Ινδία ΙΝΔΙΑ- Ιστορίες σε stand up συσκευασία

[babaduma]

Αυτα ειναι ταξιδια,ονειρικα ,πραγματικα Αχ!και ναμουν αντρας(τιτλος καημος ταινιας του παλιου Ελληνικου κινηματογραφου)!!!!!!!!!

Από του καναπέως όλα ωραία φαίνονται (και διαβάζονται). Αλλά, αν δεν έχεις κλάσει μέντες στο δρόμο (άσχετα αν είναι στην Ινδία ή ... π.χ. στο Ομάν ) δεν μπορείς να καταλάβεις (και φυσικά, να περιγράψεις...).

Thank you @Basile Metallinos

 

[viktoria]

Από του καναπέως όλα ωραία φαίνονται (και διαβάζονται). Αλλά, αν δεν έχεις κλάσει μέντες στο δρόμο (άσχετα αν είναι στην Ινδία ή ... π.χ. στο Ομάν ) δεν μπορείς να καταλάβεις (και φυσικά, να περιγράψεις...).

Thank you @Basile Metallinos

Αυτο ακριβως λεω και εγω γιατι το τσαγανο του κ.Μεταλλινου δεν το εχω ξανασυναντησει σε αντρα η γυναικα(οι περισσοτεροι ειμαστε του καναπε)χωρις να περικλειω ολους!

 

[Basile Metallinos]

Αυτο ακριβως λεω και εγω γιατι το τσαγανο του κ.Μεταλλινου δεν το εχω ξανασυναντησει σε αντρα η γυναικα(οι περισσοτεροι ειμαστε του καναπε)χωρις να περικλειω ολους!

Όταν έχεις επιβιώσει από ενδημικές ποικιλίες των ενταύθα αρπακτικών, που αναπτύσσονται σε καρέκλες πολεοδομικών γραφείων και τινών ακόμη δημοσίων υπηρεσιών, στελεχομένων από απογόνους του Νταβέλη, Κακαράπη και Καλαμπαλίκη ...οι λήσταρχοι της Ανατολικής Μαυριτανίας θα σου φαντάζουν σαν ιεραπόστολοι!
Μη μασάς Viktoria, τα πράγματα είναι τραγικώς απλά!

 

[efi.hania]

@Basile καθισμένη στο τέρμιναλ του οτομπους 5.30 τα ξημερώματα, μόλις έφτασα με το λεωφορειο στο Κουρδισταν και περιμένω να ξημερώσει να βρω που θα μείνω σήμερα. Να ψάξω το pray room μπας και κοιμηθώ καμία ωρίτσα ακόμα, να ανοίξω το lonely planet να δω που βρίσκομαι ηηηηή μήπως να μπω travelstories?!!! Και πέφτω στην απίστευτη ιστορία σου..που μου έκανε παρέα ως που να βγει ο ήλιος και να αποκαλυφθούν μπροστά στα μάτια μου οι μαγικές χιονισμένες βουνοκορφές!
@viktoria! τα χαιρετίσματα μου
#γυναικα #μονη# ήδη 45 μέρες στο Ιράν #one way ticket #μη μασάς!!!
#αυτο το κάτι στον εγκέφαλο

 

[viktoria]

@Basile καθισμένη στο τέρμιναλ του οτομπους 5.30 τα ξημερώματα, μόλις έφτασα με το λεωφορειο στο Κουρδισταν και περιμένω να ξημερώσει να βρω που θα μείνω σήμερα. Να ψάξω το pray room μπας και κοιμηθώ καμία ωρίτσα ακόμα, να ανοίξω το lonely planet να δω που βρίσκομαι ηηηηή μήπως να μπω travelstories?!!! Και πέφτω στην απίστευτη ιστορία σου..που μου έκανε παρέα ως που να βγει ο ήλιος και να αποκαλυφθούν μπροστά στα μάτια μου οι μαγικές χιονισμένες βουνοκορφές!
@viktoria! τα χαιρετίσματα μου
#γυναικα #μονη# ήδη 45 μέρες στο Ιράν #one way ticket #μη μασάς!!!
#αυτο το κάτι στον εγκέφαλο

Μπραβο ,χιλια μπραβο αρπαζεις απο οτι καταλαβαινω σαν τον κ.Βασιλη την ζωη απο τα μαλλια και της δινεις και καταλαβαινει σε ζηλευω αφανταστα!!!!!!!!!

