Ισλανδία Ισλανδία...Όνειρο ζω???... Κι όμως υπάρχει!!!

[konstantinos36]

Η χρυση εποχη​

Και φτάνουμε λοιπόν στo Γενάρη αυτού του ετους .Τί κι αν στο μεσοδιάστημα απο τον Γενάρη του 2011 μεχρι σήμερα επισκέφτηκα κι άλλες χώρες όπως η Τουρκία και η Ιορδανία.Δε λέω,πέρασα πολύ ωραία,αλλα δεν ήτανε το ίδιο.Δε τις αναζήτησα ποτέ.Ποτέ δε κάηκε η γούνα μου για να επιστρέψω.Ξεχάστηκαν σχετικά γρήγορα.Επι σχεδόν ένα χρόνο προετοιμαζόμουν για την επιστροφή στην Ισλανδία ,σιωπηλά και με χαλαρούς ρυθμούς.Πλέον ήξερα κατα πολύ περισσοτερο τι ήθελα και με ποιο τρόπο.Πάντως αυτό που είχα κατάλαβει και με συνέπερνε τρομερά, ήταν πως όσο και να προετοιμαζόμουν για αυτή τη χωρα,στην πραγματικότητα θα βρισκόμουν συνεχώς προ εκπλήξεων.Πώς το ήξερα? δε ξέρω.Ίσως και η αίσθηση που είχα αποκομίσει απο την περσινή μου επίσκεψη...δε ξέρω. Στα τέλη του Γέναρη πήρα τη μεγάλη απόφαση.

Αλλα σε αυτή την περιπέτεια,γιατί περι περιπέτειας επρόκειτο, δε θα ήμουν μόνος μου.Αυτή τη φορά, συνοδοιπόρος στην περιπέτεια θα ήταν η αγάπη της ζωής μου,η Αννούλα μου.Πέρσι δεν ήρθε μαζί μου στο τσακ λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.Όλο αυτόν τον καιρό,μετά και απο αυτά που της έλεγα και της έδειχνα,είχε στεναχώρηθει και είχε σκάσει που δεν κατάφερε πέρυσι να έρθει.Της είχα ανακοίνώσει πριν καιρό την πρόθεση μου να ξαναπάω στην Ισλανδια .Και φυσικά της απηύθυνα την ερώτηση"θα με συνοδέψεις"?"Ναιιιιιι!!! πες μου πότε και φύγαμεεεεεε!!!!":love2:

Ας πάμε και στη χρύση εποχή.Τα πράγματα έχουν ως εξής.Ποια είναι αυτή η
εποχή που μπορείς να πάρεις αν όχι το μέγιστο απο αυτή τη χωρα,τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και ακόμα περισσότερο?
Το όνειρο της Άννας ήτανε να δει φάλαινες. Εγώ στην περσινή μου επίσκεψη δεν είχα καταφέρει να δω στη μία και μοναδική φορά που επιχείρησα,οπότε ψηνόμουνα και μάλιστα πολύ τρελά.Δικός μου διακαής πόθος? να δω ένα Βόρειο σέλας "Κολοσσό"!

Πέρυσι στη Νορβηγία στο Τρόμσο,όταν αντίκρυσα για πρώτη φορα το Βόρειο σέλας έμεινα έκθαμβος!έπαιρνα τηλεφωνο την επόμενη μέρα φίλους και γνωστούς,καταενθουσιασμένος και προσπαθούσα να τους περιγράψω τι είδα!

Εκείνη τη νύχτα της 18ης Ιανουαρίου 2011 στο Τρόμσο, το Βόρειο σέλας ήταν σχετικά ανενεργό.Στην κλίμακα του 10 ήτανε 2άρι κι αυτο με το ζόρι.Ουσιαστικά ήτανε πολύ ασθενές και μικρής διάρκειας.Όταν μετά ξανακοιτούσα τις διάφορες φωτογραφίες στο ίντερνετ και παρακολουθούσα τα λίγα διαθέσιμα βίντεο,διαπίστωνα φαντασμαγορικές θεάσεις, με τον ουρανό κυριολεκτικά να φλέγεται και μάλιστα σε αποχρώσεις και πέραν του πρασίνου.Συνειδητοποίησα λοιπον οτι αυτό που είδα απείχε κατα πολύ απο τα παραπάνω.Ούτε και η δευτερη φορά που το είδα στην Ισλανδία(28/01/2011) έκανε τη διαφορα. Πιο έντονο, αλλα σε μια χαραμάδα στα σύννεφα που έκλεισε γρήγορα.Άσε που είχε σημάνει και τελος χρονου για το οργανωμένο μας τουρ και έπρεπε να επιστρέψουμε στο Ρέυκιαβικ.Τέλικως δεν ήμουν αρκετά τυχερός ωστε να δω το Σέλας που ονειρεύομουν,δηλαδη της τάξεως του 5 ή 6.

