Ιορδανία Ιορδανία - μια γεύση από Μέση Ανατολή!

[elenara88]

Τα ταξίδια μας με τον Γ. είναι σαν να έχουν φίλτρο: θα είναι Αιγαίου και η διάρκεια πτήσης δεν θα ξεπερνά τις 4 ώρες. Η Ευρώπη λοιπόν έπειτα από 8 χρόνια περιπλανήσεων δεν φαντάζει πια και τόσο γοητευτική. Μετά από μήνες γυναικείας γκρίνιας, μια χαμένη ευκαιρία για Βιετνάμ με τη φοβερή πρόσφορα της Qatar και μπόλικο ψηστήρι γιατί εκτός από την ασφάλεια των αεροσκαφών ο καλός μου είχε αρχίσει να ανησυχεί και για τη γενικότερη ασφάλεια μας στην εν λόγω χώρα, ο κύβος εριφθη : Ιορδανία.

Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά από την ώρα που είπε το πολυπόθητο ναι μέχρι την ολοκλήρωση της εξαργύρωσης μιλιών. Αθηνά – Αμμάν 22/08/2016 στις 23:50. Οι επόμενοι δυο μήνες μέχρι το ταξίδι, ήταν γεμάτοι ανυπομονησία, προετοιμασία, άπειρες ερωτήσεις σε συμφορουμίτες που είχαν επισκεφθεί τη χώρα πρόσφατα και μπάνια για να αποκτήσω το απαραίτητο μαύρισμα και να έχουμε τα πλεονεκτήματα των ντόπιων!

Λίγες μέρες πριν φυγουμε, βγάλαμε και τα Jordan Pass μας. Είναι πολύ χρήσιμo για όποιον θέλει να συμπεριλάβει και την Πέτρα στο πρόγραμμα του, αφού εκτός από την είσοδο εκεί και σε κάποιους άλλους αρχαιολογικούς χώρους ανά τη χώρα , συμπεριλαμβάνει και το κόστος της visa που χρειάζεται για να μπει κάποιος στην Ιορδανία. Το κόστος του εξαρτάται από το πόσες μέρες θέλει να μπει κανείς στην Πέτρα, ωστόσο η απόσβεση θεωρείται βέβαιη. Το επιδεικνύετε είτε τυπωμένο είτε από το smartphone σας.

22 Αυγούστου 2016

Ώρα 21:30 αφήνουμε το αυτοκίνητο στο parking του αεροδρομίου και με τις βαλιτσούλες μας ανά χείρας πάμε για το check-in. Τα μίλια μας έφταναν και περίσσευαν οπότε μια μικρή business πολυτέλεια έκανε τη σύντομη πτήση μας πιο ευχάριστη και τον συνταξιδιώτη μου πιο άνετο από πότε αφού εκμεταλλεύτηκε το δωρεάν αλκοόλ και αρνιόταν να ακούσει ακόμα και τη δίκη μου ανησυχία για κάποιες αναταράξεις.

Μετά από περίπου δυο ώρες πτήσης φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Αμμάν, μετά απο σύντομο έλεγχο και σφραγιδούλα στο διαβατήριο, είχαμε κανονίσει να μας περιμένει οδηγός για το ξενοδοχείο εκείνη τη βάρβαρη ώρα.

Το ξενοδοχείο μας ήταν το The Boutique hotel Amman μετά από συστάσεις γνώστης και αγαπημένης συμφορουμιτισας. Βρίσκεται σε πολύ κάλο σημείο στην πολη, είναι καθαρό, είναι πολύ οικονομικό και ο ιδιοκτήτης του είναι ευγενέστατος και εξυπηρετικότατος, αν όμως ζητάτε πολυτέλειες καλύτερα δείτε κάτι άλλο.

Ο Μορφεας μας πηρε στην αγκαλια του γρηγορα, το Αμμαν μας περιμενε να το εξερευνησουμε το πρωι...

 

[popotus]

Πάνω στην ώρα και είχα πάρει μονότερμα την spanagiou για πληροφορίες

 

[giannoula]

Την περίμενα την ιστορία σου εδώ και εβδομάδες. Εδώ να τονίσω ότι χάρη στην Ελένη και στις πολύτιμες πληροφορίες που μου έδωσε λόγω έλλειψης χρόνου πέρασα απίθανα 1 εβδομάδα σ'αυτή την όμορφη χώρα πριν περίπου 1,5 μήνα!! Σ' ευχαριστώ και πάλι! Πάμε για τα επόμενα τώρα....