Όταν έχεις επιβιώσει από ενδημικές ποικιλίες των ενταύθα αρπακτικών, που αναπτύσσονται σε καρέκλες πολεοδομικών γραφείων και τινών ακόμη δημοσίων υπηρεσιών, στελεχομένων από απογόνους του Νταβέλη, Κακαράπη και Καλαμπαλίκη ...οι λήσταρχοι της Ανατολικής Μαυριτανίας θα σου φαντάζουν σαν ιεραπόστολοι!Μη μασάς Viktoria, τα πράγματα είναι τραγικώς απλά!

Το δικιο σας βουνο τα εχω περασει και εγω ,αν το δεις ετσι μαλλον θα καταταχθω στις ειδικες δυναμεις που προστατευουν τα πλοια απο τους Σομαλους πειρατες(που αν αληθευουν αυτα που εχω διαβασει σε καποια μαλλον αιρετικα σαιτ ,εχουν και οι Σομαλοι καποια δικια και μαλλον τους εχουμε δαιμονοποιησει,αλλα αυτη ειναι αλλη μεγαλη συζητηση)τους εγκαρδιους χαιρετισμους μου και γραψτε περιμενω εναγωνιως!

 

[giannismits]

Περιστατικά και ιστορίες αυθεντικές, με ανεπιτήδευτο χιούμορ, χωρίς σενάρια και σάλτσες αλλά γνήσιες και εθιστικά απολαυστικές. Τονωτική ένεση για το travelstories είσαι @Basile Metallinos . Συνέχισε να γράφεις γιατί καλόμαθες τους φαν σου!

 

[Basile Metallinos]

@Basile καθισμένη στο τέρμιναλ του οτομπους 5.30 τα ξημερώματα, μόλις έφτασα με το λεωφορειο στο Κουρδισταν και περιμένω να ξημερώσει να βρω που θα μείνω σήμερα. Να ψάξω το pray room μπας και κοιμηθώ καμία ωρίτσα ακόμα, να ανοίξω το lonely planet να δω που βρίσκομαι ηηηηή μήπως να μπω travelstories?!!! Και πέφτω στην απίστευτη ιστορία σου..που μου έκανε παρέα ως που να βγει ο ήλιος και να αποκαλυφθούν μπροστά στα μάτια μου οι μαγικές χιονισμένες βουνοκορφές!
@viktoria! τα χαιρετίσματα μου
#γυναικα #μονη# ήδη 45 μέρες στο Ιράν #one way ticket #μη μασάς!!!
#αυτο το κάτι στον εγκέφαλο

Καλούς δρόμους να 'χεις!

 

[Basile Metallinos]

6.30' το πρωί. Ξυπνάω σ' ένα παγωμένο δωμάτιο, με τη σόμπα κλειστή. Παίζω τους διακόπτες και διαπιστώνω ότι δεν έχει ρεύμα. Ντύνομαι γρήγορα για να κατέβω στη ρεσεψιόν και βγαίνοντας απ' το δωμάτιο, διαπιστώνω ότι ο εξωτερικός γενικός διακόπτης του δωματίου είναι κατεβασμένος. Αυτός ο άθλιος ο ξενοδόχος, μόλις είδε ότι κοιμήθηκα έκλεισε τον διακόπτη για να κάνει οικονομία στο ρεύμα, που είχα πληρώσει με το παραπάνω! Το πρόβλημα ήταν ότι τα ρούχα μου ήταν ακόμη υγρά...
Κατεβαίνω στη ρεσεψιόν-στάνη, όπου μια κόλαση από έρποντα σεμεδάκια με Ινδουιστικές θεότητες και πίνακες με τοπία και θαλασσογραφίες απελπιστικής κοινοτυπίας, έδιναν έναν τόνο εξωτικής μελαγχολίας στην κίτς διακόσμηση του χώρου. Δεν υπάρχει ψυχή και αρχίζω να φωνάζω "mister mister" χτυπώντας και το χέρι μου στον γκισέ. Ομολογώ ...λίγο δυνατά.

 

[Basile Metallinos]

Βγαίνει έξω τσαμπουκαλεμένη, μια υστερική λεβεντοκατίνα και μου λέει τσιριχτά τι θέλω πρωινιάτικα. Της λέω τι συμβαίνει με το ρεύμα και να μου δώσει πίσω τα 6 ευρώ που πλήρωσα μπροστάντζα για την ηλεκτρική σόμπα μαζί με το νοίκι του δωματίου. Το βοδίσιο πρόσωπό της συσπάται και τραντάζεται καθώς καγχάζει με ένα γέλιο παροξυσμικό σαν λόξιγγας και φωνάζει τον άντρα της.
Αυτός εμφανίζεται σαν δαρμένο ημίαιμο και αφού του επαναλαμβάνω το κουπλέ, μου το παίζει λυπημένος γι' αυτό που συνέβη αλλά χωρίς καμία ευθύνη για το ποιός μπορεί να έκλεισε κατά λάθος τον εξωτερικό διακόπτη. Ισιώνει νευρικά τη λιγδιασμένη φράντζα του και μου ξεκαθαρίζει ότι δεν τίθεται θέμα επιστροφής του 6ευρου γιατί μπορεί να έκλεισε ο διακόπτης σήμερα νωρίς το πρωί.
Του ζητάω ένα σεσουάρ για να στεγνώσω το δερμάτινο τζάκετ, που πήρε υγρασία από τις ραφές και μ' ένα double action μογγολικό χαμόγελο λύπης-κατανόησης μου λέει ότι ...δεν χρησιμοποιούν σεσουάρ.