Παρατηρώντας συχνά το ημερολόγιο της εταιρίας στο Ρέυκιαβικ η οποία βγαίνει για παρατήρηση φαλαινών όλο το χρόνο,διαπίστωσα οτι οι φάλαινες για κάποιο λογο φέτος έχουν επιστρέψει πολύ νωρίτερα από τις νότιες θάλασσες. Ήδη απο τον Ιανουάριο έκαναν την εμφάνιση τους στο Ρέυκιαβικ Μεγάπτερες φάλαινες και Όρκες ,αρκετά συχνά μάλιστα και σε μεγάλους αριθμούς.Άλλες χρονιές,όπως και πέρυσι, οι πρωτες μεμονωμενες Ρυγχοφαλαινες δεν έκαναν την εμφάνιση τους πριν απο τα μέσα με τέλη Απριλίου,κι αυτο αραιά και που, έπρεπε να εισαι πολυ τυχερός για να τις δεις.

Όσο για την Αύρα του Βορρά,(Aurora borealis δηλαδή Βόρειο σέλας ή Northern lights),σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνέλεξα απο το ίντερνετ, απο τους καλυτερους μηνες που μπορεις να το δεις ειναι ο Οκτώβριος και ο Μάρτιος.

Η απόφαση για την τελική ημερομηνία του ταξιδιού κλείδωσε: Αναχώρηση 24/03/2012 τα χαράματα και επιστροφή στις 08/04/2012 τα μεσανυχτα.

Πέρα απο τα παραπάνω,υπαρχουν κι άλλοι σημαντικοί παράγοντες που με οδήγησαν στο να χαρακτηρίσω το παραπάνω χρονικό διάστημα ως "χρυσή εποχή".Καταρχήν,ο Μάρτιος και ο Απρίλιος ανήκουν στη χαμηλή τουριστική περίοδο για την Ισλανδία.Απο Μάη και ειδικά το καλοκαίρι οι τιμές πανε επι 2 σε αεροπορικά(αν και με την προσθήκη της Easy jet και της Wow οι τιμές μειώθηκαν κάπως λόγω ανταγωνισμού ίσως),ενοικιάσεις αυτοκινήτων και διαμονή.Έπειτα,δεν υπαρχουν πολλοί τουρίστες,υπάρχουν στιγμές που νιώθεις σα να έχεις μια χώρα μόνος σου.Προς θεού μη φανταστείτε οτι δεν υπάρχει ψυχή.Πάντοτε θα βρίσκεις ανθρώπους για να γνωρίσεις ή απλως για να μιλήσεις.Απλώς ξεχάστε τα μπουλούκια και τις ορδές των βαρβάρων που κατακλύζουν τα πάντα,με οτι συνεπάγεται αυτο.Στην πορεία θα καταλάβετε τι εννοω...

Αλλοι παράγοντες? 1)αυτη την εποχή μπορείς να κανεις έλκηθρα με Χάσκυ,κάτι που το θέλαμε πολύ,2)υπάρχει ακόμη χιόνι και πιθανότητα χιονοπτώσεων.Λατρεύουμε πολυ το χιονάκι και ειδικά το φρέσκο! 3)Στη νοτιοανατολική και ανατολική ακτή θα βαρεθείς να βλεπεις ταράνδους κοντα στον περιφερειακό της χώρας(Ring road).Το καλοκαίρι φεύγουν προς τα βούνα
4)Πολύ σημαντικό: Η διάρκεια της ημέρας εχει αυξηθεί σημαντικά και ανεβαίνει πολύ γρήγορα κάθε μέρα που περνάει.5)Με λίγη τύχη μπορείτε να θαυμάσετε απο κοντά ή και απο μέσα κάτι που πέρυσι μου είχε διαφύγει.Σπήλαιο απο πάγο!οπτικό φαινόμενο!δε θυμίζει και πολύ απο πραγματικότητα...επιστημονική φαντασία ίσως...βάλτε Ice caves Iceland στο google και θα με θυμηθήτε! α, έχω βάλει ήδη μια συνημμένη εικόνα στο εισαγωγικό μου κείμενο.6)Μπορείς να κάνεις σχεδόν οτι δραστηριότητα επιθυμείς όπως snowmobiling,πεζοπορία στον παγετώνα,ιππασία,καταδύσεις,σπηλιές απο λάβα,αναρρίχηση στον πάγο,rafting,whale watching,Northern lights tour και πολλά άλλα. 7)Όλα τα αξιοθέατα και οι περισσότεροι καταρράκτες ειναι προσβάσιμοι 8)Μέχρι και στα Highlands μπορείς να πας,αλλα μόνο με τροποποιημένο 4χ4 και με οδηγό-ξεναγό ,πληρώνοντας αδρά ειναι η αλήθεια ::|(πήγα πέρυσι ) 9)Αυτή η εποχή είναι σα καλοκαίρι και χειμώνας μαζι.Και αυτό είναι πολύ καλό πιστέψτε με.

Πάντως,ένα ας το πούμε μειονέκτημα αυτής της εποχης ενδέχεται να αποτελέσει για κάποιους ο πραγματικά άστατος καιρός.Συναντήσαμε κάθε είδος καιρού ,οτι μπορείς να φανταστείς,όλα τα καιρικά φαινόμενα ακομη και μέσα σε λίγες μόνο ώρες.Εμάς παντως αυτό δε μας πτώησε ,δε μας εμπόδισε σε τίποτα,το συνηθίσαμε, το θεωρησαμε μέρος της περιπέτειας και από ένα σημείο και μετά, να σας πω οτι μας έλλειψε κιόλας...?

