Το αναμενόμενο τηλεφώνημα ήρθε στις... 07:00 το πρωί( Κόναν ο βάρβαρος).
Ναι?λέω εγώ στα Ελληνικά,ξεχνώντας προς στιγμήν που βρίσκομαι.
Καλημέρα,ο κύριος Papadopoulos?(Στα Αγγλικα εννοείται).
-Ο ίδιος
-Είμαι ο ιδιοκτήτης απο τα welcome apartments.Λυπάμαι πολύ για αυτό που συνέβη χθες το βράδυ.Σας περιμένουμε στη ρεσεψιόν, οποιαδήποτε στιγμή το θελήσετε, θα είμαστε εκεί όλη τη μέρα.
-Εντάξει,τώρα κοιμόμαστε,θα έρθουμε κατα τις 10.
Όταν ανοίξαμε την πόρτα του δωματίου για να πάμε στο πρωινό,συνηδειτοποιήσαμε οτι είχαμε αφήσει το κλειδί απέξω όλη νύχτα.Η Άννα ψιλοσοκαρίστηκε.Χαλάρωσε,στην Ισλανδία είσαι ,την καθησυχασα. Πάντως παρά την έντονη χθεσινή μέρα , την κούραση του ταξιδιού,+τις λιγες ώρες ύπνου νιώθαμε σχετικά ξεκούραστοι.Αιτία τα υποδειγματικά στρώματα και μαξιλάρια,συμφωνήσαμε.
Το πρωινό του Lind hotel πλουσιοπάροχο.Επι μία(!) ώρα κατακρεουργήσαμε τα πάντα στο μπουφέ.
Στα welcome apartments φτάσαμε στις 10:30.
Θα είχαμε το ύφος του αδικημένου-εκνευρισμένου με την είκονα ηφαιστείου έτοιμο να εκραγεί,συμφωνήσαμε.
Όταν μπήκαμε στη ρεσεψιόν, ο ιδιοκτήτης σηκώθηκε αμέσως,κρίνοντας και απο τα μούτρα μας θα κατάλαβε αμέσως ποιοι είμαστε.Δίπλα του 3 υπάλληλοι με τα χέρια πιασμένα πίσω στην πλάτη και σαν σε στάση προσοχής(κυριολεκτικά).Ο ιδιοκτήτης είχε τα μούτρα ριγμένα στο πάτωμα.
Μεταξύ πολλών,δε θα ξεχάσω αυτές τις εκφράσεις του:
-Δε μπορώ να απολογήθω αρκετά για αυτό που έγινε χθες
-Νιώθω απαίσια που έγινα η αιτία για την κακή αρχή του ταξιδίου σας
-Δυστηχώς κάποιες φορές συμβαίνει το ανθρώπινο λάθος,εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε για να το διορθώσουμε
Εν ολίγοις ,δεν παρουσίασε καμμία δικαιολογία για χθες ,καμμία κουτοπονηριά, ολοκληρωτική αποδοχή της ενοχής τους με συνοπτικές διαδικασίες .
Και τώρα πάμε στο ψητό!
-Εμείς εχθές αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε εκ νέου ξενοδοχείο για διανυκτέρευση και μάλιστα ακριβό,ορίστε και η απόδειξη,τι θα γίνει με αυτο?
-Μην ανησυχείτε καθόλου,αυτό βαραίνει αποκλειστικά εμάς.
Βγάζει αμέσως και μας δίνει όλο το ποσo(14500 κορώνες,περίπου 90 ευρώ) για το χθεσινό ξενοδοχείο.Και τώρα πάμε στο θεικότερο όλων.
-Όσο για το υπόλοιπο της διαμόνης σας,όχι μόνο για αυτο το διήμερο,αλλά και για τις υπόλοιπες 3 διανυκτερεύσεις που έχετε μετά απο την επιστροφή σας στο Ρέυκιαβικ,δε θα πληρώσετε απολύτως τίποτα!!!(Μόλις κερδίσαμε 310 ευρώ)
Ναι παιδιά,ο τύπος μας χάρισε όλη τη διαμονή,5 διανυκτερεύσεις.
Γιατί λάθη γίνονται παντού είτε είναι Ελλαδα,Ισλανδία,ΗΠΑ,Ανγκολα,Νορβηγία ή Αγγλία.Το θέμα είναι τί κάνεις για να τα διορθώσεις.
Μαθήματα αυτοκριτικής και επαγγελματικης συμπεριφοράς απο τους ψυχρούς,Βίκινκ,αμίλητους και αγέλαστους εσκιμόους που ζουνε σε μια παγωμένη χώρα ,κρύμμενοι στα igloo τους προσπαθωντας να αποφύγουν τις πολικές αρκούδες, οι βάρβαροι.Γιατί στο άκουσμα της Ισλανδίας οι περισσότεροι από εμάς αυτό έχουν στο μυαλό τους .Όχι μόνο άγνωστοι ,αλλα και δικοί μου φίλοι και γνωστοί,νέοι,συνομίλικοι,μορφωμένοι,ανοιχτόμυαλοι κια ιντερνετάκηδες.
