπορείς να τον θαυμάσεις από πολλες οπτικές γωνίες.Είναι κλιμακωτός καταρράκτης και καταλήγει σε ένα φάραγγι.Κάποιες φορές το πυκνό σπρέυ που αναδύεται από την πτώση κρύβει τα νώτα του, λες και ο καταρράκτης πέφτει στη χαράδρα και μετά εξαφανίζεται.Στην πραγματικότητα κάνει μια αριστερή στροφή και συνεχίζει την πορεία του..Από ψηλά μπορείς να εκτιμήσεις το τριγωνικό του σχήμα και το μέγεθος του.
Κατεβαίνοντας τα ξύλινα σκαλιά για να τον πλησιάσεις θα εκτιμήσεις τη δύναμη του.

Αυτό όπως και όλα τα παραπάνω φαίνεται πως εκτίμησε και ένα ζευγάρι Γιαπωνέζων.

"Θα σε παντρευτώ στον Gullfoss",πρέπει να τις είπε κάποια στιγμή,και από ότι φαίνεται κράτησε την ύπόσχεση του.Γάμος στην Ισλανδία,φώτο στον καταρράκτη. Κάποια στιγμή λοιπόν είδαμε να περνάει μπροστά μας μία νύφη με North face μπλε αδιάβροχο!το ίδιο και ο γαμπρός.Τα τρελοκομεία ήρθαν οργανωμένα μιας και το εισερχόμενο σπρέυ απο τον καταρράκτη δεν αστειεύοταν!

 

[konstantinos36]

Πολύ cool τα άτομα,τους παραδέχτηκα.Έδωσαν σε όλους εμάς τους παρευρισκόμενους τουρίστες ένα πολύ ωραίο θέμα προς φωτογράφιση και προς συζήτηση.Μία επιπλέον ευχάριστη πινελιά στην ημέρα.

Παιδιά σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω για τις φωτογραφίες μου.
Έχω ανεβάσει καμμιά 80αριά στην Gallery. Δυσκολεύομαι αρκετά όμως.Αργούν πάρα πολύ να ανέβουν.Δε ξέρω αν φταίει το site, o υπολογιστής μου ,η σύνδεση μου ή εγώ.
Θα συνεχίσω να ανεβάζω τις φωτογραφίες μου στη Gallery σιγά σιγά,μέχρι να ανεβούν όλες, όσο χρόνο και να πάρει.Μέχρι τότε τις υπόλοιπες περίπου 200 φωτογραφίες μου τις έχω ανεβάσει στο Flickr .Εάν θέλετε μπορείτε να τις δείτε εδω DSC09665 | Flickr - Photo Sharing!

 

[piccolo_mondo]

Κωνσταντινε σ' ευχαριστουμε για οσα μοιραζεσαι μαζι μας!

 

[makisg]

και απο εμένα ξανά ενα μπράβο σου Κωνσταντίνε για την όμορφη περιγραφή και τις απίθανες φωτό.

 

[konstantinos36]

Απο ένα σημείο και μετά,ο καιρός άρχισε να ξεθυμαίνει.Ξεσκίστηκε,φτάνει πια!
Ήταν απόγεμα και σειρά είχε ο κρατήρας Kerid. Πέρυσι τον είχα πετύχει με παγωμένο πάτο.Φέτος άραγε?

Παρένθεση.Οι εταιρίες που επισκέφτονται την περιοχή δεν επισκέφτονται τον Kerid.Λέγεται ότι βρίσκεται σε ιδωτικό έδαφος.Τον επισκέφτεται στα σιγουρα η εταιρία Netbus. Δε γνωρίζω άλλη.

Εμείς πάντως δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα αφού είμασταν αυτοκίνητοι!
Φέτος ο kerid δεν ήταν παγωμένος, οπότε ήταν λιγότερο δραματικός.Ακόμα κι έτσι όμως παραμένει αξιοθέατος και φωτογενής.