Τι δε μπορείς να κάνεις? 1)Τα περισσοτερα μουσεία εκτός Ρέυκιαβικ είναι κλειστά ή ανοίγουν για λίγες μόνο ώρες.Πάντως μπορείς να τηλεφωνήσεις και να έρθουν να σου ανοίξουν. 2)Τα Highlands είναι κλειστά. 3)Στη Jokulsarlon,τη λίμνη με τα παγοβουνα,κατα πασα πιθανοτητα δε μπορεις να κανεις βολτα με τη βαρκα.Περυσι ξεκίνησαν τέλη Απριλίου.Εμάς πάντως δε μας χάλασε καθόλου που δε κάναμε.4)Κάποιοι καταρράκτες δεν είναι προσβάσιμοι,αλλα υπάρχουν τόσοι πολλοί άλλοι που είναι...μίλάμε για χιλιάδες καταράκτες παντού!

Εντάξει,δε μπορούμε να τα έχουμε όλα,μην είμαστε αχάριστοι!

Όπως εύλογα θα διαπιστώσατε,κάποια απο τα παραπάνω ειναι υποκειμενικά(σε καποιους μπορεί να μην αρέσει το χιόνι ή οι τάρανδοι ή τα έλκηθρα κλπ.), τα υπόλοιπα όμως αποτέλουν πραγματικα στοιχεία.Και κάτι ακόμα.Κάπως αντίστοιχα με Μάρτιο και Απρίλιο ισχύουν και για Σέπτέμβριο-αρχές Οκτωβρίου,με κάποιες μικρές διαφορες.Στη δέυτερη περίπτωση λοιπόν, η διάρκεια της ημέρας είναι σχετικά μικρότερη και μικραίνει συνεχως.Οι τιμές είναι κάπως πιο ανεβασμένες γιατί ο Σεπτεμβρης θεωρείται ενδιάμεση περίοδος.
Οι λάτρεις του χιόνιου μάλλον θα απογοητευτούν.Τα έλκηθρα ξεκινουν συνήθως Νοέμβριο.Οι τουρίστες είναι κάπως περισσότεροι.Τα highlands θα είναι ήδη κλειστά.Ice caves δεν έχουν σχηματιστεί ακόμα.Τα υπόλοιπα πλεονεκτήματα ισχύουν.Σίγουρα ο καιρός είναι πιο σταθερός ,η μέση θερμοκρασία μεγαλύτερη,υποψιάζομαι ύπεροχα Φθινοπωρινά χρωματα, και η βαρκάδα στη λιμνη με τα παγόβουνα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.Πάντως όποια εποχή και να επιλέξεις σε κάθε περίπτωση αξίζει!



Ώρα να πάμε σιγά σιγά και στο ταξιδιωτικό μας πλάνο.Πέρυσι που πήγα μόνος μου(6 διανυκτερεύσεις) έκανα μονάχα day tours από το Ρέυκιαβικ.Το περισσότερο που είχα ξεμακρύνει ήταν σε απόσταση 150 χιλιομέτρων. Φέτος το σενάριο είχε ως εξής: Είχαμε στη διάθεση μας 15 διανυκτερευσεις.Οι πρώτες 2 στο Ρευκιαβικ.Ακολουθούν 10 στην ενδοχώρα και οι 3 τελευταίες πάλι στο Ρέυκιαβικ.Θα κάναμε το γύρο του νησιου ακολουθώντας τον περιφερειακό δρόμο αλλά με αρκετές παρακάμψεις. Το μονο κομματι της χώρας που θα αφήναμε,κι αυτό με μισή καρδιά,είναι τα West Fjords. Προκειται για το πιο απομακρυσμενο και απομονωμένο κομμάτι της Ισλανδίας.Εαν ήμουν μόνος μου θα πήγαινα σίγουρα,κλέβοντας ημέρες από τη διαμονή στο Ρέυκιαβικ.

Όσο για τη διαμονή μας,αποφασίσαμε να είμαστε απόλυτα ανεξάρτητοι.Ούτε θέλαμε να εξαρτώμαστε απο σφιχτά προγράμματα και έτοιμα τουριστικά πακέτα,τα οποία μάλιστα χρυσοπληρώνεις(σε ορισμένες περιπτώσεις εώς και 100% πανω συγκριτικά εάν τα οργανώσεις όλα μόνος σου)
Δε θέλαμε να κάνουμε καμμία προκράτηση.Θα αποφασίζαμε μόνοι μας στο σημείο εάν θέλαμε να μείνουμε,να φύγουμε ή να παραμείνουμε και 2η μέρα,βλέποντας και κάνοντας ανάλογα και με το πρόγραμμα μας.
Αποφασίσαμε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε το open voucher system.Πρόκειται για προπληρωμένα κουπόνια που αγοράσαμε απο την Ισλανδική ομοσπονδία που αφορά διαμονη με πρωινό σε φάρμες (Icelandic farm holidays).Ελαφρώς ακριβότερα εάν κάναμε προκράτηση(η οποία όμως θα μας δέσμευε),αλλά φθηνότερα εάν πηγαίναμε κατευθείαν σε μια φάρμα χώρίς τα κουπόνια .Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να τους πάρουμε τηλέφωνο όχι περισσότερο από 24 ώρες πριν και να τους πούμε οτι ερχόμαστε,και πάλι χωρις καμμία δέσμευση εννοείται,εάν θέλαμε δε πηγαίναμε χωρίς να τους ειδοποιήσουμε καν.