 

[elenara88]

23 Αυγούστου 2016 – Αμμάν

Αποφασίσαμε να μείνουμε την πρώτη μέρα στο Αμμάν και να ξεκινήσουμε τις διαδρομές μας την επόμενη. Οι σημειώσεις μου έλεγαν ότι το : Shams El Balad Cafe θα μας πρόσφερε κάλο πρωινό σε μια όμορφη αυλιτσα, αφού όπως είναι φυσικό ξυπνήσαμε αργά για το πρωινό του ξενοδοχείου.

Αφού πήραμε τις απαραίτητες δυνάμεις και ρίξαμε μια μάτια στον Lonely planet μας, με ένα πειρατικό ταξί έναντι λίγων δηναρίων μετά από παζάρι φυσικά, ανεβήκαμε στο Amman citadel (Jabal al-Qal'a).

Θεωρείται ένας σημαντικός χώρος, διότι στη μακρά ιστορία του εχει γνωρίσει μεγάλους πολιτισμούς. Τα περισσότερα από τα κτίρια είναι ακόμα ορατά στην περιοχή, από τη ρωμαϊκή βυζαντινή, και Umayyad εποχή. Τα μεγάλα κτίρια της περιοχής είναι ο Ναός του Ηρακλή , μια βυζαντινή εκκλησία, το υδραγωγείο Umayyad και το Umayyad Palace.

Από εκεί πάνω επίσης, μπορεί κανείς να εχει την καλύτερη θέα στην τσιμεντούπολη του Αμμάν και να δει από μακριά την τεραστία ιορδανική σημαία (Raghadan Flagpole) που δεσπόζει ανάμεσα στην ώχρα της πολης. Εχει ύψος 128 περίπου μέτρα και την κατασκεύασε ο βασιλιάς Abdullah II.

Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και ο ήλιος είχε αρχίσει να μας τσουρουφλίζει αν και η ζέστη δεν ήταν ανυπόφορη, βρήκαμε καταφύγιο στο αρχαιολογικό μουσείο που βρίσκεται στον χώρο. Η είσοδος για κατόχους Jordan pass είναι δωρεάν όπως και στο Amman citadel. Το μουσείο ήταν ένα ετοιμόρροπο σχεδόν κτίριο, γεμάτο υγρασία, με παράθυρα φυλακής, και κακοδιατηρημενες προθήκες που είχε ωστόσο αρκετά ενδιαφέροντα εκθέματα.

Μετά το μουσείο κατηφορίσαμε προς το Ρωμαϊκό θέατρο του Αμμάν. Ένα θέατρο 6000 θέσεων του 2ου αιώνα μ.Χ. το θέατρο χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντώνιου Πίου (138-161). Είναι χτισμένο στην πλαγιά του λόφου με πολύ απότομη κλίση, προσανατολισμένο στο βορρά για να κρατεί τον ήλιο μακριά από τους θεατές. Χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα για διαφορές εκδηλώσεις.

Στη συνέχεια και πάλι με ταξί, λόγο απόστασης, επισκεφτήκαμε στο τζαμί King Abdullah χτίστηκε μεταξύ 1982 και 1989 και είναι καλυμμένο από ένα υπέροχο μπλε μωσαϊκό θόλο , εχει χωρητικότητα 3000 πιστούς και ξεχωριστό χώρο προσευχής για τις γυναίκες, το εσωτερικό του δεν είναι κάτι ιδιαίτερο.

Όπως καταλαβαίνετε η κοιλίτσα μας είχε αρχίσει να γουργουρίζει και τα πολυδιαφημισμένα φαλαφελ του Hashem είχαν ήδη αρχίσει να μπαίνουν στα σχεδία μας. Γενικά στην Αθήνα δεν τρώμε καθόλου το εν λόγο έδεσμα όμως δεν μπορούσαμε να μην τα δοκιμάσουμε! Ήταν πραγματικά πολύ ωραία, ζεστά τραγάνα εξωτερικά, και με πολύ ωραία συνοδευτικά, θα ήταν ωραία και μια μπυριτσα δίπλα τους βέβαια αλλά και τα αναψυκτικά και το τσάι κάνουν τη δουλειά τους. Ήταν ώρα πια για λίγη ξεκούραση.