Αποφάσισα να κατέβω μέχρι κάτω. Μία πέτρα προεξείχε από το νερό που σκέπαζε τον πάτο. Με λίγο ρίσκο αποφάσισα να πατήσω επάνω στη στενή πέτρα που γλιστρούσε και απείχε σχεδόν ένα μέτρο απο την "ακτή". Διαπίστωσα ότι είναι πολύ βαθιά και ο πυθμένας του δε φαίνεται.Το νερό ακίνητο .Απόλυτη σιωπή. Που διαταράχθηκε από τη φωνή της Άννας.
-Φύγε από την πέτρα ρεεεε!θα πέσεις μέσα στον κρατήρα.Και ποιος θα οδηγήσει μετά?
-

Είχε δίκιο και έφυγα.

Κατευθυνόμασταν πλέον προς την πόλη Selfoss.Κάπου εκεί κοντά θα πέρναμε μια παράκαμψη που θα μας οδηγούσε στην πρώτη μας φάρμα.

Το Selfoss γραφικό χωρίς να ξετρελαίνει.Το χάμπουργκερ που φάγαμε πάντως εκεί μας ξετρέλανε.

10 χιλιόμετρα μετά απο το Selfoss και μετά από ένα σχετικό χάσιμο σε παρακάμψεις -παρόλο που συναντήσαμε τουλάχιστον 5 τεράστιες και άκρως ευδιάκριτες ταμπέλες-φτάσαμε στη φάρμα Vatnsholt.

Μία καθαρά αγροτική φάρμα με πολλά σπιτάκια .Πολλά άλογα τριγύρω και 3 σκυλιά μας υποδέχθηκαν. Άνθρωπο δε βλέπαμε.Φαινόταν σαν εγκατελλειμένη.
Τελικά μετά και από μερικές κόρνες μας υποδέχθηκε η ευγενέστατη Μόνικα από την Eσθονία με την οποία συνομιλήσαμε και μας ενημέρωσε για την αίθουσα του πρωινού, και μετά μας οδήγησε στο κτίριο οπου θα μέναμε.

-

Είχαμε τηλεφωνήσει νωρίτερα για να ειδοποιήσουμε οτι έρχόμαστε και ότι έχουμε κουπόνια της Ισλανδικής ομοσπονδίας.

Μέσα σε απέραντο κάμπο βρισκότανε η φάρμα.Ένα απέραντο βοσκοτόπι.Στο βαθος μία λίμνη και ακόμα πιο μακρυά φαινόταν η θάλασσα.
Εντάξει δε περιμέναμε και τίποτα χλίδες, άλλωστε ήμασταν και στη φθήνη κατηγορία.Vatnsholt κατηγορία ΙΙ. Ι και ΙΙ είναι τα απλά, ΙΙΙ και ΙV είναι τα πιο πολυτελή.Πάντως είχαμε πρωινό.

Στο 2όροφο κτίριο Υπήρχαν 4 υπνοδωμάτια ,τα 2 στη Σοφίτα και ένα στο ισόγειο.Εμείς επιλέξαμε αυτό στον κυρίως χώρο στον πρώτο όροφο.


Όταν μπηκαμε στον προθάλαμο βγάλαμε υποχρεωτικά τα παπούτσια.Εγώ μπαίνοντας στο σαλόνι,άρχισα να περιεργάζομαι ένα τηλεσκόπιο με μοτέρ που ήταν στραμμένο προς τη λίμνη και το Βορρά. Τα δέρματα ταράνδου που ήτανε στρωμένα στα γυαλιστερά πλακάκια άφηναν στις πατούσες μου μία υπέροχη αίσθηση.Παραδέχτηκα την πολύ ντιζα-ινάτη επίπλωση και διακόσμηση. Οι μεγάλοι πίνακες στους τοίχους αποικόνιζαν παγετώνες,βόρειο σέλας,καταρράκτες κλπ. Η κουζίνα θα την έλεγες επαγγελματική, διέθετε ψυγείο-καταψύκτη με εξωτερική οθόνη πλάσμα, κουζίνα-φούρνος όλα ολοκαίνουργια κι ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.Μία μηχανή του καφέ διέθετε μέχρι και Swiss mocca. Δε θα μπορούσα με τίποτα να αντισταθώ σε 1 φλυτζάνι.Εντάξει 2. Περιμετρικά στους τοίχους υπήρχαν τεράστιες τζαμαρίες για απρόσκοπτη θέα. Μου άρεσαν οι 4 πολυέλαιοι.Τα πάντα πεντακάθαρα.
2 LCD 40άρες .Ο χώρος ήταν περίπου 80 τ.μ.τουλάχιστον ,χωρίς το υπνοδωματιο και το μπάνιο. Όχι και άσχημα.Το μικρό μπάνιο αν και πεντακάθαρο και ολοκαίνουργιο δεν διέθετε μπανιέρα ούτε και ντους.Μα που θα κάνουμε μπάνιο? Τελικά το μεγάλο μπάνιο διέθετε μπανιέρα και καμπίνα υδρομασάζ,οπότε κουτσά στραβά κάπως θα την βολέυαμε.