Τώρα, για το μεταφορικό μας μέσο αποφασίσαμε οτι θα είναι καλύτερα να έχουμε κάτι που θα μας εμπνέει σιγουριά.Η επιλογη μας ,ενα Huyndai Tuschon, για 11 ημέρες . Και αποδείχθηκε σοφή επιλογή από κάθε άποψη.
Ειχαμε μαζί μας τουριστικό οδηγό της Ισλανδίας όπως και λεπτομερέστατο οδικό χάρτη.Είχαμε και GPS ,στο οποίο κατάφερα να βρω και να ενσωματώσω χάρτη της Ισλανδίας κυριολεκτικά την τελευταια στιγμή.Επίσης πόλύ χρήσιμο.

Όσον αφορά τη λίστα με τα αξιοθέατα που ευελπιστούσαμε να δούμε και τις δραστηριότητες που σχεδιάζαμε να κάνουμε,ομολογώ ότι είμασταν αρκετά φιλόδοξοι.Προσωπικα αν με ρωτούσες πριν το ταξίδι,θα ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος εαν πετυχαίναμε έστω και τα μισά από αυτά.

Από αυτό το σημείο ξεκινάω την περιγραφή του ταξιδιου.

...Συντομα...​

 

[the Lycan]

φωτογραφίες όπως + δήποτε!!!! πρόσφατα μιλούσα με έναν φίλο που μένει εκεί και παραπονιόμουν ότι δεν είχα πολλές πληροφορίες για την Ισλανδία, μια και δεν είναι και ο πιο κοινός προορισμός για ταξίδι!!!! η ιστορία σου ήρθε λοιπόν για μένα την πιο κατάλληλη στιγμή!!!!!

 

[makisg]

Αγαπητέ Κώστα μάλλον βάλθηκες να μας τρελάνεις....

 

[Fanie]

Εγώ θέλω να διαμαρτυρηθώ! Είχε πει ότι θα γράψει τη συνέχεια σύντομα κι έχουν περάσει ήδη οκτώ ώρες!!!

 

[_antonis_]

Εγώ θέλω να πώ ότι αυτή η ιστορία θα μας βάλει σε πολλές σκέψεις!
Όχι τόσο σχετικά με τον προορισμό, αυτό είναι ήδη αποφασισμένο, αλλά σε σχέση με τον χρόνο-εποχή κλπ....μεγάλο δίλλημα!!!!!!!!

 

[underwater]

Εγώ θέλω να πώ ότι αυτή η ιστορία θα μας βάλει σε πολλές σκέψεις!
Όχι τόσο σχετικά με τον προορισμό, αυτό είναι ήδη αποφασισμένο, αλλά σε σχέση με τον χρόνο-εποχή κλπ....μεγάλο δίλλημα!!!!!!!!

Indeed! Βέβαια ποιός θα έλεγε όχι σε δύο ταξίδια σε δύο διαφορετικές εποχές (πέρα από το πορτοφόλι μας);

 

[_antonis_]

Indeed! Βέβαια ποιός θα έλεγε όχι σε δύο ταξίδια σε δύο διαφορετικές εποχές (πέρα από το πορτοφόλι μας);

Δυστυχώς ο χρονος σε συνδιασμό με τα δεκάδες μέρη που έχουμε ακόμη να δούμε.... δε με παίρνει για 2η επίσκεψη σε κάθε μέρος......

 

[konstantinos36]

To κλειδί της υπόθεσης

Το κλειδί της υπόθεσης​

Μεγάλη μέρα ,η ψυχολογία μας στα ουράνια και εμείς στον ουρανό στις 24/03 05:50 ακριβώς με τη βοήθεια της Swiss. Μέσω Ζυρίχης φτάσαμε στη Στοκχόλμη και μετά απο 4ωρο ξεμούδιασμα μας περίμενε η Icelandair.Κι εμείς την περιμέναμε πως και πως.Ήτανε συνεπέστατη.Είχε απομείνει μονάχα μια 3ωρη βολτίτσα πάνω από τον Ατλαντικό.
Κατα την τελική μας προσέγγιση στο διεθνες αεροδρόμιο της Ισλανδίας(Keflavik), ο πιλότος μας ενημέρωσε για τις συνθήκες που επικρατόυν στην προσγείωση.H Θερμοκρασία +12 και o άνεμος μόλις στα 65-70 χαω με ριπές που έφταναν τα 85 χαω ,ήδη απο πολύ ψηλά βλέπαμε αφρισμένα κύματα Αντίδραση της Άννας: "Ποσοοοο"???
"Καλώς ήρθες στην Ισλανδία" η δική μου απάντηση.