Και πόσοι άλλοι ακόμη "επαγγελματίες" του Ελληνικου τουρισμού που με εξαπάτησαν ή προσπάθησαν,που με καταέκλεψαν,που υποτίμησαν τη νοημοσύνη μου και μου ζήτησαν και τα ρέστα.Μακρύς ο κατάλογος που δε θα αναφέρω για να μη κατηγορηθώ και για δυσφήμηση.
Ξεκινήσαμε για το διαμέρισμα μας με τους 3 υπαλλήλους να μας ακολουθούν με τις βαλίτσες μας.Μας εξήγησαν τα παντα για τους κωδικούς στις κλειδαριές,
τις συσκευές κλπ.
Μέχρι στιγμής είχαμε παραμείνει ψύχραιμοι.Μόλις όμως κλείσαμε την πόρτα του διαμερίσματος μας, ξεσπάσαμε σε πανηγυρισμους!
Εντάξει,5 μέρες διαμονή δωρεάν δεν ήτανε και λίγο.Ευτυχως η πρώτη αναποδιά που μας έτυχε γύρισε μπούμερανγκ υπέρ μας.
Η ώρα όμως είχε πάει 12 και εμέις έπρεπε να είμαστε στις 1 στο παλιό λιμανι του Ρέυκιαβικ.Εκεί θα μας περίμενε η εταιρία Elding για το πρώτο μας whale watching το οποίο μας είχε κλείσει ένευ προμήθειας η ευγενεστάτη ρεσεψιονίστ του Fosshotel Lind(τη θυμόμουν και απο πέρυσι).Εγώ πάντως δε θα πλήρωνα τίποτα διότι είχα ένα δωρεάν εισητήριο(complimentary ticket) απο τον περασμένο Γενάρη και το οποίο ισχύει για 2 χρόνια.Αυτο συμβαίνει στην περίπτωση που κάνεις το τουρ και δε δεις φάλαινες ή έστω δελφίνια.
Το πλοιάριο ονόματι "Hafsulan" αναχώρησε απο το λιμάνι του Ρέυκιαβικ με κατεύθυνση μια περιοχή όπου εχθές εμφανίστηκαν μεγάπτερες φάλαινες(Humpack whales).H Άννα βρισκόταν πολύ κοντα στην πραγματοποίηση του ονείρου της.
Αχ αδιανόητες καταστάσεις για το Ελλάντα. Υποδειγματικοί επαγγελματίες.... αλλά να χαρίσουν και τη διαμονή.... αυτό ξεπερνά και την πιο άγρια φαντασία. Εύγε τους
Καταρχας κακως ανησυχουσες στην αρχη της ιστοριας ...γραφεις πολυ ωραια κ αναλυτικα.
Κατα δευτερον πιο πολλες φωτο ..τσιγγουναρε
Κατα τριτον αν κ απεχθανομαι χειμωνα-χιονια κλπ οπως ολοι ξερουν εδω μεσα ....η φωτογραφια η αρχικη με τον παγετωνα ειναι μοναδικη!!!!Μου επεσε το σαγονι.
Κατα τεταρτον αυτο ειναι το καλο-κακο του φορουμ αυτου....σου αποκαλυπτει προορισμους που δεν τους ειχες υποψη παλιοτερα ...και ελεγες ..ελα μωρε τωρα......εκει?
Βρισκόμαστε λοιπόν εν πλω στην ακτή Faxafloi, τη μεγαλύτερη ακτή της Ισλανδίας.Το σημερινό tour θα ήτανε μεγάλο σε διάρκεια διότι οι τελευταίες πληροφορίες για τις φάλαινες τις τοποθετούσαν μακριά και πολύ έξω στα ανοικτά,μας είπαν.Οι συνθήκες κάκιστες,πολύ κρύο και βροχή,και αρκετός αέρας αλλά οριακός ώστε να πραγματοποιηθεί το tour.Μπροστά στην προσμονή ομως για τη θέα των φαλαινών δε μασάμε μία.
Πάνω από τα ήδη πολλά ρούχα μας, επιβαλλόταν να φορέσουμε την ολόσωμη αδιάβροχη στολή(σωτηρία) της Elding.Έξω η βροχή καλά κρατεί,κουνάει αρκετά,και η όποια προσπάθεια να ανέβουμε την κάθετη σκάλα που οδηγεί από το σαλόνι στο κατάστρωμα ισοδυναμεί με extreme sport. Όσο για το περπάτημα στο κατάστρωμα, για όσους έφταναν,θα ήταν ισάξιοι του σούπερμαν.