 

[travelbreak]

πίνω έναν καραβίσιο.

Αυτούς τους καραβίσιους που πίνεις, μας λες πως τους φτιάχνεις;
Εγώ καραβίσιο λέω τον άσχημο καφέ. Εσύ όλο τέτοιους καφέδες πίνεις; Άλλαξε το χαρμάνι.

 

[Basile Metallinos]

Εγώ έχω "φορτώσει", χωρίς καφέ, νηστικός και τουρτουρίζοντας με το υγρό δερμάτινο μπουφάν πάνω από ένα t-shirt και με μιά απότομη κίνηση εκνευρισμού σηκώνω το φερμουάρ προς τα πάνω, ρωτώντας του πως θα ταξιδέψω πρωινιάτικα σ' αυτή την κατάσταση. Το φερμουάρ καβαλάει τα δόντια της δεξιάς σειράς και παραδίνει το πνεύμα.
Αυτό μου έλειπε τώρα! Μετά από 11 χρόνια, βρήκε την κατάλληλη στιγμή να χαλάσει. Δεν βρίσκω κανένα νόημα να συνεχίσω τα μπινελίκια γιατί το πρόβλημά μου χοντραίνει και δεν με συμφέρει να τα σπάσω τελείως με το ζεύγος. Ζητάω από τη συμπρωταγωνίστρια της φαρσοκωμωδίας που εκτυλίσεται στη ρεσεψιόν, μια κλωστή και μια μεγάλη βελόνα για να ράψω το τζάκετ στη μέση, ώστε να παραμείνει κλειστό στο ταξίδι.
Μ' ένα ειρωνικό βλέμμα και παίζοντας αυτάρεσκα με μια αρμαθιά κλειδιών των δωματίων, απομακρύνεται σ' έναν διάδρομο γεμάτο γλάστρες με φυτά, σαν πειραματικό εργαστήριο Γεωπονίας και επιστρέφει σε τρία λεπτά λέγοντάς μου ότι δεν της τα επέστρεψαν κάτι Ιταλοί και έτερα μυθώδη, λιπαρά και παχέα…
Πέφτει σιωπή ...ν' ακούς ποντίκι να κλάνει στη κουζίνα!

 

[Basile Metallinos]

Φωνάζει ξαφνικά κάτι στα hindi κι εμφανίζεται μια μικροκαμωμένη κοπελίτσα, σαν να βγήκε από κουτί δημητριακών! Mιλάνε μεταξύ τους και μου πετάει το δράκο ότι με 20 δολάρια θα μπορούσε να μου αντικαταστήσει το φερμουάρ μ' ένα καινούργιο, μέχρι το μεσημέρι. Ο ξενοδόχος εξαφανίζεται και κοιτάζω μιά το τραγελαφικό βλέμμα παρθένας στο πρόσωπο της συζύγου του και μιά το πρόσωπο της νεοαφειχθήσας ενζενί της ληστρικής συμμορίας ξενοδόχων.
Δεν πέσανε σε καλή μέρα για να ...βγούν στις αγορές!
Ρίχνω ένα περιφρονητικό βλέμμα στο -εν βουλιμία δυτικού συναλλάγματος- αναίσχυντο δίδυμο και βγαίνω στο δρόμο. Πάω στην αυλή που είναι παρκαρισμένη η μηχανή. Ψάχνω τριγύρω και βρίσκω λίγο σύρμα. Ανεβαίνω στο δωμάτιο και το περνάω κόμπο σε 3 σημεία του δερμάτινου τζάκετ, με τρόπο ώστε να παραμένει όσο γίνεται πιό κλειστό.
Φτιάχνω έναν ντάμπλ πάουερ καραβίσιο. Ανοίγω το παράθυρο να φέρω τη σακούλα με τις μπανάνες και τα κικιρίκια από το περβάζι και βλέπω τη σακούλα στην απέναντι ταράτσα, με τις φλούδες από τις μπανάνες δίπλα στα τσόφλια από τα κικιρίκια... Οι μαϊμούδες!
Δεν είναι η μέρα μου μΕ φαίνεται...