Το απόγευμα νιώσαμε το σάκχαρο μας να εχει πέσει και έτσι ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από το ζαχαροπλαστείο Habibah Sweets , φημισμένο για το κιουνεφε του, η ουρά που είχε με ντόπιους και τουρίστες μας προϊδέασε θετικά. Όταν ο Γ. έφερε τα πλαστικά πιατάκια με το γλυκό αντικείμενο του πόθου να σας πω την αλήθεια δεν ενθουσιάστηκα, παράβλεψα λίγο τη μυρωδιά τυριού που αναδυόταν και δοκίμασα. Εξαφανίστηκε…

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στους πολύβουος και πολυσύχναστους δρόμους της πρωτεύουσας. Χρυσαφικά , ρούχα, αρώματα, καπνοί, ναργιλέδες, σαπούνια και σουβενίρ είναι κάποια από τα πράγματα που είδαμε να πουλανε γύρω μας. Φυσικά, ο ιμάμης πάντα στην ώρα του έλεγε τα δικά του κάθε λίγο, θυμίζοντας μας ότι είμαστε σε μουσουλμανική χώρα αν και όχι στη φανατικότερη. Εννοώ δηλαδή ότι η μαντήλα για τις γυναίκες είναι φυσικά ο κανόνας, αλλά μπορεί να δεις και κάποιες χωρίς, και επίσης ειδικό dress code για τουρίστες και ειδικότερα τουρίστριες – τύπου Ιράν- δεν υπάρχει.

Ανηφορίσαμε προς τη Rainbow street , μια οδό γεμάτη μαγαζιά και κυρίως εστιατόρια και καφέ. Οι ναργιλέδες ήταν αρκετά προκλητικοί και τα αξιοθέατα που θέλαμε να δούμε είχαν καλυφτεί οπότε κάτσαμε σε ένα καφέ και πήραμε έναν απολαμβάνοντας την όμορφη βραδιά.

Για το βραδινό μας είχαμε κάνει κράτηση, η οποία μάλλον ήταν χρήσιμη, στο Sufra restaurant. Είναι ένα εστιατόριο με τοπική κουζίνα και μια υπεροχή αυλή, ότι δοκιμάσαμε ήταν εξαιρετικό. Μη χάσετε το παραδοσιακό πιάτο Μansaf, αρνί μαγειρεμένο σε σάλτσα από γιαούρτι σερβιρισμένο με ρύζι.

Η πρώτη μέρα στην Ιορδανία μας είχε δώσει ήδη αρκετές εικόνες, ωστόσο ξέραμε ότι το Αμμάν δεν ήταν το highlight του ταξιδιού μας, οπότε κοιμηθήκαμε περιμένοντας να αρχίσει η περιπέτεια μας στους δρόμους!

 

[popotus]

 

[skoumpi]

Ωραίο ταξιδι , πως το αποφασίσατε μέσα στο καλοκαίρι όμως? Πως τα πήγατε με τη ζέστη?

 

[elenara88]

Ωραίο ταξιδι , πως το αποφασίσατε μέσα στο καλοκαίρι όμως? Πως τα πήγατε με τη ζέστη?

Στην αρχη είχαμε τις ανησυχίες μας, ρωτώντας όμως κοσμο που το ειχε ηδη κανει μας ειπαν οτι δεν ήταν κατι τραγικό, άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε! Πέρα απο 3 τραγικές ωρες που περάσαμε πολυ δύσκολα με την ζεστη , θα σας εξηγήσω παρακάτω ήταν κομπλέ

 

[popotus]

Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια της ιστορίας σου...!!!!

 

[elenara88]

24 Αυγούστου 2016 – Madaba - Wadi Musa - Petra by night

Πρωινό ξύπνημα και παραλαβή του αυτοκίνητου που είχαμε νοικιάσει από την Monte Car, με παράδοση στο ξενοδοχείο μας και πλήρη ασφάλιση καλού κακού. Μείναμε αρκετά ευχαριστημένοι , απλά το αυτοκίνητο ήταν λίγο παλιό.

Η πρώτη μας επαφή με τους δρόμους της Ιορδανίας ήταν γεγονός. Η κίνηση μέχρι να βγεις από τα όρια του Αμμάν ήταν αναμενόμενη αλλά δεν ήταν κάτι φοβερό. Σε γενικές γραμμές το οδικό δίκτυο της χωράς είναι υποφερτό και δεν είναι πρόβλημα η ενοικίαση αυτοκινήτου, αντιθέτως θα σας γλιτώσει από τις κακές κατά κύριο λόγο συγκοινωνίες και τις ακριβές υπηρεσίες μεταφοράς.

Η πρώτη μας στάση ήταν το Όρος Nebo. Σε υψόμετρο περίπου 817 μέτρα, είναι το σημείο που αναφέρεται στην Εβραική βιβλο, ως το μέρος όπου ο Μωυσής είδε την Γη της Επαγγελίας. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία με το μαρμάρινο χάρτη μπορεί κανείς να δει ένα πανόραμα των Αγίων Τόπων και της κοιλάδας ,στα δυτικά την πόλη της Ιεριχους αλλά και την Ιερουσαλήμ.