Εντάξει, πέρα από την πλάκα είχαμε μπροστά μας μία απρόσμενη καραχλίδα.

-Εντάξει Άννα,ωραία όλα αυτά, αλλά προφανώς η κοπέλα έχει κάνει λάθος,πάμε να την ειδοποιήσουμε οτι εμείς είμαστε για τη φθηνή κατηγορία II. Αυτό είναι μάλλον κατηγορία IV. Μη μας έρθει αύριο κανας λογαριασμός δυσθεόρατος...

Πηγαίνω στην ιδιοκτήτρια:
- Εξκιούς μι Μόνικα,πρέπει να έχει γίνει κάποιο λάθος, εμείς έχουμε κουπόνια για την κατηγορία II,το δωμάτιο που μας δώσατε ανήκει μάλλον στην κατηγoρiα ΙΙΙ ή IV...
-Νόου ,μην ανησυχείτε δεν έχει γίνει λάθος,αυτή είναι η κατηγορία ΙΙ...μας είπε χαμογελώντας! και είστε τυχεροί γιατί είστε οι μόνοι επισκεπτες.Είναι όλο δικό σας!

Απίστευτο.

Πάντως ειλικρίνα, ακόμη και αν υπήρχαν και άλλοι ενοικοι στο κτίριο δε θα μας ενοχλούσε ιδιαίτερα.Βέβαια το γεγονός ότι τελικά ήμασταν μόνοι μας δε μας χάλασε καθόλου Για δεύτερη φορά όσον αφορά τη διαμονή το ρίξαμε στα πανυγήρια!

Αλλίως περιμέναμε τη συγκεκριμένη φάρμα και αλλιώς μας βγήκε,διότι από το ίντερνετ δε φαινόταν κάτι τετοιο.Περιμέναμε κάτι στοιχειώδες,κάτι απλό.
Και αφού αυτή ήταν η κατηγορία ΙΙ φαντάσου την IV...

Μετά από ένα ελαφρύ βραδυνό στο Selfoss επιστρέψαμε στη φάρμα. Ο ουρανός νεφοσκεπής σε ποσοστό 100%. Για το βόρειο σέλας λίγες οι πιθανότητες.

Η Άννα βρισκόταν δίπλα στη τζαμαρία και ξαφνικά μου λέει:
- 2-0
- τι 2-0,με δουλεύεις?
- Το βόρειο σέλας ,είναι η δεύτερη φορά που το εντοπίζω εσύ μέχρι στιγμής τίποτα

Είχε δίκιο.Από μία χαραμάδα στα σύννεφα έκανε την εμφάνιση της μία πράσινη λωρίδα.
Με συνοπτικές διαδικασίες ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω .
Μέχρι να βγούμε έξω η χαραμάδα στα σύννεφα είχε κλείσει.και για τις επόμενες 3 ώρες δεν ξανάνοιξε ποτέ.

Ήταν μία πολύ κουραστική ημέρα.Που όμως το τοπίο της ενδοχώρας ,το Thingvellir, το Geysir, o Gulfoss, o Kerid ,η σπιταρώνα μας και η στιγμιαία εμφάνιση της Αύρας μας αποζημίωσαν τόσο απρόσμενα...

Τα μάτια μου κλείνουν από την κούραση...