Για πολύ καιρό της έκανα "σεμινάρια" ,προσπαθώντας να της εξηγήσω πού ακριβώς πάμε και τί είναι αυτό που πάμε να κάνουμε.Προσπαθούσα να τη βάλω στο κλίμα.Οτι εδώ πέρα δεν ήρθαμε για διακοπές.Οι στιγμές για χαλάρωση ελάχιστες,όχι ότι δε μπορείς,απλά δε θέλεις."Θα έχει πέρπατημα, κούραση,ίσως και αναποδιές,ο ύπνος είδος προς εξαφάνιση,πισωγυρίσματα,Θα φας καντάρια βροχής, θα σε παρασύρει ο άνεμος ,το χιόνι θα σε σκεπάσει," ήτανε κάποιες από τις εκφράσεις που χρησιμοποίησα. Αντέχεις?

"Εάν αντέξεις ,η ανταμοίβη σου θα είναι ανεκτίμητη.Θα δεις θαύματα.Σου υπόσχομαι την περιπέτεια της ζώης σου".Αντέχω, μου απάντησε γεμάτη αυτοπεποίθηση.
Δίεκρινα μια λαμψη στα μάτια της και αυτομάτως πείστηκα οτι το εννοεί.

Για να είμαι ειλικρινής,υπερέβαλα κάπως ως προς τις αναποδιές που θα μπορούσαν να μας σύμβουν,αλλα ήθελα να την προετοιμάσω για τα πάντα καθως δεν είχε ξανακάνει στο παρελθόν κατι αντίστοιχο. Ούτε καν εγώ, που είχα ξαναέρθει πέρυσι δεν ημουν αρκετα προετοιμασμένος για το τί μέλει γενέσθαι.Άλλωστε στα ίδια "σεμινάρια" είχα υποβάλλει προ πολλου και τον εαυτό μου.Περίμενε το χειρότερο ελπίζοντας για το καλύτερο ήταν η φιλοσοφία αυτου του ταξιδιού.

Προσγειωθήκαμε στις 15:20 τόπική ωρα ,λες και είχε άπνοια και μολις πήραμε τις αποσκευές, απο τη βαλίτσα μου έλλειπε το κούμπωμα και η κλειδαριά.Ευτυχως ίσα ίσα που έκλεινε,όμως χρειαζόταν νύχια κιθαρίστα για να την κλείσω -ανοίξω.Οκ

Κατα την άφιξη μας είχαμε νοικιάσει ενα Suzuki Swift από τη Budget. 28 Ευρω ,σούπερ τιμή!Θέλαμε να πάμε απευθείας Blue lagoon,αλλα τα τουριστικά δρομολόγια μας άφηναν ελάχιστο χρόνο, μόλις 1.30 ωρα απο τη στιγμή που σε αφήνει μέχρι τη στιγμή που σε παίρνει. Με το Swiftακι, θα καθόμασταν όση ώρα θέλαμε,άσε που μας έβγαινε και πιο φτηνά. Και αν είχε και καλό ουρανό το βράδυ για Βόρειο σελας κάναμε και κανα τουρ μόνοι μας αμα λάχει!

Τελειώνουμε με τη γραφειοκρατεία της Budget και με το που βγήκαμε από την περιστρεφόμενη πόρτα κυριολεκτικά τρακάραμε σε 80 χιλιόμετρα αέρα αναμεμειγμένου με θαλασσινό σπρέι.Το αυτοκίνητο μας απείχε 100 μέτρα και το βλέπαμε.αλλά δε μπορούσαμε να το προσεγγίσουμε.Εάν ο Usain Bolt τρέχει τα 100 μέτρα σε 9.58 δευτερόλεπτα,εμείς θα χρειαζόμασταν...εννιάμιση εβδομάδες.
Διαπιστώνουμε κάποιες μικροπάυσεις, καταβάζουμε τα κεφάλια σα τα κριάρια και τρεχουμε προς το αυτοκίνητο .Κάνω το λάθος να σταματήσω για να καθαρίσω τα γυαλιά μου.Το λαθος ήταν οτι άφησα τη βαλίτσα για 5 δεύτερα.Γυρνάω και πουθενά η βαλίτσα.Κλέφτης?σε καμμία περίπτωση.Ο κλέφτης ήταν ο αέρας.Βλέπω τη βαλίτσα μου να πηγαίνει κυριολεκτικά με 80!(Την άφησα όρθια με τα ροδάκια).Ευχαριστώ το πεζούλι που τη σταμάτησε 20 μέτρα πιο κάτω.Φτάσαμε στο αυτοκίνητο με το σπαθί μας, με ιδρώτα και αίμα!και άντε τώρα να βρούμε κλειδιά,να βολέψουμε βαλίτσες που δε χωρούσαν στο πορτ-μπαγκαζ,τις βάλαμε όπως να ναι στο πισω κάθισμα,ούτε τις πόρτες δε μπορούσαμε να κλείσουμε,φοβόμασταν μη τις ξηλώσει ο αέρας και τα 28 Ευρω θα μας έβγαιναν 280!