​

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την πολη Madaba, μια πολύ διάσημη για τα βυζαντινά μωσαϊκά της . Στην Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται ένας ψηφιδωτός χάρτης , όλων των μεγάλων βιβλικών τόπων από το Λίβανο προς την Αίγυπτο. Το ψηφιδωτό κατασκευάστηκε το 560μ.Χ. και περιείχε πάνω από 2 εκατομμύρια τεμάχια, μόνο το 1/3 του συνόλου τώρα διατηρείται.

Η πολη δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, ωστόσο αξίζει να την περπατήσει κανείς. Υπάρχουν αρκετά μαγαζάκια με τουριστικά ειδή και δυο τρία σημεία με αρχαιολογικά ευρήματα, οπού έχετε δωρεάν είσοδο με την Jordan Pass.​

​

​

Είχε πια μεσημεριάσει και ήταν ώρα να ξαποστάσουμε κάπου πριν πάρουμε το δρόμο για την Πέτρα. Οι σημειώσεις μας μας οδήγησαν σε μια δροσερή αυλη, στο http://www.haretjdoudna.com/. Εχει αρκετούς παραδοσιακούς μεζέδες αρκετά νόστιμους, αλλά το δυνατό του σημείο είναι το περιβάλλον.

Ένας χυμός ρόδι στο χέρι και το GPS ρυθμισμένο να μας οδηγήσει στη Wadi Musa, την πολη που βρίσκεται η Πέτρα. Μετά από σχεδόν 3 ώρες δρόμο και μια-δυο στάσεις σε μπλόκα -που απλά έβλεπαν τα διαβατήρια μας και τα χαρτιά του αυτοκίνητου και μας εύχονταν χαμογελαστοί κάλο ταξίδι- φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας. Γενικά όλες τις μέρες που οδηγήσαμε μας σταμάτησαν στο δρόμο αστυνομικοί, πάντα σύντομα και ευγενικά μας αφήναν να συνεχίσουμε το ταξίδι μας βέβαια.

Είχαμε κλείσει το ξενοδοχείο http://www.lamaisonhotel.com.jo/ , μόλις 5’ από την είσοδο της Πέτρας, που μας βόλεψε παρά πολύ, με χώρο στάθμευσης, άνετο και καθαρό δωμάτιο, τίμιο πρωινό και δείπνο για τα δεδομένα της πολης και σε πολύ καλή τιμή.

Μόλις φτάσαμε ενημερώσαμε την reception ότι θέλαμε δυο εισιτήρια για το Petra by night οπότε μας τα έφεραν μια ώρα περίπου πριν την έναρξη της περιήγησης. Να σημειώσω ότι το συγκεκριμένο tour κοστίζει 17JOD το άτομο και δεν περιλαμβάνεται στο Jordan Pass.

Το tour ξεκινά στις 20:30, και μετά από περίπου μισή ώρα χαλαρό περπάτημα ανάμεσα σε διάσπαρτα φαναράκια με κεριά, βρεθήκαμε μπροστά στο επιβλητικό θησαυροφυλάκιο. Στρωμένα χαλάκια στο χώμα , στα οποία καθίσαμε και εκατοντάδες κεριά περιελάμβανε το απλό αλλά εντυπωσιακό σκηνικό. Μετά ακολουθησε μια μουσική παράσταση διάρκειας περίπου 15 λεπτών , με το όργανο ραμπάμπα και ένα κέρασμα με ζεστό τσάι. Ακολούθως το Θησαυροφυλάκιο φωτίζεται με προβολείς για να ξετυλίξετε το φωτογραφικό σας ταλέντο, οπότε μην βιαστείτε να βγάλετε φωτογραφίες από την αρχή, ένα τριποδακι θα ήταν μια καλή και χρήσιμη προσθήκη στις αποσκευές σας!

​

Αν με ρωτούσατε αν αξίζει θα σας έλεγα και ναι και όχι. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ο ορισμός του value for money, αλλά πιθανότατα δεν θα σας ξαναδοθεί η ευκαιρία να το δείτε οπότε η επιλογή είναι δική σας.

Αναμφίβολα ήταν μια κουραστική μέρα που είχε φτάσει στο τέλος της και θα ακολουθούσε μια ακόμη πιο κουραστική οπότε με συνοπτικές διαδικασίες βάλαμε ξυπνητήρια κάθε λογής στις 5:30 το πρωί, και κλείσαμε τα μάτια μας.

 

[skoumpi]

Που είναι η συνέχεια??