 

[konstantinos36]

Θα ξαναδώ με χαρά τους παλιούς μου γνώριμους και μετά θα ξεκινήσω...​

27/03/2012 Τρίτη 10:00 το πρωί-ναι ,κοιμηθήκαμε πολύ, το χρειαζόμασταν-

Είχαμε ξεκινήσει ήδη για το επόμενο μας αξιοθέατο.Ήταν ο πρωινός μας μπουφές.

Οι προσδοκίες μας για τις φάρμες σχετικά χαμηλές:"εεεε,τι να έχει, καμμιά μαρμελαδίτσα,μερέντα,ζαμπόν-κασερι,καφε και πολλά μας είναι,είναι και η εποχή τέτοια μη περιμένεις πολλά..."

Λάθος!

Καταρχήν η διακόσμηση της αίθουσας του πρωινού σε περέπεμπε σε πικ-νικ στο δάσος.Είμασταν εμείς,ένα ζευγάρι Χιλιανοί τουρίστες,κάποιοι εργαζόμενοι στη φάρμα και η οικογένεια των ιδιοκτητών.Η ατμόσφαιρα πολλή φιλική και είμασταν όλοι μια παρέα.

Ποσότητα,ποιότητα,πολύ μεγάλη ποικιλία ειδών,διεθνής φίρμες,εγχώρια προιόντα,βιολογικά,όλα προσεγμένα,ζεστά και ολόφρεσκα.Ακόμα και ο πιο δύστροπος δε θα μπορούσε να φύγει δυσαρεστημένος.
Αυτή την εικόνα αντικρύζαμε κάθε πρωί σε όλες τις φάρμες που διανυκτερεύαμε.Δε θα μπω σε λεπτομέρειες ούτε θα αναφερθώ ξάνα σχετικά.
Απλά ένα μπράβο στους Ισλανδούς διότι κάνουν το αυτονόητο,προσέχουν δηλαδή τον πελάτη τους ιδιαιτερα, ακόμη και στη χαμηλή περίοδο.

12:00 Αντίο φάρμα Vatnsholt και ο καιρός είναι τη μια συννεφιά με ήλιο και την άλλη σπρέυ βροχής διάρκειας 2-3 λεπτών,κατάσταση που εναλλάσεται διαρκώς μέχρι αργά το απόγευμα και που συνοδεύεται με τα ανάλογα ουράνια τόξα.Σημαντικό:δε φυσάει καθόλου,επιτέλους!

Αφήνουμε πίσω μας την κομώπολη του Selfoss και πάμε για να δούμε έναν παλιό μου γνώριμο,τον καταράκτη Seljalandsfoss.

Από μακρυά βλέπεις μία λεπτή γράμμη χωρίς να καταλάβεις περι τίνος πρόκειται.Όταν πλησιάζεις αρκετά καταλαβαίνεις οτι υπάρχουν ύδατα δε ελεύθερη πτώση.Όταν φτάσεις δίπλα του τον απολαμβάνεις.
Σε σχέση με άλλους μεγάλους καταρράκτες ο Seljalandsfoss δεν έχει πολύ νερό.Έχει όμως αξιοσημείωτη ομορφιά.Είναι εκλεπτυσμένος,έχει ιδιαίτερη χάρη.Το πράσινο φόντο στο οποίο προβάλλεται αποτελεί άλλη μία ευχάριστη πινελιά.Μεγάλο ατού το μονοπάτι που σε οδηγεί πίσω από τον καταρράκτη,και το οποίο είναι σχεδόν πάντα προσβάσιμο.Εκεί πίσω είναι άλλος καταρράκτης!αξίζει!

Πάντως από τον Seljalandsfoss και μετά η διαδρομή αρχίζει και ομορφαίνει επικίνδυνα!

Ας πάμε τώρα σε κάτι πιο δυνατό,πιο δυναμικό,πιο εκκωφαντικό!

Skogafoss!