Απο τη στιγμή που βγήκαμε απο την περιστρεφόμενη πόρτα των αφίξεων μεχρι τη στιγμή που βάλαμε μπρος το αυτοκίνητο,περασαν 45 ολόκληρα λεπτα.Η Ισλανδία σας καλωσωρίζει!

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο ψιλομούσκεμα και γραμμή για Blue lagoon,οδηγός η Άννα και μας πιάνει σπαστικό γέλιο.Μετά απο 12 ώρες ταξιδιού μαζί με τις στάσεις,+την άγρια υποδοχή στο αεροδρόμιο, ενα σπα στη γεωθερμική λίμνη φαντάζει ως αναγέννηση.

Η ταμπέλα για blue lagoon δεν υπάρχει πουθενά.Περσι είχα έρθει βράδυ με λεωφορείο και δεν έβλεπα τίποτα.Μια ταμπέλα γράφει Blaa Lonid..λες?ρε δε βάζουμε το GPS για σιγουριά...μικρή αναστροφή λοιπόν και πάμε για την Blaa Lonid!

Με το που στρίψαμε το τοπίο ξαφνικά άλλαξε.Δε το είχα πρόσεξει πέρυσι.Δεξιά αριστέρα παντού μέχρι τον ορίζοντα πεδία λαβας καλυμμενα εν μέρει με χαμηλή σκουροπράσινη βλάστηση.Οχι όπως μετά το αεροδρόμιο οπου η περιοχή ήταν επίπεδη και καφέ χρώματος.Έντονα μικρά και μεγάλα ακανόνιστα σχήματα και δε θυμόμαστε ποτέ τίποτα παρόμοιο,μία περίεργη,ακατέργαστη, άγρια και γοητευτική εικόνα που αιχμαλωτιζει το βλέμμα σου θες δε θες. Η Blue Lagoon σε υποδέχεται και σε προετοιμάζει με μια πραγματικά εντυπωσιακή εικόνα. Σταματήσαμε και κατεβηκαμε 2-3 φορές ώστε να ανακατευτούμε για λίγο με την αρχαία λάβα.Ας όψεται ο καιρος που δε μας επέτρεψε να είμαστε άνετοι αλλα ούτε και να βγάλουμε φώτο(το 80αρι και το σπρει καλα κρατούν).Εννοείται οτι μέχρι την Blue Lagoon πηγαίναμε σα τη χελώνα.Οι ριπές του αέρα προσπαθούσαν να ξηλώσουν το αμαξάκι μας.Ευτυχως δε το κατάφεραν ποτέ.

Και φτάνουμε επιτέλους στη γεωθερμική λίμνη .Ατμός υψώνεται απο τα κοντινά εργοστάσια ενέργειας(power plant) αλλα ο τρελοαέρας δε τον αφήνει να πάει ψήλα ,τον κολλάει στο έδαφος και τον στέλνει κατευθείαν πανω στις εγκαταστάσεις της λιμνης.Για κανα 20λεπτο παλέψαμε με τα κύματα μέχρι να πάρουμε τα απαραίτητα απο τις βαλιτσες.Πηγαίνουμε στη ρεσεψιόν,το εισητήριο περίπου 30 Ευρώ έκαστος.
Έπειτα πηγαίνεις σε χώρο όπου αποθηκεύεις τα πράγματα σου ,σε ειδικά ντουλάπια που κλειδώνουν με bar-code.Το κλειδί σου δεν είναι άλλο από ένα βραχιόλι που σου δίνουν στη ρεσεψιόν και προσέχεις να μη το χάσεις.Το ντους(γυμνός) είναι υποχρεωτικό για λόγους υγιεινής. Όχι ότι σε ελέγχει κάνεις(αν και έχω ακούσει για ελέγχους από άλλους ταξιδιώτες).

Βγαίνω στον προθάλαμο της λίμνης όπου συναντάω την Άννα.Είναι ακόμα μέρα και το 80άρι εξακολουθεί .Όσο για τους 12 βαθμούς κελσίου που μας είχε πει ο πιλότος,μάλλον θα εννοούσε ... 1,2.Εμάς πάντως για μείον μας φαινότανε! Ούτε λόγος για φωτογραφική.Εκτός κι αν είναι αδιάβροχη.Η πόρτα της εισόδου στη λίμνη δεν ανοίγει με τίποτα λόγω του αέρα.Με βοηθάει ένας τουρίστας αλλά τίποτα.Μα πως θα βγούμε έξω? Μας δείχνουν μια μικρή κερκόπορτα στα αριστερά,που με λίγη δύναμη άνοιγε.Και βγαίνουμε έξω.