Μοιραία παραμέναμε εντός του σαλονιού περιμένοντας κάποια υπόδειξη από το πλήρωμα για πιθανές θεάσεις.
Μετα απο περίπου 2 ώρες , συνεχίζαμε ακόμα την πορεία μας προς τον ωκεανό.
Πάντως η βροχή είχε σχεδόν σταματήσει και ο αέρας είχε κοπάσει.Πλέον βρισκόμασταν όλοι στο κατάστρωμα .Κάποια στιγμή ο παρατηρητής εντόπισε ένα σμήνος πούλιων να περιτριγυρίζει κάτι.Τα πουλιά είναι οι "ρουφιάνοι" της υπόθεσης.Όντως κάτι υπήρχε.Κολλήσαμε όλοι στα δεξιά κάγκελα του καταστρώματος.Πλησιάζαμε σε κάτι που ήταν περιτριγυρισμένο απο εκατοντάδες πτηνά.Και ναι!!!
Μπροστά μας ,με περισσή μεγαλοπρέπεια,ξεπρόβαλε από τα κύματα ένα θέαμα που ο κάθε άνθρωπος βλέπει στη ζωή του μία φορά το πολύ!
Ήταν ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο.:?:
Γιατί μη μου πείτε οτι έχετε δει Χριστουγεννιάτικο δέντρο καταμεσής του ωκεανού παραπάνω από μία φορές!
Παρατηρήτης και επιβάτες επιδοθήκαμε λόγω αυτου σε σπαστικό-νευρικό γέλιο.
-Καλά Χριστούγεννα Αννα!και αμέσως ένιωσα μια φάπα στο σβέρκο μου.
Τότε ο παρατηρητής μας υπέδειξε κάτι διαφορετικό ευθεία μπροστά,ακολουθούμενο απο ένα σμήνος πουλιών.
Επρόκειτο για μία ομάδα 8-10 δελφινιών που εκινείτο περίπου από 20 μέχρι 40 μέτρα απόσταση.Τα ακολουθήσαμε για κανα πεντάλεπτο,ξαφνικά αναδύθηκαν και τα 10 ταυτόχρονα και δε τα ξαναείδαμε.
Αμέσως μετά ο ουρανός άνοιξε, ο ήλιος βγήκε και εμφανίστηκε ένα πολύ όμορφο ουράνιο τόξο.
Είχαμε φτάσει πλέον στο μέγιστο της διαδρομής και αρχίσαμε να παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.Συναντήσαμε άλλο ένα κοπάδι δελφινιών να κινούνται σε απόσταση από 10 εως 30 μέτρα. Υπήρχαν μαζί τους και νεογέννητα τα οποία είχαν πολύ πλάκα να τα βλέπεις να κάνουν άλματα διότι εξέρχονταν από το νερό ανάποδα και ξαναέπεφταν στο νερό με την πλάτη, τα ζιζάνια!
Φάλαινες όμως δεν είδαμε.Το όνειρο της Άννας μπορεί να περιμένει.
Όταν δέσαμε στο Ρέυκιαβικ η ώρα ήταν σχεδόν 6.Με μια γλυκόπικρη γεύση για αυτά που είδαμε και για αυτά που δεν είδαμε. Και είμασταν πολύ κουρασμένοι. Εξουθενωμένοι.
Ε και???
Σιγα μη χάναμε την ευκαιρία να δούμε το Βόρειο Σέλας προτιμώντας την ξεκούραση.Εκείνο το βράδυ θα γινόντουσαν τα tour.
Από την Elding πήγαμε κατευθείαν στο tourist center της κεντρικής εμπορικής οδού Laugavegur.Eκεί κλείσαμε με την IGTours.Κόστος 30 ευρώ το άτομο.Είναι μια εταιρία που χρησιμοποιεί μικρότερα λεοφωρεία σε σχέση με τις άλλες.Λιγότερος κόσμος,λιγότερη βαβούρα,λιγότερος απαιτούμενος χρονος για να μαζευτεί ο λαός.Και μιλάμε για λαό από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
20:30-21:00 θα πρέπει να είμασταν στο διαμέρισμα μας για να μας παραλάβουν.Κάναμε μια βόλτα ανάποδα στην Laugavegur, και μετά πήγαμε και φάγαμε νοστιμότατο και σχετικά φτηνο χάμπουργκερ μενού σε ένα...ψιλικατζίδικο κοντα στην Halgrimskirkjia, που είναι η ψήλότερη εκκλησιά της πόλης (μάλλον και της χώρας) και η οποία φαίνεται από παντού μέσα στο Ρέυκιαβικ.
20:20 είμασταν στο διαμέρισμα μας.Είχαμε 10+ λεπτά για ύπνο.