Eίναι μονοκόματος,είναι συμμετρικός,είναι μια πελώρια κουρτίνα και είναι στους πρόποδες του ηφαιστείου Eyjafjallajökull που το Μάρτιο του 2010 συγκλόνισε την Ισλανδία και ολόκληρη την Ευρώπη.
Δοκιμάστε να τον πλησιάσετε-κάντε το-αφού του δείξετε τον απαραίτητο σεβασμό.
Βάλτε ότι πιο αδιάβροχο έχετε και πλησιάστε τον σε απόσταση βολής,κυριολεκτικά εκεί που σκάει το κύμα,νιώστε τη γη να δονείται,ακούστε τον,σηκωστε το κεφάλι σας ψηλά, κοιτάξτε τον κατάματα!
Από τις ωραιότερες μου αναμνήσεις...

Εάν θέλετε μπορείτε να ανεβείτε τα πολυάριθμα σκαλιά που οδηγούν στο χείλος του αλλά δε το συνιστώ,δεν έχει ιδιαίτερη θέα από εκεί.Συνιστώ όμως οπωσδήποτε το εξής:ανεβείτε τα μισά και πλέον σκαλιά και μετά ακολουθήστε,με πολύ μεγαλη προσοχή όμως, το παράπλευρο μονοπάτι που οδηγεί στον καταρράκτη.Η θέα από εκεί ψηλά είναι αριστούργημα και σας περιμένουν και εκπλήξεις!

Μερικές εκατοντάδες μέτρα παρακάτω βρίσκεται το γραφικό μουσείο του Skogar.Ακόμη και να μη μπείτε μέσα, αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο στη γύρω περιοχή η οποία προσφέρει αξιόλογες φωτογραφικές ευκαιριες.

Συνεχίζουμε.Επόμενος σταθμός ο παγετώνας Solheimajokull που αποτελεί παρακλάδι του μεγάλου Myrdalsjokul.Θα φτάσουμε εκεί μέσω ενός κακοτράχαλου δρόμου.Ο Solheimajokull θα είναι το βάπτισμα του πυρός για την Άννα.Θα είναι ο πρώτος της παγετώνας.Αφήνοντας τον περιφερειακό η απότομη αλλαγη του σκηνικού ξαφνιάζει!

Σωροί ηφαιστειακής τέφρας παντού.Ένα ορμητικό ποτάμι σαρώνει ότι βρει.Ένα σεληνιακό όχημα θα μπορούσε να εμφανιστεί μπροστά σου.Κάτι έχει γίνει εδώ.Διαισθάνεσαι ότι πρόσφατα έχουν γίνει μεγάλες καταστροφές.Φταίει το
Eyjafjallajökull που το 2010 προκάλεσε μεγάλες πλυμμήρες.Ήρθε και το Grimsvotn πέρυσι το Σεπτέμβριο να χαρακώσει ακόμα περισσότερο το πρόσωπο της περιοχής.Από τη στιγμή που εξερράγη,η τέφρα σκέπασε τα πάντα στην περιοχή,προκάλεσε την αύξηση της θερμοκρασίας στους παγετώνες και την επίσπευση του λιωσίματος τους.

Πέρυσι στον Solheimajokull έκανα την πρώτη μου πεζοπορία σε παγετώνα.Σα να είχα ανακάλυψει ένα διαφορετικό,άγνωστο κόσμο!

Τώρα στεκόμασταν απλά στη βάση του και τον θαυμάζαμε.Το πελώριο περυσινό γαλάζιο διαμάντι είχε δώσει τη θέση του σε ένα λευκο γίγαντα με μαύρες πληγές να τον σημαδεύουν σε όλο του το σώμα...

Από όποια πλευρά και να το δεις...


Είχα δει λοιπόν ξανά τους παλιούς μου "γνώριμους" απο πέρυσι και η χαρά μου ίδια!
Μέχρι αυτό το σημείο είχα φτάσει πέρυσι.Είχα φτάσει στο σημείο μηδέν.Από εδώ και μπρος όλα καινούργια,όλα διαφορετικά!

Οταν επιστρέψαμε στη διασταυρωση του περιφερειακου και στρίψαμε αριστερά,ένιωθα μιαν ελαφριά ευχάριστη ταχυκαρδία! μάλλον επειδή ήξερα πως ξεκινούσα Reynisfjara beach Iceland | Flickr - Photo Sharing!

...το ταξίδι μου στο άγνωστο...​

 

[_antonis_]

Αχ αχ αχ....