Η Blue lagoon είναι μία φυσική γεωθερμική λίμνη.Ζεστό νερό έρχεται απευθείας απο το υπέδαφος και αναμυγνείεται με θαλασσινό νερό,αν και η θάλασσα σχετικά μακριά.Η θερμοκρασία στους 36-40 βαθμούς όλο το χρόνο. Κάποιοι τη θεωρούν tourist trap. Προσωπικά δε συμφώνω. Ίσως αυτοί που το λένε να πήγαν καλοκαίρι που γίνεται ο πανικός και δε χωράς ούτε να περάσεις
Έτσι ούτε και μενα θα μου άρεσε.Πέρσυ το Γενάρη πήγα βράδυ,δε φαινότανε το γαλάζιο χρώμα του νερου αλλα είχε ελάχιστο κόσμο,ήταν σκέτη απόλαυση και ένα ψιλό χιονάκι προσέδιδε ιδιαίτερο χρώμα.Φέτος, και πάλι ελάχιστος κοσμος.Ήτανε ακόμα μέρα,οπότε εκτίσαμε δεόντως το γαλάζιο χρώμα του νερού αλλα και την ηφαιστειακή διακόσμηση που κυριαρχει,τόσο εντός με τα διάφορα νησάκια απο λάβα ,οσο και με την "ηφαιστειακή "αρχιτεκτονική των γύρω κτιρίων και του περιβάλλοντα χώρου.Υπηρχαν επίσης κάποιοι θερμοί καταρράκτες μασάζ που μπαίνεις από κάτω και όσο αντέξεις,γέφυρες,μικρές σπηλιές κλπ.Όσο για το γνωστό μας 80άρι(αέρας) που καλά κρατούσε,έδινε τη δική του παράσταση στη λίμνη.Ποτέ δεν είχα φανταστεί οτι θα κάνω spa στη Blue Lagoon με...κύματα!είχε πολύ πλάκα!στην όλη ατμόσφαιρα προσέδιδε και το πολύ έντονο βουητό του αέρα όπως και ο ατμός που ερχότανε γκαζωτός με τα χίλια απο παντού! Αυτή ήτανε για μένα μιαν άλλη Blue Lagoon που δεν έμοιαζε κάθολου με την περσινή.Πάντως τις λάτρεψα και τις δύο.Θα πήγαινα ξανά και ξάνα!


Ποιο είναι όμως το κλειδί της υπόθεσης?

προσεχώς...​

(Παιδιά κάποια στιγμή θα ανεβάσω πολλές φωτογραφίες στη Gallery)

 

[konstantinos36]

Η ώρα κόντευε 9.Είχε σχεδόν βραδιάσει .Έτσι, πήραμε σιγά σιγά το δρόμο για το Ρέυκιαβικ,έχοντας αφήσει ένα μεγάλο μέρος της κούρασης μας στα νερά της Blue Lagoon.Κατα την επιστροφή μας,είχα κατα νου να περάσουμε από ένα προάστειο του Ρέυκιαβικ και να ριξουμε μια ματιά σε μια εκκλησία που είχα δει από μακριά πέρσι,την Kópavogskirkjα.Έντονα φωτιζόμενη και με περίεργο σχήμα,πολύ συμπαθητική.Σταματήσαμε 10 λεπτα για φώτο.Πλέον ο αέρας είχε κοπάσει.Είχαμε μόνο ένα ασθενές σπρέι βροχής και η νεφοκάλυχη στο 100%.Σύμφωνα με την πρόβλεψη που πήραμε από Blue Lagoon, θα ψιλοέβρεχε όλη νυχτα στην ευρύτερη περιοχή του Ρέυκιαβικ και σε μια ακτίνα 200 χιλιομέτρων ο καιρός θα ήταν νεφοσκεπης.Το Βόρειο σέλας μπορούσε να περιμένει για αύριο που η πρόβλεψη φαινόταν καλύτερη .Το GPS μας οδήγησε κατευθείαν στην οδό Lindargata 38,στα Welcome Apartments .Εκεί θα μέναμε για τις 2 επόμενες νύχτες αλλά και για τις 3 τελευταίες.Το διαμέρισμα μας αδιάφορο απέξω αλλά απο μέσα ήταν παλατάκι σύμφωνα και με τις φώτο του Booking.com .65 τ.μ υπερεξοπλισμένο και πολύ μοντέρνα διακοσμημένο.Βρισκότανε σε κεντρικότατο σημείο της πρωτεύουσας με οτιδήποτε θελήσεις σε απόσταση αναπνοής.Για τις 2 πρώτες βραδιές μας κόστιζε 100 ευρω .ενω για τις 3 τελευταίες 210, κάπως ακριβότερα επειδή έπεφτε στην περίοδο του Πάσχα των καθολικών.Πρωινό δεν είχαμε και θα το ετοιμάζαμε μονοι μας

Τα διαμερίσματα μας δε διέθεταν ρεσεψιόν.Αυτός ήταν και ό λόγος για τις σχετικά χαμηλές τιμές.Υπήρχε λοιπόν ένα self check-in και check-out system.
Λίγο μετά που έκανα την κράτηση απο Ελλάδα,μου έστειλαν 2 κωδικούς.Ο ένας ανοιγε ηλεκτρονικά την πόρτα του κεντρικού κτιρίου και ο άλλος την πόρτα του διαμερίσματος μας το οποίο ήταν το μοναδικό με ξεχωριστή είσοδο εκτός κτιρίου.Έξω από την πόρτα του διαμερίσματος μας υπηρχε ένα μίνι safe-box.Eκεί έπρεπε να βάλουμε το σωστό κωδικό για να ανοίξει και να πάρουμε το κλειδί.Όπως και έγινε.Εδώ κολλάει ο τίτλος που είχα γράψει στο προηγούμενο μύνημα: "Το κλειδί της υπόθεσης". Το safe-box άνοιξε και όσο βρήκατε εσείς κλειδί άλλο τόσο βρήκαμε κι εμείς.Που είναι το κλειδί? οέο? Δεν υπηρχε τίποτα μέσα.
Βρε μήπως έπεσε κάτω,μήπως κάναμε κάτι λάθος εμείς...τίποτα.Τα είχαμε κάνει όλα σωστά αλλα κλειδί γιοκ:?
Μπαίνουμε στο κυρίως κτίριο όπου υπήρχε ένα γραφείο σα μια μικρή ρεσεψιόν και βρίσκουμε ένα τηλέφωνο ανάγκης .Όταν τελικα καταφέρνω να πάρω σωστά τον αριθμό απαντούσε τηλεφωνητής.Κάποιοι τουρίστες που σύναντησαμε στο διάδρομο ,είχαν την καλή θέληση αλλά δε μπορούσαν να μας βοηθήσουν.Υπήρχε ένας κοινόχρηστος υπολογιστής με ίντερνετ.Άρχισα να δοκιμάζω τα πάντα.Έστειλα e-mail σε μια σχετική διευθυνση,εψαχνα μηπως εχουν skype, δοκίμασα να τηλεφωνησω μέσω google voice πάλι τηλεφωνητης,ενώ ταυτοχρόνα τους πέρναμε και τηλέφωνο.
Απολύτως τίποτα.Σιγή ιχθύος.Είχε πάει 12:30.Αποφασίσαμε να φύγουμε,είμασταν κουρασμένοι και πολύ τσαντισμένοι.Πήρα τηλέφωνο στο ξενοδοχείο που έμενα πέρυσι,ήταν πολύ κοντά.Είχε δωμάτια και ξεκινήσαμε να πάμε.Αφήνουμε και ένα τεράστιο σημείωμα που τους κράζαμε.Γνωρίζαμε ότι στο διάστημα 9-11 το πρωί πήγαινουν στα διαμερίσματα για να καθαρίσουν.Οπότε θα λογαριαζόμασταν την επομένη.
Θα μέναμε λοιπόν εκτάκτως στο Fosshotel lind το οποίο θα μας κόστιζε κάπου 90 ευρω με πρωινο.Η ώρα είχε πάει 2 όταν βούλιάξαμε στα θεικα στρώματα του ξενοδοχείου.

Εδώ τελειώνει η πρώτη μέρα με αναπάντεχα δυσάρεστο τρόπο.

Τι λέτε να συνέβη την επόμενη μερα το πρωί όταν σύναντησαμε τον ιδιοκτήτη και το προσωπικο στο Welcome Apartments? ποια θα ήταν άραγε η αντίδραση τους?

θέλετε να προσπαθήσετε να μαντέψετε?

εγώ πάντως δε μάντεψα σωστά...

συνεχίζεται...​

 

[_antonis_]

Τελείωνε ρε konstantinos36 μας βάζεις και γρίφους!
Δε μας φτάνει που τρώμε απο μόνοι μας τα ρούχα μας, το κάνεις ακόμη χειρότερο που μας βάζεις και ''γρίφους''!! (ναι, ξέρω, αυτό θέλεις....αλλά δεν μπορώ να μη στα ψάλλω!! )

Πραγματικά περιμένω πως και πώς. Και εκεί που έλεγα μπράβο οργάνωση με τους κωδικούς κλπ, τελικά...no key...

Εγώ πιστεύω πως είχες κάνει λάθος στις ημερομηνίες κράτησης, εσύ ή ο ιδιοκτήτης!!

 

[hydronetta]

Τελείωνε ρε konstantinos36 μας βάζεις και γρίφους!
Δε μας φτάνει που τρώμε απο μόνοι μας τα ρούχα μας, το κάνεις ακόμη χειρότερο που μας βάζεις και ''γρίφους''!! (ναι, ξέρω, αυτό θέλεις....αλλά δεν μπορώ να μη στα ψάλλω!! )

Εσύ θέλω να τσιτσιριστείς στο πυρ το ταξιδιωτικόν διαβάζοντας την ιστορία, που αποφάσισες να λοξοδρομήσεις στο προορισμό.
Ο αγαπητός φίλος συνεχίζει με γλαφυρότητα, λεπτομέρεια και σπασπένς τηην ιστορία του και είναι σαν να ζωντανεύουν στο μυαλό μου οι εικόνες. Ευχαριστούμε!

 

[pattyyy]

Περιγράφεις τέλεια! Νιώθω σα να παρακολουθώ σειρά: Περιμένω ανυπόμονα το επόμενο επεισόδιο-κεφάλαιο!